Ik moest nog even naar het ziekenhuis in Herentals om wat formaliteiten af te werken. Donderdag moet ik namelijk een kleine ingreep ondergaan. Het vrouwke wilde wel mee en we hebben de trip al fietsend gedaan. Dat hebben we geweten... man, man, man, het was vechten tegen de wind. Tijdens de terugrit ging het natuurlijk veel vlotter. Ik wilde langs het kanaal, in de buurt van de jachthaven nog eens de site met de drie bruggen fotograferen en het doel was een trein, een fietser en een wagen op de respectievelijk voor hen bestemde brugen in beeld te krijgen. De timing van de treinen had ik genoteerd en fietsen komen er zat over de fietsbrug. Ik heb 3 treinen zien voorbij komen, telkens was er wel een fietser ergens in beeld maar op de derde brug in de achtergrond wilde maar geen wagen in beeld komen op het goede moment. Het is nochtans een redelijk drukke weg tussen St Jozef Olen en Herentals... Langer wachten wilde ik niet (en het vrouwke ook niet) en dan heb ik maar vrede genomen met drie bruggen, een fietser en een trein. Al bij al vind ik 'm ook niet verkeerd, al was de oorspronkelijke bedoeling toch nog net iets meer ambitieus.
Als we via de Watervoort van Lichtaart naar Herentals fietsen komen we voorbij een plek waar allerlei kleinvee en vogelsoorten te bekijken zijn. Mini geitjes, duiven, kippen, allerlei vogels en... er is ook een witte pauw. Voor de aardigheid heb ik het eens opgezocht en diverse bronnen geven verschillende resultaten. Volgens de enen zijn witte pauwen geen albino exemplaren maar een uiting van een genetische aandoening genaamd leucisme. Volgens anderen zijn ze extreem zeldzaam en volgens nog anderen dan weer niet. Ik wil er verder niet over uitwijden maar eerlijk gezegd had ik nog nooit eerder een witte pauw gezien. Toen we aangefietst kwamen zat ie warempel met zijn staart helemaal opengeplooid te pronken. Fiets aan de kant, fototoestel uit de tas en... te laat. Toen ik klaar was om te fotograferen was ie weer met zijn staart over de grond aan het vegen. Ik heb toch alvast enkel foto's geschoten terwijl ik wachtte of er nog een pronk-moment zou komen. Het wachten duurde erg lang en toen het vrouwke vond dat het nu echt genoeg was zijn we weer vertrokken. Toen ik omkeek leek het er op dat ie zijn staart weer wilde tonen, ik kneep de remmen weer in en dat was voor dat beest het sein om de show opnieuw af te breken. Rotbeest!!! Vroeg of laat krijg ik 'm wel eens te pakken, we komen hier vaker voorbij.
Het vrouwke wilde deze namiddag naar een balletvoorstelling gaan en eerlijk gezegd, dat is niet meteen mijn piece of cake. Gelukkig komen we goed overeen, ieder zijn meug, zij ballet, ik fietsen. Ik wilde wel eens gaan zien hoever het al opschiet met de opbouw van de podia en andere faciliteiten voor Graspop in Dessel. Daar een fietsrondje aan vastplakken annex enkele foto's scoren leek me een fijne invulling van een zondagnamiddag. Binnen twee weken scheuren de gitaren en donderen de drums en de bassen hier weer en het festivalterrein maakt zich klaar om alweer tienduizenden metal-fans te ontvangen. Natuurlijk kun je er niet zomaar doorheen lopen of fietsen tijdens de werkzaamheden maar het lensje van mijn kleine Sony paste precies door de mazen van het hek en zo kon ik meerdere leuke beelden scoren. De al bijna helemaal gebruiksklare Marquee, de giga tent waar vorig jaar o.a. Helmut Lotti optrad, was een voor de hand liggend onderwerp. Misschien dat er deze maand nog wel een foto van deze locatie voorbij komt met veeeeel meer volk op de voorgrond.
