Philip Mantle 25 juillet 11:17 Dear colleague, I'd like to show you the YOUTUBE video promotion for my alien abduction novel 'ONCE UPON A MISSING TIME'. Please see the link below. http://www.youtube.com/watch?v=Tc00LK8UAV4&feature=share Regards, Philip. Once Upon A Missing Time by Philip Mantle www.youtube.com ONCE UPON A MISSING TIME A novel of alien abduction by Philip Mantle OUT NOW! ONCE UPON A MISSING TI...

25-07-2013 om 14:25 geschreven door peter  

Faster Than the Speed of Light?

Michael Stravato for The New York Times

Harold G. White, a NASA physicist, is working on the concept of warp drive, like on "Star Trek." Some of the original series' ideas fit into the new warp field theories, like the round shape of the engines in the rendering.

Harold G. White, a physicist and advanced propulsion engineer at NASA, beckoned toward a table full of equipment there on a recent afternoon: a laser, a camera, some small mirrors, a ring made of ceramic capacitors and a few other objects.

He and other NASA engineers have been designing and redesigning these instruments, with the goal of using them to slightly warp the trajectory of a photon, changing the distance it travels in a certain area, and then observing the change with a device called an interferometer. So sensitive is their measuring equipment that it was picking up myriad earthly vibrations, including people walking nearby. So they recently moved into this lab, which floats atop a system of underground pneumatic piers, freeing it from seismic disturbances.

The team is trying to determine whether faster-than-light travel — warp drive — might someday be possible.

Warp drive. Like on “Star Trek.”

“Space has been expanding since the Big Bang 13.7 billion years ago,” said Dr. White, 43, who runs the research project. “And we know that when you look at some of the cosmology models, there were early periods of the universe where there was explosive inflation, where two points would’ve went receding away from each other at very rapid speeds.”

“Nature can do it,” he said. “So the question is, can we do it?”

Einstein famously postulated that, as Dr. White put it, “thou shalt not exceed the speed of light,” essentially setting a galactic speed limit. But in 1994, a Mexican physicist, Miguel Alcubierre, theorized that faster-than-light speeds were possible in a way that did not contradict Einstein, though Dr. Alcubierre did not suggest anyone could actually construct the engine that could accomplish that.

His theory involved harnessing the expansion and contraction of space itself. Under Dr. Alcubierre’s hypothesis, a ship still couldn’t exceed light speed in a local region of space. But a theoretical propulsion system he sketched out manipulated space-time by generating a so-called “warp bubble” that would expand space on one side of a spacecraft and contract it on another.

“In this way, the spaceship will be pushed away from the Earth and pulled towards a distant star by space-time itself,” Dr. Alcubierre wrote. Dr. White has likened it to stepping onto a moving walkway at an airport.

But Dr. Alcubierre’s paper was purely theoretical, and suggested insurmountable hurdles. Among other things, it depended on large amounts of a little understood or observed type of “exotic matter” that violates typical physical laws.

Dr. White believes that advances he and others have made render warp speed less implausible. Among other things, he has redesigned the theoretical warp-traveling spacecraft — and in particular a ring around it that is key to its propulsion system — in a way that he believes will greatly reduce the energy requirements.

He is quick to offer up his own caveats, however, saying his warp research is akin to a university science project that is just trying to prove that a microscopic warp bubble can be detected in a lab. ”We’re not bolting this to a spacecraft,” he said of the warp technology.

Dr. White was an engineer with a background in the aerospace industry when he came to NASA in 2000, starting his career at the agency by operating the arms of space shuttles. He got his doctorate in physics from Rice University in 2008, and now works on a range of projects aimed at taking NASA beyond the fiery rockets that have long characterized space travel.

For NASA, Dr. White’s warp speed experiments represent a rounding error in its budget, with about $50,000 spent on equipment in an agency that spends nearly $18 billion annually. The agency is far more focused on more achievable projects — building the next generation Orion series spacecraft, working on the International Space Station and preparing for a planned future mission to capture an asteroid.

But it has made internal resources available for the project and freed up other engineers to assist Dr. White. It has also restored the pneumatic system in the laboratory Dr. White is using, to allow it to float. The lab was once used to test equipment for Apollo missions and has control panels underneath it that look like they belong in a fallout shelter that time forgot.

Steve Stich, the deputy director of engineering at the Johnson Space Center, said, “You always have to be looking towards the future.” He held up his iPhone.

“Forty years ago, this was ‘Star Trek,’ Captain Kirk talking on a communicator whenever he wanted to,” he said. “But today it exists because people made the battery technology that allows this device to exist, worked on the software technology, worked on the computational technology, the touch screen.”.

Michael Stravato for The New York Times

 

Dr. Harold White at Johnson Space Center, in Houston, Texas, with a low thrust torsion pendulum.

Theoretically, a warp drive could cut the travel time between stars from tens of thousands of years to weeks or months. But we should probably not book reservations anytime soon.

“My personal opinion is that the idea is crazy for now,” said Edwin F. Taylor, a former editor of The American Journal of Physics and senior research scientist at M.I.T. “Check with me in a hundred years.”

But Richard Obousy, a physicist who is president of Icarus Interstellar, a nonprofit group composed of volunteers collaborating on starship design, said “it is not airy-fairy, pie in the sky.”

“We tend to overestimate what we can do on short time scales, but I think we massively underestimate what we can do on longer time scales,” he said of the work of Dr. White, who is a friend and Icarus collaborator.

Dr. White likened his experiments to the early stages of the Manhattan Project, which were aimed at creating a very small nuclear reaction merely as proof that it could be done.

“They tried to go through and demonstrate a nuclear reactor and generate half a watt,” he said. “That’s not something you’re going to market. Nobody’s going to buy that. It’s just making sure they understood the physics and science.”

Neil deGrasse Tyson, the well-known astrophysicist at the American Museum of Natural History, said some leap beyond our current technology would be needed to make interstellar travel feasible.

“Routine travel among the stars is impossible without new discoveries regarding the fabric of space and time, or capability to manipulate it for our needs,” he said, adding, “By my read, the idea of a functioning warp drive remains far-fetched, but the real take-away is that people are thinking about it — reminding us all that the urge to explore continues to run deep in our species.”

Still, one of the most dubious is Dr. Alcubierre himself. He listed a number of concerns, starting with the vast amounts of exotic matter that would be needed.

“The warp drive on this ground alone is impossible,” he said.

And he posed a more fundamental question: How would you turn it on?

“At speeds larger than the speed of light, the front of the warp bubble cannot be reached by any signal from within the ship,” he said. “This does not just mean we can’t turn it off; it is much worse. It means we can’t even turn it on in the first place.”

Dr. White, who has never spoken to Dr. Alcubierre, said “I appreciate his thoughts. I don’t know whether I agree with all of his observations, based on some work I’ve done.”

“He and I could certainly debate for a very long time,” he added.

23-07-2013 om 11:25 geschreven door peter  

Philip Mantle 19 juillet 15:04 OUT NOW ONCE UPON A MISSING TIME A novel of alien abduction Philip Mantle ONCE UPON A MISSING TIME is a powerful and emotional journey involving married couple Alan and Pamela Morrison and their teenage daughter Wendy. Alan is a teacher at the local High School and his wife Pamela is a social worker for the local authority. One night whilst driving back from their in-laws home near the rural North Yorkshire village of East Yardsley, the Morrison family encounter something that would change their lives and world view forever. The Morrison’s have a close encounter, a close encounter with something quite extraordinary. On arriving home they discover nearly four hours of their lives MISSING. Plagued by nightmarish shared dreams the Morrison’s look for answers for their ‘MISSING TIME’. Their search for answers threatens to tear the family apart, leaving them with lives that will never be the same again. Set in rural England in 1990 this was an era before the internet and the digital age. The Morrison family search for answers that eventually ends in frustration and betrayal. This is not a story about alien visitation but rather how a family try desperately to cope with a phenomenon that no one seems to understand. Although a work of fiction ‘ONCE UPON A MISSING TIME’ is based on real life “Close Encounter” cases from the UK. All of the characters in this drama are based on people who have either experienced this phenomena first hand or have been UFO investigators. The names, locations and professions of all have been changed to protect the individuals concerned. Once you have read ‘ONCE UPON A MISSING TIME’ you will realise that the phrase ‘Close Encounter’ was not just a figment of Steven Spielberg’s imagination. Philip Mantle is an international UFO researcher, lecturer and broadcaster. His books have been published in six different languages around the world. He is the former Director of Investigations for the British UFO Research Association and former MUFON representative for England. Philip has written articles and features for numerous publications around the world and has been both editor and assistant editor of high street UFO publications. He lives in Pontefract, West Yorkshire, England. Philip can be contacted via email at: philip.mantle@gmail.com http://richarddolanpress.com/once-upon-a-missing-time/ Once Upon A Missing Time, by Philip Mantle richarddolanpress.com Once Upon A Missing Time: A Novel of Abduction by Philip Mantle $14.95 US (paperback) $7.99 US (eboo... OUT NOW   ONCE UPON A MISSING TIME A novel of alien abduction Philip Mantle ONCE UPON A MISSING TIME is a powerful and emotional journey involving married couple Alan and Pamela Morrison and their teenage daughter Wendy. Alan is a teacher at the local High School and his wife Pamela is a social worker for the local authority. One night whilst driving back from their in-laws home near the rural North Yorkshire village of East Yardsley, the Morrison family encounter something that would change their lives and world view forever. The Morrison’s have a close encounter, a close encounter with something quite extraordinary. On arriving home they discover nearly four hours of their lives MISSING. Plagued by nightmarish shared dreams the Morrison’s look for answers for their ‘MISSING TIME’. Their search for answers threatens to tear the family apart, leaving them with lives that will never be the same again. Set in rural England in 1990 this was an era before the internet and the digital age. The Morrison family search for answers that eventually ends in frustration and betrayal. This is not a story about alien visitation but rather how a family try desperately to cope with a phenomenon that no one seems to understand. Although a work of fiction ‘ONCE UPON A MISSING TIME’ is based on real life “Close Encounter” cases from the UK. All of the characters in this drama are based on people who have either experienced this phenomena first hand or have been UFO investigators. The names, locations and professions of all have been changed to protect the individuals concerned. Once you have read ‘ONCE UPON A MISSING TIME’ you will realise that the phrase ‘Close Encounter’ was not just a figment of Steven Spielberg’s imagination. Philip Mantle is an International UFO researcher, lecturer and broadcaster. His books have been published in six different languages around the world. He is the former Director of Investigations for the British UFO Research Association and former MUFON representative for England. Philip has written articles and features for numerous publications around the world and has been both editor and assistant editor of high street UFO publications. He lives in Pontefract, West Yorkshire, England. Philip can be contacted via his website at: www.beyondroswell.com or on email at: philip.mantle@gmail.com MORE INFORMATION AVAILABLE AT: http://richarddolanpress.com/once-upon-a-missing-time/  Testimonials: I had a read through again and IMHO, I found it a lovely read, taking into accounts genuine experiences and putting them in a way readers could understand without making it too dark or heavy and yet keeping that balance of  light-heartedness without mocking or patronising those who have had experiences. This was a refreshing change for me personally as someone who has had first hand experience of UFO encounters. Rosalind Reynolds, UK close encounter witness. "Philip Mantle is probably one of the major unsung heroes of the British UFO scene, having been eclipsed by the likes of Timothy Good and Nick Pope. In this, his first fiction book, he tackles the thorny subject of the "abduction" and "Close Encounter" scenario. Although the book is a work of fiction, it draws from many well documented cases from the never-ending enigma that is the UFO subject. This book will provide a thought provoking read, if you are skeptic or believer in the phenomenon." Kevin Goodman, author of "UFO Warminster: Cradle of contact", UK. "A not to be missed fiction from one of the leading authorities on UFO's. Has to be worth a read!"  Philip Gardiner, Author/filmmaker, UK. "Philip Mantle is extremely knowledgeable about the abduction phenomenon, and it shows. In this graphic novel his real-life expertise translates dramatically into the lives of the characters. Once Upon a Missing Time should not be missed". "Scrupulously well thought-out, Once Upon a Missing Time provides a gripping insight into one of the greatest enigmas of our era. Although a work of fiction, it carries a disturbing aura of reality on every page". "They say time is a great healer - and it is, until it goes missing. Philip Mantle's novel takes us on a dark tour through the oft-misunderstood abduction phenomenon - and the angst it can cause in the lives of its victims. A thought-provoking read". Mike Hallowell, Freelance journalist & author, UK. "Philip Mantle's long career as an established UFO researcher translates into the gripping story of a family besieged by the inexplicable - a realistic and credible account of the alien abduction phenomenon." Lee Paqui - Editor, UFO Encounter', or 'Lee Paqui - UFO Research Queensland, Australia. “The work of Philip Mantle is never a surprise, because we know how good it is. In this book, although a work of fiction, I know that Philip has used all of his experience to bring the close encounter experience to life. “  Thiago Luiz Ticchetti, UFO researcher and author, Brazil. "Philip Mantle has put the trauma of the alien abduction into perspective for all of us in his story that sucks us in on the first page. It is a tale, not of aliens, but of the results of those who have been abducted and what they experience as a result of something that is beyond their control. Mantle has provided a story that draws to in and keeps you entertained from the first page to the last. It is a story that causes you to keep turning the pages." Kevin Randle, UFO author, lecturer and broadcaster, USA.  “In a classic example of poacher turned gamekeeper, Philip Mantle has dug deep into his long established background as a world renowned investigator of the UFO phenomenon to produce a first class novel based on his years of experience in the field and a damn fine job he makes of it too. This book bears all the hallmarks of a homage to a well loved and understood subject and it is told in a surprisingly matter of fact manner that belies the central premise of alien abduction and how it can badly affect those involved.”  Brian Allan:  Author, speaker and researcher specialising in paranormal phenomena. UK.

19-07-2013 om 18:52 geschreven door peter  

US Navy plan to prepare for extraterrestrials among us secretly developed in 1998

Written by Dr Michael Salla on July 10, 2013. Posted in exopolitics research

In honor of US Independence Day, Catherine Austin Fitts, a former Assistant Secretary of the Department of Housing and Urban Development (HUD), released a document supporting her claims that the US Navy initiated a plan in 1998 to adjust its operations for a future where extraterrestrials exist and live among us. She claims the plan was commissioned by the Undersecretary of the US Navy and was undertaken by the Arlington Institute, an NGO located near the Pentagon with many military clients, where Fitts served on the Board of Directors. She was asked to assist with the plan and claims she was given an opportunity to meet a live alien, but declined. When I contacted the Arlington Institute in 2008, two members of the Board of Directors repudiated Fitts claims. The document released on her website is the official minutes of a Board of Directors meeting held at the Arlington Institute in 2000. The document confirms key elements in her version of events, especially that Arlington Institute was actively discussing plans for how to best prepare the general public for disclosing the existence of, and contact with, extraterrestrial life.

Catherine Fitts claims that in 1998 the Undersecretary of the U.S. Navy had commissioned a “high level strategic plan” to prepare the American public for an official announcement that extraterrestrials exist and live among us. She wrote:

In 1998, I was approached by John Peterson, head of the Arlington Institute, a small high quality military think tank in Washington, DC. I had gotten to know John through Global Business Network and had been impressed by his intelligence, effectiveness and compassion. John asked me to help him with a high level strategic plan Arlington was planning to undertake for the Undersecretary of the Navy. At the time I was the target of an intense smear campaign that would lead the normal person to assume that I would be in jail shortly or worse. John explained that the Navy understood that it was all politics —- they did not care. I met with a group of high level people in the military in the process — including the Undersecretary. According to John, the purpose of the plan — discussed in front of several military or retired military officers and former government officials— was to help the Navy adjust their operations for a world in which it was commonly known that aliens exist and live among us. When John explained this purpose to me, I explained that I did not know that aliens existed and lived among us. John asked me if I would like to meet some aliens. For the only time in my life, I declined an opportunity to learn about something important.

In March 2008 I was planning to write an article about Ms Fitts claims, and began my investigation by first contacting her to elaborate or clarify her earlier recollection. Fitts said she had nothing to add to what had already been released to the public. I then contacted John Petersen, President of the Arlington Institute. He flatly denied Ms Fitts claims and offered to put me in communication with other members of the Board of Directors to get independent confirmation. In subsequent email communications with Joe Firmage, another Board member, he also denied Ms Fitts version of events, and did not recall any meetings where she was also present where the issue of extraterrestrial life was discussed. I was unsuccessful in reaching Jerry MacArthur Hultin, who served as Undersecretary of the Navy during the period mentioned by Fitts.

To varying degrees, Petersen and Firmage both claimed there was no substance to Fitts story. Petersen was especially insistent that Fitts had contrived the entire scenario. Given that two members of the Arlington Institute Board of Directors directly contradicted her version of events, and I was not able to find any other witnesses to support her claims, I decided to postpone writing an article on the incident until independent confirmation could be found.

Almost five years later, in my recently published book, Galactic Diplomacy: Getting to Yes with ET, I included the incident described by Catherine Fitts along with the denial by John Petersen and Joe Firmage. I wrote:

I have been able to confirm that Fitts served on the Board of Directors of the Arlington Institute during the period in question, and that extraterrestrial life was discussed at some of its closed door meetings as a hypothetical “wildcard event.” However, Fitts’ specific claim of there being a strategic plan sponsored by the U.S. Navy to prepare the public for disclosure of extraterrestrial life, or of a possible meeting an extraterrestrial, was not supported by other Board members.⁴¹⁴

In the footnote 414, I gave some details of my communications with Petersen and Firmage. On July 4, 2013 I received a short email by Ms Fitts with a subject header referencing footnote 414 in my Galactic Diplomacy book where I elaborated on the repudiation of her claims by Arlington Institute Board members. The content of her email directed me to a new page on her Solari website which was just uploaded.  She wrote:

In the spirit of Independence Day, I am publishing the minutes of the board meeting of the Arlington Institute on April 10th, 2000. I have repeatedly stated that I would do so if my description of this meeting was contradicted by any of the members.

With the publication of Galactic Diplomacy, the contradiction of her version of events by other Arlington Institute Board members was now part of the public record. Consequently, Fitts felt free to release documentation supporting her version of events – Minutes of the March 26, 1999 Board of Directors meeting. The Minutes of the meeting state:

Mr. Petersen then reported that the Institute had been approached to determine if it was interested in publishing a study by Pickford and Lindemann on the subject of life outside of the earth. After discussion, there was general agreement that publication of the study would be a good idea and would be consistent with the work otherwise being done by the Institute with respect to wild cards.

While the study mentioned by Pickford and Lindemann is not identified, here is an online account of eight alien contact scenarios they developed for a workshop on extraterrestrial contact as recalled by one of the participants:

Called the second “Contact Planning” meeting and held in Denver, Colorado, this workshop was sponsored by the International Space Sciences Organization and organized by Kyle Pickford and Michael Lindemann…. We spent one afternoon in five groups: business, religion, science, government, and media/public. Each group role-played its behavior for each of eight scenarios. Although I have read lots of literature on post-contact behavior, this was the first time that I deeply grasped just how people in each of those categories may actually behave right after contact…. What can we do now to prepare? We spent the last few hours of the meeting generating and clustering various strategic planning possibilities. A large number of these ideas clearly fit into two clusters that I find very encouraging: (a) tell the general public the truth right away and (b) prepare to communicate and negotiate with ETI in a friendly and cooperative manner, even if its behavior seems unfriendly.

The minutes of the meeting confirm that the Arlington Institute was discussing extraterrestrial contact scenarios in at least one Board of Directors meeting as Fitts claimed. Importantly, the minutes confirm that the Arlington Institute was doing work for clients that involved extraterrestrial contact as a wild card issue. According to Ms Fitts, one of these clients was the US Navy.

In private email communications, Petersen confirmed that Fitts did participate in a Navy Project conducted by the Arlington Institute, and that the extraterrestrial contact issue did come up as a “wild card” future scenario event. However, he pointed out that there was no strategic plan commissioned by the US Navy to prepare the public for extraterrestrial contact as claimed by Fitts.

http://www.youtube.com/watch?v=IlOCMwSb6Ec&feature=player_embedded

There remains substantial differences between Catherine Fitts and John Petersen over the extent to which the US Navy interest in extraterrestrial contact issues was part of a strategic study as Fitts claims, or simply part of ad hoc discussions as Petersen contends. Nevertheless, the official Board minutes released by Fitts does lend support to her main claim that the US Navy commissioned a project with the Arlington Institute for its expertise on wild card future scenarios involving extraterrestrial contact. It can therefore be concluded with some confidence that official efforts began in 1998 by the US Navy to prepare for a world where extraterrestrials exist and are living among the human population.

© Copyright 2013. Michael E. Salla, Ph.D.. Exopolitics.org

This article is copyright © and should not be added in its entirety on other websites or email lists. Permission is granted to include an extract (e.g., introductory paragraph) of this article on websites and email lists with a link to the original.

Further Reading

• Did US Navy battle UFOs protecting Nazi Antarctic sanctuary in 1947?
• Pentagon plans for Alien invasion exist according to military professor
• Galactic Diplomacy: Getting to Yes with ET

17-07-2013 om 10:52 geschreven door peter  

UFO-ONDERZOEK, een kwestie van geloven of niet…

Het raadselachtig UFO-verschijnsel is opmerkelijk, eigenaardig en volhardend, blijkbaar het meest unieke evenement in de moderne geschiedenis van de mensheid. Al meer dan 50 jaar rapporteren tienduizenden burgers over gans de aarde gespreid vreemde, onverklaarbare fenomenen in het luchtruim of op de grond... Deze rapporten gaan van eenvoudige, abnormale lichtverschijnselen tot onverklaarbare objecten in de lucht of op de grond. Misschien zag je zelf al eens iets vreemds... Bijkomende vreemde aanverwante verschijnselen, zoals de “cattle mutilations” en de graancirkels, stellen ons nog voor meer vragen. Veroorzaken de Ufo’s deze vreemde, maar bizarre tekenen? Een angstwekkender, maar toch relatief nieuw element  in de Ufologie gaat over de ontvoeringen door aliëns. Een aantal personen verklaren dat UFO’s en hun inzittenden hen ontvoerden, meenamen tot in het ruimtetuig. Hier ondergingen ze meestal pijnlijke, medische onderzoeken; worden bloed, huid- of spermastalen genomen en soms planten de aliëns een implantaat in bij de ontvoerde...

Bizarre, ongeloofwaardige verhalen circuleren zo in het UFO-milieu. Bepaalde sceptici verwerpen het UFO-probleem gewoon zonder onderzoek. Ze geloven niet (meer) in de gerapporteerde UFO-meldingen. Volgens hen komen deze verhalen toch maar van gekken, aandachtzoekers, mediageile of fantasierijke personen of zijn het toch maar gewoon vervalsingen of trucages. Uit ons onderzoek blijkt dat dit bij de meeste UFO-meldingen niet het geval is. Inderdaad, het zijn meestal eerlijke, intelligente en wel opgevoede burgers, waaronder rechters, wetenschappers, politiemensen, militairen en zelfs ervaren piloten met hun bemanning, die UFO-waarnemingen rapporteren. Deze burgers als gek, idioot of belachelijk verklaren is laag bij de grond en getuigt van weinig wetenschappelijk inzicht. Zelfs al ben je scepticus, toch mag je niet verrast zijn te leren dat zelfs een aantal invloedrijke wetenschapsmensen met belangrijke diploma’s, naam en papieren, er stellig van overtuigd zijn dat UFO’s buitenaards zijn. Volgens hen zijn UFO’s het resultaat van buitenaardse ruimtetuigen, die onze planeet bezoeken. Indien deze buitenaardse hypothese inderdaad correct blijkt, dan is het UFO-verschijnsel de belangrijkste, wetenschappelijke gebeurtenis in het bestaan van het mensdom. En ... het gebeurt allemaal voor onze neus!

Vanzelfsprekend aanvaardt de huidige, georganiseerde wetenschappelijke gemeenschap en het overgrote deel  van  zijn wetenschappers deze stelling niet.  Waarom?  De meeste wetenschappers lopen gewoon mee met het ideeëngoed van de grote massa. De vooruitgang van de wetenschap is niet het resultaat van deze wetenschappers. Het is het werk van enkelingen, die het aandurven de bestaande wetenschappelijke stellingen en axioma’s in vraag te stellen en grenzen te verleggen... Is het mogelijk dat in een tijdperk, waarin de wetenschappers ruimteschepen naar Mars zenden in hun onderzoek naar buitenaardse levensvormen; dat ze met reusachtige radiotelescopen het heelal afspeuren naar radiosignalen van verre beschavingen, dat het bewijs van het bestaan van buitenaards, intelligent leven doodgewoon op aarde in grote hoeveelheid kan gevonden worden?

De believers, die geloven dat sommige UFO-rapporten buitenaardse bezoekers vertegenwoordigen, wachten vol ongeduld op die ene waarneming die alle twijfels wegneemt en het ultieme bewijs levert... De non-believers en sceptici proberen op allerlei wijzen de Ufologie te kelderen, soms verklaren ze gewoon één specifieke UFO-waarneming en stellen dan al de andere meldingen in vraag en eveneens als verklaarbaar... Simplistische denkpiste, denk je ook niet? In plaats van op een positieve manier SAMEN op onderzoek te gaan, maken ze elkaar het leven zuur door een afbraakpolitiek te volgen.  Maar tot het vinden van dat ene, onweerlegbaar bewijs voor UFO’s (buitenaardse theorie), vind ik dat wij objectieve en neutrale onderzoekers dienen te blijven, met beide voeten op de grond. De welles – nietes polemiek van wie het bewijs dient te leveren, is prietpraat.  Degenen die na 50 jaar nog steeds niet aannemen dat UFO’s bestaan, zijn ongelovige thomassen...  Wel is het een feit dat ondanks de vele duizenden UFO-meldingen, slechts een fractie voldoet aan de verklaring van UFO, onbekend vliegen objekt... Meer dan 90 % van alle meldingen kunnen wij verklaren als optische illusies, hallucinaties, vreemde natuurverschijnselen, testvluchten van geheime toestellen en zelfs trucages en vervalsingen .... 

Dus bij het onderzoek van een UFO-waarneming dienen wij vooral neutraal, objectief en zelfs sceptisch te blijven. Onze gepaste achterdocht leidt ons naar het zoeken van een “aardse oplossing” voor de melding. Slechts als alle mogelijke wetenschappelijke en aardse denkpistes uitgeput zijn, kunnen, mogen, durven wij van een UFO spreken. Bij de minste twijfel over een mogelijke oplossing, dienen wij deze laatste als verklaring te aanvaarden, tot het tegendeel bewezen is.  Even verduidelijken wat ik onder de term UFO versta. Voor mij is een UFO een onbekend, onverklaarbaar (na alle mogelijke oplossingen te checken) licht of object in de lucht of op de grond, die wij met onze huidige kennis niet kunnen verklaren. Een UFO is voor mij dus geen buitenaardse,” vliegende schotel met inzittenden”! Als je deze laatste stelling of verklaring van de term UFO zelf aanneemt, kan je geen objectief, neutraal onderzoek doen of dien je uitermate voorzichtig te werk te gaan bij je UFO-onderzoek...  Daarom vind ik dat wij tijdens ons onderzoek een aantal principes dienen na te leven of er ten minste rekening mee te houden. Deze stellingen kan je uitgebreid terugvinden in het boek van Philip J. Klass “UFO’s EXPLAINED”... Ondanks de jaren kwam er geen sleet op deze principes. Het kan geen kwaad om deze principes van de meester-scepticus in ons achterhoofd te houden...

PRINCIPE 1:       Normale eerlijke en intelligente personen, die plots blootgesteld worden aan een korte, onverwachte gebeurtenis, vooral één die een ongewoon object betreft, zullen meestal onjuist en onvolledig zijn in het nauwkeurig beschrijven van wat ze echt zagen. De reden is dat wat een persoon gelooft dat hij zag, sterk beïnvloed wordt door de vroeger reeds ervaren en opgeslagen informatie, misschien onbewust in de hersenen...

PRINCIPE 2:       Ondanks de strikte beperkingen van de menselijk waarneming, wanneer ze blootgesteld wordt aan korte, onverwachte en ongewone gebeurtenissen, zullen sommige details, gerapporteerd door de waarnemer bijzonder correct en juist zijn. Het grote probleem voor de UFO-onderzoeker is uit te zoeken welke details correct werden weergegeven en welke onjuist en onvolledig zijn.   Dit terugvinden of achterhalen van de correcte en alle details van een melding lijkt ons onmogelijk tot de ware identiteit van de UFO achterhaalt wordt, wat niet altijd het geval is... het gevaar schuilt er eveneens in dat de waarnemer een aantal details “onbewust” aanvult om zijn waarneming geloofwaardiger te maken. Niemand wordt graag belachelijk gemaakt, vandaar dit onbewuste proces...

PRINCIPE 3:       Als een persoon, die een ongewoon en vreemd object waarneemt, besluit dat hij waarschijnlijk een ruimteschip van een andere planeet zag, kan hij echt aannemen dat het object reageert op zijn a   aanwezigheid of acties ondernam, terwijl in realiteit er absoluut geen oorzaak-gevolg effect of interactie plaatsvindt...

PRINCIPE 4:       Nieuws media, die een grote aandacht besteden bij het eerst ontvangen van een UFO-melding, besteden weinig of geen aandacht, tijd of plaats om een aanvaardbare verklaring voor de waarneming te geven, wanneer al feiten ontdekt en verklaard zijn... Inderdaad voor de eerste melding durven ze de frontpagina te gebruiken, terwijl de verklaring meestal een gering, klein artikeltje inhoudt, ergens op een binnen blad.

PRINCIPE 5:       Geen enkele menselijke waarnemer, inbegrepen ervaren vliegtuigbemanningen, kunnen correct  de stand / de hoogte of de grootte van een ongewoon object  in de lucht schatten, tenzij het zeer sterk overeenkomt met een gekend voorwerp, waarvan ze de grootte of hoogte wel kennen en er dus mee kunnen vergelijken...

PRINCIPE 6:       Eens dat de nieuwsmedia uitgebreid vermelden dat ze geloven dat er Ufo’s in de buurt zijn, zijn er een aantal natuurlijke en door mensen gemaakte tuigen, vooral al ze bij nacht gezien worden, die ongewone karakteristieken vertonen in het brein van de hoopvolle waarnemers. Hun UFO rapporten voegen zich op hun beurt tot de opgewonden massa, waardoor nog meer waarnemers aangemoedigd worden om naar UFO’s te speuren. Deze situatie voedt zich net zolang tot dat de media hun belangstelling verliezen voor het onderwerp, waarna de “UFO-flap” snel alle stoom aflaat en stilvalt...

PRINCIPE 7:       In de poging vast te stellen of een UFO een vervalsing (hoax) is, dient de onderzoeker zich te baseren op het fysisch bewijs, of het gebrek eraan, wanneer het in een specifiek geval zou moeten bestaan. Hij mag niet enkel en alleen afhangen van karakterbevestingen van de belangrijkste betrokkenen of waarnemers. Mensen, die gewoon eerlijk zijn/lijken en zich aan de wet houden, kunnen evenzeer betrokken worden bij een vervalsing.

PRINCIPE 8:       Het onvermogen van zelfs ervaren onderzoekers om volledig en positief een UFO-melding te verklaren bij gebrek aan voldoende gegevens, zelfs na een harde en lange inspanning, impliceert niet echt het bewijs van de theorie dat ruimtetuigen van een andere planeet onze aarde bezoeken. Vaak brengt de toekomst raad en worden bepaalde meldingen achteraf toch op een “aardse” manier verklaard.

PRINCIPE 9 :      Wanneer een lichtverschijnsel s’nachts in de lucht waargenomen wordt en de waarnemer gelooft dat hij een UFO ziet en hij meldt dit aan een radaroperator met de vraag  om op zijn scherm te zoeken naar een onbekend doel, zal er meestal onveranderlijk  “een onbekend doel” gevonden worden op het scherm. Tegengesteld, wanneer een ongewoon punt op het radarscherm s’nachts waargenomen wordt, waarvan de operator aanneemt of verdenkt dat het een UFO is, en een waarnemer wordt gevraagd om te zoeken naar een licht aan de nachtelijke hemel, zal er onveranderlijk een visuele waarneming gebeuren... In de opgewondenheid van het ogenblik, lijkt het niet belangrijk dat het radarpunt zich in het westen bevindt, terwijl de visuele waarneming aan de oostelijke, noordelijke of zuidelijke hemel zichtbaar is...”de twee waarnemingen” lijken elkaar gewoon te bevestigen. Zelfs wanneer er tussen de 2 waarnemingen (radar / waarnemer) minuten of uren liggen, gaat men er vanuit dat de waarneming door twee onafhankelijke bronnen bevestigd werden..

PRINCIPE 10:     Veel UFO-meldingen lijken raadselachtig en onverklaarbaar, gewoon omdat de onderzoekers faalden om een voldoende inspanning te leveren om de melding te verklaren, ofwel door gebrek aan tijd, ofwel door gebrek aan kennis, ofwel door een specifiek geloof... Het is niet verrassend dat een aantal onderzoekers personen zijn die ervan overtuigd zijn dat UFO’s buitenaardse bezoekers zijn, bewust of onbewust. Hoe hoger het aantal onverklaarbare UFO-meldingen, hoe sterker de buitenaardse theorie wordt...

Ondanks het feit dat Philip Klass deze principes een 30 jaar terug aanhaalde, vind ik ze nog steeds brandend actueel. Om ons onderzoek een positieve en onweerlegbare basis te geven, zijn deze “raadgevingen” van levensbelang. Zijn doel was om alle UFO’s als verklaarbaar en aards te maken. Willen wij één of andere theorie bewijzen, zoals de buitenaardse of de meerdere dimensietheorie, dan dienen onze rapporten voldoende gestructureerd te zijn en de bewijzen onweerlegbaar... Geen eenvoudige zaak noch voor de believers, noch voor de non-believers of sceptici om hun stellingen hard te maken. Het belangrijkste is wel dat wij vaak door de welles-niets polemiek ons hoofddoel of bestaansreden als onderzoeker uit het oog verliezen, namelijk het zoeken naar de waarheid achter het UFO-fenomeen...

Zijn deze principes het evangelie? Verre van maar je kan altijd van een tegenstander / scepticus leren. Schakel zijn opmerkingen uit en je maakt je studie een stuk geloofwaardiger en krachtiger. Vanzelfsprekend heb ik Klass niet letterlijk verwoord, maar heb ik mijn persoonlijke opinie aan zijn principes gevoegd. Over het ontvoeringssyndroom wordt in deze principes niet gepraat, maar ook daar had zijn persoonlijke visie over. Jawel, negatief, maar van een scepticus kan je niet meer verwachten. Desalniettemin dien je wel rekening te houden met de visie en opmerkingen van de meester-scepticus in het zoeken naar de waarheid....

Bijlagen:
nasa-ufo images.jpg (16.4 KB)   
ufo kandy Sri Lanka.jpg (24.3 KB)   
ufo8.brasill.jpg (28.7 KB)   

03-07-2013 om 00:44 geschreven door peter  

02-07-2013 om 00:52 geschreven door peter  

BELIEVING OR NOT BELIEVING IN UFO’S:THAT’S THE QUESTION.

1.    Voorwoord.

Er bestaan UFO-onderzoekers, die “geloven” dat alle Ufomeldingen het resultaat zijn van het creatieve brein of de verbeelding van de waarnemers. Dit zijn de sceptici of nonbelievers. Als zij over ufo’s praten, dan denken ze bij voorbaat dat alle ufo’s hallucinaties, zinsbegoochelingen, misinterpretaties, trucages, vervalsingen, ed. van doodgewone, aardse origine zijn. Andere onderzoekers daarentegen geloven dat alle ufo’s “nuts and bolts”- toestellen zijn; namelijk buitenaardse ruimtetuigen, bestuurd door aliën wezens. Dit zijn dan weer de believers.

De waarheid ligt ergens in het midden. Waarschijnlijk gelden beide theorieën juist voor een deel van alle meldingen, maar geen van beide geldt voor de totaliteit van het fenomeen. Wat mij betreft, ik ben er van overtuigd dat wat de vele verklaringen voor het gehele ufo-verschijnsel ook mogen zijn, het heel belangrijk is hoe onze geest omgaat met de echte, onverklaarbare ufo’s… Je mag er hoedanook zeker van zijn dat er meerdere oplossingen voor het complexe ufofenomeen bestaan, zo dat elk zijn waarheid heeft. Iedereen probeert immers dit vreemd verschijnsel in te bouwen in zijn eigen referentiekader, zijn eigen ervarings- en leefwereld. Op deze wijze probeert hij/zij een voor hun aanvaardbare en logische verklaring te vinden, zonder dat hun eigen visie en levensingesteldheid in gevaar komt.

Toch blijf ik als kritisch, neutraal en objectief onderzoeker ervan overtuigd dat een aantal, specifieke ufomeldingen het resultaat zijn van een extern gebeuren buiten de wil van de mensheid om, zeker niet altijd een product van de geest, maar iets dat je werkelijk kan aanraken, kan voelen, dus iets tastbaars… Hoe we deze gebeurtenissen interpreteren bepaalt de verscheidenheid aan voorgedragen verklaringen. Zo geloof ik dat je het ufo-verschijnsel beter kan plaatsen bij de paranormale wetenschappen en andere esoterische, aanverwanten fenomenen; het is ook beter om ze op deze wijze bestuderen los van de experimentele methodologie, die gebruikt wordt voor de exacte wetenschappen. Ufologie is verre van een exacte wetenschap; volgens de sceptici is het zelfs geen wetenschap!

2.    Voorstelling.

IK vraag mij af of wij, ufo-onderzoekers, ongeacht onze visie, wel weten wat we juist doen, wat we onderzoeken en waar we bezig mee zijn en vooral welk resultaat wij willen bekomen. Beeld je even volgende situatie in, waar een getuige een onderzoeker zijn waarneming van “iets” vreemds beschrijft. Enkel door die waarneming concreet en eenvoudig voor te stellen, en enkel om die redenen alleen, nemen sommigen van ons aan dat ufo’s ruimteschepen van andere werelden zijn. Ik zoek een gemakkelijkere manier om een “buitengewone” herkomst van ufo’s te beschrijven en dat vooral om mijn gedachtengang beter te kunnen stroomlijnen…

Stel je even voor dat de ufoloog die deze melding onderzoekt en na analyse van de karakteristieken van deze vreemde melding besluit dat deze waarneming naar de buitenaardse of misschien wel de paranormale oorsprong van ufo’s verwijst. Wat hebben we dan? Gewoon maar één persoon meer, die in een buitengewone herkomst van ufo’s gelooft! Met een wereldbevolking van 6 miljard aardbewoners, blijft het nog een hele klus om meer mensen op een efficiënte wijze te overtuigen van “jouw” waarheid over ufo’s. We hebben gewoon meer nodig dan een concrete beschrijving om andere mensen van het bestaan van ufo’s te overtuigen! Wat? We hebben concrete, tastbare bewijzen nodig om aan iedereen op een succesvolle wijze te presenteren en hen zo te overtuigen van de echtheid van het ufoverschijnsel.

Overweeg even een tweede situatie, waarin een getuige jou een waarneming meldt, waarbij hij een ruimteschip zag en aliën wezens ontmoette. Laat ons even overdrijven en onszelf het beste bewijsmateriaal geven dat mogelijk is. Je beschikt over een video-opname van 10 uur van deze ontmoeting: visuele beelden en een audio-opname van een gesprek tussen de getuige en de aliëns en jezelf. De aliëns gaven informatie vrij, die nagecheckt en geverifieerd  kan worden in de vele archieven in de musea, verspreid over de wereld. Verder beschik je ook nog over een reeks foto’s van de aliëns en hun ruimteschip. In de videobeelden vind je fragmenten terug waaruit op ondubbelzinnige wijze blijkt dat deze niet-aardse wezens niet-menselijke activiteiten verrichtten… Je beschikt tevens over magnetometingen, die duidelijk aantonen dat op het tijdstip van de ufomelding (= het verschijnen van het buitenaardse ruimteschip) zich sterke storingen voordeden in het magnetisch veld. Positieve signalen op een draagbare radar, film en warmte invloeden bevestigen eveneens deze gebeurtenis. En last but not least beschik je nog over een paar nog werkende onderdelen van het aandrijvingsmechanisme van het ruimteschip; de getuige als gift aangeboden door de aliëns!

WOW! En wat nu! Deze melding klinkt als muziek in de oren; dat is het soort bewijs, waarvan elke onderzoeker – believer, neutrale onderzoeker en nonbeliever – droomt… Dit is het ideaal bewijsmateriaal dat we nodig hebben on op onweerlegbare manier de echtheid van ufo’s aan te tonen, in de betekenis van buitenaardse ruimteschepen dan. Als je zo’n bewijzen kon verzamelen, dan is je broodje gebakken, niet alleen binnen de ufowereld, maar ook ver daar buiten. Je collega’s zouden naar jou opkijken en je prijzen voor jouw groot werk. Zelfs de wetenschap zou je roemen met het resultaat van jouw onderzoek, omdat je één van de grootste mysteries op aarde oploste. Je kan boeken schrijven, lezingen geven, uitnodigingen voor tv-optreden en zelfs filmvoorstellen verwachten en aanvaarden… Vergeet het, want denk je echt dat alles zo een sneltreinvaart zou volgen? Denk je echt dat actueel dergelijke positieve reacties zouden volgen op jouw uniek onderzoeksresultaat, indien je dergelijk bewijsmateriaal aan de wereld zou leveren? Utopia, ja..

3.    Wordt bewijs zomaar aanvaard?

Eerst en vooral dien je op te tornen tegen de eindeloze tweestrijd tussen de verschillende onderzoekers en hun tegengestelde standpunten onderling, of het nu de conventionele, seculiere onderzoekers zijn of de onderzoekers van esoterische wetenschappen. Ze zouden onmiddellijk jouw methodologie, jouw werkwijze, jouw integriteit en tevens jouw eerlijkheid in vraag stellen. Zoek jij geen media-aandacht, mannetje? Of erkenning? Of misschien we financieel winstbejag? Ten tweede, eens je het bewijsmateriaal verspreidde over een groter publiek, mag je je eraan verwachten dat je de rest van je leven jezelf zou moeten verdedigen tegen beschuldigingen van vervalsingen, van fraude, van trucages, van leugens. Opgepast, deze beschuldigingen zouden niet alleen geuit worden door het wetenschappelijk, materialistisch establishment, wiens instituten actueel een strijdbare houding aannemen tegen alle uitdagingen, die de actuele wetenschappelijke axioma’s en dogma’s in gevaar brengen, te bestempelen als larie en apekool… Ze zouden er alles aandoen om jou te verhinderen om jouw bevindingen te publiceren in “hun” wetenschappelijke tijdschriften. Ook de media zouden onder impuls van het establishment hun uiterste best doen om jouw te breken; om jou als ongeloofwaardig en onbetrouwbaar af te schilderen en zelfs belachelijk te maken…

Bijkomend zou jij als onderzoeker zeker geconfronteerd worden met de “expertises” van de zogenaamde collega-onderzoekers, die wel artikels, boeken schrijven; uren voor hun PC zitten om het internet af te schuimen, maar veldonderzoek laat hen koud of géén tijd daarvoor… Samen met bepaalde wetenschappers zoeken ze naar een drogreden, een minuscuul detailtje in de getuigenis om jouw onderzoek om jouw bewijskracht onder uit te halen. Fel overdreven vind je? Zo zouden ze zeggen gezien de getuige toevallig een paar pintjes gedronken had  op een feestje of dat hij een bepaald medicijn slikte voor een griepje, dat hij niet helder van geest was en hallucineerde. De videobeelden en de foto’s waren maar trucages en vervalsingen… Ze zouden verklaren dat je deze getuige, verslaafd aan alcohol, een alcoholist dus of een verslaafde aan medicijnen, toch niet ernstig kan nemen, gezien zijn waarnemingsvermogen niet 100% was, misschien waren het wel waanbeelden. Stel je slechts één vraagje, zou een rechter indien deze persoon getuige was van een moord of een auto-ongeluk zijn getuigenis ernstig nemen en geloven?

Deze redenering om aan te tonen op welk niveau de ufologie en de andere esoterische wetenschappen zich bevinden en tegen welke hypocrisie van de gevestigde, dogmatische waarden ze dienen op te boksen. Je kan er behoorlijk zeker van zijn dat voor hen alle actueel onderzochte en opgeslagen informatie over ufomeldingen onvoldoende bewijskracht bezitten om hen, of om een groot deel van het publiek en of de media te overtuigen van de echtheid van het ufofenomeen. Hun acties om de ufologie en aanverwante wetenschappen belachelijk te maken, heeft zijn doel wel bereikt ten opzichte van de “grote massa”… Bestaan er dan niet genoeg authentieke, echte en betrouwbare radarbeelden, foto’s, film- en video-opnames van ufowaarnemingen? Wat doe je met de eindconclusies van de vele internationale, officiële werkgropen, zoals GEPAN? BLUE BOOK, CONDON, MOD, ed.? Ondanks de actueel massa opgeslagen data over ufo’s  slagen de ufologen er niet in om het scepticisme bij een aantal onderzoekers (= nonbelievers) en bij een aantal wetenschappers weg te nemen. Het ontkenningsproces evolueert gewoon verder… Het seculier, wetenschappelijk establishment zet zijn strijd tegen alle items, die hun “belief in hun axioma’s, leerstellingen en dogma’s” in gevaar brengen.  Het gezegde “Wat baat den uil een bril, als hij niet zien en wil” is hier zeker van toepassing…

4.    Wat verstaan we onder wetenschap?

Wat is wetenschap eigenlijk? Wetenschap is niet meer of niet minder dan een manier om dingen, activiteiten, gebeurtenissen, ed. te meten en door een vooraf opgezette “filter” te jagen om de echtheid te testen en te bevestigen. Stel dat je een man vol zand- en rots korrels van verschillende dikte hebt. Op de bodem van die mand bevindt zich een filter, die sommige korrels doorlaat en anderen tegenhoudt. In analogie met de wetenschap manier van denken en  hun methodologie, bepaal je vooraf dat korrels groter dan 1 mm vals zijn en dat al diegenen, die kleiner zijn, echt zijn. Ze zetten dus een filter in van 1 mm, laten de “echte zand- en rotskorrels” door en schakelen de valse en de frauduleuze uit. Maar wij hadden toch ALLEMAAL zand- en rotskorrels, niet? Een te eenvoudige manier van denken?

Het probleem is dat de wetenschap bepaalt dat er geen aangepaste filter voor de omschrijving, de  “afmeting” van  ufo’s bestaat. De sceptici en nonbelievers volgen dezelfde filter, hetzelfde denkpatroon. De filter is totaal gesloten en dus kunnen volgens hen ufo’s niet echt bestaan! In vroegere en naïeve dagen van de ufologie en nog steeds bij bepaalde believers, zetten deze ufo-onderzoekers de filter totaal open: ALLE UFOMELDINGEN WAREN (ZIJN) ECHT! Als bleek dat een aantal ufomeldingen trucages, vervalsingen, misinterpretaties en illusies bleken te zijn, was de hilariteit groot in de media om zo’n lichtgelovigheid en amateurisme… Door deze “onkunde” was het een gemakkelijke klus om alle onderzoek onderuit te halen en de studie van ufo’s in het belachelijke te trekken. Gevolg was / is dat het wetenschappelijk establishment nog meer afstand nam / neemt van de ufologie uit angst om eveneens belachelijk en onprofessioneel over te komen. Laat ons niet vergeten dat het wetenschappelijk onderzoek vaak afhangt van financiële sponsering en dat een goede naam en faam héél belangrijk is om die fondsen te verwerven.

5.    Een oplossing?

Een oplossing zou volgens mij kunnen zijn dat we een soort “filter” uitbouwen, waardoor we alle fraudes, vervalsingen, vergissingen, misinterpretaties, ed. kunnen uitsluiten bij een melding. Hoe? Ik denk dat wij om een goede, zuivere en correcte filter te bouwen, nauwer samen dienen te werken met de getuigen zelf en dit op een open-minded basis. We kunnen enkel de waarheid achterhalen als wij de getuige de kans geven om te bewijzen wat echt is “in zijn eigen woorden”. Dit vertrouwen dat wij aan de getuige schenken, impliceert dat hij ons iets teruggeeft. Hij geeft ons het recht om zijn bevindingen, zijn verklaringen te onderzoeken, te toetsen aan soortgelijke cases en te analyseren om zo aan te tonen wat echt is, wat foutief is en wat confabulatie (= Het vertellen van verzonnen gebeurtenissen of overdrijving van echte gebeurtenissen. Een risico bij mensen die door een noodsituatie in paniek zijn geraakt) of zelf frauduleus of vals is. Het laat ons toe om alle mogelijke karakteristieken en parameters van een ufomelding terug te vinden en te reconstrueren. Hier verschilt de werkwijze van ons onderzoek grondig met de wetenschappelijke methodologie. De wetenschap zegt “ Ik zet hier een slagboom, ik bepaal de grens en indien je er door geraakt, dan pas zal ik jou geloven.” Als het over ufo’s gaat, bepalen ze testen zonder rekening te houden met de redelijkheid en de haalbaarheid. Zo vragen ze bijvoorbeeld het recht, de mogelijkheid om de gerapporteerd ufomeldingen vooraf te voorspellen en te reproduceren in experimentele vorm… Voor spontane paranormale verschijnselen, zoals klopgeesten, ed en zoals ufo’s, is deze situatie niet realiseerbaar. Dat is één van de hoofdredenen, waarom de wetenschap ufo’s en andere esoterische verschijnselen formeel verwerpt en ontkent.

Deze  benadering gebruik ik om aan te tonen dat  het seculier en materialistisch wetenschappelijk establishment actueel faalt om alle aspecten van de ons omringende wereld te verklaren met al hun axioma’s, hun dogma’s en hun terminologie… Door het vooraf verwerpen, negeren en ontkennen van degelijke data en / of bewijs uit de para-wetenschappen, het bestaan van de echtheid van dergelijke vreemde fenomenen, onthoudt de wetenschap zich van de mogelijk om vitale kennis te verwerven.

6.    Onze opdracht?

Wat kunnen wij, ufo-onderzoekers, hier verder aan verhelpen? Wij dienen bewijsmateriaal van alle ufomeldingen te verzamelen, niet alleen wat er gebeurde, maar ook onder welke omstandigheden ze zich manifesteerden. We dienen zoveel mogelijke factoren en karakteristieken van de waarneming te verzamelen en op te slaan. Dit proces kan evenzeer inhouden dat wij de getuige de mogelijkheid bieden om bepaalde aspecten van zijn waarneming te bewijzen, indien het fenomeen zo werkt. Daarna zoeken we relaties of overeenkomsten met zoveel mogelijk ander bewijsmateriaal of soortgelijke gebeurtenissen. Door gelijkenissen of raakvlakken met andere vreemde waarnemingen of paranormale fenomenen of natuurverschijnselen te zoeken, kan je al snel specifieke oplossingen en/of verklaringen vinden of uitsluiten. Door deze methode van deductie kom je uiteindelijk bij een plausibele, aanvaardbare verklaring, eventueel dat het om een echte “ufo” gaat. Voor specifieke cases kan je “het scheermes van OCKHAM” gebruiken om een verklaring te vinden. Het scheermes van Ockham is een term die je vaak terugvindt bij de wetenschap. Het gaat erom dat wanneer een bepaald iets, zoals een fenomeen, een  verschijnsel of een ufo, moet worden verklaard, dat je steeds moet trachten de meest economische of zuinige verklaring te vinden. Dit is meestal de verklaring die het dichts aansluit bij de reeds bestaande wetenschappelijke kennis, bijvoorbeeld uit de natuurkunde, de scheikunde, de evolutietheorie, de meteorologie, ed.…
Je hoort het ook wel eens het “spaarzaamheidsbeginsel” noemen. Dit betekent echter niet dat een eenvoudige verklaring beter is dan een meer complexe. Dan zou je immers aanvaarden dat het creationisme voor het ontstaan van de aarde een eenvoudiger en dus betere verklaring zou zijn dan de mechanismen zoals bekend uit de evolutietheorie van Darwin. Het gaat erom dat je de meeste geloofwaardige (op basis van de kennis die we nu hebben) verkiest bovenop een buitenissige, die vaak heel wat veronderstellingen vergt. De term is gebaseerd op de uitspraak “Pluralitas non est ponenda sine neccesitate” (“Men hoeft geen zaken toe te voegen zonder noodzaak”) van de Engelse filosoof (en Franciscaan) William of Ockham.

Het is evident dat ufologen enkel in hun opzet kunnen slagen om alle data en factoren van een melding te verzamelen, indien de getuigen bereid zijn  om in volle vertrouwen en in partnership samen te werken met de onderzoeker(s). De getuigen brengen ons een bron van gegevens bij; wij de bereidheid om deze gegevens na analyse in een wereldwijde databank (vb MUFON-databank) op te slaan. Het vergelijken van deze data kan ons toelaten om de puzzel van het ufofenomeen uiteindelijk op te lossen. De conventionele wetenschap heeft de moeilijke opdracht om een aantal compromissen te sluiten. Eén van hun wetten, dat elk experiment door iedereen met dezelfde uitrusting onder dezelfde omstandigheden dient te kunnen nagebootst te worden met hetzelfde vooraf bepaald resultaat, kan je noch op de parawetenschappen, noch op ufologie of andere esoterische items toepassen. Zo tonen studies van de parawetenschappen aan dat de geestestoestand van de onderzoeker en de getuige een onvervalste parameter vormt voor het spontaan optreden van specifieke verschijnselen. Om deze bewering een kans te geven zichzelf te bevestigen, daar we alle factoren van deze specifieke verschijnselen nog niet kennen, verplichten ons om open-minded te werken. Indien je als onderzoeker dergelijke openheid en vertrouwen schenkt aan de getuigen, mag je je aan de nodige kritiek verwachten van de media, van bepaalde ufo-onderzoekers en zeker van de wetenschappelijke wereld.

7.    Besluit.

Ik besef dat deze denkpiste een stap is op glad ijs, maar na meer dan 60 jaar staan we nog niet verder in het zoeken naar een degelijke oplossing voor het ufo-raadsel. De te volgen procedure en methodologie hangt volledig af van het wederzijds begrip en vertrouwen tussen onderzoeker(s) en getuigen. Begin je aan je onderzoek met een voorafgaande ontkenning en negering van de echtheid van sommige ufomeldingen, dan werk je in de optiek “ ALLE MELDINGEN ZIJN VERKLAARBAAR”. Je staat niet meer open voor de wereld rondom jou, maar staart je blind op axioma’s, definities, dogma’s… Niet alle meldingen zijn ufo’s, maar niet alle ufo’s zijn natuurverschijnselen, illusies, trucages, hoaxes, ed.

Bestaat er volgens jou, net zoals bij de visie van de seculiere, materialistische  wetenschap en de sceptici, echt niets meer tussen aarde en hemel dan we zien,  dan we denken? Vaak is het een kwestie van ergens in te geloven, ergens op te hopen, om tot een positief resultaat te komen. “SEEING IS BELIEVING”, deze uitdrukking is perfect van toepassing op de ufologie en andere esoterische en aanverwante fenomenen. In afwachting kan enkel een gezonde en positieve samenwerking met de getuigen van ufo’s en andere vreemde verschijnselen ons op de weg naar de waarheid leiden..

01-07-2013 om 00:51 geschreven door peter  

ZIN EN ONZIN VAN HET VOEREN VAN DISCUSSIES VIA INTERNET OF EMAIL MET EEN AANTAL OPPONENTEN…

1.   VASTSTELLING.

Periodiek woedt er regelmatig een op hol geslagen woordenstrijd tussen een aantal objectieve, kritische UFO-onderzoekers, believers, nonbelievers en sceptici, via email op het internet over het nu wel of niet bestaan van UFO’s. Deze polemiek kan soms weken durven en er vallen steeds hardere woorden en verwijten, want actie en reactie blijven nooit lang weg.

ER is niets nieuws onder de zon, hoor… Dezelfde felle discussies woeden al decennia lang tussen de verschillende partijen met tegenovergestelde overtuigingen over UFO’s en andere esoterische wetenschappen. Dit  gebeurt niet alleen in ons Vlaamse land, maar ook in vele andere westerse landen. Om toch hun gelijk te halen, brengen deze onderzoekers een aantal verklaringen, axioma’s, principes, methodes van diverse wetenschappers in stelling en zelfs ideeën van filosofen komen in hun betoog aan bod. Je kan in elk betoog wel een aantal logische en positieve argumenten terugvinden, maar veelal ligt de eindconclusie al vast in de overtuiging van de opsteller. Volgens zijn standpunten heeft hij immers altijd gelijk en veelal zullen zijn “zielsgenoten” zijn uitlatingen en argumentatie altijd kritiekloos aanvaarden.

Waarom? Gewoon omdat ze zo zelf gelijk krijgen in hun denken en eigendunk…

De studie van progressieve of esoterische wetenschappen, zoals de parapsychologie en de Ufologie, laten zich niet vangen door de aan experimenten gebonden exacte wetenschappen… De Ufologie is altijd al een controversieel studieonderwerp geweest en zal altijd wel stof geven voor heftige discussies. Zolang dit debat zich beperkt tot het weerleggen van elkaars stellingen door het uiten van gezonde en plausibele tegenargumenten – met respect en begrip voor elkaars persoon – leiden deze discussies zelfs tot een betere en gezonde verstandhouding binnen de UFO-wereld. Ze zijn zelfs leerrijk en complementair voor elkaars ideeëngoed en houden elkaars werkwijze in evenwicht. Zolang de discussies zich beperken tot het weerleggen van elkaars verklaringen en / of hypothesen, blijven de verschillende partijen alert en kritisch in hun onderzoek van en hun denken over dit vreemd en complex UFO-fenomeen.

Vanaf het ogenblik dat deze woordenstrijd escaleert tot persoonlijke aanvallen en kritiek; als de emoties het winnen van het gezond verstand, dan blijft er niets positief meer over en wordt het zinloos het debat verder te zetten via email!  Vermijd dus om een debat te voeren in dergelijke “boze” en “emotievolle” geestestoestand via email of chatten. Je kan net als je opponent boze en negatieve taal gebruiken en een woordenkeuze, die niemand in een gesprek van man tot man zou gebruiken. Je kan ook de reacties op je woorden niet correct inschatten en / of zien bij je opponent. Misschien interpreteert hij jouw woorden totaal anders dan jij in werkelijkheid bedoelde. Als je debatteert via email of chatbox, kan je niet anticiperen op de lichaamstaal van je opponent, veroorzaakt door jouw woordenkeuze en zijn interpretatie. Het is een feit dat je het impact van jouw woorden niet vooraf kan inschatten en  erger nog, je kan tijdens je emaillen of chatten weinig van jouw woorden terugnemen of verduidelijken. Het ideale middel om een probleem op te lossen of twistpunt uit te praten, blijft dus de dialoog van man tot man!

2.   DE WETENSCHAP ALS LEIDRAAD

De meeste onderzoekers, of het nu  believers of sceptici zijn, proberen hun gelijk te halen uit de stellingen en de resultaten van de huidige wetenschap. Ik hoor regelmatig over de moderne, seculiere wetenschap en het aanverwant materialisme praten…

Volgens de stand van studie van de actuele wetenschap kunnen UFO’s, in de betekenis van buitenaardse toestellen, niet bestaan. Indien ik het correct zie, is materialisme een stroming, waarin mens en wereld als “grondstoffelijke materie” wordt gezien, in feite dus een degeneratie van het menselijk ras ten opzichte van de begrippen van de religies. De dag van vandaag besteedt niemand nog veel aandacht aan het geestelijke… Als er zich in de geest iets afspeelt, dan reduceert de wetenschap dit tot een aantal “fysische” processen, die zich in de hersenen afspelen (cf. de nabije doodervaringen; paranormale verschijnselen, zoals telekinese; geesten; ed. kunnen niet bestaan!) Volgens dezelfde wetenschappelijke tendens bestaat er “niets” tussen hemel en aarde. Het zijn allemaal maar sprookjes, hallucinaties, illusies of verzinsels en ALLES kan volgens hen op een “aardse” manier verklaard worden. Ik hoef je niet te vertellen dat de nonbelievers en sceptici deze trend kritiekloos volgen wat het studieonderwerp ook mag wezen. Zo heb ik zelf onlangs het boek “A tot Z - Het woordenboek van de scepticus” met ruim 400 definities, argumenten en kritische artikels, gaande van acupunctuur tot zombies – aangekocht, gewoon op eens te kijken op welke wijze de scepticus elkaar “munitie” verschaffen om allerhande onderwerpen af te breken en om zich verbaal te kunnen verdedigen tegen de believers. Moet er nog zand zijn?

Anderzijds bestaan er een aantal personen, die wel blijven “vasthouden aan hun religie” (opgelet, dit moet je in een ruimere visie en context zien en niet enkel bij de believers van de Ufologie zoeken) los van alle materialistische aanvallen van de seculiere wetenschappen en lachwekkende kritieken en zonder rekening te houden met een aantal vergezochte tegenargumenten. Waarom denk je dat de religies en bepaalde progressieve wetenschappen, zoals de Ufologie en de parapsychologie zo onder druk staan? Denk ook maar even aan de kritiek op het gebruik van homeopathie en je weet wat ik bedoel! Ben jij al geholpen door het gebruik van homeopathie of acupunctuur dan is dat gewoon het placebo-effect, want volgens hen werkt dat gewoon niet… Gewoon omdat ze de wereldse vrijdenkers als sceptici te veel beperken in hun denkwijze, in hun vrijheid, in hun gelijkheid en in de arrogantie dat de mens het intelligentste wezen van de kosmos is, beknotten. Het is deze seculiere, wetenschappelijke denkwijze om alles op “aardse, materialistische” wijze te verklaren, die ook bij de meeste sceptici en non-believers van de Ufologie leeft. Volgens mij is dit eerder een enge en eenzijdige denkpiste, die weinig ruimte laat in vrijheid van ideeën. In wat geloven deze egocentrische personen dan wel? Enkel is de intelligentie en beter weten van hun persoontje? Dit louter subjectief denken remt het zoeken naar een logische verklaring voor diverse fenomenen af. En al diegenen, die hun visies niet kritiekloos volgen, worden genadeloos in hun tijdschriften of op hun sites afgemaakt. Ze worden buiten hun “geloofskring” gesloten en ze gaan zelfs zo ver dat ze proberen de geldkraan dicht te draaien voor het onderzoek, van al diegenen, die er andere ideeën en stellingen durven op na te houden dan hun axioma’s, hun dogma’s… Overdreven vind je? Ik kan je zo een aantal voorbeelden geven! Het is ook om die reden dat de meeste wetenschappers en onderzoekers in onze contreien niet tegen het wetenschappelijk establishment durven in te gaan. Ze durven zelden openlijk toe te geven dat zich met UFO’s en / of andere esoterische wetenschappen bezighouden… Heeft de wetenschap het dan altijd bij het rechte eind gehad? Het verleden wijst uit dat de wetenschap vaak kortzichtig te werk ging met oogkleppen op en het waren de wetenschappelijke pioniers, die open minded werkten, die de wetenschappelijke grenzen verlegden, net omdat ze de grenzen van de algemeen aanvaarde, wetenschappelijk kennis durfden in vraag te stellen… Was het niet het vroeger wetenschappelijk establishment, dat beweerde dat stenen (= meteorieten) niet uit de lucht konden vallen; dat de mens nooit door de lucht zou kunnen reizen, laat staan ruimtereizen ondernemen; dat de mens volgens Einstein niet sneller dan het licht zal kunnen reizen;…

3.   GEBRUIKTE ARGUMENTATIE.

Wij, Ufologen, dienen grootmoedig toe te geven dat een aantal argumenten, soms sneller kunnen weerlegd worden dan we dachten. Het vaak “spreekwoordelijk” percentage van 90 à 95 % verklaarbare UFO-meldingen, dat door veel onderzoekers, en dan vooral door sceptici en nonbelievers, aangehaald wordt, is zo een argument. Dit percentage evolueert in functie van de studie, die je bij je betoog betrekt. Of is het niet correct dat het percentage onverklaarbare UFO-waarnemingen bij de Amerikaanse, officiële UFO-studie Project Blue Book ruim 25% bedraagt? Ook bij het Amerikaans Condon-rapport bedroeg het percentage onverklaarbare meldingen meer dan 20%. Je kan enkel besluiten dat deze 90% een gemiddelde raming is van alle verklaarbare meldingen van alle studies samen is. In realiteit kan het percentage van onverklaarbare meldingen dus gevoelig hoger liggen, want dit cijfer houdt ook geen rekening met de categorieën “Insufficient data – onvoldoende gegevens” en met “Probably a – waarschijnlijk een”… Gebruik je het cijfer uit Project Blue Book of het Condon Rapport, dan mag je direct opmerkingen verwachten van de sceptici en nonbelievers dat je percentage van onverklaarbare meldingen veel te hoog ligt. Gebruik je het algemeen gemiddelde van 90 à 95%, dan nog zullen de sceptici dit percentage te laag vinden… Want volgens hen is 100% verklaarbaar, niet?

Het wel of niet bestaan van een “hard bewijs” voor het bestaan van UFO’s  - in de context van

buitenaardse ruimtetuigen – is nog zo een vaak terugkerend argument in de discussies. De sceptici en nonbelievers verklaren dat er actueel nog geen enkel “hard” bewijs voor het bestaan van UFO’s voor handen is en zeker niet dat ze buitenaardse oorsprong zijn. Deze stellingname kan ik nog enigszins begrijpen, maar voor een objectieve, kritische onderzoeker, zoals ik meen te zijn, is de term “UFO” geen synoniem voor een “buitenaardse vliegende schotel met groene mannetjes”, zoals dat beeld bij velen door de media ingeplant werd! In feite heeft het geen enkel zin om met deze ongelovige “Thomassen” een sereen debat te willen voeren, wat ze zijn veel te seculier en dogmatisch ingesteld. Een paar voorbeelden toont hun close-minded denken aan als het over UFO’s gaat. Zo heb ik persoonlijk geen hard bewijs voor het bestaan van de planeet Jupiter of van zwarte gaten in het heelal, dus zouden die volgens het sceptisch denken niet bestaan. Maar ik kan s ’avonds met een sterrenkijker wel het lichtpuntje terugvinden, dat algemeen aanvaard wordt als zijnde de planeet Jupiter… Het blindelings vertrouwen stellen in de wetenschap maakt hier een collectief “geloof” van, maar harde bewijzen het ik toch niet in handen. Foto’s ga je zeggen, maar kunnen die ook niet getrukeerd worden als bij UFO’s? Opgelet, ik geloof dus wel in Jupiter en die zwarte gaten, maar dit voorbeeld was even om aan te tonen hoe de sceptici denken… Ben ik een scepticus dan ga ik alleen voort op mijn eigen ervaringen, waarnemingen en vaststellingen of die van sommige wetenschappers, namelijk van alleen diegenen die mijn visie en standpunten delen. Ik weiger als scepticus de waarnemingen van anderen en hun beeldmateriaal te aanvaarden en zeg luid op dat er geen enkel bewijs bestaat voor UFO’s… Zielig, niet?

Zo zie je dat je als scepticus (= twijfelaar) alles in vraag kan stellen wat je maar wilt. Lees maar eens het boek van “A tot Z- het woordenboek voor de scepticus” op na... En opgelet, wie de hond wilt slaan, vindt snel een stok! Argumenten verzamelen, die mijn stelling bewijzen is enkel een kwestie van tijd. Zijn er geen personen (= sceptici?), die beweren dat de Amerikaanse maanlandingen nooit plaatsvonden en dat de beelden vervalst werden in de Hollywood-studio’s? Zijn er geen personen, die beweren dat de door de wetenschap algemeen, aanvaarde evolutietheorie van Darwin niet correct is en dat ze eerder geloven in het creationisme? Ik wil met de logica enkel aantonen dat zelfs als je geen hard bewijs hebt, iets wel kan bestaan en algemeen aanvaard wordt correct te zijn; dat er sceptici bestaan, die ALLES in vraag durven te stellen. Het is niet omdat jij persoonlijk het verschijnsel niet hebt waargenomen, dat het niet bestaat, dat de getuigen onbekwaam zijn of liegen… Het komt er enkel op aan om het aantal volledige getuigenissen en het duidelijk en betrouwbaar beeldmateriaal van een specifiek verschijnsel ernstig te nemen, of het nu gaat om aardbevingen, tornado’s of … UFO’s. En opgelet, meestal is het zo dat als de scepticus of nonbeliever een UFO-melding niet kunnen verklaren ze of wel te weinig gegevens hebben; ofwel proberen ze de waarnemer (s) ongeloofwaardig of onbetrouwbaar voor te stellen; ofwel proberen ze hetzelfde met een collega-onderzoeker, die een andere mening over een specifieke melding durft te uiten… Dit alles gewoon om hun gelijk te halen!

Wat ik ook niet begrijp, is dat niet elke onderzoeker kritisch blijft over het Roswell Incident van juni 1947 in de USA. Hoe kan je blijven geloven in de oprechtheid en eerlijkheid van de USA-overheid, aannemen dat ze niets verbergen (= debunken), als je ziet hoe ze door de jaren heen stelselmatig hun “officiële” verklaringen over  de neergestorte “UFO” laten evolueren in functie van het tijdsbeeld en in functie van de gevonden resultaten van Ufologen over deze gebeurtenis? Ik beweer niet dat er een “vliegende schotel” neerstortte in Roswell, ondanks het feit dat dit de eerste officiële versie was die de Amerikaanse luchtmacht vrijgaf. Maar het kritiekloos aanvaarden een slikken van de periodiek aangepaste verklaringen voor het Roswell-incident door de Amerikaanse overheid doe ik niet! Indien de burgers moesten weten wat de militaire en andere overheden voor hen verborgen houden of veroorzaken, ik denk dat er direct een wereldrevolutie zou losbarsten… Het is enkel en alleen maar voor de sceptici en nonbelievers een argument om hun eigen gelijk-gevoel kracht bij te zetten… Zie je wel dat UFO’s niet bestaan, zelfs de overheid deelt onze mening.

4.   BUFON, WWW.UFO.BE EN MUFON en www.mufon.com.

Op de website van BUFON www.ufo.be kan elke waarnemer van een vreemd verschijnsel zijn waarneming melden. Deze site met de meldingsmogelijkheid was uniek voor Vlaanderen, maar niet IEDEREEN is het eens met deze meldingssite. Heeft niet iedereen het recht om zijn waarneming te kunnen melden bij een bestaande organisatie? Na screening en analyse van een aantal factoren zoals vreemdheid, aantal getuigen, afstand van waarnemen, ed. van de melding, oordelen wij of het de moeite waard is om een verder onderzoek te doen of dat we nu al een aanvaardbare verklaring kunnen geven. Indien nodig, nemen we contact op met de melder om bijkomende informatie en / of beeldmateriaal te vragen. Indien wij een echte interessante waarneming met eventueel beeldmateriaal ontvangen, aarzelen we niet om dit onderzoeksmateriaal door te sturen aan een aantal neutrale, kritische Ufologen, soms zelfs aan sceptici, voor bijkomende analyse en advies. Dat was in het verleden zo, want één van de leden van BUFON richtte plots het “Belgisch UFO-meldpunt” op en ging “in concurrentie” met de onderzoekers van BUFON. Je kan je waarneming eveneens melden bij hen, maar weet dat ze eerder de sceptische visie aanhangen en alles op een aardse wijze proberen te verklaren. Ik heb niets tegen kritisch en objectief onderzoek. Integendeel het is onze plicht als onderzoeker om bij een melding het ganse gamma van mogelijke aardse verklaringen af te lopen in het zoeken naar een oplossing. Door deductie en uitsluiten van alle logische, aardse verklaringen, kom je dan uiteindelijk aan onverklaarbaar. Het is een UFO, maar dit impliceert niet dat hij buitenaards is, wel dat er op het ogenblik van onderzoek geen gekende verklaring voor handen is. Maar je mag in je onderzoek er niet direct vanuit gaan dat het wel een misinterpretatie van een aards object of verschijnsel was. Dat is subjectief denken met oogkleppen op!

Dit verschil in denken en het gebrek aan open minded veroorzaakten een zekere wrijving tussen de diverse verenigingen met verschillende visies binnen BUFON, vooral omdat er geen consensus kon gevonden worden over specifieke waarnemingen, zoals de Belgische Driehoeken, zoals het SKW-case, waar een BUFON-bestuurslid Jan met zelfgebouwde apparatuur een afwijking vaststelde in het elektromagnetisch veld op het tijdstip van waarneming van een vreemd ovaalvormig object. Hierdoor is het vertrouwen zoek en verloopt een mogelijke samenwerking stroever. De samenwerking is op sterven na dood!

BUFON is zeker geen “believersclubje”, zoals sommige sceptici beweren. Iedere onderzoeker, ongeacht zijn overtuiging, visie en standpunten, is / blijft welkom bij BUFON op voorwaarde dat ze een aantal regels naleven, zoals wederzijds respect en begrip. Maar één woord is primordiaal, namelijk vertrouwen! Onderschrijf je het manifest van BUFON en aanvaard je de basisprincipes, zoals wederzijds begrip, respect voor elkaars standpunten, open minded denken en heb je voldoende maturiteit en belangstelling voor UFO’s, dan ben je altijd welkom bij BUFON.

Heb je geen vertrouwen in de Vlaamse UFO-groeperingen, dan kan je via internet je vreemde waarneming ook direct melden bij MUFON  (Mutual UFO- netwerk) via www.mufon.com. Deze Amerikaanse UFO-vereniging zal er alles aan doen om je waarneming op en professionele wijze te onderzoeken. Maar je dient wel te beseffen dat de Vlaamse Ufologen over meer mogelijkheden beschikken op een aanvaardbare verklaring te vinden voor jouw vreemde waarneming. Wij zijn immers ter plaatse, terwijl de Amerikaanse onderzoekers van op afstand dienen te oordelen…

Het is een spijtige zaak voor het zoeken naar een oplossing voor het UFO-fenomeen dat er verdeeldheid heerst tussen de diverse groeperingen; tussen de verschillende onderzoekers. Ondanks het streven naar een objectief forum, dat BUFON moest worden, haken sommige verenigingen en onderzoekers uit eigenbelang af.

5.   UFO’S ZIJN EEN WERELDWIJD VERSPREID VERSCHIJNSEL.

Bepaalde fenomenen dien je toch op wereldvlak te bestuderen om een globaal en correct beeld te krijgen van het verschijnsel. Doe je dit niet dan werk je met oogkleppen op! Neem nu verschijnselen zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, tornado’s, orkanen, ed. Kan je deze enkel in België bestuderen? Komen ze voor in ons land? Zijn deze fenomenen dezelfde bij ons als in het buitenland? Neen, gewoon omdat in ons land andere meteorologische en geologische parameters en omstandigheden heersen dan in de andere streken. Antwoord je volmondig ja, dan moet je besluiten, ondanks het bestaand beeldmateriaal, dat deze verschijnselen niet kunnen bestaan. Ze komen immers niet voor in ons Vlaanderenland. En toch, geloven wij wel degelijk het actueel beeldmateriaal! Ik bezocht zelf al eens Sicilië en was er getuige van een kleine uitbarsting van de vulkaan, de Etna. Dus ik ben er wel van overtuigd dat vulkaanuitbarstingen een reëel, natuurkundig fenomeen zijn. De vraag, die je je kan stellen is, als ET ons Belgenland zou bezoeken, wat kan hij hier aan buitengewoons vinden? Heeft hij hier nog voldoende vrije ruimte om te landen en “zijn ding te doen”?  De vaststelling is dat er in andere streken nog uitgebreide, ongerepte vlakten, bossen, bergen, woestijnen en uitgestrekte, onbewoonde gebieden bestaan. Er bestaan nog altijd plaatsen op aarde waar nog nooit een mens geweest is. Weet je dat we amper 10% kennen van alles wat leeft in onze oceanen, toch ruim 75% van onze aardoppervlakte? Wat weten wij al van de diverse sferen, zoals de ionosfeer en of daar mogelijk leven is?

Aangezien wij zo bitter  weinig van onze eigen planeet afweten, is het dan ondenkbaar om de mogelijkheid van het bestaan van intelligent, buitenaards leven aan te nemen? En wat verstaan we onder de term ‘Leven’? Moet dit ‘intelligent leven’ een kopie zijn van ons of kan het één of andere energievorm of lichtwezen zijn? Opgepast, als je de mogelijkheid van het bestaan van intelligent, buitenaards leven reëel acht, dan dien je rekening te houden met het logisch gevolg dat vroeg of laat - verleden, heden en toekomst - een intelligente beschaving onze aarde bezocht / bezoekt / zal bezoeken….  Het waarom doet er niet toe, want wij proberen toch ook al de planeten uit ons zonnestelsel te bezoeken om misschien later te exploiteren, zoals er plannen bestaan om een bemande reis naar Mars te maken. Dat de afstanden tussen de diverse “leefbare planeten” onoverbrugbaar zijn, zoals de actuele wetenschappelijke doctrine stelt, dien je overboord te gooien. Immers een intelligente, buitenaardse beschaving, die ons in evolutie duizenden jaren voorbij is, kan dergelijke hinderpalen opgelost hebben. Beschikken wij actueel wel over een technologie om met dergelijke intelligenties te communiceren of hangen wij voor contact af van hun goodwill? Besef dat de indianen in het Amazonegebied onze radio- en Tv-signalen ook niet kunnen opvangen, toch bestaan die signalen, niet? Echte sciencefiction hoor ik de sceptici al zeggen; open minded denken noemen de neutrale, objectieve onderzoekers deze denkpiste en de believers – wel, die verklaren dat ET ons al bezocht en nog steeds bezoekt… Of hoe meningen kunnen verschillen. Zoek het zelf maar uit bij welke categorie jij thuishoort!

6.   DE WERKWIJZE VAN BUFON EN EEN REACTIE OP KRITIEK.

BUFON streeft neutraliteit, objectiviteit en kritisch onderzoek na. Elke UFO-onderzoeker, wat zijn overtuigingen ook wezen, blijft altijd welkom bij BUFON. Als je een aantal basisdoelstellingen en –regels onderschrijft; als je voldoende maturiteit, wederzijds begrip en respect toont en op een serene wijze van man tot man kan debatteren in onze vergaderingen om je standpunten te verduidelijken en te verdedigen, dan kan je rekenen op vertrouwen bij BUFON en ben je welkom. Kan je je echter niet neutraal en objectief opstellen ten opzichte van andere collega’s; kan je het niet nalaten om collega’s aan te vallen omdat ze het niet eens zijn met jouw ideeën, dan heb je niets te zoeken bij BUFON. Wij hebben geen behoefte aan mediageile egotrippers of onverantwoorde criticasters. Bij BUFON mag iedereen zijn mening over UFO’s en aanverwante items vrij uiten en publiceren  op onze site. Maar opgelet, hij / zij of zijn vereniging blijven ALTIJD juridisch aansprakelijk voor de inhoud van hun artikels, voor hun verklaringen en voor hun uitspraken…

Het is een vaststaand feit dat het geen sinecure is om tegengestelde overtuigingen met elkaar te verzoenen en op een volwassen manier te laten samenwerken. BUFON weet dat het bloot staat aan kritiek. Kritiek kan opbouwend en leerrijk zijn, zolang de kritiek handelt over de inhoud van een artikel, een uitspraak of een hypothese. Wat niet tolerant is en totaal onaanvaardbaar is zijn de reacties op de persoonlijke overtuiging van de schrijver of als de persoon bekritiseert wordt los van de Ufologie. Door rekening te houden met opbouwende en positieve kritiek, kan je als individu, als vereniging, enkel en alleen maar groeien en beter gaan functioneren. Negatieve kritiek is zinloos en maakt enkel vijanden en heeft geen toegevoegde waarde voor de studie van het UFO-verschijnsel.

Wat beschouw ik dan persoonlijk als een positief, kritisch artikel? Je weerlegt op logische wijze en met degelijk gefundeerde argumenten de stellingen van je opponent; je valt nooit de persoon zelf aan! Niemand kan dergelijke kritiek negatief vinden, zolang je argumenten betrekking hebben op de inhoud van het artikel van je collega-onderzoeker; zolang je argumenteert op een volwassen wijze blijf je op het goede pad. Maak je opponent niet uit ; kleineer hem niet en gebruik geen ironische “nicknames” (zoals pipo) in je betoog, want dan speel je de man in plaats van de bal en verdien je een rode kaart… Dergelijke handelswijze heeft totaal niets te maken met kritisch en objectief UFO-onderzoek.

Met andere woorden, in een echt kritisch artikel weerleg je de verklaringen, de uitspraken van je collega zonder de persoon zelf af te breken of zwart te maken. Lanceer je en nieuw idee of een hypothese over een bepaald item in de UFOLOGIE, dan moet je tegen goed uitgebalanceerde kritiek kunnen. Wapen je vooraf tegen kritiek door je uitspraken zo grondig mogelijk te analyseren en je woorden te wikken en te wegen. Door te proberen de gepaste woordenkeuze te gebruiken en door rekening te houden met al je lezerspubliek kan je een groot deel van de kritiek voorkomen. Voorkomen is beter dan genezen! Wees dus steeds 100% zeker van de gebruikte argumenten of voorbeelden, check en dubbelcheck deze op betrouwbaarheid en echtheid. Krijg je dan toch nog kritiek, bekijk dan vooreerst de tegenargumenten. Reageer niet vol emoties, maar hou rekening met valabele en gezonde argumenten en zoek eerst gepaste tegenargumenten om jou standpunt te blijven verdedigen. Durf jou ongelijk toe te geven, maar hou vooraf wel rekening welke persoon jouw artikel of uitspraak bekritiseert of afbreekt. Niet alle kritiek is de moeite van een tegenreactie waard en soms spelen persoonlijke vetes en rivaliteit een te grote rol..

Eén zaak is zeker, in een controversieel, professioneel studieonderwerp als de Ufologie en andere esoterische onderwerpen, hou je vooraf best rekening me de kritiek als je een artikel schrijft, een theorie lanceert, een bijzondere uitspraak doet…, wat veel sceptici liggen op de loer om jouw visie direct af te breken. Als ik het “van A tot Z – het Woordenboek van een scepticus” doorneem, dan speelt hetgeen je schrijft of zegt totaal geen rol. Je gaat in tegen hun dogmatisch, seculier denkpatroon en … je moet aangevallen en weerlegd worden. Als je vooraf een voorzichtige houding aanneemt, word je zeker niet ontgoocheld door specifieke kritiek van bepaalde collega’s, zelfs als die plots uit onverwachte hoek komt.. Komt de kritiek van een scepticus, gebruik dan de nodige dosis zout! Wees alert en altijd op jouw hoede, maar laat jouw creativiteit niet doden. Je hebt een eigen mening, een eigen visie, waar je best mag voor uit komen!

7.   DE DEFINITIE VAN EEN BELIEVER.

In de ogen van de sceptici ben je al een “believer”, als je de mogelijkheid van het bestaan van een buitenaardse intelligentie openlaat als mogelijke verklaring voor een aantal UFO-meldingen. Hoor ik thuis bij de believers omdat ik de kans, de mogelijkheid dat ET ons bezoekt – hoe miniem die kans ook is – aanvaard? Dat een hoog percentage van UFO-meldingen verklaarbaar zijn, maar dat een zeker percentage ons nog steeds voor raadsels stelt? Neen, maar ik weiger gewoon met oogkleppen te werken en wil met een open geest aan onderzoek doen. Hoe noem jij een onderzoekstrekking, die vooraf beweert dat alle UFO-meldingen verklaarbaar zijn en van “aardse makelij”? Hoe kan je van jezelf beweren dat je aan objectief en kritisch UFO-onderzoek doet, als je vooraf al je antwoord of je oplossing voor ogen hebt? Je vertrekt in je analyse en je onderzoek van de ontvangen, vreemde waarneming, vooraf al met het idee, dat je iets “aards” moet vinden om die melding te verklaren, ongeacht wat de getuigen rapporteren; ongeacht eventueel foto- of ander bewijsmateriaal…

Ben ik een believer omdat ik mij niet kan terugvinden in dergelijke subjectieve werkwijze? So be it! Maar wie is in feite de “echte believer” ? Hij, die gelooft dat alle vreemde verschijnselen op seculiere, wetenschappelijke wijze te verklaren zijn; of hij, die gelooft dat we de grenzen van ons wetenschappelijk denken nog niet bereikt hebben en dat er meer is tussen hemel en aarde is dan de wetenschap beweert? Moet er nog moerasgas zijn collega-onderzoekers?

Welke richting je ook kiest, welk standpunt je ook aanneemt, de waarnemer en de karakteristieken van de UFO-melding dienen centraal te staan in je benadering, niet Jij of jouw standpunten…

Neutraliteit en objectiviteit zijn ijdele begrippen in een controversiële wereld van de Ufologie vol frustraties. Verdraagzaamheid, wederzijds respect en volwassenheid zijn veelal ver te zoeken in het streven naar een aanvaardbare waarheid voor het toch zo complexe UFO-fenomeen. Misschien denk jij dat ik door mijn schrijven dezelfde fout maak, omdat ik over de sceptici zo neergaand en negatief bericht? Maar als je als scepticus een boek schrijft van “A tot Z – het woordenboek voor de scepticus” met meer dan 400 items, dan dien je toch toe te geven dat deze enkel het doel hebben om alles wat niet in hun kraam past af te breken. ZE willen de mensen, die in een hoger bewustzijnsniveau geloven, alle hoop ontnemen. Ze pakken de ziel van de mensheid af! Neem nu acupunctuur. Hoeveel mensen werden al niet geholpen door het gebruik van deze therapie? Laat ons niet vergeten, dat de Chinezen al duizenden jaren ervaring hebben met dat middel en dat acupunctuur al veel langer bestaat dan de westerse geneeskunde en wetenschap…

En ja, ik heb het inderdaad zeer moeilijk met een seculiere, materialistische zienswijze die alle fantasie en creativiteit doodt… Laat me dan toch maar liever een “believer” zijn, als de sceptici niet willen aanvaarden dat een objectieve, kritische en open minded-denkende onderzoeker bestaat!

01-07-2013 om 00:48 geschreven door peter  

01-04-2013 om 11:59 geschreven door peter  

REG PRESLEY AND THE ALIEN AUTOPSY FILM

Reg Presley is best known as the lead singer with the 1960’s pop group ‘THE TROGGS’. He sang lead vocals on their international hit ‘Wild Thing’ as was the writer of the huge international hit ‘Love Is All Around’ by Wet, Wet, Wet in the 1990’s. Reg passed away on 4^th February at his home in Andover, Hampshire.  The former bricklayer continued performing with The Troggs right up until 2012.

As well as his passion for music Reg Presley had another, quite different interests. One was so-called Crop Circles and another was the infamous ‘ALIEN AUTOPSY FILM’.  This short piece of film caused a sensation when it was released across the world by London businessman Ray Santilli in 1995. The film was shown on Channel Four in the UK and Fox TV in the USA to name but two. Santilli claims he was on a business trip with his partner Gary Shoefield in 1993. They were visiting Cleveland, Ohio looking for old film clips of rock ‘n’ roll starts. Allegedly they bought a very early clip of Elvis from an elderly gentleman. They paid cash and everyone was happy. Santilli states that shortly before flying home he was contacted again by this same (un-named) elderly gentleman who told him that prior to being a freelance cameraman he had actually been a cameraman for the US military. He told Santilli that in 1947 he was flown on a secret mission to Roswell, New Mexico to film the crash and recovery of a UFO. Not only that, he still had film of two of the recovered deal aliens being autopsied. Cutting a long story short, a deal was done and Santilli bought was has become known as the Alien Autopsy Film.

In 1993 I was the press officer for the British UFO Research Association and among my mail one day was a letter from Ray Santilli. After speaking to him and meeting with him over the next 18 months I was shown the film in question in early 1995.  It was in January 1995 that the first ever public mention of this film was made on live TV by none other than Reg Presley. He was on ‘Good Morning with Ann & Nock’ on the ITV network when he suddenly blurted out that he had seen film footage of the alien autopsy and that it was soon to be released.  Presley had been friends with the films owner Ray Santilli for many years. Santilli’s main area of business is music through which he met Reg.

The Alien Autopsy Film was shown on TV for the first time in August 1995. It was hugely popular and of course hugely controversial. The arguments for and against its authenticity raged around the world and I seemed to be in the middle of it all. The height of this interest peaked in 1996 when I travelled to meet up with Reg Presley and a number of other delegates at a huge conference held in Düsseldorf, Germany. The conference was organised by the German newsstand publication ‘Magazine 2000’ edited by historian and UFO researcher Michael Hesemann.

A packed conference venue heard presentations on a variety of topics but the main subject of interest was the alien autopsy film. I presented my findings so far as did Reg Presley. Reg and I were also on a panel at the end of the conference taking part in a Q & A session from members of the public. Reg left the audience in no doubt that the alien autopsy film was the genuine article and that his friend Ray Santilli was telling the truth.

And so the debate continued down the years with no proof of the films authenticity coming from those that owned it and no convincing evidence that it was a fake from those that apposed it. The battle lines had been drawn. I personally was determined to get to the bottom of it no matter how long it took.

This short piece of black & white film has made a lot of money for its owners and made its way right into the heart of popular culture. This culminated in 2006 when British TV stars Ant & Dec appeared in the Warner Bros film ‘Alien Autopsy’. They play Ray Santilli and his business partner Gary Shoefield.  The arguments of the films authenticity still raged. I had kept in touch with Reg Presley every now and again and he had not changed his opinion at all. To him the film was authentic.

In 2008, after a lengthy investigation I finally made contact with a man named Spyros Melaris. He claimed to be the man who led the team that faked the alien autopsy film. Not only that, he could prove it.  Melaris was a film maker and magician and he was hired by Santilli to fake the film. He showed me his research materials, named names, locations and a whole manifesto of other supporting documentary evidence to support his claims. In my mind there was no doubt he was telling the truth.

Santilli of course remained tight-lipped and stuck pretty much to his original story. And Reg Presley never changed his opinion; he did not belie Melaris but instead stuck by his friend Ray Santilli. In 2012 I released all my research in the book ‘ROSWELL ALIEN AUTOPSY’.

Reg Presley was a very nice guy indeed. When you met him you would never have guessed he was a well known pop star. With his West Country accent this former bricklayer had a natural charm and made people feel at ease in an instant.  Reg and his music will live on as will the debate over the alien autopsy film. But for me my quest for the truth is at an end and that truth is that the film is one gig fake. Sorry Reg.

Philip Mantle

ROSWELL ALIEN AUTOPSY is available via Amazon.

Bijlagen:
AA film still 7 3.gif (166.5 KB)   
AA film still 7-04.gif (166.5 KB)   
Philip Mantle & Spyros Melaris 1. 16112007 -02.JPG (87.1 KB)   

GERMAN STEALTH AIRCRAFT 1944

U bent misschien geïnteresseerd in dit stuk geschiedenis.

Denk eraan dat dit vliegtuig werd gebouwd in de jaren 40. Het lijkt op de huidige Stealth bommenwerpers.            Als Hitler die vroeger had kunnen laten produceren, dan zou de wereld niet zijn wat hij nu is.

Met zijn regelmatige en elegante lijnen zou het een prototype kunnen zijn voor een toekomstige opvolger van de Stealth bommenwerper. Maar deze “vliegende vleugel” werd in werkelijkheid ontworpen voor de Nazi’s, 30 jaar voordat de Amerikanen erin slaagden hun technologie van onzichtbaarheid voor de radar te ontwikkelen. Een team ingenieurs heeft sindsdien de Horten Ho 2-29 op basis van plans gereconstrueerd met verbazende resultaten.



Adem uit het verleden:
de replica op ware grootte van de bommenwerper Ho 2-29 werd gemaakt met materialen die in de jaren 40 beschikbaar waren.

04-02-2013 om 01:37 geschreven door peter  

VIMANAS, de Ufo’s uit het oude India…deel 1 

1.Voorwoord.

In de oude Indiase sacrale geschriften de Veda’s - de REGVEDA, de MAHABHARATA, de RAMAYANA en de PURANA's  - die heel veel over het materiële universum handelen, is BRAHMA één van de sleutelfiguren. Hij leefde in het hoogste en belangrijkste planetensysteem. In de vele, oude Indische teksten, meestal geschreven in het Sanskriet, worden vaak UFO-achtige toestellen beschreven, VIMANAS genoemd. Deze toestellen werden bestuurd door engelachtige, aliën wezens. Deze gewijde teksten bevatten verrassende en zeer veel gedetailleerde tekeningen van luchtschepen. De gedetailleerde beschrijvingen over de bouw van deze luchtschepen van de vertaalde teksten wijzen op het gebruik van een veeleer technische taal; een taal, die je niet zou verwachten in een religieuze tekst. Wat denk jij anders over de gebruikte woorden in de teksten,  die kunnen vertaald worden als een grafietstaaf, koperen spoelen, een kristal-indicator, vibrerende bollen, stabiele hoeken, e.d. Deze religieuze teksten bevatten eveneens details over de anti-zwaartekracht, kwik en zonne-energie als aandrijvingskracht, onzichtbaarheid, fotografie, nucleaire wapens en zelfs interplanetaire reizen… Jij denkt beslist dat dit allemaal mythen, legenden en fantasieën zijn, die ontsproten zijn in de rijke verbeelding van de oude Indiërs. Maar als je die streek bezoekt, dan vind je in China een aantal “verborgen” piramides weer. In India kan je daarentegen een aantal tempels bezoeken, waarvan de top van de torens afgewerkt zijn met een UFO-achtige of VIMANAS-structuur, die je nergens anders ter wereld terugvindt. Vreemd toch?

Vimanas, Toen ik voor het eerst las over deze vreemde tuigen uit de oudheid kon ik het maar moeilijk geloven. Konden de mensen uit de oudheid duizenden jaren geleden al dergelijke hoogstaande, technologische kennis bezitten? Wat bedoelen de geschriften met “de sacrale wezens, die dank zij de Vimanas op aarde konden nederdalen”? En wie zijn de piloten die die Vimanas besturen? Maar hoe meer artikels, afkomstig van diverse bronnen ik over dit onderwerp las/lees, hoe mysterieuzer deze objecten me leken/lijken. Volgens sommige theorieën beschrijven deze Vimanas – de wagens van de Goden uit de Indische Oudheid – Ufo’s met onbekende spitstechnologie. De gewijde Indische teksten, de VEDA’s, spreken volgens bronnen dus inderdaad een aantal keren over “vliegende machines die in staat waren om echte luchtvluchten te maken en uitgerust waren met een soort van nucleaire kernwapens”. Een fascinerende hypothese, niet? Deze verhalen wijzen op het bestaan van een hooggeavanceerde beschaving in het Oude India. In het volgend artikel ga je meer over deze vreemde tuigen vernemen. Zelf spreek ik geen Sanskriet of een andere Oudindische taal, waardoor ik mijn artikel dus volledig baseer op de vertalingen, gemaakt door meerdere specialisten en experts, die deze talen wel beheersen. Het resultaat is gewoon ongelofelijk, verbluffend en zelfs verbijsterend… Je kan je de vraag stellen of de inhoud van deze geschriften – als ze op waarheid berusten – niet gans ons historisch verleden en ons geloofssysteem, zoals wij dat actueel kennen, volledig in vraag stelt? Wat ligt er nog meer verborgen in het verre verleden?

Wie al langer met UFO’s bezig is, zal beslist al héél wat over dit onderwerp weten en zal er waarschijnlijk niets nieuws in staan. Gewoon omdat ik weergeef wat in de geschriften staat , dat gewoon meegeef en niets nieuws bij fantaseer… Voor diegenen, die voor het eerst de naam Vimanas horen, zal de inhoud van dit artikel wel bizar en ongeloofwaardig overkomen… Het is moeilijk te geloven dat er vroeger op aarde een ver geavanceerde, hoogtechnologische beschaving bestaan heeft, maar als je de religieuze geschriften bestudeert en deels voor waarheid aanneemt en niet als fictie, dan kan dat best frustrerend zijn… Toch veel leesgenot!

2. De vreemde vliegende Vimanas.

Volgens Dr. V. RAGHAVAN, hoofd-op-rust van de Sanskriet-afdeling van de prestigieuze Indiase Universiteit van Madras, bewezen  deze eeuwen oude manuscripten in het Sanskriet (de klassieke taal van India en het Hindoeïsme) dat Aliën bezoekers van buiten de Aarde India bezochten.” 50 jaar onderzoek van deze oude werken overtuigde me ervan dat er levende wezens bestaan op andere planeten en dat ze meer dan 4.000 jaar geleden voor Christus onze Aarde al bezochten”. Deze onderzoeker verklaarde verder nog “Er bestaat zo een grote massa aan opzienbarende informatie over vliegende toestellen of Vimanas, zelfs uitgerust met sciencefiction-wapens, die we kunnen terugvinden in de vertalingen van de oude Indiase geschriften, die ons echt voor raadsels stelt.”

De VEDA’s zijn dus de gewijde, Indiase oude geschriften, waarvan de Hindoes zelfs beweren dat ze niet van menselijke origine zijn, maar samengesteld door de Goden uit die voorgaande tijdsperiode. De Internationale Academie van Sanskriet Studies van Mysore, de op één na grootste stad in de staat KARNATAKA, India verklaart dat de MAHABHARATA- en RAMAYANA-manuscripten ruimteschepen beschrijven, aangepast voor reizen op het land, in de lucht en in het water. Ze vliegen van planeet tot planeet. In de MAHABHARATA-documenten staan er vermeldingen van een goddelijke bliksem en straalwapens, net als een soort van hypnotisch (=slaapverwekkend?) wapen. En de RAMAYAN beschrijft zelfs “een prachtige wagen, wiens schitterend aankomst opviel. Het is een wondermooi, goddelijk toestel dat zich door de lucht haastte.” En in een andere passage is er weer sprake van een toestel dat leek over te vliegen gelijk de maan.

De referenties in de MAHABHARATA zijn even verbazingwekkend. Op RAMA’s wil (oude keizer van INDIA) steeg dit prachtig toestel op naar de hoge wolken met een ongelofelijk gebulder. In een andere passage kan je het volgende lezen – “BRAHMA vloog met zijn VIMANA op een enorme straal, die zo lichtgevend was als de zon en ze maakte geluid als een donderstorm.” BRAHMA is de god van de schepping en traditiegetrouw aanvaard als de schepper van het heelal. De Heer VISHNU houdt een schotel (discus) in de hand, die altijd terugkeert als ze geworpen wordt. Hij berijdt een kolossaal vliegend toestel, GANDARA genoemd. In de hemel bevindt zich zijn thuis. In het jaar 1944 bevestigde de Indische historicus en archeoloog Dr. RAMACHAN DIKSHITAR, schrijver van “Oorlog in het Oude India” : “Onze voorhistorische en epische litteratuur bevat vele voorbeelden, die bewonderenswaardig aantonen dat de Indiërs uit de Oudheid het luchtruim wisten te veroveren : De herontdekking van deze sacrale teksten van het Hindoeïsme creëerden de gelegenheid voor vele experts om zich te verbazen over de technologische mogelijkheden van de Vimanas met hun buitengewone capaciteiten. De epische verhalen van de boeddhistische filosofie refereren uitdrukkelijk naar de spitstechnologieën, waarover de mensen al meerdere millennia beschikten. Je kan zelfs lezen dat dank zij de Vimanas - … de mensen door de lucht konden vliegen en dat de sacrale wezens konden nederdalen op aarde.” In India geloofden en geloven ze nog steeds dat de mensen nederdaalden met de Goden, die deze prachtige toestellen vlogen. De oude Indiase VEDA’s refereren vaak naar de Vimanas of zelfs een toestel, waarvan de beschrijving overeenkomt met deze van de actuele beschrijvingen van UFO’s. Vele godsdiensten over de ganse wereld geloven dat God en zijn boodschappers zich verplaats(t)en in ruimteschepen. De heer PRABHU zegt “Sanskriet heldendichten in de Veda’s verhalen over vliegende toestellen, gebruikt door meerdere Goden, zoals de zonnewagen, en meerdere godheden uit de VEDA’s verplaatsen zich met vliegende toestellen met wielen. Als je de tempels in India bezoekt, vertonen die meestal schotelvormige structuren boven op de top. In BHUBANESWAR – in een literaire vorm betekent dat Gods Wereld -, stad van de tempels in het oosten van India, staan 600 tempels, waarvan velen dergelijke schotelvormige constructie dragen op hun top. BHUBANESWAR is de hoofdstad en de grootste stad in de Indiase staat ORISSA, dat een uniek constructie-patroon afbeeldt, dat de weg van HINDU architecturale pracht uitbeeldt. De muren van deze tempels zijn bedekt met vele artistiek uitgehouwen beelden, die taferelen van hovelingen, aardse dansers, vogels, goddelijke dieren of taferelen van religieuze heldendichten of legenden uitbeelden.  

De specialisten, die de oude manuscripten van de MAHABHARATA, van de BHAGAVA TAPURANA, van de REGVEDA en nog van de RAMAYANA bestudeerden, dachten/denken dat ze Vimanas van verschillende vormen en met verschillende functies en capaciteiten konden onderscheiden, waarvan de capaciteit of actieradius van het minste performante type slechts enkele kilometers bedroeg; terwijl het meest geavanceerde type meerdere duizenden kilometers kon vliegen. Volgens de Franse onderzoeker Alain MOREAU bestaan er zelfs 4 typen toestellen, die aan de Vimanas verbonden kunnen worden.

            1. de RUKMA VIMANA, die een discus of ronde vorm had.

            2. de SUNARA VIMANA, die een conische vorm, zoals een raket had..

            3. de SHAKUNA VIMANA, een toestel met vleugels, voorzien van een centraal             gedeelte..

            4. de TRIPURA VIMANA, een tubevormig toestel in de vorm van een sigaar.

De Vimanas lijken gebouwd te zijn uit zeer licht materiaal; maar ook ijzer, koper en lood kwamen in de legering voor. In de oude teksten staat eveneens dat deze fabelachtige toestellen konden evolueren in de lucht en zich zelfs verplaatsen in het zonnestelsel en nog verder tussen de sterren, voortgestuwd door vuur, kwik, zonne-energie, gravitatiekracht en andere kosmische krachten. Volgens de DRONAPARVA, deel van de MAHABHARATA, was een Vimana bolvormig en vloog als een machtige wind, opgewekt door de latente kracht van kwik. Het object bewoog zoals een hedendaagse UFO, op en neer bewegend, en voorwaarts en achterwaart vliegend als de piloot dit wenste. Volgens een andere Indische bron, de SAMAR, waren de Vimana “hechtte en glad gebouwde machines van ijzer, met een kracht van kwik, dat achteraan uit kwam in de vorm van een enorme steekvlam.” Het is mogelijk dat kwik iets te maken had met de aandrijving, of meer eventueel, met het geleidingssysteem. Vreemd genoeg, Sovjet-wetenschappers ontdekten wat zij noemen "eeuwenoude instrumenten die gebruikt werden/worden bij het navigeren van kosmische voertuigen" in grotten in Turkestan en in de Gobi-woestijn. Deze "apparaten" zijn halfronde voorwerpen van glas of porselein, eindigend in een kegel voor een deel gevuld met kwik”. Een essentiële factor in de creatie van deze vedische vliegtuigen was de timing van het gebruik van de zonnestralen of zonne-energie (zoals die nu gebruikt wordt door de NASA), de meest effectieve kracht om de kwik-ionen van de motor te activeren…

Sommige Vimanas konden zich verplaatsen tussen verschillende planeten in het heelal, zoals de vertaling en de analyse van een zeer oud Indisch geschrift in Sanskriet beschrijft – “de kunst bestaat er in om verschillende typen van vliegtuigen te maken, bestemd om heel geriefelijk door de lucht te reizen en om linken te leggen en te scheppen met het ganse universum voor het welzijn van de mensen”.

Op 22 oktober 2008 lanceerde India de maanraket CHANDRAYAAN 1- wat Maantoestel betekent in het oude Sanskriet – vanaf het SRIHARIKOTA-ruimtecentrum met als missie de basis te leggen voor verder Indiase ruimte-expedities. De Veda-literatuur vertelt over een krachtige en dynamische maatschappij waar de mensen de kennis hebben van de meteorologische begrippen en de kracht van de stormwind.

21-12-2012 om 00:10 geschreven door peter  

VIMANAS, de Ufo’s uit het oude India… deel 2

3. De Aeronautische kennis in de Indische Oudheid.

De ontdekking in 1875 in een Indiase tempel van een geschrift, daterend van de vierde eeuw voor Christus, de “VIMANKA SHASTRA” – leer van de Aeronatica -- toont aan dat de oude Indiërs ongelofelijke bekwaamheden bezaten op gebied van de luchtvaart en er staat een beschrijving van een Vimana in:” Een toestel dat zich op eigen kracht van plaats tot plaats, of van planeet tot planeet kan brengen.”. Inderdaad, deze tekst beschreef het functioneren van de Vimanas; een echte handleiding voor de besturing ervan. De tekst beschreef eveneens de beschermingsregels voor de vliegtuigen tegen stormen en blikseminslagen; de uit te werken richtlijnen om van voortstuwingswijze (=aandrijving) te veranderen, of nog de toe te passen leiding om er in te slagen een geforceerde lancering uit te voeren. De nauwkeurigheid van deze oude geschriften over de Vimanas levert zelfs luxe details op over de fabricatieregels van deze tuigen. Dr.RAGHAVAN verklaart -“de Vimanas dienen gebouwd te worden met 16 verschillende soorten metalen en moeten uit 31 stukken bestaan, inbegrepen een fotografische spiegel onderaan. De tekst somt dus 16 metalen op, die nodig zijn om dit toestel te bouwen.” Slechts 3 van deze metalen zijn actueel bekend, de rest blijft onvertaalbaar. Ook de RAMAYANA is gul aan details als het over Vimanas gaat. “Solide en duurzaam dient de karkas of het omhulsel van de Vimana te zijn, zoals een grote vogel gemaakt uit een licht materiaal. Binnen dient de motor (met kwik) geplaatst te worden met zijn warmtetoestel onderaan. Dank zij de latente kracht, aanwezig in het kwik, kan een persoon, gezeten in het toestel zich over grote afstanden verplaatsen door de lucht. De bewegingsmogelijkheden van de Vimanas zijn zo dat ze verticaal kunnen opstijgen en dalen en zich vooruit en achteruit kunnen bewegen. Met behulp van deze machines, kan de mens door de lucht vliegen en uiteindelijk terug op aarde landen.”  

In de SAMARANGANA SUTRADHARA, geschreven in het Sanskriet, staat ongeveer hetzelfde beschreven: "Sterk en duurzaam moet het lichaam van de Vimana worden gemaakt, als een grote vliegende vogel uit licht materiaal. Binnenin moet men de kwik-motor zetten met zijn ijzeren verwarmingstoestellen onderaan. Door middel van de kracht, latent aanwezig in de kwik, die de drijvende wervelwind sets in beweging zet, kan een man al zittend reizen maken over een grote afstand in de lucht. De bewegingen van de Vimana zijn zodanig dat het verticaal kan opstijgen, verticaal naar beneden dalen, en zich schuin vooruit en achteruit verplaatsen. Met de hulp van de machines kan de mens vliegen in de lucht en hemelse wezens kunnen afdalen naar de aarde”. Deze twee teksten klinken bijna identiek, niet? Maar wat bedoelen de auteurs in deze tekst met “hemelse wezens”? Toch buitenaardsen? Het oude religieuze geschrift, de MAHABHARATA, verklaart dat de goden in wolken geboren wagens en schitterende aardse “wagens” door de lucht vlogen. De Indiërs bouwden duizenden tempels ter eren van hun goden met op de top van de torens vreemde constructies, die weergeven hoe de goden aan boord van de Vimanas door de lucht vlogen. Deze constructies lijken sterk op de beschrijvingen van de actuele “vliegende schotels”.

De RISHI BHARADVAJA stelt in zijn deel niet minder dan 32 geheime procedures voor, die toelaten om de capaciteiten van deze toestellen optimaal en maximaal te kunnen benutten. De “KRITIKA RAHASYA” stelt de basismaterialen voor die noodzakelijk zijn voor de constructie van de Vimanas. De GUDA RAHASYA spreekt over verschillende dragende krachten in de atmosfeer, die de mogelijkheid geven aan de piloot om de aanwezigheid van de Vimanas in het luchtruim te verbergen. De APAROKSHA RAHASHYA vermeldt een bijzondere, elektrische kracht, veroorzaakt door de donder (die gebruikt wordt om de objecten voor de Vimanas duidelijk te zien) en de SARPAGAMAN RAHASHYA vermeldt de processor, die toelaat om de kracht van de zon te gebruiken om de Vimanas toe te laten zich voort te bewegen als een slang. De voortstuwingsmiddelen of de aandrijving van deze antieke machines worden veelvuldig en met veel enthousiasme besproken door gepassioneerde onderzoekers-experts. Volgens David Hatcher CHILDRESS in zijn boek “Aircrafts of Ancient India & Atlantis” maakten de Vimanas meestal gebruik van een aandrijving, gebaseerd op de gravitatie- of zwaartekracht, maar ze konden ook over andere alternatieve voortstuwingskrachten beschikken – zoals zich voortbewegen met zonne-energie of met een andere vrije energiebron. De Italiaan Dr. Robert PINOTTI, een socioloog en ufoloog, trekt wel andere besluiten uit de vertaalde teksten, want volgens hem zijn “de principes van de voortstuwing, volgens de gemaakte beschrijvingen, bepaald geworden als elektrisch en chemisch, waarvan de zonne-energie blijkbaar ook deel lijkt van uit te maken.” Jules DUHEM verkiest als hypothese een reactieve voortstuwingskrachtbron, waardoor de Vimanas voorzien waren van een stato-reactor.

Het gebruikte ruimtetuig kon onzichtbaar worden door gebruik te maken van het loodgehalte THAMOGARBHA IDHA. Het tuig zou het licht rondom zich absorberen in een fotochemische reactie, waardoor het zou verdwijnen en onzichtbaar worden. Dr. PRABHU vond door testen uit te voeren in het Labo van het Birla-Instituut voor Wetenschappen, de formule volgend, dat dit metaal 78% van laserlicht absorbeerde en dat het dingen bijna onzichtbaar kon maken. Door gebruik te maken van ARARA KAMRA-materiaal voor de assen en de wielen was het mogelijk voor het toestel om “U”-bochten te maken  en slangachtige bewegingen.

Omdat het toestel in staat moest zijn om hoge temperaturen en hitte te weerstaan bij het terug binnenkomen van de dampkring (atmosfeer) van uit de ruimte, werd het toestel gemaakt uit het RAJA-LUHA-metaal.  Zijn bijzondere kenmerk, los van het weerstaan van de enorme hitte, was het omzetten van “het licht van de bliksem” in energie. De zonne-energie produceerde nucleaire energie, wanneer ze gekoppeld werd met gammastralen. Deze nucleaire energie had de kracht om een raket aan te drijven of voort te stuwen. Dr. PRABHU heeft dat opgemerkt bij zijn studie. Er bestaan theorieën en/of veronderstellingen dat de Vimanas gebruikt maakten van elektrische of bliksemkracht als aandrijving. De RAMAYANA beschrijft een VIMANAS als een dubbel gecheckte, rond, cilinderachtig vliegend toestel met patrijspoorten en een koepel.

Ook bij andere vroegere culturen vinden we teksten over vliegende toestellen weer. De HAKATHA (Wetten van de Babyloniërs) luidt ondubbelzinnig en duidelijk:

"Het voorrecht van het bedienen van een vliegmachine is groot. De kennis van de  vlucht is één van de oudste van onze erfenissen. Een geschenk van 'die uit den  hoge'. We kregen het van hen als een middel om vele levens redden."

Fantastischer is nog steeds de informatie die we in het oud Chaldeeuwse werk, de SIFRALA, terugvinden. Deze tekst bevat meer dan honderd pagina's technische details over het bouwen van een vliegmachine. Het bevat technische woorden, die je net als bij de sacrale Indiase testen kan vertalen als een grafieten staaf, koperen spoelen, een kristal-indicator, vibrerende bollen, stabiele hoeken, die sterk overeen komen met de sacrale teksten van de Hindoes. Is deze overeenkomst van beschrijvingen bij de diverse culturen misschien het ultiem bewijs dat deze “vliegmachines of Vimanas” afkomstig zijn van één en dezelfde vroegere hoog geavanceerde beschaving uit dfe oudheid, misschien wel buitenaards of niet?

Ook de Chinezen ontdekten in LHASA, TIBET oude Sanskriet-teksten, die meerdere tienduizenden jaren oud waren. Dr. REYNA vertaalde deze documenten en ze verklaarde:-“Deze documenten bevatten richtlijnen om een interstellaire ruimteschepen te bouwen. Hun methode van aandrijving was de anti-grativiteit en ze maakte gebruik van en centrifugerende kracht, die sterk genoeg was om alle zwaartekracht-terugtrekking uit te schakelen. Ze konden een afdeling personen naar om het even welke planeet zenden en konden onzichtbaar zijn.” China heeft aangekondigd dat het voor zijn eigen ruimte programma bestudeerde of ze delen van deze data over de anti-graviteit niet konden gebruiken. De RAMAYANA vertellen over echte luchtoorlogen tussen de Goden en de Demonen, die elkaar met spits technologische wapens zwaar bekampten. En in de oude wereld maakten de Hindoes de sterkste en scherpste zwaarden en ze waren de eersten om de artillerie te ontwikkelen. Sir John MARSHALL verklaarde dat hij MOHENJO-DARO aan de Indus ontdekte en dat lijkt de oudste beschaving te zijn geweest die bekend is bij de historici. De gegevens wijzen er op dat MOHENJO-DARO 5.000 jaar geleden om zijn hoogte punt was,  toen CHEOPS de eerste piramide bouwde…

4. Zware, bloedige oorlogen en massavernietigingswapens…

In het Oude India lijken deze Vimanas volgens de sacrale geschriften “een belangrijke rol gespeeld te hebben in de conflicten met een aantal agressieve veroveraars, wiens afkomst een raadsel blijven”. In de teksten van het Hindoeïsme neemt het militaire type van de Vimanas een grote plaats in – verschrikkelijke toestellen, die alles in puin leggen en een desolate, woestijnachtige sfeer scheppen bij de tegenstander(s). Deze tuigen konden zich onzichtbaar maken voor hun vijanden, zich tegen ongelofelijke snelheden verplaatsen of versnellen en ze konden eveneens tijdens de vlucht ter plaatse stil blijven hangen en ze konden zelfs de gesprekken van de vijandelijke Vimanas afluisteren. Bepaalde verhalen spreken zelfs over krachtige, verschrikkelijke wapens met een enorme massavernietigingskracht, vergelijkbaar met de vernietigingskracht van ons modern nucleair wapenarsenaal. De CHATOTRACHABADMA spreekt over de piloten van de echte gevechtsvloten uit de Oudheid; strijders, herkenbaar aan hun uniformen “zeer nauwsluitende en passende klederen of bijzondere tunieken en allemaal droegen  ze helmen, die tot op de schouders rustten. De KARNAPARVA vertelt over een verschrikkelijk bombardement, veroorzaakt door vijandige Vimanas.

-        “ Wij bemerken in de lucht iets dat lijkt op een helder verlichte wolk, zoals de erge vlammen van een vuurzee. Uit deze massa verschijnt een grote Vimana, “gans in het zwart geschilderd, die een groot aantal vlammende, vurige projectielen lanceert. Het geluid dat dit toestel maakt als het de aarde nadert, lijkt wel op duizend trommels die tegelijk roffelen. De Vimana nadert de grond tegen een ongelofelijke hoge snelheid, terwijl hij een groot aantal vonkenafgevende wapens gebruikt, duizenden “bliksems” vergezeld van krachtige explosies en honderden vuurpijlen… Het maakt verschrikkelijk en oorverdovend lawaai, tijdens dewelke je paarden ziet vallen; oorlogsolifanten en duizenden soldaten gedood worden door de explosies. Het leger, dat zich terugtrekt wordt door de verschrikkelijke Vimana achtervolgt tot het zich overgeeft”…

De DRONAPARVAN, een andere oude tekst van de Hindoes, maakt eveneens illusie op de titanenstrijd tussen de Vimanas van verschillende stammen. De veroorzaakte schade door de trotserende, vechtende partijen zijn aanzienlijk. De vertaling van de originele Sanskriettekst is beschikbaar in het werk van Michel BOUGARD “La Chronique des OVNIS” – “Een enorm, vlammend projectiel, brandend als een vuur zonder rook, werd gelanceerd. Een diepe duisternis omsloot de troepen en de objecten. Een geweldige wind stak op; dikke, bloedkleurige wolken daalden bijna af tot op de grond. De natuur leek radeloos en de zon draaide om zijn zichzelf. De vijanden vielen zoals de struiken, vernietigd door de vlammen; het water van de stromen kookte en de wezens, die probeerden te ontkomen, sneuvelden ellendig. De wouden leken slechts één vlammenzee en duizenden olifanten en paarden, die gruwelijk verbrand werden, vulden de lucht met schreeuwen en hinniken, terwijl ze radeloos en in paniek tussen de vlammen door liepen. Na deze verschrikkelijke verwarring joeg een sterke, frisse bries de rook uiteen en de horizon klaarde op. Wij aanschouwden een verschrikkelijk spektakel: op het slagveld, verbrand door een vlammen-spuwend wapen, waar wij nog nooit hadden over spreken, waren duizenden doden bijna tot as herleid. Dit krachtig en verschrikkelijk projectiel werd het wapen van AGNEYA genoemd. Het leek op een lange puntige pijl en werd in een dikke, leidbare buis ingebracht, waarvan het bereik geregeld kon worden…” Doen de beschreven beelden jou ook denken aan een kernexplosie?

Veel andere verschrikkelijke wapens werden beschreven, heel droogjes, in de MAHABHARATA, maar de meest gevreesde van alles is het wapen, gebruikt tegen de VRISHIS. Het verhaal luidt:

“GURKHA vliegt in zijn snelle en krachtige Vimanas en gebruikte tegen de drie steden van de VRISHIS en ANDHAKAS een projectiel met de kracht van het Universum. Een gloeiende kolom van rook en vuur, net zo schitterend als tienduizend zonnen, steeg in al haar pracht en praal op. Het was het onbekende wapen, de IJzeren Bliksemflits, een gigantische boodschapper van de dood, die het gehele ras van de VRISHNI en de ANDHAKAS herleidde tot as. "

Het is belangrijk om te vermelden dat degelijke beschrijvingen niet éénmalig voorkomen, maar regelmatig terugkeren in verschillende geschriften. We kunnen ze vergelijken met soortgelijke rapporten bij andere oude beschavingen. De gevolgen van deze IJzeren Bliksemflits hebben een onheilspellend, herkenbaar karakteristiek. Blijkbaar, zijn al diegenen, die gedood werden door dit wapen, zo verschrikkelijk verbrand dat hun lichamen onherkenbaar verminkt zijn. De overlevenden verging het niet beter; het gebruik (= straling ?) van dit wapen veroorzaakte het uitvallen van hun haar en hun nagels. Deze na-effecten zijn identiek aan de veselijke gevolgen, vastgesteld bij de Japanse overlevenden van de kernexplosies in Nagasaki en Hirochima. Misschien wel de meest verontrustende en uitdagende informatie over deze vermeende mythische Vimanas in de oude gewijde teksten is het feit dat een aantal van hen, héél gedetailleerd beschrijft hoe je een ‘Vimana’ kan bouwen. Het valt enorm op dat deze beschrijvingen, deze instructies heel precies en duidelijk zijn. De vraag stelt zich dan ook of terroristen of een andere dictatuur deze data niet kunnen misbruiken door te proberen deze wapens na te bouwen? 

De beroemdste en beruchtste gevechtsvimana is misschien wel de SABA-Vimana kort beschreven in de MAHABHARATA. Hij wordt beschreven als een schitterende strijdwagen; een geweldige militaire vloot gemaakt uit kostbare metalen en bedekt met goud. Hij kon een klein leger dragen, tegen een duizelingwekkende snelheid vliegen en zijn eigenaar daar brengen waar hij maar wenste door telepathische gedachte. “De Vimana gebruikt door SABA was mysterieus. Hij was zo buitengewoon dat sommige keren veel Vimanas in de lucht konden verschijnen en soms geen enkele zichtbaar was met het blote oog. Soms was de Vimana zichtbaar, soms weer niet en de strijders van de VADU-dynastie waren verstoord door deze bijzondere Vimana. Enige keren konden ze de Vimana op de grond bewonderen, enkele keren zagen zij hem vliegen in de lucht en nog een aantal keren bleef de Vimana in de schaduw van een berg hangen. Nog een paar keer zagen ze de Vimana op het water drijven. Deze heerlijke Vimana vloog door de lucht als een ronddraaiend, verkoold stuk hout. Het bleef geen enkel ogenblik op dezelfde plaats hangen”.

Het lijkt er sterk op dat de MAHABHARATA een ware atoomoorlog beschrijft! Referenties als deze staan ​​niet op zichzelf, maar gevechten, met behulp van een fantastisch scala aan wapens en “vliegtuigen of vimanas” komen vaak voor in alle epische Indiase boeken. Eén beschrijft zelfs een Vimana-VAILIX strijd op de Maan! De hogervermelde tekst(en) beschrijft zeer nauwkeurig hoe een atomaire explosie eruit zou zien en welke de effecten van de radioactiviteit op de bevolking zou hebben. 

MOHENJO-DARO, ontdekt door Sir John MARSHALL was één van de oudste, bekendste beschavingen. Het had commerciële, religieuze en artistieke relaties met Sumerië en Babylonië. Het overleefde 3.000 jaar, tot het derde eeuw voor Christus vernietigd werd door een nucleair wapen.

Toen in de vorige eeuw de RISHI stad MOHENJO-DARO werd opgegraven door archeologen, vonden ze alleen maar skeletten terug liggend in de straten; een aantal van hen zelfs hand in hand, alsof hun dood hun op een onverwachts, plots moment zeer snel trof. De inwoners stierven ogenblikkelijk en gelijktijdig in de straten met de lichamen van ouders in een houding om te proberen hun kinderen te beschermen. Blijkbaar gebeurde de ramp in een paar seconden. Deze skeletten behoren tot de meest radioactieve, die ooit terug gevonden werden en zijn vergelijkbaar met deze die te vinden waren in Hiroshima en Nagasaki. In deze stad heeft de vernietiging zo aangrijpend plaatsgevonden dat de onderzoekers er nu nog steeds over verbaasd zijn. Hoge radioactieve straling wordt nog steeds opgemeten in die streek, waardoor de speculatie  ontstaat dat deze stad in de oudheid vernietigd werd door een nucleair wapen. Op de opgegraven terreinen vonden de onderzoekers dat de radioactieve straling hoger (50FACH) was dan in normale omstandigheden. De stad is....gesmolten. De straten van de stad lagen vol met zwarte, glazen (= verglaasde)brokstukken, dat wees op een enorme hitte nodig om deze stenen tot glas te smelten. Stenen kunnen alleen smelten bij enorme hitte zoals bij een atoomexplosie. Oude steden waarvan de bakstenen en stenen muren letterlijk verglaasd werden, die in elkaar gesmolten zijn, zijn terug te vinden in India, Ierland, Schotland, Frankrijk, Turkije en andere plaatsen. Er is dus geen enkele  logische verklaring voor de verglazing van stenen forten en steden dan een explosie van een atoombom… De archeologische ontdekking toont dat de lichamen noch begraven werden, noch opgegeten werden door wilde dieren en dat de lichamen  op de grond lagen op de manier toen de dood hen overviel… Iets gelijkaardigs staat beschreven in het OUDE TESTAMENT toen SODOM en GOMORRA vernietigd werd door vuur uit de hemel. 

Sporen van een oude atoomoorlog tussen geavanceerde en krachtige stadstaten kan je ook terugvinden in het noorden van India en Pakistan en delen van de grote Mongoolse Gobi-woestijn. Wetenschappers hebben al vele jaren weet van een uitgestrekt gebied van verglaasd zand dat een regio van de Gobi-woestijn bedekt. Het gesmolten, verglaasde zand, groen van kleur, kan alleen geproduceerd worden door blootstelling aan een extreme hitte. Geologen verklaren dat het zand werd verglaasd door blootstelling aan vulkanische activiteit; astronomen beweren dan weer dat een grote meteoor de oorzaak kan geweest zijn; natuurkundigen vragen zich af of de verglazing niet werd veroorzaakt door een atoomexplosie. Deze drie theorieën over een regio van verglaasd zand…
Hoe kan het van vulkanische oorsprong zijn als er geen vulkanen bestaan ​​in die regio? Er is eveneens geen bewijs van een krater of ander residu van een eventuele meteoorinslag die zou moeten gevonden worden, als een rots uit de ruimte neerstortte in de woestijn. Het proces van eliminatie leidt er ons toe slechts rekening te houden met één verklaring, namelijk een atoomexplosie met als gevolg de vreemde toestand van het zand - een verglaasde regio waar niets groeit.Deze “legenden” lijken me ongelofelijk. Het doet mij denken aan oorlogen, die met kernwapens beslecht werden. Er bestonden meerdere Vimanas en verschillende partijen (stammen?) bezaten deze tuigen. Verder doet deze strijd me denken aan de strijd in het Oude Testament met de strijd tussen de engelen; met  de val der engelen, aan de vernietiging van Sodom en Gomorra met vuur uit de hemel: aan de vrouw, die in een zoutpilaar veranderde na het aanschouwen van het verblindend en alles vernietigend vuur,… Het lijkt er sterk op dat de “bezoekers”, de “machtigen” geen probleem  hebben om steden te verwoesten en duizenden mensen te doden om een hoger doel te vervullen. Handelen deze documenten over oorlogen tussen verschillende aliën rassen, die de mens als minderwaardig beschouwden?

Heeft er in het verleden een menselijke beschaving bestaan die al een hoog beschaving en kennis verworven had? Of kwam deze kennis en objecten van de sacrale wezens, de goden of buitenaardsen? Hoe meer we over dergelijke tuigen lezen in diverse culturen en religies, hoe meer vragen er rijzen…

geschreven door peter 

20-12-2012 om 23:48 geschreven door peter  

5.  Kwamen de bouwers ervan uit Atlantis?

We dienen ons nog een belangrijke vraag te stellen – wie waren de bouwers of scheppers van deze geweldigen toestellen? Deze wezens gebruikten een ver geavanceerde technologie in vergelijking met die tijdsperiode, waar de wetenschap in onze ogen niet zo vindingrijk was en de technische constructies, buiten bouwwerken, eerder op een laag pitje stond. De heilige geschriften van de Hindoes spreken over verschillende rassen van entiteiten, uiterlijk gelijkend op de mensen, en die fungeerden als piloten van de Vimanas. Enkele onderzoekers komen daarom met de hypothese naar voren van ATLANTIS en LEMURA. Ze beschouwen dat het Oude India ongetwijfeld veel genoten en geleerd heeft van de ongelofelijke wetenschappelijk ontwikkeling en oorsprong van deze oude volkeren, ontwikkeld tijdens de gouden jaren, nadat ze hun oorspronkelijk continent moesten verlaten na zijn vernietiging.

De hamvraag is, lag een onderlinge tweestrijd met Vimanas aan de basis van de vernietiging van beide culturen of was het tengevolge van een grote natuurramp. De Franse historicus Jules DUHEM zegt ons in zijn “Histoire de l’Année Aérienne avant le Moteur” meer over de onderlinge relaties tussen het Oude India, MU en de inwoners van ATLANTIS. Hij meent eveneens dat de strijdvimanas over een hoge en sterke vuurkracht beschikten, die op zijn minst even groot en belangrijk was, als deze die wij nu kennen met onze moderne kernwapens. De kronieken van India spreken van luchtschepen, gebouwd door mannen van het continent MU, meer dan 13.000 jaar of minder verzwolgen door de afgronden van de Stille Oceaan… In 1954, toen wij de waarde van onze kennis over de materie en het menselijk wezen in vraag stelden, hebben de Amerikaanse Ufologen LESLIE en ADAMSKI de aandacht getrokken en gevestigd op de inhoud van de sacrale geschriften van verschillende religies, waaronder ook India. Ook zij spraken toen al over de uitdrukkelijke beschrijvingen van “Atlantische luchtschepen, uitgerust met buitengewone en schitterende krachten voor de vrede en voor de oorlog. De Vedische teksten beschrijven uitgebreid zijn bouw, er aan toevoegend dat de belangrijke geheimen verborgen blijven, zodat deze kennis niet ten kwade onder de grote massa verspreid raakt.. Op het einde van de gouden jaren van Atlantis, namen de onderlinge twisten en conflicten gestadig toe, de hemel werd doorkloven door een oorlogsvimana, die tot 100 krijgers droeg. Wanneer deze toestellen uiteindelijk, de bliksemde AGNEYA loslaten op een leger, wordt dit volledig uitgeroeid. In de MAHABHARATA is 3.000 jaar geleden geschreven over scènes, die ons doen terugdenken aan een wapen (de atoombom), dat de Amerikanen met eenzelfde succes gebruikte op de weerloze bevolking van Hiroshima en Nagasaki, twee Japanse grootsteden, om de oorlog sneller te beslechten…

De Fransman Alain MOREAU denkt eveneens aan een link tussen MU  en ATLANTIS, waarvan de ontsnapten of overlevenden van de catastrofe(n) hun spitstechnologie meebrachten naar het volk van RAMA, voordat een conflict tussen deze volkeren vernietiging en chaos zaaide: “Oorspronkelijk waren de volkeren van MU of LEMURA – het continent dat in de Stille Oceaan verdween – met de tijd verdeeld in twee groepen die zouden emigreren, één naar Atlantis, de andere naar India, keizerrijk van RAMA. De eerste waren de houders van het wereldlijke, terwijl de anderen de houders van het geestelijke waren. Het lijkt er fel op dat Atlantis zijn wil, zijn macht en zijn alleenheerschappij heeft willen opleggen aan het keizerrijk van RAMA. Dit resulteerde in gruwelijke en bloedige oorlogen, meegebracht door de oude Indiërs uit het epos…”

Dezelfde toon hoor je bij de Amerikaanse onderzoeker David CHILDRESS :”De MAHABHARATA verhaalt over verschrikkelijke oorlogen die zich lang voor de periode, toen het werk geschreven werd afspeelden. Het werd eerst in het Dravindisch geschreven, later in het Sanskriet. Het keizerrijk van RAMA, beschreven door de MAHABHARATA en de RAMAYANA, was gelijklopend met de grote oosterse culturen van ATLANTIS en OSIRIS. ATLANTIS, dat wij kennen uit de geschriften van Plato en oude Egyptische bronnen, lijkt bestaan te hebben ten midden van de Atlantische Oceaan en had een patriarchale beschaving met een hoge technologie. Terwijl de beschaving van OSIRIS – de esoterische leerstelsels en de archeologische getuigenissen situeren deze verspreidingszone in het Middellandse Zee-bekken en Noord-Afrika, waaronder ook de predynastie van de Egyptische beschaving. Deze werd verwoest door overstromingen op het ogenblik dat ATLANTIS verdween in de golven en toen het Middellands Zee-bekken zich opvulde met water. Het keizerrijk van RAMA zou tijdens het millennium dat volgde op de vernietiging van ATLANTIS, eveneens verdwijnen…”

MOHENJO-DARO en HARAPPA waren zeer goed georganiseerde steden met een goed ontwikkeld en onderhouden wegennet en met een goed ontwikkeld rioleringssystemen. In de VEDA-geschriften verklaren dat ze zelfs wapens bezaten, waarmede ze steden konden vernietigen. De honderden, oude piramiden in China en Tibet tonen dat een kolossale werkkracht gebruikt werd om deze structuren te bouwen om vliegende tuigen te lanceren, beweren sommige onderzoekers. De Chinese onderzoekers verklaren dat ze gebouwd werden door buitenaardsen met een witte huid, blond haar en blauwe ogen. Deze beschrijving doet ons direct denken aan de ufonauten, de Nordics, die bij CIII werden waargenomen en waar ook ADAMSKI contact zou mee gehad hebben… Het leek ook logisch dat ze naar het zuiden vlogen naar India over het Himalaya-gebergte. De hoogte van de piramiden hielp om elektrische en anti-zwaartekracht energie te verzamelen voor het toestel.
De Vimanas (Ufo’s?) van de oude Indiërs zijn volgens deze theorie dus niet ontworpen en gebouwd door een buitenaardse hoogstaande technologische beschaving, maar wel degelijk vliegende toestellen, voortgesproten uit de fabelachtige kennis van de inwoners van ATLANTIS of LEMURA. Blijkbaar was dit origineel mensenras houder van belangrijke kennis.

6. Een degelijk, mysterieus Indisch verleden.

“De vele getuigenissen over de verschijning van schotelvormige objecten of luchtschepen of UFO’s, die sinds 1947 de mensen bezig houdt, veroorzaakte onderzoeken, die ons vandaag toelaten om in de zeer oude Indische geschriften vergelijkbare beschrijvingen terug te vinden. In deze teksten kan je dus eveneens lezen over dergelijke toestellen, uitgerust met een bijzondere aandrijving, een ongewone snelheidskracht en een buitengewone hanteerbaarheid, die in het bezit waren van een vroegere beschaving dan de onze en dat meer dan 10.000 jaren, misschien wel meerdere tienduizenden jaren geleden…De ongekende aandrijvingskracht van deze “Atlantische” toestellen vormt nog steeds een onoplosbaar probleem, dat de dag van vandaag de belangstelling trekt van onze ingenieurs en hen nog steeds bezig houdt... Op de bron van hun ongelimiteerde kracht, waarvan de uitwerking geen enkele grens heeft dan de weerstand van de gebruikte metalen, denkt de onderzoekers thans aan een energie, gekoppeld aan het magnetisch veld van de Aarde; aan de mogelijkheid om zekere kosmische krachten te controleren en te gebruiken en aan het beheer van de materie door een kennis van vibraties.“ schreef Jules DUHEM al in de jaren 60 in zijn boek “Histoire des Origines des Vol à Réaction”.

Vandaag meer dan 50 jaar later blijft de fascinatie voor de ongekende kracht van de Vimanas nog steeds intact en tot onze verbeelding spreken. Zijn de mythologische geschriften van de Hindoes enkel een erfenis van oude verhalen en moeten we deze verslagen van de oude teksten enkel als legenden zien, die voortspruiten uit de verbeelding van de oude Indiërs? Maar laat ons even terugdenken aan het bestaan en de ontdekking van TROJE, dat lange tijd alleen bekend was uit verhalen uit de mythologie, zoals de oude Griekse heldendichten ILIAS en ODYSSEUS van Homerus en het Latijnse heldendicht AENIS van VERGILIUS. Alhoewel Heinrich SCHLIEMANN meestal gezien wordt als de ontdekker van Troje waren er al enkele archeologen hem voor. Allereerst was er Charles McLaren die in 1822 al de suggestie opwekte dat hij in HISSARLIK mogelijk de locatie van TROJE gevonden had. De geleerden van die tijdsperiode hechtten weinig geloof, noch waarde aan zijn melding, omdat zij ervan overtuigd waren dat de klassieke werken over TROJE enkel fictie waren. Naar eigen zeggen heeft Heinrich SCHLIEMANN op basis van de inhoud van de ILIIAS het oude TROJE teruggevonden. Dit gewoon even terzijde en om aan te tonen dat we toch voorzichtig dienen te oordelen over de oude Indische geschriften en hopelijk niet dezelfde fout maken als de vroegere geleerden deden met TROJE en door alles gewoon als fictie of verbeelding te beschouwen.

Vergeet ook niet dat Hiltler en de Nazi’s een opvallende belangstelling toonden voor het oude India en Tibet. Wetenschappers uit Nazi-Duitsland hebben tweemaal een bezoek gebracht aan Tibet. De huidige Dalai Lama heeft op 10-jarige leeftijd de handen geschud met de nazi's. Hitler wilde graag dat Tibet een fascistische staat werd zodat ze de Engelsen in India konden aanvallen. Tibet stond inderdaad tijdens de tweede wereldoorlog aan Duitse kant maar is nooit India binnen gevallen. De hoofdreden dat de Duitse wetenschappers naar Tibet gingen was om hun enorme hoeveelheid esoterische kennis en uitgebreide nauwelijks vertaalde bibliotheek te onderzoeken. Misschien bekwamen de Nazi’s van deze volkeren wel bepaalde wetenschappelijke informatie en andere middelen. Het doet ons echt even denken aan de Indiana Jones-filmen, niet? Het idee dat de ontwikkeling van de V2-raketten door de Duitsers heel goed kan geïnspireerd geweest zijn op een voorbeeld van een motor op basis van geschriften uit de oudheid, vinden sommige onderzoeker zelfs aanvaardbaar. Sommige personen beweren zelfs dat de Duitsers uiteindelijk naar voorbeeld hiervan de UFO daadwerkelijk hebben nagemaakt...

Zijn de vertalingen van deze oude sacrale teksten echte beschrijvingen van vliegende machines van een oude en verloren beschaving of zijn ze louter Sciencefiction fantasieën? De grote rijkdom aan details over deze vliegende toestellen en hun bewapening, aangehaald in deze en andere teksten, wijst er sterk op dat een vroegere beschaving een zeer hoog technologische ontwikkelingspeil bereikt moet hebben. Terwijl de huidige wetenschap denkt, er zelfs van overtuigd is dat wij actueel het hoogste niveau van wetenschappelijke kennis bereikt hebben tegenover het verleden. Op het internet kan je vele artikels over deze oude teksten terugvinden, als je het woord “Vimana” invult in GOOGLE. Meestal zijn het alleen UFO- en paranormale groepen die deze teksten over de Vimanas analyseren en bespreken. 

Waren de Vimanas – toestellen van de sacrale wezens of Goden – misschien de ruimte schepen van één of meerdere buitenaardse beschavingen, die toen onze aarde bezochten? Waren zij het die de toenmalige mensen alle kennis bijbrachten?

In zijn boek “Intelligent Life in the Universe” verklaart de Amerikaanse wetenschapper Dr. Carl SAGAN dat de Aarde meerdere keren bezocht werd door buitenaardsen. Hij stelt “Sumerië was een oude – misschien wel de eerste – beschaving, die zich op onze aarde ontwikkelde. Ze werd gesticht zo’n 4.000 jaar voor Christus of zelfs nog vroeger. Wij weten niet van waar de Sumeriërs kwamen. Het voelt nu aan of de Sumerische beschaving ontstond door het “nederdalen” van de Sumeriërs zelf, niet van menselijke origine zijnde. Alle aanverwante legenden zouden nauwkeurig moeten onderzocht worden.”

Hij vraagt zich ook af “Wat zou een hoog geavanceerde buitenaardse beschaving van ons willen?” Hij beantwoordde ook zijn eigen vraag door te verklaren :“ Eén van de belangrijkste motivaties bij het onderzoeken van de Nieuwe Wereld was om de inwoners te bekeren tot het Christendom – op een vreedzame manier indien mogelijk – maar indien noodzakelijk met geweld. Kunnen wij de mogelijkheid van en buitenaardse evangelisatie of prediking uitsluiten? Evangeliseren bestaat er  grotendeels uit een methode om een geloofssysteem  over te brengen op anderen. De gewijde geschriften van de meeste religieus verklaren duidelijk dat Engelen en buitenaardsen hun religieuze overtuigingen naar de Aarde  brachten.”

Volgens mij is het best mogelijk dat het oude India meer dan tienduizenden jaren geleden bescherming ontving van een superieure beschaving; aards of buitenaards. In ruil voor onderdak na een zware natuurramp, waardoor hun vroegere woonplaats in de golven verdween, beschermde deze laatste overlevenden van een vroegere beschaving, begiftigd met een ver geavanceerde technologie, die de dag van vandaag totaal vergeten is, hun gastheren… Of waren het de “engelen”, de “buitenaardsen”, die in ruil voor het overnemen van hun religieuze  overtuigingen, bescherming aanboden?

De mens herinnert zich niet wat oud is; en dat later komt laat geen enkel spoor achter bij hen die later zullen leven.

 “Nietigheid van de Wijsheid”, herinnert ons het geestelijke…

7. REFERENTIES:

1.The UFO ENCYCLOPEDIA  - The Phenomenon from the Beginning -  2° Edition – Volume. 1 A-K : p76, 248 en Volume. 2 L-Z : p.706.

2. MUFON SYMPOSIUM PROCEEDINGS 2012 –They came to Earth Thousands of Years Ago… They are with us Still… - Georges Filer

3. Des Mondes Etrangères – n°. 11 – April 2011 – blz. 6 tot 15.

4. www.beforeitsnews.com “India – Vimanas (UFOS) flew in 4.000 B.C.”

5. “The Story of Civilization : Our Oriental Heritage “ by William DURANT  - blz. 394-396 ET-Evangelism

6. “Intelligent Life in the Universe” – Dr. Carl Sagan

7. “The Gods of Eden” – William BRAMLEY

8. www.UFO-EVIDENCE.org – UFO-TOPICS

        Articles & Books:                                                                                                                                                        

      a)Accomplice; Vimanas

       b) Ancient Nucleair  Weapons? Another Aspect of The Ancient Indian Astronaut Connection – Colin Mulligan

       c)Ancient Vimanas Aircraft – John Burrows

       d)Secrets of the Vimanas - Illuminations

      e)Could the Ancient fly? A Strange Connection – David Hatcher Childress                                                   

      f)The Anti-Gravity handbook – David Hatcher Childress

      g)…

9. Wagens van de Goden. Waren de Goden Astronauten? - Erich Von Däniken.

10. Tik je op GOOGLE het woord VIMANAS in, dan ga je nog veel artikels kunnen terugvinden. Je kan er veel lezen en inkijken, maar al bij al komt de inhoud steeds overeen met het artikels, dat je hierboven kan lezen.

20-12-2012 om 23:37 geschreven door peter  

02-12-2012 om 23:17 geschreven door peter  

DEEL 13 EN LAATSTE VAN DEEL I VAN HET RAPPORT - NA MEER DAN 60 JAAR UFO-ONDERZOEK NOG STEEDS ANGST OM DE WAARHEID.
Aan deel 2 van dit rapport wordt nog volgop gewerkt  en zal later gepubliceerd worden...

5. Waar staan we nu in 2011?

Na 60 jaar de UFO-patronen te bestuderen, beraadslagend over hun oorsprong, het ontwikkelen van onderzoeksprocedures en meldingsrapporten voor het bestuderen van waarnemingen en getuigen, het opstellen van internationale databanken en alzo speculerend over de betekenis van deze waarnemingsrapporten en zoekend naar gelijkenissen via computer tussen de verschillende duizenden rapporten, blijft het UFO-probleem nog even verwarrend en controversie oproepen als 60 jaar geleden. De verwarring over de betrokkenheid van de overheid in de UFO’s en in hun stilzwijgen of ridiculiseren leidde ons meer en meer naar het ontvoeringsmateriaal. We kunnen vaststellen dat we als particuliere, amateuristische onderzoekers vorderingen maakten in het gebruik van een algemeen waarnemingsverslag. Onze communicatie intern en internationaal verloopt door het gebruik maken van het internet enorm snel en grenzenloos. Onderzoeksgegevens, resultaten en informatie is via een website op internet onmiddellijk beschikbaar voor elke onderzoeker en het groot publiek. Het is nu zelfs al een vaststaand feit dat we door het internet bedolven worden onder een massa informatie over alle mogelijke aspecten van het UFO-fenomeen. Het is een hele opdracht om uit te maken welke site als betrouwbaar mag beschouwd worden, waarop informatie staat die 100% waarheidgetrouw en gecheckt is..

De laatste decennia werd de aandacht van de onderzoekers vooral in de richting van de  bizarre ontvoeringsgevallen getrokken. Het diverse materiaal, ontwikkeld uit de ontvoeringsgegevens, heeft onze aandacht gevestigd op de studie naar buitenaards leven, hun bedoelingen, hun intenties en activiteiten. Het heeft ons ruim 40 jaar gekost om sinds de waarneming van Kenneth ARNOLD het belangrijkste van wat we waarnamen te begrijpen. Arnold’s waarneming zette een kettingreactie van UFO-meldingen op gang en een publieke dynamiek van waarnemingen, meldingen, verslagen, onderzoeken, analysen en beraadslagingen, dat zich steeds opvolgde tot de dag van vandaag. Sinds Arnold’s waarneming leerden de Ufologen dat zijn en de ontelbare andere vergelijkbare meldingen en ervaringen zin hadden tegenover het eenvoudig feit van de waarneming van een ongewoon verschijnsel, dat blijkbaar doelbewust plaatsvond. Deze betekenis was even mysterieus als ondoorgrondelijk... Virtueel centraliseerde alle publieke beraadslaging over de realiteit van ofwel een bijzondere waarneming, ofwel het verschijnsel als een geheel, maar wij waren onbekwaam om tot de kern, de eigenlijke betekenis van het verschijnsel door te dringen. Wij discussieerden over de betekenis van de uiterlijke manifestaties van een innerlijk gericht fenomeen. Sinds de jaren 1990 kenden de ontvoeringsgevallen een sterke opgang. De onderzoekers waren niet langer bang om belachelijk over te komen in de studie van deze nieuwe, beangstigende ervaringen. De ontvoeringen voegden een nieuwe dimensie toe aan het UFO-fenomeen en schetsten een beeld van de ware aard achter de intenties van de “bezoekers”. Publikaties van Budd HOPKINS, Whitley STRIEBER, Dr. John MACK en nog vele andere over de ontvoeringsgevallen maakten dit aspect van het UFO-fenomeen bekend bij het grote publiek. UFO’s kregen een andere betekenis door de ontvoeringservaringen en “hun” bezoeken krijgen een andere dimensie... Zijn wij proefdieren geworden in het labo “AARDE”?

Zonder twijfel zal deze evolutie nog verder gaan! Actueel hebben wij een informatorische gegevensbank en computermateriaal ter beschikking, waarin wij al onze data en info kunnen opslaan, snel analyses maken en statistieken trekken van duizenden UFO-rapporten, gelijkenissen en resultaten zoeken, waarop wij onze kennis en hypothesen kunnen baseren. Het zoeken naar een hard en doorslaggevend bewijs blijft zeker nog doorgaan, gaande van sporen of restanten van UFO’s tot implantaten van specifieke ontvoeringsgevallen... De controversie tussen believers, nonbelievers, neutralen en sceptici blijft evenzeer doorgaan. Het eigen gelijk wordt te pas en te onpas fanatiek verdedigt, tot het extreme toe...

Wel is het zo dat de moderne UFOLOGIE aan héél wat publiek belangstelling ingeboet heeft. Het organiseren van UFO-symposia  was / is niet meer leefbaar in België. Dit terwijl het jaarlijks congres van M.U.F.O.N. is de V.S. jaarlijks nog honderden belangstellenden lokt met een hoge kwaliteit aan sprekers. De meeste UFO-groepen, zoals SVL, UROS, FUO, UFO-Belgium,... hadden het moeilijk om een tijdschrift te blijven uitgeven. De te leveren investeringen aan tijd en financiële fondsen voor een een paar tientallen lezers lagen veel te hoog. Veelal ligt / lag het resultaat van de publikatie in de handen van een paar personen en kostte dit te veel vrije tijd voor een zo beperkt lezerspubliek. Tevens bleef zo de nodige erkenning uit om te blijven volhouden...

Gelukkig in het internettijdperk werd er snel omgeschakeld naar een website, waarop alle info ter beschikking staat.  Groot voordeel was dat de info nu bereikbaar was voor een veel groter publiek en minder kostelijk...

Internationale samenwerking dringt zich meer en meer op. Het internet is het ideaal forum om dit mogelijk te maken. Het  Amerikaanse M.U.F.O.N. is een netwerk met vertegenwoordigers en afdelingen in diverse landen. De faam van deze vereniging is zo sterk dat een aantal wetenschappers niet meer bang is om met deze UFO-vereniging samen te werken. Beste voorbeeld van deze samenwerking zijn de jaarlijkse symposia en de “proceedings”, waar specifieke onderzoekers en wetenschappers de bevindingen van hun studie kwijt kunnen. Verder heb je in de V.S. een organisatie “Burgers tegen de geheimhouding van UFO-data”, die zich al jarenlang inzet om nog meer verborgen gehouden gegevens over vroegere UFO-rapporten voor publikatie vrij te krijgen.

Volgen een artikel in “Het Laatste Nieuws” van 10 maart 1982 kan de geheimste ale Amerikaanse geheime diensten, het NATIONALE VEILIGHEIDSBUREAU, niet verplicht worden de geheime inlichtingen over onbekende vliegende objecten openbaar te maken. Met deze sterke uitspraak bevestigde het Amerikaanse HOOGGERECHTSHOF een eerder vonnis van een federale rechter. Hij stelde meteen een einde aan de jurische verwikkelingen tussen overheid en burgers...

Desalniettemin werd deze vereniging een paar maanden later toch nog verplicht om files over UFO’s vrij te geven, namelijk diegene die geen gevaar opleverden voor de nationale veiligheid en voor de Amerikaanse overheid. Het vrijmaken van deze gegevens voor het groot publiek maakte de particuliere UFO-groeperingen bewust van het feit dat de overheid nog steeds ultra-geheime UFO-gegevens achterhoudt...

 Ondanks het vrijkomen van een aantal dokumenten dalen het aantal bestaande, particulieren UFO-groepen. In België werd er na een eindeloos gepalaver tussen diverse partijen een forum opgericht, waar elke onderzoeker de resultaten van zijn onderzoek kwijt kan. Het Belgisch UFO-Netwerk (B.U.F.O.N.) probeert elke onderzoeker op nationaal niveau samen te brengen. Dit lukt niet altijd en specifieke “sceptische” UFO-groeperingen zoals S.V.L. (Studiegroep voor Vreemde Luchtverschijnselen) van Wim van UTRECHT en S.U.F.O.N. (Sceptisch UFO-Netwerk) van Marc BROUX blijven onafhankelijk verderwerken. Toch zijn er sporadisch schuchtere pogingen om een specifieke melding samen te onderzoeken en te beoordelen.

Niettemin zet BUFON zijn taak verder en organiseert sporadisch UFO-meetings. Ze hebben een geactualiseerde website www.UFO.be, waarop je allerlei informatie en links kan terugvinden. Het is een spijtige zaak dat de meeste UFO-verenigingen elkaar bestrijden, elkaar de loef proberen af te steken en meestal een loop nemen met ernstig UFO-onderzoek.

Een Europees netwerk van samenwerkende UFO-verenigingen met eventueel zijn administratieve zetel in BRUSSEL en jaarlijkse of tweejaarlijkse symposia, zou de Europese Ufologie meer zeggingskracht en uniforme, goed onderzochte verslagen van UFO-meldingen geven Een droom waarover ik het 20 jaar geleden al had in mijn eerste rapport “40 jaar UFO-ONDERZOEK: de angst om de waarheid”. Misschien slaagt BUFON erin om deze utopie te verwezenlijken. Enkel de toekomst kan hier een antwoord op geven.

Indien er geen samenbundeling van krachten komt, zie ik persoonlijk dat de kleine UFO-verenigingen gedoemd zijn om te verdwijnen bij gebrek aan financiële steun en publieke belangstelling. De “publieke” Ufologie zal deels verdwijnen en in plaats zal research overblijven van een “Invisible College”, de volhardende, idealistische individuen. Het is normaal dat enkelingen niet kunnen optornen tegen de “debunkings- en ridiculiseringspolitiek” van officiële instanties; dat enkelingen er niet zullen in slagen om nog meer geheime UFO-files vrij te krijgen van de officiële instanties... Gelukkig hebben wij het internet waar enkelen via hun site hun informatie kunnen verdelen. Een groot gevaar schuilt er in deze “wildernis” aan informatie, dat je door het bos de bomen niet meer ziet..

Het nationaal en internationaal samenwerken van de diverse UFO-verenigingen met hun diverse visies is een “MUST”. Hoe willen wij, UFO-onderzoekers, geloofwaardig overkomen bij het grote publiek en de officiële instanties als wij zelf vergeten de UFO-rapporten te bestuderen; als wij zelf niet tot een consensus kunnen komen over de UFO-problematiek en onze artikels of publikaties slechts gebruiken om persoonlijke vetes uit te vechten (BUFON met SUFON, UFO-NORGE met NORDIC, ...). Alleen een consensus op (inter)nationaal vlak, het aanvaarden van ieders mening, wederzijds respect, het opstellen van gezamelijke leidraden en methodologie voor een objectieve research van de UFO-problematiek, het aanbieden van een wetenschappelijke opleiding voor “jonge” Ufologen kan het UFO-onderzoek een nieuw elan bezorgen

Onze interne verdeeldheid, ons onbegrip voor elkaars doelstellingen en visies, maken ons net vatbaar voor negatieve kritiek en ongeloofwaardigheid. Zo hoeven hoeven de officiële instanties op middellange termijn ons niet meer te vrezen. UFOLOGIE is meer dan publiciteit zoeken; UFOLOGIE is de waarheid zoeken achter het grootste raadsel van de 20° eeuw.

Zelfs indien achteraf blijkt dat UFO’s slechts nonsens en misinterpretaties zouden zijn, loont het beslist de moeite om internationale samenwerking en vrienschap op de bouwen in een wereld van onverdraagzaamheid. Misschien kunnen we zo ons steentje bijdragen tot een betere wereld?

05-09-2011 om 00:00 geschreven door peter  

5. Het COMETA-rapport uit Frankrijk.

Het officiële COMETA-rapport onder de titel “UFO’s en DEFENSIE: Waarop dienen voorbereid te zijn?”(Les OVNI et La DEFENSE: A QUOI doit-on se préparer? ) werd op vrijdag 16 juli 1999 in Frankrijk gepubliceerd. Het is een waardige bijdrage bij de UFO-studie met positieve aspecten. Het rapport telt 90 bladzijden en was het resultaat van een grondige studie over UFO’s, die vele aspecten van het onderwerp dekte, vooral vragen over de nationale veiligheid. De studie liep meerdere jaren  door een groep onafhankelijk vroegeren toehoorders van het “Institut des Hautes Etudes de la Défense National” (I.H.E.D.N.) en door gekwalificeerde experts op verschillende onderzoeksgebieden. Alvorens het rapport vrij te geven aan het publiek, werd het eers naar de Franse president Jacques CHIRAC en zijn eerste minister Lionel JOSPIN gezonden.

De volgende woorden komen uit de openingsverklaring, gehouden in het rapport door de Franse luchtmachtgeneraal Denis LETTY, en schetst een aantal goede backgroundgegevens over COMETA en zijn bevindingen. “De opeenstapeling van goed gedokumenteerde UFO-waarnemingen, gedaan door geloofwaardige getuigen, dwingen ons van nu af aan na te denken over alle hypothesen, die handelen over de origine van Onbekende Vliegende Objecten of UFO’s en in het bijzonder over de buitenaardse hypothese.”

Het dokument gaat verder:

            - Alhoewel geen onmiddellijk gevaar uit de waargenomen gegevens in

Frankrijk blijkt, lijkt het toch noodzakelijk voor de vroegere auditors van het

“INSTITUT des HAUTES ETUDES de DEFENSE NATIONAL (I.H.E.D.N.)”

het onderwerp na te gaan en op te volgen. Samen met gekwalificeerde experts

met totaal verschillende specialiteiten en achtergronden, worden ze samen

gebracht om een particulier detailzoekend comité te vormen, dat de naam

COMETA kreeg. Dit comité werd omgevormd tot een COMETA-associatie,

waarvan ik voorzitter ben.

Van COMETA maakte verder de volgende personen deel uit:

Luchtmachtgeneraal Bruno LE MOINE; wapeningenieur generaal Pierre

BESCOND en politiechef Denis BLANCHER. De personen die verder

bijdroegen tot de studie waren Edmond CAMPAGNE, vroegere technische

directeur van de Franse luchtmacht, eskadercommandant Michel PERRIER

en luchtmachtgeneraal Joseph DOMAGE. Tussen de bestudeerde

onderwerpen in het rapport bevonden zich: de getuigenissen van Franse

piloten, die UFO’s waargenomen hadden; nabije ontmoetingen in Franrijk;

luchtfenomenenvan de hele wereld; UFO-incidenten gebaseerd op

radarvaststellingen en politieke, godsdienstige en wetenschappelijke

gevolgen, verbonden aan het UFO-mysterie. De gebeurtenissen van 1947 in

Roswell, New Mexico, U.S.A. worden eveneens besproken in een bijlage met

als titel “De Roswell affaire – Disinformatie”. Dit deel toont aan op welke

wijze het programma van de Amerikaanse overheid succesvol werkte om

disinformatie te verspreiden om zo de belangstelling van de media af te leiden

en de waarheid geweld aan te doen omtrent de reële feiten achter de Roswell

UFO-crash.

Was COMETA een pseudo “officieel rapport”? Een aantal ufologen heeft geprobeerd het Cometa rapport te presenteren als een “quasi-officieel Frans dokument”, “een dokument dat het UFO-fenomeen een quasi-officiële status geeft”, gepubliceerd “onder de auspiciën van een instituut dicht bij het ministerie van defensie”, of “door COMETA, een ondersteuningsgenootschap voor het I.H.E.D.N.”, en verscheidene andere gelijkluidende verklaringen. Meer nog, we lezen in een aantal UFO-publicaties dat de president en de premier van de republiek “akkoord gingen het rapport openbaar” te maken of dat “dit strikt vertrouwelijk rapport naar de media is gestuurd met goedkeuring van de hoogste regeringskringen”. Omdat “het duidelijk is dat het besluit het rapport openbaar te maken van een hoger niveau komt dan Cometa, een belangrijk detail dat de journalisten gemist hebben.”

Kortweg, “het deksel is officieel van een taboeonderwerp gehaald.”

De waarheid is echter minder opwindend. De aankondiging die dit rapport presenteerde als “ Het vertrouwelijk rapport dat is voorgedragen aan de president en de premier van de republiek” lijkt een simpele publiciteitstruc op de cover van de speciale uitgave van het tijdschrift V.S.D. dat het dokument publiceerde. Zo begint G. Bourdais, die niet altijd zo gewetensvol is, een van zijn teksten met “het feit dat dit een onafhankelijk rapport is moet benadrukt worden, geschreven door een particulier instituut: COMETA.” (Gildas Bourdais: ‘Rapport Français sur les Ovnis et la Défense,’ Contact-Ovni, 3de kwartaal 1999, blz. 13). Een korte verklaring die al enkele dingen suggereert…

P. Petrakis geeft in zijn beoordeling van het Cometa Rapport getiteld “Reacties” echter de volgende informatie (Perry Petrakis, ‘La Guerre de Mondes, version Cometa’, Phenomena 1999, nr. 42, blz. 17):

“Om bij het begin te beginnen, distantieert het I.H.E.D.N. (Institut des Hautes Etudes de la Défense Nationale) zich van het Cometa Rapport: Alles waar generaal Norlain na zijn vertrek bij het I.H.E.D.N. mee bezig is geweest en heeft geschreven valt alleen onder zijn eigen verantwoordelijkheid en niet die van het I.H.E.D.N.. De persdienst van het instituut heeft verklaard “verrast” te zijn door dit rapport. Na vragen onzerzijds liet het Elysée weten geen antwoord te kunnen geven vanwege de vakanties. In Matignon (in het Elysée zetelt de president en in Matignon de premier) bevestigde M. Henri Petitgand, een “regeringsgemachtigde”, dat hij iets van het postkantoor had ontvangen: “Het lijkt in niets op een rapport. Rapporten zijn documenten waarom gevraagd is, maar in dit geval hebben wij nergens om verzocht. Het document werd ons per post toegestuurd, louter op initiatief van de schrijvers.” Het woord “Rapport” op de cover is dus nogal aanmatigend.

Omdat ik zelf een duidelijk overzicht van de situatie wilde krijgen, vroeg ik op 31 januari 2000 aan betrokken partijen (het kantoor van de president en de premier, de bevelvoerend generaal van het I.H.E.D.N. en de voorzitter van OMETA) om de status van het ‘COMETA Rapport’. Tot nu toe (3 mei 2000) heb ik de drie onderstaande antwoorden ontvangen:

• Brief gedateerd op 23 februari van generaal Bastien, van de speciale staf van de president: “In antwoord op uw vraag beantwoordt dit ‘rapport’ dat is samengesteld door leden van een instituut opgericht onder de wet van 1901 (bepalend voor de meeste niet-commerciële instituten in Frankrijk) niet aan welk officieel verzoek dan ook en heeft geen speciale status. U zult hebben opgemerkt (blz. 7) dat de schrijvers, meenden, onder allerlei andere aanspraken, de besluitvormers over dit onderwerp te moeten informeren. In die geest moet deze kopie ter informatie aan de president van de republiek worden gezien.”

• Volgens luitenant-kolonel Pierre Bayle, hoofd van de persdienst van I.H.E.D.N., “wenst het Instituut duidelijk te maken dat verklaringen van deze personen alleen hen aangaan, en op geen enkele manier de mening weerspiegelen van het IHEDN, die over dit onderwerp geen speciale informatie heeft.”

Natuurlijk kan je stellen dat zulke verklaringen misleidend zijn, omdat politieke en militaire autoriteiten heel goed weten dat UFO’s bestaan. Toch zijn bovenstaande geciteerde verklaringsstandpunten de enige objectieve realiteit over de ware status die aan het COMETA Rapport wordt verleend.

Tenslotte schrijft de woordvoerder voor COMETA Michel Algrin, in een brief gedateerd 18 april, dat “Het COMETA genootschap niet veranwoordelijk is voor de her en der gemaakte fouten in de presentatie van haar rapport. De aan dit dokument verbonden status wordt in de tekst zelf beschreven. Het rapport werd niet gepubliceerd door een tijdschrift, maar door de mediaonderneming GS Presse (uitgever van het V.S.D.tijdschrift) die zodoende een wijde verspreiding kon garanderen. Er waren verschillende redenen om het rapport te publiceren: in het bijzonder om te verhinderen dat er onjuist geciteerde versies van de tekst zouden gaan circuleren.” Hij eindigt met: “COMETA wenst niet mee te gaan in de controversiële uitgangspunten. Het blijft bij haar bevindingen in dit rapport”.

In juni 2003 werd het COMETA-rapport onder boekvorm gepubliceerd en werd zo toegankelijke voor een breder publiek...

05-09-2011 om 00:00 geschreven door peter  

DEEL 11-- NA MEER DAN 60 JAAR UFO-ONDERZOEK NOG STEEDS ANGST OM DE WAARHEID.

3. De N.A.S.A. en UFO’s.

Je vraagt je misschien net als ik af welke belangstelling het “NATIONAL AERONAUTICS and SPACE ADMINISTRATION (N.A.S.A.)” toonde voor de UFO-problematiek. Wel, we moeten ons tevreden stellen met het volgende perscommuniqué:

Geen enkele tak van de overheid  van de Verenigde Staten is actueel betrokken met of verantwoordelijk voor onderzoeksprojecten naar de mogelijkheid van vergevorderde, intelligente aliën beschavingen op andere planeten of voor onderzoeken naar Unidentified Flying Objets (UFOs). De U.S. luchtmacht (USAF) en de National Aeronautics and Space Administration (NASA) hadden bij tussenpozen, onafhankelijke onderzoeken naar de mogelijkheid van aliën leven op andere planeten. Hoedanook, geen van deze studies bracht feitelijk bewijs aan het licht dat leven buiten onze planeet bestaat, noch dat UFO’s verbonden zijn met buitenaardse ruimtetuigen. Van 1947 en 1969 onderzocht de luchtmacht UFO-meldingen. In 1977 werd de N.A.S.A. gevraagd om de mogelijkheid te onderzoeken voor de hervatting van het UFO-onderzoek. Na het bestuderen van alle beschikbare feiten, stelde ze vast dat er geen winst te halen was bij verder onderzoek, omdat er geen aanwezigheid was van tastbaar bewijs.

In oktober 1992 kreeg de NASA de opdracht om een gedetailleerde zoektocht te starten naar artificiële radiosignalen van andere beschavingen onder de noemer NASA TOWARDS OTHER PLANETARY SYSTEMS (T.O.P.S.) – HIGH RESOLUTION MICROWAVE SURVEY (H.R.M.S.) PROGRAM. Dit project is beter bekend onder de algemene naam SEARCH for EXTRATERRESTRIAL INTELLIGENCE PROJECT (S.E.T.I.). Het H.R.M.S. ontdekte geen enkel bevestigd signaal tot het stopgezet werd. Niettemin werd een soortgelijk werk verder gezet door particuliere groepen en door academische instituten. Het “SEARCH for EXTRATERRESTRIAL INTELLIGENCE INSTITUTE (S.E.T.I. instituut) in MOUNTAINVIEW, CALIFORNIA, verving effectief het project van de overheid. Ze namen zelfs het signaal uitzendend systeem in bruikleen van de N.A.S.A.. Het SETI instituut, een nonprofit coörporatie, verricht onderzoek in een aantal area’s, inbegrepen alle wetenschappelijke en technologische aspecten van astronomie en planetaire wetenschappen, chemische evolutie, de ontstaan van het leven, de biologische evolutie en de culturele evolutie. Tijdens meerdere ruimtemissies rapporteerden de NASA-astronauten verschijnselen, die niet direct verklaarbaar waren. Niettemin kon de NASA op elk ogenblik bepalen dat de waarnemingen niet als “ABNORMAAL” konden beschouwd worden in de omgeving van de ruimte.

De USAF-onderzoeken van 1947 tot 1969 bestudeerden UFO’s onder de noemer van Project Blue Book. Het project, met zijn hoofdkwartier in de luchtmachtbasis van Wright-patterson werd op 17 december 1969 stopgezet.

Van het geheel van 12.618 onderzochte UFO-rapporten uiit Blue Book, bleven 701 gevallen “ONGEÏDENTIFICEERD”.

De beslissing om de UFO-onderzoeken te beëindigen was gebaseerd op een rapport, opgesteld door de Universiteit van COLORADO. Het rapport droeg de naam “SCIENTIFIC STUDY of UNIDENTIFIED FLYING OBJETS”. Verder was er een evaluatie van het rapport door de National Academy of Science, de besluiten van voorgaande UFO-studies en de ervaring van de luchtmacht met het onderzoeken van UFO-rapporten in de 40’, 50’ en 60’jaren. Als een eindconclusie van ervaring, onderzoek en studies sinds 1948, luiden de vaststellingen als het volgt:

1) geen enkel UFO-rapport, onderzocht en geëvalueerd door de luchtmacht vormde ooit een bedreiging voor de nationale veiligheid;

2) er was geen enkel bewijs voorgelegd of ontdekt door de luchtmacht, dat een UFO-rapport met het label “unidentified” technologische ontwikkelingen of principes voorstellen buiten de grenzen van de moderne, wetenschappelijke kennis;

3) er was geen bewijs dat aanduidde dat de meldingen, gecatalogeerd als “unidentified” buitenaardse ruimtetuigen waren.

Met het stopzetten van  Project Blue Book werd de USAF richtlijn voor het instellen en het controleren van het onderzoeksprogramma en de analyse van UFO’s vernietigd. Dokumentatie, betreffende het vroegere Project Blue Book onderzoek werden permanent ondergebracht naar het “MODERN MILITARY BRANCH, NATIONAL ARCHIVES and RECORD SERVICE” in WASHINGTON, DC 20.408. Deze data en files blijven beschikbaar voor publieke onderzoeken en analysen.

Sinds het stopzetten van Blue Book is er geen enkel incident gebeurd dat de hervatting van het UFO-onderzoek door de V.S. overheid kan verrechtvaardigen. Sinds het einde van Blue Book is noch de NASA, noch de luchtmacht betrokken in dagdagelijks  UFO-onderzoek, noch  in het herzien  van artikels over UFO’s , noch  in het evalueren van schetsen van UFO-type ruimtetuigen of het aanvaarden van verslagen van UFO-waarnemingen of toepassingenvoor het gebruik  op gebied van onderzoek naar luchtveschijnselen.

Je dient aan te nemen dat er weinig aanduidingen in de Majestic-Projecten staan van betrokkenheid van de kant van de medewerkers van de NASA in het UFO-onderzoek. Ondanks het feit dat een aantal astronauten vreemde, UFO-achtige verschijnselen tijdens hun ruimtemissies signaleerden, is het niet verwonderlijk dat de NASA dezelfde houding aanneemt als de luchtmacht en die van Project Blue Book. Vragen die je zeker dient te stellen is: ZOU DE USAF OF DE NASA ALLE VERWOORDEN OF GEBORGEN KENNIS – indien ze die bezitten – PUBLIEK BEKEND MAKEN AAN DE GANSE WERELD EN ZO EEN EVENTUELE TECHNOLOGISCHE VOORSPRONG UIT DE HAND GEVEN?  Of zouden ze alleen al uit militair standpunt deze kennis voor zichzelf houden in de optiek hun spitstechnologische voorsprong verder uit te bouwen? Ik denk dat iedere persoon met een beetje gezond verstand en logisch denken, snel een antwoord zal vinden op deze vragen. In deze kontekst begrijp je ook vlug alle initiatieven en pogingen van de USAF om het UFO-fenomeen belachelijk te maken en te ontkennen...

4. De luchtmacht, het “General Accounting Office”, MOGUL-ballonnen en Crash- Test DUMMIES.

Op 8 juli 1947 gaf de bevelhebber van luchtmachtbasis van Roswell, New Mexico een perscommuniqué vrij, waarin de berging van een “neergestortte vliegende schotel” aangkondigd werd. Dezelfde avond werd deze aankondiging door Generaal RAMEY van de 8° luchtmachtafdeling in FORT WORTH, TEXAS tegengesproken.  De officieren van de luchtmachtbasis, die steun verzorgden aan de “kernbom”-vliegtuigeskadron, zagen eenvoudig  een neergestortte weerballon met zijn radar aan voor een vliegende schotel... De pers slikte deze uitleg en het incident werd gedurende 30 jaar vergeten.

In 1978 vond de Amerikaanse UFO-onderzoeker Stanton FRIEDMAN met een beetje geluk een hoofdgetuige, de vroegere majoor Jesse MARCEL terug. Hij stond in voor de veiligheid op de basis. Hij was het die de restanten van het neergestortte “object” op de crashsite borg.  Hij verklaarde nogmaals aan de onderzoeker dat de geborgen materialen zeer vreemd waren en op niets bekends leken. Sinds deze verklaring hebben vele onderzoekers hun aandacht op dit incident gericht en een aantal getuigen teruggevonden.

De theorie van de gecrashste UFO kunnen wij baseren op drie sleutelelementen: primo het perscommuniqué van de luchtmachtbasis; secundo getuigenissen over de vreemde materialen, terugevonden op de crashsite en tertio getuigenissen over de ontdekking van het object en lichamen nabij Roswell.

Een vraag die snel bij mij opkomt over dit perscomminiqué is: hoe is het mogelijk dat deze officieren van een elitekorps (= bewakers van de eerste kernbommen!) zo een domme, onhandige fout konden maken? Vanzelfsprekend als wij de luchtmacht geloven, maar het voorval enkel erger te maken door hun dramatische aankondiging, tegenstrijdig met de opgelegde regels van militaire geheimhouding, voor dewelke dit elitekorps specifiek getraind was...

Om de controversie en de geruchten tegen te gaan, die het zogenaamde Roswell-incident omringen, die blijven leven en weigeren uit te doven, publiceerde de luchtmacht in de 1990 ‘ jaren twee onderzoeksrapporten met de betrekking van Juli 1947. De volgende woorden komen  uit het perscommuniqué van de luchtmacht over het eerste rapport, gepubliceerd in 1994 als  antwoord op een onderzoek, gelanceerd door het GENERAL ACCOUNTING OFFICE – het onderzoeksorgaan van het Congres. Het onderzoek van de G.A.O. kwam als een direct resultaat op vragen, gesteld door de latere Afgevaardigde van NEW MEXICO, Steven SHIFF

Volgens het kolosale, bijna 1000 bladzijde tellend rapport van de luchtmacht, “The ROSWELL REPORT = FACT vs. FICTION in the NEW MEXICO DESERT, 1994” waren de gevonden brokstukken in ROSWELL waarschijnlijk van een spionage MOGUL ballon. Deze ballon hoorde bij een Top Secret leger-luchtmachtinstrument, bedoeld om de militaire van de V.S. te helpen bewijs van nucleaire testen van de Sovjets te ontdekken.. In 1994 verklaarde de luchtmacht dus dat de gevonden brokstukken het resultaat waren van de crash van een “trein” van 20 à 30 weerballonnen, vastgemaakt aan één lijn, met de code naam “MOGUL“ en gelanceerd in WHITE SANDS. Onderzoekers toonden later aan dat deze uitleg niet klopte, want de officieren van Roswell zouden geen moeilijkheid hebben om dergelijke brokstukken en instrumenten, zoals een ballastreservoir, een elektrische batterij, een radiozender of een “sonbuoy”, die sterk op een zuivere, metalen kan, te erkennen. Maar geen enkel van deze hogervermelde instrumenten werd op de crashsite van Roswell teruggevonden...

Maar wat dan te zeggen over de rapporten over Aliën lichamen? In 1997 wijdde de luchtmacht uit over dit aspect van het Roswell-incident in een dokument met als titel “The ROSWELL REPORT: CASE CLOSED!”:

            Dit rapport handelt over de resultaten van dit grondig onderzoek en

identificeert de vermoedelijke bronnen van de verklaringen van “aliën

lichamen” in Roswell. Tegenstrijdig met de beweringen, lijken veel van de

verslagen beschrijvingen van ongeklassificeerde en wijdgepubliceerde

wetenschappelijke prestaties van de luchtmacht. Andere beschrijvingen van

de “lichamen” lijken actuele incidenten te zijn tijdens de welke leden van de

luchtmacht gedood werden of gekwetst raakten tijdens hun dienst.

De besluiten zijn: “Activiteiten van de luchtmacht, die over een periode van vele jaren plaatsvonden, werden bevestigd en nu voorgesteld gebeurd te zijn tijdens de twee à drie dagen in juli 1947. De waargenomen “Aliëns” in de woestijn van New Mexico waren actueel antropromorfistische (= op mensen lijkende of menselijke eigenschappen toegeschreven) houten testdummies (= poppen), die door de V.S. luchtmacht  omhoog gebracht werden in grote hoogte bereik ballons voor wetenschappelijke onderzoek. Doel van dit onderzoek was deze dummies te laten neerstorten zonder het openen van de valscherm en zo het impact nagaan voor gecrashste piloten...

Deze “ongewone” militaire activiteiten in de woestijn van New Mexico waren dus hoge altitude onderzoeksballonnen, gelanceerd endie verborgen operaties inhielden. Rapporten van militaire eenheden, die altijd snel lijken aan te komen bij de crash van een “vliegende schotel” om het object en de “bemanning” terug te vinden en te bergen, waren actueel nauwkeurige beschrijvingen van luchtmachtpersoneel, geëngageerd in de bergingsoperaties van deze antropromorfistische dummie(s)...

Verklaring over de “Aliën lichamen” in het Roswell legerluchtmacht veldhospitaal waren heel waarschijnlijk  een combinatie van twee gescheiden incidenten:

1. een KC-97 vliegtuig ongeluk in 1956, waarbij 11 leden van de luchtmacht  het leven verloren en;

2. een bemande ballonongeval in 1959, waarbij tweeluchtmachtpiloten gewond raakten.

Dit rapport is gebaseerd op nauwkeurige onderzoek met goede dokumentatie, gesteund door officiële aantekeningen, technische rapporten, op film vastgelegde gebeurtenissen, foto’s en interviews met individuen, betrokken bij deze gebeurtenissen.

Ondanks de poging van de luchtmacht om de controversie rond het Roswell-incident en de gebeurtenissen in diskrediet te brengen en het zich toeëigenen van de bevindingen van de G.A.O. (= Genaral Accounting Office) mislukten. Hun standpunt dat de getuigen verschillenden incidenten, zoals het neerstorten van de MOGUL-ballon, het neerstorten van een vliegtuig, het neerstorten en bergen van dummies wordt niet door iedereen zomaar kritiekloos aanvaard. De luchtmacht trekt op dergelijke wijze de geloofwaardigheid van alle betrokken getuigen van het Roswell-incident in twijfel, door te verklaren dat de getuigen herinneringen van verschillende gebeurtenissen door elkaar haalden en samenvoegden tot één verhaal... De Amerikaanse onderzoeker Walter HAUT legt dit spitsvondig uit “ Je moet echt een dummie zijn om geen dummie te erkennen!”

Het is zinvol een aantal sleutelfactoren op te tekenen.Vooreerst bezitten de bewuste MOGUL-ballonnen geen ongewone karakteristieken, zoals deze beschreven door de verschillende getuigen van de gebeurtenis van Roswell. Ten tweede leidde het crash-dimmie-experiment in de woestijn van New Mexico volgens de luchtmacht tot de mythe over geborgen “aliën lichamen”. Maar deze testen werden voor de 1950’ jaren niet uitgevoerd! Ten derde, tijdens de loop van het onderzoek leerde de G.A.O. dat alle administratieve nota’s (aantekeningen) van het Roswell legervliegveld van maart 1945 tot december 1949 en alle uitgaande boodschappen van de basis van oktober 1946 tot december 1949 op een onverklaarbare wijze vernietigd waren. Héél toevallig, vind je niet...

Het Roswell raadsel gaat nog steed verder, ondanks de beste inspanningen van de luchtmacht om deze zaak te laten rusten. Persoonlijk vind ik toch bizar dat de luchtmacht in functie van de vooruitgang van particuliere onderzoekers en het vinden van getuigen hun verklaringen al meerdere malen aanpaste... Het enige positieve aspect van deze laatste rapporten van de luchtmacht is dat ze geen andere méér aanvaardbare verklaringen naar voren brachten, zoals de crash van een geheim testtoestel, of van een raket of van een atoombommenwerper...

De legende gaat verder. In zijn boek “BODY SNATCHERS in de DESERT –The Horrible Truth at the Heart of the Roswell Story” van de Britse Ufoloog Nick REDFERM van 2005, haalt deze schrijver zeer vreemde dingen aan. In het kort, volgens deze schrijver  bouwden  de Amerikanen een experimenteel toestel, geboren uit de revolutionaire luchtonderzoeken van de HORTEN broeders uit Duisland. Dit toestel deed zijn testvluchten vanuit WHITE SANDS, NEW MEXICO. Volgens Redferm bevonden zich aan boord van dit toestel een aantal fysisch gehandicapte personen, bevrijd uit de Japanse labo’s van  Eenheid 731 en gebruik werden voor een geheim en verwarrend experiment. Doel was om te proberen  beter de gevolgen te  begrijpen van een met kernenergie aangedreven vlucht op de bemanning... Dit experiment eindigde tijdens een eerste vlucht met een crash in White Sands en een aantal bemanningsleden kwamen om. Begin 1947 volgde een tweede vlucht met een soortgelijk toestel vanaf White Sands. Nu was het toestel ook vastgemaakt aan een hoge altitude ballon, gebaseerd op de FUGO-ballons , ontwikkeld door de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nu werd het toestel bestuurd door een aantal Japanse medewerkers, specifiek getraind voor deze opdracht, maar het toestel crashste nabij de Foster Ranch, Roswell, nadat het in een zware storm terecht was gekomen en geraakt door de bliksem...

Het materiaal van het experimenteel toestel, de materialen van de ballon en de lichamen van de bemanningsleden werden op een ultrageheime wijze geborgen en achter een rookgordijn van een gecrashste vliegende schotel verborgen. Volgens Redferm zijn het deze incidenten die later zouden leiden naar de legende van het Roswell incident... Hij heeft zijn boek over Roswell kunnen schrijven, dank zij de informatie die hij ontving van 1996 tot 2003 via insiders, die vanzelfsprekend anoniem willen blijven.

Dit scenario van Redferm lijkt nog bizarder en gruwelijke dan al de voorgaande verhalen... Het laatste woord is hierover zeker nog niet gevallen. Zoals jezelf kan lezen en besluiten, is dit misschien de zoveelste poging van de luchtmacht om door het geven van disinformatie zo de ware achtergrond achter het ROSWELL-incident verder in discrediet te brengen en te ridiculiseren...

Bijlagen:
aaf18e85cb1285a6.jpg (2.1 KB)   
soorten ufo's.png (189.1 KB)   
washingtondc1952small.jpg (3.6 KB)   

02-09-2011 om 19:46 geschreven door peter