Vandaag was het cultuurdag in onze gemeente Kasterlee. Fotoclub Visueel neemt daar al sedert jaar en dag aan deel en ook dit jaar ontvingen we 5 klasjes in ons lokaal om hen een en ander over fotografie te vertellen en daarna een half uurtje mee op stap te gaan om groepsfoto's te maken, de kinderen zelf te laten fotograferen en te poseren, dat alles onder begeleiding van enkele geroutineerde clubleden. Het waren interessante sessies en de resultaten waren vaak verrassend leuk. Uiteraard had ik ook mijn Sonytje op zak, zoals altijd trouwens, en naast de geplande routines heb ik zelf ook wat foto's gescoord. Voor we naar buiten gingen poseerde dit groepje in ons lokaal precies zoals ik gevraagd had en vanuit een erg laag standpunt kon ik deze groepsfoto maken.
Het was best aanvaardbaar fietsweer en ik ben er dan ook weer op uit getrokken. Zolang het kan blijf ik mijn dagelijkse beweging plukken samen met mijn vriend de e-bike. Een fietstocht is wat mij betreft niet "af" als er ook niet een tussenstop op een terrasje bij zit. Het hof Rodin leek mij een hernieuwde kennismaking waard. We kwamen er vroeger wel vaker, het heette toen nog Het Corsendoncks Hof. Maar toen het huurcontract ten einde liep en de huurders dat niet verlengden bleef het een tijdje leeg staan. Ondertussen zijn er nieuwe uitbaters, is de naam veranderd maar verder is het er ongeveer hetzelfde gebleven vond ik. Ik kan de kwaliteit van het geserveerde eten niet beoordelen, dat testen we later wel eens uit, maar de Duvel smaakte er alleszins al even lekker.
Een tijd geleden deed ik het wel vaker: om de zoveel kilometer stoppen tijdens mijn fietstochten om waar je dan ook bent een foto te maken. Vandaag heb ik die routine weer eens opgepikt. Strikt om de drie kilometer mocht mijn Sonytje uit de jaszak. Er zijn dan plaatsen waar je zonder zoeken makkelijk een beeld kunt scoren maar anderzijds is het soms ook moeilijk om een interessant onderwerp te vinden. Het is sowieso een leuke oefening. Na wat natte vinger werk, willekeurig links en rechts zomaar wat nergens naartoe fietsen stond ik bij kilometer 15 voor de ingang van de tunnel waar de fiets-o-strade F 105 onder de spoorweg naar de andere kant gaat. Da's natuurlijk een best fotowaardige plek... even wachten tot er een andere fietser in beeld kwam en "klik". Ik vind het trouwens leuk dat er gewaarschuwd wordt dat fietsers die groter zijn dan 2,5 m moeten oppassen. Bukken dan he!!!
Ik zag deze voormiddag door het raam dat aan de andere kant van het glas tientallen zoem-zoem-beestjes hun best aan het doen waren om zoveel mogelijk bloemen te bezoeken en dat de nectarverzameldrift hoogtij vierde. Zoiets triggert dan weer mijn fotogoesting en met de macrolens op mijn toestel ben ik naar buiten gelopen om er wat beelden van te sprokkelen. Ik heb er eerder al enkele gedeeld via Facebook maar deze heb ik bewaard voor deze pagina.
De bloemenweide die we ingezaaid hadden voor ons huis is een groot fiasco gebleken dit jaar. Waren het de vogels die de zaadjes op gepikt hebben, het mindere weer of een verkeerde timing... wie zal het zeggen. Anderzijds zijn de afrikaantjes in de bloembakken weelderiger dan ooit aan het bloeien gegaan en de druifjes doen het ook uitstekend. Ik heb ze vandaag eens samen in beeld genomen, kwestie van in mijn jaaralbum daar ook weer een herinnering van te bewaren.
Na tien jaar vond ik het tijd om de rol door te geven. Ik zal dit jaar geen kerstman meer zijn in Aarschot en omgeving en mijn schatje dus ook geen kerstvrouwke. Mijn zus blijft de productie en de organisatie van de show wel op zich nemen en de meeste deelnemers bleven aan boord. Om te tonen dat er geen meningsverschillen of conflicten aan de basis van onze beslissing lagen zijn wij vandaag naar de eerste repetitie voor de nieuwe uitvoering geweest. Het gebeuren gaat wel niet meer door in Aarschot maar wel in Diest in de schouwburg De Amer waar ook deze repetitie gepland was. Eigenlijk was het niet echt een repetitie maar een eerste kennismaking, een herontdekking van het verhaal - bijna hetzelfde als vorig jaar - en een verwelkoming van de nieuwelingen. Het was een warm weerzien, in het bijzonder met de elfen en we zullen zeker in de aanloop naar de voorstellingen nog wel enkele keren de gang van zaken ter plaatse gaan volgen. Toen er een groepsfoto van de volledige cast gemaakt werd op het podium was ik er natuurlijk bij om ook enkele foto's te schieten.
Ik fietste vandaag een eind over de fiets-o-strade F 105. Die loopt langs de spoorlijn Herentals-Mol-Leopoldsburg. Als recreatieve fietser ben ik niet meteen een grote fan van die fietssnelwegen maar soms waag ik me er toch op ondanks de vele voorbij suizende, voor niks wijkende speedpedelecs. Langs de spoorlijn zie je natuurlijk een trein al van erg ver aankomen en dan heb je tijd zat om te stoppen, je fototoestel in aanslag te nemen, een verantwoorde compositie uit te dokteren en op het goede moment enkele beelden te scoren. Deze vind ik zelf best geslaagd. Het is niet de eerste trein die op deze pagina's voorbij komt maar na wat vergelijken en twijfelen vond ik dit wel de beste foto uit de oogst van vandaag.
Alweer waren de weersvoorspellingen niet goed en alweer hebben we het er op gewaagd om alsnog te gaan fietsen en alweer hebben we het droog gehouden. Meer nog: het was een meestal zonnige en best aangename tocht. Een extra opsteker was dat het vrouwke zich veel beter voelde dan de voorbije dagen, de last aan de schouder lijkt verleden tijd en die is dus mee op pad gegaan. Ergens tussen Retie en Dessel, in de buurt van het Campinastrand tegenover Het Vijverzicht zag ik op de rand van een van de Goor plassen twee zwanen. Toen ik stopte, afstapte en dichterbij kwam met mijn fototoestel in aanslag bleven ze gewoon op dezelfde plaats. Dat gaf mij de gelegenheid om bij elke voorzichtige stap dichter telkens een foto te maken. Thuis heb ik uit de reeks er een gekozen voor deze pagina.
Ach, je moet niet altijd klakkeloos geloven wat de weermannen -vrouwen en de buienradar vertellen. Vandaag zou er zowat de ganse namiddag 50, 60 en 90 procent kans op regen zijn. Toen ik rond half drie eens naar de lucht keek en ook even naar het zuidwesten, had ik er alle vertrouwen in dat ik het wel droog zou houden en ik ben dan ook weer vertrokken voor een rondje fietsen. Watervoort, Herentals, stukje fiets-o-strade 105, langs het kempisch Kanaal terug tot bij den Thys en zo weer naar huis... een goede 25 km vond ik genoeg om even mijn nodige dagelijkse lichaamsbeweging te plukken. Langs het Kempisch Kanaal, in de buurt van de baileybrug, het heet daar Gebeunt, zag ik de kans schoon om nog eens iets met symmetrie in elkaar te knutselen. Camera tegen de grond en de roodwitte bescherm rasters links en rechts waren de glijbaan waarlangs de blik de verte opzoekt. De bewoning links doorbreekt de symmetrie wel maar daar hou ik even geen rekening mee.
Vandaag ben ik eens in de loop van de namiddag naar Herentals gefietst. De foto-oogst van vorige maandag avond was nogal magertjes en ik mikte op een herkansing. Woensdag namiddag leek me ideaal omdat de schoolgaande jeugd dan geniet van een vrije namiddag. En deze keer heb ik meerdere leuke shots kunnen scoren. Het hoeven niet altijd high-tech toestanden met bulderende basklanken te zijn om klanten te lokken. Ik heb me deze keer geconcentreerd op enkele simpele attracties waar de kinderen hun talenten konden toetsen aan de moeilijkheden die ze voorgeschoteld kregen. Of het nu springen is over rond draaiende obstakels of pogingen tot koprol hangend aan elastische riemen, het waren evenzovele potentiele fotodoelen. Deze jonge knaap kon ik van uit een dichtbij en laag standpunt in volle actie te pakken krijgen. Meer op https://www.facebook.com/pol.schrijvers .
Het is niet de eerste keer dat de molen van 't veld onderwerp is op deze pagina's. Maar er is een goede reden om nog eens in herhaling te vervallen. Ik was in de loop van de vooravond nog even een uurtje gaan fietsen en toen ik voorbij de molen kwam zag ik dat de restauratie nu helemaal voltooid is. Hij staat weer te pronken in zijn nieuwe kleed en mooie wieken. Ik kon het niet laten om hem nog maar eens te fotograferen.
Ik had met fotomaatje afgesproken om vanavond als het donker werd eens over de foor te lopen in Herentals met onze camera's en statieven. Rond kwart voor negen begonnen we er aan en eenmaal bij de markt aangekomen... ontgoocheling... er waren nog hooguit 5 of 6 attracties actief... We hebben alsnog gedaan waarvoor we gekomen waren: sfeer, lichtjes, kleur, de kick, de spanning, kortom, het kermisgebeuren vastleggen. Bij deze attractie heb ik een hele tijd met de instellingen gespeeld, meer bepaald met de sluitertijd. Met 0,6 seconde vond ik dit beeld de actie het best weergeven.
Ik had vanmorgen al een klein rondje gefietst om mijn dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en in de loop van de namiddag wilde ik samen met het vrouwke naar Herentals kermis gaan om wat foto's te scoren maar vooral om de beste smoutebollen van het universum te proeven bij Storms. Voor we vertrokken had ik al even op het terras gezeten bij De Lichtaartse Kwezel, een kroeg twee huizen van onze thuis richting dorp. Er was live music aangekondigd en dat wilde ik natuurlijk ook zien (en horen). Als ex-beroeps laat ik me nooit uit over de kwaliteit, maar het repertoire en de respons bij de zeer talrijk opgekomen bezoekers zorgden er alleszins voor dat het een meer dan geslaagd initiatief was. Liever dan een foto uit de oogst van de foor in Herentals toon ik vandaag "Het Larums Trio", die de stemming er in brachten. Morgen en de volgende dagen zijn er trouwens nog kansen zat om Herentals Kermis in beeld te brengen.
We waren nog maar eens naar de Lentehei gefietst, daarna hebben we even van Herentals kermis geproefd. Tijdens het terug naar huis rijden langs het Kempisch Kanaal had ik het plan opgevat om aan de brug bij de Olense Steenweg even te wachten op fietsers op de brug om die in het tegenlicht te fotograferen en zo bijna silhouetten te zien en die dan in zwart wit om te zetten. Fietsers waren er zat, maar ik had het tijdstip blijkbaar een beetje verkeerd ingeschat. De diverse pogingen met Silver Efex om er iets uit te puren wat meer met mijn intensie overeenkwam konden mij niet echt bekoren. Ik vond uiteindelijk de originele kleurversie nog de beste en die toon ik dan ook bij deze.
05 september - Amerikaanse begraafplaats Margraten
Ik had op het net een vervangmuis gevonden voor de oude Atari. Margraten in Nederlands Zuid Limburg vond ik niet te ver om er vandaag meteen naar toe te rijden en uiteraard knoop ik daar dan ook wel wat fotoplannen aan vast. Leuke onderwerpen vinden in die regio is niet moeilijk. Het voorspelde minder goede weer bleek helemaal vals alarm en ik heb dan ook volop genoten en ik ben met een goed gevuld geheugenkaartje terug thuis gekomen. Het Amerikaanse militaire kerkhof in Margraten was nummer één op mijn lijstje van te bezoeken plekken en daar was ik behoorlijk onder de indruk... 8301 graven van jonge mensen die het ultieme offer brachten voor onze vrijheid, daar word je toch wel even stil van. Op deze pagina plaats ik iedere dag maar één foto maar op facebook zal ik er nog wel een aantal uploaden. Als je meer wil zien zet ik er voor één keer ook het adres bij: https://www.facebook.com/pol.schrijvers.
We zijn vandaag nog eens naar het shopping center in Olen gefietst. Het vrouwke wilde nog eens enkele winkels bezoeken en ik kan me dan ondertussen ook wel bezighouden terwijl zij haar ding doet. Er was pas regen voorspeld in de vooravond en inderdaad, het was best goed fietsbaar weer deze namiddag, op de pittige wind na dan, maar daarvoor hebben we electrische ondersteuning he. Waar je ook fietst in onze regio, je rijdt vaak tussen lange wanden van mais, velden links en velden rechts. Ik kon het niet laten om dat ook eens te fotograferen en ik vraag me eigenlijk af of dit allemaal als voeder voor de veeteelt bedoeld is, en welke dieren daar dan mogen van smullen of dat er ook een deel in onze eigen voedselvoorziening terecht komt.
Mensen die mij kennen of volgen weten dat ik niet vies ben van symmetrie, ik zoek er vaak naar in mijn fotografie. Deze fiets- en voetgangersbrug over de Schotense Vaart in Turnhout heb ik nog eens van uit een extreem laag standpunt gefotografeerd, het kantelbaar schermpje van mijn Sonytje was me zeer behulpzaam. Het is een foto van gisteren trouwens. Vandaag ben ik niet aan fotograferen toegekomen omdat ik eigenlijk zowat de ganse dag gefrustreerd gevochten heb met een oude Atari computer. Als, ondertussen al meer dan 10 jaar met pensioen zijnde beroepsmuzikant gebruikte ik vroeger dat 30 jaar oude ding om muziekjes te programmeren in het nooit geëvenaarde programma Notator. Vandaag wilde ik nog eens iets in elkaar knutselen maar ik heb de muis laten vallen en die is stuk, niet te repareren… Programma geblokkeerd en niks gesaved gvd !!! Muis nergens meer te vinden -eerste versie- ook niet op het net, tja… Ik vrees dat als ik nog eens creatief wil zijn met muziek maken ik toch naar een meer recent programma zal moeten overschakelen. Mijn Mac heeft al enkele knipoogjes naar mij geworpen.
We waren naar Turnhout gefietst en langs het onverharde fietspad tussen de Veedijk en de Steenweg op Tielen zagen we warempel een aantal geiten die stonden te grazen in een omheind natuurgebied. Nu ja, grazen kun je het eigenlijk nauwelijks noemen, het lijkt me niet meteen het meest geschikte gebied om iets eetbaars te vinden maar deze beesten deden toch hun best. Uiteraard zijn we gestopt om wat foto's te maken. Je krijgt in onze streken niet echt vaak de mogelijkheid om grazende geiten te fotograferen he. Deze haantje de voorste wilde komen zien wat ik aan het doen was en dat gaf mij dan weer de mogelijkheid om 'm in close-up in beeld te nemen.
Een aantal jaren geleden werden we steeds vaker geconfronteerd met processierupsen en ik moet ootmoedig vertellen dat ik er zelf ook ooit slachtoffer van werd door een onvoorzichtige greep achter een boom om een geocache te pakken. Ondertussen is de bestrijding goed op gang gekomen. Uit de bevindingen van natuurwetenschappers bleek namelijk dat een van de simpelste en meest effectieve middelen is: de hulp inroepen van koolmeesjes en pimpelmeesjes. Er werden alom nestkastjes gehangen om de vogeltjes een verblijf te bieden en tijdens onze fietstochten zien we tegenwoordigvaak om de twee of drie bomen zo een kastje hangen. En... het moet gezegd, de vogeltjes doen hun best want we hebben nog weinig last van die jeukbezorgers.
Ik was zonder vooropgezet doel vertrokken om tijdens een droog moment toch wat kilometers te fietsen en na wat willekeurig links-rechts nattevingerwerk stond ik plots voor een wegafsluiting op Groot Rees. Ah ja, ik had het moeten weten, laatste weekend van augustus, short rally van Kasterlee... Dan kun je 15 € betalen om verder te wandelen en overal goed zicht op de racende auto's te hebben maar ik was eigenlijk vertrokken om te fietsen. Anderzijds interesseerde het gebeuren me wel, al was het maar om wat leuke foto's te scoren. Terreinkennis is dan belangrijk en ik kon toch makkelijk een plek bereiken waar ik dicht genoeg bij het parcours kon komen om ongehinderd te fotograferen. De oogst was best leuk. Thuis zat ik, zoals zo vaak trouwens, weer met keuzestress. Bij de vele geslaagde opnames was er een reeksje van een BMW die driftend door de bocht kwam en daar één foto uit kiezen zou niet het zelfde verhaal verteld hebben. Ik heb dan maar een drieluik gemaakt van 3 opeenvolgende foto's en ze in één enkele jpeg samengevoegd. Zo kan ik me toch houden aan mijn zelf opgelegde regel van één foto per dag. Nog even er bij vertellen dat, hoewel het er gevaarlijk uitziet, de bestuurder de wagen probleemloos uit de slip en weer op de rechte baan bracht.
