Het was zonder meer de zwaarste dag van de week qua fotoshoots in Balance Health Center. Acht groepen moesten worden gefotografeerd, van elke groep diverse poses, van elke pose 3 of 4 takes. Dan zijn er ook nog samengestelde groepen waarvan de verschillende onderdelen ook apart willen worden gefotografeerd, kortom het was redelijk stresserend. Uiteindelijk kwam ik thuis met zo'n 200 foto's en ik geef graag toe dat ik ondertussen redelijk wat bewerkingsachterstand heb. Gelukkig zijn er ook veel leuke momenten op zo'n dag. Een gekke-bekken-trekken foto hoort er ook altijd wel bij. Dit zijn de allerkleinsten met de twee juffen die hun de eerste beginselen van de danskunsten bijbrengen.
De fotoshoots in Balance Health Center gaan onverminderd verder. Ik heb nauwelijks tijd gehad om aan iets anders te denken, laat staan iets anders te fotograferen. Uit de vijf groepen die ik vandaag voor de lens kreeg koos ik voor de jongsten als foto van de dag.
Man, man, man... ze maken het me niet gemakkelijk bij het fotograferen van de diverse dansgroepen bij Balance Health Center deze week. Alweer kreeg ik een erg grote groep voor de lens, alweer in het zwart gekleed, alweer diezelfde zwarte achtergrond, zwarte vloer... Anderzijds moet ik toegeven dat het waarschijnlijk voor het eerst is dat ik zoveel mooie vrouwen tegelijk mocht fotograferen die verleidelijk naar mij lachten. Hoewel... misschien was het ook wel naar de camera.
De fotoshoots in Balance Health Center zijn nu echt op gang gekomen. Ik was er zowat de ganse namiddag. Een probleempje is dat telkens er een groep gefotografeerd is, ze ook weer drie kwartier lang hun nummer gaan dansen en verder oefenen in dezelfde locatie en ik moet daarom elke keer weer alles afbreken. In het vrije kwartier tussen twee groepen wordt de ganse set-up weer in stelling gebracht en uiteraard wil ik dan ook graag eerst even een testfoto maken om te controleren of alles nog goed aangesloten is en of de belichting nog klopt. Ik vraag dan meestal iemand van het personeel of enkele dansers om even op de positie plaats te nemen waar nadien de voltallige groep zal poseren. En soms komt daar een erg leuke opname uit voort. Deze dametjes wilden wel en precies op het goede moment kon ik afdrukken.
De deelnemers van één van de groepen die vandaag voorbij kwamen om gefotografeerd te worden waren helemaal in het zwart gekleed: zwarte kousen, zwart kleed, zwarte armstukken. Voeg daarbij een zwarte achtergrond en een zwarte vloer... dan weet je dat het niet makkelijk wordt om overal voldoende definitie in je beeld te houden. Het was daarenboven een erg grote groep. Ze hadden stoelen klaar gezet -zwarte- daarop zou een rij danseressen gaan zitten, achter die stoelen zou weer een rij plaatsnemen, leunend op de stoelen, daarachter weer een rij rechtstaand en tenslotte zouden er ook nog enkele dames vooraan op de grond gaan zitten... begin er maar aan. Nog voor de groep aanstalten maakte om in beeld te komen vond ik het plots leuk om een stilleven van die stoelen te maken. Een stoenen-stilleven dus. Hoe was de titel van die film ook weer? Vijftig tinten zwart?
Om de twee jaar organiseert Balance Health Center Balance, de plaatselijke dansschool, een voorstelling met de dametjes en ook enkele heren die er in diverse groepen lessen komen volgen en sedert jaar en dag weten ze me te vinden om ze allemaal te fotograferen voor het programmaboekje. Vierentwintig fotoshoots staan er deze week op het programma en vandaag was de eerste. Foto's die geselecteerd zullen worden voor publicatie ga ik hier niet tonen natuurlijk maar deze opname was gewoon een extraatje. Juf Jutta is even bij haar pupillen komen zitten en dat was een leuk einde van deze eerste shoot. Vanaf morgen gaat de frequentie omhoog, ik krijg het druk de volgende dagen.
Het was alweer een drukke foto zondag. Al vroeg zijn we naar Arendonk gereden om het salon van Arfoc, de plaatselijke en bevriende fotoclub te bezoeken. Eén van de hoogtepunten van het jaar !!! Daarna reden we naar Beringen-Mijn waar we nog een tentoonstelling wilden bezoeken van enkele kunst- en fotovrienden. Daar konden we evenwel pas na 14h. terecht en met fotoplannen in mijn achterhoofd zijn we dan eerst maar even naar de prachtig heringerichte en gerestaureerde oude mijn-site gereden. Daar is zoveel te zien dat een half uurtje rondwandelen eigenlijk veel te kort is maar ik kon toch enkele leuke shots scoren. De avonturenberg is een voor groot en klein van allerlei attracties en uitdagingen voorziene oude mijn-terril, een heerlijk speelwalhalla voor de kinderen. Als je kinderen fotografeert moet je natuurlijk altijd opletten met de privacy regels en dan probeer je maar beter die onherkenbaar, in dit geval langs achter, in beeld te nemen. De activiteit straalt er daarom niet minder van af.
