The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
06-10-2022
Mount Wilson Ranch FULL DOCUMENTARY – Ancient Alien Contact and Paranormal Skinwalker Investigation
Mount Wilson Ranch FULL DOCUMENTARY – Ancient Alien Contact and Paranormal Skinwalker Investigation
One of the most interesting secrets of Skinwalker Ranch is the mystery of Mount Wilson.
Are the Old Tombs of Kaole, Tanzania, Really Able To Heal?
Are the Old Tombs of Kaole, Tanzania, Really Able To Heal?
Situated on the beautiful east coast of Africa, Tanzania is a fascinating country with a rich culture and no shortage of historic sites on its Indian Ocean coast. Kaole, an abandoned town and archaeological location, is one of the most significant of these sites due to the development of Islam and commerce in the region.
The History of Kaole, Tanzania
Kaole is located near the historic town of Bagamoyo and, based on archaeological research, we know the area was first settled by local tribes as early as the 8 th century, drawn to the region’s resources. Unfortunately, because it was made of wood, most of the first settlement no longer exists.
Thanks for reading Ancient Origins UNLEASHED! Subscribe for free to receive new posts and support my work.
The tribesmen traded extensively with seafarers, including Arabs and Persians. In fact, the eastern coast of Africa has been decisively influenced by Arab-Persian traders and merchants who brought Islam to the area, which in turn led to the development of the unique Swahili culture.
Still the predominant ethnic group in the region, the Zaramo people settled in Kaole around the 10 th century. During the Middle Ages, roughly 13 th century AD, the town of Kaole was occupied by both Arabs and a Swahili population. The town was diverse and had extensive trade connections both by land and sea; pottery and other artifacts which have come from as far afield as China have been found.
Old Arab Teahouse, Bagamoyo (Jones, A / CC BY 3.0 )
The town was ruled by local sheikhs who had immense political and religious authority. One of the best known was Sheikh Ali Muhamad al-Hatim al-Barawi, an important figure in the region who is still revered by local Muslims. At some point in time, however, Kaole was a dependency of the power city-state of Kilwa. The town was controlled by Muslims, often of Arab origin, who taxed the local population.
In the 18 th century settlers from Oman came to the area. They moved the markets to the small settlement of Bagamoyo, three miles north of Kaole, due to the fact that the harbor upon which the prosperity of the town rested had silted up and was no longer suitable for merchants’ vessels.
The Timeless Ruins at Kaole, Tanzania
There are significant archaeological remains at the site dating from the Middle Ages, including houses, wells, and walls. At the center of the old town stand two mosques. The first is from the period of the Sultanate of Kilwa and dates to the 13 th century, the oldest on mainland Tanzania. A paved pathway, which is one of the finest examples of Medieval paving in Africa, leads to the second mosque which dates from the 15 th century. Approximately 22 graves of foreigners who resided in the town during its heyday have been found.
Several Shirazi style tombs with distinctive pillars which are almost certainly the graves of local religious leaders grace the area. These tombs are thought to be of Persian inspired design and indicate the level of influence the culture had on the east coast of Africa. Many tombs found around the old town which have no inscriptions are those of children.
The Spiritual Significance of Kaole, Tanzania
This site retains a great deal of religious significance for communities in the area and pilgrims still visit the tombs of the religious leaders or sheiks. It is widely believed in this part of Tanzania that certain tombs have magical healing powers, so many people looking to be cured of evil spirits come to this site that overlooks the magnificent Indian Ocean. Another option is hammering iron nails into a sacred tree which is believed to transfer bad luck or illness into the wood.
Getting to Kaole
The Kaole ruins are five kilometers (three miles) southeast of the town of Bagamoyo from where you can hire a taxi. Accommodation near the archaeological site is plentiful.
Top image: Old mosque of Kaole. Source: Hinrichsen, L / CC BY 3.0
Something Strange Is Happening In Space! - Jason A Must Video
Something Strange Is Happening In Space! - Jason A Must Video
I find it interesting how JWST was supposed to “see into the early universe” by looking farther than any other telescope. We got the first couple of images of deep space and apparently they didn’t see what they expected to see. Now they are looking at planets, galaxies and nebula that are not in deep space. There is a lot of deep space to look at and it seems like they are afraid of what else they may find.
I don’t believe they can see out that far…. we have been lied to for time and memoriam!
The Davis Wilson Notes: Secret reverse-engineering program pertaining to extraterrestrial technology
The Davis Wilson Notes: Secret reverse-engineering program pertaining to extraterrestrial technology
There has been renewed discussion lately regarding the Davis-Wilson notes, which detail a meeting held in 2002 that discussed a deeply secret reverse-engineering program pertaining to extraterrestrial technology.
Richard Dolan discusses the latest developments while also reviewing the notes themselves, his own personal connection to them, the arguments supporting their authenticity, and most importantly the implications.
UFO's are real and the government and military forces on Earth know it. Explore suppressed and hidden information about the strangest UFO incidents in history.
You will be amazed by countless UFO sightings by highly credible witnesses that defy explanation.
UFO's are here whether we like it or not, and their technology far exceeds ours. If they decided to take over the human race, there would be little our government and military factions could do about it.
Learn about the deception and cover-up of the UFO Phenomenon. Everything you've been told about Aliens and UFOs is a lie.
Creating Crashed UFOs and Dead Aliens That Never Existed: Secret Psychological Warfare
Creating Crashed UFOs and Dead Aliens That Never Existed: Secret Psychological Warfare
Nick Redfern
Nineteen-sixty-nine was the year in which an undeniably elaborate UFO-themed Soviet ruse was put into place over in Russia. This strange affair was highly sophisticated and it revolved around a crashed UFO and the top secret study of an alleged dead alien creature. It was certainly shades of Roswell and the notorious 1995 "Alien Autopsy" film. The story itself is undeniably fascinating – which, I am sure, is what the Russians were surely counting on – as the “evidence” is an old piece of film-footage that reportedly chronicled the whole weird thing. While the crash of the UFO is said to have occurred in March 1969, the story – and the attendant film – did not surface until 1998, almost three decades later. That was the year in which a television production, The Secret KGB UFO Files, was broadcast in the United States and elsewhere, too. There's no doubt that a great deal of money was put into the over-sensationalized production and it was hosted by the late Roger Moore, the star of seven of the phenomenally successful James Bond movies. The documentary covered a wide body of UFO-based data (some of it blatantly hoaxed); however, there’s no doubt that it was specifically the film of the supposed crashed UFO and its deceased crew-member which caught the attention of most of those who bothered to watch it.
(Nick Redfern) Dead aliens or sophisticated dummies?
Certainly, a great deal of effort went into the production of the film: I have to stress to you that this was most definitely not the work of an amateur, half-hearted operation. The footage is grainy, it appears old, and was filmed by someone with a hand-held camera. It shows around fifteen-to-twenty men wearing Russian uniforms, thick coats and hats; they are all armed and are guarding a small, circular-shaped craft which appears to have slammed into the ground in a wooded, frosty area. The location was said to have been Sverdlovsk, Russia. The trees are largely bereft of leaves and everything points to the incident having occurred in very cold, bleak weather. Only around a half of the saucer-shaped vehicle protrudes out of the soil, in an angled fashion. The inference is that the military unit found the craft shortly after it hit the ground and, at the time of the filming, were in the process of guarding the site from any and all onlookers that might have come along. To this very day, we don’t know where the film came from, and how it reached the producers of The Secret KGB UFO Files. We’re told that the production company had to pay $10,000 U.S. dollars to secure it, after it was smuggled out of KGB archives. Supposedly. That part of the story is very foggy.
It's worth noting the following from the National UFO Center: “The footage at the crash site does seem to be authentic at least on several points. The truck in the film is a circa 1950 model ZIS151, which has not been used by the military for quite some time, and the truck would have been difficult to find to stage a hoax with. Other elements of the film do not exhibit any obvious signs of a hoax.” It should be noted there are two other, old military vehicles in the film, too. As for the remaining portion of the film, it very much mirrors the notorious “Alien Autopsy” film, which, in 1995, was foisted on the world by a man named Ray Santilli, and to wildly varying degrees of fanfare. Three men appear to be working on the autopsy of a small, humanoid creature, while a woman take notes. Numerous websites claim that the woman has been identified as a “KGB stenographer” named “O.A. Pshonikina.”
(Nick Redfern) Another controversial UFO crash case
This statement has been repeated time and again; yet, there is no evidence to prove the claim. Such is the reliability – or not - of the Internet. Was the footage created to have the U.S. Government and the intelligence community think that the Russians had recovered, and were extensively studying, alien creatures and their technology? These are mind-boggling, yet utterly plausible, questions to ponder on. There is another - and similar - affair to this. The next one, though, was put into place by a man who wrote fiction, but who may have known something of bogus crashed UFOs in the late 1940s and for pyschological warfare purposes by the U.S. government.
Nineteen-forty-eight was not just notable, in UFO terms, for the twisted tale of the supposed UFO crash in Aztec, New Mexico. It was also the year in which a very intriguing novel was published. Its title was The Flying Saucer and its author was Bernard Newman. In some respects, the story that Newman weaved in 1948 closely mirrored the claims of Alfred O’Donnell in 2011, as they related to the Roswell controversy of July 1947. In the 250-pages of The Flying Saucer, we are treated to a tale of cover-ups, conspiracies, and fabricated tales of Martians and UFOs. The story revolves around a group of scientists who decide that the people of Earth need to be united under one banner. A one world society. But, how could such a thing be achieved? By creating a faked, alien threat, that’s how.
In The Flying Saucer, those aforementioned scientists decide to fake a trio of UFO crashes, as a means to convince the world that aliens have reached the Earth, and that those same scientists have the priceless evidence in their hands. One of those three incidents occurs in the heart of New Mexico, no less. Another UFO crashes in the Soviet Union, and a third slams into the ground in the U.K. Of course, the crashes are actually nothing of the sort. Rather, they are ingeniously staged events designed to make the world believe that the Martian are among us. The scientists create the futuristic aircraft, making them appear to have unearthly origins. The team even stages a bogus alien autopsy, as a means to even further convince people that we are not alone in the universe. The plan is to unite the human race under a friendly, benevolent government. I’ll let you learn for yourselves how the story develops and reaches its climax. It’s not just the story that is intriguing – given that we now know such machinations were already afoot in the real world – but the author, Bernard Newman, himself, too.
(Nick Redfern) More UFOs that aren't what they seem to be?
Philip Taylor, a researcher who has dug deeply into the life and career of Bernard Newman, says: “In his unrevealing autobiography Speaking From Memory [Newman] describes how from 1919 onwards he was apparently employed in an undemanding Civil Service job in the Ministry of Works. Somehow he seemed able to take extremely long and, for those days, exceedingly adventurous holidays, including lengthy stays in Eastern Europe and Russia. His destinations invariably seemed to include areas of particular political interest: for example several extended holidays to Germany in the 1930’s.” Taylor also reveals that in 1938 Newman put together a paper for British Intelligence on the then-current state of German rocketry at the Peenemünde Army Research Center. It was overseen by the German Army Weapons Office. In other words, yet another curious thread is carefully weaved into the strange story. But, things don’t end there. There's more to come. Much of it.
In 1945, the New York Times ran an article on Newman who, by that time, was a well-respected, prestigious author on matters relative to the world of espionage. Indeed, his books that were published before the New York Times article appeared included The Secrets of German Espionage; Ride to Russia; Woman Spy; and Spy Catchers. As for that same article, it addresses, in part, claims that Newman worked as a “double-agent” during the First World War, infiltrating the German military and securing some of the Germans’ most prized secrets. This is not impossible, since Newman was fluent in German. He was, however, only eighteen at the time, which admittedly stretches credulity to a degree. On this matter, in February 1968, when Newman died, the U.K.’s Times newspaper suggested that this part of Newman’s life should be relegated to “the realm of fiction.” We may never know for sure all that Bernard Newman learned during his life as a prestigious writer on the world of spying, espionage and counterintelligence. But, we do know that in 1948, only one year after the events outside of Roswell, New Mexico occurred, Newman wrote a novel - The Flying Saucer – that contained just about all of the key ingredients that comprise the primary themes of the article you are now reading: faked UFO crashes, a bogus alien invasion, and the manipulation of the mindset of the populace. We have to wonder if Newman - who cultivated numerous colleagues and friends in the intelligence community. And, finally, there is this...
Kenneth Goff was an interesting character, and someone who had made controversial comments in the 1950s about communist-based plans to covertly introduce fluoride into the United States' water supply, to create what he termed a “spirit of lethargy” in the nation. And: guess what? Goff had a deep interest in Flying Saucers. Indeed, one of Goff’s regular lectures was titled: Traitors in the Pulpit, or What’s Behind the Flying Saucers – Are they from Russia, Another Planet, or God? But, it was not so much from the perspective of UFOs being alien or even Russian, however, that interested Goff. His concern was the very subject matter of the article you are now reading: how the UFO subject could be utilized as a tool of manipulation and control by more than just one government. In his 1959 publication, Red Shadows, Goff loudly offered the following to his readers – which, of course, secretly included the FBI: “During the past few years, the flying saucer scare has rapidly become one of the main issues, used by organizations working for a one-world government, to frighten people into the belief that we will need a super world government to cope with an invasion from another planet. Many means are being used to create a vast amount of imagination in the minds of the general public, concerning the possibilities of an invasion by strange creatures from Mars or Venus.”
There is one more story that ties in with the above cases. It comes from a well-known collector of crashed UFO tales. And. it's a thought-provoking one. That man was the late Leonard Stringfield. Over the decades, he was the recipient of a number of such controversial claims – although, sadly and perhaps inevitably, no films. And no surprise. One such intriguing tale told to Stringfield came from the unsurprisingly anonymous ‘Mr. T.E.’, who, said Stringfield in 1980, “holds a technical position in today’s life.” T.E. told Stringfield that in 1953, at the age of just twenty, and while stationed at Fort Monmouth, New Jersey, he was summoned to watch a startling piece of film-footage at the base theatre. Reported Stringfield: “Without any briefing, the 16mm movie projector was flicked on and the film began to roll on the screen…the film showed a desert scene dominated by a silver disc-shaped object embedded in the sand…”
Stringfield continued with this information: “Then…there was a change of scenes. Now in view were two tables, probably taken inside a tent, on which, to his surprise, were dead bodies. T.E. said the bodies appeared little by human standards and most notable were the heads, all looking alike, and all being large compared to their body sizes…They looked Mongoloid.” Interestingly, T.E. and his colleagues were told immediately after the screening to ‘think about the movie’; but were later advised that: “It was a hoax.” And, eerily paralleling the Santilli film, T.E. told Stringfield that: “The 5-minute long movie certainly was not a Walt Disney production. It was probably shot by an inexperienced cameraman because it was full of scratches, and had poor colouring and texture.” What all of this tells us is that when it comes to UFOs, we really don't know what is real and what isn't. Remember that.
These towering tendrils of cosmic dust and gas sit at the heart of M16, or the Eagle Nebula. The aptly named Pillars of Creation, featured in this stunning Hubble image, are part of an active star-forming region within the nebula and hide newborn stars in their wispy columns.
Although this is not Hubble’s first image of this iconic feature of the Eagle Nebula, it is the most detailed. The blue colors in the image represent oxygen, red is sulfur, and green represents both nitrogen and hydrogen. The pillars are bathed in the scorching ultraviolet light from a cluster of young stars located just outside the frame. The winds from these stars are slowly eroding the towers of gas and dust.
Stretching roughly 4 to 5 light-years, the Pillars of Creation are a fascinating but relatively small feature of the entire Eagle Nebula, which spans 70 by 55 light-years. The nebula, discovered in 1745 by the Swiss astronomer Jean-Philippe Loys de Chéseaux, is located 7,000 light-years from Earth in the constellation Serpens. With an apparent magnitude of 6, the Eagle Nebula can be spotted through a small telescope and is best viewed during July. A large telescope and optimal viewing conditions are necessary to resolve the Pillars of Creation.
Credits: NASA, ESA and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)
What happened to the Astronaut who was lost in space for 311 days?
What happened to the Astronaut who was lost in space for 311 days?
Sergei Krikalyov; born 27 August 1958) is a Russian mechanical engineer and former cosmonaut. As a prominent rocket scientist, he is a veteran of six space flights and ranks third to Gennady Padalka and Yuri Malenchenko for the most time spent in space: a total of 803 days, 9 hours, and 39 minutes.
Krikalev was stranded on board the Mir station during the dissolution of the Soviet Union on December 26, 1991. As the country that had sent him into space no longer existed and his return was delayed.
As a result he stayed in space for 311 consecutive days, twice as long as the mission had originally called for, before he could return to Earth again.
Because Krikalev spent so much time in space away from Earth’s center of gravity, time dilation (or the slowing down of clocks) caused him to be 0.02 seconds older than other people born at the same time as him.
Siberia is huge, making up 77% of Russia, but it’s only 23% populated.
In these places completely uninhabited, strange things have been discovered, and many mysterious and unexplained things have happened, like the Tunguska Event.
But scientists discovered something astonishing not long ago; a prehistoric virus that’s been sleeping beneath the ice for millions of years, and even stranger; massive craters are now mysteriously appearing across the frozen Siberian tundra.
What have scientists’ found, and should we be worried about these new discoveries?
The human brain is one of nature's most complex structures, and scientists are still a long way from understanding its mechanics.
But a new study has come one step closer to unlocking its secrets by unravelling its immense complexity.
The research has revealed that the mind is home to shapes and structures that have as many as 11 dimensions.
And understanding these structures could help us to reveal exactly how memories are formed.
Scroll down for video
New research has revealed that the mind is home to shapes and structures that have as many as 11 dimensions
(stock image)
HOW DO THE STRUCTURES FORM?
The human brain is a 'multi-dimensional' universe full of complicated geometric shapes, scientists have discovered.
The complex geometric shapes form when a group of brain cells - known as neurons - merge to make what scientists call a 'clique'.
Every neuron connects to its neighbour in a specific way to form an object with complex interconnections.
The more neurons that join in with the 'clique', the more 'dimensions' the object has.
Shapes that are three-dimensional have height, width and depth, like any object in the real world.
The objects don't exist in more than three dimensions in the real world, but the mathematics used to describe them can have five, six, seven or even 11 dimensions.
The research used in-depth computer modelling to understand how brain cells organise themselves to carry out complex tasks.
'We found a world that we had never imagined,' said neuroscientist Henry Markram, director of Blue Brain Project in Lausanne, Switzerland.
'There are tens of millions of these objects even in a small speck of the brain, up through seven dimensions.
'In some networks, we even found structures with up to eleven dimensions.'
The complex geometric shapes form when a group of brain cells - known as neurons - merge to make what scientists call a 'clique'.
Every neuron connects to its neighbour in a specific way to form an object with complex interconnections.
The more neurons that join in with the 'clique', the more 'dimensions' are added to the object.
Shapes that are three-dimensional have height, width and depth, like any object in the real world.
The objects discovered in this study don't exist in more than three dimensions in the real world, but the mathematics used to describe them can have five, six, seven or even 11 dimensions.
'Outside of physics, high-dimensional spaces are frequently used to describe complex data structures or conditions of systems, for instance, the state of a dynamical system in state space,' Professor Cees van Leeuwen, from KU Leuven, Belgium, told Wired.
'The space is simply the union of all the degrees of freedom the system has, and its state describes the values these degrees of freedom are actually assuming.'
The researchers used a type of maths called algebraic topology to model the whereabouts of these structures inside a virtual brain created using software. To test their model, the researchers then carried out experiments on real brain tissue
ARE MEMORIES FORMED IN THESE STRUCTURES?
The big question the researchers are asking now is whether the intricacy of tasks we can perform depends on the complexity of the multi-dimensional 'sandcastles' the brain can build.
Neuroscience has also been struggling to find where the brain stores its memories.
'They may be 'hiding' in high-dimensional cavities,' Professor Markram said.
The researchers used a type of maths called algebraic topology to model the whereabouts of these structures inside a virtual brain created using software.
To test their model, the researchers then carried out experiments on real brain tissue.
They found that the virtual brain could be stimulated to form structures with progressively higher dimensions.
In between these structures were multi-faceted cavities.
'The appearance of high-dimensional cavities when the brain is processing information means that the neurons in the network react to stimuli in an extremely organised manner,' said Ran Levi from Aberdeen University.
'It is as if the brain reacts to a stimulus by building then razing a tower of multi-dimensional blocks, starting with rods (1D), then planks (2D), then cubes (3D), and then more complex geometries with 4D, 5D, etc.
'The progression of activity through the brain resembles a multi-dimensional sandcastle that materializes out of the sand and then disintegrates.'
The big question the researchers are asking now is whether the intricacy of tasks we can perform depends on the complexity of the multi-dimensional 'sandcastles' the brain can build.
Neuroscience has also been struggling to find where the brain stores its memories.
'They may be 'hiding' in high-dimensional cavities,' Professor Markram said.
Scientists: The Human Brain Has Odd Similarities to the Entire Universe
Scientists: The Human Brain Has Odd Similarities to the Entire Univers
An astrophysicist and a neurosurgeon walked into a room.
It may sound like the start of a horrible joke, but what a group of Italian academics came up with is a truly galaxy brain take: the structures of the observable universe, they claim, are startlingly similar to the neural networks of the human brain.
In a recent research published in the journal Frontiers in Physics, University of Bologna astronomer Franco Vazza and University of Verona neurosurgeon Alberto Feletti reveal the unexpected similarities between the cosmic network of galaxies and the complex web of neurons in the human brain. According to the researchers, despite being nearly 27 orders of magnitude distant in scale, the human brain and the makeup of the cosmic web exhibit similar levels of complexity and self-organization.
The brain contains an estimated 69 billion neurons, while the observable universe is composed of at least 100 billion galaxies, strung together loosely like a web. Both actual galaxies and neurons only account for about 30 percent of the total masses of the universe and brain, respectively. And both galaxies and neurons arrange themselves like beads on long strings or filaments.
In the case of galaxies, the remaining 70 percent of mass is dark energy. The equivalent in the human brain, the duo said: water.
“We calculated the spectral density of both systems,” Vazza said in a statement about the work. “This is a technique often employed in cosmology for studying the spatial distribution of galaxies.”
“Our analysis showed that the distribution of the fluctuation within the cerebellum neuronal network on a scale from 1 micrometer to 0.1 millimeters follows the same progression of the distribution of matter in the cosmic web,” he added,“but, of course, on a larger scale that goes from 5 million to 500 million light-years.”
The clustering and number of connections emanating from each node also were oddly similar.
“Once again, structural parameters have identified unexpected agreement levels,” Feletti said in the statement. “Probably, the connectivity within the two networks evolves following similar physical principles, despite the striking and obvious difference between the physical powers regulating galaxies and neurons.”
The team is hoping that their preliminary study could lead to new analysis techniques in both cosmology and neurosurgery, allowing scientists to better understand how these structures have evolved over time.
READ MORE:
Does the human brain resemble the Universe?[University of Bologna]
The true story behind Carl Sagan’s cult classic, Contact
The true story behind Carl Sagan’s cult classic, Contact
Jill Tarter is Director of the Center for SETI Research at the SETI Institute in Mountain View, California. She served as Project Scientist for NASA’s SETI program, the High Resolution Microwave Survey, and has conducted numerous observational programs at radio observatories worldwide. Since the termination of funding for NASA’s SETI program in 1993, she has served in a leadership role to secure private funding to continue the exploratory science. Her astronomical work was illustrated in Carl Sagan’s 1985 novel “Contact.” The character largely based on Tarter, “Ellie Arroway,” was portrayed by Jodie Foster in the 1997 film version of “Contact.”
Elizabeth April | Astral Projection, Alien Abduction, Hybrid Species, Reincarnation
Elizabeth April | Astral Projection, Alien Abduction, Hybrid Species, Reincarnation
Elizabeth is a past life regression. She is an author, a truth seeker, and a clairvoyant. Elizabeth explains how she channels and communicates with the Galactic Federation in another dimension. She speaks to the federation about our planet, interaction with entities. It all goes back to her dad giving her a past life regression, which lead to her heightened awareness, clairvoyance, and even being abducted by aliens. Elizabeth tells us of her astro projecting journeys. Her communication with many different types of aliens. She explain how the aliens have taught her about human origins, and how Earth is headed for a new vibration.
Historical photos taken by naval officers show what they encountered while exploring Antarctica
Historical photos taken by naval officers show what they encountered while exploring Antarctica
This Naval officers old historical photograph shows what they encountered while exploring Antarctica. Today, we take a look at this newly discovered historical photographs that shows what this Naval officer encountered while exploring Antarctica.
Some interesting photographs have appeared online, detailing that they were found inside an old lost book, and showed the adventures of Admiral Richard E. Byrd, an aviator who was described as displaying extraordinary gifts in organizing successful expeditions to Antarctica.
At the time he used his knowledge to navigate these hard to reach regions, on top of this he's known for discovering Mount Sidley.
The Most Incredible Crop Circle Designs of Great Britain... 2022 Documentary
The Most Incredible Crop Circle Designs of Great Britain... 2022 Documentary
2022 Documentary Crop Circle Reality - This phenomenon stretches far beyond the boundaries of England with over a thousand crop circles spanning the globe.
Although there have been some claimants to come forward to take responsibility for the creation of some crop circles, this documentary seeks out the most incredible crop circle designs and a possible E.T connection to their making. Realities that some may never have been exposed to before in regard to the UFO and crop circle phenomena.
Paranormal Caught On Camera: The UFO Whisperer! (Jim Martin scene)
Paranormal Caught On Camera: The UFO Whisperer! (Jim Martin scene)
Travel Channel’s Paranormal Caught on Camera aired my UFO footage! The episode is called “Haunted Texas Hotel and More”. (S5/E4) Special thanks to Travel and Paranormal Caught on Camera!
Hoe het voelt om dood te gaan zullen we pas echt weten als het zover is. Al krijgt de wetenschap wel steeds meer inzicht in wat er in de hersenen gebeurt rond het moment van overlijden. ‘We hebben de activiteit van het brein in het proces van doodgaan lang onderschat.’
Voor ons levende mensen is het een groot mysterie: hoe is het om dood te gaan? Maken we dat laatste moment bewust mee? Aanwijzingen druppelen binnen dat het antwoord op die laatste vraag misschien positief kan zijn. Het licht gaat niet meteen uit op het moment dat we onze laatste adem uitblazen.
Over die stelling wordt al eeuwenlang gespeculeerd. Sommige aannames en hypotheses zijn louter gestoeld op anekdotisch materiaal. In de tijd dat terdoodveroordeelden werden onthoofd met de guillotine beweerden sommige toeschouwers bijvoorbeeld dat ze de ogen nog zagen knipperen als het hoofd de grond al had geraakt.Maar er zijn ook wetenschappelijke bevindingen. Onderzoekers hebben al meerdere keren geobserveerd dat onze hersenen er niet gelijk mee ophouden wanneer ons hart tot stilstand komt. Ze blijken postmortaal zelfs nog urenlang actief te kunnen zijn. Het roept de vraag op: wat voor rol spelen de hersenen in het overlijdensproces? En wat kan dat betekenen voor onze beleving van doodgaan?
Samenwerkende neuronen
Het was eigenlijk puur toeval. In een ziekenhuis in Canada onderging een epilepsiepatiënt een behandeling voor zijn aanvallen. Op bepaalde momenten werd hij continu gemonitord. Artsen bevestigden dan elektrodes op zijn hoofd voor een eeg-meting, die de elektrische activiteit in het brein registreert. Net tijdens zo’n sessie overleed de patiënt. De eeg-meting was doorgegaan. De artsen hadden het bewuste moment waarop de patiënt stierf vastgelegd in hersenscans.
De metingen boden een zeldzaam inzicht in het patroon van hersenactiviteit vlak voor, tijdens en na het moment van overlijden. Wat de onderzoekers zagen? In de 30 seconden voor- en nadat het hart tot stilstand kwam, was er een plotselinge piek in een bepaald soort hersenactiviteit. Het ging om zogeheten gammagolven, schreven de onderzoekers in een paper, die eind februari is gepubliceerd.
Als neuronen in de hersenen samenwerken, doen ze dat gesynchroniseerd. Ze produceren zo samen hersengolven in een bepaalde frequentie. Die hersengolven kunnen we meten met een eeg. Op basis van frequentie (of golflengte) zijn ze op te delen in categorieën, van laag naar hoog: delta-, thèta-, alfa-, bèta- en gammagolven.
Je brein produceert deltagolven vooral wanneer je diep aan het slapen bent. Thètagolven zien we wanneer je slaapt maar niet heel diep, of wanneer je wakker en ontspannen bent. Bij alfagolven ben je kalm maar wel alert. Bètagolven komen voor wanneer je gefocuste activiteiten uitvoert, zoals logisch redeneren, maar ook bij motorische taken. Simpel gesteld: bij dingen waar je je hoofd bij moet houden.
‘Bewustzijn is een van de grote mysteries van de wetenschap. Dat kan je niet reduceren tot een gammagolfje’
En de gammagolven? Die zouden te zien zijn bij een sterke vorm van focus en alertheid. Wanneer je op het puntje van je stoel zit en naar een verhaal zit te luisteren dat zo interessant is dat je er opgewonden van raakt. In verschillende studies zagen onderzoekers dat gamma-activiteit betrokken is bij aandacht, leren, werkgeheugen en langetermijngeheugen.
Het is verleidelijk om te denken dat de piek in gammagolven bij de epilepsiepatiënt betekent dat hij vlak voor en na zijn ‘officiële’ dood een opflakkering van bewustzijn beleefde. De hoofdauteur van de studie, Ajmal Zemmar, speculeerde zelfs dat de piek erop kon wijzen dat zijn leven als het ware aan hem voorbijflitste. Dat een hele reeks aan herinneringen nog een laatste keer voorbijzoefde.
‘Je zou kunnen aannemen dat het moment van verhoogde hersenactiviteit gepaard gaat met een subjectieve ervaring van gedachtepercepties en emoties’, zegt neuroloog Steven Laureys (ULiège). ‘Maar goed, de man is overleden. We kunnen het niet meer navragen. Het is en blijft een hypothese.’
Veel van Zemmars collega’s uit de neurologie vinden de theorie nogal voorbarig. Ze wijzen erop dat het gaat om een meting bij een enkel individu – een 87-jarige man met een beschadigd brein, met bloedingen en zwellingen, die leed aan epileptische aanvallen. Het is bekend dat epilepsie ook de gamma-activiteit in de hersenen kan beïnvloeden. Op basis van deze casus zijn dus geen algemene aannames te maken.
‘Over de snelle gammagolven bestaat hoe dan ook nogal wat discussie’, vult Laureys aan. ‘Volgens sommige wetenschappers zijn ze een soort handtekening van bewuste processen. Maar zo eenvoudig lijkt het niet te zijn. Bewustzijn is een van de grote mysteries van de wetenschap. Dat kan je niet reduceren tot een gammagolfje.’
Laureys erkent wel dat de gammagolven een interessant onderzoeksonderwerp zijn. ‘Ze lijken iets belangrijks te doen voor ons bewustzijn. Dat maakt het fascinerend dat we ze zo vlak voor en na het moment van overlijden zien opkomen.’
Van alle hersengolven hebben gammagolven de hoogste frequentie. Ze zijn betrokken bij onder meer aandacht, leren en werkgeheugen
Ook bij ratten
Toch staat de casus van de Canadese epilepsiepatiënt niet geheel op zichzelf. Wetenschappers hadden al vaker gerapporteerd over pieken in de hersenactiviteit rond het moment van overlijden – bij mensen, maar ook bij dieren. Al werden zulke zogeheten end-of-life electrical surges (ELES) lang niet bij elk subject gemonitord. En het ging ook niet altijd om gammagolven. Soms registreerden de onderzoekers andere golven van een hoge frequentie.
In een studie uit 2017 aan het George Washington University Medical Center observeerden onderzoekers 35 patiënten tot na het moment dat ze hun laatste adem uitbliezen. Ze wilden bestuderen hoe universeel het verschijnsel van zulke pieken was.
Dat deden ze voor een deel met het oog op orgaandonatie. Want wat als zo’n piek in breinactiviteit onderdeel is van het overlijdensproces? Sommige artsen en wetenschappers vinden dat een patiënt in dat geval niet van zijn organen mag worden ontdaan voordat de piek optreedt. Anderen werpen tegen dat wachten de kwaliteit van de organen negatief kan beïnvloeden.
Onder de 35 patiënten waren er zeven die klinisch gezien als hersendood werden gecategoriseerd. Bij geen van deze patiënten was een piek in hersenactiviteit te zien rond het moment van overlijden. Van de 28 resterende patiënten waren er dertien bij wie de onderzoekers wel een piek zagen. Het ging om gesynchroniseerde hersenactiviteit in een hoge frequentie. De wetenschappers konden niet uitmaken of het ging om gammagolven.
‘Een mens is niet per se bewust of onbewust, dood of levend. Er lijkt ook een soort een overgangsfase te bestaan’
Dat een piek niet voorkwam bij hersendode patiënten ondersteunt volgens de onderzoekers het idee dat voor een piek in activiteit een zekere mate van hersencapaciteit vereist is. Ook de synchronisatie van de hersengolven zou erop wijzen dat de piek niet zomaar een soort laatste stuiptrekking van het brein is, waarbij alle aanwezige energie nog een laatste keer losgelaten moet worden. Die theorie werd al meermaals door wetenschappers geopperd. Waarschijnlijk is het geavanceerder dan dat. De onderzoekers konden overigens niet verklaren waarom een piek bij een deel van de niet hersendode patiënten wel voorkwam en bij een ander deel niet.
In 2013 bekeek een team van Amerikaanse wetenschappers de hersenactiviteit van ratten rond het moment van overlijden. Bij negen proefdieren deden de onderzoekers een eeg-meting. Dertig seconden na het overlijden was een piek in hersenactiviteit te zien. De onderzoekers registreerden daarbij activiteit in de frequentie van gammagolven. Volgens de wetenschappers suggereren de data dat het ook hier niet gaat om een stuiptrekking. Daarvoor was de hersenactiviteit te zeer gesynchroniseerd.
In een andere Canadese studie werden vier patiënten bij hun levenseinde gemonitord. Onderzoekers maten de eeg-activiteit in de 30 minuten voor en 30 minuten na het moment dat ze van de apparatuur werden gehaald die hen kunstmatig in leven hield. Bij twee van de vier patiënten zagen de onderzoekers een piek in hersenactiviteit rond het moment van overlijden. Het waren hersengolven met een hoge frequentie, maar het waren niet gammagolven.
Flitsen van herinneringen en licht aan het einde van een tunnel
Een verschijnsel dat vaak is gerapporteerd maar vooralsnog een groot mysterie blijft: de bijna-doodervaring (zie ook Eos nr. 6, 2020). Er bestaat geen officiële definitie voor het fenomeen. Meestal wordt gerefereerd aan bepaalde visioenen die mensen ervaren wanneer ze op het randje van de dood balanceren. Flitsen van herinneringen uit het leven, of licht aan het einde van een tunnel. Vaak gaan die ervaringen gepaard met een soort euforisch gevoel.
De wetenschap is er nog niet over uit wat een bijna-doodervaring precies is – en of ze überhaupt bestaat. Een biologische verklaring is er in elk geval nog niet voor te vinden. ‘We kunnen niet stellen: een bijna-doodervaring komt door een tsunami aan endorfines, of heeft te maken met zuurstoftekort in de cellen. Het is niet te linken aan één hersengebied of één neurotransmitter’, zegt neuroloog Steven Laureys (ULiège). In een studie uit 2019 hebben Laureys en zijn collega’s wel aanwijzingen gevonden die kunnen wijzen op welke mechanismen en receptoren mogelijk betrokken zijn bij een bijna-doodervaring. In de studie tekenden ze de verhalen op van 625 bijna-doodervaringen. Met behulp van artificiële intelligentie vergeleken ze die met meer dan 1.500 verhalen van ervaringen met verschillende psychedelische drugs.
Hun conclusie was dat de ervaringen met de drug ketamine, een antagonist van de zogeheten NMDA-receptor in het brein, de meeste gelijkenis vertoonden met bijna-doodervaringen. Gevolgd door de plant Salvia divinorum, en een aantal psychedelische drugs die inwerken op een bepaalde serotonine-receptor, waaronder de drug DMT. De resultaten kunnen erop wijzen dat de receptoren en mechanismen betrokken bij bijna-doodervaringen dezelfde zijn als die bij de bovengenoemde middelen. Het zijn interessante hypotheses, zegt Laureys, maar voorlopig niks meer dan dat.
Voor een volgende studie is Laureys nog op zoek naar mensen die ooit een bijna-doodervaring hebben beleefd. Ervaringsdeskundigen kunnen zich aanmelden op nde@uliege.be.
Tussen dood en leven
In een studie uit 2021 hebben Laureys en zijn collega’s de hersenactiviteit gemeten in personen bij het overlijden. Ze wilden nagaan in hoeverre de inschatting van het bewustzijn van een patiënt overeenkomt met de data van monitors.
‘We vroegen zorgverleners en familieleden naar wat zij dachten dat het bewustzijnsniveau van een patiënt was, en wat de patiënt volgens hen zou ervaren’, zegt Laureys. ‘Hun antwoorden vergeleken we met wat we zagen op de hersenscans van de patiënt.’
‘In veel gevallen zagen we op de monitor meer reactiviteit dan de bevraagde individuen verwacht hadden. Als een verzorger of familielid aan het bed van een patiënt vaststelde dat die niet reageerde, dan viel op de monitor te zien dat het brein nog wel reageerde op signalen vanuit de omgeving. Er was nog elektrische activiteit – al was die wel afwijkend.’
Die bevindingen geven volgens Laureys aan dat we vaak onderschatten wat iemand in zo’n toestand bewust kan ervaren. ‘Bij patiënten die ontwaken uit de anesthesie of coma hoor je weleens dat ze nadien zeggen dat ze in die toestand van alles hebben opgepikt. Terwijl de zorgverleners overtuigd waren: die ervaart helemaal niks.’
In zijn studies zag Laureys geen pieken van gammagolven vlak voor en vlak na het overlijden van patiënten. Zijn metingen waren wel anders dan die in de bovenvermelde studies. Het waren langdurige eeg-metingen. Daarin zijn gammagolven moeilijk te onderscheiden van andere activiteiten, zoals van de spieren.
Is er dan werkelijk meer aan de hand met het brein van patiënten die buiten bewustzijn lijken? ‘Het is niet zo zwart-wit als we misschien denken. Een mens is niet per se bewust of onbewust, dood of levend. Er lijkt ook een soort overgangsfase te bestaan. Ik denk dat we de activiteit van het brein in het proces van doodgaan lang hebben onderschat.’
Op hersenscans van deze 87-jarige epilepsiepatiënt zijn bloeduitstortingen in de linkerhersenhelft te zien.
Activiteit op het kleinste niveau
Ook Jeffrey Loeb, neuroloog aan de University of Illinois (VS), is overtuigd dat we niet van het ene op het andere moment dood zijn. ‘Het lichaam heeft tijd nodig om te sterven.’ In zijn onderzoek van het afgelopen jaar zag hij hoe bepaalde hersencellen in de 24 uur na de dood actief blijven, en hoe ze zelfs toenemen in aantal.
Met de studie wilde hij nagaan wat voor verschillen je kan zien in genetische activiteit bij ‘vers’ hersenweefsel en hersenweefsel dat al een tijdje dood is. Loeb kreeg van een aantal epilepsiepatiënten toestemming om kleine stukjes hersenweefsel, die werden verwijderd als onderdeel van een operatie, te onderzoeken. Hij mat wat er gebeurde met de genetische activiteit, van de eerste seconde na de afname tot 24 uur daarna.
Loeb vond dat hersenweefsel niet zomaar stopt als het wordt afgesloten van de bloedtoevoer. In de samples zag hij in bepaalde genen nog activiteit – in ieder geval gedurende de eerste 24 uur na de afname. Bij sommige genen nam de activiteit zelfs toe, zag Loeb. Bepaalde hersencellen groeiden daardoor in aantal.
Wat voor genen waren dit? En wat betekent dat voor ons overlijdensproces? ‘Bij de genenset waarbij we activiteit maten, keken we naar verschillende types hersencellen. De activiteit voor de neuronen betrokken bij processen als leren en geheugen ging snel naar beneden. Maar de activiteit voor de zogeheten gliacellen ging juist omhoog’, zegt Loeb. Het ging om twee typen gliacellen: de astrocyten en de microglia.
De piek in activiteit zou niet zomaar een laatste stuiptrekking van het brein zijn, waarbij alle aanwezige energie nog een keer losgelaten wordt
Met de toegenomen genetische activiteit zagen Loeb en zijn collega’s ook het aantal van die gliacellen stijgen. ‘We checkten de genetische activiteit in de cellen, maar bekeken ook de celpopulaties in stukjes weefsel onder de microscoop. En we zagen dat de populaties van die twee types cellen heel snel begonnen te groeien.’ Een van de functies van astrocyten is om beschadigingen in het brein te repareren. De microglia hebben als taak om beschadigd weefsel op te ruimen.
Vandaar dat het eigenlijk helemaal niet zo verrassend is, volgens Loeb, dat die cellen na de dood vermeerderen. ‘De gliacellen hebben niet door dat het hele brein beschadigd is en dat het eigenlijk al een verloren zaak is. Ze blijven als een gek al het beschadigde weefsel opdweilen dat ze tegenkomen.’
Doodgaan is een complex biologisch proces, daarover zijn Laureys en Loeb het met elkaar eens. Het is niet iets dat van het ene op het andere moment gebeurd is. Ook in ons brein lijkt er rond het moment van overlijden nog heel wat te gebeuren. ‘De hersenen bestaan uit duizenden miljarden synapsen, in een soep van talloze neurotransmitters’, zegt Laureys. ‘Doodgaan in de hersenen staat gelijk aan een stortvloed van gebeurtenissen. Waarschijnlijk zullen we daar nooit helemaal vat op krijgen.’
60 UNSOLVED MYSTERIES THAT CANNOT BE EXPLAINED – PREMIERED 2022
60 unsolved mysteries that cannot be explained | compilation.Today, we take a look at 60 unsolved mysteries that cannot be explained.
There is nothing more tantalising to the human species than a good mystery. Thrillers in the forms of novels, movies, and even campfire tales are often consumed by the thousands by those who love the adrenaline rush of solving a mystery. However, some of the most pervasive mysteries are those that occur in real life, and these are the ones that are often most difficult to solve. So today, here at unexplained mysteries, we take a look at these 60 unsolved mysteries that cannot be explained.
In 1942, physicist Enrico Fermi and a team of workers built what they thought was the first nuclear reactor in a Chicago racket ball court. Unfortunately, nature had beaten them to the punch — by eons.
Truth be told, self-sustaining nuclear power reactor was invented in Africa, 2 billion years ago! It’s a 100-kilowatt nuclear plant that produced pulses of power every three hours for a period of about 150,000 years.
On June 2, 1972, a French nuclear fuel reprocessing plant discovered that 200 kg of uranium from a uranium mine in the Oklo region of Gabon Republic had been refined. Fearing that someone (or a secret organization) would build a nuclear bomb, the French Atomic Energy Commission immediately opened an investigation.
Finally, researchers and scientists from all over the world, after conducting detailed investigation, came to the conclusion that, six large nuclear reactors as old as 2 billion years old are located near Gabon’s uranium mine, and has been active for at least 150,000 years!
The advanced process self-sustaining fission
The ancient nuclear reactors use surface water and groundwater to modulate and reflect sequenced fission neutrons, its operation is much more advanced than that of modern nuclear reactors. Moreover, scientists found geological evidence that uranium in lens-shaped veins of uranium ore had undergone self-sustaining fission chain reactions, generating intense heat.
In this process, subatomic neutrons released by radioactive decay of uranium atoms induce decay of other uranium atoms, leading to a cascade of nuclear fission and substantial release of energy as heat. This is what modern nuclear reactors use to produce power.
Former head of the United States Atomic Energy Commission and Nobel laureate Dr. Glenn T. Seaborg points out: For uranium to continue to “burn”, all conditions must be completely free of bias. The water involved in the nuclear reaction must be very pure, a few parts per million of pollutants will create a “toxic” reaction that causes the reactor to stop working. Nowhere in the world is there such pure natural water.
In April 2018, two rock samples recovered during drilling campaigns in Oklo were donated to the Vienna Natural History Museum. The donation (and ceremony) was made possible with funding from nuclear fuel company Orano and France’s Alternative Energies and Atomic Energy Commission (CEA). The French Permanent Mission to the UN in Vienna supported the effort.
According to the International Atomic Energy Agency (IAEA), which helped monitor radioactivity levels and handling of those samples, the two samples emit a radiation of about 40 microsieverts per hour “if you stand 5 centimetres away from them, which roughly compares to the amount of cosmic radiation a passenger would receive on an eight-hour flight from Vienna to New York.”
The incredible hypotheses
The Oklo nuclear reactor in Gabon has been operating for 1500,00 years. How to produce water of such high purity has become another unsolved mystery. The rationality of the structural design of prehistoric nuclear reactors is absolutely baffling to experts.
Some scientists and theorists believe that the reactor is extremely advanced, suggesting that highly intelligent beings existed 2 billion years ago. While another hypothesis is that it was constructed by prehistoric human civilization (like described in the Silurian Hypothesis by NASA scientists) using techniques that were lost to subsequent humans.
However, most of the mainstream researchers believe that Oklo is the world’s only identified naturally occurring reactor which was created by accident. As scientists Norman Schwers and John A. Miller from Sandia National Laboratories explain in a 2017 paper, the concept of a naturally occurring reactor was originally documented in 1956 using reactor theory or the infinite multiplication constants.
Gods, Extraterrestrials and Religion: From Ancient Atlantis to Today via Michael Salla
Gods, Extraterrestrials and Religion: From Ancient Atlantis to Today via Michael Salla
Dr.Michael E. Salla, is a pioneer in the development of ‘Exopolitics’, the political study of the key actors, institutions and processes associated with extraterrestrial life.
Ancient records and religious texts describe multiple “Gods” (aka extraterrestrials) creating humanity in a series of genetic experiments and warring among themselves over who would be dominant in influencing Earth’s future. The world’s oldest known creation story, Sumer’s Enuma Elish, and other ancient texts introduce the different creator Gods and how they formed grand assemblies to resolve their differences over the destiny of humanity.
This new video is the official trailer/short film for the “World Religions and Extraterrestrial Contact” webinar to be held on August 13. In addition to the above issues, the trailer discusses the rise and fall of Atlantis in relation to creator Gods/extraterrestrials alarmed over humanity’s rapid technological development. Finally, this short film covers the return of the creator Gods (Elohim/Anunnaki) to our solar system and what this means for us today.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
Why MATHS is the best way to speak to communicate with...
Stunning image captures the International Space Station as...
Could your car predict if you're about to have a heart...
Back to the Future fans rejoice! 1981 DeLorean car goes on...
(166).jpg)
![The Uranium-235 chain reaction that both leads to[-] a nuclear fission bomb, but also generates power inside a nuclear reactor, is powered by neutron absorption as its first step, resulting in the production of three additional free neutrons. E. SIEGEL, FASTFISSION / WIKIMEDIA COMMONS](https://mysteriesrunsolved.com/wp-content/uploads/2021/09/Nuclear-atomic-chain-reaction-Uranium-scaled.jpg)
(193).jpg)
