Ik voelde me vandaag helemaal niet lekker, buikpijn, een maag die volledig overhoop lijkt te liggen... misschien een gevolg van de vele smoutebollen gisteren? Of is er iets anders aan de hand? Ik heb mezelf wel gedwongen om alsnog er op uit te trekken met mijn vriend de e-bike en uitgeput maar voldaan kwam ik terug thuis na een niet al te lange tocht met enkele beelden op het geheugenkaartje van het Sonytje. Bruggen waren altijd al onweerstaanbare onderwerpen in mijn fotografie maar het was weer een hele tijd geleden dat ik me nog eens had laten verleiden. De brug van de Lierseweg in Herentals en de er achter liggende nieuwe spoorwegbrug vormden hier samen een grafisch interessant geheel. Ik vond het een stop waard en het resultaat wil ik graag in mijn jaaralbum bewaren.
Tijdens het begin van deze week werden er meerdere wandelingen naar de kermis gedaan met de bewoners van Hoevezavel en om alle vrijwilligers te bedanken werd er vandaag een eet-maar-veel-smoutebollen festijn georganiseerd. Daar wilden we graag bij zijn als gerenommeerde smulpapen. Maar eerst zijn we de ondertussen al 94-jarige Louis, de lievelingsnonkel van het vrouwke, gaan bezoeken in het Kapittelhof, dat andere zorgtehuis in Lommel. We hebben gezellig bijgepraat, iets geconsummeerd en het vaste voornemen gemaakt snel terug te komen. Natuurlijk kon ik het niet laten die twee even in beeld te nemen. Zoals je ziet lust Louis op die leeftijd nog altijd wel een frisse pint, het vrouwke niet en mijn Duvel heb ik zedig buiten beeld gehouden. Ik realiseer me nu dat het al de vierde keer is deze maand dat het vrouwke ergens in de foto van de dag te zien is. Tja, in mijn streven naar afwisseling is dit niet meteen het beste voorbeeld maar in dit geval vond ik het niet erg... jullie toch ook niet?
De beloofde regen hebben we vandaag dus gekregen, t.t.z. een heel klein beetje. Rond 3 uur heeft het precies 9 minuten en 32 seconden wat gedruppeld. Daarna klaarde het snel weer op en in in de verste verte was er in de lucht of op de buienradar weer geen spoor van nattigheid meer te bespeuren. Wat doe je dan? Juist ja… fietsen.
Het werd geen al te grote tocht deze keer, via De Roerdompstraat en het Kempisch Kanaal naar Herentals en langs de Watervoort terug. De nodige tussenstops om te fotograferen en een Duvelke bij den Druyts in Herentals kunnen we ondertussen routine noemen. Het was bijzonder genieten van de prachtige luchten vond ik en het is dan ook niet toevallig dat er zo eentje in deze foto is geslopen.
De voorspelde (of beloofde?) regen is voorlopig achterwege gebleven en ik heb mijn ebike dan weer maar eens uitgelaten. In de Worftshoeven in Geel, vlak bij de gelijknamige bed & breakfast fietste ik voorbij een weide met een paard en enkele ponies. Eigenlijk was het door het omgevallen zonnescherm dat ik besliste even te stoppen en wat foto's te maken. Maar dan denk je al snel aan de ondertussen al 10 door de wolf doodgebeten ponies in Limburg en dan zie je een omheining waar de meest klungelige wolf geen probleem mee heeft... Laten we hopen dat de wolf de weg hier naar toe niet vindt. En om mijn mening duidelijk te stellen: de wolf hoort in ons dicht bevolkt landje niet thuis. Als je met een hond(je) gaat wandelen, zo braaf als braaf kan zijn, dan krijg je een boete als ie niet aangelijnd is, meer nog als een hond iemand bijt dan riskeert ie te worden afgemaakt. Wolven evenwel vallen blijkbaar niet onder die regel... die mogen blijven doden.
We waren is de loop van de namiddag al aan de wandel geweest met Gustje, onze tijdelijke gast. Volgens de meteomadammen en -heren en ook volgens de weer-apps ziet het er naar uit dat het mooie weer op zijn retour is. Ik ben vanavond dan toch nog maar eens een rondje gaan fietsen, je weet maar nooit... morgen regent het misschien. Langs de Watervoort naar Herentals en langs het Kempisch kanaal terug, het is ondertussen ook een van mijn vaak gekozen routes. In Herentals besloot ik nog eens in het begijnhof te gaan kijken en daar kon ik weer een en ander scoren om mijn fotohonger te stillen. De Gildekamer leek me als afwisseling zeer geschikt voor deze pagina's.
De Lommelse zorginstellingen maken er een traditie van om ieder jaar met de bewoners naar Lommel kermis te gaan. Er wordt dan beroep gedaan op familie van de bewoners en ook op de vrijwilligers om de rolstoelen te duwen en om de stemming er in te houden. Er waren diverse dagen waarop we ons konden ter beschikking stellen en voor mij was vandaag de enige mogelijke optie. Het vrouwke kon helemaal niet want iemand moet toch bij Gustje blijven, de woef van zoon Michael en gezin, die een week lang te gast is in huize Pol en Josee. De wandeltocht met de rolstoelen naar het centrum is ondertussen een routineklus, de obligate stop bij café De Kroon ook en dat we daar de mogelijkheid hebben om een Duvel te consummeren vind ik nog altijd helemaal top. Al even traditioneel gaan we dan over de foor en bij sommige attracties geven we de bewoners de mogelijkheid om een ritje te maken. Er zijn meestal niet erg veel kandidaten maar bij deze "Power Wave" wilden ze met z'n vieren toch de kick wel eens ervaren. Twee verzorgsters mochten delen in de pret. Voor alle duidelijkheid, de verzorgsters zijn herkenbaar aan de zonnebrillen.
Een ganse zomer lang is er in Herentals een veelvoud aan activiteiten gepland onder de gemeenschappelijke naam "Zomerspoor". Vandaag was er "Herentals beweegt". Balance health center, waar onze kleindochter Julie dansjuf is, was uiteraard ook aanwezig om de omstaanders, groot en klein, er toe te bewegen deel te nemen aan enkele leuke dansmoves. Ik heb dat natuurlijk uitgebreid gefotografeerd. Maar dat kwam al enkele keren voorbij op deze pagina's en mijn motto indachtig -variatie- richtte ik ook mijn aandacht en mijn camera op andere activiteiten. Deze stijldans vereniging, nota bene uit ons eigen Lichtaart, charmeerde me voldoende om er enkele beelden van te schieten. Ik ben geen danser, zal nooit een danser zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik niet kan genieten van was ze presteren.
