Leonardo da Vinci werd in Toscanië geboren op 15 april 1452 en overleed in Amboise (Frankrijk) op 02 mei 1519. Hij was niet alleen schilder, maar ook tekenaar, architect, beeldhouwer, musicus, ingenieur en natuuronderzoeker.

Vanaf 1466 verbleef hij in het atelier van Andrea del Verrocchio, een Florentijns kunstschilder, beeldhouwer en kunstsmid om de 'stiel' te leren.

Leonardo da Vinci had een grote belangstelling voor de bouw van het menselijke lichaam. Hij schilderde en tekende de mens op alle mogelijke manieren.

Van 1483 tot 1499 woonde Leonardo te Milaan. In deze periode maakte hij schilderijen die een hele nieuwe schildertechniek lieten zien. Het zachte, schemerige licht en de fijne vormgeving van zijn figuren waren tot dan nooit gezien. In deze periode schildert hij één van zijn vele meesterwerken: Het Laatste Avondmaal.

In deze muurschildering plaatst Leonardo alle figuren tezamen aan tafel, ook Judas. Dit was nieuw. Alle andere schilders die dit tafereel al hadden uitgebeeld plaatsten Judas altijd apart.

Da Vinci experimenteerde voortdurend met materialen. Zo gebruikte hij voor 'Het Laatste Avondmaal' geen waterverf (wat voor fresco's gebruikelijk was) maar olieverf. Olieverf was echter niet zo geschikt voor muurschilderingen met als gevolg dat zijn meesterwerk, lang na zijn dood, vele malen gerestaureerd moest worden.

In 1503 keerde Leonardo da Vinci terug naar Florence. In datzelfde jaar schildert hij het gekende portret 'De Mona Lisa'.

'De Mona Lisa' is echt een topstuk van de Italiaanse renaissance. Het schilderij werd geschilderd op hout en is beroemd om de  glimlach en de geheimzinnige achtergrond. Da Vinci had drie jaar nodig om dit schilderij af te werken.

In 1506 keerde Leonardo naar Milaan terug om later te verhuizen naar Rome. (Kunstenaars uit deze periode waren veel onderweg. Ze moesten zich verplaatsen naar de woonplaats van hun opdrachtgevers. Dit waren meestal koningen, rijke families of de kerkelijke overheid). Hij verdiepte zich ook meer en meer in wetenschappelijke studies.

Zijn wetenschappelijk werk

Leonardo de Vinci was geïnteresseerd in alles. Een universitair diploma had hij niet. Alles wat hij wist leerde hij zichzelf aan. Hij was een echte autodidact.

Op natuurkundig vlak ging zijn aandacht vooral naar de wetten van de beweging. Zo maakte hij talrijke ontwerpen voor watermolens, kranen, oorlogstuigen, muziekinstrumenten, fietsen, liften, vliegtuigen, ... De meeste van zijn ontwerpen hebben nooit gewerkt omdat de techniek om zijn ontwerpen te realiseren in die periode nog niet voor handen was. Eeuwen later, toen dit wel het geval was, hebben vele uitvinders gebruik gemaakt van zijn tekeningen.

Hij bestudeerde ook de anatomie van de mens. Hij sneed daarvoor lijken open om binnen in de mens te kunnen kijken. Zo maakte hij grondige studies van de werking van het hart, de ligging van de menselijke foetus, ... Alle studies werden voorzien van prachtige anatomische tekeningen.