Geen fietsweer, dan maar wandelen. We zijn tot bij Café De Hei gewandeld, beter gekend als Bij Marie. Daar hebben we iets genuttigd, een alcoholvrije Leffe - jawel, ook in maart doe ik nog even verder met tournee minerale - en dan weer terug naar huize Pol en Josee, alles samen goed voor zo'n 12.000 stappen. Onderweg dienden er zich regelmatig fotomogelijkheden aan en met het begrip afwisseling in mijn achterhoofd koos ik vandaag voor deze spiegel. Het huis in de spiegel boog zich om beter te kunnen zien wie er aan de overkant stond te fotograferen.
Ik zat deze voormiddag samen met mijn krantje te genieten van het zonnetje, achter het raam wel te verstaan. Het vrouwke kwam voorstellen om te gaan fietsen, maar dan moest het wel meteen. Primo: ze had later nog van alles te doen, en secundo: het weer zou niet zo mooi blijven. Wie ben ik om mijn schatje dan te ontgoochelen. Ik moest zelf maar een rondje bedenken natuurlijk. Tja vorige week zijn we eens naar Grobbendonk gefietst en ik had snel beslist dat hetzelfde rondje in omgekeerde richting ook wel leuk zou zijn. Op de fiets bleek het toch iets frisser dan ingeschat maar dat lieten we niet aan ons hart komen. We reden langs het Kempisch Kanaal, het Albertkanaal en na een koffie in taverne De Dreef in Grobbendonk ging het langs de Lentehei en Herentals weer naar huis. De Lentehei, met zulke mooie, romantische naam moest dit autoluwe, fietsvriendelijke weggetje toch ook ooit in mijn albums belanden. Daar heb ik vandaag voor gezorgd.
SKS is een gezonde, bruisende, goed functionerende voetbalclub in Herentals met veel oog voor hun sociale werking. Niet alleen de eerste ploeg en de reserves maar ook de jeugdploegen en de dames spelen er in pico bello accomodaties. Onlangs zijn ze gestart met iets nieuws: wandelvoetbal, gericht op senioren en onze zoon Michael die er trainer is wilde die groep ook wel onder zijn hoede nemen. Hij had me gevraagd om foto’s te komen maken om wat publiciteit-materiaal te hebben. Zoiets kan ik niet weigeren. Het weer was jammer genoeg niet meteen zoals ik het gehoopt had, het regende de hele tijd, niet ideaal om te fotograferen dus. Toch heb ik wel de nodige leuke beelden bij mekaar geschoten. Het was even wennen om naar een voetbalwedstrijd te kijken waar niet gelopen wordt, maar al bij al vond ik het best leuk. De opwarming, de eigenlijke training, voetbal-spelletjes en uiteindelijk ook een matchke, ik heb het allemaal vastgelegd. En dat die mannen ( er was ook één vrouw bij trouwens ) erg intensief en geconcentreerd bezig waren met het spelletje zie op deze foto.
We zijn redelijk vroeg aan de wandel gegaan vandaag. Tielenhei, daar waren we al lang niet meer geweest. We zijn er met wagen naar toe gereden, zo kun het wandelbereik ook uitbreiden he. De hei staat in dit seizoen natuurlijk niet in bloei maar ook zonder die pracht is het een mooie omgeving. De rondwandeling is slechts een kleine 4 km maar we hebben er onze tijd voor genomen en het was zonder meer Genieten met een hoofdletter. Dat de foto-oogst zou belanden in de categorie landschap is niet meer dan normaal...
Gisterenavond had ik op de buienradar gezien dat het vandaag in de namiddag zou gaan regenen, geen fietsweer dus. Toen ik opstond vanmorgen was de regen al verschoven naar 15 uur. Deze middag zag ik dat het droog zou blijven tot half zes... Tja dan ga je toch maar fietsen he. Het vrouwke voelde zich niet zo lekker en ik ben dus alleen op pad getogen. Helemaal tot Mol en terug, voor een groot deel langs het Kempisch Kanaal, het was weer een mooie rit. Zoals altijd heb ik een aantal leuke foto's meegebracht, maar ook zoals altijd kies ik er maar één voor deze pagina. Ik heb 'm trouwens in zwart-wit omgezet omdat zo de essentie overblijft: het Kempisch kanaal in perspectief. Lijnen en bomen... eenvoud siert.
Vandaag ben ik niet aan fotograferen toe gekomen en dat is een zeldzaam gegeven. Ik was zoals gebruikelijk redelijk laat uit de bedstee gesukkeld en voor ik helemaal wakker was, de krant gelezen had en de sudokus ingevuld, was het middag. Meteen na de middag kregen we bezoek en het werd zo gezellig met Jackie, Annemarie en Eddy dat ik mijn fototoestel totaal uit het oog verloren had. Ik val dus noodgedwongen terug op iets van eerder deze week. Gelukkig heb ik altijd nog wel wat foto's achter de hand die gesneuveld zijn in de keuzestress omdat ik er maar één per dag wil uploaden op deze pagina. Bij de camping De Zeven Geitjes kon ik deze twee lieverdjes te pakken krijgen eergisteren. De overige geitjes hadden even geen zin.
Als het weer er zich toe leent gaan we fietsen. Vandaag zijn we richting Turnhout en naar het vennengebied getrokken. Veel verder moeten we ons niet wagen want de batterij van mijn e-bike heeft zijn beste dagen gehad en ik vermoed dat zo’n 60 à 65 km. de maximale afstand is die ik er nog uit kan puren. Toen we terug thuis kwamen was ik alleszins het laatste streepje van de tien aan het op souperen. Onderweg zagen we plots in de wegkant een reiger die in een gracht onder het kreupelhout aandachtig aan het speuren was. We waren er eigenlijk al voorbij toen ik het me realiseerde en ik ben toch maar terug gedraaid terwijl het vrouwke bleef wachten. Ik heb rustig de fiets geparkeerd en erg langzaam, stap voor stap de reiger genaderd terwijl ik bij elke stap een foto maakte met mijn Sonytje. De reiger had me waarschijnlijk niet in de gaten, ofwel was ie te druk bezig met het loeren op zijn prooi. Toen hij beet had draaide hij zich om en eerst wandelde hij nog enkele stappen voor hij weg vloog. Dit is de laatste scherpe foto die ik kon scoren, de beste van de reeks, daarna moest het allemaal te snel. Ik ben er toch redelijk blij mee.
