The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
31-10-2016
Van alle gevonden asteroïden riskeren er 15.000 ooit in te slaan op aarde - HLN.be
Van alle gevonden asteroïden riskeren er 15.000 ooit in te slaan op aarde - HLN.be
RUIMTEWetenschappers hebben al 15.000 asteroïden gevonden die door de ruimte razen en ooit kunnen inslaan op aarde. En het totale aantal ligt waarschijnlijk nog veel hoger. Drie jaar geleden stond de teller op 10.000.
"We ontdekken gemiddeld dertig nieuwe objecten per week", meldt Europese ruimtevaartorganisatie ESA, die meedoet aan het onderzoek. "Enkele tientallen jaren geleden vonden we dertig in een jaar." Dat tempo gaat waarschijnlijk omhoog als nieuwe, geavanceerde telescopen in gebruik worden genomen.
Door ons zonnestelsel suizen meer dan 700.000 asteroïdes. De meeste staan ver weg en komen nooit in de buurt van de aarde, maar een deel ervan komt wel in de buurt. Dat zijn de Near-Earth Objects (NEOs).
Van klein totheel groot Sommige rotsblokken zijn meer dan een kilometer in doorsnee, en daarvan is volgens ESA ongeveer 90 procent gevonden. "Van de rotsen die groter dan 100 meter zijn, hebben we slechts 10 procent gevonden. En minder dan 1 procent van de objecten die groter dan 40 meter zijn.''
De kans is bijzonder klein dat een van die objecten in de komende veertig jaar inslaat. Maar volgens ESA moeten alle NEOs in de gaten worden gehouden om te weten waar ze naartoe gaan.
De landing van de Europese Marslander Schiaparelli vorige week woensdag was wellicht aan een fout in de communicatie te wijten. Dit heeft directeur voor Operaties bij het Europese Ruimtevaartbureau ESA Rolf Densing vandaag in het Duitse Darmstadt gezegd. Er was met name een communicatiestoornis tussen software van een radarhoogtemeter en van de navigatie.
Na een reis van zeven maanden en na geslaagde afscheiding van de moedersonde van de eerste Europees-Russische ExoMars-missie is de Schiaparelli (EDM in het ESA-ees) gecrasht en mogelijk ook ontploft op het Marsoppervlak.
Volgens Densing stuurde tijdens de afdaling, die niet van op Aarde werd geleid, een radarhoogtemeter wel informatie maar heeft de navigatie zichzelf uitgeschakeld. Dat is waarschijnlijk op een hoogte van 4 tot 2 km gebeurd, omdat de software van beide niet correct met elkaar heeft gecommuniceerd.
De navigatiesoftware zal hebben gedacht dat de landing reeds was voltrokken. Daarom hebben de negen remraketten enkel de tevoren gekozen minimale tijd van drie seconden gewerkt. Dat had zestig seconden moeten zijn. Waarom de software het liet afweten, dient nog uitgeklaard.
Op ExoMars stond het AMELIA- instrument dat vluchtgegevens verzamelde en doorstuurde, en waarbij de Koninklijke Belgische Sterrenwacht (KSB) betrokken was. De lander voerde ook een "weerstation" mee waarin de KSB participeerde.
De moedersonde Trace Gas Orbiter kwam wel succesvol in een baan rond de Rode Planeet. Ondanks de mislukte landing van de EDM toonde ESA zich tevreden omdat het een test was waarbij voldoende data zijn doorgestuurd.
WETENSCHAPNeen, het mysterie van de Bermudadriehoek is niet opgelost. 'Bizarre wolken boven de Bermudadriehoek lossen eeuwenoud mysterie mogelijk op', kopten zowat alle Amerikaanse nieuwssites na een reportage op Science Channel. Daarin getuigden enkele wetenschappers over de zeshoekige wolken die zich boven het gebied ophouden. Even sloeg de fantasie - niet voor het eerst - op hol.
De Bermudadriehoek is een gebied van 500.000 vierkante kilometer in de Atlantische Oceaan, gelegen tussen Florida, Puerto Rico en de Bermuda-eilanden. Het gebied is wereldberoemd voor de vele mysterieuze verdwijningen die er plaatsvonden: in de loop der eeuwen verdwenen er minstens 75 vliegtuigen en honderden schepen.
En in al die jaren doken er ook evenveel verklaringen op van pseudowetenschappers en complottheoretici - van buitenaardse wezens tot bovennatuurlijke krachten. Maar een echte wetenschappelijke verklaring kwam er nog niet.
Tot enkele nieuwssites afgelopen weekend uitpakten met opmerkelijk nieuws: wetenschappers zouden het eeuwenlange mysterie eindelijk opgelost hebben. De geruchtenmolen kwam op gang na een reportage van Science Channel.
Zeshoekige wolken
'Deze dodelijke rukwinden kunnen op het land bomen wegrukken, op zee schepen omverblazen en in de lucht vliegtuigen doen crashen'
Science Channel
Daarin vertelden meteorologen die het gebied bestuderen op basis van satellietbeelden over een weerfenomeen dat ze er gespot hebben. Het gaat om zeshoekige wolken boven het westelijke puntje van de Bermudadriehoek, variërend van 30 tot 90 kilometer doormeter. "Meestal zie je geen rechte randen aan wolken", zegt Steven Miller van Colorado State University. "Meestal zijn wolken veel willekeuriger."
De wolken produceren winden tot 270 kilometer per uur. Randy Cerveny, meteoroloog aan Arizona State University, spreekt van air bombs, of luchtbommen. "Ze worden gevormd door microuitbarstingen, ontploffingen van lucht die uit de onderkant van een wolk komen, de oceaan raken en soms gigantische golven creëren."
Ook boven de Noordzee, aan de Engelse kust, komen dergelijke wolken voor. Daar creëren ze soms golven tot 13 meter hoog. Het is plausibel dat ze dat in de Atlantische Oceaan ook doen, maar een link met de mysterieuze verdwijningen leggen de wetenschappers niet.
Science Channel zelf doet dat wel: "Deze dodelijke rukwiden kunnen op het land bomen wegrukken, op zee schepen omverblazen en in de lucht vliegtuigen doen crashen. Ze zouden dus een verklaring kunnen bieden voor de verdwijning van schepen en vliegtuigen", klinkt het in de reportage.
"Niet ongewoon"
'Ze deden het uitschijnen alsof ik een grote doorbraak aankondigde. Helaas is dat niet het geval'
Randy Cerveny, meteoroloog
Het verhaal ging afgelopen weekend een eigen leven leiden op internet. Van wetenschapssites tot grote nieuwssites als NBC, The Independent en The Huffington Post. Maar één publicatie, USA Today, contacteerde de betrokken wetenschappers zelf. En die vertellen plots een heel ander verhaal.
De wolken zijn vreemd om te zien, maar niet ongewoon, zegt Steven Miller aan de website. Deze patronen worden meestal gezien boven de noordelijke Atlantische Oceaan en het noordelijke deel van de Stille Oceaan van de late herfst tot de vroege lente. Ze ontstaan wanneer koude, droge lucht zich mengt boven warm water.
"Het is een gewoon fenomeen, dat wereldwijd voorkomt", aldus Miller. "Het wordt meestal gezien op locaties met een middelmatige tot hoge breedtegraad en gewoonlijk tijdens het koude seizoen." Omdat het fenomeen zo veel voorkomt, kan het geen verklaring bieden voor de bizarre verdwijningen in de Bermudadriehoek, zegt hij.
Randy Cerveny zegt verbaasd te zijn over de reportage, omdat hij geen origineel werk rond het onderwerp gedaan heeft en speculeerde dat het weerpatroon verklaard zou kunnen worden door geconcentreerde uitbarstingen van lucht van afnemende onweders. "Ze deden het uitschijnen alsof ik een grote doorbraak aankondigde. Helaas is dat niet het geval."
De meest opmerkelijke verdwijningen in de Bermudadriehoek
Verhalen over de mysteries van de Bermudadriehoek zijn er al sinds 1492, toen Christopher Columbus sprak van vreemde lichten en vreemde kompasresultaten in het gebied. Sindsdien werd het mysterie almaar groter. Minstens 75 vliegtuigen en honderden schepen zijn op onverklaarbare wijze in het gebied verdwenen. Een overzicht van de meest opmerkelijke verdwijningen:
• Het eerste gerapporteerde scheepswrak dat wordt toegewezen aan de Bermudadriehoek dateert van 1609, toen het Engelse schip The Sea Venture verging aan het oostelijke uiteinde van Bermuda-eiland. Het leidde tot de eerste menselijke nederzetting op het eiland.
• Een griezeliger verhaal is dat van The Ellen Austin in 1881. De bemanning trof er een ander schip dat op zee dreef zonder één levende ziel aan boord. Een deel van de bemanning ging aan boord van het andere schip en probeerde ermee naar New York te zeilen. Het schip verdween plots - tot het weer opdook zonder één persoon aan boord, om nadien weer zonder spoor te verdwijnen.
• Een van de bekendste verdwijningen vond plaats in 1945. Flight 19, een eenheid van vijf torpedobommenwerpers van het Amerikaanse leger, verdween tijdens een trainingsvlucht, nadat alle contact verloren was gegaan. Alle 14 piloten waren vermist, net als de 13 bemanningsleden van een patrouillevliegtuig dat erop uit was gestuurd om de bommenwerpers te zoeken.
• De meest recente tragedie is die van het verdwenen vrachtschip El Faro in 2015. Het schip, met 33 bemanningsleden aan boord, werd als vermist opgegeven nadat het in een orkaan terechtkwam aan de zuidkust van de Bahama's.
Twee wetenschappers van de Laval-universiteit in het Canadese Québec hebben de afgelopen jaren 2,5 miljoen sterren geobserveerd. Bij de overgrote meerderheid daarvan heb ze niets abnormaals kunnen vaststellen, maar bij 234 sterren hoorden ze dusdanig vreemde boodschappen dat ze vermoeden dat het wel eens om buitenaards leven zou kunnen gaan. Dat staat te lezen in The Independent.
Wetenschappers prof. Ermanno Borra en Éric Trottier voerden een studie naar de sterrenhemel. Een fractie van de sterren vertoonde "vreemd gedrag", zonder dat daar meteen een verklaring voor is. Dat leidt de wetenschappers tot de conclusie dat de het wel eens zou kunnen gaan om aliens die ons op de hoogte willen brengen van hun bestaan, klinkt het.
"We hebben ontdekt dat de signalen exact de vorm hebben van een buitenaards signaal dat in een eerdere publicatie voorspeld werd en ze liggen dan ook in lijn met deze hypothese", luidt het. "Het feit dat ze enkel gevonden werden in een kleine fractie van de sterren in een nauw spectrum vlakbij de zon, komt ook overeen met de hypothese van buitenaards leven."
De studie wordt binnenkort gepubliceerd in het vakblad 'Publications of the Astronomical Society of the Pacific', onder de titel "Signals probably from Extraterrestrial Intelligence". Toch benadrukken de wetenschappers dat er dieper zal moeten ingegaan worden op de zaak om de these van aliens al dan niet te bevestigen.
RUIMTEVAART Marslander Schiaparelli is waarschijnlijk gevonden. Gisteravond publiceerde ruimtevaartorganisatie ESA beelden die de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter heeft gemaakt. Op de weinig gedetailleerde zwartwitopnamen is een zwarte stip te zien en een kleinere wittevlek met nog enkele verstoringen.
Uit de beelden zou blijken dat de Europese Marslander Schiaparelli woensdag op de Rode Planeet is neergestort en mogelijk ontploft, zo maakt het Europese Ruimtevaartbureau ESA bekend.
De zwarte stip op de foto is waarschijnlijk de gecrashte marslander Schiaparelli en de kleinere witte vlek de parachute waaraan hij naar beneden is gekomen. Hoewel de beelden weinig details bevatten, weet ESA zo goed als zeker dat het de marslander betreft, omdat de opnamen zijn gemaakt in het landingsgebied van de sonde, en doordat de stip in het marslandschap er eerder niet was.
"Jammer, maar we moeten vaststellen dat de sonde niet succesrijk is geland", zei directeur-generaal Jan Wörner aan het Duitse persbureau DPA.
In het kader van de eerste Europees-Russische Marsmissie ExoMars moest de Schiaparelli (of EDM in het ESA-ees) woensdag landen op het oppervlak van onze buurplaneet, met name in het gebied Meridiani Planum. Maar kort voor het neerstrijken viel het contact met de sonde uit.
Op een persbriefing zei ESA donderdagochtend niet te weten wat er met de lander was gebeurd. Maar zoals de gezaghebbende website russianspaceweb.com gisteren al had gemeld, heeft de MRO foto's genomen van het landingsgebied en daar iets gevonden dat er bij een eerdere opname, in mei, niet lag.
De vrije val zou op 4 tot 2 kilometer hoogte zijn begonnen, waardoor de robot met meer dan 300 kilometer per uur op het Marsoppervlak is neergekomen. Mogelijk is het tuig dan ontploft omdat de tanks van de remraketten wellicht nog vol staken.
ESA beklemtoont dat er meer analyse nodig is en heeft er vertrouwen in dat de teams "met grote accuraatheid" de keten van gebeurtenissen zullen kunnen reconstrueren.
Volgende week zal de HiRISE-camera op de MRO met zijn hogere resolutie het impactgebied opnieuw bekijken. Mogelijk zal de sonde dan ook het voorste hitteschild vinden dat op grotere hoogte is afgeworpen.
ESA beklemtoonde gisteren toch tevreden te zijn omdat de Schiaparelli een demonstrator was voor de twee robots die in het kader van het tweede luik van ExoMars moeten landen. Het tuig heeft een massa data over de afdaling in de Martiaanse atmosfeer doorgestuurd, in het bijzonder het AMELIA-instrument waarbij ook wetenschappers van de Koninklijke Belgische Sterrenwacht (KSB) betrokken zijn, en via de "orbiter" TGO die woensdag ongeveer tegelijkertijd succesvol in een baan op de Rode Planeet is gekomen. Ook waren er metingen met een radiotelescoop en de Europese Mars Express die sinds 2003 succesrijk rond Mars wentelt.
Op die "Trace Gas Obiter" staat het Belgische NOMAD-instrument dat het sporengas methaan in de Martiaanse atmosfeer meet vanuit de existentiële vraag of het een geologische dan wel biologische oorsprong heeft. De TGO functioneert ondertussen "zeer goed" en zal volgende maand twee keer ijkdata vergaren, zegt ESA.
Eerder op de dag meldde het doorgaans betrouwbare russianspaceweb.com dat software ervoor verantwoordelijk zou zijn dat de remraketten van de Schiaparelli onvoldoende lang werkten. Het communiqué van ESA zegt daarover enkel dat "de exacte aard van de anomalie aan boord van de Schiaparelli nog voorwerp van onderzoek is".
In 2003 mislukte ook de landing van de dochtersonde van de Mars Express, de in wezen Britse Beagle-2.
Amerikaanse wetenschappers hebben nieuw licht geworpen op een Marsmissie van 40 jaar geleden en dat zou verstrekkende gevolgen kunnen hebben. In een bodemstaal werden toen sporen gevonden die op leven konden duiden, maar het resultaat werd alom in twijfel getrokken omdat controletests geen duidelijk uitsluitsel gaven. Nieuw onderzoek toont nu aan dat de oorspronkelijke onderzoekers het tóch bij het juiste eind gehad zouden kunnen hebben.
De nieuwe studie werd uitgevoerd door Gilbert Levin van de universiteit van Arizona en Patricia Ann Straat van het Nationaal Gezondheidsinstituut in Bethesda, Maryland. Allebei waren ze ook betrokken bij de oorspronkelijke missie van de Vikingsatellieten en hun landers in 1976. Het was toen de meest ambitieuze poging van de wetenschap om de rode planeet te verkennen.
Vikings In maart 1976 kwamen de twee Vikings in een baan rond Mars, iets minder dan een jaar nadat ze op aarde waren vertrokken. Ze brachten als eerste de volledige oppervlakte van de planeet in kaart en ontdekten aanwijzingen dat er water op de planeet was. Of toch ooit was geweest.
Op 20 juli zette de eerste Vikinglander een poot aan de grond op Mars, zes weken later ook de tweede, zo'n 4.000 kilometer verderop. Ze zouden drie tests uitvoeren en als er ook maar één positief zou zijn, zou geconcludeerd kunnen worden dat de rode planeet bewoond was.
Geluk De eerste test - waarbij de bodem werd verhit en de moleculen werden gemeten die in gas veranderden - was negatief. En ook de tweede - waarbij aan een bodemstaal helium, water en voedingsstoffen werden toegevoegd om te zien of er een teken van leven was - kwam negatief terug. Maar bij de derde test hadden de wetenschappers meer geluk.
Bij die test werden voedingsstoffen toegevoegd aan een bodemstaal en vervolgens gelabeld met het radioactieve C14. Als er leven was, zou dat laatste element veranderen in radioactief kooldioxide, zoals op aarde. En dat gebeurde, bij de stalen van allebei de landers.
Controletest Een controletest - die moest uitmaken of het resultaat biologisch was of misschien eerder een chemisch proces - was echter niet duidelijk en dat bracht alom twijfel of er nu echt leven was gevonden of niet. De experimenten werden nooit verder gezet, dus het resultaat bleef onbeslist.
Maar volgens de nieuwe studie zouden resultaten van ándere wetenschappelijke experimenten die sindsdien op Mars werden uitgevoerd - op zoek naar water, methaan en andere organische elementen - wel degelijk wijzen in de richting van leven. "Leven is waarschijnlijk op Mars", schrijven de auteurs. "We zullen het evenwel nooit met zekerheid weten, want de stalen van de Vikings - die als eerste op Mars landden - zijn de enige waarvan we zeker weten dat ze niet besmet waren met aardse microben. Als we nu teruggaan, kunnen al sporen van leven gevonden worden die de afgelopen jaren werden achtergelaten bij allerhande missies naar de rode planeet."
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Landing Marssonde Schiaparelli ging op laatste moment mis - HLN.be
Landing Marssonde Schiaparelli ging op laatste moment mis - HLN.be
VIDEOToch nog goed nieuws voor Europa: de marslander Schiaparelli is geland op de rode planeet. De vraag is alleen: hoe? Gisteren moest Schiaparelli aankomen op de rode planeet, maar tijdens de afdaling raakte het contact met de robot verloren. Er is iets misgelopen bij het afwerpen van het valscherm. Of en hoe het tuig de landing heeft overleefd is nog onduidelijk.
De vluchtleiding in het Duitse Darmstadt kreeg nu pas na lang wachten het verlossende signaal dat de lander op Mars staat.
De data van Schiaparelli die verzameld werd tijdens de landing, een 600 kilogram zware robot, is ontvangen door het moederschip. Dit betekent dat alle hardware geactiveerd is. Volgens de European Space Agency (ESA) is dat het meest belangrijke deel van Schiaparelli. Alle fases van de landing zijn volgens de planning verlopen, behalve de landing zelf. Daar reageerde de lander anders dan verwacht, aldus ESA.
Tot nu toe is niet bevestigd of Schiaparelli zacht geland is, of dat het om een crash-landing gaat. Daarmee is dus niet duidelijk of de marslander nog intact is. "Je hebt een beetje geluk nodig om te slagen", aldus Andrea Accomazzo, het hoofd van de ExoMars-missie. De werking van het hitteschild was voorbeeldig, maar die van de remmende parachute niet. De vluchtleiding bestudeert de signalen daarvan nog, zo deelde de ESA vandaag mee.
TGO ESA plaatste gisteren een satelliet genaamd Trace Gas Orbiter (TGO) in een baan rond Mars en liet de zogenaamde ExoMars landen. Schiaparelli moest rond 16.48 uur Belgische tijd op het oppervlak aankomen.
De robot en de satelliet zijn de afgelopen maanden samen naar Mars gevlogen, met als doel om onder meer de dampkring van onze buurplaneet te onderzoeken. Zo speurt de Trace Gas Orbiter vooral naar methaan, een gas dat kan wijzen op minieme vormen van leven. De missie wordt samen met Rusland uitgevoerd.
2020 De landing van de Schiaparelli is in de eerste plaats bedoeld om de technologie te testen voor deel twee van de missie. Europa en Rusland willen namelijk rond 2020 weer naar Mars. In dat jaar moet een onbemande verkenner naar de rode planeet worden gebracht. Die kan over het oppervlak rijden en metersdiepe gaten boren, op zoek naar meer sporen van leven.
Amerikaans president Obama wil mensen op Mars laten wonen, zo maakte hij vandaag bekend. "Die reuzensprong zal Amerika maken", liet hij weten. Vrijwilligers genoeg, alleen moeten die weten dat ze door de kosmische straling risico lopen dement en/of paranoïde te worden. Daarvoor waarschuwt een nieuwe studie.
Astronauten op weg naar Mars kunnen dementie ontwikkelen, naast een onbeheersbaar angstgevoel dat de onderzoekers 'space brain' noemen. Wetenschappers onderzochten de effecten van de kosmische straling waarmee astronauten zullen gebombardeerd worden. Die blijkt een probleem te vormen voor wie een buitenaardse kolonie zou willen stichten op de Rode Planeet.
NASA onderzoekt momenteel hoe het mensen naar Mars kan sturen, en de Nederlandse groep Mars One plant de eerste bemande Marsvlucht tegen 2027. De Amerikaanse ondernemer Elon Musk wil tegen 2022 mensen naar Mars sturen.
Angstbestrijdingsproces Professor Charles Limoli, expert in stralingsoncologie aan de universiteit van Californië, stelde samen met zijn collega's vast dat deeltjes in die kosmische straling op lange termijn bij muizen voor verminderde hersenfuncties en dementie leiden. De straling bleek ook in te werken op het zogenaamde 'angstbestrijdingsproces', dat de mens helpt angsaanjagende incidenten te overwinnen zodat hij bijvoorbeeld opnieuw kan gaan zwemmen na bijna verdronken te zijn. Dat stelt Limoli in het vakblad Scientific Reports.
"Dat is geen goed nieuws voor astronauten die een reis van twee tot drie jaar naar Mars aanvatten", besluit hij.
"De ruimte stelt de astronauten voor unieke gevaren. Blootstelling aan die stralingspartikels kan leiden tot een hele reeks complicaties in het centrale zenuwstelsel, tijdens de ruimtereis en lang daarna. Het gaat dan om de afname van prestaties, geheugenverlies, angsten, depressies en verzwakte besluitvorming. Die kunnen levenslang aanhouden".
"Niet aan te ontsnappen"
Delen van het ruimtetuig zouden extra schilden tegen kosmische stralen kunnen krijgen, maar dat volstaat vooralsnog niet omunieke gevaren. Blootstelling aan die stralingspartikels kan leiden tot een hele reeks complicaties in het centrale zenuwstelsel, tijdens de ruimtereis en lang daarna. Het gaat dan om de afname van prestaties, geheugenverlies, angsten, depressies en verzwakte besluitvorming. Die kunnen levenslang aanhouden".
Paniek De eerste Marsverkenners riskeren ook nog tijdens de vlucht aan paranoïa ten prooi te vallen door het effect op het hersenproces dat afrekent met stresserende gebeurtenissen. "Die verminderde angstbestrijding maakt je vatbaar voor paniek, wat voor problemen kan zorgen tijdens zo'n lange ruimtereis", stelt Limoli.
Astronauten hebben dan wel al langer dan een jaar in het International Space Station (ISS) verbleven, daar werden ze niet aan dezelfde mate van kosmische straling blootgesteld omdat ze in de beschermende magnetosfeer van de Aarde zitten. de astronauten te beschermen. "Er valt niet aan de kosmische stralen te ontsnappen", meent Limoli. Hij en zijn team werken aan een medicijn dat bescherming zou bieden tegen de zwaarste effecten van de straling.
De lander Schiaparelli "is geland" op Mars, maar "stuurt geen signaal uit". Dat heeft Thierry Blancquaert, de verantwoordelijke voor de module bij het Europese ruimtevaartagentschap ESA, gemeld. "Ik ben niet heel optimistisch over de gegevens die verzameld moesten worden na de landing", zei Blancquaert nog.
Het is zeker dat de lander geland is", kon Blancquaert kwijt na het bestuderen van een hele reeks gegevens. "Nu is het de vraag of hij in goede omstandigheden geland is, of of er een rots of krater in de weg ligt. Of misschien is er gewoon een probleem met de radiozender."
Ongerustheid De ongerustheid was af te lezen op de gezichten in het European Space Operations Centre in het Dutise Darmstadt. "Het is duidelijk dat de voortekens niet goed zijn, maar we hebben meer informatie nodig", had Paolo Ferri, afdelingshoofd Operaties bij ESA, enkele uren eerder al gezegd. "Er kunnen vele, vele redenen zijn voor de stilte."
Vandaag om 10 uur 's morgens maakt ESA een stand van zaken op.
Max Spiers (39) sms'te naar zijn moeder dat zij de zaak moest laten onderzoeken als er iets met hem zou gebeuren. Een paar dagen later werd de ufo-expert en bekend aanhanger van complottheorieën dood aangetroffen in zijn zetel in het Poolse Warschau.
Spiers was in Polen voor een lezing over samenzweringstheorieën. Hij zou officieel in juni een natuurlijke dood gestorven zijn, maar er werd geen autopsie uitgevoerd op zijn lichaam. Zijn moeder, Vanessa Bates (63), vreest dat hij vijanden had die hem liever dood zagen, wegens zijn duistere onderzoek naar ufo's en cover-ups van regeringen. "Je zoon is in gevaar. Als er iets met mij gebeurt, onderzoek dat dan", sms'te hij amper enkele dagen voor zijn dood aan zijn moeder.
Spiers kwam oorspronkelijk uit Canterbury en was destijds een klasgenootje van acteur Orlando Bloom. Hij woonde de laatste jaren in de VS, maar was naar Canterbury teruggekomen om bij zijn moeder te gaan wonen en vervolgens dus naar Polen te reizen voor een congres. Hij verbleef in Warschau bij een vrouw die hij amper kende. Zij was het die Spiers dood aantrof in de zetel. Volgens vrienden van Spiers had hij een "zwarte vloeistof uitgebraakt".
Complottheoristen geloven dat ufojagers die te dicht bij de waarheid komen, afgehouden worden door de staatsveiligheid. De laatste tijd zou Max Spiers ook zitten neuzen hebben in de levens van bekende figuren uit de politiek en uit de zaken- en enterainmentwereld. Vele online volgers van Spiers zijn ervan overtuigd dat hij stierf in erg verdachte omstandigheden en eisen een lijkschouwing. Volgens Spiers' moeder Vanessa was haar zoon kerngezond op het moment van zijn overlijden. "En dan zou hij zomaar plots in zijn zetel gestorven zijn?" Vanessa Bates krijgt niet meer officiële documenten over de dood van haar zoon te zien dan het papier dat zegt dat de doodsoorzaak natuurlijk was.
Het lichaam van Spiers werd een week na zijn dood overgevlogen naar Canterbury, waar hij begraven werd. In Kent werd wél een autopsie uitgevoerd, maar meer dan twee maanden later kent Vanessa Bates nog altijd de resultaten daarvan niet.
Spiers laat twee zonen na en had nog een broer, Josh, en een zus, Becky. Zij zijn allemaal vastberaden om te strijden om de waarheid over de mysterieuze dood van Max Spiers te achterhalen. Officieel zit het Britse onderzoek nog "in de prille beginfase".
VIDEOVanmiddag, om twintig na één, is de missie van de Europese komeetsonde Rosetta tot een einde gekomen. Het ruimtetuig van het Europees Ruimteagentschap ESA werd twaalf jaar geleden gelanceerd om kometen te bestuderen. Vandaag, op 718 miljoen kilometer van de aarde, stortte Rosetta gecontroleerd neer op komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, waar ze al twee jaar rond cirkelde.
De snelheid van de impact was 19 centimeter per seconde, zowat de helft van een wandeltempo. Maar omdat Rosetta niet ontworpen was om te kunnen landen, was dat fataal voor heel wat instrumenten.
Vooraf werd de landingsplaats minutieus bepaald. De komeet is ongeveer 4 kilometer groot en ziet er een beetje uit als een zandloper. Hij zou ontstaan zijn door het botsen van twee kometen. Het oppervlakte is erg poreus en de temperatuur bedraagt er tot honderd graden onder nul.
Schat De missie van Rosetta kwam daarmee tot een einde en kostte 1 miljard euro. De beslissing om de missie af te breken werd genomen omdat de komeet bijna zo ver van de zon is, dat de zonnepanelen van Rosetta niet meer genoeg energie kregen om te blijven functioneren. Ook de bandbreedte voor het downloaden van wetenschappelijke data verminderde. Het ruimtetuig bleef wel tot het allerlaatste moment foto's in hoge resolutie maken en gegevens verzamelen over onder meer gassen, stof en plasma ronde steenbrok en die doorsturen naar de aarde. Dat moet nog een schat aan info opleveren. Het laatste contact was er 51 meter boven de komeet.
Succes "Het is gebeurd. Ik kan bevestigen dat de afdaling van Rosetta een volledig succes is", zei missieverantwoordelijke Patrick Martin, een paar minuten nadat om 13.19 uur Belgische tijd het signaal was weggevallen. "Adieu Rosetta, je hebt je werk goed gedaan", zei Martin in het vluchtleidingscentrum ESOC in Darmstadt. Daar was het tijdens de laatste minuten van de vlucht muisstil, totdat een wervelend applaus na de bevestiging van de landing uitbrak.
Reis
De sonde heeft bijna acht miljard kilometer afgelegd, is op haar reis in 2005 en 2009 drie keer rond de aarde gescheerd en één keer rond Mars (2007), terwijl ze twee keer een ontmoeting met een asteroïde had, Steins (2008) en Lutetia (2010). Het tuig vertoefde 31 maanden in gecontroleerde winterslaap.
Onderzoekers van de Koninklijke Sterrenwacht van België (KSB) hebben, op grond van nieuwe gegevens van de ruimtesonde Cassini, aangetoond dat de Saturnusmaan Dione een oceaan van vloeibaar water onder haar ijsoppervlak heeft. De Belgische studie verschijnt deze week in "Geophysical Research Letters".
Bij twee andere manen van Saturnus, Titan en Enceladus, en ook Europa, een maan van Jupiter, was men al vrij zeker dat er onder hun ijskorst grote oceanen waren, maar nu is er dus nog een "oceaanwereld".
De oceaan is enkele tientallen kilometers diep en omsluit een grote harde kern. Zo lijkt Dione erg op buur Enceladus, die ook bekend is omwille van de reusachtige stralen van waterdamp ("jets") die bij de zuidpool worden uitgestoten. Dione lijkt nu wel rustig, maar de littekens op haar oppervlak, in de vorm van grote ijskliffen, wijzen op een tumultueus verleden.
Leven De oceaan van Dione was er waarschijnlijk al van bij het ontstaan van de maan en dus mogelijk een goede omgeving voor microscopisch leven. "De contactzone van de oceaan met de harde kern komt het meest in aanmerking. Daar kunnen de voedingsstoffen en de energie aanwezig zijn, die nodig zijn voor leven", zegt co-auteur Attilio Rivoldini.
Het aantal "oceaanwerelden", de ijsmanen en planeten met een ondergrondse oceaan, wordt groter bij elke nieuwe missie naar de buitengebieden van ons zonnestelsel. Met drie "oceaanwerelden" bij Jupiter, drie bij Saturnus, en mogelijk één bij Pluto, is het geen exclusieve club meer.
Isostatische benadering Dankzij de nieuwe "isostatische" benadering kunnen deze werelden nu beter bestudeerd worden, zodra we hun vorm en gravitatieveld kennen. "Toekomstige missies zullen de manen van Jupiter bestuderen, maar ook de satellieten van Uranus en Neptunus zouden moeten onderzocht worden", vindt één van de auteurs, Mikael Beuthe.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
SpaceX onthult ruimteschip en raket voor kolonisatie van Mars - HLN.be
SpaceX onthult ruimteschip en raket voor kolonisatie van Mars - HLN.be
UPDATETijdens een livestream deed Elon Musk vanavond uit de doeken hoe hij met zijn ruimtevaartbedrijf SpaceX een missie naar Mars wil realiseren. Hij lichtte toe hoe SpaceX werkt aan een interplanetaire raket en capsule om grote aantallen mensen naar Mars te brengen met het ultieme doel de planeet te koloniseren. De gigantische SpaceX-raket moet per reis 100 passagiers plus vracht kunnen vervoeren.
De raket en het ruimteschip zijn veel groter dan de huidige Falcon 9 van SpaceX, die in totaal 122 meter hoog zullen zijn. De Falcon 9 is momenteel 70 meter groot.
De raket zal het ruimteschip op koers brengen en vervolgens terugkeren naar de aarde, waar ze weer moet landen op het lanceerplatform. Het is de bedoeling dat de raket daar een brandstoftank ophaalt om weer naar het ruimteschip te brengen.
De SpaceX-CEO ziet een toekomst waarin mensen een grote kolonie vestigen op Mars, maar voegde eraan toe dat de grootste moeilijkheid het aantrekken van voldoende vrijwilligers zal zijn. "Je kan geen zelfvoorzienende beschaving creëren als het prijskaartje per persoon 10 miljard dollar per persoon is," voegde hij eraan toe. "Ons doel is om het naar beneden te krijgen tot ongeveer het equivalent van een middelgroot huis in de Verenigde Staten, ongeveer 200.000 dollar". "Het kan 40 tot 100 jaren duren tot er een volledig zelfvoorzienende beschaving is op Mars," aldus Musk.
SpaceX, dat door Musk specifiek werd opgericht met het doel om Mars te koloniseren, is een van de verschillende initiatieven die door privaat en overheidsgeld gesponsord worden, om mensen en vracht naar de rode planeet en andere bestemmingen buiten de atmosfeer van de aarde te brengen.
Mars ligt op ongeveer 225 miljoen kilometer van de aarde. Het is een heel ambitieuze onderneming om mensen, na een reis van zes tot negen maanden, er te laten landen.
Steun van NASA
Musk zei niet hoeveel het hele project zou kosten. SpaceX is van plan om elke 26 maanden naar Mars te vliegen, wanneer de aarde en Mars in een gunstige positie tegenover elkaar staan. Musk hoopt om in 2024 de eerste mensen naar Mars te brengen.
De eerste Marsmissie van SpaceX moet plaatsvinden in 2018: daarvoor wil het bedrijf de onbemande capsule 'Red Dragon' naar het oppervlak van Mars brengen om de daling en landing van het tuig te testen.
De eerste bemande Marsmissie van NASA moet plaatsvinden rond 2034. NASA steunt het project van SpaceX en zal het bedrijf bijstaan met advies en relais-stations die communicatie in de ruimte en Mars mogelijk maken, in ruil voor data.
Op nieuwe foto's van Jupiters maan Europa, genomen met de Hubble-ruimtetelescoop, zijn mogelijk pluimen van waterdamp te zien. Eerdere waarnemingen deden al vermoeden dat de ijsmaan waterdamp uitbraakt. Dat zou eventuele toekomstige missies behoorlijk kunnen vergemakkelijken.
Astronomen vermoeden dat onder het ijzige oppervlak van Europa een enorme oceaan schuilgaat, die tweemaal zoveel water bevat als de zeeën op aarde. "De oceaan van Europa wordt gezien als een van de meest veelbelovende plaatsen in ons zonnestelsel die mogelijk leven kunnen bevatten", zegt Geoff Yoder van het Science Mission Directorate van NASA in een persbericht.
Maar die oceaan wordt afgedekt door een laag extreem koud en hard ijs. Hoe dik de ijslaag is, is niet geweten. Om het water op de maan te kunnen onderzoeken, zou er dus mogelijk door een kilometers dikke laag geboord moeten worden. "Maar als er inderdaad pluimen van waterdamp zijn, bieden die een andere mogelijkheid om de ondergrond van Europa te onderzoeken", klinkt het. Zo zouden er stalen verzameld kunnen worden zonder te moeten landen op of boren door het ijs.
Het onderzoeksteam, onder leiding van William Sparks van het Space Telescope Science Institute in Baltimore, zag Europa tien keer voor Jupiter passeren. Driemaal werden er mogelijke waterpluimen waargenomen. Ze stegen naar schatting 200 kilometer boven het oppervlak, alvorens het materiaal weer naar beneden regende. Het onderzoek verschijnt eind deze maand in The Astrophysical Journal.
In 2012 waren er ook al vermoedens van waterpluimen op Europa. Een team van het Southwest Research Institute in San Antonio zag toen 160 kilometer hoge pluimen uitbarsten vanaf de zuidpool van de maan. Tot nu toe doen de observaties vermoeden dat de pluimen hoogst variabel zijn. Dat zou betekenen dat ze een tijdlang sporadisch uitbarsten, om dan weer stil te vallen.
Indien het nieuws bevestigd wordt, zou Europa de tweede maan in ons zonnestelsel zijn met waterpluimen. In 2005 ontdekte NASA's ruimtetuig Cassini wolken van waterdamp en stof boven het oppervlak van Saturnus' maan Eceladus.
WETENSCHAPHoe komt het dat sommige kleine aardbevingen uitgroeien tot grote en andere niet? Dat is een kwestie waar wetenschappers weer een iets beter beeld van hebben gekregen na een studie over de invloed van de maan en de getijden. Het onderzoek staat in het vakbladNature Geosciences.
De wetenschappers namen de periodes onder de loep waarin sprake is van 'hoge getijdenstress', een fenomeen dat twee keer per maand plaatsvindt tijdens volle maan en nieuwe maan. De zee komt dan het verst bij vloed en trekt zich ook het verst terug bij eb. Die bewegingen van die enorme hoeveelheid zeewater zet meer druk op breuklijnen.
Die druk kan een van de oorzaken zijn dat kleine aardbevingen heel groot worden. Kàn, want er spelen nog veel andere factoren mee. Maar de druk van de getijden kan een kleine breuk net dat kleine duwtje geven om uit groeien tot een enorme scheur, luidt de theorie.
De aardbevingen die enorme tsunami's veroorzaakten in 2004 in Zuidoost-Azië en in 2010 in Chili hadden een kracht van respectievelijk 9,1 en 8,8. Ze vonden allebei plaats nabij een volle maan, dichtbij de piek van de getijdenstress.
Eerdere studies suggereerden ook een invloed van de getijden op massief gesteente. Een onderzoek van eerder deze zomer wees op een mogelijk verband met kleine bevingen diep onder de grond langs de San Andreas-breuklijn in het Californische Monterey County.
Uiteraard zijn de getijdenkrachten niet de belangrijkste oorzaak van het ontstaan van aardbevingen. Die ontstaan voornamelijk doordat de tektonische platen van de Aarde tegen elkaar duwen en schuren. Daardoor neemt de druk toe op de breuklijnen, tot die zo hoog wordt dat hij plots vrijkomt in de vorm van een aardbeving.
Zo ontstaan ook veel aardbevingen wanneer er weinig druk is van de getijden, zegt Satoshi Ide, hoofdonderzoeker van de studie en professor seismologie aan Universiteit van Tokio. "Aardbevingen zijn bijna een willekeurig proces", aldus Ide. "Getijdenkrachten zijn slechts een element in een ingewikkeld proces. Er zijn nog veel andere factoren."
Een theorie gaat ervan uit dat alle aardbevingen klein starten op dezelfde manier. Of ze blijven groeien, hangt dan af van andere factoren die ze tegenkomen, zoals getijdenstress. Een andere theorie stelt daarentegen dat er een wezenlijk verschil is tussen het ontstaan van grote en kleine aardbevingen.
Het onderzoek kan niét helpen bij betere voorspellingen van het tijdstip en de plaats waar aardbevingen zullen toeslaan. Maar dergelijke studies kunnen wetenschappers wel helpen begrijpen hoe en waarom grote bevingen voorkomen.
En zo kunnen ze de snelheid en precisie van waarschuwingssystemen verbeteren die alarm slaan meteen na het ontstaan van een beving. De huidige systemen kunnen namelijk wel goed de impact van gematigde aardbevingen inschatten, maar schieten tekort voor de grote.
Het Japanse waarschuwingssysteem had de intensiteit van de aardbeving van 2011 in hoofdstad Tokio bijvoorbeeld onderschat. Een beter begrip van wat een aardbeving groot maakt, zou dus vooral meteen na het ontstaan ervan een grote vooruitgang zijn.
500 meter of ongeveer de lengte van vijf voetbalvelden achter elkaar: dat is de doorsnede van een nieuwe telescoop die China deze week klaar wil hebben en waarmee het land verder en sneller de ruimte in zal kunnen kijken dan ooit. Eén van de doelen: buitenaards leven vinden.
Wetenschappers zijn door het dolle heen over de nieuwe telescoop, die verscholen zit in een vallei in het zuidwesten van China en de naam Aperture Spherical Telescope of FAST kreeg. Zondag zou hij operatief moeten zijn en zijn eerste beelden moeten maken van het heelal.
En die zullen indrukwekkend zijn, want de telescoop kan tot twee keer zo veel zien als de Arecibo-telescoop in Puerto Rico, die de afgelopen 53 jaar de grootste enkelvoudige schotel ter wereld was. Tien jaar lang werd gezocht naar de beste locatie om hem op te stellen. Die werd gevonden in een holle berg, beschermd voor mogelijke radiostoringen. Vijf jaar en 165 miljoen euro later is het laatste van de 4.450 driehoekige panelen gelegd waaruit de gigantische schijf is opgebouwd.
Sterrenstelsel De panelen kunnen elk apart bewegen, zodat de telescoop heel precies op bepaalde punten op de hemel te richten is. Onderzoekers hopen er onder andere meer mee te weten te komen over het ontstaan van het universum. Dat zal gebeuren door het in kaart brengen van de verspreiding van waterstof, het meest voorkomende element in ons sterrenstelsel en daarbuiten.
De kans om buitenaardse beschavingen te vinden zal vijf tot tien keer hoger liggen dan met de huidige apparatuur
Peng Bo, directeur van het NAO Radio Astronomy Technology Laboratory
Maar waar de meeste mensen naar uitkijken is wat de telescoop kan betekenen voor de zoektocht naar buitenaards leven. En daar is de recente ontdekking van drie planeten waar de omstandigheden voor het ontstaan van leven goed zijn, niet vreemd aan. FAST zou nóg meer exoplaneten in kaart kunnen brengen dan tot nu toe mogelijk was. "De kans om buitenaardse beschavingen te vinden zal vijf tot tien keer hoger liggen dan met de huidige apparatuur", aldus Peng Bo, directeur van het NAO Radio Astronomy Technology Laboratory. "FAST kan verder kijken en donkerder planeten zien."
Beperkingen
Toch heeft de nieuwe telescoop ook beperkingen. Zo kan hij het traject van kometen en asteroïden niet voorspellen. "FAST zal ons dus niet kunnen waarschuwen als er asteroïden op de aarde afkomen die mogelijk onze beschaving kunnen vernietigen", aldus Douglas Vakoch, de directeur van METI International, een organisatie die zich toelegt op het opsporen van buitenaardse intelligentie.
NASA geeft maandag aanstaande een telefonische persconferentie over nieuwe bevindingen die voortspruiten uit beelden van Europa, geschoten door ruimtetelescoop Hubble. Europa is in dit geval niet het werelddeel waarin wij leven, maar een van de manen van de planeet Jupiter.
De ruimtevaartorganisatie heeft het over "bewijs van verrassende activiteit die mogelijk verband houdt met de aanwezigheid van een oceaan onder de oppervlakte van Europa". De oppervlakte van de maan Europa bestaat uit een dikke laag ijs, waaronder al langer een vloeibare oceaan werd vermoed, maar nu zou de NASA daar dus bewijzen van hebben. Meteen wordt dan ook gedacht aan de mogelijkheid van buitenaards leven.
Normaal gezien duurt het proces van de wedergeboorte van een ster veel langer dan een mensenleven, maar toen astronomen SAO 244567 ontdekten, zagen ze meteen dat het geen gewoon hemellichaam was. Ze slaagden voor het eerst in om het opwarmen en afkoelen van een ster tijdens haar wedergeboorte te observeren.
SAO 244567 bevindt zich op 2.700 lichtjaren van de aarde, waarbij 1 lichtjaar gelijk is aan 236 miljoen rondjes rond de aarde ter hoogte van de evenaar. De afgelopen 12.000 jaar warmde de ster langzaam op, waarbij ze steeds kleiner werd en van een grote gele bol evolueerde naar een blauw-witte stip.
De oorspronkelijke gele bol was ongeveer 152 keer zo groot als de zon en had een temperatuur van 3.500 graden Celcius. In 2002 bereikte de opwarming haar hoogtepunt en had de blauw-witte stip nog maar een derde van de omvang van de zon en was de temperatuur gestegen tot maar liefst 60.000 graden Celcius.
Gigantisch Nieuwe observaties hebben echter getoond dat de ster intussen weer aan het uitzetten is - de hergeboorte - en intussen al weer twee derde van de omvang van de zon heeft en 'afgekoeld' is tot 50.000 graden Celcius. De komende honderden jaren zal de ster nog verder uitzetten en afkoelen tot ze haar gigantische proporties weer heeft aangenomen.
Explosie De observatie van die wedergeboorte zou ook meer info geven over wat de wedergeboorte in gang zet: een explosie van heliumresten buiten de kern van de ster, waardoor nucleaire energie vrijkomt. Daar is wel nog heel wat onderzoek naar nodig. Dankzij SAO 244567 kunnen wetenschappers die observaties voor het eerst wel in 'real time' doen, in plaats van simulatiemodellen te moeten gebruiken.
VIDEOWorden mama en papa in de toekomst overbodig om baby's te maken? Experimenten op muizen doen vermoeden dat het op een dag mogelijk zal zijn om een baby te krijgen zonder eicel, zo blijkt uit een studie in Nature Communications.
Het is de eerste keer dat aangetoond werd dat sperma met iets anders dan een eicel gecombineerd kan worden om baby's te maken. Wetenschappers van de universiteit van Bath misleidden zaadcellen door beginnende embryo's van muizen om te vormen tot pseudo-eicellen.
Die pseudo-eicellen hebben veel gemeen met gewone cellen, zoals huidcellen. Op dit moment is er nog wel een eicel vereist om een embryo te creëren, zeggen de onderzoekers, maar in de toekomst kan het misschien mogelijk zijn om ook embryo's te creëren met andere cellen.
Zonder vrouw En dat zou betekenen dat er - in de verre toekomst - geen vrouw meer nodig is in het voortplantingsproces. "Misschien kunnen we dan gewone cellen in het lichaam combineren met sperma om een embryo te vormen", zegt onderzoeker Tony Perry aan de BBC.
Op die manier wordt het mogelijk dat twee mannen samen een kind krijgen, of zelfs dat een embryo gecreëerd wordt met de cellen en sperma van één man.
Maar zulke scenario's zijn op dit moment nog zeer voorbarig, benadrukken de onderzoekers. Hun bedoeling is in eerste instantie meer te weten te komen over de bevruchting zelf, want de exacte processen die plaatsvinden wanneer een zaadcel en eicel samenkomen zijn nog altijd een beetje een mysterie.
De kans op een succesvolle zwangerschap bij de experimenten was overigens 1 op de 4. De jongen waren gezond, hadden een normale levensverwachting en kregen nadien zelf gezonde jongen.
Ander onderzoek Eerder dit jaar slaagden Chinese wetenschappers erin sperma te creëren uit stamcellen, en daarmee een eicel te bevruchten om gezonde muizen te kweken. Een studie die met belangstelling opgevolgd werd door Perry. Door beide onderzoeken te combineren, worden zowel sperma als eicellen in de toekomst mogelijk overbodig om baby's te maken, zegt hij.
De Europese astronomiesatelliet Gaia heeft al meer dan een miljard sterren met grote precisie in kaart gebracht, een prestatie zonder voorgaande in de sterrenkunde. Dit heeft het Europese Ruimtevaartbureau ESA vandaag, 1.000 dagen na de lancering, bekendgemaakt.
Tijdens zijn streven om de meest gedetailleerde driedimensionale kaart van onze Melkweg te maken, heeft de Gaia al de exacte positie en helderheid van 1.142 miljoen sterren bepaald. Dat is ongeveer één procent van de sterren in ons sterrenstelsel.
Daarbovenop realiseerde de satelliet een driedimensionale film omtrent de afstanden en de bewegingen van meer dan twee miljoen van de helderste sterren in onze omgeving. De Gaia deed ook metingen van meer dan drieduizend variabele sterren (sterren wiens helderheid schommelt) en bracht duizenden objecten buiten de Melkweg in kaart.
De 740 miljoen euro kostende satelliet bevindt zich op een positie van ongeveer 1,5 miljoen kilometer van de Aarde. Zijn camera kan mutatis mutandis een muntstuk van een cent op de Maan zien. Wetenschappers hopen meer te leren over de geschiedenis van de Melkweg en rekenen met de ontdekking van duizenden nieuwe planeten.
Belgische inbreng België draagt twintig miljoen euro bij aan de missie. Zo wijden er zowat 45 mensen (minstens een deel van) hun tijd aan de missie. Zestig procent werkt bij universiteiten, of de Koninklijke Sterrenwacht in Ukkel. Er waren ook zowat twintig private bijdragen aan de satelliet, onder andere van het Luikse bedrijf Amos, Thales Alenia Space Belgium en Spacebel.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
