|
Het is een bijzondere dag voor Arend en Amaka, maar ook voor de hele familie. De pastor die de inzegening leidde vroeg iedereen op te staan als hij een land benoemde. Wij hoorden bij oost Nederland, maar er waren heel wat landen vertegenwoordigd. Canada, Nigeria en toen noemde hij Engeland. Arian deed even een poging om op te staan, maar de rest van haar Schotse familie bleef strak zitten. Dat mag je een Schot nooit aandoen om voor Engels versleten te worden. Pas toen Schotland genoemd werd, en ik denk dat Henry dat de pastor gesoufleerd heeft, kwam de hele familie van Tonny's zus Arian in de benen. Alle mannen, ook de kleine jongens, gekleed in de quilt van hun clan. Zelf kwam deze pastor uit Ierland. Nigeria was natuurlijk flink vertegenwoordigd. De vrouwen uit de familie van Amaka droeg prachtige oranje met groene kleding. De vader van Amaka gaf letterlijk zijn dochter weg door haar hand in die van Arend te leggen. De Engelse hymnen waren mooi, de ceremonie was uitgebreid. Ben en Niesje, Gerard en Henry zongen samen de hymne Great is Thy faithfulness. Wat klonk dat mooi in die oude kerk.
Voor de naaste familie was een taak weggelegd. De beide moeder mochten een kaars aansteken. Gera las een bijbelgedeelte, Amaka's moeder en Fred waren getuige. Wij zaten er op te wachten dat Fred na het tekenen de pen achter over zou drukken, maar hij redde het net niet. Uiteindelijk ging Amaka's moeder er met de pen vandoor. Fred mocht ook de ringen aangeven. Tja.. je kunt nog meer verwachten. Hij had de ringen verstopt onder het kussentje. Maar de pastor nam wraak. Toen de wijwaterkwast over de ringen ging kreeg ook Fred de volle laag.
En dan komt het stralende paar naar buiten.
De Schotse en Canadese tak is goed vertegenwoordigd. Tanith, het kleine meisje van toen we hen een bezoek brachten op Mull is nu moeder van 4 kinderen. Leuk om hen weer terug te zien. Gera en Fred brachten vanuit Canada Suze en Tom mee.
Amaka's vader, links, waarmee ik kennis mocht maken. Ja hoor, ik mocht gerust een foto nemen.
We lopen met zn allen richting het Schoolcollege-hotel, een mooie gelegenheid voor de receptie. Hier komt ook Amakas vader in zijn traditionele dracht. Er wordt gefeest bij echte Afrikaanse muziek. Die jongens kunnen er wat van. Heel wat van de gasten laten zich uitnodigen om mee te dansen.
En de prachtige vrouwen: Amaka's moeder zit tweede van rechts, naast haar IJslandse schoondochter.
|
