UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN

Piepklein, maar niet klein te krijgen. Dat is het beerdiertje in een notendop. Maar er valt nog zoveel meer over te vertellen.

En dat doen we dit weekend aan de hand van negen feitjes waarmee je op een verjaardag of bij de koffiemachine op het werk moeiteloos de blits kan maken. Want beerdiertjes zijn hartstikke cool!

1. Klein en overal te vinden (ook in Nederland!)
Beerdiertjes – ook wel waterberen genoemd – zijn heel kleine, meercellige organismen. Ze kunnen tot een halve millimeter lang worden en hebben acht pootjes, waarmee ze kunnen lopen én rennen. Hét beerdiertje bestaat niet; er zijn meer dan 1000 soorten beerdiertjes bekend! En die leven in uiteenlopende omgevingen; van bergtoppen tot diepe zeeën en van tropische regenwouden tot op Antarctica. Ook in Nederland komen beerdiertjes voor. Zo zijn ze bijvoorbeeld aangetroffen op de stranden langs de Oosterschelde.

2. Beerdiertjes zijn stokoud
Zo’n 66 miljoen jaar geleden sloeg op aarde een planetoïde in. Het bleek de laatste nagel aan de doodskist van de dinosaurussen en tal van andere soorten te zijn. Het is misschien wel de bekendste massa-extinctie die de aarde trof. En hoe catastrofaal de gevolgen ook waren; het beerdiertje heeft deze massa-extinctie overleefd. Net als de vier(!) grote massa-extincties daarvoor, want wetenschappers denken dat het beerdiertje al zo’n 540 miljoen jaar op aarde voorkomt.

3. Het beerdiertje gaat waarschijnlijk nog wel even mee
Hoewel de beerdiertjes al heel wat jaren meegaan en menig catastrofe het hoofd hebben weten te bieden, denken veel onderzoekers dat er voor de minuscule beestjes nog veel meer in het verschiet zit. Zo suggereerde een studie in 2017 dat eigenlijk alleen het sterven van de zon tot het uitsterven van de taaie beerdiertjes zou kunnen leiden. Het zou betekenen dat beerdiertjes nog zo’n 10 miljard jaar voor de boeg hebben.

4. Kou is geen probleem…
Waar wij bij een paar graden vorst al flink beginnen te klagen, geven beerdiertjes geen krimp. Sterker nog: je kunt ze jaren invriezen en er vervolgens als je ze ontdooit, getuige van zijn hoe ze hun leven moeiteloos weer oppakken! Dat ontdekten onderzoekers een jaar of vijf geleden, toen ze beerdiertjes aantroffen in Antarctisch mos dat 30 jaar eerder voor onderzoeksdoeleinden was ingevroren. Ze ontdooiden twee beerdiertjes en zagen vervolgens hoe één ervan zijn in 1983 stilgelegde leven weer succesvol oppakte en een week of zes na zijn ontdooiing zelfs eitjes legde die ook nog eens bijna allemaal uitkwamen. Ook een eitje dat in het mos werd aangetroffen, kwam na ontdooiing – en dus met zo’n 30 jaar vertraging – uit en het beerdiertje dat daar uit kwam zetten, plantte zich ook weer succesvol voort.

Een beerdiertje. Afbeelding: Schokraie E, Warnken U, Hotz-Wagenblatt A, Grohme MA, Hengherr S, et al. (2012)

(via Wikimedia Commons).

5. …en gevaarlijke UV-straling ook niet
Beerdiertjes hebben in naam der wetenschap al heel wat te verduren gekregen. Zo werden ze vorig jaar bijvoorbeeld nog onder een kiemdodende ultraviolette lamp gelegd. Doel was om te achterhalen hoeveel UV-straling verschillende soorten beerdiertjes konden hebben. De meeste beerdiertjes bleken behoorlijk taai te zijn. Een dosis die voor bacteriën en rondwormen al na vijf minuutjes fataal is – bleek de meeste beerdiertjes pas na 24 uur fataal te worden. En één van de onderzochte soorten gaf helemaal geen krimp, waarop de onderzoekers besloten de dosis ultraviolet licht vier keer te verhogen. En ook deze keer gaven de mysterieuze beerdiertjes zich niet zomaar gewonnen. Ongeveer zestig procent van deze kranige beerdiertjes leefde na toetakeling nog zeker een maand door!

6. Je kunt ze ook afschieten
Alsof dat experiment nog niet heftig genoeg was, gingen wetenschappers – op jacht naar de grenzen van het beerdiertje – eerder dit jaar nog een stap verder. Ze stopten bevroren beerdiertjes in een geladen geweer en schoten ze vervolgens met hoge snelheid af. Het onderzoek wees uit dat beerdiertjes inslagen tot ongeveer 900 meter per seconde kunnen overleven. “Het zijn taaie beestjes,” zo concludeerde onderzoeker Mark Butchell, die middels het experiment wilde vaststellen of beerdiertjes die tijdens een inslag op aarde samen met gesteente naar de maan worden geslingerd, dat kunnen navertellen. De experimenten suggereren dat het onder bepaalde omstandigheden denkbaar is. Of ze vervolgens ook van de maan hun thuis zouden kunnen maken, is trouwens dan weer heel twijfelachtig.

7. Of uit laten drogen
Wanneer wij enkele dagen op rij niet drinken, raken we uitgedroogd. En dat is niet best. Het beerdiertje is een stuk minder afhankelijk van vocht; experimenten wijzen uit dat het diertje tot wel tien jaar zonder water kan! Zodra ze minder dan vijf procent van hun normale hoeveelheid water herbergen, gaan ze in standby-modus en maken en passant eiwitten aan die delen van hun lichaam in een soort glasachtige substantie veranderen en er zo voor zorgen dat hun cellen tegen uitdroging beschermd zijn. En als ze dan toch weer nattigheid voelen? Dan kunnen ze – zelfs als ze jaren op water gewacht hebben – in twintig minuten tijd weer tot leven komen.

8. Ze zijn al in de ruimte geweest
Ruimtevaarder worden: wie droomt daar nu niet van? Voor sommige beerdiertjes is die droom al werkelijkheid geworden. In 2007 schoot ESA een bonte verzameling beerdiertjes de ruimte in. “Onze belangrijkste ontdekking is dat het vacuüm in de ruimte – en daarmee gepaard gaande uitdroging – en kosmische straling geen probleem waren voor beerdiertjes,” zo concludeerde onderzoeker Ingemar Jönsson in 2008. Hetzelfde gold voor de extreme kou waaraan de beerdiertjes in de ruimte werden blootgesteld. In de jaren erna volgden nog meer experimenten in de ruimte en stuk voor stuk bevestigden ze dat het beerdiertje over het algemeen niet erg onder de indruk is van de daar geldende omstandigheden. Wetenschappers kunnen dat nog altijd lastig verklaren en daarom zijn eerder dit jaar beerdiertjes naar het internationale ruimtestation gestuurd. Tijdens experimenten wordt gekeken wat er met de genen van beerdiertjes gebeurt wanneer ze in de ruimte vertoeven. Welke genen worden uitgezet of juist geactiveerd? En wat gebeurt er dan? Onderzoekers hopen zo meer inzicht te krijgen in de overlevingsstrategieën van het beerdiertje en daar kunnen toekomstige astronauten dan misschien weer hun voordeel mee doen. Zo kan het leiden tot nieuwe manieren om biologische materialen – zoals voedsel, maar ook medicijnen – beter te wapenen tegen extreme temperaturen, uitdroging en kosmische straling.

Naar de maan
Dat de piepkleine beestjes naar het ISS zijn afgereisd en daar weleens een grote bijdrage kunnen leveren aan toekomstige ruimtemissies is al heel indrukwekkend. Maar er zijn beerdiertjes die het nog verder geschopt hebben en helemaal naar de maan zijn gevlogen. Deze beerdiertjes liftten in 2019 mee met maanlander Beresheet. De lander crashte helaas op het maanoppervlak, maar de beerdiertjes hebben de crash misschien wel overleefd. Het is echter uitgesloten dat ze de maan as we speak aan het koloniseren zijn; in de lander bevonden zich uitgedroogde beerdiertjes die alleen weer actief kunnen worden als ze aan behoorlijke hoeveelheden water worden blootgesteld en die zijn op de maan niet voorhanden.

9. Ze leggen enorme drollen (relatief gezien dan)
Beerdiertjes mogen dan veel weghebben van superhelden; in bepaalde opzichten zijn ze ook weer net als wij. Zo moeten ze soms ook gewoon poepen. Maar de beerdiertjes zouden geen beerdiertjes zijn als ze ook op dat gebied niet de show zouden stelen. Zo heeft onderzoek uitgewezen dat de piepkleine beestjes enorme drollen fabriceren die soms bijna net zo groot zijn als zijzelf! En jawel, daar zijn beelden van. Klik!

Within the last few years, new archaeological discoveries have continued to push back the timescales on when humans are believed to have initially arrived in the Americas.

Most recently, ichnofossils in the form of ancient footprints found at White Sands National Park in New Mexico suggest a human presence there as early as 23,000 years ago, in an area where it was once thought humans wouldn’t begin to arrive for another 10,000 years.

The history of American anthropology boasts a long record of disputes over when the earliest arrivals of humans began. Early in the 20^th century, many leading anthropologists would have looked no further than 3000-4000 years ago for the arrival of the first Americans, a view that would quickly change with the discoveries at sites like Folsom and Clovis in New Mexico, which established the reality of a human presence in American by the end of the last Ice Age.

Although the “Clovis First” model predominated American archaeology for decades after the discoveries in New Mexico early in the 20^th century, by the beginning of the 1970s it began to become clear that there was a potential for an even earlier human presence in the Americas. Sites like Meadowcroft Rock Shelter in Washington County, Pennsylvania, and Monte Verde in Chile seemed to offer indisputable evidence of human activities well in advance of Clovis. It begged the question: just how far back do the earliest human arrivals in the New World go?

Additional discoveries of “pre-Clovis” sites throughout parts of North and South America leading up to the 21^st century continued to increase awareness among archaeologists of earlier human arrivals than once would have been deemed acceptable. However, a few purported archaeological site discoveries were suggestive of something even more controversial, with implications far beyond just when and where the first humans arrived.

Excavations began at the Topper Site in Allendale County, South Carolina, in the early 1980s under the direction of Albert Goodyear, who would continue excavations there for the next several decades. An undeniable Clovis presence at the site was established, accompanied by what appeared to be earlier evidence of human tool use at the site (which, at the time of their discovery, would have been viewed as far more controversial than they are in light of recent pre-Clovis discoveries in America).

However, in 2004 the already compelling Topper site garnered additional attention for Goodyear’s announcement that the remains of carbonized plants, recovered from the site’s lowest excavated levels, appeared to have been radiocarbon dated to around 50,000 years ago. Intriguingly, Goodyear also said that evidence in the form of simple tools, along with chert (a sedimentary rock consisting almost entirely of silica) showing evidence of being struck for use in making such implements, was also found at this depth.

While many archaeologists disputed the discoveries, they raised a number of thought-provoking possibilities. While homo sapiens are believed to have begun leaving Africa between 70,000 and 100,000 years ago, the idea that they might have been in eastern North America 55,000 years ago would have been unprecedented. Nonetheless, Topper was not the only such site where evidence for an anomalously early human presence had been claimed. Even prior to excavations at Topper, the Calico Early Man Site in San Bernardino County, California, had seen publicity for the controversial claims about tools that were recovered there.

Famed archaeologist Louis Leakey, who participated in early excavations at the site, had been among those convinced that the tools found there might date back more than 100,000 years, although more recent estimates place the Calico artifacts much closer to around 20,000 years ago, consistent with discoveries like those at White Sands. Even Leaky’s wife Mary would later write that her former husband’s zeal for the antiquity of Calico had been “catastrophic to his professional career and was largely responsible for the parting of our ways.” Still others have argued that many of the purported “artifacts” from Calico are more likely the result of natural processes, as opposed to being produced by human hands.

Louis and Mary Leakey in 1962

(Smithsonian Institution/Flickr Commons).

Had the purported tools at Calico indeed been proven to extend back 100,000 years or more, they not only would have challenged our notion of when humans first arrived in the Americas, but also when they first left Africa. After all, it would seem inconceivable that around the same time humans were believed to have made their exit from Africa, evidence of tool usage would also appear in North America. Thus, only one of two possibilities would have seemed feasible: either early humans would have had to leave Africa earlier, or perhaps another variety of archaic hominin had made its way to the Americas first.

Of course, the questionable nature of Calico’s purported artifacts left little need for such considerations. However, it would not remain the only location in southern California where archaeological sites boasting extreme ages would turn up. In 2017, the Cerutti Mastodon site located nearby in San Diego County made headlines after researchers said they had recovered mastodon bones there, which appeared to bear evidence of human butchering in the form of markings on the bones dated to 130,700 years ago.

Much like Calico before it, the Cerutti Mastodon site was roundly dismissed by the majority of archaeologists on account of several factors, the main one involving the fact that no human remains, and only questionable artifact remains were recovered there. Some have even gone so far as to suggest that rather than some kind of early hominin, a megafaunal variety of capuchin monkey that existed in some parts of the Americas during the Pleistocene could have been responsible for the marks found on the mastodon bones in question! Still others suggest that the marks in question could have been produced by recent construction activities, rather than impacts with stone more than 130,000 years ago.

Obviously, many questions remain about these purported archaeological sites. To date, no evidence that has been presented offers undisputed proof of an anomalously early human presence in southern California, or anywhere elsewhere in the Americas. While most archaeologists are now warming up to the notion of arrivals 20,000 to 25,000 years ago, some estimates place arrivals as far back as around 40,000 years ago. These dates may not present evidence that causes us to question accepted notions about the earliest human migrations out of Africa—let alone whether homo sapiens were the first ones to arrive in the Americas. However, they do mark a notable shift in the attitudes of anthropologists, who in decades past had been far more resistant to accepting new evidence.

If time has shown us anything, it is that every few decades, new discoveries tend to emerge that cause us to have to rethink what we thought we knew. Our study of the ancient Americas is dynamic and ever-changing, and as new insights continue to emerge over time, perhaps at least one thing does remain predictable: when it comes to the ancient world, learn to expect the unexpected.

02-11-2021 om 22:16 geschreven door peter

Daytime UFO filmed over Crystal, Minnesota 31-Oct-2021

02-11-2021 om 22:04 geschreven door peter

Bronmateriaal:

02-11-2021 om 01:29 geschreven door peter

Bronmateriaal:

02-11-2021 om 01:12 geschreven door peter

Meet Homo bodoensis: Newly-identified ancient human species lived in Africa 500,000 years ago and was a direct ancestor of modern humans, study finds

What do we know about the new species?

RELATED ARTICLES

WHEN DID HUMAN ANCESTORS FIRST EMERGE?

02-11-2021 om 00:16 geschreven door peter

Secret RQ-180 Stealthy Unmanned Spy Plane Spotted Over Area 51

This was the third photographic encounter with the mysterious RQ-180 flying wing drone, leaving little doubt as to its existence.

02-11-2021 om 00:00 geschreven door peter

01-11-2021 om 23:25 geschreven door peter

01-11-2021 om 22:51 geschreven door peter

UFO from AREA 51

01-11-2021 om 22:17 geschreven door peter

Plane passenger caught UFO during flight over Lake Michigan, Grand Rapids area

01-11-2021 om 21:57 geschreven door peter

Snake like UFO over Bakersfield, California YESTERDAY

01-11-2021 om 20:49 geschreven door peter

Stationary UFO lights over Federal Way, Washington 23-Oct-2021

01-11-2021 om 20:41 geschreven door peter

Tic Tac UFO filmed from a plane over Lake Michigan 17-Oct-2021

01-11-2021 om 20:29 geschreven door peter

Triangle UFO formation appeared over Long Crendon, UK 31-Oct-2021

01-11-2021 om 20:10 geschreven door peter

1. Is E.T. phoning us from Proxima Centauri?

2. Alien bacteria might live in the clouds of Venus

3. 'Oumuamua could still be an alien artifact

4. Navy declassifies UFO videos but don't believe the hype

5. Milky Way could be teeming with ocean worlds

6. Earth bugs breathe hydrogen, maybe aliens do too

7. Life could live around a black hole

8. 1,000 places ET could be watching us from

9. Most aliens are probably dead

10. We should be open-minded as we search for life elsewhere

01-11-2021 om 01:46 geschreven door peter

Here are 5 things serious scientists believe about extra-terrestrial life

1. THEY MAY LOOK JUST LIKE US.

2. THEY’LL SEND MACHINES FIRST.

3. THEY MIGHT NOT COME IN PEACE.

4. THEY MIGHT WIPE US OUT.

5. THEY WILL BE UNPREDICTABLE.

01-11-2021 om 00:52 geschreven door peter

Humans have pondered aliens since medieval times

Wonder about civilizations on other worlds goes back centuries

Special report:In search of aliens

Other worlds, illogical

Serious science

31-10-2021 om 23:57 geschreven door peter

Top 10 questions I’d ask an alien from the Galactic Federation

Talking to E.T. would be the interview of a lifetime

The questions:

And the possible answers:

31-10-2021 om 23:26 geschreven door peter

31-10-2021 om 22:04 geschreven door peter

31-10-2021 om 21:44 geschreven door peter

MUFON’s New Social Network

Special report:
In search of aliens