Dit weekend is het Lichtaart kermis en traditioneel gaat dat van start op zaterdag. Toen ik in de late namiddag na de regen alsnog een korte fietstocht maakte had ik gezien dat er best enige activiteit was op de foor en op het speelterrein in de Schoolstraat was een volksfeest waar een erg leuk orkestje optrad. Ik maakte meteen plannen om later op de avond er eens te voet naar toe te trekken, niet zozeer omdat ik een kermisvierder ben maar wel om wat fotomogelijkheden te benutten. Helaas... op het feestterrein was geen levende ziel meer te bespeuren iets over acht en ook de foor was in een snel tempo aan het leegbloeden. Deze foto geeft een indruk van de tristesse rond kwart voor negen. De paardenmolen (rechts), gesloten, de springtrampolines (links), gesloten, de Lambada (verlicht, achterin), net gesloten, alleen de speelautomatentent er tegenover was nog open en daar liepen ook nog enkele klanten rond. Verder was er uit het aanbod van schiettenten, ballengooitenten, en dergelijke nog één enkele kraam open maar klanten zag ik daar niet, alleen bij frituur en smoutebollenkraam Booms Frituur stonden nog 6 personen te wachten om bediend te worden... Man, man, man... waar is de tijd dat de kermis nog echt leefde? Morgen toon ik nog wel enkele andere beelden op mijn Facebook pagina.
Vandaag was het cultuurdag in onze gemeente Kasterlee. Fotoclub Visueel neemt daar al sedert jaar en dag aan deel en ook dit jaar ontvingen we 5 klasjes in ons lokaal om hen een en ander over fotografie te vertellen en daarna een half uurtje mee op stap te gaan om groepsfoto's te maken, de kinderen zelf te laten fotograferen en te poseren, dat alles onder begeleiding van enkele geroutineerde clubleden. Het waren interessante sessies en de resultaten waren vaak verrassend leuk. Uiteraard had ik ook mijn Sonytje op zak, zoals altijd trouwens, en naast de geplande routines heb ik zelf ook wat foto's gescoord. Voor we naar buiten gingen poseerde dit groepje in ons lokaal precies zoals ik gevraagd had en vanuit een erg laag standpunt kon ik deze groepsfoto maken.
Het was best aanvaardbaar fietsweer en ik ben er dan ook weer op uit getrokken. Zolang het kan blijf ik mijn dagelijkse beweging plukken samen met mijn vriend de e-bike. Een fietstocht is wat mij betreft niet "af" als er ook niet een tussenstop op een terrasje bij zit. Het hof Rodin leek mij een hernieuwde kennismaking waard. We kwamen er vroeger wel vaker, het heette toen nog Het Corsendoncks Hof. Maar toen het huurcontract ten einde liep en de huurders dat niet verlengden bleef het een tijdje leeg staan. Ondertussen zijn er nieuwe uitbaters, is de naam veranderd maar verder is het er ongeveer hetzelfde gebleven vond ik. Ik kan de kwaliteit van het geserveerde eten niet beoordelen, dat testen we later wel eens uit, maar de Duvel smaakte er alleszins al even lekker.
Een tijd geleden deed ik het wel vaker: om de zoveel kilometer stoppen tijdens mijn fietstochten om waar je dan ook bent een foto te maken. Vandaag heb ik die routine weer eens opgepikt. Strikt om de drie kilometer mocht mijn Sonytje uit de jaszak. Er zijn dan plaatsen waar je zonder zoeken makkelijk een beeld kunt scoren maar anderzijds is het soms ook moeilijk om een interessant onderwerp te vinden. Het is sowieso een leuke oefening. Na wat natte vinger werk, willekeurig links en rechts zomaar wat nergens naartoe fietsen stond ik bij kilometer 15 voor de ingang van de tunnel waar de fiets-o-strade F 105 onder de spoorweg naar de andere kant gaat. Da's natuurlijk een best fotowaardige plek... even wachten tot er een andere fietser in beeld kwam en "klik". Ik vind het trouwens leuk dat er gewaarschuwd wordt dat fietsers die groter zijn dan 2,5 m moeten oppassen. Bukken dan he!!!
Ik zag deze voormiddag door het raam dat aan de andere kant van het glas tientallen zoem-zoem-beestjes hun best aan het doen waren om zoveel mogelijk bloemen te bezoeken en dat de nectarverzameldrift hoogtij vierde. Zoiets triggert dan weer mijn fotogoesting en met de macrolens op mijn toestel ben ik naar buiten gelopen om er wat beelden van te sprokkelen. Ik heb er eerder al enkele gedeeld via Facebook maar deze heb ik bewaard voor deze pagina.
De bloemenweide die we ingezaaid hadden voor ons huis is een groot fiasco gebleken dit jaar. Waren het de vogels die de zaadjes op gepikt hebben, het mindere weer of een verkeerde timing... wie zal het zeggen. Anderzijds zijn de afrikaantjes in de bloembakken weelderiger dan ooit aan het bloeien gegaan en de druifjes doen het ook uitstekend. Ik heb ze vandaag eens samen in beeld genomen, kwestie van in mijn jaaralbum daar ook weer een herinnering van te bewaren.
Na tien jaar vond ik het tijd om de rol door te geven. Ik zal dit jaar geen kerstman meer zijn in Aarschot en omgeving en mijn schatje dus ook geen kerstvrouwke. Mijn zus blijft de productie en de organisatie van de show wel op zich nemen en de meeste deelnemers bleven aan boord. Om te tonen dat er geen meningsverschillen of conflicten aan de basis van onze beslissing lagen zijn wij vandaag naar de eerste repetitie voor de nieuwe uitvoering geweest. Het gebeuren gaat wel niet meer door in Aarschot maar wel in Diest in de schouwburg De Amer waar ook deze repetitie gepland was. Eigenlijk was het niet echt een repetitie maar een eerste kennismaking, een herontdekking van het verhaal - bijna hetzelfde als vorig jaar - en een verwelkoming van de nieuwelingen. Het was een warm weerzien, in het bijzonder met de elfen en we zullen zeker in de aanloop naar de voorstellingen nog wel enkele keren de gang van zaken ter plaatse gaan volgen. Toen er een groepsfoto van de volledige cast gemaakt werd op het podium was ik er natuurlijk bij om ook enkele foto's te schieten.
