The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
27-03-2015
NASA-veteraan: "Ik zag een alien babbelen met astronauten" - HLN.be
NASA-veteraan: "Ik zag een alien babbelen met astronauten" - HLN.be
De wonderen zijn de wereld nog niet uit, want als we Clark McClelland mogen geloven, dan heeft een alien een ritje gemaakt met de space shuttle. De alien zou ook gebabbeld hebben met astronauten terwijl hij dacht dat niemand keek.
McClelland beweert 35 jaar voor NASA te hebben gewerkt, en vooralsnog heeft de Amerikaase ruimtevaartorganisatie die bewering niet weerlegd. McClelland zegt dat hij een missie van de space shuttle aan het monitoren was vanuit het Kennedy Space Center toen hij iets zag wat hij eigenlijk niet mocht zien: een 2,7 meter lange, magere alien die in de space shuttle een gezellige babbel sloeg met astronauten.
De NASA-veteraan beweert ook een ruimteschip gezien te hebben vlakbij de shuttle. "Ik herken een ruimteschip wanneer ik er een zie", aldus McClelland. "Aliens lopen rond op onze aarde", besluit hij.
Velen beweren dat McClelland ze niet allemaal meer op een rij heeft, maar sommige 'believers' hechten veel belang aan zijn uitspraken. McClellands website 'Stargate Chronicles" geeft enkele, laten we zeggen, interessante inzichten.
ruimtevaartEen jaar lang geen vaste grond onder de voeten. Een jaar lang weg van familie. Een jaar lang leven als een proefkonijn, van experiment naar experiment. Een jaar lang zonder verschil tussen onder en boven. Zo ziet het leven van twee ruimtevaarders er voorlopig uit. De Amerikaan Scott Kelly en de Rus Michail Kornienko gaan als eersten een heel jaar in het internationale ruimtestation ISS wonen. De Rus Padalka vertrekt samen met hen, maar blijft niet voor een jaar.
Kelly en Kornienko vertrekken morgen vanaf ruimtebasis Bajkonoer in Kazachstan. Aan boord van de Sojoez-capsule is ook de Rus Gennadi Padalka. De lancering is om 20.42 uur Belgische tijd. Ongeveer 6 uur later komen de drie aan bij het ISS. Padalka keert in september terug op aarde, Kelly en Kornienko blijven tot maart 2016.
De missie moet duidelijk maken hoe lichaam en geest omgaan met zo'n lange tijd van afzondering in gewichtloosheid. De zwaartekracht is er minimaal, mensen lopen niet maar zweven. Hoe hard ruimtevaarders tijdens de missie ook trainen, hun spieren gaan achteruit en botten beginnen te ontkalken. Ook de ogen worden minder.
Het onderzoek op Kelly, Kornienko en hun opvolgers moet helpen bij de voorbereiding van toekomstige missies. De Verenigde Staten willen volgend decennium weer mensen naar de maan brengen. Dat is een reis van een paar dagen, maar anders dan in het ISS moeten de astronauten op de maan rondlopen. De volgende stap is een missie naar Mars, over enkele tientallen jaren. Dat zou heen en terug minstens anderhalf jaar duren.
Een wereldrecord gaan Kelly en Kornienko overigens niet breken. De Sovjet-Unie en Rusland stuurden in de jaren tachtig en negentig geregeld mensen ongeveer een jaar de ruimte in. Zo woonde de Rus Valeri Poljakov van januari 1994 tot maart 1995 in het ruimtestation Mir, een periode van 437 dagen. Een paar jaar later ging een Rus 380 dagen naar de Mir.
Speciaal detail: Scott Kelly heeft een tweelingbroer, Mark. Hij is ook een astronaut, maar blijft op de aarde zodat NASA een "tweelingexperiment" kan doen. Na de missie zal NASA de broers, met identiek DNA, vergelijken, opnieuw om concrete uitspraken te kunnen doen over de impact van een ruimtereis op het menselijk lichaam.
Wetenschappers wisten al dat de aarde zeer veel diepgang heeft, maar dat wordt nu opnieuw bevestigd met de ontdekking van een nieuwe laag. Het ligt diep verborgen in de aarde en kan verschillende geologische mysteries helpen verlaren. Dat meldt de wetenschappelijke nieuwssite Scientias.nl.
"De aarde heeft zeer veel lagen, net zoals een ui," legt onderzoeker Lowell Miyagi uit op de Scientias.nl. "De meeste lagen worden gedefinieerd door de mineralen die erin te vinden zijn. In feite hebben wij een nieuwe laag in de aarde ontdekt. Deze laag wordt niet gedefinieerd door de aanwezige mineralen, maar door de kracht van deze mineralen." De gesteenten in die nieuwe laag zijn zeer stroperig.
De onderzoekers hebben de laag in het laboratorium ontdekt. Ze ontdekten dat de kracht van het mineraal steeds groter werd wanneer ze net zoveel druk uitoefenden als men in de aardmantel op zo'n 660 kilometer diep ervaart. Het mineraal gedraagt zich ook anders onder die toenemende druk. Daarom zal de stroperigheid van gesteenten op een diepte van zo'n 1496 kilometer 300 keer groter zijn dan op 660 kilometer diepte.
De ontdekking van de nieuwe laag is voor wetenschappers belangrijk. Het geeft hen meer inzicht in mysterieuze geologische verschijnselen. Zo is uit vorige onderzoeken al gebleken dat zinkende tektonische platen soms op een bepaalde diepte stoppen met zinken. Dat is nu ook te verklaren door de aanwezigheid van die nieuwe aardlaag.
Het onderzoek laat wetenschappers ook de temperatuur van het hart van de aarde in twijfel trekken. Vermoedelijk is het hart van de aarde veel warmer dan we tot nu toe denken.
De onderzoeksrobot Opportunity heeft een marathon afgelegd op Mars. Het karretje deed er elf jaar en twee maanden over om de afstand van 42,195 kilometer af te leggen. Dat deelde de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA vandaag mee.
Opportunity vervolledigde zijn marathon door gisteren 47 meter af te leggen op Mars. "Het is de eerste keer dat een door mensen gemaakt voertuig een marathonafstand afgelegd heeft op een andere planeet", zei NASA-projectmanager John Callas.
"De Opportunity-missie gaat natuurlijk niet om afstandsrecords, maar om wetenschappelijke ontdekkingen", zegt zijn collega Steve Squyres. "Toch voelt een marathon op mars goed aan." Om de mijlpaal te vieren is het Opportunity-team van NASA van plan om ook een marathon te lopen, weliswaar als estafetteploeg.
Opportunity landde in januari 2004 op Mars, maar heeft sindsdien in totaal maar drie maanden effectief rondgereden.
De beste waarnemingen tot nu toe van de stofrijke gaswolk G2 bevestigen dat dit zijn kleinste afstand tot het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg in mei 2014 is gepasseerd, en dat het die gebeurtenis heeft overleefd, zo heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO op gezag van waarnemeningen met de gigantische VLT-telescoop in Chili.
In het hart van ons Melkwegstelsel bevindt zich een superzwaar zwart gat dat vier miljoen keer zoveel massa heeft als onze Zon. Er draait een groepje heldere sterren omheen, en daarnaast was de afgelopen jaren te zien hoe een mysterieuze stofrijke wolk, G2 genoemd, naar het zwarte gat toe viel. Voorspeld was dat die wolk in mei 2014 zijn kleinste afstand tot het zwarte gat zou bereiken.
Naar verwachting zou de wolk door de sterke getijdenkrachten in dit gebied uit elkaar worden getrokken. Een deel van de materie zou door het zwarte gat worden opgeslokt en een uitbarsting van straling veroorzaken.
Om deze unieke gebeurtenis te onderzoeken, hielden tal van onderzoeksteams het galactisch centrum de afgelopen jaren nauwkeurig in de gaten met grote telescopen.
Een team onder leiding van Andreas Eckart (Universität zu Köln, Duitsland) heeft het gebied jarenlang waargenomen met de VLT, ook in de cruciale periode van februari tot september 2014, kort voor en na de dichtste nadering in mei 2014. De opnamen van het infraroodlicht dat door het gloeiende waterstofgas wordt uitgezonden, laten zien dat de wolk zowel voor als na zijn scheervlucht langs het zwarte gat compact was. De wolk is niet significant uitgesmeerd, is niet waarneembaar langer geworden en vertoont ook geen grotere snelheidsspreiding.
Het feit dat de stofrijke wolk bestand is tegen de extreme gravitationele getijdenkrachten in de directe omgeving van het zwarte gat, wijst er sterk op dat ze een compact object met een zware kern omhult, en geen los rondzwervende gaswolk is. Dit wordt ook bevestigd door het uitblijven (tot nu toe) van aanwijzingen dat het centrale monster met extra materie wordt gevoed: dat zou een verhoogde activiteit veroorzaken, aldus nog de ESO.
Een asteroïde met een diameter van een kilometer zal volgens NASA vrijdag relatief dicht langs de Aarde passeren. Het object met de naam '2014-YB35' beweegt zich aan 37.000 kilometer per uur door de ruimte. Hoewel het niet ongebruikelijk is dat kleine meteorieten langs de Aarde scheren, vormt de omvang van deze asteroïde een bedreiging. Een impact met de Aarde zou aardbevingen en tsunami's veroorzaken.
De asteroïde zal volgens berekeningen van het Near Earth Object programma van NASA op 4,5 miljoen kilometer van de Aarde passeren, een peulschil in astronomische verhoudingen. De asteroïde werd eind vorig jaar voor het eerst gespot en astronomen houden het deze week scherp in de gaten.
"Realistisch risico" Experts waarschuwen dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer een asteroïde op de Aarde neerstort. Astronomieprofessor Bill Napier van de universiteit van Buckinghamshire verklaarde tegenover Express dat er "een zeer realistisch risico" is dat een komeet of asteroïde op Aarde neerstort. "In het geval van 2014-YB35 zou dat het voortbestaan van onze planeet bedreigen. Maar het zijn de kleinere en toch zeer schadelijke kometen en asteroïden waarover we ons zorgen moeten maken".
De Amerikaanse robotjeep Mars Curiosity heeft sporen van nitraat in de Marsbodem gevonden, zo heeft Jennifer Stern van het Goddard Space Flight Center van de NASA en collega's in het laatste nummer van het wetenschappelijke vakblad Proceedings van de Amerikaanse Academie voor Wetenschappen bericht. Meteen is er weer een hint dat Mars misschien levensvatbaar is (geweest).
Het leven op Aarde heeft een bron nodig van chemisch gefixeerde stikstof voor de synthese van belangrijke biomoleculen. In een zoektocht naar stikstof op de Rode Planeet heeft de Curiosity nu aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid in Marsstof en in sedimenten van een potentiële vroegere oceaan op Mars van 70 tot 1100 ppm nitraat.
De stikstof die in de Marsbodem gefixeerd is, kan een primitieve stikstofkringloop op het oppervlak van het zeer jonge Mars mogelijk hebben gemaakt en daarmee een bioscheikundig toegankelijke stikstofbron, schrijven de wetenschappers.
Vorsers rond Gary King van de Lousiana State University meldden in een andere studie in de Proceedings een potentiële energiebron voor Marsmicroben uit de oertijd te hebben geïdentificeerd: koolstofmonoxide (CO), dat veel in de atmosfeer voorkomt, kan de stofwissel van mirco-organismen op en in de Marsbodem aandrijven. Volgens King zijn onlangs zoutminnende aardse bacterieën, die CO tot CO2 omwisselen, geëigende modelorganismen voor mogelijke dergelijke Marsmicroben.
Dar er mogelijk leven op Mars kan zijn geweest, wordt ook al aangegeven door het feit dat er een warmer en vochtiger klimaat op onze buurplaneet is geweest.
Wetenschap Australische wetenschappers claimen de grootste meteorietenkrater ter wereld te hebben ontdekt. Het ruimtepuin sloeg miljoenen jaren geleden in op aarde en veroorzaakte een krater van 400 kilometer doorsnee in het continent, zo meldt de Australian National University.
De krater zelf is niet meer zichtbaar. Die is inmiddels zo oud dat hij verdwenen is. Maar in bepaalde lagen in de grond is duidelijk te zien dat er ooit twee meteorieten van beide zeker tien kilometer in doorsnee zijn ingeslagen. Vermoedelijk splitste het stuk steen net voor de inslag in de aarde.
De onderzoekers, die hun bevindingen publiceerden in het geologische vakblad Tectonophysics, stellen dat de klap fataal geweest moet zijn voor veel levende organismen. Ze kunnen echter geen gekende extinctie aan de inslag linken. Mede daarom vermoeden ze dat de meteorieten meer dan 300 miljoen jaar geleden op de aarde insloegen.
Volgens de wetenschappers werpt de vondst van de inslagplek nieuw licht op de geschiedenis van de aarde. Tot nu toe wist niemand van deze krater, tot voor geothermisch onderzoek twee kilometer diep in de grond werd geboord.
RosettaWetenschappers van de Rosettamissie hebben mogelijk het raadsel van de windsporen op de komeet 67P ontrafeld. Op de komeet lijkt stof over het oppervlak geblazen te worden - een verrassende ontdekking op een windvrij hemellichaam. Het onderzoeksteam komt nu met een hypothese waarbij geen wind meespeelt. Dat meldt de BBC.
De vreemde vondst werd gedaan op 17 locaties op het oppervlak van 67P, telkens rond een rotsblok. Die rotsen lijken een natuurlijk obstakel te vormen, waardoor zich 'benedenwinds' een spoor vormt. Alle sporen vormen zich in dezelfde richting: van noord naar zuid. "Verbazingwekkend", volgens dr. Stefano Mottola, hoofdonderzoeker van het instrument Rolis aan boord van Rosetta.
Wanneer komeetdeeltjes op het oppervlak neervallen, slaan ze stuk. Zo worden ook andere deeltjes van hun oorspronkelijke locatie weggeworpen
Dr. Stefano Mottola
Tijdens de 67ste Lunar and Planetary Science Conference, een wetenschapsconferentie in Texas, presenteerde hij een mogelijke verklaring voor het fenomeen. Zijn team vond een oplossing waar geen wind aan te pas komt. Het gaat om een sprongsgewijze verplaatsing van deeltjes, die ontstaat wanneer fragmenten van de komeet op het oppervlak neervallen. "De neergestorte deeltjes slaan stuk op het oppervlak", legde Mottola uit, "en zo worden ook andere deeltjes van hun oorspronkelijke locatie weggeworpen."
Zonlicht
Mottola stelde deze hypothese voor tijdens een sessie over de missie van Rosetta, die in november vorig jaar een lander neerliet op 67P. Philae botste daarbij meerdere keren op het oppervlak, alvorens hij op zijn zijde tot stilstand kwam. Wellicht ligt hij ingesloten tussen rotsen, waardoor er geen zonlicht aan de zonnepanelen komt.
Nu de komeet de zon nadert, verwachten wetenschappers dat Philae weer zal ontwaken. Sinds vorige week is Rosetta geprogrammeerd om een teken van leven op te vangen, tot dusver zonder resultaat.
Rode planeetKaartendienst Mapbox heeft twee kaarten online geplaatst die letterlijk niet van deze wereld zijn. Met behulp van gegevens van ruimtevaartorganisaties ESA en NASA is de rode planeet Mars nu slechts een muisklik veraf.
Mars Satellite en Mars Terrain zijn hoge-resolutiekaarten waarop je kan inzoomen. De eerste is samengesteld met zwart-wit foto's afkomstig van een camera op de Mars Observer, een ruimtetuig dat dertien jaar geleden door NASA gelanceerd werd om de rode planeet in detail te bestuderen.
Mars Terrain bevat hoogtelijnen en legt ook de nadruk op interessante plaatsen zoals bergen, kraters en landingsplaatsen. De kaart bevat data van de Mars Observer en van ESA's Mars Express, een onbemande sonde die sinds 2003 rond de rode planeet vliegt.
Zeker het bekijken waard is Olympus Mons, een gigantische uitgedoofde vulkaan op Mars. Met een hoogte van ongeveer 25 kilometer en basisdiameter van circa 624 kilometer is het de grootste bekende vulkaan in ons zonnestelsel.
"We houden van de ruimte en vinden het geweldig dat er al zo veel informatie is verzameld over onze verre buur. We wilden het mogelijk maken om Mars van overal te kunnen verkennen", meldt Mapbox.
Onder het oppervlak van de grootste maan van Jupiter, Ganymedes, bevindt zich een enorme oceaan vol zout water. Waarschijnlijk is er meer water te vinden dan op aarde. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA bekendgemaakt. Water is belangrijk bij de zoektocht naar mogelijkheden voor buitenaards leven.
Het oppervlak van Ganymedes bestaat uit een dikke laag ijs van ongeveer 150 kilometer. Daaronder zou de oceaan zijn. Die is vermoedelijk tot 100 kilometer diep. Ter vergelijking: het diepste punt in een oceaan op aarde is bijna 11 kilometer onder de zeespiegel.
Eigen magnetisch veld Ganymedes is de grootste maan in ons zonnestelsel en bevindt zich op ongeveer 630 miljoen kilometer van de aarde. Hij is groter dan de planeet Mercurius en bijna 3,5 keer zo groot als onze maan. Ganymedes is zo groot, dat hij een eigen magnetisch veld heeft, net als de zon en de planeten. Dat magnetische veld veroorzaakt poollichten, op Ganymedes net zoals op aarde.
Aurora's De Amerikaans-Europese ruimtetelescoop Hubble - die sinds 1990 in een baan rond de aarde draait - heeft die zogeheten aurora's bestudeerd. "Als je de poollichten op een bepaalde manier bekijkt, leer je iets over het magnetische veld. Als je het magnetische veld kent, weet je iets over het binnenste van de maan", verklaart de Duitse hoofdonderzoeker Joachim Saur.
Ook op Enceladus Wetenschappers denken dat er ook water is op Enceladus, een van de manen van Saturnus. Op Titan, een andere maan van Saturnus, is ook een oceaan. Niet van water, maar van vloeibare ethaan en methaan. Op aarde zijn dat gassen, maar op Titan worden de stoffen vloeibaar door de extreme kou.
Hzuidoosten van de Australische deelstaat Queensland.et moet niet altijd de VS of het VK zijn waar er ufo's worden gespot. Ditmaal is Kalbar eens aan de beurt, in het
Weathercam Network schoot rond de middag beelden van deze ufo die de lucht van Kalbar doorkliefde. "Er gebeurt niet veel op het weerfront in SEQ (Zuid-Oost Queensland, jv) maar het lijkt erop dat er tenminste een toename is in alien-activiteit om ons wakker te houden", schreef een ufospotter op een forum.
RuimtevaartNa een rimpelloze reis van zeven jaar staat de Amerikaanse sonde Dawn aan de drempel van haar eindbestemming: dwergplaneet Ceres. Dat heeft projectmanager Robert Mase van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA laten weten. Het toestel is in uitstekende staat.
Door Vesta en Ceres te bestuderen, krijgen we meer inzicht over het ontstaan van ons zonnestelsel, in het bijzonder van de aarde-achtige planeten en, belangrijkst van al, de aarde zelf
Carol Raymond, onderzoeker
Gelanceerd in september 2007 zet de Dawn koers naar de dwergplaneet Ceres om in de vroege uren van vrijdag (Amerikaanse tijd) in een baan om het hemellichaam te komen. Tegen december moet het ruimtetuig zijn dichtste punt bereiken.
Voor het eerst gezien in 1801, bevindt Ceres zich in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter.
De onbemande sonde bezocht eerder al de gigantische asteroïde Vesta en bleef er in 2011 en 2012 veertien maanden rond draaien. De bedoeling van Dawn is foto's te maken van Ceres en data te verzamelen over de omvang en samenstelling van de dwergplaneet.
"Door Vesta en Ceres te bestuderen, krijgen we meer inzicht over het ontstaan van ons zonnestelsel, in het bijzonder van de aarde-achtige planeten en, belangrijkst van al, de aarde zelf", zei hoofdonderzoekster Carol Raymond. Speciale belangstelling krijgen twee intrigerende heldere plekken op het oppervlak van Ceres die hun gelijke niet hebben in het zonnestelsel. De zeer reflecterende plekken kunnen ijs of zouten omvatten.
Van start tot finish kost de missie 473 miljoen dollar.
Dawn is de eerste missie waarbij een sonde rond twee hemellichamen draait, en de eerste om een dwergplaneet te bezoeken. Eenmaal de missie voorbij en de brandstof opgebruikt, zal het 747 kilo wegende tuig wellicht nog honderden jaren rond Ceres blijven draaien, zei Mase.
Geraken we hier op tijd weg voor onze aarde volledig opgebruikt is? Misschien wel, want wie weet verhuizen we binnenkort naar een nieuwe bewoonbare planeet die we kunnen koloniseren. Helaas is de planeet een eindje vliegen, zo'n 20,5 lichtjaren, ofwel 20,5 jaar reizen aan lichtsnelheid.
Die nieuwe planeet, die de naam GJ 581d meekreeg, werd aanvankelijk beschouwd als "een stellaire activiteit die zich voordoet als een planeet", maar onderzoekers van de Queen Mary University of London hebben die stelling ontkracht.
Volgens hoofdonderzoeker Dr. Guillem Anglada-Escudé is de ontdekking van GJ 581d belangrijk, omdat het de eerste 'aardeachtige' planeet is binnen de 'Goldilocks-zone'. De Goldilocks-zone is de afstand van een planeet tot een ster waarbinnen de temperatuur optimaal is en leven mogelijk is.
Voor we verhuizen veranderen we misschien best de naam, want GJ 581d kunnen we nu niet echt catchy noemen.
astronomieEen internationaal team van sterrenkundigen heeft ontdekt dat de snelste ster uit de Melkweg een bolide is dankzij een geëxplodeerde tweelingzus. De onderzoekers, onder wie de Nederlander Thomas Kupfer, publiceren hun resultaten morgen in het wetenschappelijke tijdschrift Science, zo meldt astronomie.nl.
Een team van astronomen uit Duitsland, de Verenigde Staten, Engeland en Nederland keek met telescopen op Hawaï naar ster US 708. Het was al geweten dat deze ster snel was, maar hoe zij precies aan haar snelheid komt, was niet bekend.
De wetenschappers combineerden nieuwe metingen met gegevens uit databases. Daardoor konden ze berekenen dat de ster met meer dan 4,3 miljoen kilometer per uur door het heelal schiet, sneller dan alle tot nu toe bekende sterren. Astronomie.nl vergelijkt: ons zonnestelsel reist met "slechts" 0,8 miljoen kilometer per uur rond het centrum van de Melkweg.
De ster is niet alleen maar snel. Uit de reconstructie van de route die zij heeft afgelegd, blijkt dat het hemellichaam nooit in de buurt van het superzware zwart gat in het centrum van de Melkweg kan zijn geweest. Dat is volgens de website vreemd omdat wetenschappers er tot nu toe van uitgingen dat sterren alleen maar tot grote snelheid kunnen worden aangejaagd als ze rakelings langs een zwart gat scheren.
De onderzoekers denken derhalve dat ster US 708 deel uitmaakte van een ultracompacte dubbelster. De tweelingzus was waarschijnlijk een zware witte dwerg die alle helium in de buurt opslokte en daarna ontplofte als supernova. Door de explosie kreeg US 708 een oplawaai die leidde tot de enorme snelheid.
Boven Parijs zijn opnieuw mysterieuze vluchten van drones opgemerkt. De politie kreeg vorige nacht zo'n tiental meldingen, en meerdere worden als geloofwaardig ingeschaald. Voorlopig zijn nog geen arrestaties verricht wegens de verboden vluchten. Naar verluidt heeft zich wel een getuige gemeld, die gezien zou hebben hoe vier mannen in het oosten van de Franse hoofdstad een drone lieten opstijgen.
Sinds begin oktober werden meer dan 60 dronevluchten boven Franse nucleaire installaties en Parijs geregistreerd, zegt minister van Binnenlandse Zaken Bernard Cazeneuve. De Franse regering heeft alvast maatregelen genomen om het fenomeen in te dijken. Zo zullen kopers van de kleine onbemande vliegtuigjes erover worden geïnformeerd, dat zij zich strafbaar kunnen maken. Het overvliegen van kerncentrales en ook de Franse hoofdstad is immers verboden.
Drones werden de voorbije maanden boven Parijs gespot aan onder meer de Eiffeltoren, het Elysée, de Amerikaanse ambassade, de Place de la Bastille en de Place de la Concorde. Het is niet duidelijk of privé-eigenaars gewoon hun nieuwe speelgoed willen uitproberen of dat er criminele motieven in het spel zijn.
Op de planeet Mars was er ooit een primitieve oceaan die meer water bevatte dan de Noordelijke IJszee en die een groter deel van het planeetoppervlak besloeg dan de Atlantische Oceaan op Aarde. Dat heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO vandaag bekendgemaakt op basis van metingen met haar Very Large Telescope, instrumenten van de W.M. Keck-sterrenwacht en NASA's Infrared Telescope Facility. Die zijn verspreid over een periode van zes jaar door een internationaal team van wetenschappers gemaakt.
Bij het onderzoek is de atmosfeer van Mars doorgelicht en zijn de eigenschappen van het water in verschillende delen van de planeetatmosfeer in kaart gebracht. De nieuwe kaarten zijn de eerste in hun soort.
Tot 1,6 kilometer diep Ongeveer vier miljard jaar geleden zou de jonge planeet Mars nat genoeg zijn geweest om haar volledig oppervlak met een 140 meter dikke laag water te bedekken. Maar het is waarschijnlijker dat het water zich in de laagst gelegen gebieden verzamelde en een oceaan vormde die bijna het halve noordelijke halfrond van Mars bestreek. Plaatselijk kan het water meer dan 1,6 kilometer diep zijn geweest, aldus de ESO, parallel lopend met een publicatie online in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
Halfzwaar water De nieuwe schatting is gebaseerd op gedetailleerde waarnemingen van twee enigszins verschillende vormen van water in de Marsatmosfeer. De eerste is de van de aardse oceanen bekende vorm, die uit twee waterstofatomen en één zuurstofatoom bestaat: H2O. De tweede is HDO oftewel halfzwaar water, een natuurlijke variant waarin één van de waterstofatomen is vervangen door de zwaardere soortgenoot deuterium.
Omdat halfzwaar water zwaarder is dan normaal water, ontsnapt het na verdamping minder gemakkelijk de ruimte in. Dus hoe meer water een planeet verliest, des te groter wordt de HDO/H2O-verhouding van het resterende water, legt de ESO uit.
Opgeslagen in ondergrond Als Mars zoveel water is kwijtgeraakt, is de planeet hoogstwaarschijnlijk veel langer nat geweest dan tot nu toe werd gedacht. Dat zou betekenen dat de planeet ook langer levensvatbaar is, luidt het ook. Hetis mogelijk dat Mars ooit nóg meer water heeft gehad, waarvan een deel onder het oppervlak kan zijn opgeslagen.
SterrenkundeWetenschappers hebben een planeet met vier zonnen ontdekt. De ontdekking werd gedaan door een team van de universiteit van Hawaï. De planeet, 30 Ari geheten, staat op 136 lichtjaren verwijderd van de aarde in het sterrenbeeld Ram.
Bekend was al dat 30 Ari drie zonnen had maar onlangs werd vastgesteld dat er een vierde in het spel is. De planeet zelf is van enorme omvang en heeft een massa die tien keer zo groot is als Jupiter, de grootste planeet in ons zonnestelsel.
Het zou voor de tweede keer zijn dat een planeet met vier zonnen is ontdekt. Hemellichamen met twee of drie zonnen komen geregeld voor. Door de jongste ontdekking verwachten wetenschappers meer viersterrige planeten te traceren.
Oké, het rotsachtige gedeelte van Pluto is natuurlijk veel kleiner dan de onze planeet aarde. Zelfs kleiner dan onze maan. Maar als we de atmosfeer meerekenen, dan liggen de kaarten plots anders.
Planeten hebben atmosferen, ook dwergplaneten als Pluto. Hoe ver de atmosfeer van Pluto precies reikt, is moeilijk te meten. Maar uit onderstaand beeld blijkt dat Pluto mét atmosfeer plots groter is dan onze aarde mét dampkring. NASA-wetenschapper Michael Summers postte de tekening vorige week op de blog van New Horizons (over een missie naar Pluto), waar hij aan meewerkt.
"Als we de atmosfeer van Pluto definiëren zoals we dat met die van de aarde doen, dan is de buitenkant van die van Pluto minstens zeven keer diens radius boven de oppervlakte. Dat betekent dat het volume van Pluto's atmosfeer meer dan 350 keer dat van Pluto zelf is! Dit illustreert wat voor een vreemde en wonderlijke nieuwe wereld we gaan binnentreden en verkennen."
En dit is dan nog een bescheiden schatting. Pluto's atmosfeer zou weleens nóg groter kunnen zijn dan op deze foto. Het is wachten op de bevindingen van New Horizons om daarover uitsluitsel te krijgen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
27-02-2015
Waar komt heldere roze wolk boven Tucson vandaan? - HLN.be
Waar komt heldere roze wolk boven Tucson vandaan? - HLN.be
Bron: Buzzfeed, ABC News
RuimtevaartVroege vogels in Tucson (Arizona) waren gisterochtend getuige van een felle roze wolk boven de stad. Die verscheen aan de vroege ochtendhemel na de lancering van een NASA-onderzoeksraket.
Het tuig werd om 05.26 uur gelanceerd vanop een legerbasis in White Sands, in de naburige staat New Mexico. Een heldere roze wolk sierde daarna gedurende twintig minuten de vroege ochtendhemel.
Het kijkspel was het gevolg van zonlicht dat scheen op de dampen die bij het afschieten van de raket waren vrijgekomen, bevestigen functionarissen van de militaire basis.
Talloze ochtendmensen in Arizona spotten de roze verschijning en deelden foto's via sociale media.
De lancering van de raket was eerst voorzien voor maandag, maar werd uitgesteld omwille van slechte weersomstandigheden.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
