Veel plezier aan het weer was er niet te beleven vandaag en als je dan alsnog op jacht gaat naar een foto van de dag moet je wel eens beroep doen op iets wat je enkele dagen geleden gezien hebt. Vlak bij huis had ik deze bloemekes gespot en vandaag heb ik er uitgebreid de tijd voor genomen om ze er mooi op te krijgen. Natuurlijk heb ik het weer opgezocht. Viooltjes zijn het, dat wist ik wel, maar meneer Google vertelde me dat het meer specifiek gaat over driekleurige viooltjes of berg viooltjes. Omdat we hier geen bergen hebben ga ik voor het eerste. Het valt trouwens op dat als ik bloemekes voor de lens haal er telkens een of ander insect mee in beeld sluipt. Enkele weken geleden was het een spinnetje en nu is het een.... ( euhhh, meneer Google bleef het antwoord schuldig ) ik gok: een bladluis???
Een van mijn eigenaardige kantjes is dat ik niet graag de snelste weg ergens naar toe kies. Voor mogelijk interessante fotolocaties onderweg wil ik graag een ommetje maken, je weet maar nooit... Ik vertrek ook meestal te vroeg om onderweg de tijd te hebben één of meerdere tussenstops in te lassen als de gelegenheid zich voordoet. Zo zag ik tijdens zulke toevallige stop deze sportende jongedame. Het moest snel gaan, het duurde volgens mij geen tien seconden voor ik de kleine Sony uit mijn zak gehaald had, ingeschakeld en afgedrukt. Dat ding staat standaard op automatisch voor dit soort gelegenheden en het ontgoochelt mij maar zelden. Voor de aardigheid even de exif gegevens: Iso 125 - 1/1000 - F4. Ik heb daar zelf geen enkele verdienste aan. De stand automaat is zonder meer betrouwbaar. F4 is voor de kenners misschien ongeloofwaardig maar met zulke kleine sensor maakt dat echt niet zoveel uit. Ik noem het een lucky shot, maar ik ben er blij mee.
Donderdagavond, fotoclubavond. We beginnen nu echt gericht naar het komende fotosalon toe te werken. Tegen één november moeten we er weer helemaal klaar voor zijn. Vandaag hadden we een zgn. print-forum. Dat wil zeggen we toonden al eens geprinte werken die in aanmeking zouden kunnen komen. Uiteraard is er ook een digitaal gedeelte in ons salon maar de hoofdzaak blijft natuurlijk de werken die op fotopapier gepresenteerd worden in de grote zaal van het OC. Niet iedereen was aanwezig, dat is ook geen verplichting. Zeg maar een dikke helft van de leden hebben erg leuke dingen getoond. Het ziet er naar uit dat het weer toppie wordt. Ook tijdens de vergadering heb ik mijn Sonytje meestal binnen handbereik en terwijl de overige leden de prachtige prints van Rob aan het becommentariëren waren ben ik even naar achter geslopen om dit beeld te schieten.
Ik ben in de late namiddag nog eens naar de Ark van Noe gereden. Dat is namelijk een locatie die door onze fotoclub aangeduid is als plaats waar we leuke plaatjes moeten gaan scoren. Ik was er al eerder deze week en deze keer had ik zowel de Canon met de 16-35 er op (voor panorama's), de Sony (die heeft een all-round 24-200 aan boord) en de de drone meegenomen. Ik heb meerdere leuke opnames mee gebracht en de keuze was niet makkelijk om er één uit te lichten. Deze fietser die over de Netebrug komt gereden gaat met de palm lopen vandaag. Aan de volgers om te oordelen of dit met de Canon, de Sony of de drone gemaakt is...
Met dergelijke titel denken mensen die mij kennen meteen aan bier. Maar niks is minder waar in dit geval. We hebben een logé. De woef van Lucien en Chris verblijft een weekje in huize Pol en Josee. Chouffe is zijn naam en of dat dan weer wél met bier te maken heeft laat ik in het midden. Terwijl de baasjes op reis zijn naar Milaan mogen wij van het gezelschap van deze superlieve vierpoter genieten. Het is een shelty en voor niet hondenkenners: het is een, eenvoudig omschreven: mini Lassie. Het is een erg sociale vriend en morgen gaan we zodra het weer het toelaat samen al eens de omgeving bewandelen. Ik heb al meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om 'm te bombarderen tot model van de dag.
Mede door het kl**teweer werd het een zeer foto-arme dag. Dan zoek je in de loop van de avond alsnog een onderwerp of inspiratie voor een ultiem fotomoment om toch nog een foto van de dag te scoren. Het hoeft niet altijd even serieus te zijn natuurlijk, een beetje meligheid in het leven moet kunnen vind ik. Zo kwam ik terecht bij een vaasje met extreem wegkwijnende margrieten. Het vrouwke had die eigenlijk gered na een giga regenbui eergisteren. Ze lagen omgewaaid, kletsnat op de grond en om ze nog enige glorie te gunnen werden ze in een glaasje op de vensterbank gezet, voorzien van voldoende water. En dan blijkt dat zoiets foute boel is... water drinken is nergens goed voor !!!
Hoewel ik eigenlijk altijd probeer zoveel mogelijk afwisseling te brengen in mijn fotografie heb ik vandaag een vergelijkbaar beeld als dat van gisteren in de aanbieding. Avondrood is iets waar iedere fotograaf wel voor valt vermoed ik. En toch is het alweer niet helemaal geworden zoals ik gehoopt had. Toen ik iets voor tienen even naar buiten liep om te zien of het blauwe uurtje zich al aandiende zag ik dat er erg mooi rood licht op de onderkant van de wolken zat. Ik ben zo snel mogelijk naar een plek gereden met vrij uitzicht maar zulke magische momenten duren blijkbaar niet lang. Toen ik daar vijf minuten later aankwam was de kleurenpracht alweer grotendeels verdwenen. Avondrood was er nog nog wel aan de horizon en daar doe ik het dan maar voor.
