Eenvoud siert. Deze eenzame knotwilg langs de Rode Loop in het gehucht Vorsel deed erg zijn best om mijn aandacht te trekken toen ik er voorbij gefietst kwam deze namiddag. Hij leunde een beetje extra over het water om me een nog net iets leukere spiegeling te bieden en ik ben hem daar dan ook erkentelijk voor. Hij mag in mijn jaaralbum 2025.
Afwisseling in de keuze van onderwerpen in de fotografie blijft mijn motto. Plots krijgt het woord tooghangers hier een totaal andere invulling. We hadden besloten onze namiddagkoffie te gaan drinken bij Balance Health Center, te voet wel te verstaan, een wandeling van zo'n 10.000 stappen. Toen we daar gezellig zaten druppelden de danseresjes binnen die het volgende lesuur zouden in actie komen. Deze drie kapoenen hadden zich op een barkruk gehesen en waren druk in conversatie met juf Inge. Zoals bijna altijd had ik het kleine Sony toestelletje binnen handbereik. Ondanks de felle lampjes die in de lens schijnen vind ik het toch een leuke opname en zeker waard om als foto van de dag te fungeren.
Het vrouwke wilde naar het shopping centrum in Olen. Ik wilde wel mee, niet om te shoppen maar om wat rond kijken in de buurt. Ik heb voor de verandering eens niet langs het kanaal gewandeld maar enkele blokken om gelopen. Te voet zie je dingen waar je met de wagen meestal achteloos voorbij raast. Dit restaurant, 't Gerecht, had ik al wel vaker uit mijn ooghoek gezien maar deze keer schonk ik er wat meer aandacht aan en warempel, het leek me zeker een interessant oud bouwwerk. Uiteraard ben ik dat gaan opzoeken. Het dateert eigenlijk al uit 1615 en het stond oorspronkelijk in Zepperen. In 1974 moest het daar weg omdat er een verkaveling kwam. Er werd aan gedacht het naar Bokrijk te verplaatsen, maar uiteindelijk werd het heropgebouwd in Olen. Onlangs werd het volledig gerenoveerd met behoud van het authentieke karakter en ondertussen is het een klasserestaurant. Zelf hebben we er de benen nog niet onder de tafel geschoven maar na het zien van de kaart en het lezen van enkele recensies bekruipt met toch de goesting om er eens binnen te gaan hoewel het niet meteen het goedkoopste etablissement uit de buurt is...
We moesten naar Mol, wat spullen halen en tijdens de terugrit zijn we even gestopt op de parking van Café Sas 7. Na een koffie hebben we een leuke wandeling gedaan langs het Kempisch Kanaal, rond de Dekshoeve Vijver en via de Franse Baan weer terug naar de wagen. Het clubhuis van de Geelse kajakvaarders ligt langs het kanaal tussen Sas 7 en Sas 8 en met wat geluk kun je de atleten daar bezig zien in hun vaartuigen. Ik vond het zelf te koud om te fietsen vandaag maar deze sportievelingen zijn blijkbaar erg gehard en wintervast. De naam Bastiaens op een van de bootjes zette mij er toe aan mijn vriend en toeverlaat Google nog eens te raadplegen en zo vond ik dat de club best succesvol is in de Belgische kajakwereld en dat de nationale driekleur op dat bootje niet toevallig is…
Van achter het raam leek het best aangenaam fietsweer en ik ben er in getrapt. Toen ik eenmaal vertrokken was bleek het toch wel erg, heel erg frisjes te zijn. Het is dan ook een zeer kort rondje geworden. Toch heb ik onderweg weer enkele foto's kunnen scoren binnen een project waar ik mee bezig ben. Misschien is het wel een idee om een reeksje te maken in zwart wit met als onderwerp de fiets- en andere tunnels in Kasterlee. Je weet maar nooit of het iets kan zijn voor het alternatieve gedeelte van ons volgende fotosalon in november. Je kunt er niet vroeg genoeg aan beginnen. Vorige week toonde ik er ook al eentje en dit is zeker ook een kandidaat. Ik kon nog een derde vangen vandaag trouwens maar op deze pagina's toon ik er elke dag slechts één he...
Ik moest vandaag even naar Bergen op Zoom om in de TechRepair Shop een toestel op te halen. Fotomaatje Alex wilde best mee en natuurlijk hadden we daar fotoplannen aan vastgeknoopt. We hebben tijdens de terugrit een klein ommetje gemaakt om in Kalmthout het Arboretum te bezoeken. In deze tijd van het jaar staat de hamamelis - de toverhazelaar - in bloei en het is niet de eerste keer dat ik daar mijn lens op richt. Eerlijk gezegd vond ik dat we al iets te laat waren maar we konden toch nog volop genieten van al dat moois. Ik heb tientallen foto's geschoten en uiteindelijk was het moeilijk kiezen. Uiteindelijk heeft het vrouwke me uit mijn twijfels geholpen: deze !!! Morgen zal ik er ook nog wel enkele andere op Facebook knallen.
Het kan niet op! Alweer zulke mooie dag, alweer hebben we van een mooie wandeling genoten. Deze keer zijn we met de wagen naar het gehucht Achterlee gereden, aan de andere kant van het dorp. Met het plan om er een koffie te nuttigen na de wandeling hebben we een parking gezocht bij café De Perenboom. De route die ik uitgestippeld had kruiste enkele keren de spoorweg Herentals -Turnhout en we liepen er ook een tijdje langs. Dat je dan wel eens een trein ziet voorbij komen is logisch. Deze treinstellen, MS75, in de volksmond “varkensneuzen” genoemd rijden na bijna 50 jaar dienst nog steeds op de lijn Antwerpen - Turnhout. Het is vaak een optie om een relatief lange sluitertijd te kiezen om beweging in beeld te krijgen bij het fotograferen van een voorbij rijdende trein, maar met dit mooi licht heb ik eens voor een andere aanpak gekozen… erg korte sluitertijd, beeld bevriezen, en zowel omgeving, achtergrond en trein scherp er op. De welverdiende koffie achteraf smaakte heerlijk trouwens.
