The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
31-07-2019
Nucleaire wolk trok twee jaar geleden over Europa, nu hebben wetenschappers bron kunnen traceren - HLN.be
Nucleaire wolk trok twee jaar geleden over Europa, nu hebben wetenschappers bron kunnen traceren - HLN.be
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben de oorzaak getraceerd van een nucleaire wolk boven Europa in 2017. Ze wijzen naar een Russische verwerkingsinstallatie in het zuiden van het Oeralgebergte.
In september 2017 trok een wolk ruthenium-106 over Europa. Omdat er weinig gevaar was voor de volksgezondheid, kreeg de wolk weinig aandacht in de media. Toch was de radioactieve vervuiling in de EU honderd keer hoger dan na de kernramp in Fukushima in 2011.
Nu hebben zeventig wetenschappers van verschillende Europese universiteiten dankzij de analyse van 13.000 metingen over heel Europa de oorzaak van het incident kunnen traceren.
Uit hun berekeningen blijkt dat er geen ongeval met een kernreactor aan de oorzaak ligt, maar een probleem in een nucleair verwerkingsbedrijf. De exacte locatie van het incident is moeilijk vast te leggen, maar de data wijzen op een plek in het zuiden van het Oeralgebergte.
Daar ligt de Russische nucleaire installatie Mayak. Die veroorzaakte in 1957 al eens een groot lek toen een tank explodeerde, met een enorme nucleaire vervuiling van de regio tot gevolg. Rusland ontkent dat er drie jaar geleden in Mayak een ongeluk is gebeurd.
Bijzonder
“Deze keer ging het om een korte puls die erg snel was verdwenen”, zegt Georg Steinhauser van de University of Hannover. “We konden aantonen dat het incident is gebeurd in een opwerkingsinstallatie van gebruikte brandstofstaven, in een late fase van het verwerkingsproces. Ook al is er geen officiële verklaring, toch hebben we een erg goed idee van wat er gebeurd kan zijn.”
Een van de opvallende eigenschappen van de wolk was dat ze enkel uit ruthenium-106 bestond. Dat is erg ongewoon, en het feit dat er geen andere radioactieve bestanddelen gemeten werden, was een duidelijke indicatie dat het om een lek uit een verwerkingsinstallatie moest gaan.
Ook de geografische voetafdruk van de wolk was opvallend: de stof werd gevonden in grote delen van Centraal- en Oost-Europa, Azië en het Arabisch schiereiland, zelfs tot in de Caraïben.
WETENSCHAPHet Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA en de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA slaan de handen in elkaar om tegen 2031 stukjes van Mars naar de aarde te halen. De strakke planning begint stilaan vorm te krijgen. Gelukkig maar, want timing is cruciaal.
In april 2018 tekenden NASA en ESA alvast een intentieverklaring waarin te lezen staat dat ze bodemmonsters op Mars willen verzamelen. Een eerste stap van het masterplan wordt volgend jaar reeds uitgerold. In 2020 wordt er een nieuwe Marsrover van NASA gelanceerd richting de ruimte. Als alles gaat zoals gepland, zal die rover in februari 2021 landen. Eenmaal daar moet de Marsrover op verkenning gaan en in totaal 38 tubes met bodemmateriaal verzamelen.
Enkele tubes worden gedropt op de rode planeet en later opgehaald, de overige stalen houdt de Marsrover bij zich.
In 2026 volgt de tweede stap. Daarbij wordt de ruimtesonde ‘Sample Retrieval Lander (SRL)’ naar Mars gestuurd. Zijn originele (Engelse) naam spreekt boekdelen: de SRL moet de tubes met monsters ophalen en ze terug naar de aarde brengen. Het proces zal ongeveer acht maanden in beslag nemen, waarvan vijf maanden benut zullen worden om de tubes met monsters te verzamelen. De SRL wacht een heuse uitdaging “want de sonde moet de omgeving en temperaturen overleven op Mars” zegt projectleider Brian Muirhead. Bovendien keerde nog nooit eerder een ruimtesonde van Mars terug naar de aarde.
Als dat in 2026 wél lukt, wordt de lander na acht maanden terug in een baan rond Mars, zo’n 300 kilometer boven de rode planeet, gebracht. Vervolgens zal die daar opgepikt worden door de zogenaamde ‘Earth Return Orbiter’ (ERO). Volgens de planning wordt die ERO gelijktijdig met de SRL gelanceerd om enkele maanden in de ruimte door te brengen totdat zijn ‘vriendje’ terugkeert.
Uiteindelijk zullen de twee in 2031 terug landen op de aarde. Specifiek moet dat gebeuren in de Verenigde Staten, waar de monsters in quarantaine geplaatst kunnen worden.
Details
Alles moet tot in het detail gepland worden, want de timing is cruciaal. Ten eerste zijn de ruimtevaartuigen al zes maanden onderweg voordat ze op de rode planeet arriveren. En men kan niet zomaar vertrekken: de vaartuigen (en/of astronauten) kunnen enkel naar Mars reizen als de planeet aan de dezelfde kant van de zon is gepositioneerd als de aarde. Dit komt slecht om de 26 maanden voor: dus in 2031, 2033, enzovoort.
Loopt er met andere woorden iets mis in de planning, betekent dat dat de SRL en ERO pas in 2028 in plaats van 2026 gelanceerd kunnen worden. Dan zal het automatisch tot 2033 duren voordat er stukjes van Mars op aarde arriveren.
WETENSCHAPDe maan is ongeveer 150 miljoen jaar ouder dan tot nu toe gedacht werd. Dat blijkt uit een analyse van de chemische samenstelling van maangesteente, uitgevoerd door een team van onderzoekers van de ULB en de universiteit van Keulen.
Het gaat om maanstalen die door astronauten van de Apollo-missies tussen 1969 en 1972 werden meegebracht naar de aarde. Het onderzoek, dat gepubliceerd werd in het vaktijdschrift Nature Geoscience, bracht aan het licht dat de maan eigenlijk al 150 miljoen jaar eerder gevormd werd dan gedacht.
Het was Maxwell Thiemens van de universiteit van Keulen die het onderzoek leidde. Hij werkte eraan tijdens zijn doctoraatsstudie.
De maan zou ontstaan zijn na een botsing tussen de vroege aarde en een ander hemellichaam ter grootte van Mars. Over het tijdstip is niet iedereen het eens, maar de theoretische modellen die gebruikt worden en het nieuwe onderzoek op basis van de chemische samenstelling van de stalen, verschillen dus 150 miljoen jaar.
WETENSCHAP & PLANEET Grote delen van het Noordpoolgebied hebben deze zomer af te rekenen met ongeziene bosbranden. Dat blijkt uit een reeks satellietbeelden die vorige week zijn vrijgegeven. Van Alaska over Groenland tot Siberië: honderden branden houden de Noordpool in hun greep.
Bij ons is de tweede hittegolf van het jaar deze week een feit, maar ook elders in de wereld beleven ze een hete zomer. Vorige maand ging de geschiedenisboeken in als de warmste juni sinds het begin van de metingen. En daar ondervindt ook de Noordpool de gevolgen van.
Ten noorden van de Noordpoolcirkel leiden de hoge temperaturen en de droogte dit jaar tot ongeziene bosbranden. Al zou je het misschien niet verwachten, een bosbrand op de Noordpool is niet ongewoon. De schaal waarop het vuur nu om zich heen grijpt, is dat echter wel.
Geograaf Pierre Markuse verzamelde een hele reeks satellietbeelden van de branden en postte ze online. De beelden tonen gigantische gebieden gehuld in rook, brandende bomen en verwoeste landschappen.
Flickr/Pierre Markuse
Flickr/Pierre Markuse
Impact
De branden hebben een enorme ecologische impact. Gegevens van de Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) tonen aan dat het vuur in juni verantwoordelijk was voor 55 megaton CO2-uitstoot - meer dan de uitstoot van alle juni-branden van 2010 tot 2018 bij elkaar geteld. En ook juli staat op het punt om alle records te breken.
Volgens Mark Parrington, wetenschapper aan het European Centre for Medium-Range Weather Forecast, is er tussen 1 juni en 21 juli ongeveer 100 megaton CO2 uitgestoten, of bijna zoveel als de CO2-uitstoot van heel België in 2017.
Estimated June total #wildfire#CO2 emissions for the #Arctic Circle from 2003-2019. 50 Mt CO2 is equivalent to 2017 national fossil fuel CO2 emissions for Bulgaria, Hungary and Sweden https://edgar.jrc.ec.europa.eu/overview.php?v=booklet2018&sort=asc9 … @EU_ScienceHub@adamvaughan_uk
De Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) noemt de branden in het Noordpoolgebied “ongeëvenaard” en waarschuwt voor de enorme impact op de klimaatcrisis. “De aanhoudende branden zijn het ernstigst in Alaska en Siberië”, klinkt het. “Sommige branden zijn zo groot als bijna 100.000 voetbalvelden. In Alberta, Canada, woedt zelfs een brand van meer dan 300.000 voetbalvelden groot. In Alaska alleen zijn dit jaar bijna 400 bosbranden geregistreerd, en elke dag ontstaan er nieuwe.”
Het noordelijke deel van de wereld warmt sneller op dan de planeet als geheel, zegt de WMO nog. “Die hitte droogt de bossen uit en maakt ze vatbaarder voor branden. De schaal waarop de bosbranden plaatsvinden is in zeker 10.000 jaar niet vertoond.”
APTiangong-2 werd op 15 september 2016 gelanceerd.
WETENSCHAP Na drie jaar dienst keert het Chinees ruimtestation Tiangong-2 terug naar de aarde. Het zou rond deze tijd moeten neerstorten. Dat gebeurt, in tegenstelling tot het vorige ruimtestation, gecontroleerd.
Tiangong-2 of het “Hemelse Paleis” werd op 15 september 2016 richting de ruimte gelanceerd. Na drie jaar heeft het ruimtestation zijn nut bewezen waardoor het terug naar de aarde mag keren. Het was immers nooit de bedoeling om Tiangong-2 permanent in de ruimte te laten rondzweven.
Daarom wordt het nu uit zijn baan om de aarde gehaald. Dat gebeurt ditmaal gecontroleerd. Het grootste deel van het ruimtestation zal opbranden in de atmosfeer. De overige brokstukken belanden in de Stille Oceaan, ergens tussen Nieuw-Zeeland en Chili. Dat staat vast.
Tiangong-1, het jongere broertje van Tiangong-2, stortte vorig jaar in april eveneens neer in de Stille Oceaan. Maar dat was een gelukstreffer. De mastodont, die maar liefst 8,5 ton woog, stortte neer nadat die aan vermogen verloor, en China het ruimtestation niet langer kon controleren.
Om zulk scenario te voorkomen, wordt de Tiangong-2 terug naar de aarde gehaald nu die nog naar behoren functioneert.
Daarbij staat er alweer een vervanger klaar. China heeft plannen voor een groter ruimtestation, groter dan Tiangong-2 en kleiner dan het Internationale ruimtestation (ISS).
APChina heeft plannen voor een groter ruimtestation, groter dan Tiangong-2 en kleiner dan het Internationale ruimtestation (ISS).
WETENSCHAP & PLANEET Het dreigende gevaar voor een planetoïde-inslag op de aarde, met een kracht van ongeveer honderd Hiroshima-bommen, is geweken. Het tot 50 meter grote stuk materie, ‘2006QV89’, zal onze planeet niet raken. Dat zegt het hoofd van de dienst planetaire bescherming van het controlecentrum voor satellieten van het Europese ruimtevaartagentschap ESA in Darmstadt, Rüdiger Jehn.
Met een telescoop in Chili werd begin juli een mogelijk punt geobserveerd van haar baan. Als de planetoïde daar was opgedoken, was ze gebotst met de aarde. Maar er was dus niets te zien van 2006QV89. Mogelijk kan ze in september 2023 nog een keer de aarde naderen.
De materie had in september de aarde kunnen raken. De kans op een botsing bedroeg volgens de ESA 1 op 7.299. Ter vergelijking: de kans om de Lotto te winnen met zes juiste cijfers plus het bonusnummer is 1 op 140 miljoen.
Materie uit het heelal in deze grootteorde kan immense schade aanrichten. Zes jaar geleden richtte de explosie van een meteoriet van 20 meter verwoestingen aan in de Russische miljoenenstad Tsjeljabinsk. Er was een oorverdovende knal te horen en een schokgolf raasde over het land. De explosie van het brokstuk van 16.000 ton verwondde op 15 februari 2013 ongeveer 1.500 personen, de meesten door gesprongen ruiten. Aan duizenden gebouwen was er schade.
De ESA heeft momenteel 870 objecten op een lijst staan die mogelijk de aarde kunnen raken de komende honderd jaar. Volgens Jehn zal waarneembaar zijn hoe 2006QV89 voorbij onze planeet vliegt.
It’s kind of crowded out there in space, but it’s nothing to worry about. This graphic shows asteroids and comets observed by NASA’s Near-Earth Object Wide-field Survey Explorer (NEOWISE) mission.
WETENSCHAPHet mysterie rondom Stonehenge blijft groot. Zo vragen archeologen zich nog steeds af hoe de bouwers de loodzware stenen naar de site brachten. Waarschijnlijk met de hulp van varkensvet, stellen enkele onderzoekers nu in een nieuwe studie.
Stonehenge is en blijft een populair studieobject. Er circuleren dan ook vele theorieën omtrent het mysterieuze bouwwerk, alsook over de krachtpatsers die Stonehenge verwezenlijkten. Dat die krachtpatsers graag en veel aten, suggereren tal van archeologische vondsten. En varkens stonden daarbij steevast op het menu.
Over de bereidingswijze van de varkens bestaat echter enige verwarring. Volgens sommigen werd het vlees van het varken bereid in keramische potten. Door de beperkte grootte van de potten zou het varken natuurlijk in stukken gesneden zijn. Toch zijn er karkassen teruggevonden van volledige varkens. Hoe kan dat?
Enkele archeologen aan de Britse Newcastle University formuleren daar graag een antwoord op. Zij stellen dat de varkens inderdaad aan het spit bereid werden. Dat verklaart meteen de volledige karkassen die teruggevonden werden rondom de historische site.
Maar waarom zaten er eveneens hoge concentraties varkensvet op de resten van het aardwerk? Om die vraag te beantwoorden, introduceren de onderzoekers een nieuwe theorie. Vermoedelijk werd het aardwerk niet gebruikt om te koken, maar wel om varkensvet te verzamelen.
Dat vet zou het vervoeren van de zware megalieten een beetje vergemakkelijkt hebben. Om de zware stenen te verplaatsen, hebben de bouwers waarschijnlijk gebruik gemaakt van houten sleeën en boomstammen. Dierenvet zou de wrijving tussen de stenen en het hout hebben verminderd waardoor het makkelijker werd om de megalieten te vervoeren.
EPAEen artistieke impressie van de Europese GNSS-satelliet met op de achtergrond planeet Aarde.
WETENSCHAP Het Europese navigatiesysteem Galileo heeft te kampen met een grote storing. Het satellietnetwerk ligt sinds vrijdag grotendeels plat door een ‘technisch incident met betrekking tot de infrastructuur op de grond’, zoals het EU-agentschap GSA zelf aangeeft.
Door de problemen kunnen alle ontvangers geen bruikbare signalen oppikken om hun positie te bepalen. In plaats daarvan zijn ze momenteel afhankelijk van de Amerikaanse tegenhanger gps. Afhankelijk van de geïnstalleerde chip kunnen dat ook de Russische (GLONASS) of Chinese (Beidou) netwerken zijn, meldt de BBC.
“Experts zijn bezig om de situatie zo snel mogelijk te herstellen”, laat GSA weten. Er is een onderzoeksraad ingesteld om de exacte oorzaak te achterhalen en het probleem op te lossen. Mogelijk ligt het euvel bij een faciliteit in Italië die gebruikt wordt om alle klokken in het systeem gelijk te stellen. De reddingsdienst SAR, om mensen in nood op bijvoorbeeld zee of in de de bergen te lokaliseren en helpen, werkt wel nog.
Alternatief voor Amerikaans gps-systeem
Galileo is het grootste ruimtevaartproject uit de Europese geschiedenis. De Europese Commissie wil een alternatief bouwen voor het overal gebruikte gps, dat van het Amerikaanse leger is. De Galileo-satellieten kunnen tot op 20 centimeter nauwkeurig bepalen waar een aangesloten kastje is. Volledige dienstverlening zal mogelijk zijn van zodra er 30 satellieten in de ruimte zijn, nu zijn er reeds 26 die rond onze planeet draaien. De vier resterende kunstmanen vertrekken eind volgend jaar.
Galileo had eigenlijk al in 2008 volledig operationeel moeten zijn. Maar de kosten zijn de pan uitgerezen. In 1999 plande de EU 2,2 tot 2,9 miljard euro voor de uitbouw van het systeem in. In de begroting tot 2020 is 7,2 miljard voor de uitbouw en 3 miljard voor de uitbatingvoorzien.
AFPDe Ariane 5-raket wordt in juli 2018 vanaf Frans-Guinea de ruimte ingeschoten met vier Galileo-satellieten aan boord.
De Indiase ruimtevaartmissie Chandrayaan-2 is op het laatste moment uitgesteld vanwege een technisch mankement. De lancering vanaf het Satish Dhawan Space Centre werd met nog amper een uur op de klok afgebroken, meldt het Indiase ruimtevaartinstituut ISRO.
De Chandrayaan-2 - ‘maanvoertuig’ in het Sanskriet - omvat naast een lander die niet ver van de zuidpool van de maan aan de grond wordt gezet ook een orbiter waaraan een Belgisch bedrijf heeft bijgedragen. Het Luikse Amos produceerde namelijk optische onderdelen van het hyperspectrale instrument (IIRS) aan boord van de orbiter.
De maansonde moest normaal gezien om 2.51 uur plaatselijke tijd (23.21 uur Belgische tijd) vertrekken vanop de zuidelijke ruimtehaven Sriharikota. Zo’n 56 minuten voor de lancering werd de missie echter afgelast omdat er een technisch probleem was vastgesteld aan de draagraket.
Nieuwe lanceerdatum
Als alles uiteindelijk goed verloopt, is India na de Verenigde Staten, de voormalige Sovjet-Unie en China het vierde land dat op de maan weet te landen. Volgens ISRO is het “de meest complexe ruimtemissie die het agentschap ooit heeft ondernomen”. India heeft eerder met de Chandrayaan-1 al onderzoek naar de maan verricht, maar is daar toen nooit geland.
Een nieuwe lanceerdatum wordt binnenkort bekendgemaakt.
India hoopt na de Verenigde Staten, de voormalige Sovjet-Unie en China het vierde land ter wereld te worden om een zachte landing op de Maan te verwezenlijken.
ISRO ✔@isro
A technical snag was observed in launch vehicle system at 1 hour before the launch. As a measure of abundant precaution, #Chandrayaan2 launch has been called off for today. Revised launch date will be announced later.
Ralf VandeberghDe X-37B, ook wel Orbital Test Vehicle (OTV) genoemd, lijkt op een miniatuurversie van de gepensioneerde spaceshuttle van NASA.
WETENSCHAPNa een paar maanden ‘jagen’ is het Ralf Vandebergh (43) uit het Nederlandse Wittem gelukt. De satellietspotter wist met zijn telescoopcamera een zeldzame foto te maken van een onbemand ruimtevliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht in zijn baan rond de aarde. Het toestel is onderdeel van het geheimzinnige programma X-37B.
De foto, gepubliceerd op de vooraanstaande Amerikaanse astronomiesite space.com, leverde de Nederlander tot zijn verrassing veel buitenlandse media-aandacht op. “Ik had verwacht dat alleen echte satellietvolgers zouden reageren’’, zegt hij hoorbaar verbaasd over de telefoon.
De amateur-astrofotograaf schrijft de belangstelling toe aan het feit dat de media de X-37B bij zijn lancering, in september 2017 vanaf de Amerikaanse vlieg- en ruimtevaartbasis Kennedy Space Center in Florida, omschreven als ’geheimzinnig ruimteveer’. Daarvan is alleen bekend dat het experimenten uitvoert en informatie verzamelt over objecten in de ruimte.
Vandebergh wist het robotachtige ruimtevliegtuig te fotograferen op een hoogte van zo’n 340 kilometer. Dat deed hij ‘gewoon’ bij hem thuis met een op een telescoop gemonteerde astrocamera. “Wittem ligt tussen de heuvels in een dal. Dat schermt het strooilicht af van de omliggende steden Aken, Heerlen en Maastricht.” Hij is blij met het eindresultaat maar vond het voortraject naar eigen zeggen ‘het allermooist’.
Als actieve satellietspotter wist hij dat de X-37B in juni veel passages over Nederland zou maken. “Ik ben een paar maanden op jacht geweest naar het ruimtevliegtuig. Dat spotte ik in mei voor het eerst met het blote oog maar op dat moment kon ik geen opnames maken. Na te hebben uitgerekend wanneer hij het best te fotograferen zou zijn - midden juni - zat ik klaar met mijn camera. Maar op het verwachte moment kwam de mini-shuttle niet opdagen.’’
Spanning
Vandebergh meldde het aan de groep satellietspotters waarvan hij deel uitmaakt. Die ontdekte dat het ruimtevliegtuig zich in een andere baan om de aarde bevond. De amateur-waarnemers maakten een nieuwe berekening van het moment waarop het onbemande ruimtevliegtuig opnieuw voorbij zou komen. Een paar dagen later vonden ze de X-37B terug.
“Het allermooist vond ik de spanning’’, zegt de astronoom terugblikkend. Hij wist dat de mini-spaceshuttle in de loop van juli alleen nog overdag over Nederland zou komen en daardoor niet meer te fotograferen zou zijn. “Daardoor vroeg ik me constant af: haal ik het nog?’’
Verbaasd
Op 30 juni en 2 juli waren de atmosferische omstandigheden volgens hem ideaal en stelde hij zijn telescoop met camera op. De opnames op 30 juni waren volgens hem al geslaagd maar Vandebergh publiceerde ze niet in afwachting van betere. Die maakte hij twee dagen later.
“Het was een super geslaagde opname’’, zegt Vandenbergh terugblikkend. “Op de afbeelding is een stuk van de neus van het ruimtevliegtuig te herkennen en ook de laadruimte. Je kunt zelfs zien dat de laaddeuren openstaan. De gedetailleerdheid verbaasde me omdat je dat niet verwacht gelet op de hoogte en afmetingen van de X-37B. Die is ongeveer zo groot als een zakenvliegtuigje waarmee je amper één vleugel van de echte spaceshuttle kunt bedekken.’’
Toestellen als de X-37B zijn volgens hem normaal gesproken nauwelijks te zien boven onze horizon. Dit omdat ze op een lagere lengtegraad in een baan om de aarde worden gelanceerd. Vandebergh: “De mini-spaceshuttle werd op een iets hogere lengtegraad gelanceerd, net als het internationaal ruimtestation ISS.’’
Hoogtepunt
Hoe leuk hij alle media-aandacht ook vindt, de foto van de X-37B is voor hem minder bijzonder dan voor de buitenwereld. “Een écht hoogtepunt was de foto die ik in 2009 maakte van twee Amerikaanse astronauten die aan het werk waren buiten ruimtestation ISS. De eerste keer dat iemand erin was geslaagd om vanaf de aarde mensen in de ruimte te fotograferen.’’ Hij probeerde zo’n foto al sinds 2007 te maken maar dat lukte niet doordat de astronauten telkens op een niet-zichtbaar deel van het ruimtestation zaten of in de schaduw of doordat het zicht gewoon niet goed was.
Teleurstellingen
“In deze hobby moet je veel geduld hebben en ben je afhankelijk van de weersomstandigheden en de atmosfeer. Daardoor is het een liefhebberij met veel teleurstellingen en slechts af en toe geluksmomenten. Als het lukt is dat mooi maar voor mij geen reden om een gat in de lucht te springen. Dat vind ik overdreven’’, aldus de amateur-astrofotograaf.
The #OTV5 / #X37B space plane photographed in orbit! Finally an image showing this mini-Space Shuttle which is only a fraction in size of the real Shuttle.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
11-07-2019
India keert terug naar de maan met nieuwe missie ‘Chandrayaan-2’ - HLN.be
India keert terug naar de maan met nieuwe missie ‘Chandrayaan-2’ -HLN.be
EPADe Chandrayaan-2 wordt zondag 14 juli gelanceerd. Twee maanden later, op 6 of 7 september, zal het ruimtetuig landen op de maan.
De race naar de maan is er eentje waar tal van landen aan deelnemen. Daaronder ook India. Zij maken de Chandrayaan-2, een onbemande lander, klaar om de maan te veroveren. Indian Space Research Organization (ISRO)plant de lancering op zondag 14 juli 2019.
Na het succes van de vorige Indiase missie naar de maan, Chandrayaan-1, gaat de nieuwe missie alweer een stapje verder. Dit keer moet het ruimtetuig ook landen op de maan. Dat zal onbemand gebeuren. Als India daarin slaagt, zal het land het vierde ter wereld zijn om een maanrover te laten rondrijden op de maan.
Op 14 juli wordt de maanrover reeds gelanceerd. En als alles zoals gepland gaat, zal de maanrover twee maanden later – op 6 of 7 september – eveneens landen op het maanoppervlak. Dat gebeurt zo’n 600 kilometer van de zuidpool van de maan, een plaats waar voorlopig geen enkele ruimtetuig landde. Daar zal de lander gedurende een jaar gesteenten en maanbevingen bestuderen.
Ook NASA heeft plannen met de maan. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie wil een nieuw ruimtestation rond de maan bouwen.
EPADe Chandrayaan-2 wordt zondag 14 juli gelanceerd. Twee maanden later, op 6 of 7 september, zal het ruimtetuig landen op de maan.
WETENSCHAP In de nacht van 14 op 15 juli lanceert het Indiase ruimteagentschap ISRO de maansonde Chandrayaan-2, aan boord van de Indische draagraket GSLV Mk-III. Het Luikse bedrijf Amos produceerde de optische onderdelen van het hyperspectrale instrument (IIRS) aan boord van de orbiter, meldt het vandaag.
Deze infrarode afbeeldingsspectrometer zal de minerale en volatiele verbindingen in kaart brengen, en de overvloed aan water en hydroxylionen op het maanoppervlak karakteriseren, aldus het bedrijf.
WETENSCHAP & PLANEETEr is leven ontdekt op een van de extreemste plekken op aarde en dat zou wel eens kunnen betekenen dat er op Pluto ook leven mogelijk is. Wetenschappers trokken naar hooggelegen ijspieken in een afgelegen gebied in de Andes, waarvan gedacht werd dat leven er onmogelijk was. Maar nu zijn er in die ijspieken, die ook op Pluto voorkomen, toch organismen ontdekt.
Hoog in de Andes bevinden zich metershoge ijspieken, of zogenaamde penitenten, die recent ook zijn ontdekt op Pluto. Ze zijn een zeldzaam verschijnsel op Aarde en komen enkel voor in de meest extreme situaties, waar de temperaturen hevig schommelen, de wind gevaarlijk hard waait en de UV-straling intens is. Het lijken onmogelijke levenssituaties, maar onderzoekers hebben nu ontdekt dat er toch een soort eencellige sneeuwalg leeft. Het is voor het eerst dat ze kunnen aantonen dat er op dergelijke ijzige pieken leven mogelijk is.
Rode verkleuringen
Tijdens een zware expeditie naar ’s werelds tweede grootste vulkaan in de Andes namen de biologen rode verkleuringen waar in de hoge penitenten, iets wat wijst op microbiologisch leven. De onderzoekers namen enkele stalen mee en nadat ze die hadden onderzocht, konden ze de aanwezigheid van twee algensoorten bevestigen.
Dat er leven gevonden is in dergelijke extreme omstandigheden, bewijst volgens de onderzoekers dat er op heel wat plaatsen leven mogelijk is, hoe uitdagend de omgeving ook is. De enige voorwaarde is dat er vloeibaar water aanwezig is, aldus Lara Vimercati, hoofdonderzoekster bij het project. Deze voedselarme en extreme locatie zou de uitgelezen situatie zijn om te testen wat de precieze limieten van leven zijn en wat naast de aanwezigheid van water nog vereisten zijn.
Leven op Pluto
De resultaten van het onderzoek zijn heel interessant. Niet alleen omdat ze bewijzen dat ook op extreme plaatsen leven mogelijk is, maar ook omdat op Pluto dergelijke ijspieken aanwezig zijn. Daar zijn ze tot wel 500 meter hoog. Als op ijspieken op aarde micro-organismen voorkomen, is dat misschien ook wel elders mogelijk.
WETENSCHAP De Japanse sonde Hayabusa-2 is er voor de tweede keer in geslaagd om kort neer te strijken op de asteroïde Ryugu. Dat heeft het Japanse ruimtevaartbureau Jaxa gemeld. De asteroïde met een diameter van 900 meter bevindt zich op ongeveer 280 tot 300 miljoen kilometer van ons.
Het vluchtleidingscentrum kreeg volgens een woordvoerder van Jaxa signalen binnen die de geslaagde landing zouden bevestigen. Er is echter nog een definitieve bevestiging nodig, maar die wordt pas later verwacht, luidde het.
De asteroïde met een diameter van 900 meter bevindt zich op ongeveer 280 tot 300 miljoen kilometer van ons. Doel van de huidige missie van de Hayabusa-2 is het verzamelen van monsters van onder het oppervlak van het hemellichaam.
lees verder onder de foto:
EPADe schaduw van de 'Hayabusa 2' toont hoe de ruimtesonde landt op de Ryugu-asteroïde.
Stalen
Het avontuur van de Hayabusa-2 begon op 3 december 2014. De sonde startte toen een lange reis van 3,2 miljard kilometer, een reis die nog lang niet voorbij is. In februari slaagde de Hayabusa-2 er al een eerste keer in om kort te landen op Ryugu.
Eind 2020 moet de ongeveer 600 kilo wegende sonde naar de aarde terugkeren met stalen van de asteroïde. Wetenschappers hopen aan de hand van de verzamelde gegevens meer kennis te verwerven over ons zonnestelsel met als ultieme doel het ontstaan van leven op aarde beter te begrijpen.
Kyodo/via REUTERSDe lancering van de raket die de Hayabusa-2 draagt in december 2014.
WETENSCHAP & PLANEET Volgens onderzoekers aan het Oak Ridge National Laboratory in Tennessee zou 2019 wel eens het jaar kunnen zijn waar de mens voor het eerst een portaal opent naar een schaduwdimensie. Met nieuwe testen proberen ze deze zomer bewijs vast te leggen voor het bestaan van een parallel universum. Dat universum zou een spiegel vormen van onze eigen wereld.
Fysicus Leah Broussard is hoopvol over de apparatuur die ze samen met haar collega’s heeft ontwikkeld en die ze deze zomer zullen testen. Volgens haar zouden de experimenten kunnen leiden tot een glimp van een parallel universum of, hoe zij het noemt, ‘spiegelmaterie’. Het universum zou op vele manieren identiek zijn aan het onze, met onder andere spiegelpartikels, spiegelplaneten en misschien zelfs spiegelleven. De onderzoekers inspireren zich voor deze testen op een aantal afwijkende resultaten uit de jaren 90 die tot nu toe onverklaard zijn gebleven.
Abnormale resultaten
In de jaren 90 van de vorige eeuw probeerden enkele fysici de tijd te meten die neutronen nodig hadden om in protonen te breken nadat ze verwijderd waren van de nucleus van een atoom. Twee verschillende experimenten leidden echter tot twee verschillende snelheden. Hoewel het verschil tussen beide proeven slechts negen seconden bedraagt, breken wetenschappers zich nog altijd het hoofd over een mogelijk antwoord.
Antwoord in parallel universum
Om een verklaring te vinden voor de abnormale waarnemingen, wil Leah Broussard deze zomer dus een reeks experimenten uitvoeren waarmee ze denkt een antwoord te vinden in een parallel universum. Als Broussard en haar team het bestaan van een spiegelwereld kunnen bewijzen, zou het tijdsverschil tussen beide experimenten verklaard kunnen worden: er zijn twee levenslopen van neutronen en het is mogelijk dat één procent van de neutronen de grens tussen onze wereld en de spiegelwereld oversteekt voor die de grens terug oversteken en een proton voortbrengen. Dit zou de lichte vertraging in het tweede experiment motiveren.
Experiment
Om een parallel universum waar te nemen willen ze aan het Oak Ridge met de nieuw ontwikkelde apparatuur een stroom subatomaire deeltjes door een 15-meter lange buis sturen langs een krachtige magneet en richting een ondoordringbare muur. Aan de andere kant van die muur staat een neutronendetector. Als alles goed gaat, en als het universum meewerkt, zouden enkele van die deeltjes in spiegelversies van zichzelf moeten veranderen. Hierdoor zouden ze door de tunnel en door de muur moeten raken. Als dat gebeurt, heeft Broussard als eerste bewijs geleverd voor een spiegelwereld die naast de onze bestaat.
“Nogal gek”
Broussard zelf noemt haar experiment “nogal gek”, het bestaan van parallelle universa lijkt namelijk recht uit een sciencefictionfilm te komen. Toch beweert ze dat het experiment niet zo moeilijk is en volgens haar zelfs redelijk voor de hand liggend. Ze beseft toch ook de impact van dit onderzoek. Als ze ook maar één spiegelpartikel weet waar te nemen, verandert volgens haar alles.
WETENSCHAP & PLANEETDe opvallende sigaarvormige ruimterots die in 2017 werd ontdekt, is geen ruimteschip van een andere planeet. Dat schrijven onderzoekers in de nieuwste editie van wetenschapsblad Nature Astronomy vandaag. Wat de rots wél is, weten ze nog niet. “We hebben nog nooit zoiets gezien, het is nog altijd een mysterie. De gedachte van een ruimteschip is leuk, maar er zijn veel natuurlijke fenomenen die de rots kunnen verklaren”, aldus onderzoeker Matthew Knight.
De roodkleurige rots met de vorm van een sigaar kreeg de naam ’Oumuamua. Dat is Hawaïaans voor ‘boodschapper van ver die als eerste aankomt’, omdat een telescoop op Hawaï hem als eerste spotte. ’Oumuamua is de eerste ontdekte bezoeker van buiten ons zonnestelsel. Waarschijnlijk zweeft hij al honderden miljoenen jaren door de Melkweg, niet gebonden aan een ster.
De ruimterots is zo’n veertig meter breed en vierhonderd meter lang. Dat is opvallend, omdat de asteroïden en kometen in ons zonnestelsel veel minder uitgerekt zijn. Bovendien draait hij snel rond, zoals een fles frisdrank op de grond. Vanwege zijn vreemde uiterlijk en gedrag ontstonden al snel verhalen dat ’Oumuamua niet natuurlijk zou zijn. Maar de observaties van de wetenschappers komen wel degelijk overeen met een natuurlijke oorsprong voor ’Oumuamua. Ongezien, dat wel. “We hebben nog nooit zoiets als ’Oumuamua in ons zonnestelsel gezien. Het blijft eigenlijk nog steeds een mysterie”, aldus een van de onderzoekers aan CNN. “Dit ding is iets raar, moeilijk om te verklaren. Maar dat sluit andere natuurlijke verschijnselen die het zouden kunnen verklaren niet uit.”
Nog meer
De onderzoekers verwachten dat er nog veel meer van zulke rotsen onderweg zijn naar ons zonnestelsel. Ze willen die bestuderen met een nieuwe telescoop in Chili, die over een paar jaar in gebruik moet worden genomen. Zo zullen we binnenkort hopelijk een beter begrip krijgen van hoe ‘gewoon’ - of zeldzaam - de eigenschappen van ’Oumuamua zijn.
WETENSCHAPEenmaal last van schimmels is het moeilijk om ze kwijt te spelen. Zelfs de intense kosmische straling in de ruimte weten ze te overleven. Meer zelfs, die kosmische straling kan tot 200 keer zo sterk zijn als wat de mens aankan. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek van microbiologen aan het Duitse nationale onderzoekscentrum voor lucht- en ruimtevaart (DLR).
Niet alleen op aarde maar ook in de ruimte zijn schimmels een vervelende metgezel. In het Internationaal Ruimtestation (ISS) worstelen astronauten wekelijks met schoonmaakklusjes die de schimmels aan de binnenzijde van het ruimtestation moeten verwijderen. Dat zijn klusjes die vaak enkele uren in beslag nemen. En als ze niet gebeuren, is dat een gevaar voor de gezondheid. Belachelijk grote hoeveelheid straling Maar niet alleen aan de binnenzijde, ook aan de buitenzijde van het ISS blijken schimmels te overleven. Dat besluiten de microbiologen van DLR nadat ze twee schimmels (Aspergillus en Penicillium of penseelschimmel) die voorkomen in het ISS, blootstelden aan röntgenstralingen en uv-straling.
Het ging volgens de wetenschappers om een “belachelijk grote hoeveelheid” straling die op korte tijd vrijkwam, straling die veel hoger was dan die normaal ervaren wordt op Mars. Maar zelfs die hoge dosis wisten de twee soorten schimmels te overleven.
Bij het onderzoek houden de wetenschappers dan wel geen rekening met andere kenmerken van een ruimtereis – denk aan extreem koude temperaturen, beperkte zwaartekracht en een vacuüm – volgens de wetenschappers moet er rekening gehouden worden met hun resultaten. “Als we een langdurige ruimtemissie plannen, kunnen we erop rekenen dat deze schimmelsporen met ons meegaan, omdat ze de ruimtereis waarschijnlijk wel overleven”, aldus Marta Cortesao, verbonden aan het DLR.
NASAAan de binnenzijde van het ISS moeten de astronauten wekelijks de wanden reinigen om de schimmels te verwijderen.
Bekijk ook hoe een zonsondergang er voor de astronauten van het ISS uitziet:
ANPOplichtend zeewater in de branding bij het strand van het Nederlandse Noordwijk. Archieffoto.
WEERNIEUWSStrandbezoekers in Knokke en nagenoeg de hele Nederlandse kust hebben zich afgelopen nacht kunnen vergapen aan een felblauwe, bijna magische gloed in het water. De kleur werd veroorzaakt door zeevonk, een eencellige algensoort die de eigenschap heeft op te lichten als het in beweging wordt gebracht.
Op Twitter deelden mensen veelvuldig beelden van het blauw oplichtende water. De zeevonk was te zien vanaf de kust in Knokke tot aan het Waddeneiland Terschelling (in het noorden van Nederland). Dat meldt het Twitteraccount ZeevonkAlert, dat alle meldingen bijhield.
Zeevonk (Noctiluca scintillans) is een eencellig beestje, een zogeheten zweephaardiertje, die algen eet. Het heeft een lichtgevend enzym dat actief wordt bij beweging door bijvoorbeeld golfslag. Een chemische reactie veroorzaakt dan het blauwe licht.
Het natuurverschijnsel komt bijna elk jaar voor bij warm, zonnig, windstil weer. “De alg licht op wanneer water in beweging komt. Op de foto zullen er golfjes geweest zijn of steentjes in het water zijn gegooid, waardoor je het blauwe licht ziet”, legde Ben Lankamp van Weerplaza vorig jaar al eens uit.
De algen geven niet onbeperkt licht: als zeevonk ‘tot bloei komt’, maakt de alg het pigment caroteen aan, ook wel het ‘worteltjespigment’ genoemd. Zodra zeevonk in dat stadium is, geeft het geen licht meer ’s avonds. Gelukkig hebben we dan de foto’s nog.
En dan sta je met vrouw, dochter en beste vrienden in de zee naar #zeevonk te kijken. Prachtig natuurverschijnsel. — bij Strand van Hoek van Holland @ZeevonkAlert
WETENSCHAP & PLANEETIn Nederland zijn vanavond veel mensen opgeschrikt door een harde knal. Sommige Nederlanders zeggen dat ze ook een vuurbal hebben gezien. Een meteoriet misschien? Bij de ‘Werkgroep Meteoren’ (Nederlandse vereniging voor meteoorwaarnemers en -liefhebbers, red.) kwamen in ieder geval al ruim 200 meldingen binnen.
Ook op sociale media zijn er veel meldingen van mensen die iets vreemds hebben gezien en/of gehoord. Meldingen over een doffe, harde knal kwamen eerst uit onder andere Zwolle, maar ook van verder weg, tot in Drenthe en Friesland. Vanuit heel Oost-Nederland worden er intussen berichten gepost over de ferme dreun. Sommigen zagen ook een fel licht of een vuurbal aan de hemel. Speculatie alom intussen over een mogelijke meteoriet, maar het is onduidelijk of dat echt zo is.
Bij de de Werkgroep Meteoren zijn vanavond tot dusver 220 meldingen binnengekomen van mensen die een meteoor boven Nederland denken gespot te hebben. “De mensen hebben de heldere vuurbol omstreeks half tien ’s avonds gezien”, zegt Joost Hartman van de Werkgroep Meteoren. “De meeste meldingen komen uit het oosten van Nederland. Er zijn ook mensen die harde knallen hebben gehoord. Zelf heb ik die heldere vuurbol helaas gemist.” Hartman weet niet zeker of al die mensen een meteoor hebben gezien, maar het lijkt hem wel waarschijnlijk.
Een meteoor is een stofdeel dat verbrandt in de dampkring. Soms gaat dat gepaard met een knal.
Zag net meteoriet overschieten zo'n 50 meter boven m'n hoofd in park Westerveld in Elde die richting Driel ging. Ik dacht eigenlijk dat hij in het park zou neerstorten. Was een object die vanachter een fel licht gaf, en van voor donker, geluidloos en met hoge snelheid...
Woah! Ik stond net (21:30) op mijn kind te wachten na klassefeest en zag gewoon een meteoriet voorbij komen! Zo cool! Gelukkig niet de enige die het zag #arnhem#meteoriet
Elon Musk heeft op Twitter vragen beantwoord over de Big Falcon Rocket van zijn ruimtevaartbedrijf SpaceX. Die raket moet - als alles goed gaat - in 2024 de eerste mensen naar Mars brengen. Musk zou het concept echter ook willen gebruiken voor vliegverkeer op aarde. Een vlucht zou een beetje voelen als een ritje in Disney’s Space Mountain, zo verklapte hij.
Musk onthulde zijn plannen voor het nieuwe en supersnelle luchtverkeer twee jaar geleden al. Hij maakte zich toen sterk dat passagiers binnen het uur eender welke plek op aarde zouden kunnen bereiken. De maximumsnelheid van de Big Falcon Rocket zou 27.000 kilometer per uur bedragen. Van New York naar Shanghai reizen zou bijvoorbeeld maar een half uur in beslag nemen.
Lees ook
In één uur naar eender welke plek op Aarde? Elon Musk stelt ‘Big Fucking Rocket’ voor
Rollercoaster
Tijdens de Twittersessie gisteren vroeg iemand aan Musk of passagiers vrij zouden kunnen rondlopen in de cabine van de raket. “Dat zou niet verstandig zijn”, klonk het antwoord. “Er zal vermoedelijk een veiligheidssysteem nodig zijn om iedereen op zijn plaats te houden, zoals in Disney’s Space Mountain-rollercoaster. Het zal op veel manieren hetzelfde gevoel geven als een ritje op Space Mountain. Je zal alleen uitstappen op een ander continent.”
Als gevolg daarvan zouden alle tickets dezelfde (tweede of economy) klasse hebben. Er zou geen cockpit nodig zijn, geen voedsel bedeeld worden en er zou geen toilet zijn. De meeste van de vluchten zouden ook niet veel langer dan 15 tot 20 minuten duren. Er zouden 1.000 passagiers per keer aan boord kunnen gaan. (lees hieronder verder)
Will passengers be allowed to move around during the flight?
Elon Musk✔@elonmusk
That would be unwise. Probably needs a restraint mechanism like Disney’s Space Mountain roller coaster. Would feel similar to Space Mountain in a lot of ways, but you’d exit on another continent.
And how many passengers can you carry with Earth to Earth transportation?
Elon Musk✔@elonmusk
~1000, as all seats would be “coach” & no toilets, pilot area or food galley needed. Most flights would only be 15 to 20 mins. It’s basically an ICBM traveling at Mach 25 that lands.
Musk maakte wel niet duidelijk welke Space Mountain hij precies bedoelde, want de attractie in Disneyland Parijs verschilt sterk van de attractie in andere parken van Disney, onder meer in Californië en Florida. Waar Space Mountain in Parijs een supersnelle rollercoaster is met loopings, is Space Mountain in de andere Disneyparken eerder een rustige achtbaan.
Ruimte
Eerder liet Musk al weten dat de raket een soort intercontinentale ballistische raket zou zijn. Die volgt een suborbitale baan: ze bereikt wel de ruimte, maar keert naar de aarde terug nog voor ze een volledige omloop rond de planeet heeft gemaakt.
Ze zou vliegen aan een snelheid van Mach 25. Ter vergelijking: een vliegtuig dat Mach 1 haalt, gaat door de geluidsmuur. De Concorde, het supersonische vliegtuig dat in 2003 uit roulatie gehaald werd, haalde Mach 2.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
