We kregen vandaag alle weertypes over ons heen. We zagen regen, hagel, blauwe luchten, zwaar bewolkt, motregen... maar het is lente he. De magnolia's staan in bloei. In onze buurt hoef je niet ver te lopen om ze te zien. Je kunt niet anders dan het mooi te vinden... zolang je naar boven blijft kijken. Erg snel nadat de bloemenpracht er is beginnen de eerste bloemblaadjes al te vallen en dan komt de keerzijde van de medaille. Ik had een tijdje geleden een fotovriendin die constant foto's maakte van verwelkte bloemen, ze vond dat mooi en ik vond er maar niks aan. Dat gevoel krijg ik nu ook weer als ik onder de boom kijk. Uiteraard heb ik dat ook gefotografeerd. Ik zal het morgen op Facebook zetten.
Het vrouwke wilde deze voormiddag naar Herentals om te "shoppen" en op vrijdag is er ook de wekelijkse markt. Ondanks het feit dat de voormiddag niet mijn favoriete tijd van de dag is om te gaan fietsen besloot ik mee te gaan. Al die winkels, het binnen en buiten lopen en het slenteren over de markt heb ik wel aan me laten voorbij gaan. Ik heb me ondertussen bezig gehouden met het bezoeken van interessant ingeschatte fotolocaties. Vlak bij het station had ik lang geleden al eens rond gelopen op een vervallen site van een of ander bedrijf en onlangs had ik van uit de trein gezien dat het er nog altijd vrijwel onveranderd, nog een tikkeltje meer vervallen eigenlijk, bij lag. Ik ben de parking van het station opgefietst en er was wel degelijk iets veranderd: ik kon er niet meer bij, er was nu een omheining. Met het kantelbaar schermpje van de Sony en mijn armen zo hoog mogelijk omhoog gestrekt kon ik over de omheining er toch een goed zicht op krijgen. In zwart-wit vond ik 'm nog net iets pittiger.
Fotograferen op locatie is een van de activiteiten die onze fotoclub twee keer per jaar aan de leden voorstelt. Er wordt een locatie aangeduid en daar gaan we dan fotograferen... alleen, ieder voor zichzelf wel te verstaan, zonder medeclubleden die over je schouder meekijken. Deze keer was het pleintje voor de kringwinkel de willekeurig bepaalde plaats van actie. Ik had er al enkele beelden geschoten maar de echte inspiratie wilde maar niet komen. In laatste instantie besliste ik vandaag om er ook eens met de drone naar toe te trekken. Ik scoorde er enkele leuke, gevarieerde beelden en de opname waar ik vandaag voor kies is weer eens iets totaal anders. In mijn streven om constant afwisseling te brengen in mijn fotografie en dingen te fotograferen waar ik van uit ga dat de andere clubleden dat niet doen kwam deze recht-naar-beneden foto goed van pas. Noem het een minimalistische foto, of een abstrakte compositie. Het grasperkje lijkt op een ganzenkop en de combinatie van vlakken, gebogen en rechte lijnen spreekt me wel aan. Je houdt er van of niet. Voorlopig zijn gedachten, smaken en voorkeuren nog altijd vrij.
De verkoudheid is nog steeds niet beter, erger is het ook niet eigenlijk en dat is dan weer een reden om de toekomst positief te bekijken. Met zulk mooi weer wilde ik absoluut niet binnen blijven zitten kniezen en ik ben dan maar gaan fietsen, alleen, rustig. Ik heb een zeer gevarieerde resem foto's meegebracht. Van de diverse stopplaatsen toon ik morgen op Facebook wel een en ander maar als ik één foto moet kiezen dan kom ik bij een beeld van op de Netebrug bij het clubhuis van de Kastelse Kajakkers. Ik hoorde het al voor ik het zag... er was fun te beleven op het water. De jeugd van de club was zich aan het amuseren. Ik heb er een tijdje op staan kijken terwijl ik regelmatig afdrukte.
De lentekriebels blijven jeuken en de wandelschoenen werden ook weer aan het werk gezet. Deze bloemenstruik heb ik al eerder gefotografeerd. Enkele jaren geleden heeft ie zelfs de clubreeks gehaald tijdens ons jaarlijks fotosalon. Toen had ik de Canon bij met de macrolens er op en was er een prachtig trosje van 3 bloempjes in beeld. Vandaag heb ik 'm met de Sony iets ruimer in beeld genomen. Een tak met veel bloempjes tegen een lentelucht-achtergrond vond ik ook wel de moeite waard. Niet plantkundige zijnde heb ik het ook deze keer weer gevraagd aan dokter Google, meer specifiek aan plantnet. Het zou gaan om de Chaenomeles Superba, elders vond ik dat het Japanse Sierkwee zou zijn. Of dat hetzelfde is weet ik niet.
Zoals ik al voorspelde: ik ben snipverkouden, andere mogelijke luchtweginfecties zijn ook mogelijk... je weet maar nooit. Ik heb me de ganse dag kunnen bezig houden met het bewerken van de dans foto's maar ondanks de knikkende knieën vond ik dat er toch een -zij het kort- wandelingetje bij hoorde vandaag met zulk mooi weer. Eerst dacht ik dat het brem was, maar natuurlijk zou dat veel te vroeg in het seizoen zijn. Mijn vriend Plantnet bracht de oplossing. Gaspeldoorn, invasief, giftig, bedreigd en tja... hoe zit dat dan met het streven naar authentieke inheemse flora?
Hehe, het zit er op, het is volbracht. Een week lang fotograferen werd mede door de leuke samenwerking met deze vijf prachtige dames minder zwaar dan ik gevreesd had. Vierentwintig groepen kwamen voorbij waarvan 1 groep in 3 verschillende gedaanten en 1 groep in 2 variaties. Van elke groep werden 4 à 5 verschillende poses geschoten en van elke pose 4 à 5 shots. De Canon heeft dik 600 clicks meer op te teller. De opkomende verkoudheid heb ik een tijdelijke halt kunnen toeroepen maar ik vrees dat er in de loop van de volgende dagen toch een doorbraak komt, ik voel dat ik de strijd aan het verliezen ben. Warme dranken, siroopjes en andere paardenmiddelen helpen niet meer blijkbaar. Morgen heb ik tijd om ziek te zijn. Als laatste foto van deze reeks heb ik Kaja, Inge, Eline, Julie en Jutta nog eens samen in beeld genomen, een sterk team daar in Balance Health Center.
