Een mens maakt soms rare bochten om voor afwisseling te blijven zorgen in de keuze van onderwerpen voor zijn fotografie... Naar analogie met het begrip scharrelkippen kunnen we nu ook praten over scharrelvarkens. Ik hou van dieren maar ik ben geen vegetarier, ik geloof dat een mens een alles-eter is, kijk maar naar ons gebit. Van een heerlijk stukje vlees kan ik genieten. In het gehucht De Hese in Kasterlee is er een kleinschalige varkenskwekerij, Hesehesp, waar de dieren in alle vrijheid kunnen wroeten en scharrelen op een uitgestrekt terrein in open lucht. Ik kwam er vandaag langs gefietst met het vrouwke en ik kon het niet laten even halt te houden, de varkens te gaan groeten en met hun goedvinden ook even te fotograferen.
Langs Bobbejaanland aan de overkant van de Nete is een pad. Nog niet zo lang geleden kon je niet verder dan het pomphuisje dat je vanaf de Lichtaartse weg kan zien. Onlangs is er een brugje gebouwd over de sloot tussen de Nete en het pomphuisje en zo is er een prachtige wandelroute ontsloten. Je kunt nu helemaal rond tot aan de Schoorse Brug en nog verder tot de Ark en weer terug natuurlijk. Je wandelt dan een eind langs Bobbejaanland en tussen de bomen door heb je vaak een goede kijk op de attracties. Op deze laatste dag van de Paasvacantie was het er erg druk en omdat ik graag wat foto's wilde scoren had ik de Canon met de telelens mee genomen. Dit is de Sledge Hammer. Ik hou wel van de sensatie en de beleving die zo'n pretparkattractie kan bieden en ik ben ooit eens één keer in de Sledgehammer geweest... Ik moet toegeven dat het wel een van de meest extreme "thrill rides" was die ik ooit meemaakte. Je zit met z'n 50en in een groot wiel dat op een reuzenschommel gemonteerd is en dat ook nog eens snel rond draait. Ik verzeker je dat je even niet weet waar boven, links, rechts of onder is en langs welk gaatje de inhoud van je maag en je darmen zich naar buiten wil wringen... Vandaag kon ik het veilig van buiten het domein in beeld nemen terwijl ik steeds meer twijfel of ik die ervaring nog eens ooit wil meemaken...
Het moet zijn dat ik gisteren toch iets genuttigd heb dat me niet goed bevallen is want ik ben vandaag redelijk suf uit bed gesukkeld, het tijdstip wil ik liever voor mezelf houden. Dan heb je frisse lucht nodig en ja hoor, het weer leek mee te vallen en het vrouwke wilde mee gaan fietsen. We hebben een flinke ronde gedaan en uiteraard zijn we ook weer een eind langs het Kempisch Kanaal gereden. De spiegelingen van de gewassen, bedrijven en gebouwen aan de overkant waren me al een hele tijd aan het verleiden en uiteindelijk ben ik toch maar enkele keren gestopt om er een aantal vast te leggen. Deze vond ik meer dan geschikt om er een pittige zwart-wit omzetting op los te laten.
