The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
16-02-2019
Nederlandse wetenschappers ontwikkelen camera voor opsporing buitenaards leven - HLN.be
Nederlandse wetenschappers ontwikkelen camera voor opsporing buitenaards leven - HLN.be
WETENSCHAPNederlandse wetenschappers hebben een speciale camera ontwikkeld waarmee ze op grote afstand het bestaan van levende planten kunnen aantonen. De techniek moet in de toekomst buitenaards leven kunnen opsporen, meldt de Universiteit Leiden.
Het gaat om een camera met speciale lenzen en ontvangers die de draaiing kan meten in licht dat planten reflecteren. De basisidee is dat moleculen waaruit leven is opgebouwd, het invallende licht gedraaid weerkaatsen. “Dit zogeheten circulair gepolariseerde licht verplaatst zich als een soort kurkentrekker en kan met de juiste apparatuur van grote afstand worden waargenomen”, aldus de universiteit.
De onderzoekers werken nu aan een versie van de zogeheten TreePol die geschikt is voor het Internationaal Ruimtestation ISS of voor een Maanlander.
De afgelopen 20 jaar zijn bijna 4.000 exoplaneten ontdekt, planeten die draaien om andere sterren dan onze Zon. Astrobiologen kijken nu vaak of er water, zuurstof en koolstof aanwezig is.
Maar die methode is volgens de Leidse wetenschappers minder nauwkeurig voor de opsporing van leven. “Als TreePol in de toekomst een buitenaards signaal opvangt, dan duidt dat zeer waarschijnlijk op leven.”
WETENSCHAPHet Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA zal in 2023 een nieuwe veelbelovende missie lanceren die een van ’s werelds grootste mysteries moet oplossen: hoe het heelal ontstond, maar vooral waardoor het zo snel evolueerde.
SPHEREx is de bijnaam die de nieuwe ruimtemissie krijgt. En het instrument dat wordt ingezet om tal van data te verzamelen is werkelijk een technologisch hoogstandje. Zo is het in staat om op zoek te gaan naar nabij-infrarood licht, alsook kan het de sterrenhemel afspeuren op optische golflengten.
Op die manier is het in staat om de gegevens van meer dan 100 miljoen sterren en stervormingsgebieden in ons eigen Melkwegstelsel te verzamelen, en daarnaast de gegevens van zo’n 300 miljoen andere sterrenstelsels op een afstand van tot tien miljard lichtjaar. Hallucinante cijfers die samen het drieledige doel van de missie moeten dienen.
Allereerst moet de missie de ruimtelijke verdeling van de donkere materie – een ongrijpbare en onzichtbare stof in het heelal die zich zo onderscheidt van zichtbare materie – in kaart brengen. Op die manier wil men ook meer te weten komen over de uitdijing of evolutie van die materie. Astronomen hopen zo een van ’s werelds grootste mysteries te ontrafelen: waardoor dijde het heelal zo snel uit, slechts een (nano)seconde na de oerknal?
(Lees verder onder de foto)
REUTERSSatellietbeeld van NASA
Daarnaast zal de totale lichtproductie van sterren en sterrenstelsels worden gemeten om zo hun geschiedenis te bepalen. Tot slot zullen de astronomen tijdens de missie onderzoeken in welke mate de cruciale elementen van leven (koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, zwavel en fosfor) in de Melkweg voorkomen.
Galactische kaart
“Deze verbazingwekkende missie zal een schat aan unieke gegevens voor astronomen zijn”, aldus Thomas Zurbuchen, administrator voor het Directoraat Wetenschapsmissies van NASA. “De missie zal resulteren in een ongekende galactische kaart met daarop de allereerste ‘vingerafdrukken’ van ons bestaan.”
SPHEREx zal in 2023 gelanceerd worden en zal twee jaar lang belangrijke data verzamelen. De veelbelovende missie zal zo’n 242 miljoen dollar (214 miljoen euro) kosten, exclusief de opstartkosten.
WETENSCHAP & PLANEET Lange tijd ontweek Elon Musk de vraag hoeveel het zou kosten om in de toekomst naar Mars te reizen, maar nu maakt de Tesla- en SpaceX-topman op Twitter toch een richtprijs bekend. Wie naar de planeet wil vliegen met ruimteschip Starship, zal diep in de buidel moeten tasten.
De 47-jarige topman legde uit dat het prijskaartje afhankelijk zal zijn van de vraag. “De prijs is afhankelijk van de vraag, maar ik ben er vrij zeker van dat een reis naar Mars (retourticket is gratis) ooit minder dan 500.000 dollar (omgerekend zo’n 441.540 euro) zal kosten en misschien zelfs minder dan 100.000 dollar (omgerekend zo’n 88.308 euro). Zo laag dat mensen uit welgestelde landen hun huis op Aarde kunnen verkopen en naar Mars kunnen verhuizen, als ze willen”, schreef Musk op Twitter.
SpaceX is van plan om rond 2024 de eerste mensen al naar Mars te laten reizen.
What are the estimated costs for tickets to Moon/Mars accounting for reusability?
Elon Musk✔@elonmusk
Very dependent on volume, but I’m confident moving to Mars (return ticket is free) will one day cost less than $500k & maybe even below $100k. Low enough that most people in advanced economies could sell their home on Earth & move to Mars if they want.
Het bedrijf van de topman wil de Starship, een roestvrijstalen ruimteschip, gebruiken om naar de maan en naar Mars te vliegen. Deze eerste versie van de raket is overigens nog maar een prototype dat alleen omhoog en omlaag kan. Die testversie wordt door Musk de ‘test hopper’ genoemd.
Musk toonde vorige maand op Twitter dat de Starship hopper op eenzelfde manier zal getest worden als de Falcon 9 vijf jaar geleden. De raket kan dus niet naar een baan om de aarde. Dat moeten latere versies wel kunnen. Die hoopt SpaceX later dit jaar te presenteren.
WETENSCHAPHij hield het bijna zestig keer langer uit dan verwacht, maar vandaag wordt er na vijftien jaar toch afscheid van hem genomen: de Marsrobot Opportunity zal dan aan zijn einde komen op de planeet Mars. Het hoogtechnologische wagentje kwam acht maanden geleden in een zware stofstorm terecht en geeft sindsdien geen teken van leven meer.
Verdriet en treurnis alom gisteren op het NASA-hoofdkwartier, waar de wetenschappers een laatste keer probeerden contact te maken met Opportunity, zonder succes. De storm van vorig jaar, de zwaarste in tientallen jaren, heeft de robot allicht het leven gekost. Het marsoppervlak was door de storm maandenlang in dikke stofwolken gehuld, waardoor Opportunity’s zonnepanelen geen dienst meer konden doen.
Maar naast verdriet overheerst toch vooral trots dat het Marswagentje het zo lang heeft uitgehouden. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Opportunity en zijn broertje Spirit, die begin 2004 op de andere kant van de planeet landde, een missie van ongeveer drie maanden zouden uitvoeren. Spirit kon het tot 2011 uitzingen, Opportunity kon daar dus nog enkele jaren bij doen.
Dr. Tanya Harrison✔@tanyaofmars
Spent the evening at JPL as the last ever commands were sent to the Opportunity rover on #Mars.
There was silence. There were tears. There were hugs. There were memories and laughs shared.#ThankYouOppy#GoodnightOppy
De afgelopen maanden deden de ingenieurs bij NASA er alles aan om Opportunity tot leven te wekken. Er werden ongeveer duizend signalen verstuurd om hem opnieuw op te starten, maar tevergeefs. Allicht zal straks het einde van de Marsrobot officieel worden verkondigd. Projectmanager John Callas noemt het “als een liefje dat plots vertrekt en waarvan je hoopt dat ze ooit toch nog voor je deur zal staan, gezond en wel”. “Maar elke dag vermindert je hoop en uiteindelijk moet je beseffen dat dat niet meer zal gebeuren en verdergaan met je leven.”
Opportunity, zo groot als een golfwagentje, legde in totaal 45 kilometer af op Mars en is daarmee nog altijd de absolute recordhouder voor een menselijk object op een andere planeet dan de Aarde. Hij bestudeerde de bodem van de rode planeet, stond aan de basis van de bevestiging dat er ooit water stroomde en ontdekte de eerste meteoriet ooit op een andere planeet. Tussendoor nam hij de prachtigste foto’s, onder andere van een wervelstorm of een panoramisch uitzicht van de kraters op de planeet.
Het einde van Opportunity betekent niet het einde van NASA’s aanwezigheid op Mars. Op de planeet rijdt sinds 2012 ook nog altijd de dubbel zo grote Curiosity rond, en in november vorig jaar landde de nieuwste robotwagen, Insight.
REUTERSIn 2012 plakte de NASA 800 foto's samen die Opportunity had genomen om dit prachtige panoramabeeld te maken.
DIERENIn Kenia is een zeer zeldzaam zwart luipaard gespot. Dat blijkt uit een recente publicatie in het African Journal of Ecology. Het dier heeft haar opvallend donkere tooi te danken aan een zeldzame aandoening genaamd melanisme. Het is de eerste officiële waarneming van het illustere beest sinds 1909.
Het luipaard is een bijzonder exemplaar; hij is bijna volledig zwart gedurende de dag, maar in de nacht zijn andere kleuren zichtbaar. Het dier werd gezien in Laikipia County, een gebied van ongeveer 8.700 vierkante kilometer groot.
Het zwarte luipaard is één keer gespot door camera‘s die door onderzoekers van de San Diego Zoo werden geplaatst in het gebied. Het vrouwtje werd gezien in aanwezigheid van een soortgenoot met een normale vacht. De onderzoekers vermoeden dat dit mogelijk de moeder van het donkere exemplaar is. Eerder waren er al meldingen van mensen die het zwarte luipaard in 2017 en 2018 zeggen gezien te hebben.
Egyptian Ministry of AntiquitiesHet meisje was vermoedelijk 13 jaar oud en lag in foetushouding in de graftombe in Meidoem.
WETENSCHAPIn Egypte hebben archeologen het skelet van een 13-jarig meisje ontdekt dat vlakbij een mysterieuze piramide begraven lag. Het meisje lag in foetushouding in de lege tombe van een oude begraafplaats.
De piramide vlakbij de begraafplaats is zo’n 4.600 jaar oud – net als het meisje - en bevindt zich in Meidoem, een plaats ten westen van de Nijl in Egypte.
Het meisje lag moederziel alleen in de graftombe, al vonden de archeologen in de rest van het grafmonument wat meer attributen waaronder twee dierenhoofden (waarschijnlijk afkomstig van stieren) en versierde vazen. Vermoedelijk gaat het om offers, maar of die voor het jonge meisje bestemd waren, betwijfelen de onderzoekers. Verder nog werden de restanten van een stenen muur gevonden. Waarschijnlijk scheidde die muur de begraafplaats van het volk duidelijk af van de potentiële graftombe van de farao.
De piramide in Meidoem is al vaker onderwerp van archeologisch onderzoek geweest. Dat onderzoek kon slechts een tipje van de sluier lichten. Wat archeologen (vrijwel) zeker weten, is dat de piramide gebouwd werd in opdracht van farao Snofroe. Die farao liet tijdens zijn heerschappij maar liefst vier piramides bouwen, waarvan twee grote en twee kleinere. Dat zijn er uitzonderlijk veel. Archeologen konden nog geen concreet antwoord formuleren op de vraag waarom hij dat deed. Met vallen en opstaan, testte de farao vermoedelijk de beste manier uit om een mooie graftombe te bouwen.
De piramide van Meidoem lijkt die theorie te bevestigen. De piramide werd eerst als trappenpiramide gebouwd, het geheel had dus de vorm van een trap. Het getrapte uitzicht van de piramide transformeerde doorheen de tijd tot een ‘echte piramide’ met gladde oppervlaktes die over de trappen gebouwd werden. Waarom en hoe dat precies gebeurde, is niet duidelijk.
(Lees verder onder de foto)
Getty Images/iStockphotoWat er overblijft van de piramide in Meidoem is een torentje en wat puin.
Oorspronkelijk was de piramide zo’n 93 meter hoog. Het glorieuze complex stortte echter in waardoor er momenteel slechts een torentje en wat puin te ‘bewonderen’ is.
Grootste piramidebouwer
Farao – en berucht piramidebouwer – Snofroe zou trouwens een uitstekende leermeester zijn geweest. Hij was immers de vader van farao Cheops. Die slaagde erin om ’s werelds grootste en bekendste piramides (piramides van Gizeh) te bouwen.
Egyptian Ministry of AntiquitiesEr werden in de graftombe ook dierenhoofden teruggevonden, vermoedelijk zijn die afkomstig van stieren.
WETENSCHAPHet Nederlandse bedrijf Mars One, dat enkele reizen naar Mars wilde verzorgen, is deels failliet. Het beursgenoteerde deel van het bedrijf is op 15 januari al failliet verklaard. Dat deel was verantwoordelijk voor het regelen van de financiering voor de missie. Het nieuws is bevestigd door medeoprichter Bas Lansdorp aan platform Engadget.
Lansdorp benadrukt dat het alleen Mars One Ventures betreft en dat het non-profitdeel van het bedrijf - Mars One Foundation - verantwoordelijk voor de begeleiding van de missie en de training van astronauten, niet failliet is. In 2015 leek de missie van Bas Lansdorp al voorbij toen bleek dat geldschieters ontbraken, de beoogde tv-producent zich terugtrok en een kandidaat-ruimtereiziger de selectieprocedure van Mars One bespotte.
Lees ook
Nog honderd mensen in de running om naar Mars te reizen
Mars One wilde oorspronkelijk in 2023 een kolonie op de Rode Planeet vestigen en dit laten vastleggen in een realityshow. Deelnemers aan de missie moesten echter wel de rest van hun leven op Mars blijven; het ging om een enkeltje Mars. Of de missie nog steeds doorgaat is niet duidelijk. Als het aan Lansdorp ligt, betekent het faillissement “voor de missie niks. Het ophalen van geld voor de missie staat nu wel on hold.” Het bedrijf zoekt met een curator naar een oplossing.
Duizenden geïnteresseerden
In slechts twee weken na het openstellen van het aanmeldformulier in mei 2013 waren er al 78.000 aanmeldingen voor de missie binnengekomen bij Mars One. In februari 2015 was dat aantal opgelopen tot 200.000 aanmeldingen. In juni 2016 had het selectieproces de massa gegadigden tot slechts 100 gereduceerd. De uiteindelijke ruimtereizigers moeten enkele belangrijke eigenschappen hebben: herstellingsvermogen, aanpassingsvermogen, nieuwsgierigheid, betrouwbaarheid en creativiteit.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
11-02-2019
Toch geen sneeuwman: verst waargenomen ruimteobject ooit heeft een andere vorm dan gedacht - HLN.be
Toch geen sneeuwman: verst waargenomen ruimteobject ooit heeft een andere vorm dan gedacht - HLN.be
rvUltima Thule blijkt veel platter dan eerst gedacht. "Een hoogst ongebruikelijke vorm", zegt de NASA.
WETENSCHAPBegin januari leek hij nog op een sneeuwman, of een bowlingkegel. Maar nieuwe beelden laten nu zien dat Ultima Thule, het verste ruimteobject ooit door de mens bestudeerd, veel platter is dan eerst gedacht. Ultima Thule bevindt zich op zowat 6,6 miljard kilometer van ons.
De ijsdwerg van 32 op 16 kilometer, die zich in de Kuipergordel bevindt, werd op nieuwjaarsdag gefotografeerd door de ruimtesonde New Horizons, die op 3.500 kilometer afstand van Ultima Thule beelden kon schieten.
Maar nieuwe foto’s, data en analyses laten nu een ander beeld zien dan toen. De twee delen van Ultima Thule blijken eerder plat dan rond te zijn. De NASA vergelijkt beide delen nu met een platte pannenkoek en een gekartelde walnoot.
“Dit is een ongelooflijke beeldenreeks, genomen door een ruimtetuig dat een kleine wereld laat zien op 6,6 miljard kilometer afstand van ons”, zegt hoofdwetenschapper Alan Stern van het Southwest Research Institute. “Onze eerste indruk werd gevormd door de weinige beelden die we begin januari kregen, maar nieuwe beelden en data hebben onze kijk veranderd. Belangrijker dan de nieuwe vorm is bovendien de vraag hoé Ultima Thule die vorm heeft gekregen. We hebben nog nooit zoiets gezien dat rond de zon draait.” De wetenschappers keken naar de sterren in de achtergrond, en meer bepaald welke sterren door de vorm van Ultima Thule geblokkeerd waren op de foto’s. Daardoor konden ze nu de vorm beter bepalen.
Ultima Thule is een zogenaamde “contact binary”, de eerste die ooit echt is waargenomen. Oorspronkelijk waren het verschillende objecten die rond elkaar wentelden en na verloop twee grotere ruimtelichamen vormden. Ook die bleven rond elkaar draaien, tot ze bij elkaar kwamen en aan elkaar ‘vastgroeiden’. Het grote deel is 19 kilometer in doorsnee. Dat heeft de naam Ultima gekregen. Het kleinste deel, Thule genaamd, heeft een diameter van ongeveer 14 kilometer.
De mensen achter de missie denken dat de twee delen van Ultima Thule al miljarden jaren aan elkaar vastzitten. Waarschijnlijk zijn ze al samengesmolten in de beginjaren van ons zonnestelsel, zo’n 4,6 miljard jaar geleden.
De wetenschappers verwachten dat New Horizons binnenkort nog meer beelden zal doorsturen.
New Data, New View Credit: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
WETENSCHAPAls een veenbrand wordt het debat over het klimaatbeleid van onderaf brandende gehouden door een losvast netwerk van enkele tientallen klimaatsceptische geleerden, allen gepensioneerd en haast allen ingenieur. Hun klacht: we zijn veel te geobsedeerd door CO2, het is nog maar de vraag of de klimaatwetenschap wel klopt. Hebben ze een punt? We hielden vier van de steeds terugkerende kwesties tegen het licht - en gingen bij de heren op de koffie.
1. “Klimaatverandering is van alle tijden, de mens heeft daarop maar bitter weinig invloed”
Guus Berkhout en Dick Thoenes in Elsevier, 11 oktober
Laat het even inwerken. Zó zag Antarctica er 120 miljoen jaar geleden uit:
British Antarctic Survey
Kijk over je schouder naar het verleden, en al snel besef je dat klimaatverandering van alle tijden is. Dat geeft aan dat de planeet heus wel wat gewend is. Maar sceptici halen het verleden vooral van stal om aan te geven: zie je wel, het komt niet door de mens. ‘Klimaat verandert voortdurend, logisch dat het sindsdien dus weer wat opwarmt’, zoals Thierry Baudet pas nog twitterde in een bericht dat anderhalf duizend ‘likes’ kreeg.
“Natuurlijk, het klimaat verandert altijd”, zegt hoogleraar paleo-oceanografie Appy Sluijs (Universiteit Utrecht). “Maar belangrijker is de vraag: waardoor kwam dat? En je ziet dan dat er vaak op de een of andere manier CO2 bij betrokken is, als aanjager van de temperatuur.”
Neem het aflopen van de laatste ijstijd, zo’n twintig- tot tienduizend jaar geleden. De instraling van de zon veranderde, waardoor het warmer werd. Maar daarna kwam er CO2 vrij uit de diepzee en ging de wereldtemperatuur verder omhoog, hand in hand met de toename van broeikasgassen. Bij een andere bekende prehistorische warmteuitbraak, het ‘paleoceen-eoceen thermaal maximum’ van zo’n 56 miljoen jaar geleden, gaven waarschijnlijk vulkaanuitbarstingen de eerste duw, waarna er een enorme bel broeikasgas wegborrelde uit de zeebodem en de temperatuur in enkele duizenden jaren tijd met 5 of 6 graden steeg.
En het recente verleden? Sceptici wijzen hier doorgaans op warme periodes uit historische tijden. De Vikingen vestigden zich op Groenland omdat het er vriendelijk en ‘groen’ was, in de Alpen komen onder de gletsjers soms boomresten vandaan die groeiden in de dagen van de Romeinen, en de middeleeuwen waren zo warm dat men in Engeland wijn verbouwde. Zie de geschatte temperatuur op het noordelijk halfrond (groen en rood) en in Engeland (blauw) sinds het jaar 1000 tot 2000:
Realclimate
Maar duik in de achterliggende studies, en de wetenschap achter zulke aansprekende anekdotes blijkt genuanceerd. Inderdaad wijzen zaken zoals oude koralen en chemische afdrukken in ijskernen en sedimenten erop dat het van ongeveer 900 tot 1300 warmer was op aarde. Warmer dan halverwege de vorige eeuw werd het wereldgemiddelde echter niet, en de opwarming die er was, was ongelijk verdeeld. Zo blijkt uit een omvangrijke reconstructie in Science dat de zuidelijke kant van Groenland precies op een warme plek lag – de rode vlek hieronder. Maar op veel plekken werd het juist koeler (blauw):
Ook het zogeheten ‘holocene klimaatoptimum’, een warmte van zesduizend jaar geleden die de het-valt-wel-meeërs graag aanhalen, beperkte zich vooral tot het noordelijk halfrond, en dan nog vooral de zomers. “Feit is dat op wereldgemiddeld niveau het klimaat de afgelopen tienduizend jaar juist best stabiel was”, zegt Sluijs.
En dat blijkt inderdaad als je een temperatuurgrafiek van die periode erbij pakt, samengesteld uit een reconstructie van de prehistorie (de blauwe lijn) en de moderne temperatuurmetingen (de rode lijn). De bobbel lijkt heel wat, maar het gaat hier om tienden van graden:
Minstens zo belangrijk is een andere les van vroeger: klimaatverandering verandert de wereld. Tijdens de laatste echt hete episode – in de steentijd, zo’n 125 duizend jaar geleden – waren Antarctica en Groenland deels gesmolten en stond de zeespiegel zes tot negen meter hoger dan nu, een stand die veel kustgebieden in de problemen zou brengen.
Bovendien gaat de huidige temperatuurstijging, naar historische maatstaven, extreem snel. Zie de rode piek hierboven, die momenteel doorgaat tot één graad, ver buiten het grafiekje.
Na een ijstijd verandert de hoeveelheid CO2 met zo’n honderd deeltjes per miljoen (ppm) in tienduizend jaar, en dat is net zoveel als de afgelopen eeuw. “We schieten dus ongeveer 100 keer zo hard tegen de bal die we aarde noemen”, zegt ijskaponderzoeker Roderik van de Wal (Universiteit Utrecht). “Dat is ongekend. En we weten dat er een zekere traagheid in het systeem zit. Eén graad erbij in een eeuw tijd komt niet zomaar tot stilstand. Eigenlijk is iedereen het er wel over eens dat we om die reden alleen al sowieso nog een graad extra op ons dak krijgen.”
2. “CO2 zou de oorzaak zijn van alle problemen, wat gewoon niet klopt.”
(Berkhout in De Telegraaf, 29 december)
ONJUIST
Dat de aarde tegenwoordig ongeveer één graad warmer is dan anderhalve eeuw geleden, daarover zijn vriend en vijand het wel eens. Dit is momenteel het beeld van de gemiddelde wereldtemperatuur, gemeten volgens drie methoden:
Royal Society
Maar dan de oorzaak. Het officiële IPCC-standpunt is dat het ‘extreem waarschijnlijk’ is – meer dan 95 procent zeker – dat menselijke broeikasgassen ‘de dominante factor’ zijn van de opwarming. In oktober scherpte het IPCC dat aan. Om precies te zijn: er is meer dan twee derde kans dat de waargenomen opwarming nagenoeg helemaal is toe te schrijven aan de mens.
“Dat vertrouw ik niet”, zegt Berkhout. “Het IPCC zegt: het is allemaal nóg zekerder geworden, het staat nu helemaal vast. Op basis daarvan gaat de politiek nu honderden miljarden uitgeven. Maar hoe kun je dat nou zeggen? Het klimaat is altijd veranderd door natuurlijke oorzaken, en nu zou die natuurlijke kant opeens marginaal zijn?”
Alleen beweert geen wetenschapper dat. De afgelopen decennia was men druk in de weer met het ‘afpellen’ van de natuurlijke factoren die het klimaat beïnvloeden. Zoals de intensiteit van de zon (de blauwe lijn) tegenover de gemeten temperatuur (rood):
Skeptical Science
Zulke berekeningen voerde men ook uit voor de schommelingen in de aardbaan, omslagen in de zeestromen, ozon, kosmische straling, veranderend landgebruik enzovoorts. Al die natuurlijke omstandigheden leveren een wiebelende klimaatgrafiek op, die heel aardig meebeweegt met de werkelijk gemeten wereldtemperatuur. Met één verschil: het wordt niet, zoals in het echt, warmer. Alleen door CO2 en andere broeikasgassen toe te voegen aan de mix, gaat de wereldtemperatuur omhoog. Conclusie: CO2 is de hand die de wereldtemperatuur optilt.
Dit is zoals dat er, volgens een Zwitsers onderzoek in Nature Geoscience, uitziet. Met alleen natuurlijke factoren zou de temperatuur min of meer rechtdoor lopen (paars), maar de waarnemingen (zwart) gaan omhoog , samen met de voorspelde opwarming door broeikasgassen (rood)
Dat komt overigens niet onverwacht. Bekend is immers dat CO2 een broeikasgas is: het molecuul absorbeert (net als andere broeikasgassen) warmtestraling vanaf de aarde en straalt het weer uit naar alle kanten, waardoor er meer warmte blijft hangen in de dampkring. En het CO2-gehalte in de dampkring neemt toe door menselijke uitstoot, zoals deze metingen op Hawaii door het Amerikaanse onderzoeksinstituut NOAA laten zien:
Er is meer dat op CO2 wijst. De nachten warmen meer op dan de dagen, precies zoals verwacht op een planeet die meer moeite heeft zijn infraroodstraling kwijt te raken. Hogere luchtlagen koelen wat af, wat een aanwijzing is dat de opwarming niet van de zon komt, maar uit de dampkring zelf.
En anderhalve eeuw metingen brengen een ijzeren wetmatigheid aan het licht: hoe meer broeikasgassen, des te hoger de temperatuur. Dat ziet er dan zó uit - let op de vele recente jaartallen rechtsboven:
Voor de liefhebber: de twee correleren met een zogenoemde ‘r’ van 0,94, een bijna perfect verband. “Ik ken in het klimaat niets maar dan ook niets dat zo’n sterke correlatie vertoont”, zegt klimaatwetenschapper Geert Jan van Oldenborgh van het KNMI.
Maar zijn broeikasgassen ook de hoofddader? Kan er niet stiekem een andere, nog onbekende factor in het spel zijn? Klimaatwetenschappers achten dat hoogst onwaarschijnlijk. Zo wees een recente statistische analyse uit dat er geen aanwijzing is voor zo’n nog verborgen x-factor. “Geloof me, die is er ook gewoon niet”, zegt Van Oldenborgh. “Reken maar dat we ons allemaal gek hebben gezocht. Want als je hier een gat in kunt schieten, sta je meteen in Nature.”
“Mensen die beweren dat we alleen maar naar CO2 kijken en niet naar andere factoren, snappen er gewoon niets van”, zegt atmosfeerwetenschapper Bart Verheggen (Amsterdam University College). “Dat gaat er volledig aan voorbij dat we het systeem al heel lang bestuderen, en dat wat we zien en meten juist heel goed samenvalt met wat we al weten over CO2 en andere broeikasgassen. Er zijn meerdere bewijslijnen, en samen geven die een coherent beeld.”
De Britse atmosfeerwetenschapper Ed Hawkins vatte zijn frustratie over het onbegrip afgelopen zomer pesterig samen in een Twitterbericht:
Ed Hawkins✔@ed_hawkins
Answers to FAQs: 1) Yes, the sun's output varies slightly 2) Yes, the climate has changed before 3) Yes, we've considered that 4) Physics 5) No, we're not getting rich from this The answer is still: humans are responsible for nearly all of the warming over the past 150 years
3. “De IPCC-modellen overschatten de waargenomen opwarming”
(Kees le Pair, pamflet ‘Nieuw klimaat alarm’, augustus 2018)
ONDUIDELIJK
Vertrouwd refrein bij de tegenbeweging: de klimaatmodellen overdrijven de boel! De modellen, ingewikkelde computerprogramma’s die het opwarmende klimaat nabootsen, voorspellen dat de wereldtemperatuur oploopt tot zo’n anderhalve graad rond het jaar 2040. Maar tot dusver gaat de echt gemeten opwarming veel langzamer, stellen de critici.
In Elsevier illustreerde Berkhout dat, samen met emeritushoogleraar chemische technologie Dick Thoenes, met deze grafiek:
De grafiek komt niet uit een wetenschappelijk tijdschrift, maar van een omstreden presentatie die atmosfeerwetenschapper John Christy van de Universiteit van Alabama drie jaar geleden hield voor het Amerikaanse congres (PDF). Daar ziet de grafiek er al wat wetenschappelijker uit:
Let op dat Elsevier de onzekerheidsmarges wegliet, zodat de lijntjes meer los van elkaar lijken te staan dan ze in werkelijkheid doen. En zelfs dan is er op de grafiek veel aan te merken: het gaat alleen over de hogere luchtlagen, en technische zaken zoals de keuze van het nulpunt en de manier van gladstrijken zijn zo gekozen dat het verschil tussen waarneming en model extra groot lijkt. Toen NASA-klimaatwetenschapper Gavin Schmidt de grafiek hertekende, kreeg hij dan ook een grafiek waarin de satellietwaarnemingen veel minder achterlopen op de modellen:
Let wel: “De verschillen zijn niet verdwenen’, moet ook Schmidt toegeven. Dat heeft alleen waarschijnlijk meer te maken met de metingen dan met de modellen, vermoeden kenners. Zo zijn ballonmetingen berucht onbetrouwbaar, alleen al omdat men er goedkope wegwerp-apparatuur gebruikt. Ook satellietwaarnemingen zijn weinig precies, zegt satellietonderzoeker Stef Lhermitte (TU Delft). ’Onder die meetreeksen zitten zeer veel onzekerheden en aannames.”
Een andere kwestie speelt op de grond. Ook daar lopen de echt gemeten temperaturen sinds 1979 zo’n 35 procent achter op de modellen, volgens berekeningen van onder meer de onafhankelijke Britse wiskundige Nic Lewis. “Dit blijft een van de belangrijkste onderwerpen”, vindt klimaatpublicist Marcel Crok. “De mainstream weigert gewoon toe te geven dat de modellen de opwarming sinds 1979 met 35 procent overschatten.”
Dat ziet er, op een grafiek van het IPCC, zó uit. Kijk een beetje heen door alle details en let op de
blauwe lijntjes (de modellen): die lijken inderdaad wat sneller omhoog te gaan.
Geert Jan van Oldenborgh van het KNMI wijst er echter op dat het beeld wordt verstoord door twee afkoelende vulkaanuitbarstingen, de El Chichon in 1982 en de Pinatubo in 1994: die twee blauwe kuiltjes naar beneden die u hierboven ziet. De effecten daarvan zijn in de modellen sterker dan in het echt – met als gevolg dat de modelopwarming daarna wat steiler omhoog lijkt te gaan. “Waarschijnlijk schrijven we aan een vulkaanuitbarsting te veel afkoelende zwaveldruppeltjes in de atmosfeer toe”, zegt hij. “En als je lager begint, ga je harder omhoog.”
En bekijk bovenstaande grafiek vooral als geheel. Opvallend is dat de modellen de waargenomen trends (in grijs) over de hele eeuw juist prima berekenen. Sinds 2014 maakt de temperatuur bovendien een inhaalslag, waardoor de modellen minder achterlopen. “Ik ben juist iemand die de observaties heilig vindt’, zegt Van Oldenborgh. ’Maar in dit geval zitten de modellen opvallend goed.”
Maar in de discussie over de klimaatmodellen heeft elk argument een tegenargument. Zo wijst Lewis erop dat de 35 procent achterstand ook blijft als je de periode ná de vulkanen onder de loep neemt. “Geert Jan verdedigt het onverdedigbare”, mailt hij.
Zo kun je de zaak, afhankelijk van je aannames, op verschillende manieren bekijken. Volgens een recente analyse van de Amerikaanse klimaatwetenschapper Zeke Hausfather gingen de oudere IPCC-modellen 28 procent te langzaam en gaan de huidige modellen 9 procent te hard; volgens een andere, pas verschenen studie in Nature komen juist de klimaatmodellen die het ‘warmst’ staan afgesteld het beste overeen met de werkelijkheid.
De enige zekerheid is dat er nog veel onzeker is – en dat alle afwijkingen ten opzichte van de modellen tot dusver nog binnen de marges van het toeval vallen. Volgens een Britse statistische analyse zal het nog jaren duren voordat we echt kunnen zeggen of de modellen al dan niet te warm staan afgesteld.
Een ongemakkelijke situatie, vindt Lewis. “Natuurlijk zit er grote onzekerheid in de modellen. Maar het is de bovenkant en het gemiddelde van de verwachtingen waarop we ons klimaatbeleid baseren, niet de uitschieters aan de onderkant.”
U kunt natuurlijk ook zelf inschatten hoe de vlag ervoor staat, door onderstaande animatie van de Britse klimaatsite Carbon Brief te bekijken. In 40 seconden heeft u dan een aardig gevoel hoe de modellen het vroeger deden - en hoe ze het nu doen:
4. “Hoe meer CO2, hoe groener de aarde.”
(Berkhout in De Telegraaf, 25 januari)
WAAR, MAAR VALSE VERGELIJKING
In elk geval is er één voordeel. In een CO2-rijke, warmere broeikaswereld mag je meer plantengroei verwachten. Toch?
Die vreugdekreet ligt menig klimaattwijfelaar in de mond bestorven – en het is wat de wetenschappelijke studies inderdaad laten zien. Ongeveer een kwart tot de helft van de begroeide planeet werd de afgelopen dertig jaar groener, bleek enkele jaren geleden uit een omvangrijke satellietstudie, doordat de groeiseizoenen langer worden en planten een hoger tempo van fotosynthese krijgen bij meer CO2. Intussen breidden de bossen in Siberië en Canada noordwaarts uit, en neemt het Amazonewoud al zo’n dertig jaar lang meer koolstof op dan het uitstoot, misschien omdat de natuur toewerkt naar een nieuw evenwicht.
In totaal ziet dat er ongeveer zó uit:
Al met al zetten planten tegenwoordig zo’n 30 procent meer CO2 om in wortels, stengels, bladeren en vruchten dan vóór de industriële revolutie, blijkt uit de studie waaruit bovenstaande plaatje komt. Een gegeven, dat prompt werd opgepikt en als uithangbord werd gebruikt door rechts Amerika.
“De zogenaamde koolstofvervuiling heeft meer gedaan voor het groen op de planeet dan al het klimaatbeleid van de wereld bij elkaar”, aldus de openlijk klimaatsceptische denktank het Competitive Enterprise Institute in een persbericht. Sindsdien klinkt dat argument uit vele kelen. Zoals die van Thierry Baudet:
Thierry Baudet✔@thierrybaudet
Welnee, die film van Gore slaat echt werkelijk helemaal nergens op. Er is geen toename in extreme weersomstandigheden. Het klimaat warmt veel minder op dan altijd voorspeld. Meer CO2 heeft geweldig positief effect op plantengroei. Smog in India heeft niets met CO2 te maken. Etc.
Karin Burger #FBPE@Kariningroen
Replying to @thierrybaudet and 3 others
@KLM die een film over klimaat toont, is ironisch. Point taken. Maar de film van @algore is accuraat en integer. En doet wat hij beoogt:alarmeren en daarmee agenderen. Opletpuntje voor jou: docu’s zijn nooit objectief.
Maar zo simpel ligt het niet. Zo werd zo’n 4 procent van de begroeide planeet niet groener maar juist bruiner, en zijn er ook streken waar de bomen krompen, vermoedelijk door de stijgende temperatuur.
En niet alle vergroening komt door CO2, bracht een gedetailleerde analyse in november aan het licht. In Siberië, Europa en de VS profiteert de groene natuur vooral van CO2, in Australië is toegenomen regen de belangrijkste oorzaak, in Afrika en Azië zijn landbouw en bemesting hoofdreden. Zie onderstaand kaartje: de punten staan voor significante vergroening, de kleuren voor de hoofdoorzaak gunstigere temperatuur (roze), meer zonlicht (geel), meer regen (blauw), meer landbouw (groen), stikstofbemesting (oranje) en CO2 (groen):
Bovendien is het de vraag hoe lang de groene golf aanhoudt, zegt hoogleraar tropische bosecologie Lourens Poorter (Wageningen Universiteit). “We hebben het hier over een korte-termijneffect. Na een tijdje zijn de planten eraan gewend en zakt hun fotosynthese-capaciteit weer in.” Zie de groene natuur als een bak waarin CO2 wordt opgeslagen: in een broeikaswereld wordt de bak groter, maar ook die raakt uiteindelijk vol. Planten sterven en vergaan, en daarbij komt een groot deel van hun koolstof weer vrij. “In Italië zijn de bomen sneller gaan groeien“, noemt Poorter als voorbeeld. ‘Maar ze gaan er ook sneller dood.’
Afgezien daarvan zou je haast vergeten dat CO2 nog iets doet: namelijk, de wereld opwarmen en de oceanen verzuren. En terwijl de wereld vergroent, groeit ook de CO2-concentratie in de dampkring: de planten slagen er bij lange na niet in om de extra uitstoot te compenseren.
Een mooi moment misschien om het voorgaande nog even in 52 seconden op u te laten inwerken, in deze videosamenvatting van Nasa:
Goeiige opa’s die oprecht bezorgd zijn over de toekomst
Het is na afloop van het gesprek, in de hal van het deftige Haagse Marriott Hotel, als Guus Berkhout, emeritus hoogleraar geofysica en oud-bestuurslid van de TU Delft, de verslaggever nog even staande houdt.
“Weet je? Ik ben niet zo tevreden over dit interview”, bekent Berkhout, een hartelijke man met een rond gezicht en springerige witte krullen. “Kijk, wij hebben ruim dertig jaar ervaring, we hebben geëxcelleerd in de wetenschap, onze kennis wordt wereldwijd gebruikt en toegepast. Het zou mooi zijn als je zou schrijven: er zijn bezorgde wetenschappers met onze staat van dienst die erop wijzen dat we met het draaien aan de CO2-knop het klimaat niet naar believen kunnen veranderen.”
Berkhout is een van de drijvende krachten achter een netwerk van enkele tientallen gepensioneerde heren, allen met een exacte achtergrond en haast allemaal oud-prominenten uit wetenschap en bedrijfsleven, die nadrukkelijk afstand nemen van de huidige klimaatkoers. Die zal ons in ‘kou en ellende’ storten en zelfs uitmonden in een ‘volksopstand’ en ‘massasterfte’, voorspelde een van hen – natuurkundige en oud-directeur van onderzoeksfinancier STW Kees le Pair – afgelopen zomer in een pamflet. Een tekst, die ook Berkhout, De Groot en 25 anderen ondertekenden.
Ondertekenaars van het ‘Nieuw Klimaat Alarm’: Guus Berkout, Kees le Pair, Karel Wakker en Rutger van Santen. (van linksboven met de klok mee)
Onder hen mannen voor wie je vroeger nette kleding zou aandoen als je ze opzocht. Oud-rector van de TU Delft Karel Wakker. Oud-rector van de TU Eindhoven en winnaar van een Spinozapremie Rutger van Santen. Oud-onderzoeksdirecteur van Unilever B.G. Linsen. Emeritushoogleraren, zo’n twaalf in totaal. De meesten kennen elkaar van vroeger, van de universiteit of clubs als ingenieursvereniging KIVI-NIRIA. Soms lopen ze elkaar tegen het lijf op een reünie of academische plechtigheid; vaker vinden ze elkaar in praatgroepen of klimaatkritische weblogs als Climategate. (Bekijk hier een Excel-sheet met hun gegevens).
“Bekijk opwarming positief”. Enkele weken geleden maakte Berkhout bekend dat hij een financier heeft gevonden, in de persoon van vastgoedmiljonair Niek Sandmann, om ‘breed klimaatonderzoek’ te laten doen, ‘waarbij CO2 slechts één onderdeel is’. Meer financiers hebben zich gemeld, zegt hij.
Ach, laat ze, mopperende mannen van vroeger. Er zit geeneens een klimaatwetenschapper tussen. Een op de drie van hen werkte ooit voor Shell, turfde de linkse website Sargasso. Dit is de generatie van de jaren zestig en zeventig, de ingenieursgeneratie die ons land beveiligde tegen het water en het voorzag van stabiele energie. Niet gek dat ze in opstand komen nu de nieuwe generatie het weer helemaal anders wil. Windmolens, alsjeblieft zeg.
Maar dat zou te makkelijk zijn. “We zijn allemaal gepensioneerd, en financieel onafhankelijk”, zegt De Groot. “De enige reden waarom we ons hierover nog druk maken, is omdat onze wetenschappelijke integriteit ons ertoe verplicht.”
Hun onderliggende zorg is oprecht. We worden misleid, is hun stellige overtuiging. Door de Al Gores van deze wereld, de klimaatgoeroes met hun praatjes van hel en verdoemenis. “Maar zet daar vraagtekens bij, en je wordt meteen uitgemaakt voor klimaatontkenner”, zegt Berkhout.
De Groot: “Deniers. Dat zet ons meteen in de foute hoek. Bij de holocaustontkenners.”
Berkhout: “Terwijl we gewoon vragen hebben.”
De Groot: “Ik denk: laat het nu eerst eens een tijdje gebeuren, en laten we ons aanpassen aan de klimaatverandering. In plaats van hier op stel en sprong zoveel geld aan te besteden. We lijken wel vergeten dat we enorm goed zijn in ons aanpassen aan het zeeniveau. Dat hebben we altijd gedaan.”
Berkhout: “Onze boodschap is: beste politici, wacht even met die peperdure CO2-maatregelen. We dreigen wel onze betrouwbare energie-infrastructuur ten gronde te richten.”
WETENSCHAP & PLANEET Vijftig jaar nadat Neil Armstrong er als eerste mens voet zette, heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA nieuwe, ambitieuze plannen bekendgemaakt om weer een mens op de maan te krijgen. Grote baas Jim Bridenstine wil er zelfs een permanente menselijke aanwezigheid uitbouwen.
Bridenstine maakte de ambitieuze plannen bekend in een opiniestuk op nieuwssite OZY. Hij zegt daarin dat hij van president Donald Trump en het Amerikaanse Congres een mandaat kreeg, en roept “de beste en slimste koppen van de Amerikaanse industrie” op om te helpen bij het ontwerpen en ontwikkelen van maanlanders”.
The U.S. space agency's 13th administrator asks private American firms to help launch a bold new initiative.
ozy.com
773 people are talking about this
“Als een levenslange fan van NASA ben ik verheugd opnieuw te mogen praten over de landing van mensen op de maan”, aldus Bridenstine. “Dat betekent niet dat we hetzelfde gaan doen als wat we 50 jaar geleden al deden. We gaan naar de maan met innovatieve technologieën en systemen, om meer locaties op het oppervlak te onderzoeken dan we ooit voor mogelijk hielden”, legt de NASA-baas uit.
Meer dan twee derde van de Amerikanen waren nog niet geboren toen de zes succesvolle maanlandingen plaatsvonden, inclusief mezelf
NASA-baas Jim Bridenstine
“Meer dan twee derde van de Amerikanen waren nog niet geboren toen de zes succesvolle maanlandingen plaatsvonden, inclusief mezelf. Velen moesten erover lezen in geschiedenisboeken of verhalen horen van oudere familieleden. In tegenstelling tot de Apollo-missies gaan we ditmaal om te blijven”, aldus Bridenstine nog.
Volgens Bridenstine kan de uitbouw van de plannen volgende week al van start gaan, wanneer partners uit de industrie worden uitgenodigd op het hoofdkwartier van NASA. Bridenstine zegt ook dat de NASA al contracten heeft met negen verschillende bedrijven om vracht naar de maan te brengen.
Laatste landing in 1972
Na Neil Armstrong en Buzz Aldrin, die op 20 juli 1969 landden, zetten nog tien mensen voet op de maan. De laatste maanlanding dateert al van 1972. Op 7 december van dat jaar steeg de bemanning van Apollo 17 op voor een vlucht van 12 dagen. Astronauten Harrison Schmitt en Eugene Cernan verbleven toen drie dagen op de maan.
AFPAstronauten Buzz Aldrin en Neil Armstrong bij het planten van de Amerikaanse vlag op de maan op 20 juli 1969.
WETENSCHAPRusland wil over twaalf jaar voor het eerst kosmonauten naar de maan brengen. Na 2031 zou er jaarlijks een bemande vlucht naar de satelliet van de aarde gestuurd worden. Dat blijkt ook uit een rapport van het Russische ruimtevaartagentschap Roskosmos, waarover het persbureau Ria Novosti vandaag berichtte. In 2032 zal naar verluidt de tweede bemanning op de maan landen en een speciaal voertuig meenemen voor excursies van toekomstige kosmonauten.
Rusland wil ook deelnemen aan het Amerikaanse project voor een ruimtestation, dat rond de maan draait. De constructie ervan zou in 2034 kunnen beginnen, aldus het rapport. Gehoopt wordt dat vanaf daar vluchten diep in de ruimte mogelijk zijn. Voor de bouw van een dergelijk station, ontwikkelt Rusland zware raketten, zei de baas van Roskosmos, Dmitry Rogozin, eind vorig jaar. Rusland wil met de maanmissie terug aanknopen waar de Sovjetunie tientallen jaren geleden stopte. Na technische ongelukken bevroor Moskou in de jaren zeventig zijn dure plannen voor een maanlanding. Deze keer werken de Russen bij de exploratie van de maan samen met de VS, Europa en China.
WETENSCHAP & PLANEETEen vooraanstaand Amerikaans onderzoekscentrum is bezig met het ontwerpen van een raket die onze aarde moet beschermen tegen een potentiële en verwoestende inslag van een asteroïde. Het Applied Physics Laboratory (APL) van de Johns Hopkins University wil over twee jaar een eerste test doen. Het wordt de eerste grote missie van ruimtevaartorganisatie NASA die niet als doel heeft de ruimte te verkennen, maar om ons ertegen te beschermen.
Algemeen wordt aangenomen dat de bekendste en meest ingrijpende inslag van een asteroïde 65 miljoen jaar geleden plaatsvond in de Golf van Mexico en verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dinosauriërs. Het ging om een asteroïde van 8 tot 10 kilometer diameter. “We hebben alle asteroïden van die omvang in onze buurt intussen gelokaliseerd en hoeven daar niet bang voor te zijn”, verzekert Paul Chodas van het Jet Propulsion Laboratory (JPL) van de NASA aan het California Institute of Technology. Maar kleinere asteroïden kunnen ook grote schade aanrichten.
“Zelfs een asteroïde van 1 kilometer doorsnee kan wereldwijde verwoesting veroorzaken als hij op de verkeerde plaats inslaat. Het zijn eigenlijk de kleine asteroïden die het meeste risico inhouden”, aldus de wetenschapper in de Amerikaanse krant The Washington Post.
Amper 100 jaar geleden was het al een keer bijna prijs. Op 30 juni 1908 ontplofte een meteoor boven een verlaten gebied in Siberië en die vernietigde 1.200 vierkante kilometers bos. Volgens onderzoek zou de vuurbal even krachtig geweest zijn als 185 keer de atoombom op Hiroshima en zou de lucht verhit zijn tot een temperatuur van bijna 50.000 graden. Was de meteoor 3 uur later ingeslagen, dan had hij door de draaiing van de aarde de Russische hoofdstad Moskou volledig van de kaart kunnen vegen. En dat zou de geschiedenis van de 20ste eeuw volledig herschreven hebben. (lees hieronder verder)
RVEen beeld van meer dan een eeuw geleden toont de schade van de inslag van een asteroïde in 1908.
Maar ook recenter was er een incident. Exact 6 jaar geleden ontplofte opnieuw een meteoor boven Siberië, deze keer met de kracht van 1 atoombom. De meteoor had de grootte van een schoolbus en een snelheid van 64.000 kilometer per uur. De schokgolf vernielde bijna alle ramen in de stad Tsjeljabinsk. Meer dan 1.000 mensen raakten gewond.
Ramkoers
Wetenschappers overleggen al lang over wat er nu precies moet gebeuren als ze een asteroïde zouden ontdekken die op ramkoers met de aarde ligt. De NASA overwoog al om er kernkoppen op af te schieten, maar dan bestaat het risico dat brokstukken alsnog op aarde terechtkomen. Ander idee is om er met een ruimtetuig naast te gaan vliegen en de asteroïde door de zwaartekracht van zijn baan te doen afwijken. Maar er is nóg een optie en die wordt nu als eerste getest. (lees hieronder verder)
RVDe asteroïde die bijna alle ramen deed sneuvelen in de stad Tsjeljabinsk in 2013 werd gefilmd.
De wetenschappers van APL zijn begonnen met het ontwerpen en bouwen van een DART-ruimtetuig, wat staat voor ‘Double Asteroid Redirection Test’. Het doel is om het op een ruimterots af te sturen en het ermee te laten botsen: niet zo hard dat hij in stukken breekt, maar wel hard genoeg om hem van zijn koers te doen afwijken. Het ruimtetuig heeft de grootte van een Honda Civic en moet in de zomer van 2021 gelanceerd worden. Zijn bestemming: een kleine maan van een asteroïde.
De asteroïde en haar maan worden Didymos genoemd, wat Grieks is voor ‘tweeling’. Ze draaien rond de zon in een baan tussen de aarde en de Planetoïdengordel (ruwweg tussen Mars en Jupiter). De maan is maar een 150 meter in doorsnede: heel klein in astronomische termen.
Maan
Het DART-ruimtetuig zal energie krijgen van zonnepanelen die op vleugels zullen lijken en zal meer dan een jaar onderweg zijn naar zijn bestemming. “We zullen de maan pas zien als we er nog maar een uur van verwijderd zijn”, aldus de hoofdingenieur van de missie, Elena Adams. (lees hieronder verder)
NASA
DART zal een snelheid van 24.000 kilometer per uur halen en moet in oktober 2022 de maan bereiken. Een kleine satelliet die meevliegt, moet registreren wat het effect van de inslag is.
Doel is om op termijn met dergelijke ‘duwtjes’ een asteroïde van koers te doen veranderen. Als één duw niet genoeg is, kunnen er nog meer volgen. Volgens de betrokken wetenschappers is de missie momenteel de beste strategie om de aarde te beschermen tegen een potentiële inslag. Desalniettemin hopen ze dat ze haar nooit zullen moeten gebruiken.
NASAIn 2015 rees 'Hunga Tonga' plots op uit de oceaan.
WETENSCHAPVier jaar geleden doemde een eiland plots op uit de Stille Oceaan en ondertussen krioelt het stukje land al van het leven. Vooral de mysterieuze modder fascineert NASA-wetenschappers, die al een expeditie naar het eiland ondernamen: “We waren net enthousiaste schoolkinderen”, zegt NASA-wetenschapper Dan Slayback.
In 2015 steeg tussen de twee eilanden van Tonga door een vulkaanuitbarsting onder het wateroppervlak plots een nieuw vulkanisch eiland op uit de Stille Oceaan. Het plekje grond heeft nog altijd geen officiële naam, maar Tongalezen noemen het ‘Hunga Tonga’.
De afgelopen 150 jaar werden nog maar drie dergelijke ‘nieuwe’ eilanden geregistreerd, dus Hunga Tonga is een grote speeltuin voor wetenschappers. Onderzoekers van NASA zakten onlangs af naar het eiland om er de ondergrond, de fauna en de flora te gaan bestuderen. “We waren net enthousiaste schoolkinderen”, zegt Dan Slayback van het Goddard Space Flight Centre van NASA.
Veel leven en mysterieuze modder
Amper vier jaar nadat Hunga Tonga uit de oceaan rees, krioelt het eiland van het leven. In geen tijd begon er vegetatie te groeien en honderden verschillende soorten zeevogels maken hun nest langs de kliffen. Maar het is vooral de lichtgekleurde, kleiachtige modder die de onderzoekers fascineert: “De modder is heel kleverig, we weten niet goed wat het juist is”, zegt Slayback. “Ik weet nog altijd niet waar die modder vandaan komt.”
NASATussen de twee eilanden van Tonga steeg plots een nieuw stukje land op.
Eiland zal snel weer verdwijnen
Vraag is hoelang Hunga Tonga nog boven water zal blijven, want het duurt meestal slechts enkele maanden voor dergelijke nieuwe eilanden weer weg eroderen. Volgens Slayback ziet het er niet goed uit: “Het eiland erodeert veel sneller dan gedacht door de regen.” Maar voor Hunga Tonga opnieuw in de oceaan verdwijnt, verzamelen Slayback en zijn collega’s nog zo veel mogelijk informatie.
WETENSCHAPOnze planeet is het noorden kwijt en dat mag je letterlijk nemen. De magnetische noordpool van de aarder verschuift sneller dan ooit richting Rusland. Wetenschappers zijn genoodzaakt snel in te grijpen.
De magnetische noordpool is het punt waarnaar een kompas altijd wijst en niet te verwarren met de geografische noordpool. Het geografische noorden blijft altijd op hetzelfde punt liggen, loodrecht tegenover de zuidpool. Het magnetische noorden is een krachtveld ten noorden van Canada dat zich constant beweegt, het beïnvloedt het aardmagnetisch veld rond de aarde. Maar nu het krachtveld plots heel wispelturig wordt, dreigen wij er ook de gevolgen van te dragen.
Het magnetische noorden verschuift normaal met ongeveer 15 kilometer per jaar, maar de laatste twee jaar is de pool telkens met zo’n 55 kilometer verschoven. Naar de oorzaak van die plotse beweging is het gissen, maar een heel beweeglijke noordpool kan wel voor problemen zorgen.
Langeafstandsvluchten
De magnetische noordpool is belangrijk voor bijvoorbeeld de scheep- en luchtvaart. Hoewel GPS met satellieten de magnetische noordpool voor een groot deel overbodig heeft gemaakt, blijft hij wel belangrijk als back-up. Vooral bij langeafstandsvluchten kan een ontregelde noordpool grote afwijkingen veroorzaken. “Mocht men er geen rekening mee houden, zou men er snel 100 kilometer naast zitten”, vertelt de Leuvense geoloog Manuel Sintubin aan De Morgen.
Ook kompassen in elektronische apparaten hangen vaak af van magnetisme en zelfs het Amerikaanse leger gebruikt het magnetische noorden voor bijvoorbeeld parachutesprongen. Wetenschappers zijn dus genoodzaakt snel in te grijpen.
Britse en Amerikaanse wetenschappers brengen de magnetische polen in kaart met het World Magnetic Model (WMM). Het WMM krijgt doorgaans om de vijf jaar een update, maar nu zijn de wetenschappers genoodzaakt om de update al een jaar vroeger door te voeren. Door de shutdown in de VS liet die update even op zich wachten, maar gisteren werd het nieuwe WMM dan toch de wereld in gestuurd.
Poolwissel
Sommige wetenschappers zien in de verschuiving een voorbode van het omkeren van de magnetische polen van de aarde. Daardoor zou de magnetische noordpool de magnetische zuidpool worden en omgekeerd. Dat kan verregaande gevolgen hebben, onder meer voor het stroomnet en voor onze communicatiesystemen. Het zou ook het leven aan de aardoppervlakte blootstellen aan hogere dosissen straling van de zon en de ruimte doordat ons magnetisch veld erdoor verzwakt.
Dat omkeren is iets dat normaal gezien om de 200.000 tot 300.000 jaar gebeurt. De recentste ommekeer dateert echter al van 780.000 jaar geleden, waardoor sommige wetenschappers denken dat het niet lang meer zal duren eer er een nieuwe aankomt.
Hoe snel de ommekeer exact gaat? De wetenschap krijgt het voorlopig niet preciezer dan “in een paar duizend jaar”, maar de gevolgen zijn wel de hele tijd te voelen. “Er wordt algemeen aanvaard dat tijdens de ommekeer het magnetische veld verzwakt tot 10 procent van zijn volledige potentieel”, aldus Brad Clement van de Florida International University. “Als het verzwakt is, draaien de polen ongeveer 180 graden, waarna het magnetische veld weer sterker wordt in de omgekeerde richting. En dat kan dus duizenden jaren duren.”
WETENSCHAP & PLANEET Die merkwaardige ‘ruimtesigaar’ die vanaf Hawaï werd waargenomen, en de naam ’Oumuamua kreeg? ‘Ik denk dat die is gemaakt door een buitenaardse beschaving’, zegt Avi Loeb. Waarom het hoofd van de afdeling sterrenkunde aan Harvard dat een heel normaal idee vindt.
Avi Loeb gelooft er wel in. Op 19 oktober 2017 kreeg de mensheid voor het eerst bezoek van aliens. Op dezelfde dag dat in Florence een bezoeker van de Santa Croce-basiliek dodelijk wordt getroffen door een vallend stuk steen, en in Nederland presentator Frits Bom overlijdt, krijgt een telescoop op Hawaï een bizar voorwerp in zijn vizier. Een lang ding, zo’n honderd tot duizend meter. Niet bolvormig, zoals we gewend zijn van de kometen en asteroïden die door het zonnestelsel zoeven, maar langgerekt. Een kosmische scherf of, zo fluistert men op internet al snel: een soort ruimteschip.
Het voorwerp krijgt de Hawaïaanse naam ’Oumuamua, grof vertaald: boodschapper van ver. Journalisten en bloggers noemen hem vanwege zijn vorm liefkozend ‘kosmische komkommer’ of ‘ruimtesigaar’. Maar het opvallendst is de naam die hij van astronomen krijgt: Interstellar 1, de allereerste in een nieuwe categorie, een bezoeker van buiten ons zonnestelsel.
GettyAvi Loeb, hoofd van de afdeling sterrenkunde aan Harvard.
’Ik denk dat ’Oumuamua gemaakt is door een buitenaardse beschaving.’ Aan het woord is geen complotdenker of ufo-gelovige – Loeb is hoofd van de sterrenkunde-afdeling van Harvard, een van ’s werelds meest prestigieuze universiteiten. Daarnaast is hij directeur van het interdisciplinaire Black Hole Initiative en baas van het instituut voor theorie en berekening aan het Harvard-Smithsonian Institute for Astrophysics.
Een mooi cv, maar Loeb staat ook bekend om zijn uitgesproken ideeën en grote interesse in intelligent buitenaards leven. Zo vroeg hij zich in 2017 hardop af of de mysterieuze snelle radioflitsen die zijn collega’s in de ruimte waarnemen signalen zouden kunnen zijn van aliens. Ook zit hij in de adviesraad van het Breakthrough Starshot-project van de Russische miljardair Yuri Milner, dat met kleine ruimteschepen naar Proxima Centauri, de ster die het dichtst bij de zon staat, wil vliegen. Op die manier hopen ze op planeet Proxima Centauri b te ontdekken of daar buitenaards leven zit.
Dat juist hij in ’Oumuamua de invloed van buitenaardsen herkent, past dus in een patroon. ’Ik heb meerdere onderzoeken over ’Oumuamua gepubliceerd. Daaruit bleken allerlei vreemde feiten’, zegt Loeb. Zo zag hij hoe de helderheid van het object aan de hemel gedurende acht uur geregeld met een factor tien tot dertig veranderde. Dat betekent dat het voorwerp niet rond is, zegt hij, maar het hoeft ook geen langgerekte sigaar te zijn zoals iedereen lijkt te denken. ‘Onze analyse laat zien dat het meer op een pannekoek lijkt die om z’n lengteas draait.’
Een platte pannekoek van buiten het zonnestelsel… heeft u het soms over een vliegende schotel?
’Ik geloof niet in ufo’s, maar ik denk wel dat ’Oumuamua een overblijfsel is van een buitenaardse beschaving. We ontdekten een rare afwijking in zijn baanbeweging, eentje die je niet kunt verklaren door de aantrekkingskracht van de zon. Dat zie je wel vaker bij een komeet, wanneer het ijs op het oppervlak verdampt. Dan krijg je een soort raket-effect. Maar ’Oumuamua is geen komeet. Hij heeft niet de kenmerkende staart van een komeet en ruimtetelescoop Spitzer vond in de buurt van het object niet de koolstofmoleculen die je bij een komeet zou verwachten.
’De vraag is dus: waar kreeg hij dat extra zetje dan door? Het enige dat ik kan bedenken is stralingsdruk. ’Oumuamua kan een lichtzeil zijn. Net zoals een zeil op een boot vooruit wordt geduwd door deeltjes in de lucht, krijgt een lichtzeil vaart wanneer lichtdeeltjes erop botsen. Die technologie hebben we op aarde ook, maar staat hier nog in de kinderschoenen. Het kan dus best dat een buitenaardse beschaving, die meer tijd heeft gehad om die technologie te ontwikkelen, ’Oumuamua heeft gemaakt.’
Dat is niet iets dat je snel uit de mond van een wetenschapper verwacht…
’Het is natuurlijk nog speculatie. Maar het zou goed kunnen kloppen. Sommige collega’s zeggen: o, maar voor elk van deze vreemde eigenschappen kunnen we wel een excuus vinden of een ingewikkelde verklaring. Mij doet dat denken aan de volgende analogie: stel dat je een mobiele telefoon meeneemt naar een holbewoner. Die zal denken dat de telefoon een soort gekke steen is. Net zo zijn wij vanuit het verleden gewend om te denken in termen van kometen, asteroïden – stenen uit de ruimte, dus. We zijn vooringenomen.
’Maar in de wetenschap moeten we juist naar het bewijs kijken, zonder vooroordelen. Het is daarom jammer dat we niet meer meetgegevens hebben. Gelukkig verwachten we dat de geplande opvolger van de telescoop die ’Oumuamua vond, daarin veel kan betekenen. Die moet over drie jaar operationeel zijn en kan meer interstellaire voorwerpen ontdekken.’
Moeten astronomen er bij alles rekening mee houden dat het gebouwd kan zijn door aliens?
‘Ja, zolang dat logisch is op basis van het bewijs. Wat mij betreft is het bestaan van buitenaardse beschavingen helemaal geen speculatie. Het is een logische extrapolatie, gebaseerd op twee feiten. Allereerst het feit dat wij bestaan. En ten tweede het feit dat in de Melkweg veel planeten zijn met condities die vergelijkbaar zijn met die op aarde. We denken dat ongeveer een kwart van de sterren een planeet heeft zoals de aarde, met de mogelijkheid van vloeibaar water. Dat zijn in totaal miljarden planeten. Als je dan steeds weer de dobbelsteen gooit, is de kans heel klein dat het maar één keer raak was, dat wij alleen zijn in de kosmos.’
Toch voelt praten over complete beschavingen van intelligente buitenaardse wezens wel heel speculatief.
’Het bestaan van buitenaards leven is een hypothese als alle andere. We moeten daarover oordelen op basis van meetgegevens en feiten. Dat zou mainstreamastronomie moeten zijn. Maar in ons vakgebied heerst een taboe op dit onderwerp. Het doet mensen denken aan sciencefiction, roept het beeld op van ufo’s. Dat zou niets moeten uitmaken.
’Het is ook een beetje scheef. In de snaartheorie (een wiskundig bolwerk dat natuurkundigen optuigden in de hoop alle natuurkunde in één enkele beschrijving te vangen, red.) heeft men het bijvoorbeeld over het bestaan van meer dimensies of zelfs parallelle werkelijkheden. Daar is werkelijk geen enkel bewijs voor en tóch is het mainstream geworden. Voor het bestaan van buitenaardse beschavingen is maar een kleine extrapolatie nodig. En daar mag je het in serieus gezelschap dan ineens niet over hebben. Dat is toch compleet belachelijk?
‘Ik denk dat we hier vooral te maken hebben met een sociologisch effect. Niet met iets dat gebaseerd is op feiten. Men heeft oogkleppen op.’
Eugenia Loli
Zien ze door die oogkleppen nog meer over het hoofd?
’Jaren terug schreef ik al vakartikelen over mogelijke aanwijzingen voor het bestaan van buitenaardse beschavingen – technologische handtekeningen waar we te weinig naar zoeken. Zo liet ik zien dat wanneer je een stad als Tokio verplaatst naar de rand van het zonnestelsel, je hem met ruimtetelescoop Hubble nog gewoon kunt zien.
‘Ik vroeg vervolgens aan een astronoom die veel objecten aan de rand van het zonnestelsel had ontdekt, of hij weleens had gekeken of die voorwerpen kunstmatig licht uitzenden. Hij zei: nee, waarom zou ik dat moeten doen? Het is toch duidelijk dat ze alleen zonlicht weerkaatsen? Zo vooringenomen zijn sommige astronomen dus in de praktijk.’$
Bent u niet bang voor reputatieschade doordat u zoveel praat over aliens?
‘Ik ben niet bang voor de publieke opinie. Als iets klopt, zullen mensen dat uiteindelijk inzien. Ik ben directeur van twee instituten en hoofd van de afdeling sterrenkunde. In mijn instituten heerst een gezonde, open en wetenschappelijke sfeer, waar mensen risico’s mogen nemen. Toen ik jonger was en minder baanzekerheid had, werkten dit soort ideeën me soms wel een beetje tegen. Dat probeer ik jonge onderzoekers te besparen.’
In de wetenschap moet je een hypothese ook kunnen weerleggen. Kunnen we bewijzen dat er géén buitenaardse beschavingen bestaan?
’Nee. Deze zoektocht gaat eeuwig door. Als je op zoek gaat naar signalen zijn er zó veel mogelijkheden. Zelfs als je alleen kijkt naar elektromagnetische straling, zoals radiosignalen of licht, dan kunnen die net als de zenders op je radio allerlei frequenties hebben. Ook zenden ze misschien maar kort uit, zodat je het net mist. Wil je daarvoor compenseren, dan moet je steeds op een andere manier zoeken. We kunnen dus nog wel even doorgaan, ook als het bewijs uitblijft.
’Belangrijk is wel dat je alles kunt blijven toetsen aan waarnemingen. Natuurkunde is een dialoog met de natuur, geen monoloog. Zoals bij ’Oumuamua: ik kan mijn vermoeden dat het een buitenaards apparaat is nog niet sluitend bewijzen, maar we weten hoe we aan meer meetgegevens moeten komen.’
Als we uiteindelijk intelligent buitenaards leven vinden… wat dan?
‘Dan hebben we de belangrijkste ontdekking uit de geschiedenis van de mensheid gedaan. Belangrijker dan de eerste mens die een rondje om de aarde vloog. Belangrijker dan de ontdekking van Amerika. Het zou ons ineens op een kosmisch podium plaatsen, laten zien dat we allemaal voor hetzelfde team spelen. Dat we onze verschillen zo snel mogelijk moeten overstijgen. Ik wil dat tijdens mijn leven graag nog meemaken.’
Nu we bijna vierduizend planeten hebben ontdekt, hebben we vooral geleerd dat we blij moeten zijn dat we niet op een planeet wonen waar het van opzij gesmolten glas regent. We maken een tour langs de meest extreme en bijzondere bestemmingen in de kosmos.
WETENSCHAPHet ontstaan van de maan blijft wetenschappers boeien. De meest gangbare theorie is dat de maan gevormd is uit puin van Theia, nadat dit speculatieve hemellichaam meer dan vier miljard jaar op de aarde was ingeslagen. Maar een onderzoeker van NASA trekt dat in twijfel. Hij vermoedt dat de maan ontstaan is uit materiaal van de aarde.
De wetenschapper, Kevin Righter van NASA’s Johnson Space Center in Houston, baseert zich op experimentele proeven en analyses van stalen die de Apollomissies bijna 50 jaar geleden meebrachten naar onze planeet. Na de enorme clash zo’n 4,5 miljard jaar geleden tussen de toen nog jonge aarde met een hemellichaam ongeveer zo groot als Mars werd de maan gevormd. Maar niet uit materiaal van Theia, dat door de impact in een baan rond de aarde zou zijn geslingerd, wél uit materiaal van de aarde zelf.
De studie simuleerde het proces van de maanvorming met behulp van veertien vluchtige, metaalminnende elementen die gevonden werden in monsters van de Apollomissies. Uit de simulatie kwam een “sterke” correlatie naar voren tussen negen van de veertien gebruikte elementen van de aarde en die van een gesimuleerde maan gemaakt uit materiaal van de aarde. Hetzelfde gold niet voor een maan gemaakt uit het vermeende ruimtegesteente Theia, met de omvang van Mars ongeveer.
Er is nog aanvullend onderzoek nodig om de hypothese van Righter te bevestigen, maar zijn studie vult alvast enkele gaten die er al sinds de jaren 70 in de wetenschappelijke data hierover zijn.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Verborgen 13e-eeuwse teksten vertellen verhalen over Merlijn de tovenaar en koning Arthur beetje anders - HLN.be
Verborgen 13e-eeuwse teksten vertellen verhalen over Merlijn de tovenaar en koning Arthur beetje anders - HLN.be
University of BristolVroeger werden oude teksten wel vaker hergebruikt als boekenkaft.
WETENSCHAPAan de universiteit van Bristol (Engeland) heeft een bibliothecaris zeven waardevolle pagina’s handgeschreven teksten ontdekt die vertellen over de avonturen van Merlijn en koning Arthur. Het zou gaan om documenten waarop Sir Thomas Malory, de auteur van de verhalen zoals wij ze kennen, zich baseerde.
Waarom de kostbare documenten nooit eerder werden ontdekt? Ze werden als boekenkaft gebruikt van een 16e-eeuws boek, aldus de bibliothecaris van de universiteitsbibliotheek Michael Richardson. Oude teksten werden vroeger wel vaker hergebruikt om boeken te binden. Richardson was eigenlijk op zoek naar middeleeuwse teksten voor enkele studenten toen hij op de bijzondere vondst stootte.
Toveren kan hij niet, maar de bibliothecaris voelde zich alvast betoverd nadat hij ontdekte dat de zeven onbekende handgeschreven perkamenten over Merlijn de tovenaar, koning Arthur, vrienden én vijanden handelden.
De verraste bibliothecaris herkende al snel enkele namen uit het tijdperk van koning Arthur en verwittigde bevoegde collega’s. Het team ontdekte dat de teksten oorspronkelijk deel uitmaakten van een vierdelige editie van de Oudfranse reeks van Jean de Gerson, een befaamd theoloog en kanselier van de Universiteit van Parijs. De reeks zou een eeuw later deel uitmaken van de “Lancelot-Graalcyclus”, een 13e-eeuwse tekst over de zoektocht van de ridder Lancelot naar de Heilige Graal. Vermoedelijk baseerde de al even bekende Sir Thomas Malory zijn verhalen over koning Arthur en zijn ridders (Le Morte d’Arthur) op de verhalen van zijn 13e-eeuwe voorganger.
“De verhalen in de Bristol-fragmenten zijn echter niet precies hetzelfde als de klassieke verhalen, zoals wij ze kennen, van koning Arthur”, aldus Leah Tether, Brits onderzoeksdirecteur van de International Arthurian Society. De fragmenten van Thomas Malory, die tussen 1494 en 1502 werden gedrukt in Straatsburg, bevatten subtiele maar significante verschillen”, vervolgt ze. “Deze fragmenten uit het verhaal van Merlijn en koning Arthur zijn een wonderbaarlijk spannende vondst die mogelijk gevolgen heeft voor het onderzoek. Niet enkel voor de interpretatie van dergelijke teksten, maar ook voor ons moderne begrip van de Arthur-legende.”
University of BristolVan links naar rechts: Leah Tether, Laura Chuhan Campbell, Michael Richardson en Benjamin Pohl in de universiteitsbibliotheek van Bristol.
Verschillen
Tot nu toe bestudeerden de onderzoekers slechts een fractie van de teksten. Zo konden ze alvast ontcijferen dat de tekst handelt over de strijd met de fictieve Frankische koning Claudas. Merlijn plande die aanval zorgvuldig, maar in werkelijkheid was de veldslag gruwelijker dan verwacht waarbij de manschappen van koning Arthur en vrienden heel wat tegenslagen te verwerken kregen.
In het heetst van de strijd zou Merlijn zelf met een vaandel met daarop een draak die vuur spuwt ten strijde zijn getrokken. Na heel wat escapades en beproevingen richt Merlijn zich met enkele wijze woorden tot de troepen waarna ze eindelijk zegevieren.
Koning Claudas zou volgens de gevonden teksten gewond geraakt zijn, maar hoe dat gebeurt, blijft onbesproken. In de klassieke vertellingen van Sir Thomas Malory staat echter te lezen dat hij in zijn dij geraakt wordt, een metafoor voor impotentie. “Er zijn veel meer verschillen, maar vanwege de schade aan de fragmenten, zal het tijd kosten om de inhoud correct te ontcijferen”, aldus Leah Tether.
In het westen van Cuba is gisteren een meteoriet ingeslagen. Dat melden lokale media. De inslag veroorzaakte een luide explosie, die te horen was in verscheidene gemeenten in de provincie Pinar del Río, zegt een specialist van het Nationaal Instituut voor Geofysica en Astronomie Efrén Jaimez Salgado.
Vele Cubanen deelden op sociale netwerken beelden en video’s van de meteoriet. Die stortte neer rond 14 uur lokale tijd - dat is 18 uur in België - en ging gepaard met een lichtflits. Journalisten van de lokale tv-zender Tele Pinar publiceerden foto’s waarop zwarte rotsen te zien zijn, een vuist groot, die gevallen zijn in Viñales, een stad die ook bij toeristen erg in trek is en bekend is om zijn tabaksplantages.
De verraste bewoners trokken de straat op, getuigde lokale mandataris Osmany Moseguí. Volgens hem raakte niemand gewond. Mosequí zegt dat de grootste steen “20 tot 30 centimeter” groot was. Hij liet “zijn sporen” na op een weg naar een van de toeristische attracties van de stad.
“We hebben te maken met een meteoriet van het rotsachtige type, met een legering van ijzer en nikkel. Ze bevat ook een grote hoeveelheid magnesiumsilicaat”, zegt expert Efrén Jaimez Salgado.
De meteoriet liet een spoor achter in de lucht, zo is te zien op beelden op sociale media. De Amerikaanse National Weather Service bevestigde ook dat er een meteoriet was gezien in de lucht boven de Keys in Florida. Die liggen niet ver van Cuba.
In de provincie Minya, ten zuiden van Cairo, zijn een reeks grafkamers gevonden met veel mummies. Dat heeft de Eyptische secretaris-generaal van de Hoge Raad voor de Oudheid gezegd. Volgens Mostafa Waziri dateren de sites mogelijk uit de Ptolemaïsche, vroeg-Romeinse en Byzantijnse periodes.
De mummies zijn van zowel mannen, vrouwen als kinderen, aldus het ministerie van Oudheden. “Ze verkeren stuk voor stuk in goede staat. Sommige zijn in linnen gewikkeld of gedecoreerd met Demotisch handschrift. Het Demotisch kwam op omstreeks 600 voor Christus als vervanger van het hiëratisch schrift.
AP
De jongste maanden heeft Egypte herhaaldelijk “grote archeologische vondsten” gemeld. Die vallen samen met verwoede pogingen van Cairo om opnieuw een toeristische trekpleister te worden. Sinds de opstand in 2011 tegen dictator Hosni Moebarak heeft het toerisme naar Egypte een flinke knauw gekregen.
rvDe eerste ontmoeting tussen de Spaanse overheerser Hernan Cortez en de Azteekse leider Moctezuma.
WETENSCHAP Door de kolonisatie van het Amerikaanse continent stierven er zo veel mensen dat het klimaat van de aarde erdoor verstoord werd. Dat suggereert alvast een team wetenschappers van de University College London in een nieuwe studie, dat de oorzaak onderzocht van de Kleine IJstijd in de 15de en de 16de eeuw.
De verklaring achter de these die de wetenschappers uit de doeken doen is eenvoudig gesteld de volgende: doordat er na de kolonisatie door de Europeanen zoveel inheemse volkeren door ziektes en geweld om het leven kwamen, bleven miljoenen landbouwgronden in Centraal-, Zuid- en Noord-Amerika onbewerkt liggen. De gronden raakten opnieuw begroeid door vegetatie, en de bossen die ontstonden haalden op een abnormaal hoog tempo zo veel CO2 uit de lucht, dat de temperatuur wereldwijd daalde.
Dat er in de jaren na de aankomst van de Europeanen in 1492 miljoenen inheemse inwoners stierven, staat vast. Schattingen over het inwoneraantal van het volledige Amerikaanse continent op het einde van de 15de eeuw lopen uiteen, maar tegenwoordig gaan wetenschappers uit van ongeveer 60 miljoen, tien procent van de wereldpopulatie. Honderd jaar later bleven er daar amper 5 tot 6 miljoen van over.
Inwoners werden naar Europa verscheept als slaven of stierven bij massaslachtpartijen, maar de overgrote meerderheid kwam om het leven omdat ze geen enkele weerstand hadden tegen de ziektes die de Europeanen meenamen, zoals de mazelen. Mexico, dat rond 1500 bijvoorbeeld nog 22 miljoen inwoners telde, hield er daar tegen 1600 nog amper 1 miljoen van over.
Dat de temperatuur op aarde in diezelfde periode plots daalde, staat eveneens vast. Wetenschappers spreken over de Kleine IJstijd, waarbij de temperatuur wereldwijd plots daalde met een halve graad, en in Europa zelfs met 1 tot 2 graden. Ook in onze streken was het plots veel kouder en waren de winters veel strenger.
Verband
Beide fenomenen blijken nu wel eens meer met elkaar te maken te hebben dan eerder werd gedacht. Want samen met de miljoenen oorspronkelijke Amerikaanse inwoners lag 56 miljoen hectare aan landbouwgrond er plots ongebruikt bij en kon de natuur in een gebied zo groot als heel Frankrijk opnieuw zijn gang gaan. En de miljoenen bomen en planten die daar opnieuw konden groeien, haalden zo veel CO2 uit de lucht dat de aarde wel eens onnatuurlijk snel afkoelde.
“De grote sterfte van de inheemse volkeren van Amerika leidde tot het achterlaten van zoveel land dat de koolstofopname door bomen en planten een duidelijke impact had op het wereldwijde CO2-niveau en op de wereldwijde temperatuur”, schrijven de onderzoekers Alexander Koch en zijn collega’s in de studie.
rvDe Spaanse veroveraar Cortez bij de bestorming van de Teocalli-piramide in het huidige Mexico.
Antarctica
Aanwijzingen voor het verband vonden de wetenschappers op Antarctica, waar ze via ijsboringen te weten kwamen dat er in de 16de eeuw plots een abnormale afname van CO2 in de lucht te merken was. Bovendien laten opzoekingen op het Amerikaanse continent tegelijkertijd variaties in steenkool en pollenafzettingen zien. Dat wijst er op dat er minder gronden in brand werden gestoken om ze opnieuw klaar te maken voor landbouw, en dat de natuur opnieuw zijn gang kon gaan.
Ed Hawkins, klimaatwetenschapper aan de Reading University en zelf niet betrokken bij de studie, zegt aan de BBC dat “wetenschappers ervan uit gaan dat de Kleine IJstijd veroorzaakt is door verschillende factoren”. “Een daling van de CO2, een reeks vulkanische uitbarstingen, veranderingen in het landgebruik en een tijdelijke daling van de activiteit van de zon. Deze nieuwe studie toont aan dat de daling van de CO2 deels veroorzaakt is door de ontdekking van Amerika en de ineenstorting van de inheemse bevolking.”
Volgens de onderzoekers toont hun studie aan dat de menselijke invloed op het klimaat al begon voor de Industriële Revolutie. De huidige klimaatopwarming werkt omgekeerd: door het verbranden van fossiele brandstoffen en de uitstoot van broeikasgassen wordt er meer CO2 de lucht in gebracht dan planten er weer uit kunnen halen, waardoor de aarde opwarmt.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
BREAKING
