Er waren nogal wat mogelijke fotomomenten vandaag. Als je met de fotoclub op uitstap bent moet je niet anders verwachten natuurlijk. We waren in Bohan, in Rochehaut, aan de wandel langs de Semois en uiteindelijk beeindigden we een mooie dag in Bouillon. Toch heb ik gekozen voor een huizenhoog cliché. Ik vermoed dat iedere hobbyfotograaf die ooit in deze regio was dit beeld al wel ooit heeft vastgelegd. Het uitzichtpunt op de boucle de Frahan, de bocht van Frahan, bij Rochehaut is zonder meer een van de meest populaire fotopunten in ons land. Ik heb er ook al enkele keren gestaan maar deze keer wilde ik 'm ook eens in mijn jaaralbum doen belanden.
We zijn met de collegae amateurfotografen van Visueel enkele dagen in de Ardennen om van een hopelijk leuk clubweekend te genieten, van elkaars gezelschap, de vriendschapsbanden nog beter aan te halen en uiteraard ook om wat interessante beelden te schieten. De eerste stop tijdens onze omzwerving was het prachtige kasteel van Lavaux Ste Anne. Het was de 7 Euro pp inkom meer dan waard. Zowel de buitenkant - zie foto - als de binnenkant konden we uitgebreid bezichtigen en fotograferen. Vette aanrader !!!
Ik ben zeker geen plantkundige en wat kruiden en wilde bloemen betreft ben ik helemaal afhankelijk van dokter Google en/of de ingefluisterde benamingen door bevriende kenners. Maar dit is wel degelijk daslook, daar ben ik zeker van. We waren ooit in Duitsland in de Eifel in een hotel waar de kok vertelde dat hij nog even naar het bos moest om verse daslook te plukken want daar wilde hij soep van maken. Ik ben toen zeer geïnteresseerd mee gewandeld en ik heb ter plaatse de gekneusde bladeren geroken en de geur sloot naadloos aan bij een smaak waar ik wel van houd. De bloemekes zijn erg herkenbaar en tijdens onze dagelijkse wandeling kreeg ik een déjà-vue gevoel. Om zeker te zijn heb ik vandaag ook enkele blaadjes geplukt, gekneusd en jawel hoor... dit is daslook. De drang om er een foto van te maken kon ik niet tegenhouden. Ik denk dat ik met het vrouwke ga overleggen of we daar ook eens soep van zouden kunnen maken...
Als je aan de wandel gaat doorheen Herentals is het begijnhof een verplicht nummer. Telkens als ik er kom vind ik wel een leuk beeld om vast te leggen. Vandaag was dat ook zo, hoewel het deze keer niet de nostalgie van het begijnhof zelf, maar wel een van de aanpalende panden was dat mijn aandacht trok. De oude schoolgebouwen aan de Burchtstraat krijgen namelijk een komplete make-over en daar zijn grote werken gaande. Omdat dit als erfgoed geklasseerd is moeten de gevels blijven staan. Het strippen van de volledige inhoud is wel erg grondig gebeurd en ik vond het helemaal lege karkas wel een bizar beeld dat ik graag in mijn jaaralbum 2023 wil bewaren.
Een bijzondere dag vandaag... ieder jaar tikt de teller er op 25 april een eenheid bij en nu staat ie ineens op 78. Sta me toe hier aan toe te voegen dat ik niet van plan ben het hier bij te laten... still counting. Ik heb me alle wensen, bezoeken en goede zorgen van het vrouwke laten welgevallen en het in de gaten houden en beantwoorden van de social media nam een groot deel van de schermtijd in beslag. Misschien wel het leukste cadeautje vond ik het Hallmark-pakket dat door Post NL bezorgd werd. Er zat een 70cl fles Duvel in met een verjaardagswens van Leentje en Alex, mijn fotomaatje. Ik heb er meteen een stilleven-onderwerp van gemaakt.
Ondanks de ondermaatse temperatuur was het in de loop van de namiddag best aanvaardbaar wandelweer. We zijn er dan ook op uit getrokken. Met beide ogen goed open en de camera klaar voor gebruik heb ik vandaag voornamelijk op de kleine dingen gelet. Dan zie je in een bodembedekkend plantjes- en bloemekestapijt plots een rood puntje. Even wat dichterbij en klik. Het rode puntje was dus een lieveheersbeestje (ik wil de gevonden dialectbenamingen hier niet allemaal opsommen) en na wat croppen ( voor de niet fotografieterminologie kennende volgers: bijsnijden), rekening houdend met compositieregels, kwam ik tot dit resultaat.
Pluizenbollen blazen, wie heeft het nooit gedaan... en doen we het misschien nog altijd? Wij wél alleszins, zeker als je plots de ingeving krijgt dat het wel eens een leuke foto zou kunnen opleveren. We zijn deze voormiddag redelijk vroeg aan het wandelen gegaan omdat we de voorspelde regen wilden voor zijn. Het vrouwke wilde graag fungeren als blazer van dienst toen ik voorstelde om even nostalgisch te doen. Zoiets kun je natuurlijk niet fotograferen in één shot, dan moet je al uitzonderlijk goed afspreken en timen. Ik heb dus ook diverse keren een pluizenbol in de handen van het vrouwke gestopt en haar gevraagd te blazen terwijl ik telkens een burst van een 5 à 10-tal opnames maakte. De 5D is op dat gebied gelukkig redelijk snel. Thuis heb ik de meest geslaagde opnames er uit geselecteerd. Ik heb er al enkele op Facebook gepost en uiteraard reserveer ik er ook een voor deze blog. Of het de beste van de reeks is laat ik in het midden, ik vond 'm alleszins leuk genoeg.
