The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
12-07-2017
Archeologen ontdekken in dolmen mysterieuze inscripties die alleen 's nachts zichtbaar worden HLN.be
Archeologen ontdekken in dolmen mysterieuze inscripties die alleen 's nachts zichtbaar worden - HLN.be
Britse wetenschappers hebben een opmerkelijke ontdekking gedaan op een grote, eeuwenoude steen uit Hendraburnick Down, in het uiterste zuidwesten van Groot-Brittannië. Ze bleken inscripties te bevatten die alleen zichtbaar werden als het donker was. Volgens de onderzoekers zouden ze deel hebben uitgemaakt van heidense rituelen die duizenden jaren geleden werden uitgevoerd op de site.
Het was het team van dokter Andy Jones van de Cornwall Archaeological Unit die de 105 inscripties vond op een bijlvormige rots. Die zou dateren van het neolithicum, 6.000 tot 4.000 jaar geleden.
De steen zou deel uitgemaakt hebben van een ritueel waarbij kwarts gebroken werd, zo staat te lezen in een rapport in het tijdschrift Time and Mind. "Tijdens ons onderzoek ontdekten we dat de inscripties veel uitgebreider waren dan we dachten. En dat ze het beste zichtbaar waren als de zon laag in het zuidoosten stond of 's nachts", aldus Jones.
Duisternis werd in oude culturen vaak geassocieerd met het bovennatuurlijke en een verscherping van de zintuigen. "Als twee stukken kwarts tegen elkaar worden geslagen, ontstaat er korte tijd een gloed", aldus Jones. "We vonden fragmenten van kwarts op de site en het kan gebruikt zijn als onderdeel van een nachtelijke activiteit, waarbij de lichtgevende kwaliteiten van de steen werden aangewend om de verborgen kunst op de rots te onthullen. Na het ritueel bleven de stukken op de grond glinsteren in het maanlicht en ze zullen zo nog bijgedragen hebben aan het aura van de site."
Ontcijferen Wat de inscripties precies betekenen, hebben de wetenschappers nog niet kunnen ontcijferen. "Maar we zijn er zeker van dat ze ook op andere plaatsen gevonden kunnen worden", zegt hij nog.
Het Amerikaanse Congres buigt zich momenteel over een voorstel om een ruimteleger op te richten. Dat moet de belangen van de Verenigde Staten in de ruimte veiligstellen. Maar er is flink wat discussie over hoe dat vorm moet krijgen: als een aparte eenheid of als bevoegdheid van luchtmacht of marine.
Het 'Space Corps' zou onder meer de verantwoordelijkheid krijgen over de beveiliging van Amerikaanse satellieten en ruimtetuigen. Het voorstel spreekt van een aparte eenheid binnen de luchtmacht en de baas van het ruimteleger zou het achtste lid worden van de Joint Chiefs of Staff, een militair adviesorgaan van de federale overheid. Nu is de verantwoordelijkheid voor missies buiten onze atmosfeer nog gewoon een bevoegdheid van de luchtmacht zelf.
Die laatste is niet akkoord. "Het zou het leger complexer maken en meer geld kosten om een aparte eenheid op te richten", aldus secretaris Heather Wilson. Ook de marine ziet het anders en wil graag zélf de verantwoordelijkheid binnenhalen. Met het argument dat ruimtemissies van dezelfde aard zouden zijn als missies op zee.
Oorlog Externen vragen zich dan weer af of een van beiden überhaupt geschikt is. "Geen van de twee onderdelen van het leger zijn echt voorbereid op een oorlog in de ruimte", zegt Harry J. Kazianis, defensie-expert van denktank 'Center for the National Interest'.
De primaire focus van het 'Space Corps' zou op militaire satellieten liggen. Die moeten beschermd worden tegen potentieel vijandige grootmachten zoals Rusland en China. Dat laatste land vernietigde in 2007 nog een van zijn eigen satellieten en zou in 2013 al een afweersysteem met raketten getest hebben dat objecten kan vernietigen die rond onze aarde cirkelen.
Consequenties "Mocht er ooit een oorlog uitbreken met bijvoorbeeld Rusland of China, zal die niet alleen op de grond, op zee en in de lucht uitgevochten worden, maar ook in de ruimte", aldus Kazianis, die er zelf pleit voor een samenwerking tussen de verschillende militaire takken in plaats van een nieuw korps. "Winnen op een van die domeinen zou verregaande consequenties hebben voor alle andere."
VIDEOHij moest er met zijn team 12 uur voor vliegen, 1.200 kilometer voor rijden door een desolate woestijn en daarna nog eens honderden kilometers offroad, opletten dat hij niet op kraaienpoten reed en zelfs wegduiken toen op zeker moment een geweersalvo weerklonk. Maar het was het waard, als we hem mogen geloven. De Nederlandse fotograaf Bob Thissen heeft een passie voor verlaten en verboden locaties en is net terug van een expeditie naar een zwaar bewaakt Russisch militair domein in Kazachstan. En hij slaagde erin om daar adembenemende beelden te schieten.
De expeditie vond midden mei plaats en Thissen heeft er nu een compleet verslag van gemaakt. Hij verzamelde een team van drie mensen rond zich. Dat bestond uit de Vlaming Frederik Sempens uit Lovenjoel bij Bierbeek en twee Denen. "Dat was al een eerste horde. Het was niet eenvoudig om mensen zo gek te krijgen om met me mee te gaan. De missie was best gevaarlijk, want in Rusland raak je net iets makkelijker in de cel dan hier. Ik heb voor mijn vertrek echt afscheid genomen van mijn dierbaren, want ik wist oprecht niet of ik wel zou terugkomen." (lees hieronder verder)
Seksmuseum Waarom hij het dan toch deed? "Ik leef daarvoor", lacht hij. "Ik reis al tien jaar de wereld rond op zoek naar verlaten plaatsen waar het net is of de tijd stil is blijven staan. Waar niemand nog komt of dúrft te komen. Van vervallen kastelen, leegstaande ziekenhuizen tot een gesloten seksmuseum: niets is te gek. Maar dit was met voorsprong wel het spannendste avontuur dat ik al aanging. Het is een kick om je aan zoiets te wagen. Ik zoek het echt op."
Na hun vliegreis naar Kazachstan reden ze drie dagen door de woestijn om bij de legerbasis te komen, een plek waar nog nooit een buitenlander een voet had gezet. Het complex staat leeg, maar wordt nog altijd streng bewaakt door Russische militairen. "Het begon al te schemeren toen we op het einde van de derde dag arriveerden. We zagen een beetje verderop een auto voorbijrijden en doken weg toen plots geweerschoten weerklonken."
Verschansen Het laatste stuk legden ze te voet af. "Uiteindelijk raakten we binnen en we verschansten ons meteen, want het werd al snel duidelijk dat er druk gepatrouilleerd werd", gaat hij verder. (lees hieronder verder)
De fotograaf had zijn huiswerk gemaakt en hij wist dat er in een van de loodsen twee spaceshuttles moesten liggen, die een aardig beeld konden opleveren. "Kopieën van de toestellen waarmee de Amerikanen de ruimte in gingen vorige eeuw. Ze dateren nog uit de tijd van de ruimtewedloop. We moesten omzichtig te werk gaan om niet ontdekt te worden. Terwijl telkens twee teamleden op de uitkijk lagen op het dak, gingen we met zijn tweeën naar binnen. En we kregen waar voor ons geld", aldus de fotograaf. (lees hieronder verder)
In een van de loodsen lag een bijna complete ruimteshuttle. "Ik vermoed dat die voor 80 procent was afgewerkt", klinkt het. "Er was ook een toestel dat daadwerkelijk in de ruimte was geweest. Ik wilde graag nog een ander loods checken, waar een raket lag. En daarvoor heb ik het risico genomen om er op klaarlichte dag heen te sluipen, terwijl de militaire politie rondliep. Dat was wel heftig." (lees hieronder verder)
Uiteindelijk gingen ze er na 24 in plaats van 48 uur alweer vandoor, omdat hun watervoorraad op begon te raken door de drukkende hitte van 40 graden en de loden zon. Maar met een geweldige reeks beelden en filmpjes. "Een aantal daarvan bleek niet goed te zijn toen we thuiskwamen, dat was minder leuk, maar we hadden gelukkig voldoende materiaal verzameld", klinkt het nog.
Wie graag de volledige fotoreportage ziet, kan terecht op de website van Bob Thissen en op zijn YouTubekanaal.
Dankzij een satelliet van de gigantische VLT-telescoop in Chili werd een unieke exoplaneet ontdekt. Dat deelt de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO mee.
De SPHERE van de VLT stootte op een planeet die ongeveer 385 lichtjaar van ons is verwijderd. Ze heeft zes tot twaalf keer de massa van Jupiter. Met een temperatuur van 1.000 tot 1.400 graden Celsius is het hemellichaam behoorlijk warm.
De planeet lijkt te zijn gehuld in een zeer stoffige atmosfeer met dikke bewolking, en draait om een hete, jonge ster die verrassend snel om haar as wentelt. De ster lijkt niet omringd te zijn door een schijf van puin, wat volgens de ESO merkwaardig is voor haar leeftijd. Het ontbreken van deze schijf roept de vraag op hoe de planeet überhaupt is ontstaan.
Dubbelster Eén mogelijkheid is dat de planeet zich heeft gevormd in een schijf van gas en stof, waarna interacties met andere planeten ervoor hebben gezorgd dat ze in haar huidige wijde omloopbaan terechtkwam. Maar het is ook denkbaar dat de ster en de planeet samen zijn gevormd als een soort dubbelster, waarin de zwaarste van de twee zijn lichtere soortgenoot ervan heeft weerhouden om voldoende materie te verzamelen om een echte ster te worden.
De ontdekking van de planeet biedt astronomen de mogelijkheid om de samenstelling en verdeling van wolken in zijn atmosfeer te onderzoeken, en theorieën over het ontstaan, de evolutie en de fysica van exoplaneten te toetsen, zegt de ESO.
De bittere koude, de verschroeiende straling en de dunne atmosfeer maken van Mars een weinig benijdenswaardige plek om te leven. Toch zijn wetenschappers naarstig op zoek naar bewijs van leven op de rode planeet en worden er bemande missies naar Mars voorbereid. Maar de kans om er leven aan te treffen, is dankzij nieuw onderzoek echter een stuk kleiner geworden.
Ooit was Mars een planeet met oceanen, zeeën en rivieren. Het microbieel leven dat toen ontstond, zou volgens wetenschappers op verschillende plaatsen nog aanwezig kunnen zijn. Maar volgens een nieuwe studie zit de bodem van de planeet vol bacteriedodende stoffen. Alle micro-organismen die ooit bestaan zouden hebben, zouden daardoor verstikt zijn.
Perchloraten kunnen een voedingsbron vormen voor bacteriën, maar ze kunnen ook giftig zijn - afhankelijk van de aanwezigheid van UV-straling.
Reeds in 1976 troffen de ruimtetuigen Viking 1 en Viking 2 perchloraten aan in de bodem van Mars. Ook de Curiosity rover, die nog steeds aan het werk is op de rode planeet, bevestigde die ontdekking. Perchloraten kunnen een voedingsbron vormen voor bacteriën, maar ze kunnen ook giftig zijn - afhankelijk van de aanwezigheid van ultraviolette straling en daar baadt Mars helaas in overvloed in.
Om uit te kunnen maken of de perchloraten een goede of een slechte zaak zouden zijn, beslisten postgraduaatsstudent Jennifer Wadsworth en professor Charles Cockell van de Edinburgh School of Physics and Astronomy om een stukje Mars na te bouwen in een laboratorium.
Ze wilden onderzoeken of de 'bacillus subtilis' - een veelvoorkomende aardse bacterie - er zou kunnen overleven. Wadsworth en Cockell dompelden de bacterie onder in een waterachtige oplossing van magnesiumperchloraat, de soort die het meest voorkomt op Mars, aan een gelijkaardige concentratie. Vervolgens stelden ze de oplossing bloot aan ultraviolette straling op dezelfde golflengte als die Mars over zich heen krijgt.
Vernietigd
De bestraalde cellen in de perchloraatoplossing waren binnen 30 seconden steriel. Cellen die aan het UV-licht werden blootgesteld zonder het perchloraat, deden het ietsje beter: die kolonie werd na 60 seconden van de kaart geveegd.
Uit volgende testen bleek dat de UV-stralen het perchloraat afbreken in andere chemicaliën, namelijk hypochloriet en chloriet, en het zijn deze stoffen die de bacteriën vernietigen.
Giftige cocktail
"Het oppervlak van Mars is dodelijk voor vegetatieve cellen en maakt een groot deel van het oppervlak en regio¿s dicht aan het oppervlak onbewoonbaar."
Jennifer Wadsworth & prof. Charles Cockell, Edinburgh School of Physics and Astronomy
De wetenschappers onderzochten ook de effecten van ijzeroxides en waterstofperoxide, eveneens terug te vinden in de bodem van Mars. Maar die experimenten brachten nog meer slecht nieuws: wanneer de bacteriën bestraald werden met UV-licht in de aanwezigheid van perchloraten, ijzeroxide en peroxide, stierven ze elf keer sneller dan met enkel perchloraat.
Volgens Wadsworth en Cockell worden de ongastvrije leefomstandigheden veroorzaakt door een "giftige cocktail van oxidanten, ijzeroxides, perchloraten en UV-straling". "Het oppervlak van Mars is dodelijk voor vegetatieve cellen en maakt een groot deel van het oppervlak en regio's dicht aan het oppervlak onbewoonbaar."
Sprankeltje hoop
"Het betekent waarschijnlijk wel dat we leven ondergronds moeten zoeken, waar het afgeschermd is van de harde stralingsomgeving aan het oppervlak."
Jennifer Wadsworth
Dat betekent echter nog niet dat alle hoop verloren is. Enkele zaken spelen immers wel in het voordeel van de bacteriën.
De onderzoekers voerden hun experiment uit aan een temperatuur van 25 graden Celsius, maar wanneer ze dat opnieuw deden aan 4 graden Celsius, stierven de bacteriën tien keer minder snel.
Mars is echter nog een stuk kouder: de gemiddelde temperatuur op de planeet is -55°C, met pieken tot 22°C. Ergens tussen de dodelijke koude en de té warme temperaturen, zou er een comfortzone moeten zijn waarin de bacteriën wel kunnen blijven bestaan. Bovendien zijn perchloraten niet overal in een even grote concentratie aanwezig en sommige bacteriën die zich onder het oppervlak bevinden, zouden ook afgeschermd kunnen zijn van UV-straling.
"Ik kan niet spreken voor het leven uit het verleden," aldus Wadsworth, "maar wat het huidige leven betreft: dit [onderzoek] sluit het niet uit, maar betekent waarschijnlijk wel dat we leven ondergronds moeten zoeken, waar het afgeschermd is van de harde stralingsomgeving aan het oppervlak."
Bij de lancering zal hij niet groter zijn dan een brood, maar een Russische satelliet die binnenkort in een baan om de aarde wordt gebracht, zou een van de helderste objecten worden aan de nachtelijke hemel als hij zich helemaal heeft ontvouwd. Alleen de zon, de maan en de planeet Venus zouden nog sterker schijnen. Astronomen kunnen er alvast niet mee lachen.
Het gaat om een project van de Moscow State Mechanical Engineering University en het werd gefinancierd via de Russische crowdfundingwebsite Boomstarter. Dankzij de 26.500 euro die daar voor 'Mayak' werd verzameld, kan de satelliet over tien dagen de ruimte in gebracht worden vanop de lanceerbasis van Bajkonoer in Kazachstan.
Eenmaal in een baan om de aarde, op 600 kilometer hoogte, zal hij een gigantische, flinterdunne reflector van 16 vierkante meter ontvouwen in de vorm van een piramide. Die zal zonlicht naar de aarde kaatsen. Met de missie willen de wetenschappers ook een betere manier vinden om satellieten in en uit een goede baan om onze planeet te brengen. En de interesse in ruimtevaart en technologie doen toenemen.
Volgens de wetenschappelijke website IFL Science zou de satelliet echter schijnen met een magnitude van -3.6. Alleen de zon, de maan en Venus zijn nog krachtiger. De site acht het echter ook mogelijk dat het zelfs een magnitude van -10 zal zijn, wat hem nog helderder maakt dan Venus.
"Vreselijk" Astronomen kunnen er alvast niet om lachen. Want zij zitten niet te wachten op een kunstmatige ster die hun zicht beperkt. "We voeren strijd voor een donkere hemel bij nacht en het is vreselijk om dat verloren te zien gaan door belachelijke crowdfundingnonsens", aldus Nick Howes van het Kielder Observatory in Britse Northumberland.
Volgens Alex Shaenko - de projectleider van Mayak - zal het zo een vaart niet lopen en zou de satelliet niet zo helder schijnen als gevreesd.
UPDATEIn een video op een YouTube-account dat wordt toegeschreven aan het hackerscollectief Anonymous wordt beweerd dat het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA op het punt staat bekend te maken dat het buitenaards leven heeft ontdekt. Maar trekken de makers van de video hier niet wat te snel conclusies? NASA heeft inmiddels gemeld dat er geen nieuw bewijs is gevonden van buitenaards leven. Dat stelt althans topman Thomas Zurbuchen, op wiens uitlatingen de video grotendeels is gebaseerd.
In de video wordt NASA-topman Thomas Zurbuchen geciteerd. Die zou al een en ander onthuld hebben tijdens een parlementaire hoorzitting in april over 'De vooruitgang in de zoektocht naar leven'. "We staan op het punt één van de meest diepgaande en ongeziene ontdekkingen in de geschiedenis van de mensheid te doen", zo luidt het. "Gezien alle inspanningen en missies die heel specifiek speuren naar bewijzen van buitenaards leven, staan we op het punt bewijzen van buitenaards leven in de kosmos te ontdekken," aldus Zurbuchen.
"In tegenstelling tot sommige berichten, staat er geen mededeling van NASA over buitenaards leven op stapel", laat Zurbuchen op Twitter weten. "Zijn we alleen in het universum? We weten het niet, maar we hebben missies in ontwikkeling die op deze fundamentele vraag een antwoord kunnen bieden".
De video van Anonymous stelt dat een aantal recente ontdekkingen, waaronder de aanwezigheid van waterstof op de maan van Saturnus en het bestaan van oceanen op één van Jupiters manen, optimisme rechtvaardigen inzake het vinden van buitenaards leven.
Anonymous heeft dus gelijk als het beweert dat NASA waarschijnlijk in de nabije toekomst buitenaards leven zal vinden, maar zeggen dat er al concreet bewijs voor is, is mogelijk toch een brug te ver.
Exoplaneten Vorige week kondigde NASA aan dat het 219 vermoedelijke planeten buiten ons zonnestelsel had ontdekt, waaronder 10 planeten met dezelfde eigenschappen als onze Aarde. Daarmee staat het aantal vermoedelijke exoplaneten die de Kepler ruimtetelescoop ontdekte op 4.034. Daarvan zijn er 50 met een omvang als die van de Aarde die bovendien in een bewoonbare zone liggen.
Anonymous verwijst ook naar de ontdekking van een sterrenstelsel vlakbij het onze dat zeven planeten zoals de Aarde zou kunnen omvatten en 'slechts' 39 lichtjaren verwijderd is.
Politieke overwinning
Hoewel Zurbuchen en zijn collega's bij NASA enthousiast zijn over de kans om buitenaards leven aan te treffen, hebben ze echter nooit beweerd daar ook effectief bewijs voor te hebben.
Als NASA bewijzen zou hebben voor het bestaan van buitenaards leven, is het overigens erg onwaarschijnlijk dat de betrokken instanties het voor zich zouden houden. De ontdekking zou immers een grote politieke overwinning zijn voor de Verenigde Staten, die in een ruimtewedloop met Rusland verwikkeld zijn.
Een Facebookaccount met de naam 'Anonymous Belgium' stelt dat het videobericht vals is.
Stephen Hawking pleit voor een nieuwe missie naar de maan tegen 2020. De bekende fysicus pleit ook voor een vaste basis op de maan binnen dertig jaar en een bemande missie naar Mars binnen vijftien jaar. Dat zei hij tijdens een toespraak op het Starmus Festival in Trondheim, Noorwegen. Volgens Hawking is een verdere verkenning van de ruimte nodig om het voortbestaan van de mensheid te garanderen.
Hawking sprak gisteren via een videolink de toeschouwers toe op het Starmus Festival, een kunst- en wetenschapsfestival in het Noorse Trondheim. Zijn speech hield het midden tussen doemdenken en wetenschappelijkoptimisme. Volgens de natuurkundige moeten we ons voorbereiden op een kosmische exodus binnen 200 tot 500 jaar.
"De aarde wordt op zoveel verschillende manieren bedreigd dat ik moeilijk positief kan blijven."
Stephen Hawking
"De aarde wordt op zoveel verschillende manieren bedreigd dat ik moeilijk positief kan blijven," zei Hawking. Hij vermeldde daarbij onder andere een mogelijke inslag van asteroïden, hetgeen "gegarandeerd is volgens de wetten van de fysica en waarschijnlijkheid," het smelten van de poolkappen, de uitroeiing van verscheidene diersoorten en de uitputting van grondstoffen.
"We krijgen een gebrek aan ruimte, en de enige plaats waar we naartoe kunnen, zijn andere werelden. Het is tijd om andere zonnestelsels te verkennen," zei hij. "Ons verspreiden zou het wel eens het enige kunnen zijn dat ons van onszelf kan redden. Ik ben ervan overtuigd dat mensen de aarde moeten verlaten."
"Ik hoop dat het concurrerende landen zal verenigen met één doel: het aangaan van deze gemeenschappelijke uitdaging."
Stephen Hawking
Maar ondanks het horrorbeeld dat hij schetste, bracht de 75-jarige kosmoloog van de universiteit van Cambridge ook een hoopvolle boodschap. "Ons verspreiden in de ruimte zal de toekomst van de mensheid compleet veranderen," aldus Hawking. "Ik hoop dat het concurrerende landen zal verenigen met één doel: het aangaan van deze gemeenschappelijke uitdaging."
Hij pleit voor een menselijke kolonie op de maan binnen dertig jaar. We kunnen Mars bereiken "binnen vijftien jaar" zei hij. Enkele tientallen jaren later moet er dan een vaste basis op Mars volgen.
Jan Wörner, hoofd van het European Space Agency (ESA), wil een maanbasis bouwen ter vervanging van het ISS, dat midden jaren 2020 zal worden gesloten, en werkt met Rusland samen om op zoek te gaan naar een geschikte plek. Ook China wil een astronaut naar de maan sturen. NASA heeft momenteel geen plannen om terug te keren naar de maan, maar wil tegen de jaren 2030 wel een bemande missie naar Mars.
Hawking beklemtoonde ook het belang van de aanpak van problemen op onze planeet. Hij hekelde daarom Trumps terugtrekking uit het Klimaatakkoord van Parijs. "Ik ontken het belang van de bestrijding van de klimaatverandering en global warming niet, in tegenstelling tot Donald Trump, die zopas misschien wel de ergste, meest verkeerde beslissing over klimaatverandering heeft genomen in de wereldgeschiedenis."
Globale aanpak
Reizen naar verafgelegen werelden "verheft de menselijkheid," argumenteerde Hawking. "Telkens wanneer we een grote sprong maken, zoals de maanlandingen, dan brengen we mensen en landen dichter bij elkaar en openen we de deuren voor nieuwe ontdekkingen en nieuwe technologieën."
"De aarde verlaten vraagt een globale georganiseerde aanpak en iedereen zou zijn steentje moeten bijdragen. We moeten het enthousiasme van de vroege dagen van de ruimteverkenning in de jaren zestig doen heropleven."
"Ik hoop op het beste. Ik moet wel. We hebben geen andere keuze."
Stephen Hawking
Volgens Hawking is de kolonisatie van andere planeten geen science fiction meer. Hij verwees daarbij onder andere naar planeet Proxima B in het Alpha Centauri-stelsel, amper 4,37 lichtjaren van ons verwijderd. De planeet ziet er veelbelovend uit, maar helaas is reizen tussen verschillende sterrenstelsels met de huidige technologie "bijzonder onpraktisch", merkte hij op.
Als de mensheid wil blijven voortbestaan, moeten we onze grenzen verleggen, aldus Hawking. "Ik hoop op het beste. Ik moet wel. We hebben geen andere keuze."
WETENSCHAPRuimtetelescoop Kepler heeft nog eens 219 potentiële planeten in andere stelsels ontdekt. Tien daarvan zijn rotsachtig, net als de aarde, en staan op zo'n afstand van hun ster dat er misschien leven mogelijk is. Ze staan in de "leefbare zone". Waarschijnlijk is er het niet te warm en niet te koud, maar precies goed. Het wordt ook wel het Goudlokje-gebied genoemd.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de nieuwe stand vandaag naar buiten gebracht. Buiten ons zonnestelsel, dat acht planeten telt, zijn inmiddels al 2.335 planeten gevonden. Daarnaast zijn er ongeveer evenveel kandidaat-planeten, waarvan het bestaan nog niet onomstotelijk vaststaat. Zeker dertig en mogelijk vijftig planeten lijken op de aarde en zitten in de juiste zone.
De Kepler werd in 2009 gelanceerd. De telescoop meet het licht van ongeveer 100.000 sterren, in een klein stukje van het heelal. Als een planeet voor de ster langs gaat, ziet de Kepler dat het licht iets minder fel wordt.
China heeft vandaag vanaf de lanceerbasis in Jiuquan in de Gobi-woestijn zijn eerste röntgentelescoop de ruimte ingestuurd. De 2500 kilo zware 'Inzicht' gaat 550 kilometer boven de aarde informatie ver zamelen over zwarte gaten, pulsars en uitbarstingen van gammastraling.
De onderzoekers hopen volgens nationale persbureau Xinhua meer te weten te komen over de evolutie van zwarte gaten en sterke magnetische velden.
China heeft zijn ruimteprogramma de laatste jaren flink uitgebreid. Voor 2020 staat een missie naar Mars gepland en over vijftien tot twintig jaar landt de eerste Chinees op de maan.
Het is zo goed als zeker dat onze zon een tweelingzusje had toen ze geboren werd, 4,5 miljard jaar geleden. Dat zeggen wetenschappers van de universiteiten van Harvard en Californië - Berkley. En hoewel dat tweelingzusje spoorloos verdween, zou ze een serieuze impact gehad hebben op het leven op aarde. Want ze zou een bekende meteoroïde in de baan van de aarde hebben gebracht: de meteoroïde die verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dinosaurussen.
Een samenvatting van het onderzoek werd gepubliceerd op de website van UC Berkley en het zal ook verschijnen in het wetenschappelijke tijdschrift 'Monthly Notices of the Royal Astronomical Society'.
Meteoroïde Nemesis - zoals het tweelingzusje van onze zon wordt genoemd - zou nadat ze de meteoroïde op de aarde afstuurde ontsnapt zijn en samengegaan met andere sterren in onze Melkweg.
Volgens de wetenschappers zou elke zonachtige ster in ons universum een dergelijke compagnon hebben. Ze baseerden zich daarvoor op wat ze zagen in een gigantische moleculaire wolk, gevuld met pas gevormde sterren, in het sterrenbeeld Perseus. En een wiskundig model dat alleen kan verklaren wat daar gebeurt als alle zonachtige sterren geboren worden met een tweelingzusje.
Neptunus "De zusjes zouden minstens 500 astronomische eenheden uit elkaar liggen", aldus astronoom en coauteur Steven Stahler van UC Berkley, "waarbij 1 astronomische eenheid de afstand is tussen de aarde en de zon. In ons zonnestelsel zou Nemesis 17 keer verder van de zon hebben gestaan dan onze verste planeet Neptunus. De systemen zouden dan volgens onze theorie in een tijdspanne van een miljoen jaar samenkomen óf definitief uit elkaar gaan. Bij ons gebeurde dat laatste. Nemesis verdween tussen de andere sterren in onze buurt in de Melkweg."
Het idee dat sterren gevormd worden met een companion, is niet nieuw. Maar direct bewijs - via observaties - was tot nu toe zeldzaam. De onderzoekers gebruikten deze keer echter radiotelescopen, die via radiogolven het heelal bestuderen, om de geboorte van sterren in een wolk te bestuderen. En die geven een veel beter beeld dan optische telescopen. "We hebben op deze manier het sterkste bewijs tot nu toe gevonden voor de theorie", aldus Stahler.
De these zal nu ook getoetst worden in andere wolken en verder verfijnd. Als ze overeind blijft, kan ze een heel nieuw licht werpen op het ontstaan van sterrenstelsels.
Jupiter is de oudste planeet van ons zonnestelsel. Dat hebben planeetwetenschappers van de Universiteit van Münster in het jongste nummer van het vakblad Proceedings van de Amerikaanse Academie voor Wetenschappen (PNAS) bericht.
De onderzoekers zeggen erin geslaagd te zijn de ouderdom van de grootste planeet van ons stelsel te benoemen. Eerder waren er enkel schattingen.
Volgens de wetenschappers had de gasreus een miljoen jaar na het ontstaan van ons zonnestelsel, ongeveer 4,6 miljard jaar geleden, al twintig keer de massa van onze Aarde. Jupiter had nog eens drie miljoen jaar nodig om "volwassen" te worden.
Onze planeet heeft ongeveer 100 miljoen jaar nodig gehad voor haar ontstaan.
VIDEOAstronomen hebben gewaarschuwd voor een onverklaarbare verhoogde komeetactiviteit in de buurt van onze planeet. In een geanimeerde video die deze week gelanceerd werd, toont Nasa hoe 10 potentieel gevaarlijke asteroïden de aarde bedreigen.
De beelden komen van Neowise, het ruimteagentschap van NASA dat verantwoordelijk is voor het opsporen van asteroïden. Wetenschappers hebben het afgelopen jaar 10 nieuwe potentieel gevaarlijke asteroïden ontdekt, samen met 96 andere kometen. De experts die de gegevens analyseerden spreken van een onverklaarde toename in komeetactiviteit. "Het risico stijgt dat de aarde zal botsen met een asteroïde van de meteorietenregen Taurids", aldus Tsjechische astronomen.
Zij ontdekten een nieuwe tak van Taurids met minstens twee asteroïden van ongeveer 200 tot 300 meter diameter. De Tsjechische Academie voor Wetenschappen meldt in een persbericht: "Heel waarschijnlijk schuilen in deze tak verschillende asteroïden met een diameter van tientallen meters die we nu niet kunnen zien. Het gevaar op een crash met een asteroïde groeit elke keer dat de planeet aarde deze stroom tegenkomt. Deze nieuwe tak van Taurids beweegt rond de zon en de aarde kruist deze om de paar jaar gedurende een periode van ongeveer drie weken. Tijdens deze periode neemt de kans op een botsing met een groter object aanzienlijk toe."
NASA geeft toe dat deze asteroïden erg kwetsbaar zijn, maar wanneer ze zo groot als deze exemplaren zijn, kunnen ze diep in de atmosfeer binnendringen. Dan wordt de kans op een crash met de aarde reëel.
'Near Earth Object' (NEO) of 'Aardscheerder' is een komeet of asteroïde die uit koers raakt door de aantrekkingskracht van de planeten in ons zonnesysteem, hierdoor komen ze in de buurt van de aarde. Sinds de oprichting van Neowise in december 2013 werden 693 NEO's gevonden, 114 van hen zijn nieuw. Zo werden al verschillende asteroïden ontdekt die een risico vormen voor onze planeet, dit hangt voornamelijk af van hun grootte en hun baan. Een voorbeeld: de 2015 BN509 die in februari rakelings langs de aarde scheerde. Dat kende toen een goede afloop, maar wetenschappers waarschuwen dat de asteroïde kan terugkomen.
NASA heeft een nieuw concept onthuld voor een voertuig dat op een dag mensen moet kunnen vervoeren op de rode planeet. Het ruimtevaartagentschap onthulde het prototype deze week in het kader van de 'Summer of Mars'-tentoonstelling in het Kennedy Space Center in Florida. De Batmobiel is er niets tegen.
Het nieuwste model bestaat volledig uit aluminium en koolstofvezel, is 8,5 meter lang, 4,3 meter breed en 3,3 meter hoog, heeft zes gigantische wielen en weegt 2,7 ton. Het voertuig kan tot vier astronauten vervoeren en heeft een mobiel laboratorium dat kan losgekoppeld worden. De rover heeft een elektrische motor die wordt aangedreven door zonnepanelen en een batterij van 700 Volt.
Ruimtevaartorganisatie NASA bestelde het futuristische design bij Parker Brothers Concepts, een bedrijf in Florida, maar het ontwerp is gebaseerd "op wetenschap van NASA" met input van experts van het agentschap, aldus NASA. "Het heeft beademingssystemen, navigatie- en communicatiesystemen en een ontwerp en materialen die aansluiten bij de condities en bronnen op Mars," laat NASA weten in een persbericht.
Volgens ontwerper Marc Parker kan de rover een topsnelheid van 110 kilometer per uur behalen, maar hij is gebouwd om de rotsachtige omgeving van Mars te trotseren, dus zal vermoedelijk gemiddeld zo'n 24 kilometer per uur rijden. "Wat we eigenlijk bedacht hebben is een voertuig met een dubbel doel. Het bestaat uit twee delen," aldus Parker. "Het achterste deel is een volwaardig laboratorium, het voorste gedeelte is de cockpit om ermee op uit te trekken en op verkenning te gaan. Het labogedeelte kan losgekoppeld en achtergelaten worden om autonoom onderzoek te verrichten."
Twee andere rovers, Spirit en Opportunity, landden in 2004 op Mars. Spirit werd buiten dienst gesteld in 2010, maar Opportunity is nog steeds actief. De twee toestellen hebben al honderdduizenden foto's en datastromen geproduceerd.
De rover Curiosity arriveerde in 2012 op Mars en heeft de meest geavanceerde uitrusting tot nu toe. Hij kan videobeelden maken en rots-, bodem- en luchtstalen nemen die hij ter plaatse analyseert.
Marsmissie
NASA is van plan om tegen 2020 weer een rover naar Mars te sturen, die op zoek moet gaan "naar tekenen van vroeger microbieel leven en kernstalen verzamelen voor een mogelijke terugkeer naar de aarde," aldus het ruimtevaartagentschap. De organisatie hoopt in de loop van de jaren 2030 mensen naar Mars te sturen en is bijgevolg op zoek naar transportmogelijkheden.
De nieuwste rover maakt deel uit van een educatief programma dat het publiek moet inspireren en informeren over ruimtevaart. "Alhoewel deze rover niet verwacht wordt te opereren op Mars, zullen een of meerdere elementen wel terug te vinden kunnen zijn in een rover die astronauten zullen besturen op de rode planeet," aldus een NASA-woordvoerder.
STERRENKUNDENASA doopte het terrein op Mars het "Zwitserse kaas-gebied". Het landschap op de recente foto hierboven van de 'Mars Reconnaissance Orbiter' - al elf jaar aan de slag op de rode planeet - vertoont inderdaad een zekere gelijkenis met de gaten in een kaas. Maar wat vooral opvalt, is de merkwaardige veel grotere en diepere kuil in de bodem van de rode planeet. Wetenschappers krabben zich in de haren: wat is dit?
Het 'Zwitserse kaas-gebied' is gelokaliseerd in de zuidelijke hemisfeer van Mars. Het bevroren kooldioxideterrein telt verscheidene ondiepe putten, 'kaasgaten' veroorzaakt door sublimatie die bepaalde stukken droogijs gasvormig maakt. Heel Mars bulkt van de kraters en depressies, onder meer door meer dan een half miljoen meteorietinslagen en door vulkaanuitbarstingen. Maar dit gat gaat veel dieper, dwars door het ijs en het stof heen.
Wetenschappers vragen zich af of die onverklaarbare put het gevolg is van een zware inslag op Mars dan wel of de bodem er is ingezakt met een bijna perfecte cirkel als resultaat. De diameter van de kuil wordt geschat op enkele honderden meters.
Een Chinese sonde wordt het eerste ruimtetuig in meer dan veertig jaar dat stalen van de Maan naar onze planeet zal brengen, zo heeft het officiële persbureau Xinhua gemeld van op een conferentie in Peking.
Nog dit jaar moet de onbemande Chang'e-5 landen op de natuurlijke satelliet van de Aarde. Dat zal gebeuren in het gebied van de Mons Rumker, genoemd naar de Duitse astronoom Karl Rumker, aldus Liu Jizhong, een directeur van het Chinese ruimtevaartbureau. De lancering is voorlopig voor november gepland. Het ruimteschip moet met monsters van de Maan naar onze planeet terugkeren, een primeur voor de Chinese ruimtevaart.
Apollo De Sovjetrussische Loena-24 was in 1976 het laatste ruimtetuig dat Maanstalen naar de Aarde bracht. Er is toen slechts 170 gram ingezameld. Het bemande Amerikaanse Apollo-programma leverde tussen 1969 en 1972 meer dan 360 kilo aan Maanstenen op.
Achterkant Volgend jaar zal China ook proberen om als eerste ooit een sonde te laten landen op de achterzijde van de Maan. Dat zal het werk zijn van de Chang'e-4. Die was reserve voor de Chang'e-3 die in 2013 de eerste Chinese - onbemande - Maanlanding heeft uitgevoerd.
Peking plant ook een bemande Maanlanding, binnen vijftien tot twintig jaar. Volgens de eerste Chinese astronaut en vicedirecteur van het bemande ruimtevaartprogramma Yang Liwei zal het "niet lang duren" eer daarvoor toestemming en financiering is.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een persconferentie gegeven om een indrukwekkende nieuwe missie voor te stellen. In de zomer van volgend jaar wil ze een sonde naar onze zon sturen. Het doel is om voor de allereerste keer "de zon aan te raken".
In oktober 1958 werd voor het eerst het idee geopperd om een sonde naar de zon te sturen. En nu is het eindelijk zo ver. De Parker Solar Probe - genoemd naar de ontdekker van zonnestormen - zal in de atmosfeer van de zon binnendringen en de oppervlakte van de zon naderen tot op amper 6,4 miljoen kilometer. Daarbij zal de sonde lange tijd ongeziene straling en temperaturen van 1.400 graden te verduren krijgen, iets wat nog geen enkel ruimtetuig ooit eerder heeft doorstaan.
Het toestel zal de buitenste atmosfeer van de zon bestuderen en antwoorden bieden op enkele eeuwenoude vragen over hoe een ster precies werkt. Met die data hoopt de NASA onder meer betere voorspellingen te kunnen maken over zonnestormen, die een impact hebben op het leven op aarde, het werk van astronauten in de ruimte en satellieten, die door zware zonnestormen ontregeld kunnen raken.
"Het wordt de heetste missie die we ooit deden", volgens wetenschapster Nicola Fox. "Het hitteschild is het pronkstuk van de sonde. We doen 24 omwentelingen rond de zon, dus het moet niet alleen de hittte, maar ook de afwisseling van hitte en koude aankunnen. De instrumenten van de sonde werken op kamertemperatuur, dus het hitteschild moet wel wat aankunnen."
Foto's De binnenkant van de sonde - die 1.34 miljard euro kost - zal ook een speciaal systeem van watercirculatie gebruiken om de instrumenten te beschermen, die onder meer de elektrische en magnetische velden van de zon moeten bestuderen, foto's van de zon moet nemen en zonnepartikels moet vangen.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gaat morgen een indrukwekkende nieuwe missie voorstellen. Ze wil in de zomer van volgend jaar een sonde lanceren met onze zon als bestemming. Doel is voor de allereerste keer "de zon aan te raken".
Het is niet de eerste keer dat de NASA een sonde richting zon stuurt. In 1976 werd al eens een toestel gelanceerd dat onze zon tot 43 miljoen kilometer naderde: de Helios 2. Die had voor 370 kilogram aan instrumenten mee en moest zonnewinden en kosmische straling bestuderen.
Temperaturen De nieuwe missie is nog een flink stuk ambitieuzer. De Solar Probe Plus zal voor de eerste keer in de atmosfeer van de zon binnendringen en de oppervlakte van de zon naderen tot op 6,4 miljoen kilometer. Dat lijkt misschien nog ver, maar op amper negen keer de radius van de zon zal de sonde temperaturen van 1.400 graden moeten weerstaan, terwijl ze haar lading op kamertemperatuur houdt. En dat is goed voor een temperatuur en straling die nog geen enkel ruimtetuig ooit heeft doorstaan.
Tegelijk moet het toestel de buitenste atmosfeer van de zon bestuderen en antwoorden bieden op enkele eeuwenoude vragen over hoe een ster precies werkt. Met die data hoopt de NASA betere voorspellingen te kunnen maken over zonnestormen, die een impact hebben op het leven op aarde, het werk van astronauten in de ruimte en satellieten.
Overleven Want we zijn alsmaar meer afhankelijk van technologie en die kan enorme schade oplopen door extreme zonnestormen. Mensen die misschien ooit buiten onze atmosfeer zullen moeten overleven, zullen ook bescherming nodig hebben van zonnestormen en straling.
Lancering De lancering zal vermoedelijk plaatsvinden in augustus volgend jaar. De sonde zal over een periode van zeven jaar in totaal zeven keer rond de planeet Venus cirkelen, tot ze in een perfecte baan is om de zon zo dicht te naderen als we nooit eerder hebben gedaan.
"Het technologische pronkstuk van de missie is het hitteschild", aldus Brad Tucker van de Research School of Astronomy and Astrophysics aan de Australian National University. "Dat is een plaat van 11,5 centimeter dik die bestaat uit koolstof en temperaturen van 1.400 graden aankan."
De binnenkant van de sonde - die 1.34 miljard euro kost - zal een speciaal systeem van watercirculatie gebruiken om de instrumenten te beschermen die onder meer de elektrische en magnetische velden van de zon moeten bestuderen, foto's van de zon moet nemen en zonnepartikels moet vangen.
Mars "De activiteit van de zon begrijpen en het zonneweer voorspellen zijn cruciaal als we de ruimte verder in willen met mensen, denk maar aan bemande missies naar Mars", aldus nog Tucker. "Een beter begrip van hoe zonnepartikels een hoge snelheid krijgen, zal ons ook een beter beeld geven van hoe objecten zich door de ruimte bewegen. En kan ons helpen om ruimtetuigen een hogere snelheid te geven. Zoals het Light Sail-project van de vzw Planetary Society, dat de energie van de zon opvangt met grote reflecterende zeilen en wil gebruiken om snelheid te maken."
De buitenste planeet van het stelsel TRAPPIST-1, dat mogelijk leven kan herbergen, draait in negentien dagen rond haar moederster. Dit heeft een internationaal team van wetenschappers, ook van de Luikse universiteit, berekend.
Begin dit jaar stond de wetenschappelijke wereld in rep en roer toen bleek dat er rond dwergster TRAPPIST-1, veertig lichtjaar van ons, zelfs zeven aardeachtige planeten wentelen, een groter aantal dan elders (buiten ons stelsel). Zes daarvan hebben de omvang van onze aarde, en drie een vergelijkbare temperatuur.
Van zes van de zeven was de tijd die zij nodig hebben om een volledige omloop rond de ster te maken, reeds bekend. Maar volgens een communiqué van de Universiteit van Bern bleef men in het ongewisse over de omlooptijd van de buitenste, TRAPPIST-1H.
Maar onlangs gaf het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA ruwe data vrij van de expoplanetenjager die de Keplertelescoop is. Onder meer een team van de universiteit van Bern en collega's van onder andere de Universiteit van Luik, stortten zich razendsnel op de tussen december en maart vergaarde gegevens.
-100 graden Niettegenstaande de Kepler niet werkt zoals het hoort, slaagden de wetenschappers er toch snel in de data te ijken. Er was maar één resultaat mogelijk: TRAPPIST-1H draait in 18,764 dagen rond de ster die veel kleiner en kouder is dan onze zon. Terwijl de exoplaneet een iets kleinere straal dan de aarde heeft, bedraagt de temperatuur minus 100 graden.
Voorts bleek, volgens een publicatie in Nature Astronomy, dat de zeven planeten als een "halsketting" rond de ster zijn gealigneerd, en interageren. De dwergster zelf draait in 3,3 dagen rond haar as, en lijkt iets ouder dan voorheen aangenomen.
TRAPPIST is een programma dat op gang is gebracht door Michaël Gillon van de Universiteit van Luik (ULG) en Didier Queloz van de Universiteit van Genève. Gillon behoorde ook tot het Luikse team dat de Kepler-data uitwerkte, samen met Catarina Fernandes, Valérie Van Grootel, Emmanuël Jehin en Pierre Magain.
Een grote openstaande vraag is de samenstelling van de atmosfeer van de planeten rond TRAPPIST-1. Een antwoord kan komen van de opvolger van de Hubble-telescoop, de James Webb, die na jarenlang uitstel eind volgend jaar de ruimte zou ingaan. Dan kan ook duidelijk worden of er op de planeten water- of andere moleculen zijn die leven mogelijk maken.
De reuzenplaneet Jupiter lijkt anders in elkaar te zitten dan aanvankelijk gedacht. Dat blijkt uit eerste resultaten van de Juno-missie waarover is bericht in de wetenschappelijke vakbladen Science en Geophysical Research Letters en waarover betrokken vorsers van de Universiteit van Luik hebben bericht.
Op 27 augustus 2016 maakte de ruimtesonde Juno een eerste scheervlucht langs Jupiter, de grootste planeet van ons zonnestelsel. Sindsdien gebeurde dit nog vijf keer, en er volgen er nog zeven. Doel is meer te weten te komen over de atmosfeer, het magnetische veld en het inwendige van Jupiter.
De eerste resultaten dateren van die eerste omloop. Anders dan sondes die Jupiter eerder hebben verkend, volgt de in augustus 2011 gelanceerde Juno een baan over beide polen van de planeet. De daarbij gemaakte opnames tonen een chaotisch tafereel van heldere ovale structuren: cyclonen met een diameter tot 1400 kilometer. Van de karakteristieke bandenstructuur die de Jupiteratmosfeer op lagere breedten laat zien, is rond de polen niets meer terug te vinden.
Zelfde weersysteem als op Aarde Thermisch onderzoek van de atmosfeer leerde dat rond de evenaar ammoniak uit de diepte opwelt. Dat duidt op een weersysteem dat wij ook op Aarde kennen: de circulaties waarbij warme lucht bij de evenaar opstijgt en vervolgens richting Noord- en Zuidpool stroomt. Wat zich in het hart van Jupiter afspeelt is echter nog steeds onduidelijk.
Voorts is het magnetisch veld rond Jupiter veel sterker dan verwacht: tien keer zoveel als het magnetisch veld rondom de Aarde. Onderzoek van de hele magnetosfeer leert dat de reuzenplaneet een heel andere wisselwerking met zijn omgeving heeft dan onze planeet.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
