In corona tijden hadden we in onze fotoclub beslist iedere laatste zaterdag van de maand een wandeling te organiseren. Zo konden we in open lucht en in kleine groepjes toch dingen doorpraten in plaats van binnen te moeten vergaderen. Vandaag hebben we die routine weer opgepikt en omdat corona ondertussen een veel kleiner probleem geworden is mocht de afstand ook al wat groter zijn. Ik had meteen de taak op mij genomen om de eerste wandeling te organiseren en de Lommelse Sahara leek mij een geschikte bestemming. In de loop van vorige week was ik samen met enkele vrienden al eens op verkenning geweest en vandaag was het dus de beurt aan de foto-collega's. Ondanks het voorspelde mindere weer waren we met z'n zevenen en we hebben van de tocht genoten op alle gebied, ook al omdat de weergoden veel milder waren dan verwacht. Niet alleen de wandeling viel in de smaak trouwens er werd ook flink wat af gefotografeerd. Uiteraard heb ik zelf ook mijn duit in het zakje gedaan. Toen ik twee ganzen in het visier had kwam er plots een boomstam voorbij geslopen en daar heb ik dan in tweede instantie maar op gefocust. Het kan natuurlijk ook zijn dat die boomstam er al lag maar dat ik die nog niet eerder gezien had he...
Toen onze kleinkinderen nog veel jonger waren kwamen ze dikwijls bij oma en pake Pol logeren. Een buurmeisje, Elske, die iets ouder was, vond het geweldig. Ze kwam dan thuis spelen en ze was als het ware een hulp baby-sit. Jaren later heeft Elske nu zelf twee kids en toen ze deze namiddag de kroost van school had afgehaald kwamen we haar toevallig tegen in het dorp. We hebben haar even tegengehouden om een leuke babbel te doen. Uiteraard hoorden daar ook enkele foto's bij. Dit is er één van.
Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden dat we moesten afscheid nemen van Phaido, de beste hond die ooit leefde. Eerlijk gezegd is de pijn nog altijd niet weg. Vandaag was het best druk in het bos en dan zie je weer die hondjes waar Phaido vroeger mee speelde. We zagen o.a. Spike en Nico en die hadden hun baasje meegenomen op de dagelijkse wandeling. We hebben een tijdje samen gelopen maar dat jonge geweld konden we uiteindelijk niet volgen. Pas toen ze al een eind voorop waren dacht ik er aan alsnog een foto te maken.
Om wat afwisseling in onze dagelijkse wandelingen te brengen zijn we vandaag naar Ten Aard gereden. Een eind langs het kanaal dan naar de Molen in het veld en vervolgens langs de Rundsvoort en de Hanestrik weer naar de wagen bij Bloemmolens. Langs het kanaal liepen we onder de N19g door en natuurlijk kon ik niet weerstaan aan de lokroep van een symmetrische foto. Ik had meteen het plan om 'm thuis in zwart wit om te zetten en toen ik dat gedaan had vond ik dat ik er toch nog een tikkeltje kleur moest in laten. Dat dreef gelukkig vlak voor de camera op het water.
Ik had tijdens de dagelijkse wandeling weliswaar enkele foto's geschoten maar bij nader inzien zat er weinig bruikbaars bij en dus zat ik vanavond met een dilemma: ofwel doe ik iets in Photoshop met een foto van eerder deze week ofwel maak ik alsnog een nieuwe opname. Het is het tweede geworden. Ik ben met de camera op statief de februarinacht in getrokken en 25 meter achter ons huis heb ik aan de 5 berken die we daar bijna 50 jaar geleden geplant hebben gevraagd om voor me te poseren. Een zaklamp om een beetje te belichten en 30 seconden sluitertijd meer was er niet nodig om tot dit beeld te komen. De vijfde berk (rechts) kreeg wat minder zaklamplicht merk ik nu pas, maar daar kan ik mee leven en die berk vond dat waarschijnlijk ook niet erg.
Ik ben vandaag met mijn geocache maatje Jackie naar Antwerpen geweest. In het havenhuis was een meet and greet geocache-event en we vonden dat een unieke kans om dat toch wel erg speciale gebouw eens van binnen te zien. Jammer genoeg konden we alleen in de cafetaria op het gelijkvloers terecht en onze hoop om tot boven in de glazen constructie te geraken moesten we snel opbergen. Na ons bezoek, dat dus veel korter uitviel dan gepland, zijn we dan maar een wandeltocht in de buurt gaan maken. Maar voor we daar aan begonnen vond ik het nodig toch nog eerst weer maar eens een zoveelste foto van het havenhuis te maken met mijn gezellen er bij. Jackie en zijn vrouwke zijn de GPS aan het raadplegen en die lijken wel erg klein met zulke indrukwekkende achtergrond.
We zijn vandaag onze wandelkilometers gaan plukken in Herentals. Samen met zoon Mike en zijn gezinnetje hebben we genoten van de natuur rond het Netepark. Ook de huiswoef Jul was van de partij en toen ik hem vroeg om even te poseren voor een foto deed hij dat graag.
