The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
18-04-2018
“Bijna” raak: laat opgemerkte ruimterots scheert langs aarde - HLN.be
“Bijna” raak: laat opgemerkte ruimterots scheert langs aarde - HLN.be
ThinkstockEen asteroïde scheert rakelings langs de aarde (ter illustratie)
WETENSCHAP & PLANEET In astronomische termen kan worden gesproken van een ‘near miss’, een bijna-botsing. Als de baan van planetoïde 2018 GE3 iets dichter bij de aarde had gelegen, had het slecht kunnen aflopen. De brok steen, tussen de 44 en 110 meter groot, zou bij een inslag een gebied ter grootte van een flinke stad van de kaart hebben geveegd.
2018 GE3 is ongeveer even groot als de Toengoeska-meteoriet die begin vorige eeuw boven Siberië ontplofte. Door de explosie braken in een omtrek van 30 kilometer alle bomen aan de basis van de stam af. De meteoriet sloeg in met een kracht die vergelijkbaar is met 30 keer de kracht van de atoombom die in 1945 op Hiroshima werd gegooid.
Gelukkig lag de baan van planetoïde 2018 GE3 op 192.000 kilometer afstand van de aarde. Maar dat is nog altijd dichterbij dan onze maan die op 384.400 kilometer afstand staat. Als een planetoïde de aarde zo dicht nadert, was die natuurlijk al lang in kaart gebracht en wisten astronomen dat niemand zich zorgen hoefde te maken? Nee, dus. Niemand zag de brok steen aankomen. Pas enkele uren voor de passage, afgelopen zondag, werd 2018 GE3 ontdekt. Om weer even snel in de ruimte te verdwijnen.
Aardscheerders
De late ontdekking roept de vraag op of de jacht op aardscheerders zoals 2018 GE3 wel deugt. Die jacht werd tien jaar geleden geopend in de hoop dat de aarde genoeg voorbereidingstijd heeft om een eventuele grote inslag van een ruimtebrok te kunnen voorkomen. 2018 GE3 slipte er doorheen omdat hij te klein was. De zoektocht naar aardscheerders richt zich op brokstukken die groter zijn dan 140 meter. Daarvan zijn er al meer dan 8.000 in kaart gebracht. De verwachting is dat er nog eens 8.000 zullen worden ontdekt.
Wake-upcall
Voor NASA en het waarschuwingssysteem voor aardscheerders is de passage van 2018 GE3 een ‘wake-upcall’. Deze ‘test’ wijst uit dat het systeem nog verder moet worden verfijnd om verrassingen als die van afgelopen zondag te voorkomen’, aldus astronomen.
Asteroid 2018 GE3 flew past us today, half the distance to the Moon. Around 50-100 m in diameter, it was several times the 2013 Chelyabinsk meteor, around the size of the 1908 Tunguska event ~ easily enough to destroy a city. We had less than a day's warning. ( Michael Jäger)
WETENSCHAPHet Europees Parlement overweegt robots dezelfde rechtspersoonlijke status als mensen te geven. Levensgevaarlijk, vinden ruim 150 experts. “Straks zijn we overgeleverd aan machines die op eigen houtje beslissen over leven en dood.”
In een rapport dat begin dit jaar verscheen, schreef het parlement dat robots - gedeeltelijk of geheel - aansprakelijk moeten zijn voor hun daden. Als het wetsvoorstel wordt aangenomen, kunnen robots in rechtszaken optreden als aanklager en ondervraagde. De meer ontwikkelde robot heeft weliswaar een elektronische persoonlijkheid, maar alsnog recht op een menselijke behandeling, oordeelde het parlement. Maar veel deskundigen op het gebied van robotica, kunstmatige intelligentie, recht, medische wetenschappen én ethiek raden het voorstel sterk af. “Nachtmerriescenario’s worden op deze manier werkelijkheid. Allerlei fabrikanten zijn bezig met het bedenken en produceren van zelflerende mechanische poppen. De vraag is: hoe lang blijven mensen nog aan de knoppen zitten?”, staat onder meer in hun open brief van afgelopen weekend.
Tegelijkertijd stellen robotica-experts dat de EU zich teveel laat beïnvloeden door sensationele berichtgeving over kunstmatige intelligentie. “Het wetsvoorstel is gebaseerd op een perceptie van robots vervormd door science fiction en een paar recente sensationele nieuwsberichten.”
De vraag is: hoe lang blijven mensen nog aan de knoppen zitten?
Menselijke status
Voorstanders van de wet willen denkende machines op deze manier juist verantwoordelijk stellen voor hun acties. Omdat robots die zelf leren en beslissingen nemen veel minder voorspelbaar zijn, wordt het veel ingewikkelder om verantwoordelijkheid voor eventuele schade neer te leggen bij de producent, de eigenaar, de programmeur of degene die het apparaat de opdracht heeft gegeven waaruit de ellende is ontstaan. Door ze een menselijke status te geven, te registreren en verplicht te laten verzekeren, zou het veel makkelijker worden om schade door robots vergoed te krijgen.
Onlangs was Sophia de eerste robot die staatsburgerschap kreeg. ”Ik ben heel trots en vind het een grote eer”, sprak ze nadat ze zichzelf officieel burger van Saoedi-Arabië mocht noemen. Kort daarna riep Japan een algoritme tot inwoner uit. Nu lijkt Sophia bij lange na niet intelligent genoeg om voor een persoon door te kunnen gaan, maar dat geldt wel voor toekomstige robots.
NASA-GSFCIllustratie van de Transiting Exoplanet Survey Telescope (TESS).
WETENSCHAP & PLANEET SpaceX, het ruimtevaartbedrijf van Elon Musk, zal volgende week een nieuwe NASA-telescoop lanceren. De Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) zal 200.000 nabijgelegen sterren afspeuren op zoek naar rotsachtige planeten, ongeveer even groot als de aarde.
De TESS is NASA’s krachtigste telescoop totnogtoe die zal worden ingeschakeld voor de zoektocht naar leefbare planeten buiten ons zonnestelsel. Maandag omstreeks 16.32 uur lokale tijd zal een Falcon 9-raket de satelliet in een baan om de aarde brengen.
NASA ontdekte al duizenden exoplaneten met de Kepler-telescoop, maar die onderzocht slecht een smalle, diepe regio. TESS zal een gebied afspeuren dat honderden keren groter is, en veel dichter bij de Aarde, op zoek naar mogelijk leefbare planeten.
“We leerden van Kepler dat er aan de hemel meer planeten dan sterren zijn en nu zal TESS ons de ogen openen voor een brede waaier aan planeten rondom de meest nabijgelegen sterren”, zegt Paul Hertz, directeur van de afdeling astrofysica bij NASA in een persbericht.
Kepler vs. TESS
De Kepler-telescoop onderzocht 150.000 sterren op zoek naar exoplaneten die eromheen cirkelen. De telescoop speurde daarbij een gebied ter grootte van 0,25 procent van de nachtelijke hemel af dat 3000 lichtjaren diep is. Daarbij ontdekte hij een vijftigtal rotsachtige, aardeachtige planeten, waarvan er tien mogelijk bewoonbaar zijn, en 4000 mogelijke andere planeten sinds de lancering in 2009. Met een artificiële intelligentie-algoritme van Google werden in die data nog meer kandidaat-planeten aangetroffen.
TESS zal gedurende twee jaar 200.000 sterren aan ongeveer 85 procent van de nachtelijke hemel onderzoeken die allemaal amper minder dan 300 lichtjaren van ons verwijderd zijn en zo’n 30 tot 100 keer krachtiger de sterren die Kepler bestudeerde.
Transitiemethode
De telescoop hanteert de transitiemethode en detecteert exoplaneten door op zoek te gaan naar dipjes in het zichtbare licht van de sterren. Als die dipjes repetitief zijn en een vast tijdsinterval hebben, kan dat wijzen op een planeet of planeten die rond een ster cirkelen.
“TESS zal duizenden planeten ontdekken en is bovendien specifiek ontworpen om een groep kleine planeten te vinden die rond kleine sterren draaien”, zo valt te lezen op een website van het project. Onderzoekers verwachten een 300-tal planeten te vinden die zo groot zijn als de Aarde of als een superaarde: maximaal twee keer zo groot als de Aarde.
Opvolging
De James Webb-ruimtetelescoop die vanaf 2020 de Hubble-ruimtetelescoop moet vervangen en het grootste ruimteobservatorium zal zijn dat ooit gelanceerd werd, zal de data van TESS vervolgens verder onderzoeken en de meest interessante nabijgelegen rotsachtige planeten bestuderen.
Met wat geluk zal de James Webb-telescoop zelfs licht opvangen van de atmosfeer van een exoplaneet en zo indirect bewijs vinden voor buitenaards leven.
WETENSCHAP & PLANEETWetenschappers van de universiteit van Gent gaan vanaf deze week samen met hun collega’s van de universiteit van Bradford en het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) het terrein op in een zoektocht naar verloren gegane menselijke nederzettingen op de bodem van de Noordzee. Tijdens de IJstijd 10.000 jaar geleden stond die nog grotendeels droog en bestond die uit land met heuvels, valleien, moerassen, rivieren en meren. Bevolkt door onze voorouders en uitgestorven dieren als de mammoet en de wolharige neushoorn.
“Tijdens de IJstijd bevond heel wat zeewater zich in de vorm van ijs op het land en dat maakte dat de zeespiegel ongeveer honderd meter lager lag”, aldus dokter Jan Seys van het VLIZ in een interview op vrt. Dat betekent dat het Europese vasteland in die periode over land bereikbaar was vanuit Groot-Brittannië.
“Onze expeditie wil een 3D-kaart van de zeebodem maken en de interessantste plaatsen vinden om in detail te gaan zoeken naar nederzettingen van onze voorouders”, gaat Seys verder. “Ook toen vestigden mensen zich het liefste aan water – zoals meren en rivieren – zodat ze makkelijker aan voedsel konden geraken. Die zullen we proberen te lokaliseren.” (lees hieronder verder)
EU Maritime & Fish✔@EU_MARE
Our best wishes to marine scientists and archeologists on board @HowBigIsBelgica Belgian research vessel, starting a journey to understand our prehistoric past in the #NorthSea, sometimes helped by bones found by fishermen! #Brownbank2018#EYCH2018
Een van de plaatsen die de marine-experts en archeologen onder de loep willen nemen is de Bruine Bank, een 30 kilometer lange zandbank op de bodem van de zuidelijke Noordzee, halfweg tussen de Nederlandse en de Britse kust. Archeologen vermoeden al langer dat het ooit de thuis was van duizenden mensen, op basis van de toevallige vondsten van onder meer vissers.
“Die haalden er al bewerkte stenen en botresten boven”, vertelt dokter Tine Missiaen (VLIZ) vanop het terrein aan onze redactie. “Er werden ook al flink wat fossielen van dieren gevonden en waar dieren zijn, houden zich ook vaak mensen op. Vandaar onze interesse.”
Groot meer
De universiteit van Gent slaagde er ook in om vlakbij een gebied af te bakenen waar een groot meer gelegen moet hebben en een rivierensysteem. Wat het vermoeden dat er ooit ook mensen in de buurt leefden, nog versterkt. “Onze expeditie wil nu de blinde vlekken in kaart brengen in het zuiden van de Noordzee, zodat we een beeld krijgen van het vroegere landschap daar”, aldus nog Missiaen. (lees hieronder verder)
Reporters
De zoektocht op de Bruine Bank zal vermoedelijk naar het einde van de week op gebeuren, omdat het weer het voorlopig niet toelaat. Momenteel wordt dichter bij de Belgische kust gewerkt.
Sporen
Als de bodem van de Noordzee over enkele maanden gereconstrueerd is op de interessante plaatsen, zal er geboord worden naar microscopische sporen die duiden op de aanwezigheid van mensen en dieren. Zo kunnen kiezelwieren ons bijvoorbeeld vertellen of er op een bepaalde plaats zoet of zout water voorkwam en ons een beeld geven van wat zich duizenden jaren geleden op een bepaalde plaats afspeelde.
De zoektocht wordt nu pas ondernomen omdat nu pas de technologie voor handen is om de expeditie uit te voeren. “We kunnen in vergelijking met bijvoorbeeld 10 jaar terug steeds beter en gedetailleerder speuren naar sporen op de zeebodem”, aldus nog Seys. “Ook met het oog op de toekomst kunnen we er nog iets van leren. Denk aan de opwarming van de aarde die ook een effect zal hebben op ons milieu en de zeespiegel.”
NASADe eerste ruimteselfie ooit werd in 1966 genomen door Buzz Aldrin, de tweede man op de maan.
WETENSCHAP & PLANEETOp 20 juli 1969 zette Buzz Aldrin als tweede man ooit enkele stappen op de maan, maar dat is niet het enige waar de astronaut bekend om staat. Hij beweerde later immers in een interview dat hij en zijn collega’s op weg naar de maan een UFO hadden gezien. En volgens een organisatie uit Ohio meent de man dat ook oprecht: hij zou met vlag en wimpel geslaagd zijn voor een leugendetectortest.
De intussen 88-jarige Aldrin maakte gewag van een vreemd object toen hij op weg was naar de maan tijdens de missie van Apollo 11. “Er was daarbuiten iets dat dicht genoeg was dat we het konden observeren. Het had de vorm van een L”, klonk het. Volgens de Institute of BioAcoustic Biology in Albany (Ohio) mogen we zijn getuigenis ook niet zomaar van tafel vegen, want de man zou dat echt geloven. Hij en zijn collega’s Al Worden, Edgar Mitchell en Gordon Cooper zouden deelgenomen hebben aan een onderzoek en zouden ‘onder strikt opgevolgde wetenschappelijke omstandigheden’ geslaagd zijn voor een leugendetectortest.
De beweringen van het Instituut worden nu in heel wat media gepubliceerd, maar er duiken meteen ook heel wat kritische stemmen op. Zo wordt er op de website van de instelling met geen woord gerept over het onderzoek in kwestie, en is het helemaal niet duidelijk of de mannen wel hebben deelgenomen aan een test. Het zou bijvoorbeeld evengoed kunnen dat BioAcoustic Biology oude interviews met Aldrin geanalyseerd heeft, toen de man voor het eerst vertelde over de UFO op weg naar de maan.
APBuzz Aldrin in 2017.
Geen alien
Aldrin twijfelt trouwens zelf sterk aan het feit dat hij in 1969 een ander ruimteschip zag. Drie jaar geleden maakte hij dat duidelijk tijdens een vraag- en antwoordgesprek op sociaalnetwerksite Reddit. “In Apollo 11 zag ik een licht uit het raam van ons ruimteschip, en dat licht leek ons te volgen. Er waren heel wat mogelijke verklaringen voor dit fenomeen, en achteraf bekeken ben ik ervan overtuigd dat het de reflectie van de zon op een van de panelen was. Maar omdat we niet helemaal zeker zijn wat het is, kan je in principe spreken van een ‘unidentified object’.”
De man heeft ook al laten weten dat zijn uitspraken destijds uit hun context werden getrokken in de media. “Ik zag toen geen alien, al geloof ik best dat er buitenaards leven kan bestaan in onze melkweg. En er zijn miljoenen andere melkwegstelsels buiten het onze. Het is dus erg waarschijnlijk dat er ergens anders nog leven is. Maar ik denk dat die honderden lichtjaren van ons verwijderd zijn.”
ReutersBuzz Aldrin was de tweede man op de maan in 1969.
ThinkstockExperts inzake artificiële intelligentie vrezen dat de Zuid-Koreaanse universiteit met een wapenfabrikant samenwerkt om een leger autonome robots te ontwikkelen die "de doos van Pandora zou openen." Illustratiebeeld.
Experts op het vlak van artificiële intelligentie (AI) boycotten een Zuid-Koreaanse universiteit die volgens hen in samenwerking met een wapenfabrikant een geheim leger van robots aan het ontwikkelen is. Het Korea Advanced Institute of Science and Technology (Kaist) zou samen met wapenfabrikant Hanwha Systems robots ontwikkelen die, zo menen de academici, de doos van Pandora zouden openzetten en “de derde revolutie in oorlogsvoering” zouden ontketenen.
57 academici uit 30 landen waarschuwen dat de universiteit de technologie op punt stelt om een leger van robots te ontwikkelen dat de hele mensheid kan vernietigen. De specialisten ondertekenden een brief waarin ze stellen de universiteit te boycotten en hun zorg uiten over de plannen.
Doos van Pandora
Ze noemen die “de doos van Pandora” en stellen dat AI en robots niet mogen gebruikt worden als oorlogswapens. Het nieuwe AI-wapenlabo van de Kaist-universiteit werd in februari operationeel. Het werd gebouwd in samenwerking met Hanwha Systems, de belangrijkste wapenfabrikant in Zuid-Korea. “Eens deze doos van Pandora opengaat, zal het moeilijk zijn ze weer te sluiten”, stellen de professoren.
De brief werd opgesteld door professor Toby Walsh van de universiteit van Sydney en is gericht aan professor Shin Sung-chul, voorzitter van de Kaist-universiteit. “Het is betreurenswaardig dat een prestigieus instituut als Kaist de wapenwedloop wil opdrijven”, zo stelt Walsh.
“Daarom verklaren we openlijk dat we elke samenwerking met Kaist zullen boycotten tot de voorzitter van de universiteit garanties voorlegt - die we hebben gevraagd maar niet hebben gekregen - dat het centrum geen autonome wapens zonder betekenisvolle menselijke controle zal ontwikkelen.”
Autonome wapens zullen de derde revolutie in oorlogsvoering inluiden. Ze zullen ervoor zorgen dat oorlogen sneller worden uitgevochten en op een grotere schaal dan ooit tevoren. Ze hebben bovendien het potentieel terreurwapens te worden
Uit de brief die door 57 academici werd ondertekend
De reden voor de boycot en de veroordeling van de universiteit is de bezorgdheid over het potentieel van AI-wapentuig. “Indien ze ontwikkeld worden, zullen autonome wapens de derde revolutie in oorlogsvoering inluiden”, zo staat in de brief. “Ze zullen ervoor zorgen dat oorlogen sneller worden uitgevochten en op een grotere schaal dan ooit tevoren. Ze hebben het potentieel terreurwapens te worden.”
Gisteren reageerde de universiteit bij monde van voorzitter Shin Sung-chul, die stelt dat Kaist geen dergelijke droids ontwikkelt. “We hebben niet de intentie dodelijke autonome wapens of robots te maken. Als academisch instituut voeren we mensenrechten en ethische waarden hoog in het vaandel. Kaist zal geen onderzoeksactiviteiten verrichten die tegen de menselijke waardigheid ingaan.”
Robots aan grens met Noord-Korea
Professor Walsh verklaarde tegenover CNN dat hij “grotendeels tevreden” is met de reactie van Kaist. “Maar ik heb toch nog enkele vragen omtrent hun intenties.” De boycot blijft voorlopig van kracht. Dat betekent dat de academici Kaist niet zullen bezoeken of leden van de universiteit als gast ontvangen. Ze zullen ook geen bijdragen meer leveren aan eender welk onderzoeksproject waarbij Kaist betrokken is.
Volgende week debatteren 123 lidstaten van de Verenigde Naties over autonoom wapentuig. 22 landen eisen een absoluut verbod op dergelijke wapens.
Het Zuid-Koreaanse leger heeft al een team robots aan de grens met Noord-Korea. De Samsung SGR-A1 draagt een machinegeweer met een autonome modus, maar wordt tot nog toe via cameralinks door mensen bediend.
WETENSCHAPNASA heeft twee teams van wetenschappers de opdracht gegeven om een robotbij te ontwerpen die zal kunnen ingezet worden voor de verkenning van Mars. De piepkleine drones moeten een stuk handiger en voordeliger zijn dan de logge Marsrovers.
Een onderzoeksteam aan de universiteit van Alabama werkt in opdracht van NASA samen met een groep van Japanse wetenschappers aan het ontwerp van de vliegende microrobots.
NASA wil dat de ‘Mars bees’ of Marsbijen, zoals ze officieel genoemd worden, gelanceerd worden door een rover, die dienst zal doen as een soort van mobiele basis en laadstation.
Het lichaam van de Marsbijen zal lijken op dat van een hommel, terwijl ze beweeglijke, cicadenachtige vleugels krijgen; die zijn optimaal om stijgkracht te genereren in de dunne, ijle atmosfeer van de Rode Planeet. De zwaartekracht van Mars bedraagt immers slechts één derde van die van de aarde.
NASA
Dankzij hun beweeglijke vleugels zullen de minirobots lichter zijn en kunnen wetenschappers ook meer exemplaren tegelijkertijd inzetten. De bijen zullen bovendien in kleine zwermen worden uitgezet. Als één van de microdrones sneuvelt, is dat bijgevolg geen al te zwaar verlies.
De Marsbijen zullen niet alleen het terrein van Mars in kaart brengen, maar ook stalen verzamelen van de ijle lucht van de planeet, in de hoop op methaangas – een mogelijk teken van leven – te stoten. NASA’s Curiosityrover heeft in het verleden al kleine hoeveelheden van het gas gedetecteerd, maar voorlopig is nog onduidelijk of het van biologische oorsprong is.
ReutersZelfportret van NASA's Curiosityrover op Mars in 2013.
Het onderzoek, dat op 30 maart door NASA werd bekendgemaakt, zit momenteel in Fase 1, waarbij wordt gefocust op ht ontwerp van de vleugels, de beweging van de drone en het optimale gewicht. De eerste prototypes zullen getest worden in een vacuüm laboratorium met een luchtdichtheid die vergelijkbaar is met die op Mars.
In Fase 2 worden hun beweeglijkheid, windresistentie, stijg- en landingsvermogen, energievoorziening en teledetectie onder de loep genomen. Het zal nog jaren duren voor de technologische insecten aan hun ruimteverkenning kunnen beginnen.
WETENSCHAPSinds het verdwijnen van de legendarische Concorde in 2003 is er geen supersonisch passagiersvliegtuig meer geweest. Maar dankzij NASA komt daar verandering in. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft vliegtuigbouwer Lockheed Martin deze week opdracht gegeven een toestel te ontwikkelen dat sneller gaat dan het geluid, maar zonder ‘sonic boom’, de oorverdovende knal waarmee het doorbreken van de geluidsbarrière gepaard gaat.
Met de zogeheten X-plane zou een vlucht van New York naar Londen nog maar drie uur duren. Het toestel moet gaan vliegen op ruim 16 kilometer hoogte met een kruissnelheid van 1500 kilometer per uur.
Met de opdracht is een bedrag van 202 miljoen euro gemoeid. De bedoeling is dat de supersonische jet in 2021 zijn eerste testvluchten gaat uitvoeren boven bewoonde gebieden in de VS, om te bepalen of het geluidsniveau acceptabel is. Volgens NASA zal het doorbreken van de geluidsbarrière niet harder klinken dan het dichtvallen van een autoportier. Vluchten met passagiers zijn niet eerder voorzien dan 2035.
WETENSCHAP & PLANEETZo’n 65 miljoen jaar geleden stonden de dinosaurussen aan de top van de voedselketen, tot een meteorietinslag abrupt een einde maakte aan hun heerschappij op aarde. Dat is toch de gangbare theorie, maar evolutionair expert Gordon Gallup haalt die denkwijze nu onderuit. Volgens hem waren de dino’s al lang op weg naar de uitgang, en wel wegens een gebrek aan smaak.
Prof. Gallup en zijn voormalige student Michael Frederick menen dat de dinosauriërs al in de problemen zaten en aan het uitsterven waren voor een meteoriet ze helemaal van de kaart veegde. Ze leggen dat uit in een nieuwe studie, die gepubliceerd werd in het vakblad Ideas in Ecology and Evolution. Volgens hen lag een fysiologisch probleem aan de basis van de uitsterving: ze hadden een slecht ontwikkeld smaakvermogen.
Het gaat hier meer bepaald om ‘aangeleerde smaakafkeer’, een evolutionair verdedigingsmechanisme dat je vandaag de dag bij de meeste diersoorten ziet. Dat wil zeggen dat dieren kunnen leren welke voeding voor problemen zorgt, zoals buikpijn, en die in de toekomst gaan vermijden. “Dat is waarom we er nooit in geslaagd zijn om ratten volledig uit te roeien, omdat ze geleerd hebben om om te gaan met toxische voeding. Komen ze iets tegen dat ze nog nooit geproefd hebben, dan proberen ze slechts een klein stukje. Bevalt het hen niet, dan zullen ze het voortaan vermijden, omdat ze de geur en smaak linken aan de negatieve gevolgen.”
Thinkstock
Giftige planten
Dino’s hebben dat mechanisme echter nooit ontwikkeld. Aan het einde van hun tijdperk - de overgang van het Krijt naar het Tertiair - ontstonden de eerste bloeiende planten. Die angiospermae waren vaak giftig, maar de dieren bleven ze toch eten, omdat ze de problemen die ze ondervonden niet konden linken aan de planten in kwestie. Heel wat dinosaurussen bezweken aan de gevolgen van de toxiciteit, en hun aantallen begonnen achteruit te gaan.
Gallup kwam tot die conclusie na onderzoek bij krokodillen, die rechtstreeks afstammen van de dino’s. Ook zij bleken geen onderscheid te kunnen maken tussen gezond en giftig voedsel. “Hoewel de meteoriet zeker zijn rol heeft gespeeld, stond de soort daarvoor al zwaar onder druk. Hun brein was niet genoeg ontwikkeld om te beseffen wat ze wel en niet mochten eten. De huidige theorie impliceert dat de dinosauriërs plotseling verdwenen zijn, maar de bewijzen zeggen iets anders: ze waren al lang voor de meteorietinslag aan het uitsterven.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
04-04-2018
Universum kan door botsing met negatieve energie plots vernield worden - HLN.be
Universum kan door botsing met negatieve energie plots vernield worden - HLN.be
Thinkstock
WETENSCHAP & PLANEET Ons universum kan abrupt vernietigd worden door een botsing met een bubbel van negatieve energie gecreëerd door het higgsdeeltje. Dat stellen fysici van de universiteit van Harvard. Het proces kan al ingezet zijn in een verre uithoek van ons universum. Dit doemscenario hoeft ons en de komende generaties echter niet echt te verontrusten: het ligt nog triljoenen jaren van ons verwijderd.
Experts stellen dat de massa van het higgsdeeltje - dat massa verleent aan alle materie - kan wijzigen en dat dit nefast zou zijn voor de processen die leven mogelijk maken. Dit kan in gang gezet worden door interactie tussen het zogenaamde Godsdeeltje en een zwart gat. Dat kan al gebeurd zijn in een verre uithoek van het universum.
Het einde van het universum wordt voorspeld door het zogenaamde Standaard Model van de deeltjesfysica, dat stelt dat donkere energie de expansie van het universum drijft tot alles zal eindigen in een koude, vormeloze afgrond.
De nieuwe studie zet die denkwijze nu echter op zijn kop door te stellen dat het einde plots zal komen. En dit over 10^139 jaar. Dat is 10 gevolgd door 139 nullen, of tien miljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen biljoen jaar. Zelfs al waarschuwen wetenschappers vandaag dat het proces al kan ingezet zijn, het is dus geen reden om een decadent eind-van-de-wereld-fuif te organiseren.
In hun studie stellen de vorsers dat ze 95% zeker zijn dat het universum nog meer dan 10^58 jaar zal meegaan, wat ook nog geen zorg oplevert voor onze achterachterkleinkinderen. Die 5% onzekerheid betekent dat ze onzeker zijn dat het minder dan 10^58 jaar zal duren.
WETENSCHAPOost-Afrika zal zich afsplitsen van de rest van het continent, voorspellen geologen. Hoewel het een proces is van miljoenen jaren, zijn de eerste tekenen zichtbaar. Zoals een breuklijn in Kenia, en die wordt steeds dieper.
Vorige week stortte in het zuidwesten van Kenia een deel van de drukke Mai Mahiu Road deels in nadat er een vulkanische breuklijn ontstond. Door de scheur zijn delen van de weg verzakt en ontstond een groot gat dat het water opslokte. Dat leidde vervolgens tot nog meer barsten. Op sommige plaatsen is de breuk inmiddels meer dan 50 meter diep en 20 meter breed.
Wetenschapper Lucia Perez Diaz, verbonden aan de Royal Holloway universiteit van London, ziet hierin het bewijs dat het oostelijk deel van Afrika een nieuw continent zal vormen. Kenia, Tanzania, Somalië en een deel van Ethiopië zullen uiteindelijk worden afgescheiden, schrijft The Mirror naar aanleiding van haar publicatie in het blad Conversation.
In het artikel beschrijft ze hoe dit geologisch proces zich voltrekt diep in de aarde. Afrika bestaat nu nog uit één tektonische plaat: de zogeheten Afrikaanse plaat. Alleen, die wordt in het oosten geleidelijk uit elkaar gespleten, ter hoogte van Somalië.
Daardoor zullen er op termijn twee platen ontstaan: de Somalische plaat (de oostelijke plaat) én de Nubische plaat (de westelijke plaat). Het uit elkaar schuiven van (nieuwe) tektonische platen wordt ook wel ‘riftvorming’ genoemd. Doordat breuken in ondergrondse platen in tegenovergestelde hellingsrichting bewegen, ontstaat een soort van vallei tussen twee hooglandgebieden of bergketens.
Die ‘vallei’, ook wel een slenk genoemd, wordt verder uitgediept door erosie én door hitte die gevormd wordt door vulkanische activiteit die uit de kern van de aarde naar de oppervlaktekorst komt. De breuk gaat heel langzaam: jaarlijks gaat het om een verschuiving van zo’n 45 millimeter.
Creative Commons 4.0, AlataristarionDe Somalische plaat omvat het oosten van Afrika.
Geschiedenis
Over zo’n 10 miljoen tot 50 miljoen jaar zal Oost-Afrika zich daardoor hebben afgescheiden van de rest van Afrika, zegt wetenschapper Diaz. In de geschiedenis van Afrika is zoiets overigens wel eerder gebeurd. Zo heeft Madagaskar zich zo’n 110 miljoen jaar geleden losgemaakt van Somalië door middel van een zeer brede slenk.
Vermoedelijke opvolger Pluto laat zich (nog) niet zien
Steven Stroeykens
rvEen vergelijking tussen de (vermoedelijke) grootte van planeet X (midden) met de aarde (links) en Neptunus (rechts). Die zou tot tien keer zo zwaar zijn als de aarde.
WETENSCHAPAstronomen beginnen steeds sterker te vermoeden dat er zich in ons zonnestelsel een onontdekte planeet schuilhoudt die de banen van andere hemellichamen beïnvloedt. Die zou veel groter en zwaarder zijn dan de vroegere negende planeet Pluto en verder weg staan van de zon dan alle andere planeten.
Er zijn bizarre dingen gaande in het buitenste stuk van het zonnestelsel voorbij Neptunus, de verste van de acht planeten. In die koude buitenwijk van het zonnestelsel draaien een heleboel kleine, ijzige hemellichamen, waaronder ook Pluto, dat in 2006 tot ‘dwergplaneet’ werd gedegradeerd. Astronomen noemen die kleine hemellichamen meestal nogal fantasieloos ‘trans-Neptunian objects’ of TNO’s (objecten voorbij Neptunus). Samen vormen ze de zogeheten ‘Kuipergordel’, een vele miljarden kilometers grote zwerm voorbij Neptunus.
Áls de planeet bestaat, is het een grote bol ijs die zich schuilhoudt in de ijskoude, donkere buitenste delen van ons zonnestelsel»
Het zijn de vreemde banen van sommige TNO’s in de Kuipergordel die astronomen nu aan het denken hebben gezet. Ze draaien immers niet rond de zon in nette cirkels die ongeveer in eenzelfde vlak liggen — zoals de acht planeten doen — maar beschrijven heel langgerekte ellipsvormige banen die schots en scheef georiënteerd staan in de ruimte. Sedna bijvoorbeeld — een duizend kilometer grote bal ijs en rots die er maar liefst 11.000 jaar over doet om één keer rond de zon te draaien — verwijdert zich één keer per omloop tot ruim 140 miljard kilometer van de zon. Da’s dertig keer zo ver als Neptunus en 940 keer zo ver als de aarde.
Kudde schapen
Maar de banen van die avontuurlijke TNO’s zijn niet helemaal willekeurig, integendeel. Er is een groepje bij met verdacht gelijkaardige banen, in een gelijkaardige hoek tegenover de rest van het zonnestelsel en reikend tot gelijkaardige afstanden. Dat moet een reden hebben, denken astronomen, en dan is een nog onbekende planeet de meest voor de hand liggende. Misschien trekt en sleurt zijn zwaartekracht aan de TNO’s en houdt hij die in het gareel als een herdershond bij een kudde schapen?
Als planeet nummer 9 echt bestaat, is het alleszins een behoorlijk fors exemplaar. Misschien zelfs tien keer zo zwaar als de aarde en érg ver weg: gemiddeld 60 à 75 miljard kilometer van de zon, volgens een schatting van Mike Brown en Konstantin Batygin van het California Institute of Technology. Op zijn verste punt zou hij nog een stuk verder kunnen komen dan Sedna. Ter vergelijking: de aarde staat op amper 0,15 miljard kilometer van de zon.
Grote bol ijs
Wat voor planeet het is, weten we niet, maar een grote bol ijs, mogelijk met wat gesteente en ander materiaal ertussen gemengd, is een goede gok. Hij houdt zich immers schuil in de ijskoude, donkere buitenste delen van ons zonnestelsel, ver weg van de zonnewarmte. Doordat hij zich zo ver weg van ons en de zon bevindt, moet planeet 9 – als hij al bestaat – erg lichtzwak zijn en moeilijk te vinden. Zelfs door de grootste telescopen zou hij niet meer zijn dan een onooglijk klein lichtpuntje, verloren tussen de miljarden verre sterren in onze Melkweg. Dat verklaart waarom hij nooit eerder is waargenomen door een telescoop. Het belet astronomen niet om te proberen. Onder meer het team van Brown is aan het speuren geslagen met de Subara, een grote telescoop op een bergtop in Hawaï.
Op basis van de banen van bekende TNO’s kunnen astronomen wel ruwweg de baan van planeet 9 schatten, maar nog niet op welk punt van die baan hij zich momenteel bevindt. Dat betekent dat hij op heel veel plaatsen aan de hemel zou kunnen staan. Om zeker te zijn moet die héle baan afgespeurd worden, met een ruime onzekerheidsmarge eromheen. De zoektocht zou dus weleens lang kunnen duren, maar de astronomen zouden natuurlijk ook geluk kunnen hebben en morgen al op de planeet stoten.
rvOmdat de planeet zich op liefst 60 à 75 miljard kilometer van de zon zou bevinden, moet het er ijskoud zijn en bestaan uit een grote bal ijs met eventueel wat ander materiaal ertussen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
30-03-2018
Zo groot als een bus en 9 ton zwaar, maar waar en wanneer stort Chinees ruimtestation dit weekend neer op aarde? - HLN.be
Zo groot als een bus en 9 ton zwaar, maar waar en wanneer stort Chinees ruimtestation dit weekend neer op aarde? - HLN.be
Infografieken Nederland
WETENSCHAP Dit weekend zal het Chinese ruimtestation Tiangong-1, dat ongeveer zo groot is als een bus, met een rotvaart op aarde neerstorten. De kans dat je een van de brokstukken op je hoofd krijgt, is wel bijzonder klein: er is maar één kans op een biljoen.
“Wanneer en waar het station zal neerkomen, is niet precies te voorspellen”, weet Bart Hendrickx, die als ruimtevaartspecialist verbonden is aan Volkssterrenwacht Urania. “De laatste voorspelling is dat het zondag zal zijn. Zeker is dat de brokstukken ergens tussen 43° noorderbreedte en 43° zuiderbreedte zullen neervallen. Wij lopen dus helemaal geen gevaar.” Het gebied waar stukjes van het ruimtestation kunnen terechtkomen, strekt zich ongeveer uit van het midden van Italië tot onder Australië. Vrij groot, inderdaad. “Maar”, zegt Hendrickx, “Vergeet ook niet dat 70% van de aarde uit water bestaat. De kans dat je getroffen wordt door een blikseminslag is vele keren groter.”
Het ruimtestation, dat in 2011 gelanceerd werd en waarmee de Chinezen al in 2016 het contact verloren, is zo groot als een autobus. “Het weegt ongeveer 9 ton en is 10 meter lang. Maar er zijn al veel grotere objecten naar beneden gekomen: het Amerikaanse ruimtestation Skylab, dat in 1979 neerstortte, woog 80 ton of met andere woorden tien keer meer. Dat Tiangong-1 - wat Chinees is voor ‘Hemels Paleis’ - ongecontroleerd naar beneden zal komen, is geen ideaal scenario, maar ook dat is in het verleden nog gebeurd.”
Tiangong-1 zal neerstorten met een snelheid van 27.000 kilometer per uur, wat volgens Hendrickx véél trager is dan een meteoriet. Bovendien zullen de meeste brokstukken opbranden bij contact met de dampkring. “Als je toch nog een stuk vindt van het ruimtestation, kan je er beter afblijven: de temperatuur zal hoog zijn en in de tank kan ook altijd wat van de giftige brandstof achtergebleven zijn.”
REUTERSEen schaalmodel van het bewuste ruimtestation.
APHet Russische ruimtestation Mir ('Vrede') brandde op 23 maart 2001 grotendeels op in de atmosfeer. Brokstukken vielen in de Stille Oceaan. De eerste module van Mir werd gelanceerd in 1986.
WETENSCHAPHet onbestuurbaar geworden eerste Chinese ruimtestation, de Tiangong-1, valt zondag op Aarde terug. Dit heeft de gezaghebbende website spaceweather.com gemeld. China zegt ondertussen dat er geen reden tot ongerustheid is voor de luchtvaart of voor schade aan de grond.
Tot voorheen luidde het in Peking dat de terugkeer tussen 30 maart en 4 april zou plaatsvinden, terwijl het Europese Ruimtevaatbureau ESA het terugkeervenster naar 2 april vernauwde. Spaceweather.com zegt nu dat het zondag omstreeks 09.15 uur Belgische tijd zou gebeuren, met een onzekerheid van twintig uur. De terugkeer zal in een gebied tussen 43 graden noorderbreedte en 43 graden zuiderbreedte gebeuren.
Geciteerd door het officiële persburau Xinhua zegt het Chinese Engineeringbureau voor de Bemande Ruimtevaart (CMSEO) dat het tien meter lange ruimteschip wellicht helemaal zal opbranden in de atmosfeer. “Mensen moeten zich helemaal geen zorgen maken”, luidt het. “Het wordt geen vurige crash, maar meer iets als een meteorenstorm”. Tijdens zo een storm vallen 1.000 tot 20.0000 meteoren per uur uit de kosmos, maar de kans dat een meteoriet van meer dan 200 gram iemand raakt is 1 op 700 miljoen, zegt het CMSEO.
Drie fasen
Het legt uit dat zo een terugval gewoonlijk in drie fasen gebeurt. In de eerste fase zorgt de atmosferische wrijving ervoor dat zonnepanelen, antennes en andere externe delen op een hoogte van zowat 100 km worden afgerukt. Tijdens de verdere afdaling brandt tengevolge van toenemende hitte en wrijving de hoofdstructuur van het ruimteschip op of explodeert ze. De desintegratie gebeurt op zowat 80 km hoogte.
De fragmenten blijven branden tot ze niet meer bestaan. Enkel een heel kleine hoeveelheid schroot bereikt het aardoppervlak, tengevolge van de geringe massa aan een zeer lage snelheid.
Overblijvende brokstukken zullen heel waarschijnlijk in plaats van dichtbevolkte gebieden te raken in zee storten, want zeeën vormen zeventig procent van het aardoppervlak. Sinds de jaren zestig is meer dan 15.000 ton ruimteschroot teruggevallen. Nooit is iemand geraakt, zegt het CMSEO.
Extreem toxisch
De Facebookgroep ESA Fans Group roept niettemin mensen, die een uit de lucht gevallen verkoold object vinden, op dit niet aan te raken. De Tiangong-1 heeft nog steeds extreem toxische en bijtende brandstof aan boord. De vinders dienen de bevoegde autoriteiten zoals politie of brandweer op de hooge te brengen. Op 29 september 2011 lanceerde Peking zijn eerste ruimtestation, de Tiangong-1 (Hemels Paleis). Het is sinds 2013 niet meer operationeel en enkele jaren later verloor Peking de controle over het ruimteschip.
APHet eerste Chinese ruimtestation Tiangong-1 werd in 2011 operationeel. Sinds 2013 is het contact verbroken.
WETENSCHAP & PLANEET Een pas ontdekt sterrenstelsel slaat astronomen met verstomming. Het stelsel bevat zo goed als geen donkere materie: iets dat tot nu toe niet mogelijk werd geacht. De ontdekking haalt huidige theoriën rond het ontstaan van sterrenstelsels en de rol van donkere materie onderuit.
Toegegeven, over donkere materie is nog niet veel bekend: de deeltjes zijn onzichtbaar en niemand weet exact waar ze vandaan komen. Waar wetenschappers het tot nu toe wél over eens zijn, is dat het heelal bestaat uit vijf keer meer donkere materie dan gewone materie, zoals bijvoorbeeld van sterren, planeten en gassen. Daarnaast werd gedacht dat sterrenstelsels niet konden ontstaan zonder donkere materie. De ontdekking van een nieuw sterrenstelsel gaat lijnrecht in tegen die theorieën. Het stelsel, NGC 1052-DF2 of kortweg DF2, bevat namelijk zo goed als géén donkere materie.
Het stelsel ligt op zo’n 65 miljoen lichtjaren van de aarde, en is ongeveer zo groot als onze Melkweg, maar heeft circa 200 keer minder sterren. Belangrijker: het bevat ongeveer 400 keer minder donkere materie dan verwacht. De ontdekking “stelt alle courante theorieën omtrent de vorming van sterrenstelsels op de proef”, schrijft Pieter van Dokkum, de Nederlandse astronoom verantwoordelijk voor de ontdekking.
Traag draaien
De reden waarom DF-2 wordt geacht zo goed als geen donkere materie te bevatten, is omdat het stelsel trager draait dan het volgens de huidige theorieën zou moeten. Tot nu toe werd aangenomen dat donkere materie fungeert als de “lijm” die sterrenstelsels samenhoudt. Meeste zichtbare sterrenstelsels draaien te snel voor hun zichtbare massa - de sterren en gaswolken in het stelsel - waardoor werd gedacht dat een onzichtbare massa voor meer zwaartekracht zorgde: donkere materie. DF-2 draait echter op een heel normale snelheid voor zijn zichtbare massa. Wetenschappers concluderen daarom dat het stelsel bijna geen donkere materie herbergt.
Waarom het DF-2 ontbreekt aan donkere materie, blijft voorlopig een vraagteken. Voor nu zijn wetenschappers op zoek naar gelijkaardige stelsels om een mogelijke verklaring te vinden.
Wetenschappers hebben ontdekt dat er een soort snelweg is in ons lichaam waar vloeistof onder de huid loopt en langs heel wat organen passeert. In een artikel op de wetenschapssite Scientific Reports wordt zelfs gesproken over een “nieuw orgaan”. Volgens de ontdekkers zou het netwerk verantwoordelijk kunnen zijn voor de verspreiding van kanker in ons lichaam, wat natuurlijk bijzonder belangrijk is in het onderzoek naar kanker en hoe we het kunnen bestrijden.
APEen ruimteveer met aan boord de Tiangong-1 werd in 2011 gelanceerd. Sinds 2013 is het ruimtestation oncontroleerbaar.
WETENSCHAPDe verwachte terugval op Aarde van het eerste Chinese ruimtestation, de Tiangong-1, zal tussen 31 maart en 4 april plaatsvinden. Dat heeft het officiële Chinese persbureau Xhinhua op gezag van het Chinese Engineeringbureau voor Bemande Ruimtevaart gemeld.
Op 29 september 2011 lanceerde Peking zijn eerste ruimtestation, de Tiangong-1 (‘Hemels Paleis’). Ondertussen heeft China de controle over het meer dan acht ton wegende ruimteschip, dat sinds 2013 niet meer operationeel was, verloren.Het ding komt dus sowieso naar beneden. Dat zal tussen 31 maart en 4 april gebeuren. Naar verwachting zal het ruimteschip volledig opbranden in de atmosfeer.Op 25 maart draaide de Tiangong-1 een baan met een gemiddelde hoogte van 216,2 km. Het embryonale ruimtestation was toen nog intact.
Het Europese Ruimtevaartbureau ESA voorziet de terugval tussen 30 maart en 2 april, al is dit volgens zijn Bureau voor Ruimteschroot “zeer variabel”. De terugkeer zal plaatsvinden tussen 43 graden noorder- en 43 graden zuiderbreedte. ESA waarschuwt dat het nooit het exacte tijdstip en exacte plaats zal kunnen inschatten.
Mount Sinai Beth Israel Medical CenterCreative Commons (https://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/legalcode)
MEDISCHWetenschappers hebben een ophefmakende ontdekking gedaan in het menselijk lichaam: een soort snelweg voor vloeistof die onder de huid en langs veel organen loopt. In een artikel in Scientific Reports noemen ze dat netwerk van vochthoudende compartimentjes samen voor het eerst een “nieuw orgaan”. Ze hopen dat de ontdekking helpt begrijpen hoe kanker zich door ons lichaam verspreidt.
De lagen van het ‘interstitium’, zoals het netwerk wordt genoemd, werden lang beschouwd als dicht bindweefsel, maar nu blijken het minuscule reeksen vochthoudende kanaaltjes. Die zitten onder de huid, maar ook langs darmen, longen, bloedvaten en spieren. Samen vormen ze een netwerk dat ondersteund wordt door een raamwerk van sterke, flexibele eiwitten. De onderzoekers vermoeden dat de compartimentjes kunnen dienstdoen als schokbrekers die lichaamsweefsel beschermen tegen schade, en dat ze samen ongeveer een vijfde van het lichaamsvocht bevatten.
Levend weefsel
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat dit nu pas wordt ontdekt? Dokters David Carr-Locke en Petros Benias van het Mount Sinai Beth Israel Medical Center in New York stootten erop tijdens een kijkonderzoek van het galkanaal van een patiënt, waar ze aanwijzingen zochten van kanker. De camera gaf lichaamsweefsel vergroot weer, waardoor de artsen op patronen stootten die ze nog niet eerder hadden gezien. Zij namen vervolgens contact op met patholoog Neil Theise van de New York University.
thinkstockDe galblaas zit naast de lever.
Maar het ging dus om een levende patiënt, terwijl traditioneel onderzoek dood lichaamsweefsel bestudeert waaruit vloeistoffen verwijderd zijn. De kanaaltjes werden dus doorgaans aanzien als een simpele laag bindweefsel, maar Theise ontwikkelde een techniek om het verwijderde weefsel in leven te houden. Dat is meteen ook zijn grote verdienste, zegt professor Patrick Pauwels, hoofd van de dienst Pathologische Anatomie van het UZ Antwerpen. Aan de VRT-nieuwsredactie legt hij uit dat de vloeistofstromen wel degelijk al langer gekend waren, maar dat het nu de eerste keer is dat ze in levend weefsel in detail bestudeerd werden mét het circulerende vocht erin.
Kanker
Theises team analyseerde nog stukjes galkanaal van twaalf andere patiënten en stelden vast dat de laag uitmondt in het lymfevatenstelsel, het netwerk van organen, vaten en weefsel waarin lymfe en lymfocyten zitten en getransporteerd worden. Dat is betrokken bij het afweersysteem van ons lichaam.
De onderzoekers vonden aanwijzingen dat kankercellen van tumoren via het interstitium in het lymfesysteem kunnen belanden. Het netwerk zou zo een rol kunnen spelen bij de verspreiding van kanker doorheen het lichaam, waardoor wetenschappers mogelijk nieuwe testen voor kanker zouden kunnen ontwikkelen.
Joeri Gagarin, bijgenaamd de “Columbus van de Cosmos” of de “eerste popster van het Oostblok”, was de eerste mens in de ruimte in 1961. Bijna zeven jaar later kwam hij om tijdens een ongeluk met een gevechtsvliegtuig. Morgen is hij exact vijftig jaar dood. Wat er precies is gebeurd, is nog steeds een mysterie. Sinds zijn mysterieuze dood duiken er voortdurend theorieën op.
Joeri Aleksejevitsj Gagarin, een op 9 maart 1934 geboren boerenzoon, raakte geselecteerd voor de eerste Sovjet-kosmonautenklas en speelde het klaar om op 12 april 1961 met zijn Vostok-1 de allereerste mens in de ruimte te worden. Berichten dat zijn missie van 108 minuten bij de terugkeer bijna fataal afliep, kwamen pas later bovendrijven en werden zelfs nog in 2007 in het vluchtleidingscentrum Tsoup nabij Moskou ontkend.
Hoe dan ook, Gagarin werd een uithangbord van de Sovjet-Unie en mocht wereldwijd zijn triomf vieren. Vreemd genoeg viste hij nadien steeds naast het net om opnieuw de ruimte in te gaan, al zijn er bronnen die zeggen dat sommigen hun held liever niet bij een eventueel ongeluk wilden zien omkomen. Bovendien bleek Gagarin, net als sommigen van zijn collega’s, niet vies te zijn van alcohol en andere dames dan zijn vrouw.
Tragische trainingstocht
Een ongeval kwam er toch, op 27 maart 1968. Maar niet in de ruimte. Tijdens een trainingstocht nabij Moskou met een Mig-15 gevechtstoestel kwam Gagarin op 34-jarige leeftijd om het leven, net als zijn co-piloot. “Mijn missie zit erop. Ik keer terug” waren de laatste woorden van Gagarin vlak voor zijn dood.
Op last van het Centraal Comité van de Communistische partij werd de volgende dag een staatscommissie opgericht om het ongeluk te onderzoeken. Korte tijd later werd geheimhouding over de conclusies bevolen om te vermijden dat er geen twijfel zou ontstaan omtrent de professionele bekwaamheid van de held van de natie. Bovendien werd de commissie ontbonden. Het enige officiële document is het door het Politbureau ondertekende overlijdensbericht waarin staat dat beide piloten “tengevolge van een catastrofe tijdens een oefenvlucht zijn omgekomen”. Er werd met geen enkel woord over een oorzaak gerept.
Mysterieuze oorzaak
Er ontstond een waaier van verklaringen en speculaties, de ene al wat spectaculairder dan de andere, zoals terrorisme. Meer bepaald zou secretaris-generaal Leonid Brezjnev van de Sovjet-Russische communistische partij, vanwege de populariteit van Gagarin, hebben bevolen de kosmonaut te doden. Of dat de Held van Sovjet-Unie slachtoffer was geworden van de wraak van buitenaardse wezens.
Meer plausibel: botsing met een vogel - maar door ornithologen ontkracht - of met een weerballon. Mogelijk was de cabine van de Mig niet helemaal afgesloten waardoor beide inzittenden naar buiten zijn geslingerd. Of zou het toestel in de wervelstroom van een ander zijn geraakt. Volgens een andere theorie was Gagarin ladderzat in de Mig gestapt. De vreemdste theorieën duiken op, maar tot nog toe weet niemand precies hoe Joeri Gagarin om het leven kwam.
WETENSCHAP & PLANEETDe herkomst van een raadselachtige mini-mummie uit Chili, die door velen als een buitenaards wezentje werd gezien, is bekend. Het piepkleine, slechts 15 centimeter lange gemummificeerde skelet met vreemd uitgerekte schedel en grote oogkassen is menselijk, vrouwelijk om precies te zijn. Dat staat vast na vijf jaar intensief DNA-onderzoek en vergelijking met het genoom van chimpansee en resusaap.
De ontdekking in een verlaten, gortdroog en heet oord in de Chileense Atacama-woestijn baarde in 2003 wereldwijd opzien. Er werd zelfs een documentaire gewijd aan het alientje, dat Ata werd gedoopt naar de vindplaats. De film is nu definitief sciencefiction. In werkelijkheid had de kleine gemuteerde meid, die vermoedelijk een jaar of veertig geleden veel te vroeg werd geboren, een reeks genetische afwijkingen, die onder meer leidden tot misvorming van de schedel.
Californische wetenschappers hebben dat in het vakblad Genome Research beschreven. Van veel van de aangetoonde gendefecten was bekend dat ze een rol speelden bij dwerggroei, verkromming van de ruggengraat (scoliose) en deformatie van spieren en botten. Andere geconstateerde mutaties waren wel in verband gebracht met het ontstaan van bepaalde ziektebeelden maar nog niet met dit soort ontwikkelingsstoornissen.
Bij het eerste onderzoek viel meteen op dat Ata tien in plaats van twaalf paar ribben had en dat sommige skeletdelen van een zes- of zevenjarig kind leken. Zou het kunnen dat zij ondanks alle misvormingen zo lang heeft geleefd? Nee, zeggen de specialisten dankzij het uit een rib gehaald erfelijk materiaal. Ata was een foetus en leed aan een zeldzame ziekte die botten snel doet verouderen.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
Michael Jäger)
