Jan De Ceuster-BUFON- Publicatie 7.12.2014
Gravity metingen met een electronische detectorschakeling
Is de Rhysmonic Cosmology Theory ,onlangs voorgesteld door Gregg Hodowanec, zo maar één van zovele, gedurende de laatste decennia gepubliceerde theoriën over het universum ,of is ze een buitenbeentje omwille van de voorgestelde experimenten , die met succes trouwens meetbare en herhaalbare resultaten oplevert. De theorie bevat weliswaar krasse uitspraken in verband o.a. met de maximale voortplantingssnelheid van energie en over het al dan niet nodige bestaan van zwarte materie in de ruimte. Ze postuleert een sferische, Euclidische ruimte waarvan de grens een ideale reflector vormt voor energie en waarin materie ontstaat alleen in het centrale gedeelte van de ruimte. Een matrixstructuur van elementaire deeltjes zorgt voor een onmiddellijke verbreiding van energie volgens een energievector van het punt van ontstaan naar het universumeinde en weerkaatst deze in overeenstemming met reflectiewetten die de sferische optica beheersen. Een meer uitgebreide studie van deze theorie is vinden op www.rexresearch.com van de hand van Gregg Hodowanec.
De mogelijkheid tot uitvoeren van de experimenten, voornoemd in de theorie en dit met beperkte middelen, is de aanleiding geweest voor dit onderzoek. Het grote pluspunt is dat voor de te verwachten signalen een gefundeerde uitleg wordt verschaft en dat de bekomen resultaten hiermee in overeenstemming, op een herhaalbare wijze kunnen, bekomen worden. Vooropgestelde signaturen van de catastrofale gebeurtenissen zijn duidelijk terug te vinden en kunnen zelfs , door gebruikmaking van hulpmiddelen zoals een gewone sterrenschijf toegeschreven worden aan concrete bronnen. Een deep-sky atlas die de coördinaten van reeds gekende novae en supernovae is daarbij een onmisbare hulpbron.
De grote vraag is echter : Wat meten we eigenlijk?
In de volgende uiteenzetting worden de gemeten signalen beschreven als ¨gravity¨uitbarstin-gen om niet te vervallen in een nietes-welles discutie of het gaat om quadrupool gravitatiegolven ( voorspeld door Einstein en tot nu toe moeilijk of zelfs niet te meten ) of om monopool- gravity golven , soms geidentificeerd met de 1/f ruis grondruis in electronische componenten en detecteerbaar met de beschreven electronische detector . Een feit is dat er interferentie is met het gravitatieveld van de aarde in de vorm van een modulatiesignaal hierop gesuperponeerd . Zekerheid is dat het geen EM type straling betreft want het is even sterk te meten binnen als buiten een Faraday kooi. De meetwaarden treden ook op bij een zeer smalle openingshoek als de desbetreffende stralingsbronnen exact op de meridiaan staan van de waarnemingsplaats.
|