Als we ergens naar toe fietsen is dat meestal niet langs de meest logische of de kortste weg. Zo ging de tocht vandaag naar het shopping Center in Olen en we zijn vertrokken via Sas 9, verder langs Thomas More, alle hoofdwegen vermijdend naar de industriezone Lammerdries. Voor één keer reden we bij Sas 9 aan de overzijde van het Kempisch Kanaal en café Den Thijs was dus vandaag geen tussenstop... maar wel een foto-onderwerp. Meestal liggen er meerdere plezierboten aangemeerd maar in dit seizoen is dat een stuk minder merkte ik. De plaatsen werden ingenomen door de V277 en de V222, vaartuigen die ooit onderdeel waren van onze nationale zeemacht en die nu - naar ik hoorde - gebruikt worden door de marine kadetten.
Ook vandaag heerlijk fietsweer en ja hoor... samen met het vrouwke hebben we er weer uitgebreid van genoten. En er kwamen weer enkele leuke dingen voor de lens. Dit stel, een wit paard en een ezel stonden samen te grazen en in het tegenlicht was er een prachtige lichte glans rond het paard. Ik dacht meteen aan een zwart-wit omzetting. Van op de plek waar ik gestopt was stond die ezel echter in de weg (daar moet je een ezel voor zijn) en ik ben daarom een eind naar rechts opgeschoven. Zo stonden ze beiden vrij maar de mooie witte rand veroorzaakt door het tegenlicht was grotendeels weg. Ik toon de foto toch met deze uitleg erbij. Het loopt niet altijd zoals je het gewenst had immers...
Er zijn in onze gemeente enkele natuurlijke verhevenheden, duinen, uit de kluiten gewassen molshopen eigenlijk. Met de nodige zin voor overdrijving noemen wij dat dan bergen. Langs Cawinkel is er een boer die er nog een exemplaar heeft aan toe gevoegd. Ik heb er geen idee van waar al dat zand vandaan komt en waar het toe dient maar het is alleszins een volwassen exemplaar en ondertussen helemaal met gras bedekt. Ik kwam er vandaag langs gefietst en als je gras zegt zeg je koeien. Twee stuks waren van op dat hoge standpunt gemoedelijk de omgeving aan het observeren en dan is er een fietser die stopt om dat te fotograferen. Wie bekeek wie, that's the question.
... in het water. We zijn weer gaan fietsen. Het was wel een beetje frisjes maar met zulk mooi helder weer blijf je toch niet thuis he. De herfst is nu echt alom aanwezig en je hoeft niet alleen naar boven te kijken om te genieten van de kleuren. Als je langs een rivier, plas of kanaal fietst zijn de spiegelingen dezer dagen ook voorzien van de aangepaste tinten. De eendjes zijn niet eens het hoofdonderwerp in deze opname, het ging me meer om de kleuren. Ze zijn wel welkom in de compositie want anders zou het misschien te abstrakt zijn.
Het is weer pompoenentijd en traditioneel wordt daar veel aandacht aan besteed in de deelgemeenten van groot Kasterlee. Ook dit jaar vond ik de constructie die door de gemeentediensten op het Bobbejaan Schoepen plein neergezet is zeker een foto waard. De combinatie van een reuzenrad, refererend naar Bobbejaanland, met pompoenen in alle maten en kleuren op de gondeltjes op het plein voor de bib waar dan weer de titel van de internationaal meest verkochte hit staat, het is creatief bedacht. "Je me suis souvent demandé" staat er, door de lange sluitertijd is het een tikkeltje overbelicht, maar het was kiezen... het reuzenrad was nu eenmaal het onderwerp.
Uitzonderlijk was de repetitie voor de Kerstmusical vandaag eens in de namiddag. Na afloop zijn we doelbewust nog even in Aarschot blijven hangen omdat ik graag nog enkele blauwe-uurtje-foto's wilde scoren. Ik had een aantal potentiele locaties opgelijst. Het Kasteel van Jeanne de Merode in Westerlo, tegenwoordig het gemeentehuis, was eigenlijk de laatste locatie die we bezochten. En hoewel ik daar een aantal jaren geleden al eens een foto van toonde op deze pagina's vond ik dit beeld van uit een totaal andere hoek interessant genoeg om als foto van de dag te fungeren.
