Toren roept haan 186 : slag

N.a.v. de erfgoeddag in Oppem op zondag 23.10.2005 haalden wij herinneringen op over vroegere tijden.

Aan de zes wegjes (ten onrechte dikwijls 5 wegjes genoemd door wie niet verder dan 5 kan tellen) was vroeger een steenbakkerij. Er lagen grote hopen vettige klei, waarmee de boerkens gevormd en gebakken werden. In het GNOP van Meise zien we dat die bedrijvigheid in een strook Assiaan ligt. Assiaan begint met een tamelijk grove, zeer glauconietrijke zandlaag en vervolgens de glauconiethoudende, eerder zandige klei van Asse, die geleidelijk zwaarder, homogener en glauconiethoudend wordt. In de holleweg was trouwens een zandwinning, maar die zou in het zandige Tongeriaan liggen.

De jeugd van Meise en Oppem verzamelde hier om de invasie van de jeugd van Wolvertem tot staan te brengen. Daar werden herhaaldelijk veldslagen uitgevochten. De munitie bestond uit aardkluiten (in het dialect klottën, waaruit de bijnaam klotboeren). Velen danken hieraan builen en blauwe plekken.

Een beetje verder op de Heirbaan was wellicht de eerste vrije radio in Vlaanderen gevestigd : radio Conférence. En tot een grote zomerstorm alles neermaaide, was er iets verder een hoppeveld. De ranken draaiden zich langs telefoonpalen in de lucht. De hoppehoeve Van Roy bevindt zich iets lager op de Strooistraat.

06-12-2005 om 15:35 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 187 : kalf

Julien De Roover, conservator van de Beemden was te laat voor zijn eerste gidsbeurt, want hij moest gaan toezien op de bevalling van een van de Schotse Hooglandkoeien in de Beemden in Wolvertem.
http://be.msnusers.com/Torenroepthaan

Het werd een prachtige eersteling voor Natuurpunt Meise. Die dieren zijn ingehuurd om het grasland kort te houden. Zij zijn speciaal gekozen, omdat zij ook in de ruwe Schotse highlands hun plan trekken en niemands hulp nodig hebben. En zo geschiedde. Zonder enige hulp wierp de koe het kalf. Toen Julien de kleine wou knuffelen moest hij snel de biezen pakken, want dat was niet naar de zin van de moeder. Die verdedigt haar kroost zonder medelijden, voor de man die haar dagelijks bezoekt en voor vers water zorgt.

Ik vraag mij af wie de peter en de meter worden. Want bij een geboorte horen beschermers van de zwakken.

Had onze haan een peter en een meter gehad, zou hij niet zo lang van zijn troon gehouden geweest zijn.

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 185 : Hoet

’'s Zondags ’s morgens, als ik mijn Schots ontbijt neem, luister ik steevast naar Tit(h)aantjes. En het gaat altijd over “haantjes” de voorste.

Vandaag 9.10.2005 ging het over Ronny Herreman, de man die de afdeling fotografie aan St.-Lucas in Brussel opstartte. Half fotograferend Vlaanderen volgde bij deze man les.

Abstracte kunstgoeroe Jan Hoet vertelde over zijn vriend, dat hij geen kunstenaar is. Hij zou het niveau missen waarbij er abstractie opduikt in de foto’s, wat ze universeel maken. De man in kwestie sierde zijn bescheidenheid door het ermee eens te zijn. Ik ben het daarmee oneens op filosofisch vlak. De fotograaf beleeft zijn vak tussen de mensen. Dat is lovenswaardig. Want als een “would – be” kunstenaar begint te zweven, zoals de lama’s boven de Himalaja (maar die doen dat om andere redenen), dan mag hij voor mijn part de boom of de berg in. De verbondenheid met het eenvoudige is voor mij essentieel in ware kunst. Elitekunst, zoals Jan Hoet ( die ik voor de rest overigens bewonder), belijdt hoeft voor mij niet. Het is vooral dank zij de vanzelfsprekendheid dat kunst echte KUNST wordt.

Het viel mij ook op dat mensen zoals Herreman nogal vaak dwepen met dezelfde musici. Vooral Brassens valt hierbij op. Ik kan een hele rits vooraanstaande mensen in alle disciplines, (van onze generatie uiteraard) noemen die Brassens graag horen. Brel doemt er ook meestal bij op. Aznavour hoor ik minder.

Het is niet omdat ons haantje op de toren staat dat hij niet zou uitsteken boven de massa. Het verschil zit hem hier, dat hij vast staat op de torenspits, als het ware diep geworteld in de fundamenten van eeuwen geschiedenis, wat hem verheft en doet opvallen.

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 184 : Edelweiss
Robert Wise is niet meer. De filmmaker van “The sound of music” en “West – Side story” ging heen.
Zijn monumenten blijven bestaan. Ter zijner ere zullen wij in het kinderliederenprogramma van onze beiaard “do – re – mi “ opnemen.
Meise was de hele week aan de beurt op Ring-TV. ’s Namiddags werden de oude foto’s versus nieuwe hernomen en konden wij een wandeling maken langs onze 8 kerktorens via de helikopter. Er sloop echter een storende fout in de reportage. Westrode heeft wel degelijk een torentje.
’s Avonds in Tourné générale verrastte Tom Serkeyn ons opnieuw. , In “Rare mensen” kon Frank Robberechts uit Wolvertem zijn collectie muziekspelers tonen en ons landbouwmuseum. ’s Anderendaags, waren de Jachthoornblazers van Westrode aan de beurt. Ik mocht de legende van de Duivelschuur vertellen in het kader van een aflevering over Amelgem. Het werd een prachtige audiovisuele reportage, waaraan ik graag meewerkte. Het inspireerde mij zodanig, dat ik een poppenspelversie van de legende schreef. Er is ook een toneelversie van Jef Verbesselt in het Meises dialect. En Constant Lindemans schreef hierover ook reeds een toneelstuk in 1925.

Is jullie het uniek torentje opgevallen op de kapel ?

De week werd afgesloten door Janpieter Biesemans, de eredirecteur van de Academie van Meise, die recent met pensioen ging.

Ter ere van Robert kraait onze haan luidkeels, echter in sibemol : “Do do do een wiegelied, Re een hert zie je dat niet, Mie dat zegt men voor Marie, Fa ’t begin van fantasie, Sol dat is de Spaanse zon, La een lach die net begon, Si een symfonie voor jou en dan zijn we weer bij do.”

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 183 : haan
Laat er geen twijfel over bestaan : deze haan heeft geen enkele connectie met de rode Waalse haan, behalve zijn soort.
Deze week worden de Waalse feesten gehouden. Een koorddanseres waant zich een haantje op een toren als ze 7 km aflegt op een koord, zonder beveiliging. Hopelijk kan ze ook vliegen, moest er iets mis gaan.
De feesten worden afgesloten met vuurwerk boven de Maas. Is dat niet van het goede te veel, als men een Marshall-plan voor ogen heeft in de regio ? Maar misschien wil de traditie dat, aangezien na W.O.II er her en der ook feestvuurwerk was.
De koning en de koningin komen er op bezoek op 18.9.2005. Wij hopen dat dit bezoek onze zuiderburen aanzet tot meer burgerzin en dat ze eindelijk onze terechte eis voor splitsing van Halle-Vilvoorde mee realiseren, zonder toegift voor hun grootse plannen.

30-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 182 : hout   11.9.2005
Open monumentendag 2005 ging niet over hanen of ezels, maar wel over hout.
Her en der kon men terecht om monumenten die anders niet toegankelijk zijn te bezoeken. Ik ga het anders aanpakken. Ik begin op 20.9. een cursus houtsculptuur, want Athena geeft die cursus nu ook overdag. Als het in de genen zit of in de naam, dan komt dat wel goed. Er is namelijk een De Cuyper, restaurateur – houtsnijder, die de kneepjes van het vak kent. Met hem zou ik graag een cursus opzetten in de Plantentuin in Meise. Er was al een mondeling akkoord, de specialist houtsnijder ging akkoord, maar we wachten nog op de praktische uitvoering van het project.
Vier jaar geleden was het inferno in New – York. Dat wordt er herdacht. In Sint – Niklaas is het Reuzendag en in Brussel ging er ook een reuzenstoet uit ter nagedachtenis van Pieter Brueghel. Onze reuzen zijn op rust, op de zolder van De Donder. Na een opknapbeurt kunnen ze weer buiten komen. Maar dan liefst met een officiële belleman. Want onze tweede belleman gaf er de brui aan, na een ontgoocheling in het politieke milieu.
Ik ben door de slijk van de overstroming van de Malebeek in de Nekker gaan foto’s nemen van de struisvogels op de farm. Deze foto heb ik op mijn website gezet, als illustratie voor het struisvogelsyndroom.
Foto :
Het feit dat onze haan nog steeds niet op de toren staat, kan ook met dit syndroom te maken hebben!

30-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 181 : 100
Hanen staan op de kerktorens sedert de bouw van de kerken. Dat is dus zeker sedert de 17^de eeuw.
In de rij van 100-jarigen beginnen zich een aantal fanfares te nestelen. Zo ook de fanfare “De Eendracht” uit Westrode. Voor die gelegenheid brouwden ze een nieuw bier …. Het zou een veredelde Pils die op Palm lijkt benaderen.
Er zijn heel wat fanfares die ouder zijn. Hun oorsprong is dikwijls ambigu. Zo claimt de fanfare “De Verenigde Broeders” uit Meise haar oprichting in 1875 Maar toen was dat een zanggroep, de “Soepzakken” genaamd. De tweede fanfare uit Meise is “Concordia”. Zij werd gesticht in 1876. Het was daar zoals in de politiek en de televisie toen, er werd overgelopen van de ene naar de andere.
De derde fanfare in Meise was een gelegenheidsfanfare, die speelde op de feesten van de Oud – Soldaten uit 1903. Mijn vader was daar muziekchef van. Daarin speelden leden van de twee concurrerende fanfares broederlijk tezamen.
De muziekkapel van de Chiro is dan wel geen fanfare, maar zij mocht ook gezien worden. Herman Boon pr. zaliger startte daarmee in de jaren 60. Op dit ogenblik zit de Chiro echter met een probleem. Er zijn maar . ruiterijtrompetten speelklaar. Er zijn nog . trommels en . grote trommen. Daar moet dringend iets aan gedaan worden.
De beoogde bloei van de fanfares bij de oprichting van een muziekschool in Meise, leidde niet tot resultaat. De Drie fanfares komen niet meer buiten. Jammer! Als je dan eens de campagne in Steenhuffel bezoekt met alle muzieklessen en andere activiteiten, dan zie je dat meer mogelijk is. Het paradepaardje daar is de C.B.S. of Concertband Steenhuffel. Het is een verademing om daar concerten te beluisteren van deze groep, bestaande uit muzikanten van alle leeftijden.
De dirigent staat voor zijn muzikanten zoals een haantje op een toren.

25-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 180 : klimmen
Onze haan zal uit zijn as verrijzen zoals de Feniks hem dat voordeed.
Over dit fenomeen, dat ik zelf ooit meemaakte, schreef ik een gedicht. Het werd voor de eerste keer voorgedragen in het publiek op de Cultuurbeurs in het Willy Van den Berghecentrum door voordrachtkunstenares Chris Philips - .

Vleugellam

Geslagen,
neergedrukt
vleugels geknipt,
dwangbuis om de lenden,
versteend, verstijfd, verdwaasd,
en platgewalst

Maar ik zal opstaan !

Toen ze voor het C.C. van Meise (de Muze van Meise, want er is een nog andere Muze  …) de voorzijde van de school in het centrum van Meise afbraken voelde ik mij uitgewist. Mijn bureau, studio en talenpracticum moesten eraan geloven. Dat is ook zo’n moment.

25-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 178 : jongeren
De wereldjongerendagen in Köln kenden een overdonderend succes.
Onze paus Benedictus week in zijn eerste buitenlandse reis naar zijn vaderland,  van de traditie van zijn voorganger af om de grond te kussen. Hij wist echter het enthousiasme van de katholieke jeugd te wekken.
De VRT legde in interviews weer een negatieve trend. Vooral de onverschilligen en critici werden geïnterviewd. Dat mag uiteraard, maar buiten proportie vertekent het het beeld, omdat er te weinig echt geëngageerden geïnterviewd werden.
Het embleem van de WJD vraagt uitleg. De gele ster wijst op het licht en Afrika. De blauwe blauwe C staat voor Jezus-God en Azië. De blauwe sikkel beduidt water en Australië. De twee rode torens verwijzen naar de dom en Amerika. Het rode kruis tot slot ...
In de slotmis zaten de jongeren volgens mij te ver van de paus. Tussen de massa en de troon zat een leger priesters. Die hadden ernaast kunnen zitten zodat de jeugd korter bij het altaar zou zitten.
Het is een beetje zoals een haan, die hoog op zijn toren, toch te ver van de mensen staat.

21-11-2005 om 11:28 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 179 : vertrouwen
Prof. Ignace Glorieux deed een onderzoek naar het vertrouwen in een aantal beroepen in Europa en specifiek in België. We gaan er sterk op achteruit.
Ons vertrouwen werd onderzocht voor : dokters, leerkrachten, leger, geestelijken, politici (10 %), journalisten (47 %).
Als onze plaatselijke politici al hun gemeente kennen kan dat al het verschil maken. Daarom stel ik voor, dat de kandidaten voor het bestuur van onze gemeente, buiten de normale voorwaarden ook enkele andere verplichtingen zouden opgelegd krijgen.

1. De naam van de gemeente kennen en consequent gebruiken
2. Erkenning van de 8 parochies
3. Respect betonen voor de objectieve meerwaarden van onze gemeente
4. Intellectuele eerlijkheid t.o.v. de bevolking door objectieve informatie
5. Attitude van sympathie voor autochtonen en nieuwkomers
6. Attitude van bezetenheid tot kwaliteitsverbetering
7. Kennis van plaatselijke realisaties uit het verleden om op voort te bouwen

Ik ben bereid een inburgeringscursus in die zin gratis te geven. De infrastructuur moet mij uiteraard gratis ter beschikking gesteld worden. De onkosten voor deelname mogen er zijn, maar worden rechtstreeks gestort op rekening van Artsen zonder Grenzen.
De indruk die ik onbewust wek van het beter te weten is niet juist. Want bezetenheid tot kwaliteitsverbetering is essentiëel. De lesgever zal er ook in bijleren

21-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Toren roept haan 177 : correct
De oplossing komt opnieuw vanuit de natuur. Natuurpunt heeft een afspraak gemaakt rond de problematiek van gemeente en parochie (of deelgemeente). De officiële naam van de gemeente wordt recht gedrukt en de delen cursief. Zij gebruiken dat bij het natuuronderzoek waar ze met kilometerhokken werken. Om die correct te situeren was dat noodzakelijk.
Voor onze gemeente is dat dan :
De hele gemeente : Meise
De parochies : Meise Oppem Rode Rossem Meuzegem Imde Westrode Wolvertem
De twee postzones 1860 en 1861 blijven uiteraard. Waar de grenzen ervan liggen en of die samenvallen met de gemeente – en parochiegrenzen is mij echter een raadsel.

21-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.176 : codes Bij het lezen van de drie bestsellers van Dan Brown moest ik vaststellen dat de haan ontbrak in de codes die hij belicht.
Bij de Da Vinci code raad ik iedereen aan van “De geheimen van de Da Vinci code” van Simon Cox ernaast te nemen. Dat geldt ook voor “Het Bernini mysterie” waarvoor ook een gelijkaardig boekje uitgebracht werd. Het Juvenalisdillema vond ik het minste van deze drie boeken.
Ik zou ze als volgt ranschikken : 1. Bernini, 2. Da Vinci en 3. Juvenalis.
Als voorbereiding op deze lectuur past ook “Ridders van nu” een Epo dossier van André Van Bosbeke. Het handelt over occulte genootschappen en ridderordes in de 20^ste eeuw. µ
Enkele ridderordes hebben vertakkingen tot bij ons in Meise. Belgo Hispanica met zijn Itenerario Artistico stelde in Meise ten toon. Deze organisatie schonk ook jaren studiebeurzen aan minder bedeelde studenten Spaans in het AVC.
De voorzitter en penningmeester van de Belgische afdeling van de “Orde van de roos en het kruis van Jeruzalem” wonen in Meise. Het extreem-rechts gedachtengoed waarmee ze in dat boek geassocieerd worden is zwaar overdreven. Op dit ogenblik staat de organisatie op non-actief.
Het is wel juist dat de Belgo Hispanica een van de telgen van de Habsburgers die in het Europees parlement zetelt, op de Europese troon wou krijgen.
Het zou eens interessant zijn een Da Vinci speurtocht te organiseren in Meise. Dit is misschien een opgave voor “Meises erfgoed”, een werkgroep van Berla, die onze monumenten grondig bekijkt, inventariseert en beschermt. Bij een recent bezoek aan enkele kerken ontdekte ik toch 2 codes van Da Vinci.
De aanhangers van de complottheorieën hebben hier alvast een kluif aan. Maar vergeet de hanen niet !

18-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.175 : feest De haan kraaide luid en de leeuw brulde nog eens oorverdovend in Wallonië, want wij vieren de Vlaamse feestdag in mineur.
Dit had de grote triomf moeten worden naar aanleiding van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Wilfried Martens, de architect van het federalisme, mocht het nog eens komen uitleggen. Want wij vieren 25 jaar federale staat, waarbij ons land of wat dat ook mag wezen, opgesplitst werd in 2 gemeenschappen en 3 gewesten voor economie, leefmilieu en ruimtelijke ordening (de persoongebonden materies) en cultuur en onderwijs. Dat de Waalse politici ons de verdere confederalisering ontzeggen toont ons hun ware aard : nooit genoeg, geen greintje respect voor eerdere afspraken en profitariaat op grote schaal. Wie zal dat stoppen in 2007 ? Onze premier vond het nodig nog eens extra te buigen voor de echte heersers in dit land door aan te kondigen dat alles voor na 2007 is. Hopelijk is dat zonder hem, want anders zal er niet veel van in huis komen.
Pieter De Crem zal deze dagen balen. Is de opvallende gelijkenis van deze Flandrien met Edwig Van Hooydonck jullie al opgevallen ?
Wij vieren alleszins ook 10 jaar Srebrenica waar de begrafenis van de 600 vermoorde burgers de waanzin van de wreedheid nog eens bovenhaalde.
De zoete liedjes van Bram Vermeulen, o.a. gebracht door zijn dochter Katrien, n.a.v. de verjaring van het overlijden van deze zanger kunnen al dat leed niet verzachten. En dan zagen we nog de stierenkoers van de 12 in Pamplona voor San Fermin. De reporter merkte terecht op dat er naakt opgeroepen werd voor dierenrechten, maar dat er van het front van de mensenrechten niets gehoord werd. Want de toetakeling van de toeristen of burgers, al dan niet deelnemend aan loop, richt toch ook heel wat mensenleed aan.
De avond werd besloten met de gulden ontsporing op de grote markt in Brussel, waar voor de gelegenheid de zee nog eens tot daar kwam.
Laat ons toch niet te hoog van de toren kraaien met de gulden ontsporing, want volgens historica Anne Morelli de “De mythen van de Belgische geschiedenis” was ook de verdienste van Walen en Zeeuwen in de Guldensporenslag, niet gering!

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Op 7.7.2005 werden alle hanen in London opgeschrikt door een zware ontploffing.
De terroristen sloegen toe met het opblazen van 3 metrostellen in de subways King’s cross, Liverpool station, Edgware road en Russell square en 1 dubbeldekker op Tavistock square.
Dit gebeurde uitgerekend op de dag van de G8 en daags na live8. Daags voordien had premier Blair nog zijn triomf gevierd met het binnenhalen van de Olympische spelen voor London in 2012.
Het is zoals Churchill schreef in “Triumf and tragedie”. Die twee liggen benauwelijk kort bijeen.
Het barbaarse optreden van de terreur kent geen grenzen meer. Het is van een ongehoorde wreedheid, onschuldige burgers te doden of te verwonden voor een zogezegd hoger doel.
Een hanengevecht staat in schil contrast hiermee, want dat is tenminste een fair gevecht!

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.173 : interactie De haan waakt over de democratie zoals Job op zijn mesthoop.
Bijna overal waar ik nog kom in verenigingen en raden, stel ik vast dat het democratisch werken zoek is. Verlichte individu’s in gemeentelijke diensten werpen zich op als vertrekpunt en eindpunt van initiatieven, die de schepen dient te nemen en zet alles naar zijn (haar) hand.
Ik pleit zeker niet voor het omgekeerde. Als de verantwoordelijke politicus een “einzelganger” wordt, die denkt dat hij het warm water moet uitvinden, zijn we er ook niet.
Ik pleit voor interactieve democratie, doorgetrokken tot in de kleinste details. Een dienst informatie, die niet openstaat voor kwaliteitsverbetering, manipuleert en informeert bekrompen. Iedereen moet kunnen meespelen. Waarom geen netwerk opstarten van burgers, die met de nieuwe middelen die de ICT ons biedt, zaken aanbrengt. De dienst moet een kanaal zijn naar de verantwoordelijken, waarlangs een veelvoud van informatie stroomt. Op een objectieve en afstandelijke wijze moet die info gekanaliseerd worden en terugkomen bij de burgers.
Als de leden van een raad van bestuur kandidaten opgedrongen krijgen door één individu en niet de kans krijgen zich kandidaat te stellen voor openvallende functies, dan is men verarmend bezig.
Als men de mond gesnoerd wordt, omdat een beheersorgaan door één persoon verondersteld wordt enkel het onmiddellijk haalbare en wat in eigen kraam past, te notuleren, dan is men slecht bezig.
De haan voelt zich alsof hij op de muur van Berlijn de verkeerde kant moet uitkijken, omdat zijn draaisysteem verroest is.

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Alle haantjes op de torens van Europa vertonen de neiging om nog lager te gaan zingen dan in Sib.
Zouden de referenda in Frankrijk en Nederland over de Europese grondwet daar voor iets tussen zitten ?
Eens te meer wordt bewezen dat het “ieder voor zich” en “voordelen zonder de nadelen” de doorslag geeft. Een proteststem zonder voorkennis is toch idioot. Dat bewijst eens te meer hoe broos de democratie is.
Als alle niveaus, het onderliggend niveau eens ernstig namen en minder met structuren en ambten en meer met de inhoud en de communicatie ervan zouden bezig zijn, dan konden wij samen het Europese volkslied aanheffen.
Wat meer vertrouwen in onze beleidsmakers zou van pas komen. Maar als we een ernstige analyse maken van de argumenten die men ons voorlegt, is het dikwijls bedroevend en zelfs beschamend.
Alhoewel! Het imago van onze Europese politici kent deze dagen een zelfde neiging. De vertoning op 15.6.2005 was niet denderend. Ze raken er op de top in Brussel niet uit. Blair plooit zich terug op zijn Tatcher bonus. De profijtelijke Hollanders willen minder geld investeren. De Fransen willen niet zien raken aan de landbouwsubsidies.

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

171 : interactie

De haan van St.-Martinus treurt om het verlies van zijn beste vriend : Herman Boon pr.

Toen ik het nieuws vernam heb ik onmiddellijk twee noveenkaarsen aangestoken in de kerk.  Die brandden tot na zijn uitvaart.

Foto : Herman Boon pr.

Ik ben Herman gaan groeten in het funerarium met Jos en Yvonne, die mij contacteerden.  Het toeval wil, dat Herman Boon mij een kaartje stuurde in de kazerne van Arlon op 28.8.1962 met het adres van Jos bij de soldaten in Duitsland.

Na de begroeting in Zaventem  heb ik met zijn zus herinneringen opgehaald van toen zij op de leiderskring in Meise verscheen.  Herman Boon wou eens zien hoe wij ons gedroegen in gesprek met zijn zus.  Hij heeft toen vastgesteld dat er nog veel werk aan de winkel was, om zijn doel te bereiken : “ons omvormen tot fijnbesnaarde , jonge Vlamingen””.  Meer hierover op  http://blogs.seniorennet.be/hermanboonpr

De uitvaart woonde ik bij met Jef Aerts, de bezieler van Judoclub Mansio.  Die heeft ook zeer goede herinneringen aan hem.

Ik kreeg nog een e-mail van Herman Boon op 28.4.2005, een week voor zijn dood, waarin : “Hoe langer ik mag leven nog – mijn grenzen voelend – ik word 75 in mei – hoe dieper en duidelijker het is : het is ja of neen aan Jezus, God mens geworden”.

Enkele dagen later kreeg ik via de post een brief uit Rome met een kaart van zijn “Brandend Braambos” uit de St.-Rafaëlkapel met : “genegen gezegend Herman Boon pr. Roma 19/23.04.2005” en het verslag van het 12^de internationaal seminarie van de aalmoezeniers en hun medewerkers van de burgerluchtvaart en een tekst en een gedicht (wellicht zijn laatste).

Toen Herman Boon I mijn eerste boek voorstelde, gaf hij een opdracht mee, eigenlijk voor mijn broer Frans.  Hij vroeg de geschiedenis van de Chiro te schrijven.  Ik zal zijn geschiedenis als onderpastoor in Meise schrijven.  De teksten staan op de hoger vermelde website.  Ik roep iedereen die hem mocht meemaken op om mijn verhaal te vervolledigen.

Hij krijgt ook een plaats op de beiaardbanken met een eenvoudige tekst, die hij altijd zelf schreef onder zijn geschriften :

Herman Boon pr. °23.5.1930 – 1957 – 1968 - +5.5.2005

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Chicken busters in Miami
2 maal per maand gaan vrijwilligers met netten de loslopende kippen vangen. De arme bevolking van de wijk protesteert. Want zij vangen regelmatig zelf een kip, die dan in de kookpot belandt, misschien voor een Coq au vin ?
De vrijwilligers hebben er al 4500 gevangen. Dat is heel wat meer dan aan de Plantentuin van Meise. De opbrengst gaat naar het goede doel.
Misschien kunnen wij zoiets organiseren ten bate van onze haan, die verder treurig wacht, tot hij teruggeplaatst wordt.

02-11-2005 om 10:09 geschreven door Jef De Cuyper

T.169 : kankerbos Op de voormalige site van de breekwerf van Haviland in Eversem (parochie Rode – gemeente Meise) werd een bos aangeplant naar aanleiding van Kom op tegen Kanker.
Ik heb op de markt in Meise mijn best gedaan en verkocht 50 pakketjes. Het totaal voor Meise overschreed 700. Er werden nochtans maar 600 pakjes geleverd. De overschrijding is te wijten aan giften van firma’s, die maar betaalden dan de gevraagde € 5,00.
Op het plantevent waren de politiekers paraat met twee blindegeleidehonden. Zij poseerden voor hun groepsfoto voor de vlag van Natuurpunt. Julien De Roover had nochtans een gelegenheidsplaat geschilderd. Hier werd de officiële foto genomen. Wat later werden de werkers samengeroepen voor DE foto van de dag.
   Foto : plant een boom in het kankerbos
In "Streep wil racen " Racing stripes Zebra-circus in Kentucky (volbloedpaarden) speelt een haan mee.  De haan zegt : “ wij hebben er heel de boerderij op verwed”.

02-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

De Hollanders zijn weer in Meise, naar aanleiding van een tentoonstelling “ Meise en Waalre, waar Brabanders thuis zijn”.
Dit is een initiatief van de heemkundige kring Berla uit Meise en de Stichting Waalres Erfgoed in het kader van het 25 jarig jumelage – akkoord.
Er zou eens een opzet moeten zijn louter over de raakpunten tussen Waalre en Meise :
1. baron d’ Hoogvorst
2. beiaard gegoten in Asten
3. jenever De Kuyper
4. …
Ondertussen worden wij elke dag beïnvloed voor de keuze van de grootste Belg. Mijn eigen grootste Belgen zijn alvast mijn eigen moeder en vader, die in moeilijke omstandigheden, tijdens de oorlog 40-45 erin slaagden hun 4 kinderen groot te brengen. Voor de rest moet dat volgens mij blijken en niet bevestigd worden.
De criteria voor de keuze ontbreken. Interne uitstraling, genialiteit, moed, menslievendheid en moraliteit zijn beter dan populariteit, bekendheid en externe uitsraling. Bovendien is het onmogelijk om zonder categorieën te werken. Hoe kun je Eddy Merckx, keizerin Charlotte (staat niet op de lijst en is nochtans de hoogste Belg in rang), pater Damiaan en Ovide Decroly (onze grootste pedagoog) vergelijken.

02-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper