We zijn naar Rotterdam geweest. Uiteraard is er in die stad veel interessants te fotograferen, water, architectuur, schepen, bruggen en noem maar op... Toevallig was het vandaag ook nog eens koningsdag in Nederland maar van de oranjegekte hebben we ons niet veel aangetrokken. Er waren zat andere onderwerpen. Deze meeuw was neergestreken op een paal en ik had gezien dat op die paal regelmatig meeuwen zaten en ook snel weer opvlogen. Ik heb scherp gesteld op de meeuw en gewoon gewacht met afdrukken tot hij weer vertrok. Dit is het resultaat.
Veel nederlandser kan het bijna niet. We zijn op bezoek bij onze noorderburen met de leden van onze fotoclub en vandaag bezochten we onder andere de kaasstad Gouda. Kaas, klompen en het vrouwke die wilde poseren... daar kon ik niet aan voorbij gaan. Ik ga er van uit dat niemand het me kwalijk neemt dat ik vandaag op mijn verjaardag de eer aan het vrouwke gun om mijn dagelijkse blog op te fleuren. Uiteraard zijn er nog veel andere beelden op mijn geheugenkaartje geslopen maar ik vrees dat ik als ik terug thuis ben nog wel enige uren zal doorbrengen met mijn vriend Photoshop om het beste uit de vele beelden te halen... oa. een bezoek aan Kinderdijk stond ook op het programma. Maar eerst dodokes doen.
In de hoop dat het morgen, zoals beloofd, eindelijk beter weer wordt, ben ik ook vandaag niet het huis uit geweest, heb ik niet gefotografeerd en dus wil ik voor één keer terugvallen op een foto van eerder deze week. Hier komen we regelmatig voorbij gefietst als we naar Turnhout gaan. Het fietspad loopt een eind langs de spoorweg en onder de snelweg hebben een aantal would-be kunstenaars tekenen van hun creativiteit achter gelaten. Graffity wil ik het niet noemen, eerder mislukte kladwerken of kliedergraffity. Uiteindelijk besliste ik eergisteren om het eens te fotograferen en om het toch nog een beetje pittiger te maken heb ik er in Photoshop wat mee zitten spelen. In geval je het nog niet gezien had: de foto is voor het grootste gedeelte in zwart-wit omgezet, alleen in het kliederwerk zijn de kleuren behouden...
Tja, met zulk weer had ik geen zin om er op uit te trekken, niet met de fiets en ook niet te voet. Als ik me tijdens de schaarse droge periodes toch even buiten waagde was het niet verder dan in onze tuin. De 70-300 zat nog op mijn Canon en omdat ik alsnog iets wilde fotograferen heb ik wat bloesems in beeld genomen. Voor dit soort fotografie zou een macrolens misschien ook wel handig zijn maar met de tele kun je ook een kleine scherptediepte en een rustige achtergrond creëren, getuige dit beeld.
Een mens maakt soms rare bochten om voor afwisseling te blijven zorgen in de keuze van onderwerpen voor zijn fotografie... Naar analogie met het begrip scharrelkippen kunnen we nu ook praten over scharrelvarkens. Ik hou van dieren maar ik ben geen vegetarier, ik geloof dat een mens een alles-eter is, kijk maar naar ons gebit. Van een heerlijk stukje vlees kan ik genieten. In het gehucht De Hese in Kasterlee is er een kleinschalige varkenskwekerij, Hesehesp, waar de dieren in alle vrijheid kunnen wroeten en scharrelen op een uitgestrekt terrein in open lucht. Ik kwam er vandaag langs gefietst met het vrouwke en ik kon het niet laten even halt te houden, de varkens te gaan groeten en met hun goedvinden ook even te fotograferen.
Langs Bobbejaanland aan de overkant van de Nete is een pad. Nog niet zo lang geleden kon je niet verder dan het pomphuisje dat je vanaf de Lichtaartse weg kan zien. Onlangs is er een brugje gebouwd over de sloot tussen de Nete en het pomphuisje en zo is er een prachtige wandelroute ontsloten. Je kunt nu helemaal rond tot aan de Schoorse Brug en nog verder tot de Ark en weer terug natuurlijk. Je wandelt dan een eind langs Bobbejaanland en tussen de bomen door heb je vaak een goede kijk op de attracties. Op deze laatste dag van de Paasvacantie was het er erg druk en omdat ik graag wat foto's wilde scoren had ik de Canon met de telelens mee genomen. Dit is de Sledge Hammer. Ik hou wel van de sensatie en de beleving die zo'n pretparkattractie kan bieden en ik ben ooit eens één keer in de Sledgehammer geweest... Ik moet toegeven dat het wel een van de meest extreme "thrill rides" was die ik ooit meemaakte. Je zit met z'n 50en in een groot wiel dat op een reuzenschommel gemonteerd is en dat ook nog eens snel rond draait. Ik verzeker je dat je even niet weet waar boven, links, rechts of onder is en langs welk gaatje de inhoud van je maag en je darmen zich naar buiten wil wringen... Vandaag kon ik het veilig van buiten het domein in beeld nemen terwijl ik steeds meer twijfel of ik die ervaring nog eens ooit wil meemaken...
Het moet zijn dat ik gisteren toch iets genuttigd heb dat me niet goed bevallen is want ik ben vandaag redelijk suf uit bed gesukkeld, het tijdstip wil ik liever voor mezelf houden. Dan heb je frisse lucht nodig en ja hoor, het weer leek mee te vallen en het vrouwke wilde mee gaan fietsen. We hebben een flinke ronde gedaan en uiteraard zijn we ook weer een eind langs het Kempisch Kanaal gereden. De spiegelingen van de gewassen, bedrijven en gebouwen aan de overkant waren me al een hele tijd aan het verleiden en uiteindelijk ben ik toch maar enkele keren gestopt om er een aantal vast te leggen. Deze vond ik meer dan geschikt om er een pittige zwart-wit omzetting op los te laten.
