Kleindochter Julie was vanavond op bezoek. Papa en mama gingen uit eten met vrienden en alleen thuisblijven leek haar niet zo leuk. We hebben samen ook lekker gegeten en daarna hebben we wat oude fotoalbums boven gehaald. Als opa een hobbyfotograaf is mag je zo iets verwachten he. Voor Julie waren de meeste foto's nooit eerder geziene beelden en het vrouwke keek graag mee. Ze hebben samen wat afgelachen. Ik heb, zoals ik dat wel vaker doe, stiekem mijn Sonytje op tafel gelegd en regelmatig op de afdrukknop gedrukt. De hele serie is leuk trouwens en verdient het eigenlijk van in zijn geheel bekeken te worden maar hier plaats ik er traditiegetrouw maar één. Misschien morgen op Facebook...
Grote Paasmarkt in zorgtehuis Hoevezavel vandaag. Telkenjare is dat een druk bezocht evenement. Het is er altijd beregezellig met allerhande kraampjes, door de bewoners en vrijwilligers gemaakte prullaria, personeel, familie... kortom, het lijkt wel alsof bij deze gelegenheid de loomte van de wintermaanden wordt weggeveegd door een fikse verse energiestoot. Dat er ook iets te drinken is draagt ook bij tot de gezelligheid natuurlijk en dan is er nog iets... Theresia en haar helpers organiseren telkens een grote wafelenbak. Jammie, jammie. Als huisfotograaf heb ik dat uiteraard ook vastgelegd. Een bijkomende reden daarvoor is dat ik met het plan rondloop om tijdens het volgend salon van onze fotoclub een reeks te presenteren rond interactie tussen mensen. Samen werken, samen genieten, samen spelen, samen praten enzomeer... Ik hoop in de loop van het jaar nog diverse foto's te kunnen maken die in dat rijtje passen om voldoende keus te hebben en bij deze heb ik er nu dus "samen wafelenbak" aan toegevoegd.
We hadden weer een logee vandaag. Wij mochten een hele dag hondesitten. Jultje, de huiswoef van zoon Michael en zijn gezinnetje was te gast in huize Pol en Josee. Dan gaan we aan de wandel natuurlijk. De energie van Jul is ongekend, hij is in de fleur van zijn leven en van Hongaarse Visla's is het sowieso geweten dat ze veel beweging nodig hebben. Tot we in het bos zijn houden we hem aan de lijn (en daar krijg je lange armen van), maar als de kust veilig is laten we hem rennen. Zelf zijn we niet meer zo fit dat we ons kunnen meten met zijn sprintprestaties maar als we het slim spelen kunnen we hem toch moe maken. Het vrouwke blijft bvb soms 100 meter achter en dan roepen we hem om beurten. Al doen we dat tien keer na elkaar, dan blijft ie toch telkens een spurtje trekken. Enkele keren heb ik dan ook het fototoestel in aanslag als ie weer naar mij toe komt gelopen. Als we dan thuis komen is ie afgemat genoeg om een tijdje heerlijk rustig in de zetel te liggen.
Ik heb me vandaag doorheen de Blankenbergse foto-oogst van gisteren gewerkt. Niet alleen de interieur opnames van het appartement van Lucien en Chris passeerden door de Raw bewerker en Photohop om ze zo goed mogelijk af te leveren maar uiteraard heb ik ook wel menige andere onderwerpen in beeld genomen, in Blankenberge is er wel meer te zien en te fotograferen he. Op de dijk viel het me op dat er hard gewerkt wordt om de vele strandbars in te richten en klaar te krijgen voor de toeristen die waarschijnlijk al tijdens de paasvakantie zullen opdagen. Voorlopig liepen die daar nog niet rond en dat gaf mij de gelegenheid om dat allemaal eens zonder in de weg lopende mensen te fotograferen. Ik heb me vandaag ook met die beelden een tijdje bezig gehouden en na behoorlijk wat belichting- en kleur-optimaliseren vind ik dit wel een erg leuk beeld geworden. Je zou je zo op een strand in Marocco wanen, ware er niet de natte trap en de dreigende wolken.
Ik ben vandaag met het vrouwke naar Blankenberge gespoord samen met haar neef Lucien en Chis, zijn halve trouwboek. Die hebben daar namelijk een gloednieuw appartement gekocht, buiten het centrum en toch maar 500 meter van de pier, rustig gelegen, met zicht op de omliggende natuurgebieden. Ze hadden me gevraagd om er wat foto’s van te maken want het is de bedoeling dat het zeker enkele maanden per jaar in de verhuur gaat. Als uitdaging zag ik dat wel zitten. Interieurfotografie is een vak apart en zoals ik wel vaker heb aangegeven: ik wil mijn fotografie-interesse zo breed mogelijk houden. Ik ben er een hele tijd geconcentreerd bezig geweest met compositie, verticale en horizontale lijnen, perspectief, interessante standpunten en leuke details. Vanavond heb ik de oogst al eens snel bekeken ( na het voetbal op TV ) en ik ben best tevreden met het resultaat. Uit de vele foto’s wil ik er lukraak eentje tonen hier. De rest gaat morgen met WeTransfer naar Lucien en Chris.
Exif: ISO 100 - F 7,1 - 1/15 sec met 16 mm, uiteraard van op statief.
Ik ben de laatste tijd enkele keren naar Antwerpen gespoord. Als de trein bij het verlaten van Herentals over de spoorwegbrug rijdt dan zie je op de oever van het Albertkanaal een nieuwe brug liggen. Ze is bijna klaar en ze zal binnenkort op haar plaats worden gelegd om de oude te vervangen, de doorvaart voor schepen op het kanaal moet immers worden verhoogd. Dat ik aan de lokroep om bruggen te fotograferen niet kan weerstaan zullen mijn vrienden wel weten ondertussen. Er kwamen er al tientallen voorbij tijdens al die jaren met dagelijkse foto’s. Ik had me voorgenomen om van uit een standpunt tussen de onder constructie zijnde nieuwe spoorbrug en de brug van N13, de Lierse Weg, de twee bruggen in symmetrie te fotograferen. Tijdens het blauwe uurtje ben ik er naar toe gereden vandaag met de groothoek op mijn toestel maar de zone van waaruit ik wilde fotograferen was door de afgesloten bouwwerf helaas onbereikbaar. Opgeven staat niet in mijn woordenboek en ik heb het dan maar anders aangepakt. Van op het fietspad langs de N13 kreeg ik beide bruggen ook in beeld, weliswaar net iets anders dan gepland maar de avondschemering helemaal links, de site van “Lu”, het vroegere “De Beukelaar”, en de lichten van over de brug rijdende auto’s zijn extraatjes die dit toch ook een leuke opname maken.
Exif: ISO 250 - F 9 - 30 sec - 16 mm, met de 16-35 op de Eos 5D Mk IV
We zijn in het CC van Brasschaat gaan genieten van de foto-tentoonstelling van de BVNF (Bond Verantwoorde Natuur Fotografie), een vette aanrader trouwens!!! Omdat we toch in de buurt waren zijn we na het zien van de prachtige beelden en de al even interessante AV-reeksen nog even verder gereden naar Loenhout om dochter Ilse en haar gezinnetje te bezoeken. Op één na waren de kids uitgevlogen maar het was toch vanouds gezellig, ook al omdat de kachel in de woonkamer haar best deed om de nationale energieleveranciers te slim af te zijn. Eigenlijk vind ik dat we in het ABV (Algemeen Beschaafd Vlaams) eerder moeten spreken over stoof i.p.v. kachel en ik voel me in de nabijheid van zulke sympatieke warmtebron meteen 60 jaar terug gekatapulteerd in de tijd. Ik heb de foto ook een lichte bewerking meegegeven om dat gevoel nog wat meer te accentueren.
