We zijn tegenwoordig meer in Aarschot dan thuis, en dat zal nog wel een tijdje duren en alleen nog maar toenemen. Dat heeft alles te maken met onze komende kerstmusical natuurlijk en alle gedoe er rond. Voor ik vanavond weer naar huis reed ben ik eerst nog eens met camera en statief naar enkele interessante plekken van de stad gewandeld om ook daar enkele leuke beelden van de eindejaars feestverlichting te scoren. Van op de brug bij het begin van de Theofiel de Beckerstraat maakte ik deze foto van de Demer in feeststemming. Dat er op deze dag een rood-wit versierinkje in een hoek geslopen is kunnen mijn vrienden wel begrijpen neem ik aan.
Toen ik vanavond naar huis reed heb ik niet de ring rond Geel genomen maar ik heb een ommetje gemaakt en ik ben naar het centrum gereden, nieuwsgierig of er misschien wat leuke eindejaarsverlichting te fotograferen zou zijn op de markt. Eigenlijk was het precies hetzelfde als vorige jaren, alleen waren er meer stalletjes en standjes waar in drogere tijden waarschijnlijk wel een en ander te doen zal zijn... niet vandaag dus. De markt was redelijk verlaten, -daar hoor je mij niet over klagen- en de combinatie van de lichtjes, de Irish Pub, ons niet onbekend, de kerk in de achtergrond en de spiegelingen op de natte ondergrond bezorgden me toch een leuke opname.
We krijgen nog steeds regelmatig bezoek van enkele katten uit de buurt. Ze worden trouwens steeds meer en meer vrijpostig. Toen loerden ze nog van op een afstand of het vrouwke misschien met iets lekkers naar buiten zou komen. Ondertussen is het zo ver dat ze gewoon astrant en ongegeneerd onder de veranda op de tafel springen en klagend miauwen om eten te vragen. Ik hoef niet te zeggen dat het vrouwke daar bijna elke keer gehoor aan geeft maar vóór het vandaag weer zo ver was heb ik door het raam nog snel een foto gemaakt. Het lijkt er op dat dit dezelfde poes is die ik een tijd geleden ook al eens gefotografeerd heb. Even terugbladeren naar 11 november en jawel hoor...
We zijn in deze periode van het jaar weinig thuis en dat zal er in de loop van de volgende dagen zeker niet op verbeteren met alle drukte, voorbereidingen en repetities voor onze kerstmusical. Toch wil het vrouwke ieder jaar er weer voor zorgen dat onze woonkamer omgetoverd wordt tot een sfeervol kersttafereel. De zitkuil was eerst aan de beurt, het televisietoestel dat op die kast stond werd voor een tijdje naar de berging verbannen (geen paniek, we hebben er nog een) en toen alles naar de zin van mijn creatieve schatje was heb ik beeld geschoten om te bewaren voor het nageslacht (en voor het jaaralbum '23).
