Ik was al een hele tijd aan het wachten op een goede kans om de eindejaarsverlichting in Lichtaart eens met de drone te fotograferen maar er was altijd wel iets dat in de weg zat. Ofwel was er te veel wind, waren er niet voldoende satelieten voor de GPS, was de Kp index te hoog (de zonneactiviteit die de GPS signalen kan beïnvloeden), of was de combinatie temperatuur en luchtvochtigheid gevaarlijk voor ijzelafzetting op de rotorbladen en een crash maak ik liever niet mee. Vandaag zag het er evenwel goed uit. Ik wilde tijdens het blauwe uurtje wat opnames maken maar de UAV-index-app waarschuwde dat het weer snel code rood zou worden ergens omtrent vijf uur. Ik heb de drone dan toch maar snel - iets voor het ideale tijdstip - de lucht in laten gaan om de opnames te maken die ik gepland had. Geen blauw uurtje, iets minder scherp, want er was meer wind dat ik verwacht had op 100 m hoogte, maar al bij al vind ik dit best een goed resultaat. Of ik dit nog eens probeer hangt helemaal af van de omstandigheden die zich zullen presenteren.
Het vrouwke heeft woord gehouden en ze heeft me deze morgen op een onchristelijk uur uit bed kunnen krijgen/roepen/sleuren... Het zou kouder worden vannacht maar de zichtbare tekenen van de vrieskou waren alleszins minder opvallend dan gisteren. Misschien dat de luchtvochtigheid iets minder was? Ik ben geen meteoroloog he. Ik ben toch op stap gegaan (goed voor de stappenteller !), we hoeven niet ver te lopen om langs alle kanten in het bos te zijn en dan kun je in elk seizoen altijd wel iets op je geheugenkaartje krijgen. Een plantkundige ben ik ook niet maar ik meen dat dit de overblijfselen zijn van een uitgebloeide berenklauw, niet te verwarren met de reuzenberenklauw, die is erg giftig namelijk. Zo helemaal in zijn blootje kon ik 'm toch redelijk goed isoleren tegen een, voor mijn smaak, iets te drukke achtergrond.
Mijn kennissen weten wel dat ik geen ochtendmens ben. Men hoeft dan ook niet verwonderd te zijn dat ik vandaag het meest fotogenieke deel van de ochtend gemist heb. Het heeft gevroren en daar waren veel fotografeerbare tekenen van in de omgeving. Ik moest evenwel absoluut eerst nog enkele koffies naar binnen gieten om helemaal wakker te worden en toen ben ik toch ook maar op fotojacht gegaan. Ver hoefde ik niet te lopen, het braakliggend stuk grond aan de overkant van de Kasterleesteenweg bood voldoende mogelijkheden. Het dooide al snel helaas en de vrieskou-restanten verdwenen snel. Toch kon ik nog een en ander scoren. Uit de oogst is dit een willekeurige greep. Ik heb het vrouwke gevraagd om me desnoods met geweld uit bed te sleuren als er morgenvroeg weer zoveel schoons te fotograferen valt.
In samenwerking met de heemkundige kring hadden de uitbaters van de Spar in Lichtaart een project bedacht om bij iedere aankoop plakstickers aan te bieden. Titel van het project: "Een wandeling in het verleden", 175 verschillende prenten/foto's waren er te verzamelen om die dan in een bijhorend album te plakken. Binnen de kortste keren ontstond er in onze gemeente een verzamelwoede met ruilgroepen en massa's berichten op de Facebook-pagina "Ge zijt van Lichtaart als...". Uiteindelijk werd er vandaag een heuse ruilbeurs georganiseerd in het OC. Het vrouwke was ook een van de verzamelaars en toen ze naar het OC wilde om de nog missende nummertjes te scoren wilde ik wel mee, al was het maar om weer wat stappen te zetten op de stappenteller en ook al omdat ik weet dat er aan de toog in de grote zaal altijd wel iets te drinken valt. Hoeft het gezegd dat het er waanzinnig druk was. Ik kon het niet laten om even een beeld te schieten van de, trouwens erg slim georganiseerde, gang van zaken. Het is trouwens een smartphone-foto.
Het was vandaag eindelijk weer eens aanvaardbaar weer om met de drone te vliegen. Ik wilde er meteen gebruik van maken om vanavond de eindejaarsverlichting in het dorp ook eens van uit een hooooog standpunt (vliegpunt) in beeld te nemen. Ik heb dus vanmiddag alles al eens nagekeken, batterijen vol, geen beperkingen vanwege skeyes, de Belgische regie der luchtwegen, enz. enz... Er komt wat bij kijken om alles volgens de regeltjes te doen. Ik heb daarna ook nog snel een testvlucht gemaakt om te controleren of alles nog functioneerde na zo'n lange tijd zonder vliegen. Natuurlijk heb ik meteen ook maar enkele foto's gemaakt richting dorpscentrum van op 120 m hoogte recht boven onze thuis. Enkele uren later realiseerde ik me plots dat er Champions League voetbal op TV was vanaf half zeven en daar ging mijn plan terug naar af... gelukkig had ik deze opname al. De lichtjes van uit de hoogte zijn voor later.
Toen ik in de loop van de (late) voormiddag uit bed geraakte regende het. Het regende in de loop van de namiddag nog steeds, ook vanavond was het nog altijd vandattume en nu ik dit zit te tikken is het buiten onveranderd hetzelfde rotweer... Dan zoekt een mens troost... en dit is misschien een verrassing voor velen: ik lust ook wel eens iets anders dan Duvel! Binnen onze fotoclub is Willy de man die er voor zorgt dat de drankvoorraad voor feesten en evenementen, zoals het fotosalon, goed aangevuld blijft. Dit jaar bleek de voorraad iets te optimistisch ingeschat en werden er enkele dozen voor een prijsje te koop aangeboden binnen de club. Ik heb me opgeofferd om, als redder van de club-opslagruimte, dan maar deze heerlijke Italiaanse Primitivo in huis te halen en zoals ik al zegde, zo kom je een verder trieste dag toch goedgemutst door...
Voorlopig blijven de zondagen gereserveerd om te repeteren voor onze nieuwe Kerstmusical. Vanaf de tweede week van december zal de frequentie wel een beetje worden opgetrokken. We willen immers 110% klaar zijn voor de voorstellingen tijdens de kerstperiode. Voorlopig kunnen we alleen maar constateren dat we goed op schema zitten en dat de sfeer opperbest blijft. De repetities worden daarom ook zo gevarieerd mogelijk gehouden. Er zijn regelmatig pauzes en daar is dan vaak een leuk ontspanmoment voorzien, er komen op z'n tijd kleine cadeautjes voorbij en ook aan kleine hapjes, snoepjes en voldoende frisdrank is er nooit gebrek. Tijdens een van die pauzes kreeg ik deze lachebekjes voor de lens. Naar eigen zeggen zijn het nichtjes en ik geloof ze graag als ik naar die prachtige guitige blauwgrijze oogjes kijk.
