Geocachemaatje Jackie had voorgesteld om vandaag samen naar Grobbendonk te gaan om daar de multicache "Fotozoektocht Grobbendonk" te gaan fietsen. Ik heb niet lang getwijfeld en het bleek ook inderdaad de moeite waard. We hebben er een fijne namiddag van gemaakt, het zonnetje was regelmatig van de partij en tussen het ontspannen koppelen van de vele foto's aan evenvele waypoints hebben we ook enkele keren een aanleghaven bezocht om wat vocht in onze lichamen te gieten. Café Den Herberg bij de kasteelhoeve d'Ursel aan de Watermolen is bij velen nog wel gekend door de vroegere uitbater Bartel van Riet en zijn vrouw Dorien. De ouderwetse gezelligheid is alleszins gebleven nu er nieuwe uitbaters zijn en we hebben er heerlijk genoten van het lentegevoel. Dit is een foto van de nieuwe cafébaas die onze bestelling naar buiten brengt.
Hoewel de weersvoorspelling niet onverdeeld gunstig was zijn we toch op de uitnodiging van het personeel van Hoevezavel ingegaan om met de bewoners te gaan wandelen. We hebben het droog gehouden trouwens. Terug naar huis rijdend sla ik wel eens een weg links, een weg rechts in op zoek naar eventuele fotomogelijkheden. Helemaal onverwacht, op een plaats waar ik al meerdere keren voorbij gereden was, zag ik doorheen de begroeing een redelijk vervallen en duidelijk verlaten gebouw. Wagen aan de kant en even gaan kijken... Er hing weliswaar een plaatje met verboden toegang maar ik heb uit het verkeersreglement onthouden dat je rekening moet houden met borden die rechts van je staan en dit hing links van het pad... Toen ik dichter bij het gebouw kwam zag ik aan mijn rechterkant een tweede nog meer vervallen bouwsel, van af de weg helemaal niet zichtbaar. Dat leek me nog veel interessanter. De deuren, de ramen, het dak, de vloeren, alles wat eerdere bezoekers nog konden gebruiken was weg, een voorbeeld van wat we in de fotografie (en bij het geocachen) een lost place noemen. En... zowel langs buiten als langs binnen zat het helemaal vol graffity. Ik ben niet meteen een kenner maar er waren pareltjes bij !!! Ik heb me er een hele tijd kunnen amuseren. De keuze om uit de oogst één opname te kiezen was nog maar zelden zo moeilijk. Ik ben voor dit beeld gegaan omdat er meerdere werken in te zien zijn doorheen en langs de struiken die er al groeien, in het midden staat er zelfs een al redelijk volwassen boom.
Na het optimisme over de eindelijk beginnende lente gisteren werden we vandaag weer helemaal teruggefloten naar de grijze werkelijkheid. Het was een dag om niet buiten te komen. Misschien dat het deze morgen wel een kwartiertje droog was of zo, maar dat moet dan toch vóór dat ik wakker werd geweest zijn. Zoals ik al suggereerde ben ik niet aan fotograferen toegekomen. Liever dan even een stilleven in huis als noodoplossing te gebruiken heb ik gezocht in de map foto's van deze dag precies één jaar geleden. De klaverzuring stond toen in bloei in het pastoorsbos. Ieder jaar loop ik er wel eens langs en ook ongeveer één week geleden was ik er alweer om de stand van zaken te observeren, maar van bloei was er deze keer nog geen sprake. De goesting om het lentegevoel uit te dragen was groot genoeg om toch dit beeld te kiezen als foto van de dag.
We willen niet te hard van stapel lopen maar het lijkt er toch op dat de lente nu echt begonnen is. Er zijn weliswaar nog enkele dissonanten, zo zou de temperatuur nog een beetje naar omhoog mogen, en morgen ziet er weer iets minder vriendelijk uit, maar het was alleszins een zonnige, fietsvriendelijke dag. Mijn electrobike stond nog uit te hijgen van gisteren en deze middag moest ie weer aan de slag en wat meer is, zijn vriendje, de e-bike van het vrouwke mocht ook mee vandaag. Helemaal toevallig (?) kwamen we voorbij Sas 6 langs het Kempisch kanaal en zoals zo vaak kon ik de automatische piloot van onze bikes niet uitschakelen. Die hebben zich daar netjes aan de kant gezet. Van de nood een deugd makend hebben we dan maar een tijdje in het zonnetje gezeten op het terras van het café en enkele lekkernijen kwamen als vanzelf voor onze neus staan. Toen we klaar waren met proeven waren onze bikes ook bereid de tocht verder te zetten. Eerst heb ik me nog eens omgedraaid om onze vaste aanleghaven te fotograferen.
Het was wel friskes maar ik ben toch met de fiets een rondje gaan doen. Bij de eerste stop, aan de Snepkensvijver, heb ik de handschoenen uitgetrokken en daarna heb ik ze niet meer terug aan gedaan, zo koud was het dus ook weer niet. Ik heb er enkele beelden geschoten van de gagel die daar al uitbundig in bloei staat. Voor de niet-kenners: gagel wordt wel eens gebruikt als alternatief voor hop om bier te brouwen. De keus voor foto van de dag komt ook uit de gagel-reeks. Dat wil niet zeggen dat ik geen andere leuke foto's mee heb gebracht maar ik beperk me nu eenmaal tot één per dag. Ik denk dat ik snel maar eens ergens op een terraske een Gageleer moet gaan drinken om helemaal het juiste lentegevoel te pakken te krijgen.
We mochten weer hondje-sitten, Jultje was ook vandaag op bezoek en we hebben hem deze namiddag meegenomen voor een grote wandeling. Foto's daarvan heb ik al via Facebook aan de vrienden, kennissen en volgers getoond maar op deze plek wil ik niet te vaak hetzelfde onderwerp kiezen. Gelukkig waren er meer leuke beelden uit de wandeling waaruit ik kon selecteren. Het was sowieso eindelijk eens een heldere dag met mooi licht in het bos. Zeker het tegenlicht bood de nodige mogelijkheden. Ik had het fototoestel in aanslag om het lichtspel in het jonge groen vast te leggen toen er in een bocht van de Dressenstraat enkele mede-wandelaars in beeld kwamen. Door het tegenlicht kon ik eigenlijk alleen maar de silhouetten te pakken krijgen maar dat vond ik net voldoende om de foto op een sterk punt dat tikkeltje extra mee te geven.
Waarschijnlijk zijn er wel meer sportliefhebbers die, zoals ik, de ganse dag voor de TV gezeten hebben om een onwaarschijnlijk spannend verloop van de Ronde van Vlaanderen te volgen. Het vrouwke was al even geïnteresseerd en nadat we ook nog de viktorie van Lotte bij de dames hadden meegeleefd kwamen we tot de constatatie dat we nog iets moesten eten... Niet getreurd, bij Toke in het restaurant van de camping De Korte Hei kunnen ook niet campinggasten altijd terecht en het is een van onze favoriete plekken om op z'n tijd de benen onder tafel te steken. Ik hoef nauwelijks te vertellen dat het weer jammie jammie lekker was en helemaal cullinair voldaan zijnde ben ik nog even naar buiten gelopen omdat ik gezien had dat de combinatie van het mooie avondlicht en de spiegelingen van de vijver wel eens leuke beelden zouden kunnen opleveren. Ik heb er enkele op mijn geheugenkaartje gezet en dit is er één van.
