T.176 : codes Bij het lezen van de drie bestsellers van Dan Brown moest ik vaststellen dat de haan ontbrak in de codes die hij belicht.
Bij de Da Vinci code raad ik iedereen aan van “De geheimen van de Da Vinci code” van Simon Cox ernaast te nemen. Dat geldt ook voor “Het Bernini mysterie” waarvoor ook een gelijkaardig boekje uitgebracht werd. Het Juvenalisdillema vond ik het minste van deze drie boeken.
Ik zou ze als volgt ranschikken : 1. Bernini, 2. Da Vinci en 3. Juvenalis.
Als voorbereiding op deze lectuur past ook “Ridders van nu” een Epo dossier van André Van Bosbeke. Het handelt over occulte genootschappen en ridderordes in de 20^ste eeuw. µ
Enkele ridderordes hebben vertakkingen tot bij ons in Meise. Belgo Hispanica met zijn Itenerario Artistico stelde in Meise ten toon. Deze organisatie schonk ook jaren studiebeurzen aan minder bedeelde studenten Spaans in het AVC.
De voorzitter en penningmeester van de Belgische afdeling van de “Orde van de roos en het kruis van Jeruzalem” wonen in Meise. Het extreem-rechts gedachtengoed waarmee ze in dat boek geassocieerd worden is zwaar overdreven. Op dit ogenblik staat de organisatie op non-actief.
Het is wel juist dat de Belgo Hispanica een van de telgen van de Habsburgers die in het Europees parlement zetelt, op de Europese troon wou krijgen.
Het zou eens interessant zijn een Da Vinci speurtocht te organiseren in Meise. Dit is misschien een opgave voor “Meises erfgoed”, een werkgroep van Berla, die onze monumenten grondig bekijkt, inventariseert en beschermt. Bij een recent bezoek aan enkele kerken ontdekte ik toch 2 codes van Da Vinci.
De aanhangers van de complottheorieën hebben hier alvast een kluif aan. Maar vergeet de hanen niet !

18-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.175 : feest De haan kraaide luid en de leeuw brulde nog eens oorverdovend in Wallonië, want wij vieren de Vlaamse feestdag in mineur.
Dit had de grote triomf moeten worden naar aanleiding van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Wilfried Martens, de architect van het federalisme, mocht het nog eens komen uitleggen. Want wij vieren 25 jaar federale staat, waarbij ons land of wat dat ook mag wezen, opgesplitst werd in 2 gemeenschappen en 3 gewesten voor economie, leefmilieu en ruimtelijke ordening (de persoongebonden materies) en cultuur en onderwijs. Dat de Waalse politici ons de verdere confederalisering ontzeggen toont ons hun ware aard : nooit genoeg, geen greintje respect voor eerdere afspraken en profitariaat op grote schaal. Wie zal dat stoppen in 2007 ? Onze premier vond het nodig nog eens extra te buigen voor de echte heersers in dit land door aan te kondigen dat alles voor na 2007 is. Hopelijk is dat zonder hem, want anders zal er niet veel van in huis komen.
Pieter De Crem zal deze dagen balen. Is de opvallende gelijkenis van deze Flandrien met Edwig Van Hooydonck jullie al opgevallen ?
Wij vieren alleszins ook 10 jaar Srebrenica waar de begrafenis van de 600 vermoorde burgers de waanzin van de wreedheid nog eens bovenhaalde.
De zoete liedjes van Bram Vermeulen, o.a. gebracht door zijn dochter Katrien, n.a.v. de verjaring van het overlijden van deze zanger kunnen al dat leed niet verzachten. En dan zagen we nog de stierenkoers van de 12 in Pamplona voor San Fermin. De reporter merkte terecht op dat er naakt opgeroepen werd voor dierenrechten, maar dat er van het front van de mensenrechten niets gehoord werd. Want de toetakeling van de toeristen of burgers, al dan niet deelnemend aan loop, richt toch ook heel wat mensenleed aan.
De avond werd besloten met de gulden ontsporing op de grote markt in Brussel, waar voor de gelegenheid de zee nog eens tot daar kwam.
Laat ons toch niet te hoog van de toren kraaien met de gulden ontsporing, want volgens historica Anne Morelli de “De mythen van de Belgische geschiedenis” was ook de verdienste van Walen en Zeeuwen in de Guldensporenslag, niet gering!

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Op 7.7.2005 werden alle hanen in London opgeschrikt door een zware ontploffing.
De terroristen sloegen toe met het opblazen van 3 metrostellen in de subways King’s cross, Liverpool station, Edgware road en Russell square en 1 dubbeldekker op Tavistock square.
Dit gebeurde uitgerekend op de dag van de G8 en daags na live8. Daags voordien had premier Blair nog zijn triomf gevierd met het binnenhalen van de Olympische spelen voor London in 2012.
Het is zoals Churchill schreef in “Triumf and tragedie”. Die twee liggen benauwelijk kort bijeen.
Het barbaarse optreden van de terreur kent geen grenzen meer. Het is van een ongehoorde wreedheid, onschuldige burgers te doden of te verwonden voor een zogezegd hoger doel.
Een hanengevecht staat in schil contrast hiermee, want dat is tenminste een fair gevecht!

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.173 : interactie De haan waakt over de democratie zoals Job op zijn mesthoop.
Bijna overal waar ik nog kom in verenigingen en raden, stel ik vast dat het democratisch werken zoek is. Verlichte individu’s in gemeentelijke diensten werpen zich op als vertrekpunt en eindpunt van initiatieven, die de schepen dient te nemen en zet alles naar zijn (haar) hand.
Ik pleit zeker niet voor het omgekeerde. Als de verantwoordelijke politicus een “einzelganger” wordt, die denkt dat hij het warm water moet uitvinden, zijn we er ook niet.
Ik pleit voor interactieve democratie, doorgetrokken tot in de kleinste details. Een dienst informatie, die niet openstaat voor kwaliteitsverbetering, manipuleert en informeert bekrompen. Iedereen moet kunnen meespelen. Waarom geen netwerk opstarten van burgers, die met de nieuwe middelen die de ICT ons biedt, zaken aanbrengt. De dienst moet een kanaal zijn naar de verantwoordelijken, waarlangs een veelvoud van informatie stroomt. Op een objectieve en afstandelijke wijze moet die info gekanaliseerd worden en terugkomen bij de burgers.
Als de leden van een raad van bestuur kandidaten opgedrongen krijgen door één individu en niet de kans krijgen zich kandidaat te stellen voor openvallende functies, dan is men verarmend bezig.
Als men de mond gesnoerd wordt, omdat een beheersorgaan door één persoon verondersteld wordt enkel het onmiddellijk haalbare en wat in eigen kraam past, te notuleren, dan is men slecht bezig.
De haan voelt zich alsof hij op de muur van Berlijn de verkeerde kant moet uitkijken, omdat zijn draaisysteem verroest is.

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Alle haantjes op de torens van Europa vertonen de neiging om nog lager te gaan zingen dan in Sib.
Zouden de referenda in Frankrijk en Nederland over de Europese grondwet daar voor iets tussen zitten ?
Eens te meer wordt bewezen dat het “ieder voor zich” en “voordelen zonder de nadelen” de doorslag geeft. Een proteststem zonder voorkennis is toch idioot. Dat bewijst eens te meer hoe broos de democratie is.
Als alle niveaus, het onderliggend niveau eens ernstig namen en minder met structuren en ambten en meer met de inhoud en de communicatie ervan zouden bezig zijn, dan konden wij samen het Europese volkslied aanheffen.
Wat meer vertrouwen in onze beleidsmakers zou van pas komen. Maar als we een ernstige analyse maken van de argumenten die men ons voorlegt, is het dikwijls bedroevend en zelfs beschamend.
Alhoewel! Het imago van onze Europese politici kent deze dagen een zelfde neiging. De vertoning op 15.6.2005 was niet denderend. Ze raken er op de top in Brussel niet uit. Blair plooit zich terug op zijn Tatcher bonus. De profijtelijke Hollanders willen minder geld investeren. De Fransen willen niet zien raken aan de landbouwsubsidies.

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

171 : interactie

De haan van St.-Martinus treurt om het verlies van zijn beste vriend : Herman Boon pr.

Toen ik het nieuws vernam heb ik onmiddellijk twee noveenkaarsen aangestoken in de kerk.  Die brandden tot na zijn uitvaart.

Foto : Herman Boon pr.

Ik ben Herman gaan groeten in het funerarium met Jos en Yvonne, die mij contacteerden.  Het toeval wil, dat Herman Boon mij een kaartje stuurde in de kazerne van Arlon op 28.8.1962 met het adres van Jos bij de soldaten in Duitsland.

Na de begroeting in Zaventem  heb ik met zijn zus herinneringen opgehaald van toen zij op de leiderskring in Meise verscheen.  Herman Boon wou eens zien hoe wij ons gedroegen in gesprek met zijn zus.  Hij heeft toen vastgesteld dat er nog veel werk aan de winkel was, om zijn doel te bereiken : “ons omvormen tot fijnbesnaarde , jonge Vlamingen””.  Meer hierover op  http://blogs.seniorennet.be/hermanboonpr

De uitvaart woonde ik bij met Jef Aerts, de bezieler van Judoclub Mansio.  Die heeft ook zeer goede herinneringen aan hem.

Ik kreeg nog een e-mail van Herman Boon op 28.4.2005, een week voor zijn dood, waarin : “Hoe langer ik mag leven nog – mijn grenzen voelend – ik word 75 in mei – hoe dieper en duidelijker het is : het is ja of neen aan Jezus, God mens geworden”.

Enkele dagen later kreeg ik via de post een brief uit Rome met een kaart van zijn “Brandend Braambos” uit de St.-Rafaëlkapel met : “genegen gezegend Herman Boon pr. Roma 19/23.04.2005” en het verslag van het 12^de internationaal seminarie van de aalmoezeniers en hun medewerkers van de burgerluchtvaart en een tekst en een gedicht (wellicht zijn laatste).

Toen Herman Boon I mijn eerste boek voorstelde, gaf hij een opdracht mee, eigenlijk voor mijn broer Frans.  Hij vroeg de geschiedenis van de Chiro te schrijven.  Ik zal zijn geschiedenis als onderpastoor in Meise schrijven.  De teksten staan op de hoger vermelde website.  Ik roep iedereen die hem mocht meemaken op om mijn verhaal te vervolledigen.

Hij krijgt ook een plaats op de beiaardbanken met een eenvoudige tekst, die hij altijd zelf schreef onder zijn geschriften :

Herman Boon pr. °23.5.1930 – 1957 – 1968 - +5.5.2005

10-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Chicken busters in Miami
2 maal per maand gaan vrijwilligers met netten de loslopende kippen vangen. De arme bevolking van de wijk protesteert. Want zij vangen regelmatig zelf een kip, die dan in de kookpot belandt, misschien voor een Coq au vin ?
De vrijwilligers hebben er al 4500 gevangen. Dat is heel wat meer dan aan de Plantentuin van Meise. De opbrengst gaat naar het goede doel.
Misschien kunnen wij zoiets organiseren ten bate van onze haan, die verder treurig wacht, tot hij teruggeplaatst wordt.

02-11-2005 om 10:09 geschreven door Jef De Cuyper

T.169 : kankerbos Op de voormalige site van de breekwerf van Haviland in Eversem (parochie Rode – gemeente Meise) werd een bos aangeplant naar aanleiding van Kom op tegen Kanker.
Ik heb op de markt in Meise mijn best gedaan en verkocht 50 pakketjes. Het totaal voor Meise overschreed 700. Er werden nochtans maar 600 pakjes geleverd. De overschrijding is te wijten aan giften van firma’s, die maar betaalden dan de gevraagde € 5,00.
Op het plantevent waren de politiekers paraat met twee blindegeleidehonden. Zij poseerden voor hun groepsfoto voor de vlag van Natuurpunt. Julien De Roover had nochtans een gelegenheidsplaat geschilderd. Hier werd de officiële foto genomen. Wat later werden de werkers samengeroepen voor DE foto van de dag.
   Foto : plant een boom in het kankerbos
In "Streep wil racen " Racing stripes Zebra-circus in Kentucky (volbloedpaarden) speelt een haan mee.  De haan zegt : “ wij hebben er heel de boerderij op verwed”.

02-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

De Hollanders zijn weer in Meise, naar aanleiding van een tentoonstelling “ Meise en Waalre, waar Brabanders thuis zijn”.
Dit is een initiatief van de heemkundige kring Berla uit Meise en de Stichting Waalres Erfgoed in het kader van het 25 jarig jumelage – akkoord.
Er zou eens een opzet moeten zijn louter over de raakpunten tussen Waalre en Meise :
1. baron d’ Hoogvorst
2. beiaard gegoten in Asten
3. jenever De Kuyper
4. …
Ondertussen worden wij elke dag beïnvloed voor de keuze van de grootste Belg. Mijn eigen grootste Belgen zijn alvast mijn eigen moeder en vader, die in moeilijke omstandigheden, tijdens de oorlog 40-45 erin slaagden hun 4 kinderen groot te brengen. Voor de rest moet dat volgens mij blijken en niet bevestigd worden.
De criteria voor de keuze ontbreken. Interne uitstraling, genialiteit, moed, menslievendheid en moraliteit zijn beter dan populariteit, bekendheid en externe uitsraling. Bovendien is het onmogelijk om zonder categorieën te werken. Hoe kun je Eddy Merckx, keizerin Charlotte (staat niet op de lijst en is nochtans de hoogste Belg in rang), pater Damiaan en Ovide Decroly (onze grootste pedagoog) vergelijken.

02-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

T.167 : muziek Zondag 28.2.2005 werd Janpieter Biesemans uitgewuifd door de muziekacademie.

Het werd een totaalspektakel gebaseerd op het verhaal van de kleine, getalenteerde musicus, op zoek naar zijn muze. Zo werd de traditie van de Poëzieshows van onze betreurde Boudewijn Van de Voorde hernomen. Het was ontroerend hoe alle leerlingen en leerkrachten, van klein tot groot en van jong tot oud, samen het Concert in K groot als eerbetoon op poten zetten. Het enige minpunt was het programmablaadje. Dat had volgens mij in kleur gemogen, in de plaats van in zwart – wit, tenzij dat een symbolische betekenis had..

Zou de benaming “muze” van ons CC iets te maken hebben met het onderwerp van de vertoning ?

Het feestvarken kwam niet op het podium, maar bleef atypisch, zoals hij is, achteraan rechts. Ze hadden wel een zitje en een schijnwerper voorzien om hem te belichten.

De muziekschool werd in 1966 op advies van de Jeugdraad opgericht door schepen Jos Chabert. De eerste directeur Leopold was tevens bevoegd in Wemmel. In 1973 werd een fusie overwogen met Strombeek. Ik richtte toen een afdeling op van het avCVO in het CC in Strombeek en de muziekschool van daar, zou de hoofdschool worden met Meise als onderafdeling. Willy Claes was toen minister en blies heel de zaak af.

Dertig jaar geleden trad Janpieter aan. Hij doorstond de achtereenvolgende vernieuwingen door de opeenvolgende ministers van Cultuur. Dat steeds maar herbeginnen is een slechte gewoonte gebleven van de Vlaamse excellenties. Voortbouwen op het goede blijkt haaks te staan op verbetering. Dit is een schromelijke vergissing, als je ’t mij vraagt.

De Academie was naast het AVC lang het gediscrimineerde broertje. Want wij moesten ons tevreden stellen met oude overschotjes van lokalen. Er werd zelfs overwogen om het AVC onder te brengen in het oude gemeentehuis in Meise, waar de Academie nu zit. Zij zouden in onze plaats verhuizen naar Kindje Jezus, het internaat, in de Stationsstraat. Maar Janpieter weigerde. Ik heb mijn carrière in 1996 afgesloten met de intrede in de lokalen van Sancta Maria. Zo een afscheid had ik Janpieter vandaag ook graag gegund. Maar zijn opvolger zal, wie weet, ooit nieuwe lokalen krijgen?

Hij kreeg alleszins de muze voor zijn deur. Ik heb daar met mijn broer een steentje toe bijgedragen. De zaal staat op wat eens de lokalen van het AVC (talenpracticum) waren.

Het enige, wat aan de Academie ontbreekt, zoals een haan op de toren, is een afdeling Schone Kunsten.

02-11-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper

Een kooktip mag toch niet ontbreken in deze reeks.  Niet dat wij wensen dat alle hanen in de kookpot belanden.  Maar een "Coq au vin" valt toch niet te versmaden
Neem een lekkere Bresse - kip.  Snijd ze in stukken en laat deze 12 uur marineren in rode wijn.  Een lekkere streekwijn volstaat.
Als je er 's anderendaags aan begint bak je stukjes spek met olijfolie (bij voorkeur van eerste persing, als je die kunt verkrijgen). Voeg er de stukken kip bij en laat lichtjes bakken.  Giet er nog een glaasje wijn bij.
Ondertussen zijn de groenten klaar : wortel, ui, look en champignons, met de kruiden : laurier, thijm en peterselie.  Alles wordt erbij gevoegd en daarna overgoten met het vocht van de marinade.
Naar smaak zout en peper toevoegen en anderhalf uur laten sudderen.
In de Dordogne eten ze dat met lookbrood.
Dit recept heb ik genoteerd van de uitzending "Gentse Waterzooi".  Ik heb mij echter eens laten verleiden met een reeks fiches met recepten.  Daarin stond er een, dat met dit recept grotendeels overeenstemt en dat ik herhaaldelijk met succes heb uitgeprobeerd.
Smakelijk eten!  Doe het op de gezondheid van onze nog altijd niet geplaatste haan op de toren van Sint - Martinus.

28-10-2005 om 10:08 geschreven door Jef De Cuyper

Kunstenaar Koen Van Mechelen wil een universele kip maken door hoenderen van alle rassen en uit alle landen te kruisen.
De tegenvoeter, de oerkip loopt vandaag nog in de Himalaja rond. Deze oerhoen, de bankiva, is een kleine vechthaan en is monogaam. Mijn vriend Joan zou ze gezien hebben tijdens zijn trekking in Nepal. Dat is de “Gallus gallus”, zoals ze in de systematiek van Linnaeus heet. Ze gedijde in sterk verschillende biotopen, van de diepe jungle in het Noorden van India en de Terai in Nepal, tot op de halfopen vlaktes in het zuidoosten van Azië en het huidige China.
Het succesverhaal van de symbiose tussen mens en kip zou dateren van 7000 jaar geleden. Zij bereikte Europa bij het begin van de bloei van de Griekse beschaving omstreeks 800 voor Christus.
Het genoom van de kip is ongeveer 60 % kleiner dan dat van de mens. Het telt zo’n miljard bouwstenen of basenparen. Bij de mens zijn dat er ruim 3 miljard.
Kip en hond zijn evolutionair intelligenter dan de mens. Niet conservatie omwille van de exploitatie, maar voortdurende transformatie lijkt voor de evolutie een primordiaal gegeven. Kruisen en muteren is een oerinstinct om te overleven. Dat lijkt de moderne mens te vergeten.
De Amerikaanse bioloog Steve Jones gelooft niet dat de mens in het centrum van de exploitatie staat. Gezien het onmetelijke succes van de gedomesticeerde soorten is het de mens die gebruikt wordt en die beloond wordt met hun opbrengst. (Eos 2.2.2005 Cosmopolitan Chicken)

21-10-2005 om 10:06 geschreven door Jef De Cuyper

De kleuterafdeling van de Fusieschool van Wolvertem werd officiëel geopend op 21.1.2005. Wij waren er als de kippen bij (onze haan staat er nog steeds niet) om deze gebeurtenis voor het nageslacht vast te leggen.
Toen deze nieuwe gebouwen 16 jaar geleden ingehuldigd werden, was het plan door de V.U.-schepen verkleind. Hadden ze dat toen niet gedaan, had ons dat vandaag heel wat belastingeld bespaart. Maar het zij zo! Het toeval wil, dat dank zij de nood aan meer ruimte voor de Wolvertemse kleuters, de lokalen van Sancta Maria aangekocht werden en ook het avCVO zo een waardig onderkomen vond. Ik kon toen na 29 jaar knokken voor ruimte en lokalen, met een gerust gemoed de fakkel doorspelen aan de huidige directeur. De vleugel die nu door de kleuters verlaten werd, wordt de computerafdeling.
Enkel de zaal zou polyvalent gebruikt worden. Waar wacht de schepen van de jeugd op om er een fuifzaal van te maken. Just do it !   Foto : opening
Het wordt tijd dat de Fusieschool een originele naam krijgt. Ik stelde ondertussen aan de directeur voor, dat over te laten aan de creatieve inbreng van de kinderen. Dan zal naast “De Leertuin” en “De Klimop” de derde gemeentelijke basischool een originele naam hebben. Rode zal dan wel snel volgen.
Volgens schepen Belgrado telt deze scholengemeenschap nu reeds 1200 leerlingen. Daarin zijn dus niet de leerlingen van Sinte-Maarten (vrij onderwijs) en de methodenscholen “De Zonnebloem” en “’t Schooltje van Oppem”  inbegrepen.

De nieuwe school is alleszins een juweeltje en alle kinderen zitten na 8 jaar scheiding, weer allen samen in uitstekende omstandigheden.

21-10-2005 om 10:02 geschreven door Jef De Cuyper

Het zal zo ver komen, dat op onze kerktoren een rood mannetje met een zak op de schouder, gesignaleerd wordt op de plaats van een haan.
De plaats van onze haan wordt bedreigd door een oprukkende rode apensoort, die je overal als voorbeeld voor inbrekers ziet verschijnen. Het is een echte rage geworden. Ik pleit met onze pastoor, voor de authentieke Kerstbeleving. Want het was Bie Boon ook niet ontgaan. Hij schreef in het parochieblad over die rode mannetjes, die onze eigen Kerstsfeer concurrentie aandoen. Iedereen heeft het over de overdreven invloed van reclame en commercie. Maar via goedkoop aanbod (in de twee betekenissen van het woord) lopen de meesten er toch steeds in.
   Foto : Kerstman
Ik heb dan ook mijn ronde gedaan naar onze acht kerken, om de kerststallen digitaal vast te leggen. Vrijdag bezoek ik bovendien de kerststallententoonstelling in de basiliek van Koekelberg. Ik zal een zwaarder geheugen in mijn digitaaltje moeten stoppen om die oogst vast te leggen.
Mijn droom in dit verband bestaat uit een Kerststal onder de toren van St.-Martinus met de “langë va Criaal”, “dikkê Fidel” en “zwettë Pië” * als de drie koningen. De foto’s, waarvan de gezichten moeten geboetseerd worden, zijn in mijn bezit. Dit is misschien een opdracht voor ’t Verloren Uurke.
Ik blijf er echter ook bij, dat wat men “sterzingen” noemt naar zijn eigen, onvervalste Meisese naam moet terugkrijgen : “draakeuningëzingën *”.

* schrijfwijze dialect Meise : zoals je ’t hoort en doffe e = ë

21-10-2005 om 09:57 geschreven door Jef De Cuyper

Natuurpunt deed een oproep om de plaatsen in kaart te brengen, waar deze magische plant voorkomt.
Ik was er zoals de haantjes (of kippen) bij om de maretak, in een zware Canada (populier) in de Buitenweide, te signaleren. Van vooraan in de Kleine Wouwer, kun je hem van op afstand bewonderen, tot de jonge bladeren hem terug aan het zicht zullen onttrekken. Voor alle zekerheid heb ik vandaag deze foto overgemaakt.   Foto :  maretak
Als ze mij niet geloven zal ik hen uitnodigen om er eens te gaan onder staan. Maar dan sta ik niet in voor de gevolgen. Want jullie weten ongetwijfeld wat dat betekent.
In lang vervlogen tijden groeiden ze op eiken. De druïden oogstten ze daar met een gouden sikkel. De traditie van “kissing under the mistletoe” komt uit de Angelsaksische landen.
Maretak in combinatie met Meidoorn en Look, wordt in de Fitotherapie (natuurgeneeskunde) aanbevolen als bloeddruk verlagend middel. Maar begin daar zeker niet op eigen houtje mee te experimenteren.
De Maretak is een half parasiet die sappen haalt uit het watertransport. Hij doet aan fotosynthese, waardoor hij groen blijft. We vinden hem vooral nog op appelbomen en populieren.

21-10-2005 om 09:54 geschreven door Jef De Cuyper

In het Oeso-rapport  over onderwijs en vorming 2004 stonden onze leerlingen van het secundair onderwijs zoals haantjes aan de top voor Wiskunde.

In de pers werd echter weinig melding gemaakt over de vreemde talen.  Daarin zouden wij, rekening houdend met de situatie in ons land “numero uno” moeten zijn.  De bijna gedwongen tweetaligheid was altijd onze troef, ondanks het feit dat er geen geëigende didactiek voor talen aan anderstaligen bestond in het secundair onderwijs.  Bovendien werden er te weinig lesuren aan besteed en moesten de leerlingen zo nodig ook Engels en Duits onder de knie krijgen.  Van alles wat, leidde tot magere resultaten in alles.  Ik heb daarvan gedurende 29 jaar in het avCVO de resultaten ontvangen.  Ik blijf er ook fier over in onze school het anders en vooral beter te laten doen, dan elders.  Onze meerwaarde was objectief en niet te weerleggen.

Foto :  logo’s avc

Voor een taal die men op de verkeerde wijze aanleerde is het een bijna onmogelijke opdracht, de fouten eruit te halen.  De resultaten die wij boekten via “tabula rasa”, vertrekkend van het 0-niveau  en dank zij de avsg methode gekoppeld aan meestal het enthousiasme van de leerkrachten, zorgde voor buitengewone taalbeheersing.  Dit geldde voor de Vlamingen vanaf de vijfde taal (meestal Spaans of Italiaans).  De inspecteurs van onderwijs vonden de resultaten zo alles overtreffend, dat zij als ze de tijd vonden, zelf bij ons inschreven.  Het inoefenen in het unieke talenpracticum zorgde bovendien voor blijvend resultaat.  Enkel de onderhoudscursussen ontbreken in het aanbod.  Wij probeerden na afstuderen, dit fenomeen op te vangen via extra-initiatieven.  Maar die werden niet gesubsidieerd.  Het inschrijfgeld schrok soms af, niettegenstaande dat de studenten in de privé cursussen tien keer meer betaalden.

21-10-2005 om 09:50 geschreven door Jef De Cuyper

In de Schriekstraat richt de gemeente een Natuur- en Milieutrefpunt in, om het natuurreservaat “De Birrebeek” te ontsluiten (12.2004). Er wordt een vijver aangelegd. Er komt een hoogstamboomgaard, een gemengde haag, een zit- en spreekhoek waar men kan leren composteren, … en een fietsenstalling. Een en ander past niet onmiddellijk in een reservaat.
In 1999 signaleerde een bestuurslid van natuurreservaten dat een terrein te koop stond in St.-Brixius Rode, aan de wipweide van St.-Sebastiaansgilde. Het bewuste terrein viel onder het jachtrecht, maar de verkoper, een nazaat van burgemeester August Everarts (1939-1945) bood ons het Essenbos aan. De gemeente gaf de beloofde financiën niet, maar kocht het bos zelf. Bij de ondertekening van de beheersovereenkomst met natuurreservaten kregen wij het Velaertbos bij in beheer. Ondertussen kocht Natuurpunt heel wat aanliggende percelen. Recent werd het knuppelpad opengesteld. Dat is werkelijk prachtig en een bezoekje waard.
Het zou blijk geven van grondigheid als heel de zone van aan het Neromhof aansluiting krijgt met het Essenbos en zo verder tot in Nieuwenrode.
Natuurreservaten vroeg enkele jaren geleden om van het poorthuis van het Neromhof, een bezoekerscentrum te maken. Met de zichtbare ligging aan de A12 zou dat prachtig geweest zijn. Maar de gemeente bestemde de woning om migranten op te vangen. Daar is al een hoogstamweide en een prachtige poel.  De mogelijkheden zijn er aanwezig om van een park over te gaan naar een echt reservaat langs de Birrebeek.

14-10-2005 om 10:15 geschreven door Jef De Cuyper

Voor de tweede keer moeten wij een catastrofe verslaan. Nu zijn het niet de terroristen, maar de natuur zelf, die toesloeg.
Na een zware aardschok in de Indische oceaan, werd het water torenhoog naar de kusten gedreven. De beelden waren afschrikwekkend en behoeven geen commentaar. Zij blijven in ons netvlies gegrift..
Het woord tsunami is afkomstig van twee Japanse woorden : Tsu voor golf en Nami voor haven. Voor een behoorlijke tsunami is een aardbeving met een kracht van ten minste 7 op de schaal van Richter nodig. De meeste tsunami’s worden veroorzaakt door zeebevingen. Ook landverschuivingen en vulkaanuitbarstingen kunnen er een genereren.
National Geographic zond hierover een documentaire uit. Want dit natuurverschijnsel bedreigt ook andere kusten. Hij kan ook enorme proporties aannemen.
De maximale hoogte van een megatsunami bedraagt 520 meter. In 1958 trad de tot nu toe hoogste tsunami op in Lituya Bay in Alaska.
Zo weet men dat als een deel van de vulkanische eilanden, zoals de Canarische eilanden en Hawaï, met grote snelheid de oceaan inschuift dat een vloedgolf kan veroorzaken. Als de vulkaan Cumbre Vieja instort ontstaat in de Atlantische Oceaan een cirkelvormig golfpatroon. In het slechtste geval zijn dan de golven, die de Kanarische eilanden overstromen honderden meters hoog. Ook West-Afrika krijgt dan zijn deel. Spanje en Groot-Brittanië kunnen rekenen op een bescheiden vijf tot zeven meter. De golven die de oversteek maken zullen op het Noord-Amerikaanse continent eerst New Foundland bereiken. Op hetzelfde moment treffen de golven Zuid-Amerika en het Caribisch gebied met een golfhoogte tussen 15 en 20 meter. Negen uur later bereikt de tsoenami Florida met golven van 20 tot 25 meter en kunnen New York en Boston zwaar getroffen worden.
Aan onze kust is dat onmogelijk volgens de experts.
De publieke response voor hulpverlening is enorm. Het moet mij echter van het hart, dat bij het nummer 000-0000012-12 Artsen zonder Grenzen ontbreekt. Ik beveel dan ook het nr. 000-0000060-60 van Artsen zonder Grenzen aan. Zij waren opnieuw als eersten ter plaatse op de meest afgelegen gebieden, buiten de schijnwerpers, waar de nood het hoogst was.

14-10-2005 om 10:06 geschreven door Jef De Cuyper

Moest onze haan jullie een Kerst-en Nieuwjaarsgeschenk geven, zou hij zeker opteren voor dit boek, alleen al om zijn licht-oranje kaft.
Er staat nog net geen logo op van het AVC. De titel luidt : “Waarom een buitenboordmotor eenzaam is.” Van Joke van Leeuwen, uitgegeven bij de Stichting Ons Erfdeel 2004.
Wat kan ons daarin aantrekken ?
Wij doen zo graag geleerd. Hoe ingewikkelder en vreemder de theorie, hoe aantrekkelijker iets lijkt. Vooral in het domein van de pedagogische wetenschappen en de filologie. Leerkrachten vergeten vaak, dat het beter loont, als men wat bescheiden blijft en de eenvoudige dingen incalculeert. Want die worden vaker dan we willen toegeven over het hoofd gezien. En dan gaat de regel, dat we de fouten van onze studenten eerst bij ons zelf moeten analyseren, zeker op.

14-10-2005 om 10:02 geschreven door Jef De Cuyper

Op 11 december 2004 werd mijn 2^de streekboek “Meise, van onder de toren van St.-Brixius-Rode” voorgesteld.
Het kleine woordje “van” werd bewust in de titel geschoven. Want Rode, Eversem en Limbos behoorden tot aan de fusie van gemeenten in 1976, bij de keizerlijke gemeente Meise. Het verenigingsleven liep steeds uit, tot onder de toren van St.-Martinus.
Op de kaft van de luxe-uitgave staat de mi-bemol om aan te duiden dat dit het tweede deel is van hetzelfde boek. De spreker Bie Boon (Herman Boon pastoor) was de ideale keuze om het boek in te leiden. Want het eerste deel werd door Herman Boon pr. voorgesteld. Dit is uiteraard een gelukkig toeval, twee priesters te hebben in een parochie, met dezelfde naam. Ik heb ze beiden vereeuwigt op een foto, met mij ertussen, bij de uitgave van het 1ste deel..
   Foto :  Bie Boon, Jef DC, Herman Boon pr.
Louis Becq fungeerde als gastheer, in naam van het beheersorgaan van de bibliotheek. Zij stelden het lokaal ter beschikking, waarvoor mijn dank.
Waarom Si-bemol en mi-bemol ? Bij de oprichting van de orde si-bemol rekende ik er de overige 7 parochies met kerktoren in. (artikel in het Nieuwsblad van voor 21.3.1990). Ik wou een muzieknoot koppelen aan elke kerktoren. De rij is nog niet af. Er resten nog genoeg noten, om de cirkel van de 8 kerktorens rond te maken.
De inwijkelingen in onze gemeente kregen ook een plaats. De betreurde Constant Noppen, auteur van “De heren van Boechout en hun waterburcht te Meise”, werd als eerste symbolisch opgenomen in de orde.  De keizerlijke status van onze gemeente wordt hierin beschreven via de bewoonster vanaf 1879 : keizerin Charlotte van Mexico. Het boek is nog verkrijgbaar in de winkel van de Plantentuin van Meise.
Mijn boek is nog te koop bij in Meise, onder de kerktoren die verder wacht op kruis en haan !

14-10-2005 om 10:00 geschreven door Jef De Cuyper