Op onze nationale VRT had ik tijdens het weerbericht gehoord dat ook bij ons, in het noord-oosten, het in de loop van de namiddag zonnig zou worden. Ik had daarom gewacht, en nog wat gewacht om mijn geplande uitgebreide wandeling aan te vatten maar toen het rond half vier nog altijd niet beter was ben ik toch maar vertrokken en ben ik de erwtensoep in gedoken. Ik was al een eeuwigheid niet meer in de Smallebroeken geweest en ik heb nog eens de wandeling gedaan die we vroeger bijna dagelijk liepen. Echt mooie fotogenieke mist wil ik het niet noemen maar ik heb alleszins toch enkele leuke shots kunnen scoren. Dit is er eentje van.
De kerstman is ondertussen al vrij goed opgeschoten op zijn lange reis terug naar het hoge noorden. Ongeveer halfweg is hij even gestopt om wat bij te komen en nog een selfie te maken. Het zal weer een hele tijd duren voor hij weer in het land is. Het alter-ego van de kerstman heeft trouwens de ganse dag helemaal niks gedaan... nu pas komt de vermoeidheid van de voorbije periode naar boven. Eerst nog eens goed bijslapen en dan gaan we er weer vol tegen aan.
Vanavond was de laatste voorstelling van onze kerstmusical 2024. Zonder gevaar om in herhaling te vallen qua fotografie rond het kerstman gebeuren, dat ons bestaan de laatste weken toch weer erg heeft gedomineerd, wil ik nog een laatste beeld plaatsen. Dit wordt trouwens ook de wenskaart voor onze vrienden en kennissen. Zo tussen Kerst en Nieuwjaar is dit misschien een geschikte dag om alle wensen in één keer te versturen.
De voorstelling van de kerstmusical was erg vroeg gepland vandaag en we hebben nadien er een gezellig familiefeestje aan vast geplakt. Huize zoon Michael was het decor van een gourmet feestmaaltijd en een van de centrale gasten was de huiswoef Gustje. Hij is nog maar net één jaar, nog een pup eigenlijk, maar hij heeft ondertussen al alle harten gestolen. Dat hij model zou staan voor de dagelijkse foto was onvermijdelijk.
Kerstavond. Wat mij betreft een dag zoals iedere andere. We hadden weer een erg leuke, geslaagde voorstelling van onze kerstmusical en nadien zijn we nog een hapje gaan eten en thuisgekomen is het vrouwke uitgeteld naar de bedstee getogen en ik ben nog even achter de computer gaan zitten om de dagelijkse foto-oogst te selecteren en eventueel wat te fatsoeneren. De stadsfeestzaal is eigenlijk veel te groot voor een project als het onze. Daarom hebben we hem opgesplitst in twee. Het deel waar het optreden plaatsvindt kwam gisteren al voorbij en achter het doek is het deel waar tijdens de pauze en na afloop er gelegenheid is om wat te consumeren, bij te praten en de acteurs, actrices en de crew te ontmoeten. Je raadt het al, deze foto is van voor de show.
Hoewel de dagen voor ons bijna allemaal hetzelfde zijn tijdens deze kerstperiode met de opvoeringen van de musical probeer ik toch iedere dag, al is het maar een beetje, afwisseling te brengen in mijn keuze voor de dagelijkse foto. Voor we er aan begonnen vandaag kon ik van uit een standpunt achter de voor de regie- en geluidstechniek gereserveerde ruimte de zaal en het podium in beeld nemen. We hebben ondertussen de derde van zes voorstellingen achter de rug en voorlopig waren ze alle drie zowel qua bezoekersaantallen als qua succes boven verwachting helemaal top. Voor de volgende drie voorstellingen lijkt het er op dat de boekingen iets minder zijn... er is nog plaats dus !!!
En vanavond kwamen we als ware het vanzelfsprekend weer terecht bij Toke in de Korte Hei. Het zijn extreem drukke dagen en uiteraard mag ik niet van het vrouwke verwachten dat ze ook nog eens lekker gaat koken als we thuis komen van de kers-verplichtingen in Aarschot. De Korte Hei is dan de meest voor de hand liggende hongerstillende tussenstop voor we in de thuishonk aankomen. Ik ambieer helemaal niet een top-voedselfotograaf te zijn, deze foto is trouwens uit de hand met het kleine Sonytje gemaakt, maar een beeld van de heerlijkheden die Toke telkens weer op tafel tovert aan zeer schapelijke prijzen vond ik ook wel in mijn jaaralbum passen.
