Ik had vanmorgen al een klein rondje gefietst om mijn dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en in de loop van de namiddag wilde ik samen met het vrouwke naar Herentals kermis gaan om wat foto's te scoren maar vooral om de beste smoutebollen van het universum te proeven bij Storms. Voor we vertrokken had ik al even op het terras gezeten bij De Lichtaartse Kwezel, een kroeg twee huizen van onze thuis richting dorp. Er was live music aangekondigd en dat wilde ik natuurlijk ook zien (en horen). Als ex-beroeps laat ik me nooit uit over de kwaliteit, maar het repertoire en de respons bij de zeer talrijk opgekomen bezoekers zorgden er alleszins voor dat het een meer dan geslaagd initiatief was. Liever dan een foto uit de oogst van de foor in Herentals toon ik vandaag "Het Larums Trio", die de stemming er in brachten. Morgen en de volgende dagen zijn er trouwens nog kansen zat om Herentals Kermis in beeld te brengen.
We waren nog maar eens naar de Lentehei gefietst, daarna hebben we even van Herentals kermis geproefd. Tijdens het terug naar huis rijden langs het Kempisch Kanaal had ik het plan opgevat om aan de brug bij de Olense Steenweg even te wachten op fietsers op de brug om die in het tegenlicht te fotograferen en zo bijna silhouetten te zien en die dan in zwart wit om te zetten. Fietsers waren er zat, maar ik had het tijdstip blijkbaar een beetje verkeerd ingeschat. De diverse pogingen met Silver Efex om er iets uit te puren wat meer met mijn intensie overeenkwam konden mij niet echt bekoren. Ik vond uiteindelijk de originele kleurversie nog de beste en die toon ik dan ook bij deze.
05 september - Amerikaanse begraafplaats Margraten
Ik had op het net een vervangmuis gevonden voor de oude Atari. Margraten in Nederlands Zuid Limburg vond ik niet te ver om er vandaag meteen naar toe te rijden en uiteraard knoop ik daar dan ook wel wat fotoplannen aan vast. Leuke onderwerpen vinden in die regio is niet moeilijk. Het voorspelde minder goede weer bleek helemaal vals alarm en ik heb dan ook volop genoten en ik ben met een goed gevuld geheugenkaartje terug thuis gekomen. Het Amerikaanse militaire kerkhof in Margraten was nummer één op mijn lijstje van te bezoeken plekken en daar was ik behoorlijk onder de indruk... 8301 graven van jonge mensen die het ultieme offer brachten voor onze vrijheid, daar word je toch wel even stil van. Op deze pagina plaats ik iedere dag maar één foto maar op facebook zal ik er nog wel een aantal uploaden. Als je meer wil zien zet ik er voor één keer ook het adres bij: https://www.facebook.com/pol.schrijvers.
We zijn vandaag nog eens naar het shopping center in Olen gefietst. Het vrouwke wilde nog eens enkele winkels bezoeken en ik kan me dan ondertussen ook wel bezighouden terwijl zij haar ding doet. Er was pas regen voorspeld in de vooravond en inderdaad, het was best goed fietsbaar weer deze namiddag, op de pittige wind na dan, maar daarvoor hebben we electrische ondersteuning he. Waar je ook fietst in onze regio, je rijdt vaak tussen lange wanden van mais, velden links en velden rechts. Ik kon het niet laten om dat ook eens te fotograferen en ik vraag me eigenlijk af of dit allemaal als voeder voor de veeteelt bedoeld is, en welke dieren daar dan mogen van smullen of dat er ook een deel in onze eigen voedselvoorziening terecht komt.
Mensen die mij kennen of volgen weten dat ik niet vies ben van symmetrie, ik zoek er vaak naar in mijn fotografie. Deze fiets- en voetgangersbrug over de Schotense Vaart in Turnhout heb ik nog eens van uit een extreem laag standpunt gefotografeerd, het kantelbaar schermpje van mijn Sonytje was me zeer behulpzaam. Het is een foto van gisteren trouwens. Vandaag ben ik niet aan fotograferen toegekomen omdat ik eigenlijk zowat de ganse dag gefrustreerd gevochten heb met een oude Atari computer. Als, ondertussen al meer dan 10 jaar met pensioen zijnde beroepsmuzikant gebruikte ik vroeger dat 30 jaar oude ding om muziekjes te programmeren in het nooit geëvenaarde programma Notator. Vandaag wilde ik nog eens iets in elkaar knutselen maar ik heb de muis laten vallen en die is stuk, niet te repareren… Programma geblokkeerd en niks gesaved gvd !!! Muis nergens meer te vinden -eerste versie- ook niet op het net, tja… Ik vrees dat als ik nog eens creatief wil zijn met muziek maken ik toch naar een meer recent programma zal moeten overschakelen. Mijn Mac heeft al enkele knipoogjes naar mij geworpen.
We waren naar Turnhout gefietst en langs het onverharde fietspad tussen de Veedijk en de Steenweg op Tielen zagen we warempel een aantal geiten die stonden te grazen in een omheind natuurgebied. Nu ja, grazen kun je het eigenlijk nauwelijks noemen, het lijkt me niet meteen het meest geschikte gebied om iets eetbaars te vinden maar deze beesten deden toch hun best. Uiteraard zijn we gestopt om wat foto's te maken. Je krijgt in onze streken niet echt vaak de mogelijkheid om grazende geiten te fotograferen he. Deze haantje de voorste wilde komen zien wat ik aan het doen was en dat gaf mij dan weer de mogelijkheid om 'm in close-up in beeld te nemen.
Een aantal jaren geleden werden we steeds vaker geconfronteerd met processierupsen en ik moet ootmoedig vertellen dat ik er zelf ook ooit slachtoffer van werd door een onvoorzichtige greep achter een boom om een geocache te pakken. Ondertussen is de bestrijding goed op gang gekomen. Uit de bevindingen van natuurwetenschappers bleek namelijk dat een van de simpelste en meest effectieve middelen is: de hulp inroepen van koolmeesjes en pimpelmeesjes. Er werden alom nestkastjes gehangen om de vogeltjes een verblijf te bieden en tijdens onze fietstochten zien we tegenwoordigvaak om de twee of drie bomen zo een kastje hangen. En... het moet gezegd, de vogeltjes doen hun best want we hebben nog weinig last van die jeukbezorgers.
Ik was zonder vooropgezet doel vertrokken om tijdens een droog moment toch wat kilometers te fietsen en na wat willekeurig links-rechts nattevingerwerk stond ik plots voor een wegafsluiting op Groot Rees. Ah ja, ik had het moeten weten, laatste weekend van augustus, short rally van Kasterlee... Dan kun je 15 € betalen om verder te wandelen en overal goed zicht op de racende auto's te hebben maar ik was eigenlijk vertrokken om te fietsen. Anderzijds interesseerde het gebeuren me wel, al was het maar om wat leuke foto's te scoren. Terreinkennis is dan belangrijk en ik kon toch makkelijk een plek bereiken waar ik dicht genoeg bij het parcours kon komen om ongehinderd te fotograferen. De oogst was best leuk. Thuis zat ik, zoals zo vaak trouwens, weer met keuzestress. Bij de vele geslaagde opnames was er een reeksje van een BMW die driftend door de bocht kwam en daar één foto uit kiezen zou niet het zelfde verhaal verteld hebben. Ik heb dan maar een drieluik gemaakt van 3 opeenvolgende foto's en ze in één enkele jpeg samengevoegd. Zo kan ik me toch houden aan mijn zelf opgelegde regel van één foto per dag. Nog even er bij vertellen dat, hoewel het er gevaarlijk uitziet, de bestuurder de wagen probleemloos uit de slip en weer op de rechte baan bracht.
Ik voelde me vandaag helemaal niet lekker, buikpijn, een maag die volledig overhoop lijkt te liggen... misschien een gevolg van de vele smoutebollen gisteren? Of is er iets anders aan de hand? Ik heb mezelf wel gedwongen om alsnog er op uit te trekken met mijn vriend de e-bike en uitgeput maar voldaan kwam ik terug thuis na een niet al te lange tocht met enkele beelden op het geheugenkaartje van het Sonytje. Bruggen waren altijd al onweerstaanbare onderwerpen in mijn fotografie maar het was weer een hele tijd geleden dat ik me nog eens had laten verleiden. De brug van de Lierseweg in Herentals en de er achter liggende nieuwe spoorwegbrug vormden hier samen een grafisch interessant geheel. Ik vond het een stop waard en het resultaat wil ik graag in mijn jaaralbum bewaren.
Tijdens het begin van deze week werden er meerdere wandelingen naar de kermis gedaan met de bewoners van Hoevezavel en om alle vrijwilligers te bedanken werd er vandaag een eet-maar-veel-smoutebollen festijn georganiseerd. Daar wilden we graag bij zijn als gerenommeerde smulpapen. Maar eerst zijn we de ondertussen al 94-jarige Louis, de lievelingsnonkel van het vrouwke, gaan bezoeken in het Kapittelhof, dat andere zorgtehuis in Lommel. We hebben gezellig bijgepraat, iets geconsummeerd en het vaste voornemen gemaakt snel terug te komen. Natuurlijk kon ik het niet laten die twee even in beeld te nemen. Zoals je ziet lust Louis op die leeftijd nog altijd wel een frisse pint, het vrouwke niet en mijn Duvel heb ik zedig buiten beeld gehouden. Ik realiseer me nu dat het al de vierde keer is deze maand dat het vrouwke ergens in de foto van de dag te zien is. Tja, in mijn streven naar afwisseling is dit niet meteen het beste voorbeeld maar in dit geval vond ik het niet erg... jullie toch ook niet?
De beloofde regen hebben we vandaag dus gekregen, t.t.z. een heel klein beetje. Rond 3 uur heeft het precies 9 minuten en 32 seconden wat gedruppeld. Daarna klaarde het snel weer op en in in de verste verte was er in de lucht of op de buienradar weer geen spoor van nattigheid meer te bespeuren. Wat doe je dan? Juist ja… fietsen.
Het werd geen al te grote tocht deze keer, via De Roerdompstraat en het Kempisch Kanaal naar Herentals en langs de Watervoort terug. De nodige tussenstops om te fotograferen en een Duvelke bij den Druyts in Herentals kunnen we ondertussen routine noemen. Het was bijzonder genieten van de prachtige luchten vond ik en het is dan ook niet toevallig dat er zo eentje in deze foto is geslopen.
De voorspelde (of beloofde?) regen is voorlopig achterwege gebleven en ik heb mijn ebike dan weer maar eens uitgelaten. In de Worftshoeven in Geel, vlak bij de gelijknamige bed & breakfast fietste ik voorbij een weide met een paard en enkele ponies. Eigenlijk was het door het omgevallen zonnescherm dat ik besliste even te stoppen en wat foto's te maken. Maar dan denk je al snel aan de ondertussen al 10 door de wolf doodgebeten ponies in Limburg en dan zie je een omheining waar de meest klungelige wolf geen probleem mee heeft... Laten we hopen dat de wolf de weg hier naar toe niet vindt. En om mijn mening duidelijk te stellen: de wolf hoort in ons dicht bevolkt landje niet thuis. Als je met een hond(je) gaat wandelen, zo braaf als braaf kan zijn, dan krijg je een boete als ie niet aangelijnd is, meer nog als een hond iemand bijt dan riskeert ie te worden afgemaakt. Wolven evenwel vallen blijkbaar niet onder die regel... die mogen blijven doden.
We waren is de loop van de namiddag al aan de wandel geweest met Gustje, onze tijdelijke gast. Volgens de meteomadammen en -heren en ook volgens de weer-apps ziet het er naar uit dat het mooie weer op zijn retour is. Ik ben vanavond dan toch nog maar eens een rondje gaan fietsen, je weet maar nooit... morgen regent het misschien. Langs de Watervoort naar Herentals en langs het Kempisch kanaal terug, het is ondertussen ook een van mijn vaak gekozen routes. In Herentals besloot ik nog eens in het begijnhof te gaan kijken en daar kon ik weer een en ander scoren om mijn fotohonger te stillen. De Gildekamer leek me als afwisseling zeer geschikt voor deze pagina's.
De Lommelse zorginstellingen maken er een traditie van om ieder jaar met de bewoners naar Lommel kermis te gaan. Er wordt dan beroep gedaan op familie van de bewoners en ook op de vrijwilligers om de rolstoelen te duwen en om de stemming er in te houden. Er waren diverse dagen waarop we ons konden ter beschikking stellen en voor mij was vandaag de enige mogelijke optie. Het vrouwke kon helemaal niet want iemand moet toch bij Gustje blijven, de woef van zoon Michael en gezin, die een week lang te gast is in huize Pol en Josee. De wandeltocht met de rolstoelen naar het centrum is ondertussen een routineklus, de obligate stop bij café De Kroon ook en dat we daar de mogelijkheid hebben om een Duvel te consummeren vind ik nog altijd helemaal top. Al even traditioneel gaan we dan over de foor en bij sommige attracties geven we de bewoners de mogelijkheid om een ritje te maken. Er zijn meestal niet erg veel kandidaten maar bij deze "Power Wave" wilden ze met z'n vieren toch de kick wel eens ervaren. Twee verzorgsters mochten delen in de pret. Voor alle duidelijkheid, de verzorgsters zijn herkenbaar aan de zonnebrillen.
Een ganse zomer lang is er in Herentals een veelvoud aan activiteiten gepland onder de gemeenschappelijke naam "Zomerspoor". Vandaag was er "Herentals beweegt". Balance health center, waar onze kleindochter Julie dansjuf is, was uiteraard ook aanwezig om de omstaanders, groot en klein, er toe te bewegen deel te nemen aan enkele leuke dansmoves. Ik heb dat natuurlijk uitgebreid gefotografeerd. Maar dat kwam al enkele keren voorbij op deze pagina's en mijn motto indachtig -variatie- richtte ik ook mijn aandacht en mijn camera op andere activiteiten. Deze stijldans vereniging, nota bene uit ons eigen Lichtaart, charmeerde me voldoende om er enkele beelden van te schieten. Ik ben geen danser, zal nooit een danser zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik niet kan genieten van was ze presteren.
Heerle is een gehucht tussen Lichtaart en Poederlee. Vroeger toen het legendarische café Sus Pad er nog was hebben we er vaak muziek gemaakt. Tegenwoordig fietsen we er meestal achteloos voorbij. Vandaag zijn we toch eens gestopt aan de kapel om er een opname te maken van uit een laag standpunt. Handig toch, zo'n kantelbaar scherm he...
Dit is een foto van het vrouwke samen met Frans. We zijn al sedert jarer vrijwilliger in Hoevezavel, een van de Lommelse zorgtehuizen. Vandaag was het weer wandeldag en hoewel de weersvoorspellingen een beetje twijfelachtig waren hebben we het er op gewaagd. Het werd een net iets langere tocht dan meestal en op het randje af, op enkele druppels na hebben we het droog gehouden. Frans is een van de bewoners die nog erg actief is en als we gaan wandelen is hij geen passagier in een van de rolstoelen maar een duwer, zoals wij. Voor we vertrokken vandaag kon ik hem en het vrouwke er toe overhalen eens samen te poseren in de stoelen die we wel eens gebruiken voor de fotoshoots van de bewoners die ik ieder jaar weer maak voor de tentoonstelling tijdens de week van de senioren.
We zijn vandaag naar Loenhout gereden om dochter en familie te bezoeken. Schoonzoon Koen en kleinzoon Nicolas zitten in de boerenstiel en daar is dan ook behoorlijk wat te zien en te fotograferen. Toch koos ik deze keer voor een beeld van het bedrijf aan de overkant. Daar is een Paarden stoeterij en toen we daar voorbij wandelden kon ik deze volbloeden niet negeren die allemaal van uit hun stallen verlangend de buitenlucht opsnoven.
Het valt op hoeveel zonnebloemen je ziet dit jaar als je er op uit trekt. We gaan veel wandelen en fietsen, en dat al sedert lang, maar het was me nog nooit eerder opgevallen dat er zoveel velden zijn met zonnebloemen. Is dit misschien een nieuw gepromoot verdienmodel voor onze landbouwers of een manier om de grond te verbeteren? Ik heb er alleszins geen idee van. Deze lange rij, langs het Kempisch Kanaal in de buurt van sas 7 zien we daar wél ieder jaar en toen we er vandaag stopten om enkele foto's te maken kwamen vragen bovendrijven. Waarom zijn er tegenwoordig zo veel? Heb ik dat vroegen gewoon nooit opgemerkt? Worden die geoogst? Zien we er in de toekomst nog meer? Heeft het met het klimaat te maken?... Ik ben een zonnebloemen leek. Maar ik vind ze wel mooi.
Dit is misschien technisch gezien niet de beste foto, er zijn enkele wat uitgevreten overbelichte plekken te zien, maar wat wil je met zulke uitbundige zonneschijn die door het bladerdak puurt. Toch wil ik 'm in mijn jaaralbum en dus ook op deze blog. We komen wel vaker in het Prinsenpark, meestal om te wandelen. Het is een prachtig natuurgebied en er zijn diverse bepijlde wandelingen variërend tussen 2 en 9 km. Maar er lopen ook enkele tracé's van het fietsknooppuntennetwerk doorheen. Niet dat we vandaag de cijfertjes volgden, ik ken mijn weg hier ook wel zonder... maar voor geïnteresseerden is dit ergens tussen nr. 94 en nr. 95. De mini-TV-serie Van Vlees en Bloed speelde zich hier trouwens af. De bospoeper deed er zijn ding.
