De zaterdag van het eerste weekend in het nieuwe jaar is er traditioneel de kaas- en wijnavond van onze fotoclub, je zou het ook onze nieuwjaarsreceptie kunnen noemen. Dat er voldoende heerlijke kazen, mooi gerijpt en zorgvuldig uitgekozen waren mag gezegd worden, de wijnen mochten er ook zijn en het gezelschap was -hoe kan het ook anders- helemaal oke. Ik had in de loop van de dag weer wat wateroverlast-foto's gemaakt maar bij nader inzien vond ik het welletjes met die miserie. Ik toon liever een minder kwalitatieve smartphone-foto van onze erg geslaagde clubavond. Links en rechts vooraan vallen er helaas enkele clubleden en partners af, ik had nu eenmaal niet meer groothoek maar de sfeer lijkt me wel voldoende weer gegeven. De oude wijsheid komt weer eens van pas: het beste fototoestel is dagene wat je bij de hand hebt, in dit geval: de smartphone.
Ik was even in Herentals om bij mijn fotomaatje Alex de foto's en de MP3's die hij maakte van onze Kerstmusical te copiëren op een externe harde schijf. Na afloop was ik van plan om nog even langs de Zegge en de Roerdompstraat te rijden om nog wat meer wateroverlast-foto's te maken, deze keer had ik de Canon in de wagen gelegd. Helaas... het weer was me niet echt gunstig gezind. Dan moet ik wel terugvallen op iets van gisteren. Gelukkig was de oogst toen groot en gevarieerd. Wat ik gisteren niet vertelde toen ik de route van mijn fietstocht kort beschreef was dat ik bij de Mosselgoren rechtsomkeer maakte omdat ik het niet aandurfde om doorheen de ondergelopen straat te fietsen. Ik heb er wel een tijdje rondgehangen in de hoop toch een of andere auto te vangen met opspattend water, en dat lukte ook. Maar dan werd het nog mooier, er kwam warempel een fietser die er toch doorheen laveerde. Chapeau !!!
De weersomstandigheden waren eindelijk eens iets vriendelijker. Ik ben dan ook gaan fietsen, niet zo ver, mijn rug is nog altijd niet helemaal in orde. Rondje Zegge, Ark, Roerdompstraat, Mosselgoren en dan weer terug naar huis via de Schoorse Brug, samen nauwelijks iets meer dan 10 km, maar goed..., ik ben er weer eens uit geweest. Het was ook al lang geleden dat het geschikt vliegweer was voor de drone. Alle parameters stonden op groen deze namiddag en hij mocht dus ook mee voor je weet maar nooit... Bij de Ark van Noë (voor de niet Kempenaars: dat is een kindvriendelijke aanleghaven voor ontspanning en verfrissing) heb ik mijn speeltje even de lucht in gestuurd om wat foto's te maken van de wateroverlast. Na de werken om opnieuw wat meer meanders in de ooit rechtgetrokken Nete te verkrijgen is de Ark weer een echt eilandje. Dat kun je zeer duidelijk zien op deze foto en daarom koos ik 'm uit de grote oogst van vandaag.
Guy Coenen is een gekende osteopaat, ik ben er vandaag naar toe gereden in Wolfsdonk en ik heb mijn rug graag aan zijn goede zorgen toevertrouwd. Dat ik niet meteen van alle pijn zou verlost zijn heeft ie me meteen verteld, maar na behandeling zag het er goed uit zegde hij en binnen enkele dagen zou ik helemaal de oude zijn... ik voel me ondertussen trouwens ook al een stuk beter, ik ben vol verwachting. Omdat ik toch in de streek was ben ik nog even bij mijn zus in Langdorp binnen gewipt. Daar kon ik zien dat ook de Demer op veel plekken buiten zijn oevers getreden is. In afwachting dat het water tot aan de achterdeur van mijn zus komt staat deze marmeren madam al klaar om haar nieuwjaarsduik te ondernemen.
Ik ben een wrak momenteel. Ik heb een beknelde zenuw, hoe ik er aan gekomen ben mag God weten, en er is niks wat me de deur uit kon lokken, zelfs de drang om te fotograferen was niet sterk genoeg. Morgen heb ik een afspraak met een osteopaat en ik hoop dat die enige verlichting kan bieden. Voorlopig val ik noodgedwongen terug op iets van enkele dagen geleden. Telkens we terug naar huis reden van het Kerstman gedoe in Aarschot waren er gelukkig altijd wel mogelijke onderwerpen die voorbij kwamen. Avond- en nachtfotografie is sowieso iets waar ik me graag mee bezig hou. Dit verlichte beerje in Herentals was op zich al een onderwerp waar ik voor gestopt was maar enkele lichtstrepen van voorbijrijdende auto's konden het beeld alleen maar nog sterker maken vond ik. Dit is dat ook een samenvoeging van 3 foto's van op statief waarbij ik in Photoshop alleen de lichtere delen van foto 2 en 3 aan de basisfoto heb toegevoegd.
De gustibus non disputandum est. Over smaken kun je niet discussieren natuurlijk, maar feit is dat dit waarschijnlijk het meest uitbundig versierde huis is in onze gemeente tijdens de eindejaarsperiode. We kwamen vanavond terug naar huis gereden na een leuk nieuwjaars-familie-etentje en ik realiseerde me dat ik voor de eerste dag van het jaar toch nog graag een feestfoto zou moeten scoren. Binnenkort is het weer gedaan met al die lichtjes he. Deze locatie had ik al lang in mijn to-do lijstje opgeslaan en vandaag volstond een klein ommetje langs Achterlee om met de camera op statief deze opname te maken.
Oudejaarsavond is wat ons betreft een avond zoals alle andere. Wij hebben een ganse carrière lang gewoon gewerkt op die datum en het zegt ons niks om, nu speciaal omdat iedereen dat doet, ons ook in het feestgewoel te storten. De rest van de familie denkt daar evenwel anders over... Wij mogen dus hondensitten. Daar komt Jultje al aangelopen all the way van Herentals, zijn baasje - onze zoon Mike - doet zijn best om hem te volgen. Wij gaan het fijn hebben met z'n drieën!
... eneuh... De beste wensen voor alle vrienden, kennissen, volgers en toevallige passanten, kortom: voor iedereen !!!!
