Dat de kerstman al in september zijn opwachting maakt is eigenlijk ongehoord. Er was evenwel een goede reden voor. Er hadden enkele kerstelfen afgehaakt, een enkele meende meer tijd nodig te hebben voor haar studies, er waren ook enkele dametjes die zich te oud voelden worden en dan was er ook nog iemand die in het koor van Scala andere verplichtingen had. We hadden een oproep gedaan voor nieuwe kandidaten en daar was behoorlijk wat reactie op gekomen. Vandaag hebben we de sollicitantjes ontvangen en we hebben 4 nieuwe gezichtjes kunnen toevoegen aan onze cast. Ik had voor de gelegenheid mijn kerstman werkpak aangetrokken om de kandidaten alvast een klein beetje kerstsfeer mee te geven. Na afloop wilden we Renault-Pashuyzen, onze grootste sponsor, ook nog even bezoeken want daar was het opendeur-dag en het leek me best leuk om dat ook in kerstman outfit te doen. Er werden uiteraard ook weer de nodige foto's geschoten, meestal door schoonbroer Dreeke. Hoewel de kerstman ook niet meer van de jongsten is slaat de titel van dit beeld toch op de auto.
Als we van Lommel terugkomen na de wekelijkse wandelingen met de senioren stoppen we wel eens aan de ophaalbrug over het kanaal tussen Postel en Retie. Daar staat een viskraam en we pikken er graag iets lekkers op om er dan thuis van te smikkelen. Je bent er nooit alleen, er zitten altijd wel wat passanten die ter plaatse hun visje nuttigen en er zijn ook ontelbare watervogels: ganzen, eenden, meerkoetjes, waterhoenders en nog veel meer... die weten natuurlijk dat er wel eens iets van de tafel valt er er gegeten wordt. Bang zijn ze niet, integendeel, ze komen tot vlak bij je om te schooien. Deze vijf exemplaren - zijn het grote eenden of kleine ganzen, ik ben geen kenner - wilden graag voor me poseren alleszins. Ik vermoed dat het drie mannetjes en twee vrouwtjes zijn trouwens. Die laatste herken je immers aan de permanent in hun kapsel.
Vanavond was de receptie gepland bij de pré-opening van de vernieuwde Spar supermarkt in onze gemeente. Bij de uitnodiging was er o.a. vermeld dat er live music zou zijn. Dit vond ik wel een erg originele en trouwens ook zeer genietbare invulling van dat begrip. Niet alleen speelden die mannen echt goed, er was ook aandacht besteed aan alle details. Grote klasse!!!
Ik zal eerst maar vertellen dat deze opname zeker geïnspireerd is door een beeld dat ik onlangs te zien kreeg in de fotoclub, maar anderzijds was ik helemaal niet van plan deze foto te maken toen ik vanmiddag thuis vertrok voor een fietstochtje om de stramheid wat uit mijn lijf te rijden. Toen ik evenwel over de fietsbrug over het Kempisch Kanaal kwam, naast de spoorwegbrug in de buurt van de jachthaven in Herentals ging er plots een knipperlichtje banden met de boodschap "hee, waarom stop je niet even om een trein te fotograferen met beweging in een compositie met een brug waarop scherp gesteld is"... Zo gedacht, zo gedaan... Iso 100 - F 11 - 1/20
Als je vaak kruiswoordraadsels invult zul je waarschijnlijk "emelt" denken bij het zien van deze foto. De denkfout, die ik zelf ook maakte trouwens voor dokter Google ter hulp kwam, is verstaanbaar maar dit volgroeide insect is wel degelijk een langpootmug en eerst was ie een emelt, dat is de larve-fase voor het ontpoppen. Dit even terzijde gezegd, zag ik 'm vandaag op de vloer van ons terras. Ik dacht eerst dat ie dood was of bijna dood, en ik nam uitgebreid de tijd om de macrolens op mijn toestel te zetten, het statief erbij te halen en erg secuur deze opname te maken. Toen ik er mee klaar was ging ie er toch vandoor alsof hij wilde zeggen: "Nu heeft het wel lang genoeg geduurd, daaag!!!"
Of je ze nu oliebollen noemt of smoutebollen... maakt niet uit, ze horen bij de kermis. Het is niet de eerste keer dat wij bij het einde van Lichtaart kermis afzakken naar de Boomse frituur om onze portie op te halen. Heerlijk in het vet gebakken, geserveerd met veel bloemsuiker en samen met een koude cola zorgen ze voor een baksteengevoel in je maag maar het is wel lekker en wie ben ik om op mijn leeftijd een traditie overboord te gooien?
Eerst even vertellen dat ik deze foto niet zelf gemaakt heb, schoonbroer Dreeke had zijn smartphone binnen handbereik. De voorbereidingen voor onze nieuwe kerstmusical en het huis van de kerstman zijn in een stroomversnelling gekomen. Nu het verhaal geschreven is, de meeste muziekjes klaar zijn en de teksten ook werd het tijd om met de repetities te starten. De elfjes hadden er al een sessie opzitten toen ik met het kerstvrouwke de repetitieruimte binnenkwam en het moet gezegd, de kerstman is blijkbaar nog altijd erg populair bij het jonge volkje want er kwam onverwacht een spontane uitgebreide begroetingsknuffel op ons af.
