We hadden in de loop van de dag al een pittige fietstocht ondernomen maar de beelden die ik er uit mee gebracht had waren niet erg verschillend van de vele andere die ik recent scoorde. En afwisseling is een van de motto's die ik hoog in het vaandel draag wat betreft mijn fotografie. Ik ben er vanavond dan nog maar eens op uit getrokken met avondfotografie- en blauwe uurtje-plannen. Bij de eerste geplande stop, niet eens zo ver van huis, was het al meteen raak. Camera op statief boven de tunnelingang waar het verkeer op de N19g onder de Hoge Mouw geleid wordt, lange sluitertijd, klein diafragma en meteen kon ik enkele beelden op het geheugenkaartje zetten. Beter werd het niet. In de nabewerking heb ik de twee foto's met de meeste lichtstrepen over elkaar gelegd in Photoshop, eerst uitlijnen en met de dekkingsmodus "lichter" bleef de achtergrond onveranderd maar kwamen de voor- en achterlichten van beide foto's samen in één beeld.
De titel van deze foto is niet meteen duidelijk mag ik aannemen. Het is de naam van het prullaria en broccantewinkeltje waar het vrouwke een tijdlang rondneusde. We zijn al jarenlang vrijwilliger in het zorgtehuis Hoevezavel in Lommel en telkens we er heen reden kwamen we in het Lommels gehucht Stevensvennen langs een winkeltje waar het vrouwke zich dan steevast liet ontvallen: "Daar zou ik wel eens willen binnengaan". Mij interesseert zoiets nauwelijks, ieder zijn meug maar wat het vrouwke leuk vindt gun ik haar graag. Ik ben een tijdlang gekweld geweest door ernstige rugklachten en een rolstoel voortduwen was voor mij tijdelijk niet mogelijk. Ondertussen gaat het beter en vandaag hebben we de vrijdagse routine weer opgepakt. Toen we na de wandeling terug naar huis reden ben ik zonder eerst iets tegen het vrouwke te zeggen, onverwacht gestopt bij de Rode Poort. Ze was aangenaam verrast en ze heeft haar tijd genomen om uitgebreid alles te besnuffelen. Ik heb zelf eerst wat buiten gefotografeerd, de omgeving verkend en dan ben ik ook maar naar binnen gegaan. Qua compositie kun je daar nauwelijks iets zinnigs uit puren maar soms is wanorde, chaos of wirwar... ook wel een leuk onderwerp, het vrouwke en de eigenares staan er trouwens ergens tussen.
Ik kan het niet laten om nog een foto uit de oogst van gisteren te plaatsen. We zijn vandaag wel gaan fietsen en ik had ook wel enkele beelden meegebracht maar er was niks bij dat me meer geschikt leek dan een tweede foto uit ons ballonvaartavontuur. Drie ballons waren opgestegen van bij de ijsboerderij aan de Eindekens. In één ervan zat ik, een tweede was even buiten beeld en de derde was lager en zat van uit onze mand gezien onder de horizon. Die heb ik enkele keren in beeld genomen. Fotograferen in zulk pittig tegenlicht vraagt om aangepaste instellingen. Om de zon nog behoorlijk, niet uitgebeten, vast te leggen heb ik de belichting bewust flink naar beneden gehaald. Dat resulteerde in deze stemmige foto met een heerlijk kleurenpalet.
Neen, dit is geen drone-foto, er zijn nog andere mogelijkheden om te fotograferen van uit de lucht... De ballonvaart die ik cadeau gekregen had voor mijn verjaardag was al twee keer uitgesteld omwille van de minder goede weersomstandigheden. Maar vandaag was het raak. Derde keer goede keer en ik heb mijn hartje opgehaald. Als ik met de drone aan het stoeien ben vind ik het vaak jammer dat ik zelf niet kan meevliegen maar vandaag kon ik echt fotograferen van uit de hoogte, hoger zelfs dan de 120 m die de drone mag vliegen. Uit de vele foto's die ik kon scoren heb ik er bijna willekeurig een gekozen voor deze pagina. Mijn drang naar compositie, symmetrie e.d. nam weer de bovenhand over landschappen en vergezichten. Morgen komen er zonder twijfel weer een heleboel andere beelden voorbij op Facebook.
Ik ben bezig met een fotoreeks over zwart-wit onderwerpen te fotograferen in zwart-wit. Op z'n tijd kom ik weer eens een mogelijke kandidaat voor de reeks tegen en dan neem ik de tijd om dat langs alle kanten te bekijken en vast te leggen. Tussen het Prinsenpark en Sas 7 kwam ik vandaag voorbij een locatie gefietst die me geschikt leek om mijn voorlopig nog kleine verzameling weer wat uit te breiden. Voor de omzetting naar zwart-wit gebruik ik voor deze reeks steeds dezelfde preset van Silver Effex met dezelfde kleine fine-tuning aanpassingen. Ik heb er geen idee van of dit beeld de uiteindelijke selectie zal halen maar het lijkt me voorlopig toch een leuke aanvulling.
Het was best goed weer om te fietsen vandaag. De temperatuur was alleszins best aangenaam, bewolking en zonneschijn kwamen om beurten voorbij en om de soms stevige bries te trotseren had ik een route uitgestippeld met rugwind in de open vlakte en beschutting door bossen, lover, hagen en dies meer bij tegenwind. De theorie is één, de praktijk is twee... We hebben regelmatig de ondersteuning van onze electrische bikes één of twee streepjes hoger moeten zetten. Voor deze tocht had ik een fietskooppuntenrit gepland en eerlijk gezegd kwamen we weer op onverwachte, leuke plekken en soms moest ik zelfs even nadenken: "waar zijn we eigenlijk...?" Bijna terug thuis, in Isschot, gehucht van Kasterlee, herkende ik plots de locatie waar we voorbij fietsten. Den Hof van Isschot is een zelfpluk bloementuin waar we via een andere weg al enkele keren geweest waren om wat fleurigs in huis te halen. Met de fietsen kun je nauwelijks een mooi boeket mee naar huis nemen zonder gepaste tas maar we zijn toch even gestopt om er eens rond te kijken, en dat was weer mooi. Na de nodige foto's zijn we door gereden met het vaste voornemen om snel terug te komen met de wagen om weer wat te plukken.
Een van onze favoriete aanleghavens als we gaan fietsen is "De Lentehei". Vandaag reden we weer die kant op en dan is het er heerlijk toeven tijdens een tussenstop. Het is geen trendy, gelikt, design-etablissement, integendeel. Je zit er aan een simpel tafeltje op de zandgrond of het gras, je gaat aan een saloon-style openlucht bar zelf je drankjes halen en alle stress valt van je af. My kind of place... Er is trouwens ook voor de jongsten vanalles te beleven en vooral de dieren die er in de diverse afgesloten ruimtes rondlopen zijn erg populair (ook bij fotografen trouwens). Het leukste er aan is dat zowel de speeltuigen als de dieren vlakbij zijn en toch de rust bij het horecagedeelte niet storen. Ik ben, zoals iedere keer, ook deze keer weer wat gaan rondkijken met mijn Sonytje in aanslag en zo kon ik een alpaca, wat schapen, een geit, een pony, een paard, enkele kinderen en een mama met baby in één beeld vangen. Het is een momentopname van de gang van zaken in een deel van de Lentehei.
