The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
19-01-2020
“Hoeveel bomen denken jullie tegen te komen in de ruimte?”: camouflagepakken van Amerikaanse Space Force leiden tot hoongelach - HLN.be
“Hoeveel bomen denken jullie tegen te komen in de ruimte?”: camouflagepakken van Amerikaanse Space Force leiden tot hoongelach - HLN.be
HET LEUKSTE VAN HET WEB Het internet maakt zich vrolijk over de uniformen van de Amerikaanse ruimtemacht die in december in het leven werd geroepen. Het gaat om pakken met een typische camouflageprint, maar in de ruimte valt nu eenmaal... weinig te camoufleren.
De Space Force plaatste een foto van de nieuwe uniformen op Twitter. En dat leidde tot een hele reeks opmerkingen rond de mismatch tussen camouflage-uniformen en de ruimte.
I know this is hard to understand, but on the left there is a picture of camouflage and on the right there is a picture of space. Study these carefully until you can see the difference.
De volgende tweets passeerden alvast de revue. “Hoeveel bomen verwachten jullie tegen te komen in de ruimte?” Of nog: “In de ruimte kan niemand horen hoe belachelijk je bent. En: “Ruimtecamouflage, perfect om op te gaan in de uitgestrekte ruimteweiden.” Anderen stellen voor om een uniform in sterrenhemelstof te dragen of posten foto’s van hoe zwart de ruimte eruitziet.
United States Space Force✔@SpaceForceDoD
·
The first #SpaceForce utility uniform nametapes have touched down in the
De ruimtemacht reageerde met de boodschap dat de huidige militaire uniformen hergebruikt worden. “Op die manier hoeft er niet geïnvesteerd te worden in het ontwerp en de productie van nieuwe exemplaren”, klinkt het. “De leden zullen bovendien gelijken op hun collega’s als ze met hen samenwerken op de grond.”
Richard Chambers✔@newschambers
Really disappointed with the green.
Surely a pattern like this would have given more camouflage in space.
The first #SpaceForce utility uniform nametapes have touched down in the Pentagon. @EsperDoD@SecAFOfficial@SpaceForceCSO@GenDaveGoldfein@DeptofDefense@usairforce
De Space Force telt momenteel één lid, generaal en bevelhebber Jay Raymond. De ruimtemacht werd op 21 december officieel in het leven geroepen. Het is de eerste keer sinds 1947 -toen de luchtmacht een afzonderlijke eenheid werd- dat er een nieuw legeronderdeel bijkomt.
AUTOToyota investeert 394 miljoen dollar (353 miljoen euro) in Joby Aviation, een Amerikaanse start-up die vliegende taxi’s wil maken.
“De luchtvaart is voor Toyota een doel op lange termijn”, zegt de grote baas Akio Toyoda. “Hiermee hebben we de mogelijkheid om een revolutie te ontketenen in de toekomstige levensstijl van mensen en hun manier van transport. We hopen mensen de vrijheid van mobiliteit en plezier te kunnen bezorgen, ook in de lucht.”
Joby heeft al een schets van zijn ‘vliegtuigje’ naar buiten gebracht. Eerder sloot het bedrijf een deal met Uber om in tenminste twee steden een luchttaxinetwerk op te zetten. Het duurt waarschijnlijk wel nog jaren voor de eerste taxi’s de lucht in kunnen. Daarvoor is ook toestemming nodig van luchtvaartautoriteiten.
Luchtvaart leeft de laatste tijd bij meer autobedrijven. Hyundai kondigde onlangs al aan dat het vliegende taxi’s wil gaan ontwikkelen voor Uber. De Zuid-Koreanen zijn al een tijdje bezig met een vliegende auto, de Personal Air Vehicle. Die is elektrisch aangedreven en kan verticaal opstijgen en dalen.
“Ook voor goederen” Toyota meent dat het toestel niet alleen ingezet kan worden voor vervoer van personen, maar ook van goederen. Het zou een ideale oplossing zijn voor de verkeersdrukte en de luchtkwaliteit in binnensteden, maar ook voor het transport van mensen op het platteland.
De combinatie van de vliegtechniek van een klein vliegtuig en een helikopter leidt tot nul uitstoot, relatief hoge vliegsnelheden en weinig geluidsoverlast. Bovendien denkt Toyota dat de kosten van het gebruik en onderhoud beperkt zullen zijn.
WETENSCHAPWetenschappers zijn er naar eigen zeggen in geslaagd om een nieuwe levensvorm te creëren. Het gaat om een levend, programmeerbaar organisme. Ze vertrokken van cellen van een kikkerembryo en wijzigden die zodat ze een controleerbare machine werden. “Het is geen bestaande diersoort en ook geen traditionele robot”, aldus een van de ontwikkelaars, Josh Bongard van de universiteit van Vermont in de Verenigde Staten. “Wel de allereerste ‘xenobot’ of ‘levende robot’.”
Het zou de allereerste keer zijn dat de mens erin slaagt om van scratch een volledig biologische machine te maken. Dat schrijven de ontdekkers alvast in een nieuwe paper, die maandag gepubliceerd werd in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.
De nieuwe organismen werden ontworpen door een supercomputer en gebouwd door biologen. De supercomputer creëerde duizenden mogelijke ontwerpen voor de nieuwe levensvorm, door middel van een virtuele versie van de evolutie. De computer werd bijvoorbeeld gevraagd om iets te creëren dat in een bepaalde richting bewoog en dan probeerde hij op ontelbare manieren cellen te combineren tot die precies deden wat er gevraagd werd. Dat resulteerde in een theoretisch ontwerp.
Vervolgens ging een microchirurg aan de slag om het ontwerp in de praktijk te brengen. Hij nam stamcellen van de embryo’s van Afrikaanse kikkers, maakte er kweken van en sneed die met ultra-kleine toestellen in stukken, om die vervolgens opnieuw in elkaar te zetten op de manier die de supercomputer had aangegeven. Zo werd een compleet nieuwe levensvorm gecreëerd, die daarvóór niet bestond in de natuur. (lees hieronder verder)
Sam Kriegman, UVMLinks de blauwdruk van de supercomputer, rechts het organisme dat gemaakt werd uit huidcellen (groen) en hartcellen (rood) van kikkers.
Met succes, zo bleek. De ‘levende robots’ werkten zoals verwacht. Ze konden uit zichzelf bewegen, deden dat op een coherente manier en begonnen hun omgeving te verkennen. Volgens de onderzoekers slaagden de xenobots er ook in om spontaan samen korrels rond te duwen.
Ze zouden zichzelf ook kunnen ‘genezen’ als ze beschadigd zijn. En als ze sterven, zouden ze volledig biologisch afbreekbaar zijn.
Toepassingen
De toepassingen zijn heel divers, zo klinkt het in de paper. De xenobots zouden geneesmiddelen door het lichaam van een patiënt kunnen transporteren of aders kunnen vrijmaken, maar evengoed radioactieve besmetting kunnen opsporen of de oceanen kunnen opruimen. (lees hieronder verder)
Sam Kriegman, UVM
Ze zijn ontwikkeld in het Center for Regenerative and Developmental Biology aan de Tufts University bij Boston. De wetenschap verandert al langer de manier waarop organismen werken, maar het is pas de jongste jaren dat er op dat vlak grote sprongen gemaakt werden.
Ethische vragen
De wetenschappers denken overigens dat ze nog complexere xenobots kunnen maken. Zo zouden ze hen kunnen uitrusten met een buidel, zodat ze iets kunnen transporteren.
Er rijzen echter al meteen ethische vragen bij het onderzoek. De wetenschappers geven overigens zelf toe dat er gevaar schuilt in de ontdekking. Als de systemen zodanig complex zouden worden dat de mens niet meer zou kunnen voorspellen hoe de nieuwe organismen zich zouden gaan gedragen. Om maar te zwijgen over de mogelijkheid dat de technologie gebruikt zou worden voor slechte doeleinden.
Josh BrownJoshua Bongard van de universiteit van Vermont in de Verenigde Staten.
Andere videos over robots , geselecteerd door peter2011
WETENSCHAP In een naburig sterrenstelsel hebben astronomen een mysterieus radiosignaal ontdekt, zo heeft de gezaghebbende blog Orbiter.ch Spacenewsvandaag op gezag van het wetenschappelijke vakblad Nature gemeld.
Astronomen van de University of British Columbia in Vancouver hebben met de Canadese CHIME-radiotelescoop acht repetitieve radiosignalen opgepikt. Ze ontdekten de signalen in een spiraalvormig sterrenstelsel dat nauwelijks 500 miljoen lichtjaar van ons verwijderd is. Deze ontdekking werd vorige week voorgesteld tijdens een bijeenkomst van het American Astronomical Society in Seattle.
Meer energie dan vijfhonderd miljoen zonnen
De bewuste radiosignalen, in het jargon “Fast Radio Burst” (FRB), zijn volgens de Zwitserse blog één van de vreemdste fenomenen in het universum. Het zijn snelle uitbarstingen die slechts enkele milliseconden duren maar meer energie opwekken dan vijfhonderd miljoen zonnen. Ze werden voor het eerst ontdekt in 2007. Vanwaar ze afkomstig zijn is tot op vandaag een mysterie, schrijft de Zwitserse blog.
Hoewel FRB’s al herhaaldelijk zijn waargenomen, is dit nog maar de tweede keer dat een repetitief signaal werd waargenomen. Bovendien werden dergelijke radiogolven nooit eerder waargenomen zo dicht bij ons. De vorige waarneming dateert van 2012 en kwam van een sterrenstelsel op twee en een half miljard lichtjaar van ons.
WETENSCHAPWetenschappers zijn er naar eigen zeggen in geslaagd om een nieuwe levensvorm te creëren. Het gaat om een levend, programmeerbaar organisme. Ze vertrokken van cellen van een kikkerembryo en wijzigden die zodat ze een controleerbare machine werden. “Het is geen bestaande diersoort en ook geen traditionele robot”, aldus een van de ontwikkelaars, Josh Bongard van de universiteit van Vermont in de Verenigde Staten. “Wel de allereerste ‘xenobot’ of ‘levende robot’.”
Het zou de allereerste keer zijn dat de mens erin slaagt om van scratch een volledig biologische machine te maken. Dat schrijven de ontdekkers alvast in een nieuwe paper, die gepubliceerd werd in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.
De nieuwe organismen werden ontworpen door een supercomputer en gebouwd door biologen. De supercomputer creëerde duizenden mogelijke ontwerpen voor de nieuwe levensvorm, door middel van een virtuele versie van de evolutie. De computer werd bijvoorbeeld gevraagd om iets te creëren dat in een bepaalde richting bewoog en dan probeerde hij op ontelbare manieren cellen te combineren tot die precies deden wat er gevraagd werd. Dat resulteerde in een theoretisch ontwerp.
Vervolgens ging een microchirurg aan de slag om het ontwerp in de praktijk te brengen. Hij nam stamcellen van de embryo’s van Afrikaanse kikkers, maakte er kweken van en sneed die met ultra-kleine toestellen in stukken, om die vervolgens opnieuw in elkaar te zetten op de manier die de supercomputer had aangegeven. Zo werd een compleet nieuwe levensvorm gecreëerd, die daarvóór niet bestond in de natuur.
Sam Kriegman, UVMLinks de blauwdruk van de supercomputer, rechts het organisme dat gemaakt werd uit huidcellen (groen) en hartcellen (rood) van kikkers.
Met succes, zo bleek. De ‘levende robots’ werkten zoals verwacht. Ze konden uit zichzelf bewegen, deden dat op een coherente manier en begonnen hun omgeving te verkennen. Volgens de onderzoekers slaagden de xenobots er ook in om spontaan korrels rond te duwen.
Ze zouden zichzelf ook kunnen ‘genezen’ als ze beschadigd zijn. En als ze sterven, zouden ze volledig biologisch afbreekbaar zijn.
Toepassingen
De toepassingen zijn heel divers, zo klinkt het in de paper. De xenobots zouden geneesmiddelen door het lichaam van een patiënt kunnen transporteren of aders kunnen vrijmaken, maar evengoed radioactieve besmetting kunnen opsporen of de oceanen kunnen opruimen.
Sam Kriegman, UVM
Ze zijn ontwikkeld in het Center for Regenerative and Developmental Biology aan de Tufts University bij Boston. De wetenschap verandert al langer de manier waarop organismen werken, maar het is pas de jongste jaren dat er op dat vlak grote sprongen gemaakt werden.
Ethische vragen
De wetenschappers denken overigens dat ze nog complexere xenobots kunnen maken. Zo zouden ze hen kunnen uitrusten met een buidel, zodat ze iets kunnen transporteren.
Er rijzen echter al meteen ethische vragen bij het onderzoek. De wetenschappers geven overigens zelf toe dat er gevaar schuilt in de ontdekking. Als de systemen zodanig complex zouden worden dat de mens niet meer zou kunnen voorspellen hoe de nieuwe organismen zich zouden gaan gedragen. Om maar te zwijgen over de mogelijkheid dat de technologie gebruikt zou worden voor slechte doeleinden.
Josh BrownJoshua Bongard van de universiteit van Vermont in de Verenigde Staten.
AFPArtistieke impressie van de planeet TOI 1338 b.
WETENSCHAPWolf Cukier is 17 en mag op zijn palmares al bijschrijven dat hij een nieuwe planeet heeft ontdekt. De student presteerde dat ook nog eens op zijn derde dag stage bij NASA.
De ontdekking dateert van vorige zomer, toen Wolf Cukier uit Scarsdale in de staat New York stage liep bij NASA’s Goddard Space Flight Center in Maryland. Bij het doorpluizen van telescoopbeelden van ‘planetenjager’ TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) botste hij op een planeet die niet rond één maar rond twee sterren draait. Hij schakelde meteen zijn mentor in en, toen ze pas na een periode met ups en downs in hun overtuiging zeker waren, ook de andere collega’s.
De planeet kreeg de naam TOI 1338 b mee. Nieuwe planeten die gevonden worden met TESS worden niet genoemd naar de ontdekker ervan, maar beginnen met TOI. Net zoals TOI 700 d, de pas ontdekte planeet die gelijkenissen vertoont met de Aarde en waarop eventueel leven mogelijk zou zijn.
Cukier moest systemen onderzoeken waarbij twee sterren rond elkaar cirkelen. “Ik was ongeveer drie dagen ver in mijn stage toen ik een signaal van een systeem genaamd TOI 1338 zag”, zei Cukier over zijn ontdekking. De student zag iets in de baan van twee sterren dat het licht blokkeerde. “Eerst dacht ik dat het een stellaire eclips was, maar de timing klopte niet. Het bleek een planeet te zijn.”
TOI 1338 b is volgens NASA de eerste planeet met twee eigen sterren die ontdekt werd met TESS. Het is ook nog maar de dertiende ooit gevonden in zijn soort. De planeet is 6,9 keer groter dan de Aarde - ongeveer zo groot als Saturnus - en ligt op 1.300 lichtjaren in het sterrenbeeld Schilder. Een van de twee sterren is tien procent groter dan onze zon. De andere is kouder, minder helder en qua massa maar een derde van onze zon.
Voor de student, een Star Wars-fan, is TOI 1338 b, die zich elke 93 tot 95 dagen rond twee sterren beweegt, zoals de fictieve planeet Tatooine. “Bij elke zonsondergang gaan er twee sterren onder”, aldus Cukier.
De tiener droomt nu al luidop van studeren aan een van de drie Amerikaanse topuniversiteiten Princeton, MIT of Stanford.
ShutterstockHet Bolavenplateau in Laos wordt onder meer gekenmerkt door indrukwekkende watervallen.
WETENSCHAPZo’n 790.000 jaar geleden is de grootste ons bekende meteoriet ooit ingeslagen op aarde. Waar precies, dat was een mysterie. Tot nu. Geologen menen de plaats van de inslag te hebben ontdekt in Zuid-Laos.
Volgens de onderzoekers ligt de inslagkrater met een diameter van ongeveer 15 km bedolven onder lava in een gebied van 910 km³ op het vulkanische terrein van het Bolavenplateau in het zuidoosten van Laos, niet ver van de grens met Thailand. Aanwijzingen daarvoor zijn de teruggevonden tektieten, glaskorrels van aards materiaal die ontstaan door smelting na de inslag van een meteoriet - een ruimteobject dat niet is opgebrand door de atmosfeer en vervolgens op aarde is neergestort. De stukjes gesmolten gesteente zijn na de inslag van de enorme meteoriet van 2 km breed eerst onze atmosfeer ingeblazen om daarna weer op aarde te vallen.
“Hun bestaan wijst erop dat de ingeslagen meteoriet zo groot was en zijn snelheid zo hoog dat hij de stenen die hij raakte kon doen smelten”, zegt professor Kerry Sieh, hoofdonderzoeker Earth Observatory of Singapore en co-auteur van de studie, aan CNN. Voor andere inslagen van meteorieten vonden wetenschappers de kraters aan de hand van tektieten, maar niet de krater van het zogenaamde Australaziatische tektietenveld. Dat strekt zich uit ten zuiden van Zuidoost-Azië en over Australië, en van het zuiden van Tasmanië tot Oost-Antarctica, met een westelijke uitstulping over Madagascar en een oostelijke uitstulping over de westelijke Stille Oceaan. Een enorm gebied dat zo’n tien procent van de aardoppervlakte uitmaakt.
“Er waren al heel wat eerdere pogingen om de inslagkrater te vinden”, weet Sieh. “Ze kwamen uit op Noord-Cambodja, Midden-Laos, Zuid-China, Oost-Thailand en Vietnam. Maar onze studie is de eerste die zoveel soorten bewijzen heeft samengebracht, variërend van de chemische aard van de tektieten tot hun fysieke kenmerken, en van zwaartekrachtmetingen tot metingen van de leeftijd van de lava die de krater zou kunnen bedelven.”
Volgens de berekeningen van deze studie is de krater zo’n 13 km breed en 17 km lang. Verder onderzoek is nu nodig. De geologen willen “tot een paar honderd meter diep boren om te zien of het gesteente onder de lava overeenkomt met de verwachtingen”.
WETENSCHAP & PLANEET De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een nieuwe planeet ontdekt die mogelijk bewoonbaar is. TOI 700 d heeft ongeveer dezelfde grootte als onze Aarde en bevindt zich in de bewoonbare zone rond zijn ster. De NASA deed de ontdekking met behulp van haar ‘planetenjager’, die in 2018 gelanceerd werd en ons heelal afspeurt naar plaatsen waar leven mogelijk is.
Transisting Exoplanet Survey Satellite (TESS) is de naam van de ‘planetenjager’ en hij werd speciaal ontworpen om planeten zoals de Aarde te vinden die rond een ster draaien. De ontdekking van TOI 700 d is zijn allereerste grote wapenfeit. De NASA deelde maandag een illustratie van de planeet en die doet meteen wegdromen.
TOI 700 d maakt deel uit van het planetaire systeem TOI 700 en ligt op 100 lichtjaren of 946.000.000.000.000 kilometer van de Aarde. Dat lijkt misschien ver, maar dat is het niet in ruimtetermen. De planeet maakt deel uit van het sterrenbeeld Dorado (Goudvis). Dat bevindt zich aan de zuidelijke hemel en is minder bekend bij ons omdat het niet te zien is vanuit België.
De planeet bevindt zich in de bewoonbare zone rond zijn ster, wat betekent dat hij niet te ver en niet te dicht staat. Daardoor kan er mogelijk vloeibaar water voorkomen op de oppervlakte. Dat kán op zijn beurt leven mogelijk maken, maar dat is niet noodzakelijk zo.
Enkele cijfers: de ster van TOI 700 d is ongeveer half zo groot als de zon en ook ongeveer half zo heet. TOI 700 d krijgt daardoor ongeveer 86 procent van de energie die de Aarde van de zon krijgt. De planeet zelf is ongeveer 20 procent groter dan de Aarde. Een jaar duurt er 37 dagen.
TOI 700 d wordt daarmee toegevoegd aan een voorlopig beperkt lijstje met planeten die de juiste omstandigheden hebben om er leven mogelijk te maken. Op dat lijstje staan onder meer ook zeven planeten in het TRAPPIST-1-stelsel. Vooral TRAPPIST-1e lijkt daar erg op de aarde. (lees hieronder verder)
AFP
photo_news
Het planetaire systeem TOI 700 zou in totaal uit drie planeten bestaan, voor zover de wetenschappers nu weten. De binnenste planeet heet TOI 700 b en is bijna exact even groot als de Aarde. De oppervlakte zou rotsachtig zijn en hij zou in 10 dagen tijd rond zijn ster draaien. De middelste planeet TOI 700 c is 2,6 keer de grootte van de Aarde - iets tussen de grootte van de Aarde en Neptunus - en draait in 16 dagen rond haar ster. Vermoedelijk bestaat die planeet vooral uit gas. TOI 700 d is de buitenste planeet en de enige in de bewoonbare zone.
Donkere kant
Bij alle drie de planeten is de rotatieperiode om hun eigen as dezelfde als de omlooptijd rond hun ster. Dat betekent dat telkens dezelfde kant van de planeten naar de ‘zon’ gekeerd is en dat de planeten dus een verlichte en een donkere kant hebben. Zoals de maan altijd met dezelfde kant naar de Aarde staat.
Verder onderzoek moet nu uitmaken of de planeten een atmosfeer hebben en waaruit ze exact samengesteld zijn. Wat alvast vóór mogelijk leven pleit, is dat er nog geen zonnevlammen gezien zijn: uitbarstingen die veroorzaakt worden door het vrijkomen van energie van de ster.
TESS ontdekte daarnaast ook een planeet die rond twee sterren draait en die dus twee zonnen aan de hemel heeft staan. Die planeet is zeven keer zo groot als de aarde. Een jaar duurt er ongeveer 3 maanden. De planeet is 1.300 lichtjaar van ons verwijderd en staat in het sterrenbeeld Schilder.
UFO-meldpuntEen waarneming van 20 december 2019 in Houwaart (Vlaamse-Brabant). Het bleek om de planeet Venus te gaan.
2019 was een druk jaar voor het Belgisch UFO-meldpunt. Er werden maar liefst 266 waarnemingen gedaan en dat was 46 procent meer dan in 2018, toen er 182 meldingen binnenliepen. Vooral in Oost-Vlaanderen zagen we ze vliegen. Opmerkelijk: Elon Musk zat er voor iets tussen.
De stijging is hoofdzakelijk terug te voeren tot enkele kleine waarnemingsgolven. “Op 25 mei zorgde een groep van 60 satellieten die door het ruimtebedrijf SpaceX (van Elon Musk, red.) in een baan rond de aarde werd gebracht voor 33 meldingen”, klinkt het bij het UFO-Meldpunt. “En ook een tweede lancering in november van 2019 veroorzaakte verwarring.”
Sliert van sterren
De ‘slierten van sterren’ zullen ook in de nabije toekomst nog voor extra ufomeldingen zorgen, zo verwacht het meldpunt. “SpaceX is immers van plan om maar liefst 12.000 (!!) van deze Starlink satellieten rond de aarde te laten vliegen”, klinkt het in het jaarverslag.
Een andere waarnemingspiek was er op 14 september, toen een Ierse weerballon boven Gent explodeerde. “Dat incident was goed voor 37 meldingen in één avond tijd”, aldus het meldpunt. “Dat is een absoluut record voor één dag.” (lees hieronder verder)
Jörg Carstensen/dpaCEO van SpaceX Elon Musk.
Verder bleken veel meldingen vorig jaar uiteindelijk ballonnen (57 meldingen), satellieten, het internationaal ruimtestation ISS (46) of meteoren (29) te zijn. Voor 55 meldingen was er voldoende informatie om tot een conclusie te komen en één melding is nog in onderzoek. Twee meldingen werden niet verklaard: het ging om “een fel oranje draaiend licht dat geprojecteerd leek op de rijbaan” en “een donkere driehoek die over windmolens vloog”.
Chirurg
Een van de interessantste, met fotomateriaal gedocumenteerde waarnemingen die het meldpunt afgelopen jaar ontving, dateert van 10 januari 2019 in Deinze. Als een chirurg rond 7.15 uur samen met zijn vrouw en vier kinderen zijn woning verlaat, ziet het gezin hoog in de lucht een onbeweeglijke lichtgele rechthoek met in het midden een donker kruis en op het snijpunt van de armen een gele bol. De rechthoek is “ongeveer 25% van de volle maan” groot. Na 10 minuten wordt de waarneming gestaakt omdat de kinderen naar school moeten.
Onderzoek van het UFO-meldpunt kon de waarneming niet verklaren. Vermoedelijk ging het om de reflectie van spots (van de nabijgelegen school of een bouwwerf in de buurt) in ijskristallen. (lees hieronder verder)
UFO-meldpunt
Een foto van de waarneming (rechts ingezoomd).
UFO-meldpuntEen tekening en rechts een computersimulatie van de waarneming in Deinze.
Het was zes jaar geleden dat er nog eens zo veel meldingen binnenliepen bij het UFO-meldpunt. In 2013 klokte de organisatie af op 267 waarnemingen en ook de twee jaren daarvoor waren er erg bewogen.
Het Franstalige COBEPS (Comité Belge pour l’Etude des Phénomènes Spatiaux) ontving in 2019 ‘maar’ 85 ufomeldingen.
Een Chinese wetenschapper die genen van baby’s aanpaste, is veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar. Dat meldt het Chinese staatsmedium Xinhua.
Vandaag werd de wetenschapper door een rechtbank in de miljoenenstad Shenzhen veroordeeld voor “het illegaal uitvoeren van genetische manipulatie bij embryo’s, met reproductie als doeleinde”, zegt Xinhua. Naast een celstraf van drie jaar, krijgt hij ook een boete van 3 miljoen yuan (ongeveer 380.000 euro).
He Jiankui maakt in november 2018 bekend dat hij een gentechnologie genaamd CRISPR-Cas9 had gebruikt om de genen van embryo’s van een tweeling, Lulu en Nana, aan te passen. Door de aanpassing werden de twee meisjes resistent gemaakt tegen hiv, het virus waarmee hun vader besmet was. De Chinese overheid had daarop een onderzoek ingesteld.
“Ik voel een enorme verantwoordelijkheid om niet alleen de eerste te zijn, maar ook als voorbeeld te dienen”, zei hij later tijdens een congres. Over het al dan niet toelaten van de omstreden techniek zei hij: “Het is de maatschappij die zal beslissen over de volgende stappen.”
De bekendmaking van He zorgde voor verontwaardiging en afkeuring in de hele wereld. Hij werd kort hierna onder huisarrest geplaatst en ontslagen door zijn werkgever de universiteit in Shenzhen. Chinese autoriteiten lieten in 2018 al weten dat He alleen en op eigen initiatief heeft gehandeld en dat hij zijn eigen financiering regelde. Ook zou hij meerdere richtlijnen hebben overtreden.
China heeft vrijdag een satelliet in een baan rond de aarde gebracht. De aandacht ging echter vooral naar de raket waar de communicatiesonde in zat. Die Lange Mars 5 moet volgend jaar namelijk een verkenner naar Mars lanceren, een ambitieus project.
De lancering van vrijdag gebeurde vanaf het lanceercomplex Wenchang op het zuidelijke eiland Hainan. Volgens de autoriteiten was ze “een compleet succes”. De vorige lancering van een Lange Mars 5, in juli 2017, mislukte nog. Daardoor werd de reis naar Mars uitgesteld, van dit jaar naar komende zomer. Een nieuwe tegenslag zou nog meer vertraging hebben veroorzaakt.
De Marsverkenner van volgend jaar heet Huoxing-1. Hij moet onder meer zoeken naar moleculen in de bodem van Mars om te kijken of er sporen van leven zijn.
De Lange Mars 5 moet eind volgend jaar ook een missie naar de maan lanceren. Die robot, Chang’e 5, moet bodem en stenen van de maan ophalen en terugbrengen naar de aarde.
ThinkstockFoto ter illustratie. De nu ontdekte fossielen zijn ongeveer 140 miljoen jaar ouder dan de eerste dinosaurussen die over de aarde zwierven.
WETENSCHAP In een oude steengroeve in het plaatsje Cairo in de Amerikaanse staat New York zijn restanten ontdekt van een bos van 385 miljoen jaar oud. Het is daarmee de oudste voetafdruk van een landschap ooit op aarde gevonden.
Christopher Berry, paleobotanist aan de Universiteit van Cardiff in het Verenigd Koninkrijk, was aanvankelijk sceptisch over de vondst en dacht dat een recente boom in de rots was gegroeid en weggehaald. Eenmaal ter plaatse erkende hij dat de fossielen ” heel, heel veel ouder” waren. Het onderzoeksteam veronderstelt dat het bos door een catastrofale overstroming is vergaan. Bij de grootste bomen zijn ook fossielen van vissen gevonden.
De ontdekking biedt een momentopname van een van de grote overgangsperioden van de planeet, tussen een aarde zonder bossen en een aarde die bedekt is met bossen, zegt Berry. De nu ontdekte fossielen zijn ongeveer 140 miljoen jaar ouder dan de eerste dinosaurussen die over de aarde zwierven. Het oudst bekende insect leefde ongeveer 400 miljoen jaar geleden.
AFPDe CST-100 Starliner moet in de loop van volgend jaar mensen naar de ruimte brengen. De laatste keer dat de Verenigde Staten een bemande vlucht uitvoerden, was in juli 2011, bij de laatste spaceshuttlemissie. Sindsdien zijn de Amerikanen afhankelijk van de Russen.
UPDATEDe geplande reis van de Boeing-ruimtecapsule Starliner richting het internationaal ruimtestation ISS is mislukt. Het tuig zal onverrichterzake terugkeren naar aarde, zo is vandaag op een persconferentie bij NASA gezegd.
De Starliner (CST-100 in het jargon) werd vandaag om 6.36 uur lokale tijd (12.36 uur Belgische tijd) voor een eerste testvlucht gelanceerd richting het ISS, met behulp van een Atlas-V draagraket. Als de test zou slagen, zouden er binnen afzienbare tijd astronauten mee van en naar het ruimtestation kunnen worden vervoerd. Aan boord waren nu dus nog geen astronauten, wel een pop die Rosie werd gedoopt, een knuffel Snoopy, en zowat 300 kilogram aan voorraden en uitrusting voor de bemanning van het ISS. Morgen zou de capsule daar normaal moeten aanmeren, een week later zou het gevaarte weer naar de aarde terugkeren.
Phil Amato✔@PhilAmatoANjax
Make sure to tune into Action News Jax at 6:36am. That’s when Boeing’s Starliner capsule is scheduled to launch on top of a Atlas 5 rocket at Cape Canveral. It’s an Orbital Test Flight that will eventually take astronauts to the ISS. A mannequin named Rosie is also on board.
The zero-gravity indicator on Rosie’s flight is a flying ace. #AstronautSnoopy is on board! Snoopy's space experience dates back to #Apollo50 and is rocketing into the future on the @NASA_SLS Artemis mission.
De lancering vanop Cape Canaveral in Florida zelf verliep vlekkeloos, de capsule maakte zich ook zoals gepland los van de draagraket. Maar helaas, de verdere reis van Starliner richting het ISS verliep niet probleemloos. Integendeel. Na de lancering kwam het vaartuig in een verkeerde baan rond de aarde terecht. “De ontsteking die nodig was voor de afspraak met het ISS vond niet plaats”, verduidelijkte NASA-baas Jim Bridenstine op Twitter. De capsule was wel “onder controle”.
“Er was een anomalie aan boord van het tuig, waardoor de Starliner dacht dat hij op de goede baan zat. Maar de capsule heeft meer brandstof verbruikt dan voorzien om de controle te behouden. Daardoor kan er niet aangemeerd worden bij het ISS. Op dit moment vliegt de Starliner in een veilige baan”, zo klonk het later op de persconferentie.
Daar werd ook aangekondigd dat ze de Starliner zondag zullen proberen terug op aarde te laten landen. Nadien wordt verder gekeken wat het exacte probleem was.
APDe Boeing-ruimtecapsule zou normaal zaterdag aanmeren aan het ISS en er een week blijven.
SpaceX
Boeing is een van twee ondernemingen die door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA zijn aangeduid om ruimteschepen te bouwen die zullen worden ingezet tussen de aarde en het ISS. De tweede is SpaceX, waarvan de Crew Dragon in maart een succesvolle onbemande testvlucht naar het ISS ondernam. Zowel Boeing als SpaceX willen volgend jaar voor het eerst een bemande vlucht uitvoeren.
Sinds het einde van de Space Shuttle in 2011 voeren de Amerikanen geen eigen bemande ISS-ruimtevluchten meer uit. Amerikaanse astronauten zijn momenteel voor missies in het ISS aangewezen op de Russische Sojoez als transportmiddel.
Boeing
Het grotendeels mislukken van de testvlucht is de zoveelste tegenslag dit jaar voor het geplaagde Boeing. Na bekendmaken van het nieuws ging het aandeel verder in de min, hoewel dat volgens sommige analisten meer te maken heeft met de problemen rond de Boeing 737 MAX.
Het ene na het andere land sloot in maart van dit jaar het luchtruim voor dit type vliegtuig na een serie dodelijke ongelukken met het toestel waar een softwarefout aan ten grondslag bleek te liggen. Verschillende maatschappijen schrapten hun orders bij Boeing en tot op de dag van vandaag wordt er niet met het toestel gevlogen.
AP
De bedoeling is dat de capsule binnen afzienbare tijd astronauten van en naar het ruimtestation vervoert.
EPA
Memphis_Tom ///@memphis_tom
Incredible view of the Starliner launch as it passed over #pawleysislandsc including the first stage separation.
E. GALILI AND J. MCCARTHYArcheologen vonden restanten van de muur terug op de bodem van de Middellandse Zee.
WETENSCHAP Zo’n 7.000 jaar geleden werd in Haifa, in het noorden van Israël, reeds een muur gebouwd in een poging het stijgende zeeniveau de baas te blijven. Een vergeefse poging, want archeologen vonden restanten terug van de oude muur – samen met het dorp dat hij diende te beschermen – op de bodem van de Middellandse Zee.
Zeven tot negen millennia geleden steeg het zeeniveau aanzienlijk omdat de gletsjers – die tijdens de ijstijd flink in omvang waren toegenomen – terug aan het smelten waren. De zeespiegel steeg jaarlijks zo’n vier tot vijf millimeter. Omdat ze zich bedreigd voelden door de zeeën die stilaan dichterbij kwamen, probeerde men zichzelf te verdedigen tegen het zoute water. Met muren bijvoorbeeld.
Achter de 7.000 jaar oude muur verschool zich een boerendorpje. Van dat dorpje schieten nu nog wat ruïnes, twee begraafplaatsen en gereedschap over. Dankzij de menselijke overblijfselen in de begraafplaatsen konden archeologen met koolstofdatering bepalen dat het dorp zo’n 7.000 jaar oud moet zijn.
De muur - die inmiddels zo’n vier meter diep in de zee begraven ligt - was in zijn volle glorie ongeveer honderd meter lang en gebouwd met stenen die wel 1.000 kilogram konden wegen. Vermoedelijk zeulden de dorpsbewoners de kolossen van een riviertje, zo’n vier kilometer verderop, helemaal richting de zee.
En al beschermde de indrukwekkende muur hen even tegen zeestormen, moeten “de inwoners na een tijd beseft hebben dat ze daar weg moesten”, gelooft Jim Leary, archeoloog aan de universiteit van New York. Tot slot was de muur niet bestand tegen de groeiende zandduinen en het zoute water dat in hun waterputten sijpelde. “Ze probeerden zich aan te passen. Maar uiteindelijk hadden ze toch niet voldoende middelen om de zee te stoppen”, aldus hoofdonderzoeker en archeoloog aan de universiteit in Haifa Ehud Galili.
Les
“Mensen reageerden 7.000 tot zelfs 8.000 jaar geleden op precies dezelfde manier als nu”, aldus Amy Gusick, archeoloog aan het Natural History Museum in Los Angeles. “Laat het een les voor ons zijn”, zo stelt ze nog. De meeste dorpjes ‘verdronken’ immers, samen met hun muren.
Getty ImagesVoorstelling van het aardmagnetische veld.
WETENSCHAPDe magnetische noordpool op aarde schuift de laatste jaren sneller op dan de voorbije vier eeuwen en is in september de nulmeridiaan gepasseerd. Het is nog niet duidelijk of de magnetische noord- en zuidpool ook effectief van plaats zullen wisselen, zoals dat sowieso ooit weer zal gebeuren. Moderne navigatiesystemen zullen alleszins opnieuw moeten worden gekalibreerd.
De magnetische noordpool is formeel ontdekt in 1831. Sindsdien heeft hij ongeveer 2.250 km afgelegd. De voorbije twee decennia verplaatst hij zich van het Canadese noordpoolgebied oostwaarts, richting Siberië, met een gemiddelde snelheid van 55 km per jaar. Dat is veel sneller dan het gemiddelde van 14,5 km per jaar voorheen. De recentste wetenschappelijke modellen voorspellen dat dit proces nog enige tijd zal aanhouden, zij het aan een lager tempo van 40 km per jaar.
De verschuiving is van belang voor de accuraatheid van gps - ook kaarten en allerlei kompasafhankelijke apps op onze smartphone - en andere navigatiesystemen. Legers verlaten zich erop voor hun onderzeeërs, vliegtuigen en parachutisten. In de praktijk kunnen vliegtuigen en schepen er hinder van ondervinden. Zo moest de luchthaven van Fairbanks in Alaska in 2009 een startbaan van naam veranderen omdat die gebaseerd was op het veranderende magnetische noorden, waarop een kompas zich oriënteert. In 2033 zullen ze waarschijnlijk opnieuw de naam moeten wijzigen. Hoe dichter bij de noordpool, hoe voelbaarder de effecten van de verschuiving van het magnetisch veld.
Dieren
Ook vogels, zalmen en zeeschildpadden, die gebruik maken van het magnetisch veld om zich te oriënteren, zich zullen moeten aanpassen als de magnetische noord- en zuidpool van plaats wisselen.
Stel dat er - zoals in het verleden al vaker gebeurde zonder noemenswaardige biologische gevolgen, én wat sowieso opnieuw zal gebeuren - een ompoling plaatsvindt, dan wijst een kompasnaald niet langer naar het geografische noorden maar naar het zuiden. De laatste keer dat er een gedeeltelijke switch van de magnetische polen voorviel, was 22.000 jaar geleden. Voor een volledige ompoling moeten we al 780.000 jaar terug in de tijd. Mogelijk zit de aarde opnieuw in een periode van omschakeling. Een aanwijzing daarvoor is de huidige verzwakking van het aardmagnetische veld.
Kompas wijst ware noorden aan
Een kompas in Greenwich, de Londense wijk waar de nulmeridiaan doorloopt, duidde in september voor het eerst in 360 jaar (sinds 1660) het “ware noorden” aan, dat bepaald wordt door de aardas. Met andere woorden: het magnetische en het geografische noorden vielen samen.
De nulmeridiaan werd in 1884 voorgesteld als het officiële ijkpunt van nul graden, nul minuten en nul seconden. De geografische noordpool van de aarde ligt in de Noordelijke IJszee, de geografische zuidepool op het continent Antarctica. De voorbije vier eeuwen wees een kompas in Londen westwaarts ten opzichte van het ware noorden. Verwacht wordt dat tegen 2040 alle kompassen oostwaarts van het geografische noorden zullen wijzen.
Dat het magnetische noorden op drift is, komt door een verzwakking in het magnetische veld. Waarom dat zo is, weten onderzoekers niet. Om de vijf jaar lossen zij een nieuwe versie van het World Magnetic Model, vandaar de recente update voor 2020. Door de versnelde verschuiving van het magnetische noorden kwam er uitzonderlijk ook al in februari een tijdelijke update.
Easter Island Statue ProjectJo Anne Van Tilburg en haar team groeven twee moai op in Rano Raraku op Paaseiland.
WETENSCHAPDe mysterieuze moai, het zou een Suske & Wiske-album kunnen zijn. Maar de stenen beelden op Paaseiland zijn géén stripfiguren: ze bestaan écht. Ze werden vermoedelijk tussen de elfde en zeventiende eeuw geboetseerd. Waarom, dat houdt wetenschappers al jaren bezig. Een nieuwe ontdekking uit de recentste studie staaft de hypothese van bodemvruchtbaarheid.
Het nieuwe onderzoek werd geleid door Jo Anne Van Tilburg van de University of California in Los Angeles en teves directeur van het Easter Island Statue Project. Zij werkt al dertig jaar op het afgelegen Polynesische eiland, op zo’n 3.000 km van de Chileense kust.
Haar team bestudeerde twee van de meer dan duizend monolithische beelden in het oosten van Paaseiland of Rapa Nui. Beide moai werden in een periode van vijf jaar opgegraven in de steengroeve Rano Raraku, waar 95 procent van de beelden uitgehouwen zijn. Ze dateren volgens Van Tilburg van ergens tussen 1510 en 1645 - vijftig jaar later stopte de productie door contacten met het westen. De focus lag op moai RR-0001-156, een van de enige drie op het hele eiland die versierd waren met een reeks samenhangende rotstekeningmotieven.
Hoewel ze helemaal niet focuste op de vruchtbaarheid van de grond, liet Van Tilburg toch uit nieuwsgierigheid bodemstalen nauwkeurig onderzoeken. Uit de analyse bleek dat de bodem van Rano Raraku de vruchtbaarste op heel Paaseiland was. Meer nog: het delven zelf van de vulkanische steen zou, in combinatie met de aanwezigheid van een zoetwaterbron, hebben bijgedragen tot de vruchtbaarheid. De constante aanvoer van stukjes grondgesteente zorgde mee voor een natuurlijke bemesting van de bodem die al rijk aan klei was. Er werden in het gebied sporen gevonden voor de aanwezigheid van voedsel als zoete aardappel, fleskalebas, bananen en taro.
REUTERS
De moai op Paaseiland werden van de elfde tot de zeventiende eeuw gemaakt in opdracht van de heersende elite. De eilandbewoners geloofden dat de monolitische torso’s de landbouwfertiliteit zouden verhogen en dus ook de cruciale voedselvoorraden. Dat is de stelling van het nieuwe onderzoek, dat gepubliceerd werd in de Journal of Archaeological Science.
De vruchtbaarheid van de bodem werd al veel langer geopperd als reden voor de aanwezigheid van de moai’s op Paaseiland. Van Tilburg beweert nu ook wetenschappelijk bewijs te hebben gevonden dankzij de analyse van bodemstalen uit de voormalige steengroeve, die ook een vruchtbaar landbouwgebied bleek te zijn.
De twee opgegraven moai waren rechtopstaande standbeelden. Het ene stond op een voetstuk, het andere was ingebed in de grond. Dat wijst erop dat ze op hun plaats moesten blijven. “Dit onderzoek gaat radicaal in tegen de idee dat alle standbeelden van Rano Raraku gewoon wachtten om te worden getransporteerd”, aldus Van Tilburg. “Dat betekent dat deze en waarschijnlijk ook andere rechtopstaande moai in Rano Raraku daar werden gehouden om de heiligheid van de groeve zelf te waarborgen. De moai stonden centraal in het vruchtbaarheidsidee, en in het geloof van Rapanui dat hun aanwezigheid hier de landbouwproductie van voedsel stimuleerde.”
De ploeg wetenschappers onderzoekt nu ook nog verder de artistieke inkervingen in de enige drie beelden op Paaseiland die ze bevatten.
Colombia UniversityHet spoor op het fossiel, dat 200 miljoen jaar oud is, is wellicht afkomstig van een wandelende steen.
WETENSCHAP Zo’n 120 jaar geleden, in 1896, werd een fossiel van 200 miljoen jaar oud teruggevonden in Connecticut. Behalve de voetsporen van een dinosaurus, was aan de linkerkant van het fossiel een opvallende veeg te zien, waar verder niets achter gezocht werd. Nu suggereert een nieuwe studie, uitgevoerd door onderzoekers aan de Colombia University, dat het om een spoor van een wandelende steen gaat.
Wandelende stenen zijn dan wel geen nieuw verschijnsel in Amerika, ze blijven wetenschappers met verstomming slaan. Zo heeft men slechts het gissen naar de manier waarop de kolossen zich doorheen de jaren verplaatsten. Maar dat het gebeurde, staat vast. Zonder de hulp van zwaartekracht, mensen of dieren. Het lange spoor dat de stenen daarbij achterlieten, levert het bewijs.
Vooral in Death Valley werden veel wandelende stenen teruggevonden. Death Valley is een woestijnachtig dal in de Amerikaanse staat Californië. Het regent er vrijwel nooit en mag zichzelf een van de warmste plekken op aarde noemen. Behalve de talrijke (mysterieuze) stenen, is er maar weinig te zien in het extreem droge dal.
En toch worden enkele rotsblokken – sommige wegen wel 320 kilogram – vergezeld van een spoor dat honderden meters lang is.
Hoe kan dat? Al sinds 1948 stellen wetenschappers zichzelf die vraag. Inmiddels konden ze twee manieren bedenken waarop de stenen zich konden verplaatsen. Ofwel worden de stenen voortgeduwd door microbiële matten, ofwel door een dunne laag ijs.
Microbiële matten bestaan uit meerdere lagen van micro-organismen en kunnen wel enkele centimeters dik worden. Maar enkele centimeters zouden niet voldoende zijn om een rotsblok van een honderdtal kilogram te verplaatsen. Het idee van de microbiële matten werd daardoor al snel uitgesloten.
Rest nog een laatste mogelijkheid volgens de wetenschappers aan Colombia University: een dun laagje ijs en een lichte bries zouden ervoor gezorgd hebben dat de steen zich erg gestaag verplaatste.
Vulkaanuitbarsting
Maar ook die redenering vertoonde gaten. In Connecticut - waar het recente spoor aangetroffen werd - heerste namelijk een tropisch klimaat. Door een vulkaanuitbarsting koelde de aarde destijds vermoedelijk zodanig af, waardoor het zelfs in de tropen vroor. Zo suggereren de onderzoekers. “Als er daadwerkelijk dunne ijslaagjes in de regio aanwezig waren, dan hebben ze waarschijnlijk ook andere stenen verplaatst”, aldus paleontoloog Paul Olsen. “Als we die vinden, zal het alle twijfel wegnemen.”
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
12-12-2019
Nooit eerder kwamen we zo dicht bij de zon: NASA geeft deze prachtige beelden vrij - HLN.be
Nooit eerder kwamen we zo dicht bij de zon: NASA geeft deze prachtige beelden vrij - HLN.be
EPADeze foto vanop 24 miljoen kilometer van de zon gaf de NASA vrij.
WETENSCHAPEr vanop de aarde naar kijken is absoluut geen goed idee, maar dankzij de NASA kunnen we vandaag toch een prachtig mooie blik werpen op onze zon. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft nieuwe beelden van onze grootste ster vrijgegeven, en niet zomaar de eerste de beste: nooit eerder kwam een onbemand ruimtetuig zo dicht bij de zon.
Ruimtesonde Parker werd in de zomer van vorig jaar de ruimte in gelanceerd en heeft als bestemming de zon. Of tenminste toch de rand ervan: want al is 6,2 miljoen kilometer voor ons onmetelijk ver, op kosmische schaal is het een peulschil. Mercurius, de planeet het dichtst bij de zon, staat bijvoorbeeld op zo’n 58 miljoen kilometer afstand. Ter vergelijking: de zon zelf heeft een doorsnede van een kleine 1,4 miljoen kilometer, de aarde is ‘amper’ 12.742 kilometer lang in doorsnede.
De foto die nu is vrijgegeven, is trouwens gemaakt op 24 miljoen kilometer afstand. Pas in 2024 moet Parker de corona binnenvliegen, het gebied bomvol straling en deeltjes dat je vanaf de aarde kunt zien tijdens een zonsverduistering.
Parker is naar de zon gestuurd om het gedrag van de ster te onderzoeken, en de mogelijke impact op de aarde. Zo zijn de wetenschappers van NASA geïnteresseerd in de zonnewind, waarbij een massa geladen deeltjes de ruimte in worden gestuurd, en het magneetveld van de zon. Parker ontdekte nu bijvoorbeeld al de magnetische stralingen die de zon uitstuurt, plots fel van richting kunnen veranderen.
EPA
Een artistieke impressie van Parker en de zon voor zijn lancering.
AP
AFP
De Parker Solar Probe voor zijn lancering in 2018.
WETENSCHAP NASA heeft de Indiase maanlander gelokaliseerd die in september op de maan is gecrasht. Het Amerikaanse ruimtevaartinstituut heeft foto’s online gezet van de plek waar de onbemande lander is terechtgekomen.
De Indiase lander, met aan boord een karretje, steeg op 22 juli op vanaf aarde en op 7 september verloor het controlecentrum tijdens de landing het contact. Het was onduidelijk waar het apparaat was terechtgekomen.
De lander zou de bodem bij de zuidpool van de maan gaan onderzoeken. Daar is misschien waterijs te vinden. Het zou tevens een primeur zijn, omdat mensen en verkenners nog nooit op dat deel van de maan zijn geweest.Vooralsnog zijn alleen de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en China erin geslaagd om op de maan te landen.
ESODe planeet cirkelt op kleine afstand om de hete witte dwerg, het restant van een Zonachtige ster. Hierbij wordt zijn atmosfeer 'afgepeld' en vormt zich een schijf van gas rond de ster.
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben voor het eerst bewijs gevonden voor een reuzenplaneet bij een witte dwergster. De planeet cirkelt op kleine afstand om de hete witte dwerg, het restant van een Zonachtige ster. Hierbij wordt zijn atmosfeer ‘afgepeld’ en vormt zich een schijf van gas rond de ster. Dit unieke stelsel geeft een indruk van hoe ons eigen zonnestelsel er in de verre toekomst uit zou kunnen zien, zo heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO vandaag bekendgemaakt.
“Het was eigenlijk een toevallige ontdekking”, zegt Boris Gänsicke, van de Universiteit van Warwick, die leiding gaf aan een in het vakblad Nature gepubliceerde onderzoek. Zijn team heeft ongeveer zevenduizend witte dwergen geïnspecteerd die zijn waargenomen met de Sloan Digital Sky Survey en ontdekte daarbij een buitenbeentje.
Door subtiele variaties in het licht van de ster te analyseren, ontdekten de onderzoekers sporen van chemische elementen die ze nog nooit eerder bij een witte dwerg hadden waargenomen. “We wisten dat er iets bijzonders aan de hand moest zijn met dit systeem, en speculeerden erop dat er sprake kon zijn van een planetair overblijfsel.” Om meer inzicht te krijgen in de eigenschappen van deze op ongeveer 1.500 lichtjaar van ons verwijderde en ongewone ster - met de welluidende naam WDJ0914+1914 - analyseerde het team het hemellichaam met een instrument van de gigantische VLT-telescoop van ESO in Chili.
Deze vervolgwarnemingen bevestigden dat er in de omgeving van de witte dwerg waterstof, zuurstof en zwavel aanwezig was. Door de vastgelegde spectra nauwkeurig te bestuderen, ontdekte het team dat deze elementen deel uitmaken van een kolkende schijf van gas die naar de witte dwerg toe stroomt en niet afkomstig is van de ster zelf.
“Het kostte een paar weken van heel hard piekeren voordat we doorhadden dat de verdamping van een reuzenplaneet de enige manier is waarop je zo’n schijf kunt maken”, citeert de ESO Matthias Schreiber van de Universiteit van Valparaiso (Chili), die de vroegere en toekomstige evolutie van dit stelsel heeft berekend.
De waargenomen hoeveelheden waterstof, zuurstof en zwavel komen overeen met degene in de diepe atmosfeerlagen van ijzige reuzenplaneten zoals Neptunus en Uranus. Als zo’n planeet op geringe afstand om een hete witte dwerg zou cirkelen, zou de extreem ultraviolette straling van de ster hem van zijn buitenste lagen ontdoen, waarna een deel van het ontsnapte gas naar de witte dwerg toe spiraalt. Dit is wat de wetenschappers denken dat ze rond WDJ0914+1914 waarnemen: de eerste verdampende planeet rond een witte dwerg.
De ontdekking werpt ook nieuw licht op het uiteindelijke lot van planetenstelsels
Tot nu toe hadden wetenschappers nog nooit aanwijzingen gevonden voor een reuzenplaneet die zich bij een witte dwerg heeft weten te handhaven. In dit geval op een afstand van slechts tien miljoen kilometer.
“Dit is voor het eerst dat we de hoeveelheden van gassen zoals zuurstof en zwavel in de schijf kunnen meten, en dat levert aanwijzingen op over samenstelling van de atmosferen van exoplaneten”, zegt Odette Toloza van de Universiteit van Warwick, die een model ontwikkelde voor de gasschijf rond de witte dwerg. “De ontdekking werpt ook nieuw licht op het uiteindelijke lot van planetenstelsels”, voegt Gänsicke daaraan toe.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
