Toen ik deze foto maakte was dat eigenlijk om in mijn map zwart-wit foto's te zetten voor het project "samen...". "Samen fietsen" was de voor de hand liggende titel. Ik ben nog niet helemaal tevreden over de diverse zwart-wit omzettingen die ik al geprobeerd heb en daarenboven vond ik na er een tijdje mee bezig geweest te zijn dat de vele kleurtjes in dit beeld toch ook wel een pluspunt zijn op deze veelal grijze dag. Lichtblauw, donkerblauw, rood, geel, groen... het vrolijkt een mens op eigenlijk. Voorlopig hou ik het dus maar bij kleur maar je weet maar nooit of ik 'm toch nog ooit opvis voor de reeks die ik wil presenteren op ons komende fotosalon.
Ik ben vanavond naar Herentals gereden om nog eens naar de U21 van SKS te gaan kijken. Zoon Michael is er trainer en kleinzoon Jef heeft een neus voor doelpunten als aanvaller. Nog twee keer winnen en ze zijn kampioen hoorde ik voor de wedstrijd. Na vandaag nog één keer dus, t.t.z. met aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid... ik ben niet tot het einde gebleven namelijk. Jef kwam na de pauze niet meer op het veld door een lichte blessure en halverwege de tweede helft ben ik maar doorgegaan, ook al omdat er hoogzwangere onweerswolken bangelijk dichtbij kwamen. Het stond toen wel al 4-1. Uit de vele foto's die ik scoorde koos ik voor deze doelkans. Jef (nr7) gaat in duel om de bal in het doel van de tegenpartij te koppen. Hij ging er wel niet in deze keer maar dat zie je niet op de foto en ik vond dit een leuk beeld. Bij het doelpunt dat hij wel maakte had ik helaas even de vinger niet op de knop...
Toen we vorige zondag in Geel waren om een hapje te eten had het vrouwke onderweg van de parking naar het restaurant enkele dingen gezien die, shopping-gewijs, haar interesse hadden gewekt. Ik, van mijn kant, had met mijn Sonytje enkele foto's gemaakt en er was er een, de gevelversiering langs de inrit naar de parking, waar ik niet helemaal tevreden over was. Er stond een verkeersbord in de weg, de richtingaanduiding om naar de parking te gaan stond ook prominent in beeld, en dan was er ook nog een lelijke verdwaalde dakgoot. Daar zat meer potentie in. Toen het vrouwke vandaag opperde om naar Geel te gaan haalde ik meteen de Canon met de 16-35 uit de kast en ik wilde wel mee, het vrouwke shoppen, ik fotograferen, herkansing... Met wat meer groothoekbereik kon ik een ander standpunt kiezen en de beeldvervuilers buiten beeld houden. Met de vervorming en de overdreven perspectiefwerking die met 16 mm in de opname sluipt kon ik best leven, daar weet Photoshop wel raad mee (en ik ook).
Prima weer om te fietsen... dacht ik, maar het vrouwke had in niet mis te verstane bewoordingen te verstaan gegeven dat het nu toch echt wel hoog tijd was om het gras eens te kortwieken. We zijn dan deze namiddag maar met de grasmaaier, de kruiwagen en dat soort marteltuigen aan de slag gegaan. Ongeveer halfweg de werkzaamheden kwam een klein wit autootje de inrit opgedraaid. Kleindochter Julie heeft haar eerste auto gekocht en ze kwam die showen. Una Fiat cinque cento Doce Vita cabrio, een erg mooi ding. Dat ze me zo ook even uit mijn lijden verloste was lekker meegenomen. Ik ben meteen naar binnen gelopen om mijn fototoestel te halen en enkele foto's te maken.
Niet alleen in de Westhoek zijn er oorlogskerkhoven. Hier in Kasterlee op de Britse militaire begraafplaats vinden 97 helden van het Verenigd Koninkrijk en 3 Canadezen hun eeuwige rust. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er niet alleen was om respect en dankbaarheid te tonen, ik was ook op zoek naar interessante foto's. En ik kwam mezelf weer tegen in mijn fascinatie voor symmetrie... Het gedenkmonument bood me een prima mogelijkheid. Uit eerbied, en omdat ik er van uit ga dat de tekst, in het hier toegelaten toch wel kleine formaat, nauwelijks te lezen is wil ik die even citeren. 1939-1945 The land on which this cemetry stands is the gift of the Belgian people for the perpetual resting place of the sailors soldiers and airmen who are honoured here.
Het is nog maar ongeveer drie weken geleden dat ik hier ook wat foto's gemaakt heb van de diverse bruggen: de brug van de N13 over het Alberkanaal, de oude spoorwegbrug en de in aanbouw zijnde nieuwe spoorwegbrug. Vandaag heb ik weer een nieuwe poging gewaagd om er tijdens het blauwe uurtje iets origineels van te maken. Ze alledrie tegelijk goed in beeld krijgen lukte weer niet maar dat wil niet zeggen dat ik zonder leuke opnames thuis kwam. Deze combinatie van bogen, blauw- en avondroodtinten, lichtsporen van over de brug rijdende auto's en een lange sluitertijd kon me voldoende bekoren om op deze pagina te tonen als foto van de dag.
Na een rondrit langs enkele fotosalons in de regio zijn we vanavond in Geel aanbeland om een hapje te eten. We hadden de wagen op de grote parking langs de Nieuwstraat gezet en toen we na het restaurantbezoek terug wandelden door het steegje langs de schoenwinkel zag ik deze opvallende muurschildering. Graffity zou ik het niet meteen noemen, ik denk eerder dat de eigenaar van de zaak het als een soort publiciteit ziet. Perfect is de schildering niet trouwens, op zulke ruwe ondergrond lijkt me dat ook onmogelijk maar ik vond het toch een foto waard.
