The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
18-01-2016
Kosmische deeltjes in piramides kunnen mysteries ophelderen - HLN.be
Kosmische deeltjes in piramides kunnen mysteries ophelderen - HLN.be
WETENSCHAPDe Egyptische piramides herbergen nog vele geheimen, maar een studie van kosmische deeltjes kan binnenkort mogelijk een deel van het mysterie oplossen. Onderzoekers verzamelden vorige maand informatie over die deeltjes in de knikpiramide van Snofroe, en hopen dat die de sleutel bevatten van hoe de piramide gebouwd werd.
De knikpiramide in Dasjoer, net buiten Caïro, onderscheidt zich van de andere door zijn gebogen buitenzijden. Wetenschappers veronderstellen dat dit de eerste poging van de oude Egyptenaren was om een piramide met vlakke zijden te bouwen en schatten dat hij 4.600 jaar oud is. "Maar meer dan hypothesen hebben we niet", zegt Hany Helal van het Heritage Innovation Preservation Institute (HIP). "Geen enkele theorie is honderd procent bewezen."
Het 'Scan Pyramids'-project moet meer duidelijkheid verschaffen over de bouw van de Egyptische piramides. Het project koppelt thermische technologieën aan de analyse van muonen - energetische deeltjes die vanuit de atmosfeer naar beneden dwarrelen - om de geheimen van de constructies te achterhalen. In november onthulde een warmtescan al opvallende temperatuurafwijkingen in de 4.500 jaar oude piramide van Cheops in Gizeh.
Vorige maand werden radiografische platen in de knikpiramide van Snofroe geplaatst, die gegevens verzamelden over de deeltjes die door spleten en kieren naar binnen vallen. Die deeltjes kunnen geabsorbeerd of afgebogen worden door hardere oppervlakken. Op die manier kunnen ze nuttige informatie opleveren over de structuur van de piramide.
Een internationaal onderzoeksteam start binnenkort met de analyse. Later zullen de radiografische platen geïnstalleerd worden in de piramide van Cheops, de grootste van de drie piramides in Gizeh.
WETENSCHAPDiep in het heelal hebben wetenschappers een ongekende explosie gezien. Het is een supernova, de ontploffing van een stervende ster. Deze supernova is "570 miljard keer zo helder als de zon", "twintig keer zo fel als de 100 miljard sterren in onze Melkweg"en "tweehonderd keer zo sterk als een gewone supernova".
Het is de eerste keer dat er zo'n grote sterrenexplosie is gezien. Onze zon zou meer dan 90 miljard jaar nodig hebben om zoveel energie uit te stoten, zeggen de wetenschappers. De supernova staat op 3,8 miljard lichtjaar afstand en is dus niet met het blote oog te zien.
De onderzoekers hebben de waarneming donderdag bekendgemaakt in het belangrijke wetenschapsblad Science. Ze weten niet wat voor ster zo'n knal zou kunnen veroorzaken, en hoe dat moet zijn gegaan. Het kan zijn dat de gestorven ster groter is geweest dan voor mogelijk werd gehouden. In het hart van de explosie staat mogelijk een zogeheten magnetar. Dat is een zeldzame ster, het extreem magnetische overblijfsel van een ontplofte ster. Hij is heel klein, in dit geval maar 15 kilometer in doorsnee. Om zo fel te zijn als de supernova, moet hij duizend keer per seconde om zijn as draaien. Zelfs voor een extreem verschijnsel is dat extreem.
De supernova is in juni voor het eerst gezien door een telescoop in Chili. Vervolgens werden ook andere telescopen op het licht gericht. Later dit jaar neemt de ruimtetelescoop de supernova onder de loep.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA opent met het Planetary Defense Coordination Office een centrum dat maatregelen moet nemen om de aarde te beschermen tegen de mogelijke inslag van gevaarlijke objecten uit de ruimte.
Onze ogen moeten op de hemel gericht blijven
John Grunsveld (NASA)
Het centrum zal een leidende positie innemen wat betreft de coördinatie van de internationale inspanningen om de aarde te beschermen tegen een impact van een asteroïde of een meteoriet. Dat gaat van het opsporen van de objecten tot het in kaart brengen van de kans op een inslag op aarde en de maatregelen die dan zouden moeten worden genomen.
"We nemen dit erg serieus", zegt John Grunsfeld van de NASA. "Op dit moment is er geen directe dreiging, maar de grote vuurbal in Tsjeljabinsk in 2013 en de recente passage van de Halloweenasteroïde houdt ons alert. Onze ogen moeten op de hemel gericht blijven."
Vandaag zijn er 13.500 near-Earth-objects ontdekt door astronomen overal ter wereld. Deze ruimtestenen, veelal asteroïden, cirkelen in een baan die - in astronomische termen -"rakelings" langs de aarde scheert. Elk jaar worden er ongeveer 1.500 nieuwe van zulke objecten ontdekt.
Negentig procent van de ontdekte asteroïden zijn groter dan een kilometer diameter. De zoektocht richt zich nu met name op brokstukken die kleiner zijn, tot de grootte van een voetbalveld.
WETENSCHAPHet enige dat je nodig hebt om een dichtbijgelegen, actief zwart gat te zien, is een telescoop van 20 centimeter. Dat zeggen Japanse onderzoekers, die ontdekten dat de activiteit van zwarte gaten waargenomen kan worden als een scherpe uitbarsting van licht.
Die schijnbare contradictie ontstaat wanneer een zwart gat materie van een nabijgelegen ster aantrekt. Eens in een paar decennia kan zo een zwart gat in actie schieten. Het rukt dan materie van de ster weg en slokt het op, waardoor een uitbarsting van licht vrijkomt.
Gelijkaardige uitbarstingen werden tot nu to enkel geobserveerd met röntgen- en gammatelescopen. Maar voor het eerst ontdekten wetenschappers nu dat de activiteit ook met bescheiden optische telescopen, bestemd voor thuisgebruik, zichtbaar is.
De Japanners vingen de eerste tekenen van activiteit van het zwarte gat V404 Cygni op met een gammadetector op de NASA-ruimtetelescoop Swift. Dat gebeurde in juni vorig jaar, toen het zwarte gat uit een 26 jaar lange winterslaap ontwaakte. Daarop schakelden ze collega's wereldwijd in om optische telescopen op het zwarte gat te richten.
In het vakblad Nature schrijven de onderzoekers hoe de telescopen in de twee daaropvolgende weken lichtflitsen van het zwarte gat opvingen. Die flitsen duurden telkens enkele minuten tot een paar uur. Sommige van de gebruikte telescopen hadden een lens van amper 20 centimeter.
"We weten nu dat we observaties kunnen doen op basis van optische stralen, of zichtbaar licht, en dat zwarte gaten geobserveerd kunnen worden zonder hoogtechnologische röntgen- of gammatelescopen", schrijven de onderzoekers in Nature.
Het zwarte gat dat bestudeerd werd is een van de meest dichtstbijzijnde van onze aarde, en heeft een partnerster die iets kleiner is dan de zon. Het zwarte gat en zijn ster cirkelen elke 6,5 dagen rond elkaar, op zo'n 8.000 lichtjaren hier vandaan.
De flikkeringen ontstaan wanneer de materie die in het zwarte gat verdwijnt x-stralen verspreidt, die de achtergebleven materie verhitten. Daardoor lijkt het zwarte gat extreem helder, ondanks de waas van gas en stof die het omringt.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Mysterieus geluid houdt West-Nederland in de ban - HLN.be
Mysterieus geluid houdt West-Nederland in de ban - HLN.be
Het westen van Nederland is in de ban van een mysterieus geluid. Van diverse plekken komen meldingen van mensen die de afgelopen weken vreemde tonen in de lucht hebben gehoord.
Martijn Mastenbroek uit Pijnacker zat afgelopen zondagavond thuis toen hij opeens een merkwaardig geluid hoorde. "Het was net of je trompetten hoorde schallen", zo blikt hij terug. "Het was een drukkend geluid, dat een seconde of vijf aanhield. Nee, het was niet de wasmachine. Het kwam echt van buiten. Mijn vriendin hoorde het ook."
Ook elders in de regio duiken meldingen op van het vreemde geluid. Zo kreeg Mastenbroek via Facebook veel bijval van mensen die het 'trompetgeschal' zondagavond óók hadden gehoord. Ook in Bleiswijk zou het vreemde geluid te horen zijn geweest. En uit Gouda dook al een filmpje op, waarin het geluid ook daadwerkelijk is vastgelegd.
Buitenaards leven Op internet wemelde het meteen van de wildste geruchten. De een houdt het op experimenten van het Amerikaanse leger, de ander denkt aan buitenaards leven. En ene professor Khalilov uit Azerbeidzjan zou hebben gesteld dat de geluiden veroorzaakt zijn door krachtige uitbarstingen van de zon of door 'krachtige energetische processen' vanuit het binnenste van de aarde.
Bij het KNMI achten ze die laatste theorie 'onwaarschijnlijk'. "Ik kan me niet voorstellen dat zonnevlammen of het aardmagnetisch veld verantwoordelijk zijn voor dit soort geluiden", zegt geofysicus Läslo Evers. "Ik heb daar in elk geval nog nooit enig bewijs voor gevonden." Maar wat is het dan wel? "Ik heb de filmpjes op internet aandachtig bekeken. Het is een hoog geluid. Omdat het door veel mensen over een groot gebied is waargenomen, moet het om een grote bron gaan. Ik denk zelf dat het vanuit een groot industrieel complex afkomstig is. De Rotterdamse haven? Dat kan ik niet beoordelen."
Onderzoek Evers sluit ook niet uit dat het geluid afkomstig is van vliegtuigen. "Maar om er gericht iets over te kunnen zeggen, zou nader onderzoek gedaan moeten worden. Met metingen kan je de exacte aard van het geluid vast stellen. Daarna kan je een stuk makkelijker de bron opsporen. Nu blijft het toch een beetje gissen."
Tijdens zijn weg naar de top van Mount Sharp heeft Marsrover Curiosity even de tijd genomen om een adembenemende panoramafoto te maken van de Bagnold-duinen. De duinen bestaan uit een strook zwart zand op de noordwestelijke flank van de berg.
Het panorama is samengesteld uit meerdere foto's, die de Curiosity midden december nam. Volgens de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA zal de Marsrover minstens enkele weken in het gebied doorbrengen, om duidelijkheid te scheppen over de werking van winden op Mars.
Satellietbeelden hebben onthuld dat de duinen op Mars elk jaar een meter verschuiven. De wind doet het zand op de helling van Mount Sharp belanden, waar het zich opstapelt tot er steile duinen ontstaan. Daarna schuift het zand als een mini-lawine naar beneden. De duin die op deze foto te zien is, is ongeveer 5 meter hoog.
Het Chinese bedrijf Ehang Inc. stelde gisteren tijdens de CES gadgetbeurs in Las Vegas de eerste drone ter wereld voor die plaats biedt aan een passagier.
De aanwezigen konden in een filmpje zien hoe de drone vliegt. Hij ziet eruit als een kleine helikopter, maar met vier dubbele propellers die parallel met de grond draaien, net zoals andere drones.
De drone, die vliegt op elektriciteit, kan volledig opgeladen worden op twee uur tijd, 100 kilogram vervoeren en 23 minuten lang vliegen op zeeniveau. In de drone is plaats voor één persoon en een kleine rugzak. Het toestel heeft zelfs airco en een leeslamp. Wanneer de propellers naar binnen vouwen, past het voertuig in een standaard parkeerplaats. Nadat ze de vluchtroute hebben ingegeven, moeten passagiers via de tablet slechts twee commando's geven: "stijg op" en "land".
De drone is ontwikkeld om zo'n 300 à 500 meter boven de grond te vliegen, op een maximale hoogte van 3500 meter en aan een topsnelheid van 100 kilometer per uur.
Shiang Hsiao, medeoprichter en CFO van Ehang zegt dat het bedrijf de drone voor 185.000 à 275.000 euro nog dit jaar op de markt wil brengen. De man erkent echter dat er op vlak van wetgeving nog veel onduidelijkheid is: "de wereld heeft nooit eerder zoiets als dit gezien," zei hij.
Passagiers hebben zelf geen controle over het voertuig. Het bedrijf wil een controlecentrum oprichten dat in geval van problemen de drone overneemt en ervoor zorgt dat het toestel veilig landt, aldus Hsiao.
Volgens marketingdirecteur Derrick Xiong heeft de drone al meer dan honderd proefvluchten uitgevoerd, waarvan meerdere keren met een passagier. De vier propellers maken de drone veiliger dan een helikopter, beweert hij.
De firma die ook kleinere drones produceert, maakte in augustus bekend dat ze 42 miljoen dollar had ingezameld van verschillende investeerders in aanvulling op de 10 miljoen dollar die werd opgehaald in 2014.
WETENSCHAPEen nieuw jaar, nieuwe natuurkundige ontdekkingen. Sinds wetenschappers in 2013 bevestigden dat ze het higgsdeeltje ontdekt hadden, hebben fysici niet stilgezeten. Heel wat sleutelvragen over het heelal blijven voorlopig nog onbeantwoord, maar wetenschappers voorpellen voor 2016 enkele grote doorbraken.
Er bestond geen enkele theorie die het bestaan van een dergelijk deeltje voorspelde, maar die leegte is intussen al opgevuld
Gigantisch nieuws hangt mogelijk in de lucht in de wereld van de deeltjesfysica. Bij twee aparte experimenten aan de Large Hadron Collider, de deeltjesversneller van het CERN in Zwitserland, werd een voorzichtige hint opgevangen van het bestaan van een nieuw, nog niet ontdekt deeltje.
Bij zowel het Atlas-experiment als het CMS-experiment werden signalen opgevangen van een teveel aan fotonen rond een energie van 750 en 760 gigaelektronvolt. Volgens wetenschappers kan dat duiden op het bestaan van een nieuw soort deeltje, met ongeveer 800 keer de massa van een proton.
Het bewijs is nog zeer voorlopig: met de gegevens die tot nu toe verzameld werden, is er een kans van 1 op 4 dat het om een toevalligheid gaat. Ter vergelijking: deeltjesfysici hanteren een standaardafwijking van 1 op 3,5 miljoen.
Dit jaar zullen we wellicht weten of er in het universum inderdaad een mysterieus deeltje van deze massa rondwaart. Indien dat zo is, hadden wetenschappers geen idee dat het bestond en geen enkele theorie die het bestaan van een dergelijk deeltje voorspelde.
Die leegte is intussen echter al opgevuld. Er verschenen al meer dan 70 theoretische papers die het deeltje 'verklaren'. Van het zwaardere broertje van het higgsdeeltje tot een verband met donkere materie: het mogelijke nieuwe deeltje prikkelt de verbeelding van fysici, en zal dat ook dit jaar zeker nog blijven doen.
Diverse experimenten die ontworpen werden om zwaartekrachtsgolven te detecteren, moeten hun eerste ontdekking nog doen
Gravitatiegolven, of de rimpels die volgens Einsteins algemene relativiteitstheorie voortkomen uit de kromming van de ruimtetijd, dragen energie uit in de vorm van gravitatiestraling. Volgens wetenschappers blijven bij explosies, zoals die van neutronensterren, supernova's en de Big Bang, sporen van deze gravitatiegolven achter in het heelal.
Maar deze zwaartekrachtsgolven werden tot dusver enkel indirect waargenomen. Diverse experimenten die ontworpen werden om deze rimpelingen in de ruimtetijd te detecteren, moeten hun eerste ontdekking nog doen.
Een voorbeeld is het Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory (LIGO) in de Verenigde Staten. Het observatorium werd recent enkele jaren stilgelegd om het van de meest geavanceerde meetinstrumenten en gevoelige detectoren te voorzien. In september werd het opnieuw in gebruik genomen. Volgens wetenschappers is het nu slechts een kwestie van tijd voor het LIGO een eerste baanbrekende ontdekking doet.
3. Donkere materie
Ondergrondse detectoren maken gebruik van de aarde om de kosmische straling te absorberen die vage sporen van donkere materie zou kunnen verbergen
Tot tachtig procent van het heelal bestaat uit een mysterieuze materie die geen licht absorbeert en dus onzichtbaar is voor telescopen. De donkere materie lijkt zwaartekracht uit te oefenen op de zichtbare objecten in het heelal, maar niemand weet waaruit ze bestaat of hoe ze werkt.
Maar wetenschappers hebben hoop dat het mysterie dit jaar opgelost raakt. Een aantal ondergrondse detectoren, zoals het SNOLab in Canada en het Gran Sasso National Laboratory in Italië, proberen rechtstreeks donkere materie waar te nemen.
Veel fysici veronderstellen dat donkere materie bestaat uit WIMP's (weakly interacting massive particles). De ondergrondse detectoren maken gebruik van de aarde om de kosmische straling te absorberen die vage sporen van donkere materie zou kunnen verbergen. Fysici zouden die sporen dan kunnen zien omdat ze in de ondergrondse detectoren botsen met atoomkernen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
04-01-2016
UFO's in 2015: hier zag u ze vorig jaar vliegen - HLN.be
UFO's in 2015: hier zag u ze vorig jaar vliegen - HLN.be
IN KAART Het Belgisch UFO-meldpunt, dat de waarnemingen van merkwaardige verschijnselen in de lucht onderzoekt, heeft afgelopen jaar weer meer meldingen gekregen dan een jaar eerder. Dat blijkt uit het jaarverslag van de organisatie.
September was een piekmoment voor het meldpunt. Na de media-aandacht voor het object dat in augustus in De Pinte werd opgemerkt, steeg het aantal meldingen in de volgende maand enorm.
De meeste meldingen van 2015 concentreren zich in de provincie Oost-Vlaanderen (68 waarnemingen), gevolgd door Antwerpen (39).
Maan zorgt voor verwarring Vaak rapporteren getuigen verkeerdelijk de maan, insecten of vogels als een UFO aan het meldpunt. Op de Liersesteenweg in Mortsel werd zo een object gesignaleerd. Uiteindelijk beek het om een mot te gaan.
Het UFO-meldpunt zegt dat er opvallend veel waarnemingen waren die verklaard konden worden door een astronomisch verschijnsel. "Naar aloude gewoonte zorgden Venus (al dan niet in conjunctie met Jupiter) als Sirius (de helderste ster aan de hemel, nvdr) en de maan voor veel verwarring", klinkt het.
De meerderheid van de waarnemingen kan het meldpunt echt niet ophelderen omdat er te weinig gegevens beschikbaar zijn.
WETENSCHAPAlle chemiehandboeken zijn vanaf vandaag in een klap gedateerd, nu er vier nieuwe elementen zijn toegevoegd aan de tabel van Mendelejev. De vier vervolledigen de zevende rij van het periodieke systeem. "Dit is veel belangrijker dan Olympisch Goud", luidt het in de chemiewereld.
Omdat de elementen al na enkele seconden afbreken, bleek het bijzonder moeilijk om hun bestaan te bevestigen
De vier nieuwe elementen komen niet voor in de natuur; het zijn synthetische elementen die enkel in een laboratorium geproduceerd kunnen worden. Omdat ze bovendien al na enkele seconden afbreken, bleek het bijzonder moeilijk om hun bestaan te bevestigen.
Omdat wetenschappers de grootste moeite hadden om de elementen 113, 115, 117 en 118 meer dan eens te creëren, hadden ze voorlopige namen en posities in de tabel van Mendelejev. Maar op 30 december oordeelde de International Union of Pure and Applied Chemistry, die de chemische nomenclatuur en systemen beheert, dat Japanse, Russische en Amerikaanse wetenschappers voldoende bewijs geleverd hebben voor hun bestaan.
Hun ontdekkers zullen de vier elementen de komende maanden een officiële naam geven. Het eerste element dat benoemd wordt, is element 113, dat voorlopig nog ununtrium (Uut) heet. Het werd ontdekt door een team onder leiding van Kosuke Morita aan het Japanse instituut Riken.
Details van de ontdekking van element 113 werden gepubliceerd in het vakblad Journal of the Physical Society of Japan. De queeste van de onderzoekers begon in 2003, toen ze zinkionen lieten botsen op een laagje bismut. Als reactie ontstond er occasioneel een atoom van het element 113. Het duurde tot 2012 voor het team voldoende bewijs kon leveren van het bestaan van het element, in gelijkaardige experimenten met natrium en curium.
'De chemiegemeenschap is verrukt dat ze haar meest gekoesterde tabel eindelijk vervolledigd ziet tot de zevende rij'
Jan Reedijk, voorzitter Inorganic Chemistry Division
Verslagen over de ontdekking van elementen 115 (Uup, ununpentium), 117 (Uus, ununseptium) en 118 (Uuo, ununoctium) zijn nog niet gepubliceerd. Deze ontdekkingen staan op naam van een Russisch-Amerikaans team van het Joint Institute for Nuclear Research in Dubna en het Lawrence Livermore National Laboratory in Californië.
Ook deze elementen krijgen de komende maanden een definitieve naam, en ook zij werden ontdekt door atomen van verschillende elementen met elkaar te doen botsen. Net als de andere superzware elementen onderaan in de tabel bestaan de nieuwe elementen slechts enkele seconden voor ze afgebroken worden tot andere elementen.
"Verrukt"
In de chemiewereld worden de ontdekkingen op veel lof onthaald. "De chemiegemeenschap is verrukt dat ze haar meest gekoesterde tabel eindelijk vervolledigd ziet tot de zevende rij", reageerde professor Jan Reedijk, voorzitter van de Inorganic Chemistry Division van het IUPAC. Ryoji Noyori, voormalig directeur van het Riken-instituut, liet in een mededeling weten dat dit "voor wetenschappers veel meer waarde heeft dan Olympisch goud".
VIDEOVanavond staat de aarde het dichtst bij de zon van het hele jaar: 147 miljoen kilometer. Dat moment heet het perihelium. In juli, in de zomer dus, staat de aarde het verst, op zo'n 152 miljoen kilometer van de zon. En toch is het nu kouder dan in de zomermaanden. Staat de natuur even op zijn kop?
Natuurlijk niet, want op het zuidelijk halfrond is het nu wel zomer. Onze seizoenen worden namelijk niet bepaald door de nabijheid van de zon, maar door de schuine as waarrond de aarde draait. Die maakt een hoek van ongeveer 23 graden. Omdat tijdens onze wintermaanden de zon dichterbij is dan tijdens de winter op het zuidelijk halfrond, zijn onze winters warmer.
Omgekeerd geldt hetzelfde: tijdens de zomer hier staat de zon verder van de aarde dan tijdens de zomer op het zuidelijke deel van onze planeet. Daardoor zijn de zomers onder de evenaar heviger.
VIDEOBeelden van een vliegend voorwerp dat boven een gebergte in Bolivia vliegt, beroeren het internet. De video werd begin deze maand op een platform voor ufo-spotters gepubliceerd. Believers zijn er rotsvast van overtuigd: we kregen onlangs bezoek van buitenaardse wezens. Anderen vegen die bewering van tafel. Zij geloven dat het filmpje in scène werd gezet om extra bezoekers naar de website van een filmmaker te lokken.
De 'ufo' werd op 6 december waargenomen boven een bergketen bij El Alto, in Bolivia. De opname toont een cirkelvormig object dat traag boven de horizon zoeft, een ogenblik achter een bergtop verdwijnt om daarna opnieuw tevoorschijn te komen. Het voorwerp stuift vervolgens met hoge snelheid de andere kant op en verdwijnt in de wolken.
Sinds de video op het internet verscheen, woedt er een debat over de echtheid. Volgens sommigen is het een valse montage om het bezoekersaantal van de website van een filmmaker op te krikken, weet de Mexicaanse krant Excelsior. Andere reageren voorzichtiger. "Niet zeker wat ik hiervan moet denken", vat een YouTube-gebruiker de commentaren van twijfelaars en zelfs non-believers goed samen.
De Boliviaan Mario Prado schoot de druk besproken video vanuit zijn woning in El Alto, een voorstad van La Paz en met 4.150 meter boven zeeniveau een van de hoogst gelegen steden ter wereld.
VIDEOIn een video die op 17 december vrijgegeven werd door ruimteorganistie NASA is te zien hoe een meteoor aan een snelheid van 46.670 kilometer per uur op de aarde afstevent.
NASA kreeg verschillende meldingen binnen van een brandende vuurbal boven de staat Georgia. Met het vrijgeven van de video bevestigt NASA dat het om een meteoor ging die in de atmosfeer terechtkwam.
Het exemplaar moet minstens 65 kilo gewogen hebben en is wellicht opgebrand. "Het is mogelijk dat deeltjes van het object ingeslaan zijn op de aarde als meteorieten", zei Bill Cooke vande NASA Meteoroid Environments Office.
WETENSCHAPHeel wat ruimteafval beweegt zich in een baan om de aarde. In een video van het Royal Institution of Great Britain wordt getoond hoe het aantal objecten dat rond onze planeet cirkelt elk jaar toeneemt.
Wetenschappers volgen de stukjes ruimteafval om ervoor te zorgen dat ze niet botsen met satellieten die nog in gebruik zijn. Ruimteafval is een groot probleem voor ruimtevaartagentschappen en overheden overal ter wereld
Op dit moment volgt de NASA ongeveer 20.000 stukjes van raketonderdelen, kapotte satellieten en ander puin groter dan een tennisbal die rond de planeet razen aan een snelheid van meer dan 27.000 km per uur. Er zijn ook 500.000 voorwerpen ter grootte van een knikker die rond de aarde bewegen. Verder zijn er nog miljoenen andere stukjes die te klein zijn om op te sporen. Dat meldt de website Mashable op basis van bronnen bij de NASA.
In een video, gemaakt door wetenschapper Stuart Grey en gelanceerd door het Royal Institution of Great Britain, worden die gigantische aantallen gevisualiseerd. De animatie toont hoe de hoeveelheid ruimteafval elk jaar is toegenomen sinds de eerste satelliet, Sputnik, in een baan om de aarde werd gestuurd in 1957.
Wetenschappers volgen de stukjes ruimteafval om ervoor te zorgen dat ze niet botsen met satellieten die nog in gebruik zijn. Ruimteafval is een groot probleem voor ruimtevaartagentschappen en overheden overal ter wereld. Ook de miljoenen kleine stukjes puin die op dit moment niet worden gevolgd, kunnen mogelijk schade aanrichten als ze botsen met communicatiesatellieten en andere ruimtetuigen die zich in een baan om de aarde bewegen.
Soms moet zelfs het International Space Station (ISS) uit de weg gaan voor ruimteafval dat mogelijk gevaarlijk is voor het ruimtelaboratorium en de mensen die erin leven en werken. In juli bijvoorbeeld moest het ruimtestation zijn baan lichtjes aanpassen om een stuk puin te ontwijken.
Soms gaat het ook mis. De Canadese astronaut Chris Hadfield merkte in 2013 een gat op in een van de zonnepanelen van het station. De schade was niet ernstig, maar het toont wel aan hoe druk het is in de ruimte.
Hoe is het zo ver gekomen?
Nadat een raket haar lading heeft afgezet, drijft ze af in de baan waar ze zich op dat moment toevallig bevindt. Ze kan zo honderden jaren boven de planeet blijven zweven. Satellieten die met elkaar in botsing komen, creëren duizenden stukjes puin.
In 2007 zorgde een Chinese rakettest alleen voor 2.000 extra stukjes afval.
Wetenschappers zijn op zoek naar nieuwe manieren om het puin op te ruimen en zo plaats te maken voor satellieten, zodat ze veilig rond de aarde kunnen cirkelen. Mogelijk worden herbruikbare raketten een realiteit voor bedrijven als SpaceX, waardoor het aantal raketonderdelen in de ruimte zou worden teruggedrongen.
Zes maanden lang brak de Israëlische Antiquities Authority zich het hoofd over een verguld object, waarvan gedacht werd dat het een oud joods relikwie was. Maar Facebookgebruikers losten het mysterie in amper enkele uren op. De vondst blijkt geen historisch artefact, maar een modern new age-toestel.
Een onderhoudsman vond de gouden scepter met zeven groeven een half jaar geleden op een historische begraafplaats in Jeruzalem. Omdat hij aanvankelijk dacht dat het een explosief was, verwittigde hij de politie. Die overhandigde het acht kilo zware, metalen object aan de Antiquities Authority.
Op de begraafplaats werden eerder stoffelijke overschotten uit de Romeinse, Byzantijnse en kruisvaartperiodes ontdekt. Daarom vermoedde de Authority dat het om een oud artefact ging, dat mogelijk gebruikt werd in de bijbelse joodse tempels.
Maar X-rays en een grondige analyse van de materialen leverden geen resultaat op en zes maanden later hadden experten geen enkel idee waarvoor het object diende. Ten einde raad plaatste de Authority een foto op haar Facebookpagina. En na enkele uren was het mysterie opgelost.
Isis Beamer
Eén vraag blijft voorlopig onbeantwoord: waarom werd het toestel op het historische kerkhof begraven?
Facebookgebruikers hadden meer dan driehonderd ideeën - een instrument om vee te bevruchten, een oude deegrol, een stuk van een machine, een massagetoestel of een soort tempelrelikwie - maar de oplossing kwam uiteindelijk van de Italiaan Micah Barak.
Verre van een zeldzaam historisch artefect, blijkt de scepter een modern toestel dat gebruikt wordt door new age-aanhangers om een beschermend veld te creëren tegen schadelijke stralingen. Het gaat meerbepaald om een Isis Beamer, genoemd naar de Egyptische hemelgodin Isis, van de Duitse firma Weber Bio.
De man die de Antiquities Authority van zijn tantaluskwelling verloste, mag alvast zijn koffers pakken: hij werd uitgenodigd om de Isis Beamer met eigen ogen te gaan bekijken in Jeruzalem. Maar één vraag blijft voorlopig onbeantwoord: waarom werd het toestel op het historische kerkhof begraven? De Authority lanceerde een nieuwe oproep, en vraagt de betrokkenen hen te laten weten welke overledene ze positieve energie wilden sturen.
STERRENKUNDEDe Amerikaans-Europese Hubble-ruimtetelescoop heeft voor het eerst een foto gemaakt van een voorspelde supernova (ontploffende ster), zo heeft het Hubble Informatiecentrum bekendgemaakt.
Vele sterren beëindigen hun leven met een knal, maar slechts weinige van dergelijke ontploffingen zijn door een telescoop op heterdaad betrapt. Wanneer dit gebeurde, was dit gewoon tot goed geluk terug te voeren.
Tot 11 december 2015. Dankzij de Hubble zagen wetenschappers niet alleen een supernova in actie, maar bovenal waar en voor wanneer ze de ontploffing hadden voorspeld, zo luidt het.
Het betrof de supernova Refsdal in de sterrenstelselcluster MACS J1149.5+2222. Het licht van die cluster heeft er zowat vijf miljard jaar over gedaan om ons te bereiken. De supernova zelf deed zich veel vroeger voor, zowat tien miljard jaar geleden.
ASTRONOMIEDe kans dat er een komeet op onze aarde inslaat, is groter dan we denken. Dat beweert een groep wetenschappers in het vakbladAstronomy. De onderzoekers raden dan ook aan om vanaf heden het verkeer van ruimtegruis wat beter in de gaten te houden, ook wanneer zich dat op grote afstand van onze aarde bevindt. Dat schrijft The Guardian.
Om het risico op een komeetinslag te berekenen, baseren de meeste wetenschappelijke studies zich uitsluitend op objecten uit de gordel van asteroïden tussen Mars en Jupiter. Omdat er de laatste twee eeuwen echter honderden ontieglijk grote kometen buiten die gordel werden ontdekt, is het volgens een groep astronomen een goed idee ook die in rekening te brengen bij het voorspellen van een mogelijke inslag.
'Het risico op een inslag van een gigantische komeet uit de nabijheid van Neptunus, wordt door de wetenschap zwaar onderschat'
De gigantische kometen - ook wel 'centaurs' genoemd - zijn bolvormige structuren van ijs en stof. Hun omvang schommelt gemiddeld tussen de 50 en 100 kilometer breedte. Het merendeel van de kometen draait in een onstabiele, elipsvormige baan rond Neptunus, de planeet die ons melkwegstelsel het verste van de zon verwijderd staat.
In hun omloopbaan kruisen de kometen respectievelijk de baan van verschillende planeten: Jupiter, Saturnus, Uransus - en occasioneel ook die van Neptunus zelf. Wanneer een komeet in het zwaarteveld van zo'n planeet terechtkomt, kan het gebeuren dat ze daardoor van richting verandert. De kans dat een centaur op die manier in de loop der eeuwen uit zijn baan geslingerd wordt, en koers zet richting aarde, is dan ook niet onbestaande, zo claimen de wetenschappers.
Hoe dichter de kometen zich naar de zon toebewegen, hoe meer kans er bovendien is dat ze verbrokkelen, wat het volgens de astronomen op termijn "onvermijdelijk maakt" dat de aarde door een van die brokstukken getroffen zal worden.
De verbrokkeling van zo'n gigantische komeet zou volgens de onderzoekers zelfs kunnen zorgen voor lange en terugkerende periodes waarin de aarde - weliswaar met tussenpozen - geteisterd zal worden door zware inslagen. De astronomen waarschuwen dan ook dat de huidige voorspellingen de situatie niet naar waarde inschatten, omdat daarbij enkel kometen uit de nabije omgeving van de aarde in rekening gebracht worden.
"De grootte van het risico op een centaur-inslag wordt net als de impact van zo'n inslag door de wetenschap zwaar onderschat", zo klinkt het. "Eén enkele centaur draagt immers meer massa met zich mee dan alle kometen die tot nu toe al de baan van de aarde passeerden in totaal."
Volgens de wetenschappers vormt de stroom van asteroïden rond Neptunus dan ook een reëel gevaar waarvan de details dringend verder onderzocht moeten worden.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA gaat zijn missie met de robot InSight naar Mars, die voorzien was voor begin volgend jaar, met minstens twee jaar uitstellen. Een cruciaal onderzoekinstrument dat geleverd werd door de Franse collega's van CNES kan niet op tijd klaargestoomd worden, luidt de verklaring.
De lancering van de robot was voorzien voor maart 2016. De robot zou zes maanden later op de rode planeet landen. Hij moest er onderzoek doen naar de interne structuur van Mars, met name of die vloeibaar of vast is. Zo wilden wetenschappers meer inzicht in het ontstaan van de Aarde.
Maar deze week bleek uit testen dat een van de seismologische meetinstrumenten niet hermetisch afsluitbaar is en dus niet bestand tegen de extreme weersomstandigheden op Mars. "Het is een zware slag", verklaarde de topman van CNES. "Het wijst op de extreem moeilijke job die we doen".
De lancering van de robot moest gebeuren op een moment dat de Aarde en Mars het dichtst bij elkaar liggen, in maart volgend jaar. Het volgende geschikte moment is pas binnen 26 maanden, in mei-juni 2018. NASA gelooft dat het technische probleem tegen dan kan opgelost zijn.
Vraag is hoeveel de vertraging het ruimtevaartagentschap zal kosten. Tot nu toe werd aan de missie al 525 miljoen dollar uitgegeven.
WETENSCHAPNASA heeft een foto van de 'opkomst' van de Aarde boven de maanhorizon vrijgegeven. De Lunar Reconnaissance Orbiter of LRO nam de foto, of eigenlijk foto's. De LRO vloog tijdens het maken van de foto 134km boven de Compton-maankrater.
Het maken van een foto van de Aarde is geen sinecure met de LRO. Het ruimtevaartuig moet eerst op zijn zij kantelen, in dit geval onder een hoek van 67 graden; daarna moet de LRO in de vliegrichting draaien om de maanhorizon zo breed mogelijk op de gevoelige plaat vast te leggen met de kleinhoekcamera van het vaartuig. Dat alles terwijl het apparaat met 1.600 meter per seconde of 5.760 kilometer per uur ten opzichte van het maanoppervlak reist.
De hogeresolutiecamera van de LRO heeft een lens met een kleine beeldhoek en maakt zwart-witfoto's. De camera met de groothoeklens maakt kleurenfoto's. Om die data in een plaatje te verwerken, moest wel het een en ander gedaan worden, schrijft de Arizona State University op zijn LRO Camera-blog, waar ooktiff-bestanden met hoge resolutie van de foto's te vinden zijn.
De zwart-witfoto met de kleinhoekcamera wordt slechts een keer gemaakt. Deze foto heeft de hoge resolutie. De groothoekcamera maakt verschillende foto's. De pixelschaal van de kleinhoekcamera is 75 keer zo klein als die van de groothoek. Door verschillende groothoekfoto's te gebruiken, kan toch een scherpe kleurenversie van de plaat gemaakt worden.
Voor elke groothoekpixel was de Aarde tussen de twintig en vijftig keer op de foto gezet. Het maanoppervlak ziet eruit zoals gemaakt met de kleinhoekcamera. De kleuren zijn bij benadering, want het spectrum dat de groothoekcamera waarneemt, is een combinatie van de 604nm-, 556nm- en 415nm-band, ofwel oranje, geel-groen en violet. Dit is omgezet in rood, groen en blauw voor een weergave die overeenkomt met de menselijke waarneming.
Technisch gezien zal de Aarde nooit 'opkomen' als er vanaf de maan gekeken wordt, omdat de maan met een vaste zijde naar de aarde staat. Als de Aarde op de maan zichtbaar is, blijft hij zichtbaar.
SpaceX, het private ruimtevaartbedrijf van zakenman Elon Musk, is er maandag voor het eerst in geslaagd een onderdeel van de raket Falcon 9 die satellieten in de ruimte brengt, onbeschadigd terug naar de aarde te doen keren. De vorige pogingen mislukten telkens.
De Falcon 9 werd rond 20.30 uur lokale tijd (2.30 uur Belgische tijd) in Cape Canaveral in Florida gelanceerd. Zo'n elf minuten later kwam het imposante onderste deel van de raket heelhuids naar de aarde terug. Dat is een primeur: bij de vorige pogingen mislukte dat. Het onderdeel produceert kracht bij de lancering, en kan nu worden hergebruikt.
Falen De rest van de raket zet zijn ruimtetocht verder. Aan boord zijn er elf satellieten van het bedrijf Orbcomm, die in een baan rond de aarde worden gebracht.
Bij een vorige poging van SpaceX in juni, waarbij de raket het Internationaal Ruimtestation (ISS) moest bevoorraden, ontplofte de raket. Ook eerdere pogingen van het bedrijf, waarbij getracht werd het raketonderdeel te doen neerkomen op een platform in zee, faalden.
Goedkoper Rivaal Blue Origin, het ruimtevaartbedrijf van Amazon-topman Jeff Bezos, slaagde er vorige maand wel in een testvlucht uit te voeren waarbij de raket kan worden hergebruikt.
Door onderdelen te recupereren, kan ruimtevaart vele malen goedkoper worden. De NASA maakt nu nog gebruik van Russische Sojoez-raketten om het ISS te bevoorraden, maar hoopt in de toekomst private bedrijven te kunnen inschakelen. De Amerikanen zouden zich dan ook kunnen toeleggen op andere doelen, zoals het bereiken van een asteroïde of zelfs Mars.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
