Na een uitgebreid vriendenbezoek in Lommel wilden we graag nog even een terrasje doen in het centrum en liefst van al bij café De Kroon. We hadden de wagen geparkeerd op het Hertog Jan Plein voor het gemeentehuis en na een deugddoend Duvelke en voor we terug naar huis reden werd ik uitgedaagd door de fontein die daar prachtig in het zonlicht stond te spuiten. Om het mooie licht te vangen moest ik wel knal tegen de zon in fotograferen. Door de camera dicht tegen de grond te houden kon ik net de goede hoek vinden om de zon achter de fontein te houden. Handig, zo'n kantelbaar scherm toch? Met een beetje fantasie zag ik een danser of een geest die uit de lamp van Alladin ontsnapte... Benieuwd of ik de enige ben.
We waren vanavond even op bezoek bij vriendin Els en ik had, niet toevallig, de drone bij. Ik wilde namelijk aansluitend nog een avondfoto gaan maken van de markt in Kasterlee. Uiteraard wilde ik de mogelijkheden van dat ding graag demonstreren. Els woont aan de rotonde bij het binnenrijden van Lichtaart van uit Herentals of Poederlee. Bij nader inzien vond ik dat ook wel een leuke locatie om enkele foto's te schieten. Er was nog wel een beetje wind, de drone hing niet echt onbeweeglijk en daarom wilde ik zeker niet langer dan 1/4 sec. sluitertijd. Omdat het diafragma vast is in de 3Mpro moest ik wel de ISO waarde flink omhoog zetten met behoorlijk wat ruis tot gevolg maar ik vond het resultaat toch de moeite waard. De gezelligheid was na de demonstratie hoog genoeg om de rit naar Kasterlee maar naar een latere datum te verschuiven. Uit de oogst van de rotonde en omgeving (de "Kiekenclub" links onderin, de taverne "'t Ligt Daar" bovenaan en "de Spar" rechts onder) koos ik voor dit beeld. De wagen met bewegingsonscherpte op de rotonde vind ik zelf ook een pluspunt...
In huize Pol en Josee is de verhouding van groene vingers zeer ongelijk verdeeld. Grosso mode geschat zou ik stellen dat 99% bij het vrouwke onder gebracht is en het restantje is een beetje verloren ergens achter gebleven bij ondergetekende. Als er na langdurig overleg eindelijk beslist is dat we toch iets willen doen aan het falikant afgelopen avontuur met de aangekochte graszoden wordt perceel na perceel aangepakt en ik schaam me niet om toe te geven dat ik daar weinig in kan betekenen. Alleen als er een fysiek zware inspanning vereist is wordt mijn hulp soms ingeroepen. Verder duldt het vrouwke geen inmenging in de groene vinger activiteiten. Ik mag alleen vanaf de zijlijn toekijken en regelmatig een foto maken.
Iedereen die mij beter kent zal wal begrijpen waarom ik vandaag de zwarte toetsen van mijn piano rood geschilderd heb. Voor alle anderen even het refrein van het clublied... Roêd en wit, de liefdevolle kleure gij brengt de vijand steeds ten val en wa' der oêk nog mag gebeure ons mannekes ston altijd pal roêd en wit, kom lot et ons erale ge zult vandaag wer zegeprale en zingt ja zingt nah ammol mee roêd en wit, R A F C
De problemen bij de site van seniorennet zijn blijkbaar opgelost, hoera. We kunnen ook weer beelden uploaden (en zien)!
Van paarden heb ik weinig verstand. Je ziet er tegenwoordig meer in de wei dan koeien. Een gebouw in de buurt dat architecturaal al langer mijn aandacht trok blijkt nu een paardenkliniek te zijn. Equinox is de naam van de instelling. Die naam had natuurlijk al langereen belletje moeten doen rinkelen. Uit de lessen latijn van jaren geleden heb ik namelijk onthouden dat equus de latijnse benaming van paard is. Deze foto heeft natuurlijk niks met paarden te maken maar wel met strakke lijnen, zwart wit en smaakvol design. Ik zet 'm in de cathegorie architectuur.
Ik fietste schuin achter het vrouwke en ik zag haar gezicht in de spiegel. Als je constant op zoek bent naar originele of interessante beelden, gaat er dan een knipperlichtje branden... Mijn Sonytje uit de zak halen en afdrukken lukte niet echt al rijdend, dus zijn we even gestopt om het toestel uit het tasje te halen, in te schakelen, het draagbandje rond mijn pols te doen (je weet maar nooit) en we zijn langzaam weer gaan rijden. De foto is dus in zekere zin geposeerd maar dat maakt 'm niet minder leuk vind ik.
Op Facebook had ik al gezien dat er enkele trollen, of noem het zeikers, moord en brand schreeuwden omdat er in Kasterlee een Rally-Cross werd georganiseerd. Verdraagzaamheid is ver weg in deze tijden... De ver van mijn bed show werd deze namiddag plots werkelijkheid toen we een rondje gingen fietsen en we in Groot Rees onverwacht voor een wegversperring stonden. Daar kwamen de racers dus voorbij. We konder er makkelijk omheen rijden en een eindje verder kwamen we zowaar vlak bij het uitgestippelde parcours. Ik wilde wel een tussenstop inlassen om wat beelden te schieten. Voor één keer vond ik het jammer dat ik alleen maar de kleine Sony in mijn zak had maar een oude fotografenwijsheid zegt dat het beste fototoestel datgene is wat je bij hebt. De beelden die ik scoorde bewijzen dat ook in deze specialisatie van de fotografie, waar ik eerlijk gezegd weinig voeling mee heb, de Sony best bevredigend presteert. De exif gegevens: F4 - ISO 100 - 1/640 bij 32 mm.
