Het vrouwke had een afspraak bij de kapster en ik ben dan maar meegereden om ondertussen daar in de buurt, langs het Kempisch kanaal in Ten Aard, mogelijk enkele leuke foto's te scoren. Het was niet meteen het meest geschikte weer om op fotojacht te gaan maar... slecht weer bestaat niet wordt wel eens gezegd he. Ik heb alleszins al redelijk vroeg op de dag mijn fotohonger gestild.
We zijn al enkele dagen aan het repeteren in de stadsfeestzaal, de locatie waar de voorstelling uiteindelijk ook zal doorgaan. De opbouw van het podium, de aankleding ervan, de geluidsinstallatie, de belichting... alles is zo goed als klaar, en wij ook. Omwille van de afwisseling probeer ik in deze periode regelmatig toch ook eens een foto te selecteren die niet meteen rechtstreeks Kerstman-gerelateerd is voor mijn dagelijkse upload. Rondwandelend in de nog kale zaal kwam ik bij de doorgang naar de toiletten en ik zag daar een beeld waaruit ik een zwart-wit foto met een interessante compositie meende te kunnen puren. Lijnen, lichtinval... Die groene bordjes heb ik toch in kleur gelaten, kwestie van het (misschien) nog iets leuker te maken.
Het zijn drukke dagen. Voor de repetities voor de kerstmusical hebben we nog een tandje bijgestoken en dan zijn er ook nog de extra verplichtingen. In de vroege namiddag, van één tot vier was de Kerstman op de winterpretmarkt in het centrum van Aarschot om de mensen te verblijden en op de foto te gaan met de jongsten ( en vaak ook met de al rijpere fans ), de blitse MG-electro-kerstmobiel showen was er ook bij natuurlijk. Daarna was er weer een repetitie en natuurlijk heeft deze jongen zijn fototoestel meestal binnen handbereik, zeker als kleindochter Julie een bungy-act voorbereidt. Het zal een duo-act worden en voor Julie was dit nieuw. Gelegenheids-partner Soo Mee, die hierin al geroutineerd was, moest dus de nodige richtlijnen geven om het allemaal vlot te laten verlopen. Dicht bij de grond is het veilig in het begin... Ik heb het allemaal vastgelegd. Met erg weinig licht moest ik wel extreme instellingen kiezen. Minder dan diafragma 4,5 wilde ik echt niet gaan om toch nog een redelijke scherptediepte over te houden en om geen bewegingsonscherpte te hebben koos ik voor 1/400 sec. Dat resulteerde in een ISO-waarde van 8000... Tien jaar geleden durfde je daar niet eens aan te denken.
De wagen, die de groep Pashuysen deze keer ter beschikking stelt van de Kerstman tijdens zijn bezoek aan Aarschot, is een flinke update vergeleken met de voorgaande jaren. Vandaag toerde ik door de stad met deze blitse electrische MG sportcar. Morgen is het weer van dattume en ik verlekker me er al op om nog enkele komende shoppingdagen deze bolide te showen. Hoewel je mij bezwaarlijk een elektro-auto-enthousiast mag noemen voelde ik me toch best lekker in dat ding. De aandacht van de Aarschotenaren was ook redelijk groot, was het voor de wagen of voor de Kerstman, dat laat ik in het midden. Ze hebben gelukkig niet naar de prijs gevraagd...
Er zullen in de loop van deze maand waarschijnlijk nog wel meerdere kerstman gerelateerde beelden voorbij komen en daarom probeer ik in de mate van het mogelijke toch voor enige afwisseling te zorgen. Voor we deze namiddag naar Aarschot reden voor enkele plichtplegingen hadden we toch al een korte wandeling ondernomen, kwestie van toch nog een aanvaardbaar aantal stappen op de teller te zetten. En dan zie je schapen in een wei. Tja kerstmis is dan toch weer niet zo ver weg... "De herderkes lagen... zij hadden hun...", vul zelf maar aan. Er liep zoals zo vaak wel een dissonant tussen: een zwart schaap.
De hoek Tielensteenweg met de Lamstraat. En ben er al zo vaak langs gefietst en telkens valt het me op hoe het voetpad doodloopt tegen het huis, niet eens mooi recht op die poort, en hoe het huis ook nog met een tip op het fietspad staat. Vandaag kwamen we er langs gewandeld en nu heb ik mijn tijd genomen om de situatie eens te fotograferen. Om het wat interessanter te maken heb ik de foto zorgvuldig uitgesneden om alleen het essentiele over te houden en daarna heb ik er nog een pittige bewerking op toegepast.
Na de repetitie ben ik nog eens tot op de markt gewandeld omdat ik gehoord had dat de feestversiering zo mooi was. Dan wordt de fotogoesting bij deze jongen getriggerd natuurlijk en daar wil ik dan ook graag mijn camera eens op richten. Het was inderdaad de moeite waard hoewel ik vermoed dat het nog niet helemaal afgewerkt was. Wat me wel meteen meteen opviel was de poster die onder de grote boog hing. De kerstman van dienst in Aarschot is alom tegenwoordig in het stadsbeeld. Mijn ijdelheid wordt nog een beetje meer gestreeld...
We zijn deze namiddag nog eens aan de wandel gegaan. Het was droog en het is de hele tijd droog gebleven maar omdat er de laatste tijd toch erg veel neerslag is gevallen vonden we het geraadzaam om op verharde wegen te blijven. De kans op modder en slijk op onze vaste wandelroute langs de Smallebroeken leek ons te groot. In de Vreebeemden werden we begroet door twee vriendelijke paarden die elk van uit hun eigen huisje de omgeving in de gaten hielden. Ik heb ze gevraagd of ik een foto mocht maken en wie zwijgt stemt toe he...
Zo, onze eindjaarsversiering is klaar. Huize Pol en Josee is weer in de gepaste feestsfeer gedompeld. Nu het vanavond even droog was heb ik een invalshoek gezocht om het raam van de living aan de straatkant in beeld te nemen en ook een klein beetje inkijk te tonen. De lichtjes, de opsmuk en de versiering binnen zijn nauwelijks in beeld maar misschien toon ik die later wel, of anders komen ze voorbij op Facebook.
Ik heb de agenda nog eens goed bekenen en het lijkt er op dat er deze maand maar 5 dagen meer zijn dat ik niet naar Aarschot moet omwille van mijn kerstman verplichtingen. Ik zal alleszins proberen mijn fotografie toch een beetje gevarieerd te houden. Vandaag was er weer een repetitie en we konden voor het eerst in de zaal waar de musical zal doorgaan. David en zijn crew, de mensen van de techniek, waren nog druk bezig met de opbouw en het podium was er ook nog niet maar zo konden we toch al een beetje wennen aan de locatie. Als ik niet op het podium moet zijn loop ik meestal rond met mijn camera en zo kan ik regelmatig leuke opnames scoren. Uit een van de laatste scenes plukte ik deze foto. Twelf, alias Nerdie, is ontmaskerd als de snoodaard die de drughandel opzette van uit Colombia en de Kerstman valselijk beschuldigde. Hij krijgt de volle lading van de campesinas. Zonder podium en zonder de uiteindelijke showkleding is het beeld misschien nog net iets intrigerender.
Nu Sinterklaas het land uit is komt het kerstman-gebeuren in Aarschot pas echt op kruissnelheid. De voorbereidingen en de repetities voor de musical lopen zoals gepland maar nu komen er ook meer en meer verplichtingen, actes de présence en allerlei andere sponsor gerelateerde bezoekjes voorbij. Zo hadden we nu dus al de voorstelling van het nieuwe stadsmagazine "Arend" dat op ongeveer 17000 exemplaren wordt uitgebracht en de kerstman staat warempel op de cover. Binnenin is er trouwens ook nog een leuk artikel. Het moet zijn dat er toch enige ijdelheid in me schuilt want ik voel me net een pop-ster...
Ik was weer een hele dag bezig met kerstmanverplichtingen en pas in de loop van de avond vond ik een beetje tijd om aan fotografie te denken. Dan praat je weer over avond- of nachtfotografie he... niet dat ik dat erg vind. Met al die eindejaarsversiering en -verlichting is het voor de hand liggend dat je daar dan in eerste instantie op focust. Traditiegetrouw ga ik ieder jaar een keer op zoek naar leuke sfeerbeelden in Geel en vandaag heb ik daar een tijdje rondgewandeld. Op de markt was het nog redelijk druk maar de feestversiering was duidelijk nog niet op het niveau van de vorige jaren, misschien komt dat nog wel. Dan kies ik liever voor dit beeld van de Nieuwstraat. Ik moest even wachten tot er een verkeers-luw moment voorbij kwam en toen heb ik afgedrukt.
Er kwamen voortdurend error-meldingen op het display van mijn 5D Mk IV en we zijn met z'n drieën naar Bergen op Zoom gereden naar de officiële Canon repair-service, Ludo had trouwens ook een probleempje met een lens en gemeenschappelijke vriend Alex wilde ook graag mee. Als je dan in die buurt bent maak je natuurlijk op voorhand al wat foto-plannen. De Brabantse Wal is sowieso een meer dan interessant gebied om te exploreren. Fort De Roovere hadden we aangekruist als doel en daar hebben we ondanks het belabberde weer toch een vruchtbare tijd doorgebracht. In de houten keet die dienst doet als gezellig ingerichte horeca plek gingen we eerst aan de koffie. Daarna ging de ontdekkingstocht verder langs de Mozesbrug, de naam zegt het al: een doorgang door/onder de waterspiegel, goed voor ongeveer 70 treden. Daarna kwam de Pompejustoren aan de beurt, 129 treden en ongeveer 25 m. hoog en na wat rondwandelen langs kanonnen, andere objecten en slimme reliefvormen die die het fort ooit een natuurlijke verdedingsvorm bezorgden landden we weer in de keet voor meer koffie. De foto-oogst was groot en ik gooi er morgen wel weer een aantal op Facebook maar voor deze pagina kies ik vandaag voor de Mozesbrug.
Ik was in de loop van de vooravond op bezoek bij maatje Alex in Herentals. Ik had er op gemikt dat ik nadien, tijdens het blauwe uurtje, wat foto's zou kunnen scoren in de stad. Gezelligheid kent evenwel geen tijd, en het werd toch een ietsiepietsie later, maar... nachtfotografie is ook geen straf in Herentals en zeker in deze oudejaarstijd met alle lichtjes en versieringen. Ik heb behoorlijk wat leuke beelden mee naar huis gebracht en na rigoureuze selectie had ik er 5 overgehouden. Het vrouwke heeft me zoals zo vaak uit mijn keuzestress geholpen. De andere 4 toon ik morgen wel op het Smoelenboek.
Soms zijn de andere bezigheden zo dringend en intens dat er niet veel tijd over blijft om doelgericht te gaan fotograferen. Gelukkig heb ik altijd nog het Sonytje bij de hand als ik mijn dagelijkse wandeling aanvat. In mijn drang naar afwisseling heb ik vandaag langs de weg naar het dorp een vogelhuisje aan een kalende boom gespot en van uit een laag standpunt vastgelegd zodat alle andere potentiele beeldvervuilers geen kans kregen. Eenvoud siert denk ik dan maar.
Ik had een berichtje gekregen van André, een ex-collega muzikant, dat hij vanavond moest optreden in Kasterlee met de Westerschelde Big Band. Dat kon ik niet negeren natuurlijk. Ik ben er samen met het vrouwke naar toe geweest en het is een memorabele avond geworden, met veel herinneringen die opgehaald werden. Er waren nog andere ex-collega's aan de slag en nu we ondertussen alweer 12 jaar geleden gestopt zijn met optreden en muzikaal non actief zijn was dit een evenement dat de kriebels toch weer een beetje aanwakkerde. Ik wilde uiteraard ook wel een en ander fotograferen. Ik had de Canon, met de 70-300 er op, mee genomen en uiteraard ook het Sonytje, daar zit een objectief op dat overeen komt met een 24-200. Zo kon ik het ganse zoombereik in beeld nemen. We zaten op een redelijk ongelukkige plaats en de 70-300 werd nauwelijks gebruik en dus bewees het Sonytje weer maar eens zijn waarde. Toen de kerstmutsen opgezet werden en er een gastzangeres voorbij kwam zag ik mijn kans schoon.
Alweer een dagje Aarschot, alweer een repetitie voor de kerstmusical. Gisteren besteedden we een ganse repetitie aan de dialogen, vandaag deden we voor het eerst een volledige doorloop van het ganse stuk. Om voor wat entertainment en wat ontspanning te zorgen tussen al dat gerepeteer hadden we een ontmoeting geregeld tussen Sinterklaas en de Kerstman. In deze tijd van het jaar moet dat kunnen he. Ik had mijn Kerstmanwerkpak aangetrokken en schoonbroer Dreeke speelde de rol van de Sint. Natuurlijk werden er ook de nodige opnames gemaakt van het gebeuren en een groepsfoto met het gros van de medespelers vond ik best geschikt als foto van de dag. Sinterklaas was de fotograaf van dienst.
Het was best een drukke dag. We hadden een extra repetitie ingelast met de elfen om de dialogen voor de kerstmusical nog eens door te nemen, daarna zijn we naar Mol Millegem gereden om het fotosalon van Fidifok te bezoeken en toen we daarvan terug kwamen, bijna terug thuis, in Kasterlee, vond ik dat ik de kerstverlichting daar ook wel eens wilde fotograferen. Ik heb er in alle richtingen van uit diverse standpunten beelden geschoten en deze opname geeft wat mij betreft het best een overzicht. Diverse lichtobjecten, enkele slingers in de bomen en het gemeentehuis in de achtergrond geven samen een goede indruk van hoe het er daar uitziet in deze eindejaarsperiode. Achter mijn rug waren op dat moment ook nog de lichtreclames van de legendarische café's De Valk en De Leeuw, maar die kun je in elk jaargetijde fotograferen he.
Het avondrood was de trigger die me verleidde. Hoewel ik eergisteren al de kerstverlichting in ons dorp fotografeerde, met de vermelding dat het deze keer van op de begane grond was, kon ik het toch niet laten. Met dit ideale vliegweer, heldere lucht, nauwelijks wind, heb ik de drone nog eens meegenomen naar het dorp waar ik 'm in de buurt van het kerkplein de lucht in stuurde om me enkele shots van de kerstsfeer te bezorgen van uit een ander perspectief. Niet te hoog, zo'n 45 m, dat was net voldoende om ook de horizon nog mee ik beeld te houden. Met 1/10 sec. had ik nog voldoende licht om ondanks de invallende duisternis toch een voldoende goed belichte foto te scoren. Voor bewegingsonscherpte hoef je met dat ding geen schrik te hebben, die hangt echt stabiel in de lucht. Alleen de lichten van de auto onderin verraden de sluitertijd.
De foto's die ik op deze pagina plaats zijn evenzovele beelden die in mijn jaaralbum terecht zullen komen en soms zijn ze dan ook herinneringen aan een gebeurtenis die ik wil onthouden. Ik had deze foto ook "Avond aan Herentals station" of "Trein" kunnen noemen. Maar de combinatie van beeld en verhaal moet kloppen natuurlijk. Here it is... Ik heb deze namiddag doorgebracht in AZ St. Elisabeth in Herentals waar ik een coloscopie onderging. Voor volgers die niet weten wat het is... zoek het maar eens op. Leuk is het alleszins niet. Gisterenavond was ik begonnen met het drinken van een wansmakelijk papje om mijn darmen te ledigen en deze morgen kwam een tweede beurt van hetzelfde. Ik heb de hele routine alweer overleefd. Wat er in het ziekenhuis gebeurde was ook niet meteen mijn leukste ervaring, maar wat moet, moet he. Na enkele kleine ingrepen qua poliepen en zo is mijn onder/achterkant weer in optima forma. Na dat onderzoek mag je niet zelf rijden en het vrouwke had me gebracht, was ondertussen gaan shoppen en zou me ook wel veilig thuis brengen. We parkeren vaak op de Olympiadelaan als we naar het centrum of naar het ziekenhuis gaan en richting ziekenhuis is er dan een pad doorheen de volkstuintjes waar je onder de fiets-o-stade 105 en de spoorweg Herentals - Leopoldsburg wandelt. Ik had zowel mijn Canon als mijn Sonytje thuis gelaten maar met mijn smartphone kon ik toch een beeld scoren van een trein die het station van Herentals binnen rijdt. De toerit naar de foets-o-strade is prominent in beeld.
