|
Wat is dat leuk om zo maar een paar extra veulentjes in de wei te hebben. Ze moesten nu echt bij hun moeders weg omdat die dragend zijn en geen lebberend jong van vorig jaar kunnen hebben. Bij één merrie was het al te laat. Daarbij was zomaar een piepklein veulentje los gekomen, veel te vroeg. 't "Was net een klein hondtien", zei de eigenaar. "Ik had ze ok eerder mott'n breng'n", voegde hij er aan toe.
Ze zijn nu mooi met zn vieren en die kleintjes zijn koddige dingen. Alle vier zitten ze dik in hun wintervacht. De kou deert ze niet.
Voor het eerst ben ik weer naar schilderles geweest, een nieuwe groep want ik ga nu om de week, 5 keer in totaal. Maar nu moest ik gelijk al bekennen dat ik wat lessen ga missen wanneer we eind van de maand op zwerftocht gaan. Ik kreeg meteen adviezen: Heb je een goede caravan waarin je het warm kunt stoken? Weet je dat niet alle campings open zijn in de winter enz. Wanneer kom je terug? Op dat laatste kon ik geen antwoord geven. Gewoon als we er genoeg van hebben gaan we terug. Ook wel eens lekker om niks op tijd te moeten. We zien wel.
Het was geen groot probleem want morgenvroeg kan ik al een les inhalen bij mijn oude schildersgroep. Ik ben begonnen om de deel met koeien zoals dat vroeger was te schilderen, koeien met horens en lekker in het stro. Het lijkt nog niet erg, maar dat is altijd in het begin. Pas na een derde poging denk ik: het kan nog wel wat worden en als het dan nog een keer lekker gaat zie ik: het wordt wat. En àls het wat wordt mogen jullie het zien.
|
