We waren vandaag op bezoek bij dochter Ilse in Loenhout. Op de boerderij is er altijd vanalles te fotograferen qua vier- en tweevoetige bewoners. Ik heb dan ook diverse soorten schepsels voor de lens gekregen. Het gezegde "met de kippen op stok" werd hier voor ons in de praktijk gebracht. Eerlijk gezegd vond ik het wel een beetje vroeg want deze jeugdige kippen wilden al iets na vijven hun favoriete slaapplekje opzoeken. Ze hadden daarvoor een achteloos neergezette uitgezakte ladder gekozen. Die ladder lijkt te leiden naar een ronde hoepel waarvan de opening voorlopig gesloten is. De bovenste kip had beslist om tegendraads te zijn en toch te blijven wachten op een opening. Samen met de verdwaalde bloemenposter aan de linkerkant waren er voldoende leuke elementen om dit beeld te kiezen als foto van de dag.
Een korte, leuke wandeling in de buurt van de Neterust in Kasterlee... Als je over de Millekesbrug terug over de Nete richting Houtum gaat staat er aan de rechterkant van het pad een ezeltje in de wei. Het beestje was zichtbaar blij dat we er voorbij kwamen en het volgde ons zelfs een eindje. Na een twintigtal meters kwamen we bij een aanvaardbaar doorkijkje om een foto te maken maar toen was de interesse bij het dier plots weg en ging ie weer aan het grazen. Ik heb toch maar enkele keren afgedrukt. Jammer genoeg hing er prikkeldraad in de weg, maar... daar hebben we een oplossing voor: mijn goede vriend Photoshop liet die snel verdwijnen.
Mooi weer... fietsen! Ergens tussen Kasterlee en het Prinsenpark wordt je aandacht ineens getrokken naar dit bord. Het is niet de eerste keer dat ik er voorbij kom, maar deze keer ben ik er gestopt om er een foto van te maken. Wat lief toch van de autoriteiten dat ze de argeloze fietsers willen waarschuwen voor de losse steentjes die meestal op het wegdek liggen in die 90°-bocht. Het ging me dus echt om dat verkeersbord en het onderschrift. Het ondertussen gekende cliché zwart-wit met behoud van één kleur kwam in dit geval goed van pas.
Ik ben deze namiddag nog eens met mijn fotomaatje Alex op stap geweest om onze drone-skills wat bij te schaven. Sassenhout, tussen Herentals en Poederlee leek ons een leuke locatie. Er is ruimte, er zijn niet erg veel hindernissen, zeker geen hoge en geen in de weg hangende, storende hoogspanningsleidingen, de ideale plek om wat te oefenen, te spelen, te experimenteren en meer ervaring op te doen. Als er dan toevallig wandelaars langskomen dan is dat natuurlijk een buitenkansje. Een aandachtspunt in een foto is lekker meegenomen he. Dat we er zelf ook opstaan in de achtergrond vond ik in dit geval ook wel oke. Dit beeld schetst de situatie en de mogelijkheden om qua standpunt snel een interessante plek te bereiken.
In augustus had ik al een foto van onze druivelaars op Facebook gepost met de vermelding dat het er weer zeer beloftevol uitzag. De druifjes zijn ondertussen rijp, eigenlijk al een beetje overrijp. Maar dat vinden we niet erg, hoe rijper hoe meer suiker en om sap te persen of boerenjongens te maken wordt het nu echt wel de hoogste tijd. Dit is een ieder jaar weerkerende foto trouwens. Ik heb de druifjes ooit beloofd dat ze ieder jaar in mijn jaaralbum mogen als ze zo goed hun best blijven doen.
Prachtig nazomerweer, fietsen dus !!! Tijdens een fietstochtje wil je natuurlijk op z'n tijd ook wel ergens stoppen om iets te nuttigen en aanleghavens zijn er gelukkig nog zat in onze regio. Ik begin me te realiseren dat ik toch enkele autistische trekjes heb. Hoewel mijn voorkeur voor Duvel geen geheim is zijn er toch enkele horecagelegenheden waar ik steevast iets anders consumeer. In Den Engel in Antwerpen bvb. zal ik altijd een Tripel d'Anvers bestellen en in Sas 6 langs het Kempisch kanaal brengen ze zonder vragen meteen een Tripel Trappist van Westmalle naar buiten als ze me op het terras zien neerstrijken... Ach ja, verandering van vloeistof doet drinken zegt het spreekwoord he... Aan mijn petje dat op de tafel ligt is trouwens ook een leuke annecdote verbonden. Ik kocht het ooit in een luchthaven in de VS omdat mijn sterrenbeeld Stier is. Wist ik veel dat dit het logo van de Texas Longhorns is, een American football team, grote rivalen van de Nebraska Huskers. Als je dan op bezoek bij vrienden in Omaha Nebraska tijdens een cafebezoek dat petje op je hoofd hebt, zoek je problemen... en die heb ik ook gehad.
Ik vermoed dat mijn fiets zo langzamerhand een beetje boos aan het worden was want de laatste tijd mocht ie steeds minder vaak mee. Vandaag heb ik geprobeerd het een beetje goed te maken en wat oorspronkelijk bedoeld was als een kort ontspannend ritje werd uiteindelijk toch een flinke tocht. We fietsten kriskras doorheen ons Kempische landschap en in de buurt van Gierle kwamen we langs een ons al langer bekend fijn, smal fietspad langs de Aa, het Gewad. Bij het bruggetje over de rivier zijn we even in de remmen gegaan om ons fototoestel boven te halen.
