Het zou een bijzondere, prachtige dag worden. Het vrouwke is jarig! En natuurlijk hebben we dat gevierd, maar toch werd de vreugde een beetje overschaduwd door het bericht dat uitgerekend vandaag de machines die Willy nog in leven hielden werden stil gelegd. Willy was een voetballertje uit de jeugdploegen van SKS Herentals en onze zoon Michael was zijn trainer. Begin 2021 kreeg hij de diagnose leukemie, erg agressief. Hij kreeg de beste zorgen en het leek er op dat de medische wereld aan de winnende hand was. Zoon Michael had in april '23 de Willyloop georganiseerd, een evenement om geld in te zamelen en zo de familie te steunen. Elke dag een halve marathon een maand lang samen met iedereen die wilde deelnemen, amateurs, bekende vlamingen, sympatisanten... ze liepen meer dan 30.000 € bij elkaar. De bijgevoegde foto is ongeveer twee en half jaar oud en voor een keer vind ik dat dat mag. Het leek er dus op dat de behandeling succesvol was, Willy kwam zelfs even terug in het jeugdteam. Helaas sloeg de ziekte keihard terug, en deze keer ging het heel snel. Willy is vandaag voor altijd ingeslapen. Rust zacht Willy.
Ik moest vandaag naar Kinrooi om opgeplakte foto's, plakkartons, passe-partouts... op te halen voor onze fotoclub. Tijdens de terugrit kwam ik door Leopoldsburg en er kwamen weer veel herinneringen naar boven. Ik heb daar jaaaaaren geleden de humaniora afgemaakt in St. Michiels, bij de broeders van Liefde en jawel hoor, uit de eerste hand kan ik getuigen dat wat de laatste tijd meer en meer in de openbaarheid komt ook echt waar is. Daar gaat het nu evenwel nu niet over. Meestal reed ik met de fiets over en weer naar Leopoldsburg, 15km heen en 15km terug, maar het gebeurde ook wel eens dat ik de bus nam. Het station, eindpunt van de busrit, ziet er nog precies hetzelfde uit als toen en dat wilde ik graag in een beeld vangen en als herinnering in mijn jaaralbum bewaren.
Derde en laatste dag van de fotoshoots bij de senioren in de OCMW zorgtehuizen Kapittelhof en Hoevezavel in Lommel. Ook vandaag kregen we weer veel bewoners voor de lens. We proberen er altijd een vrolijk tintje aan mee te geven en dat is niet altijd even makkelijk. Zo vinden we het best oke dat familie en kennissen ook mee op de foto mogen en we suggereren wel eens poses die je niet meteen in een portret-shoot zou verwachten, een knuffel, op de schoot zitten, kusje, groepsportretten... Dit echtpaar vond het zichtbaar leuk dat ik vroeg om eens wat dichter bij elkaar te komen. "Trek ze eens wat steviger tegen je aan man..." Na een aantal opnames die nogal steriel en koud bleken was er niet meer nodig. Toen spatte de fun er ineens van af. Daar doen we het voor.
Ik ben vandaag weer eens naar mijn zus en schoonbroer in Langdorp gereden. We hebben nog zoveel te regelen, voor te bereiden, bespreken, plannen voor onze komende kerstmusical dat dit soort werkvergaderingen regelmatig nodig zijn. Terwijl we zaten te brainstormen op het terras vond ik het best leuk even een luchtfoto te maken van ons, ik had de drone toevallig (?) toch in de wagen liggen. Die foto van ons drieën heb ik uiteraard ook gemaakt maar daarna vond ik het fijn om nog eens tot de maximum toegelaten hoogte, 120 m, te stijgen om de grotere omgeving in de Aarschotse deelgemeente in beeld te nemen. En ja hoor we staan er ook nog op, erg klein weliswaar, en zeer onherkenbaar.
Dag twee van de fotomarathon in de Lommelse zorginstellingen. Na het Kapittelhof vorige week, zijn we vandaag in Hoevezavel aan de slag gegaan. Ook hier proberen we alle bewoners zo goed mogelijk op de foto te krijgen. Makkelijk is het niet altijd. Ongeveer 750 opnames maakten we vandaag om zo'n 80 senioren er zo mooi mogelijk te laten uitzien. Tussendoor maakten we ook wel eens een opname die eigenlijk niet in de reeks thuishoort, een zoon, dochter of familielid die met een bewoner op de foto wil, een man of vrouw waarvan de partner hier verblijft, behoorlijk wat duo's vandaag... en dan heb je ook nog Frans, een bewoner die nog verrassend fit is. Hij gaat bvb. nog elke vrijdag mee wandelen en niet in een rolstoel he... Hij wilde graag met al zijn vriendinnen op de foto.
Deze foto sluit naadloos aan bij die van gisteren. In het dronebeeld zag je toen onderin, iets links van het centrum, een terras en een lichtreclame, zelfs vanuit die ongewone kijkhoek zeer duidelijk Cafe De Valk, het oudste café van Kasterlee en waarschijnlijk zelfs van de hele regio. Vandaag kwamen we al fietsend door Kasterlee en ik vond het een goed idee om het ook eens van op de begane grond in beeld te brengen. Het vrouwke wilde graag poseren om het plaatje nog wat mooier te maken en als je goed kijkt.... jawel, ik drink ook soms wel eens een koffie op een terrasje.
Vanavond kon ik eindelijk naar Kasterlee met de drone om de omgeving van de kerk te fotograferen van uit de lucht. Al meer dan een week was er altijd wel iets dat het vliegen onmogelijk maakte. Ofwel was er te veel wind, of te weinig satelieten of was de KP-index te hoog... en ik ben nu eenmaal een "brave" drone piloot die de regels respecteert. Er zijn al genoeg cowboys die het verknoeien voor de anderen. Ik ben van plan tijdens het fotosalon van onze club in het alternatieve gedeelte een reeksje avond-dronefoto's te tonen van de dorpskernen van onze gemeente en de kerk van Kasterlee was het laatste ontbrekende doelwit. Ik ben er enkele keren helemaal rond gevlogen en ik heb van uit alle hoeken gefotografeerd. Of dit mijn definitieve keuze voor het salon wordt weet ik nog niet zeker. Ik heb voorlopig een selectie van 4 gemaakt en dit is een mogelijke kandidaat.
