Ik fietste vandaag een eind over de fiets-o-strade F 105. Die loopt langs de spoorlijn Herentals-Mol-Leopoldsburg. Als recreatieve fietser ben ik niet meteen een grote fan van die fietssnelwegen maar soms waag ik me er toch op ondanks de vele voorbij suizende, voor niks wijkende speedpedelecs. Langs de spoorlijn zie je natuurlijk een trein al van erg ver aankomen en dan heb je tijd zat om te stoppen, je fototoestel in aanslag te nemen, een verantwoorde compositie uit te dokteren en op het goede moment enkele beelden te scoren. Deze vind ik zelf best geslaagd. Het is niet de eerste trein die op deze pagina's voorbij komt maar na wat vergelijken en twijfelen vond ik dit wel de beste foto uit de oogst van vandaag.
Alweer waren de weersvoorspellingen niet goed en alweer hebben we het er op gewaagd om alsnog te gaan fietsen en alweer hebben we het droog gehouden. Meer nog: het was een meestal zonnige en best aangename tocht. Een extra opsteker was dat het vrouwke zich veel beter voelde dan de voorbije dagen, de last aan de schouder lijkt verleden tijd en die is dus mee op pad gegaan. Ergens tussen Retie en Dessel, in de buurt van het Campinastrand tegenover Het Vijverzicht zag ik op de rand van een van de Goor plassen twee zwanen. Toen ik stopte, afstapte en dichterbij kwam met mijn fototoestel in aanslag bleven ze gewoon op dezelfde plaats. Dat gaf mij de gelegenheid om bij elke voorzichtige stap dichter telkens een foto te maken. Thuis heb ik uit de reeks er een gekozen voor deze pagina.
Ach, je moet niet altijd klakkeloos geloven wat de weermannen -vrouwen en de buienradar vertellen. Vandaag zou er zowat de ganse namiddag 50, 60 en 90 procent kans op regen zijn. Toen ik rond half drie eens naar de lucht keek en ook even naar het zuidwesten, had ik er alle vertrouwen in dat ik het wel droog zou houden en ik ben dan ook weer vertrokken voor een rondje fietsen. Watervoort, Herentals, stukje fiets-o-strade 105, langs het kempisch Kanaal terug tot bij den Thys en zo weer naar huis... een goede 25 km vond ik genoeg om even mijn nodige dagelijkse lichaamsbeweging te plukken. Langs het Kempisch Kanaal, in de buurt van de baileybrug, het heet daar Gebeunt, zag ik de kans schoon om nog eens iets met symmetrie in elkaar te knutselen. Camera tegen de grond en de roodwitte bescherm rasters links en rechts waren de glijbaan waarlangs de blik de verte opzoekt. De bewoning links doorbreekt de symmetrie wel maar daar hou ik even geen rekening mee.
Vandaag ben ik eens in de loop van de namiddag naar Herentals gefietst. De foto-oogst van vorige maandag avond was nogal magertjes en ik mikte op een herkansing. Woensdag namiddag leek me ideaal omdat de schoolgaande jeugd dan geniet van een vrije namiddag. En deze keer heb ik meerdere leuke shots kunnen scoren. Het hoeven niet altijd high-tech toestanden met bulderende basklanken te zijn om klanten te lokken. Ik heb me deze keer geconcentreerd op enkele simpele attracties waar de kinderen hun talenten konden toetsen aan de moeilijkheden die ze voorgeschoteld kregen. Of het nu springen is over rond draaiende obstakels of pogingen tot koprol hangend aan elastische riemen, het waren evenzovele potentiele fotodoelen. Deze jonge knaap kon ik van uit een dichtbij en laag standpunt in volle actie te pakken krijgen. Meer op https://www.facebook.com/pol.schrijvers .
Het is niet de eerste keer dat de molen van 't veld onderwerp is op deze pagina's. Maar er is een goede reden om nog eens in herhaling te vervallen. Ik was in de loop van de vooravond nog even een uurtje gaan fietsen en toen ik voorbij de molen kwam zag ik dat de restauratie nu helemaal voltooid is. Hij staat weer te pronken in zijn nieuwe kleed en mooie wieken. Ik kon het niet laten om hem nog maar eens te fotograferen.
Ik had met fotomaatje afgesproken om vanavond als het donker werd eens over de foor te lopen in Herentals met onze camera's en statieven. Rond kwart voor negen begonnen we er aan en eenmaal bij de markt aangekomen... ontgoocheling... er waren nog hooguit 5 of 6 attracties actief... We hebben alsnog gedaan waarvoor we gekomen waren: sfeer, lichtjes, kleur, de kick, de spanning, kortom, het kermisgebeuren vastleggen. Bij deze attractie heb ik een hele tijd met de instellingen gespeeld, meer bepaald met de sluitertijd. Met 0,6 seconde vond ik dit beeld de actie het best weergeven.
Ik had vanmorgen al een klein rondje gefietst om mijn dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en in de loop van de namiddag wilde ik samen met het vrouwke naar Herentals kermis gaan om wat foto's te scoren maar vooral om de beste smoutebollen van het universum te proeven bij Storms. Voor we vertrokken had ik al even op het terras gezeten bij De Lichtaartse Kwezel, een kroeg twee huizen van onze thuis richting dorp. Er was live music aangekondigd en dat wilde ik natuurlijk ook zien (en horen). Als ex-beroeps laat ik me nooit uit over de kwaliteit, maar het repertoire en de respons bij de zeer talrijk opgekomen bezoekers zorgden er alleszins voor dat het een meer dan geslaagd initiatief was. Liever dan een foto uit de oogst van de foor in Herentals toon ik vandaag "Het Larums Trio", die de stemming er in brachten. Morgen en de volgende dagen zijn er trouwens nog kansen zat om Herentals Kermis in beeld te brengen.
