Er was weliswaar geen voorstelling van de kerstmusical vandaag maar de kerstmanplicht riep me toch weer naar Aarschot. Van één tot zeven deze namiddag zat ik in mijn kerstmanzetel in het Capucienenklooster in het stadspark en er werden weer veel foto's gemaakt. Het weer was niet meteen meewerkend om voor een grote toeloop te zorgen maar ik bleef toch te hele tijd bezig. Na afloop, toen het even gestopt was met regenen en ik, alweer in burgerkledij, ook even buiten kon komen heb ik wat rond gefotografeerd om de sfeer in het park vast te leggen. De meeste bezoekers zaten ondertussen in de vele drankgelegenheden of bij de live -optredens van enkele amateurbandjes in de grote tentkoepel en zo kon ik een deel van de feestlichtjes en attracties te pakken krijgen zonder in de weg lopende bezoekers. Of dit de authentieke kerstsfeer is laat ik in het midden.
Dan ga je een hapje eten in je favoriete restaurant, de Korte Hei, bij Toke op de gelijknamige camping en na een best mooie dag lijkt het er op dat er verandering op komst is in het weer. Achter de bomen aan de overkant zit nog het laatste restje warm licht en dan prijs je je gelukkig dat je het kleine Sonytje op zak hebt om het lichtspectakel inclusief de spiegeling ervan vast te leggen.
Onze dagen zijn nu helemaal gevuld met het Kerstman gebeuren en dientengevolge onze fotografie ook... We hebben vandaag de premiere van onze Kerstmusical gespeeld en het is boven verwachtingen meegevallen. De Stadsfeestzaal is natuurlijk geen theater maar door een dubbele boeking in CC het Gasthuis - niet onze fout - moesten we uitwijken. We hadden ook het been kunnen stijfhouden en zwaaien met ons contract maar dan loop je zoveel mensen tegen het lijf dat je daar later toch de terugslag van krijgt. Voor we er aan begonnen zag ik het vrouwke zitten in een nog lege zaal terwijl ze nog even haar teksten aan het doornemen was. Daar kon ik niet voorbij lopen zonder een foto te nemen.
Vandaag was het de laatste repetitie voor onze Kerstmusical, morgen de eerste voorstelling. Hoewel... morgen is het een schoolvoorstelling en eigenlijk beschouwen we dat als een doorgedreven extra generale repetitie vóór de betalende toeschouwers komen kijken. We zijn er klaar voor en we kruisen de vingers. Ondertussen amuseren de elfen tussen de scenes door zich met de accessoires die in het verhaal voorkomen. Dit alle-terrein-voertuig zorgt alleszins voor dolle pret.
Het vrouwke had een afspraak bij de kapster en ik ben dan maar meegereden om ondertussen daar in de buurt, langs het Kempisch kanaal in Ten Aard, mogelijk enkele leuke foto's te scoren. Het was niet meteen het meest geschikte weer om op fotojacht te gaan maar... slecht weer bestaat niet wordt wel eens gezegd he. Ik heb alleszins al redelijk vroeg op de dag mijn fotohonger gestild.
We zijn al enkele dagen aan het repeteren in de stadsfeestzaal, de locatie waar de voorstelling uiteindelijk ook zal doorgaan. De opbouw van het podium, de aankleding ervan, de geluidsinstallatie, de belichting... alles is zo goed als klaar, en wij ook. Omwille van de afwisseling probeer ik in deze periode regelmatig toch ook eens een foto te selecteren die niet meteen rechtstreeks Kerstman-gerelateerd is voor mijn dagelijkse upload. Rondwandelend in de nog kale zaal kwam ik bij de doorgang naar de toiletten en ik zag daar een beeld waaruit ik een zwart-wit foto met een interessante compositie meende te kunnen puren. Lijnen, lichtinval... Die groene bordjes heb ik toch in kleur gelaten, kwestie van het (misschien) nog iets leuker te maken.
Het zijn drukke dagen. Voor de repetities voor de kerstmusical hebben we nog een tandje bijgestoken en dan zijn er ook nog de extra verplichtingen. In de vroege namiddag, van één tot vier was de Kerstman op de winterpretmarkt in het centrum van Aarschot om de mensen te verblijden en op de foto te gaan met de jongsten ( en vaak ook met de al rijpere fans ), de blitse MG-electro-kerstmobiel showen was er ook bij natuurlijk. Daarna was er weer een repetitie en natuurlijk heeft deze jongen zijn fototoestel meestal binnen handbereik, zeker als kleindochter Julie een bungy-act voorbereidt. Het zal een duo-act worden en voor Julie was dit nieuw. Gelegenheids-partner Soo Mee, die hierin al geroutineerd was, moest dus de nodige richtlijnen geven om het allemaal vlot te laten verlopen. Dicht bij de grond is het veilig in het begin... Ik heb het allemaal vastgelegd. Met erg weinig licht moest ik wel extreme instellingen kiezen. Minder dan diafragma 4,5 wilde ik echt niet gaan om toch nog een redelijke scherptediepte over te houden en om geen bewegingsonscherpte te hebben koos ik voor 1/400 sec. Dat resulteerde in een ISO-waarde van 8000... Tien jaar geleden durfde je daar niet eens aan te denken.
