Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
10-07-2005
Toren roept haan 65 : fusie 25
Terwijl ik naar de Kerstboodschap van de paus kijk op de R.A.I. glijden mijn gedachten af naar onze gemeente. Onze plaatselijke verantwoordelijken hebben een belangrijke gebeurtenis, als een beker droesem aan zich laten voorbijgaan : de nieuwe gemeente Meise bestaat 25 jaar. Inderdaad ! Op 1 januari 1977 werd Armand Vanvuchelen de eerste burgemeester van 2 oude gemeentes : Meise en Wolvertem en daarbij een stuk van een derde gemeente Brussegem : Oppem. Zijn voorganger baron dHoogvorst, had hem dat reeds reeds in 1807 voorgedaan, maar met een nog ruimer gebied. En de kerk deed het nog beter : Meise was tot 1132 moederparochie van heel de streek, Grimbergen inbegrepen, tot de Berthouts er zich mee bemoeiden. In de aanloop naar de fusie konden wij kiezen uit nog een andere mogelijkheid : fusie met Strombeek. Er waren echter maar 3 voorstanders in het conclaaf dat deze keuze kon maken. Het is nu tijd dat de oude vetes begraven worden. Of gaan we 100 jaar wachten, zoals in onze Nederlandse zustergemeente Waalre, waar ze de fusie met Aalst nog steeds niet verteerden. Daarom moet het duidelijk zijn : onze gemeente is voor allen Meise. Maar ik roep op tot respect voor de eigenheid van wie onder één van de 8 kerktorens leeft : Westrode, Rode, Imde, Wolvertem, Meusegem, Rossem, Oppem en Meise. Als je dus een deel van onze gemeente aanspreekt is het één van deze 8. Voor het volledige grondgebied telt alleen Meise. Om het onderscheid te verduidelijken pikte ik een idee bij Natuurpunt : druk een deelgebied schuin en de gemeentenaam recht. Dat is met deze gebeurd! Foto :Logo Kunstrkring Meise De Kunstkring van Meise geeft n.a.v. haar groepstentoonstelling van 1 tot 17 februari 2002 het voorbeeld. Zij verdienen daarvoor de gouden Sib van het jaar 2001. Wij wensen u een zilveren jubileum, zonder begripsverwarring, en een helder nieuw jaar. De zeven resterende hanen op onze kerktorens zullen erop toezien.
Tijdens de Europese top in Laken op 13 december kwam het weer tot rellen. De organisatoren verklaren doodleuk, voor de manifestatie, dat ze kordaat en hard, maar vreedzaam zullen betogen. Nadat ze vochten als kemphanen (staan niet op de kerktorens) schuiven ze de brutaliteiten in de schoenen van herrieschoppers van buiten uit. Maar ze voegen er toch aan toe, dat het optreden van de politie niet nodig was. Er verschenen opnieuw vlaggen van Natuurpunt in de stoet. Die zijn daar niet op hun plaats. De grootste natuurvereniging willen worden en opkomen tegen globalisering is een contradictio in terminis. Een groene beweging is geen actiegroep ! De groep van 11.11.11 hoort daar volgens mij ook niet thuis. Die zouden beter, zoals Artsen zonder Grenzen, zich buiten de politiek houden. Ze zouden beter een voorbeeld nemen aan de Vietnamese monnik Thây. Die lanceert een nieuw begrip in het Boeddhisme : het tussenzijn. Het komt hierop neer : niet tegen of niet voor iets zijn, maar er tussen in staan. Foto : Lama op troon Dat is de beste plaats om aan kwaliteitsverbetering te doen. Zoals de haan boven op de toren vreedzaam midden de mensen hoort te staan!
Er kwam een uitnodiging voor de opening van de nieuwe cultuurzaal. Toen ik de kaart las ging er een schok door mij heen. Het adres luidt : Brusselsesteenweg 65C. Dat was het adres van het Audiovisueel Centrum. Deze ene letter C ontroerde mij. Hoeveel brieven zou ik al die jaren niet gekregen hebben op dit adres, uit heel de wereld? Toen ze het talenpracticum, de opnamestudio, 2 lokalen en mijn bureau afbraken voelde ik mij gewist. Dat moet de acteur in No where man ook gevoeld hebben. Daarbij kwam mijn uitsluiting uit het bestuur van Berla en de Cultuurraad. Wie moeilijk (lees : recht voor de raap) deed moest er uit. Vrije meningsuiting is weer een prioriteit! Foto : Afbraakwerken AVC Groot was mijn verbazing toen Monica van de dienst Cultuur mij meldde dat ik aanwezig moest zijn op vrijdag 7 december om de Cas en Joeber-trofee in ontvangst te nemen, als cultuurlaureaat voor 2001. De haan op onze toren begon in mijn fantasie een toontje hoger te zingen. Hij hief een jubellied aan. Die fameuze C stond voor avCentrum en nu voor Cultuur. Daar kan ik mij alleen maar over verheugen. Want ik heb hemel en aarde bewogen d.w.z. de ronde van het schepenkollege en betrokkenen gedaan, om ze te overtuigen de Cultuurzaal op anderhalf hoog (t schoon verdiep met Cornelis-auditorium) in het Kindje Jezusinternaat over te brengen naar mijn talenpracticum. Die eerste cultuurzaal was maar de helft groter dan het practicum. Zo zie je maar : eind goed, alles goed of toren hersteld, haan erop.
De haan van Rode moet zich een bult geschrokken hebben. We zagen reeds eerder de installatie van de aqua-verloskamer op Ring-T.V. Juf Ilse Pauwels van het 6de leerjaar van Sint-Brixius Rode werkte in het Sea Life center in Blankenberge. Zij kreeg zo het voorrecht in haar klas een aquarium te plaatsen met de bevruchte eieren van Noordzeehaaien : kathaaien en hondshaaien. Deze laatste worden aan zee verhandeld als zeepaling, nadat ze onthoofd worden en ontdaan van hun kieuwen. Op 29 november 2001 was het zover : het eerste kathaaitje zag het levenslicht.Ik reed er vliegensvlug naartoe. Maar helaas! We waren te laat. Ze waren al opgehaald. Foto : Jong haaitje in klas We konden dan toch nog meester Jan De Doncker uitwuiven op zijn laatste werkdag. Hij gaat in pré-pensioen. Hij begon zijn loopbaan in de Leertuin in Meise. Hij stamt uit de kliërkas in Roi. Dat is het stuk Rodeweg achter de Mechelsebaan. Daar woonden : broek, sapon en schaaver. Vandaar de bijnaam en het feit dat hij de kleinzoon is van schaaver, een oud-strijder van 1914-18. Zo wordt het korps van de school een generatie jonger. Enkel de haan trotseert de eeuwen.
Mijn streekboek Meise, onder de toren van Sint Martinus verscheen op de verjaardag van koning Boudewijn, tevens mijn verjaardag en de dag van de opening van onze nieuwe bibliotheek. Op een glazen paneel werd deze datum vereeuwigd. Het werd een activiteit van deze biblioteek. De voorzitter Louis Becq leidde het gebeuren in. Gastspreker bij de presentatie van mijn boek, op zaterdag 10 november, was Herman Boon pr. Mijn acties ter bescherming van de kunstwerken in het Chiroheem hebben ons terug samen gebracht. De week ervoor heb ik het record persoonlijke publiciteit van Jos Chabert kunnen overtreffen, door een samenloop van omstandigheden. Ik verscheen drie maal op één week in dezelfde krant : Het Nieuwsblad. Foto : Bie Boon, Jef De Cuyper, Herman Boon Door het optreden van deze eminente spreker kon ik ontkomen aan mijn geplande lezing, die toch doorging op een powerpointpresentatie, op mijn computer. Want de geleende apparatuur van het avCVO deed het niet. De intekenaars op mijn boek konden ook een tentoonstelling zien van eerder verschenen boeken over Meise, mijn eigen collectie. Ik telde er 36, enkel over St.-Martinus. Over de fusiegemeente maakte ik een excel-bestand van 69 dat ter beschikking is. Ik maakte ook een nieuwe gegevensbank van alle artikels die in Berla verschenen over hetzelfde onderwerp, ook in excel. Herman Boon pr. gaf 4 opdrachten : ik moet zo voort doen, mijn broer Piet moet het toneelleven in Meise vastleggen, mijn broer Frans kan de geschiedenis van de Chiro optekenen en mijn zus Marie-Jeanne vertelt best het verhaal van haar 3 broers.
Voor de gemeenteraad van eind november 2001 werd er betoogd tegen het vliegtuiglawaai. Het moment was slecht gekozen, door de problemen van Sabena. Een van de getroffenen, een inwoner van onze gemeente, wou het spandoek verscheuren. Het kwam tot een handgemeen. Na de interpellatie op de gemeenteraad over het onderwerp, zat het er weer op. De tegenbetoger wou het woord nemen, wat niet mag in openbare zitting. Hij moest hardhandig verwijderd worden door de politieman van dienst. Boven de trap werd het gevecht beslecht, in het voordeel van de handhaver van de orde. De zitting duurde tot na middernacht, door de oersaaie vragen en interpellaties van de oppositie, die wou scoren bij het talrijke publiek. De mensen waren opgekomen n.a.v. de geplande verkaveling langs de St.-Elooiweg. Hiermee ging de toenmalige meerderheid naar de verkiezingen met Meise 80. Maar verder over het lawaai. Ik ken iemand in Grimbergen die het vliegtuiglawaai mist. Hij woont aan het vliegveld. Toen de A12 klaar was, konden een aantal aanpalenden niet meer slapen, bij gebrek aan het lawaai. De enige raad die we de betogers kunnen geven luidt : laat dat geen obsessie worden. Want hoe meer je je er op concentreert, hoe erger het wordt. In de jaren 70 kenden wij dat probleem reeds. Jos Chabert was toen minister van verkeer. Ik heb toen eens genoteerd hoeveel vliegtuigen er over vlogen. Deze statistiek lag aan de basis van de Chabertroute. De geluidsoverlast werd onmiddellijk stilgezet. De manifestanten stellen deze route soms in een negatief daglicht. Zorg dat Isabelle Durant naar Meise komt wonen! Misschien raakt het probleem zo opgelost.
Elke dag lopen er onder de toren van Sint Martinus studenten voorbij van de sporthumaniora van Wemmel. Hun training gaat rond onze plantentuin. Ze doen de kippen schrikken rond de moeder van Meise, de rustende boerin of de vruchtbaarheid van Henri Lenaerts aan de dorpsinkom. De naam van het kunstwerk varieert volgens de bron. Er zijn er zelfs, die het werk toeschrijven aan Jan Wellens. Die noemen het : de moeder van Jan. Uitsluitsel volgt na een gesprek met de kunstenaar. De kippen lopen altijd een eindje mee. Want ik telde er nog zeven. Die zijn ontsnapt aan de kippenvangers. Enkele dagen later telde ik er nog 8. Dat is voor elke kerktoren van Meise nog één in supplement! Toen ik onlangs naar Brussel reed kwamen de joggers van Wemmel weer afgelopen. Ze liepen vrij verspreid over het traject. En voor de Kabberdoes deden er vier autostop. Je moet het maar durven. Indien het lukte kregen ze toch maar een lift tot aan Napoleon. Ze misten dan enkel het gemakkelijkste deel van de run. Voorbij onze toren, een de steile bergaf van de pastoorsberg, begint het maar pas met de zware klim van de August Van Doorslaerlaan. Deze straat werd genoemd naar een schepen van Meise. Wij zouden die beter naar zijn bijnaam kapaf noemen. Laat ze maar wat afzien op die helling. Dat zal ze leren, de stiekemerds.
De toren van Halle is aan restauratie toe. En wat gebeurde er ? Zoals in Meise, werd bij de werkzaamheden ontdekt, dat het bovenste van de toren niet meer stabiel is. Zoals bij ons is het gevaar groot, dat een rotte balk het begeeft. Op ring T.V. zagen wij het haantje van de toren van Halle op straat, wachten tot de hijskraan het bovenste torentje van de spits tilt. Dus voert men hier ook dringende instandhoudingswerken uit. De belastingbetaler van Halle zal wat dieper in zijn geldbeugel mogen schieten. Want daar hadden ze niet op gerekend. In Halle werken ze alleszins sneller dan in Meise. Op 10.4.2002 werd het torentje met haan en kruis er weer opgehesen. Bij ons moet dat jaren duren ?! Op het gemeentehuis van Wolvertem prijkt sedert de geboorte van prinses Elisabeth, onze toekomstige koningin, een grote ooievaar tegen de gevel. Hij houdt in zijn snavel een mandje met baby. Een snuggere inwoner van onze gemeente pikt zo reclame mee voor doopsuiker. Onze burgervader beloofde 10 kg doopsuiker voor de scholen die komen intekenen in het wensregister voor Mathilde en Filip.
Het Beiaardcomité wordt op voorstel van de ondervoorzitter grondig vernieuwd.Eigenlijk zijn er drie verenigingen :
VZW De vrienden van de beiaard Les amis du carillon, met nog één overlevende van de oorspronkelijke beheerders : mevrouw Irma Claes.Volgens de statuten is baron Jean-Paul Van Gijsel voorzitter. Foto : Kaft beiaardboekje
Het Beiaardcomité, voorzitter Lisette Haeck, werd later opgericht en zorgde voor de concerten.Piet De Cuyper, startte op vraag van Bert Van Thienen met de beiaardfeesten.Kamiel De Vos nam later het initiatief voor de rommelmarkt.Jaas in Maas of Jazzz in Maas werd er door Piet aan toegevoegd, maar ging onder druk van de Culturele Raad een eigen leven leiden.
Bij de planning van de nieuwe beiaard wilden enkelen per-sé een nieuwe VZW De Nieuwe Beiaard.Deze zou opgedoekt worden als de beiaard operationeel is.Maar ze geraken maar niet uit de problemen.Monumenten en Landschappen wil de oude en nog enig bewaarde beiaard gegoten door Michiels in Doornik, speelklaar bewaren.Ze stellen voor van hem in de Ijzertoren te hangen als er in Meise geen plaats voor is.De enige toren die nog vrij en stabiel genoeg is staat in het kasteel van Bouchout.Bij informele contacten onthaalde directeur Rammeloo deze optie met enthousiasme.Maar in het Beiaardcomitié werd dat verworpen.De oude beiaard wordt een monument in de binnentuin van de nieuwe bibliotheek.En de sponsors krijgen geen oude klok.Ze bieden hen een nieuwe aan die speciaal zal gegoten worden.
Koningin Paola zou naar Meise komen voor de officiële inhuldiging van de nieuwe beiaard op 28 september 2001.
Ik telde deze week nog 8 kippen aan de ingang van de Plantentuin van Meise.Aan de kerk van Oppem zat een haan te pikken in de graskant.Die komt van de t Schooltje van Oppem(Montessori).Deze dieren worden in het onderwijs geïntegreerd volgens de methode van deze Italiaanse pedagoge.
Onze eigen bekendste pedagoog Decroly deed het met konijnen in de klas.De eenvoudige regel voor alle onderwijs geldt : geef geen les over een dier met een foto, een afbeelding of een tekening als je het levend in de klas kunt brengen.
Ondertussen is De Zonnebloem, gemeenschapsschool in Wolvertem, overgeschakeld naar het Freinet-onderwijs.
Of methodenscholen het beter doen is maar de vraag.Zij proberen het alleszins anders te doen.Volgens mij integreert een goede school het beste van de methoden die ze leerden in de historische pedagogiek en didactiek, automatisch.Alles hangt af van de leerkracht en vooral van zijn (haar) kracht en inzet.
Een goede leerkracht weet op elk ogenblik precies van alle leerlingen, hoe ver ze staan en integreert permanente research in zijn opdracht.Dank zij het internet is de reikwijdte van de leerkracht bijna oneindig.Met de mogelijkheden, die de multimediale middelen ter beschikking stellen, zijn de mogelijkheden voor de leerlingen ook onbeperkt. Het beste geschenk momenteel voor een school is een kleurenfotocopieertoestel. Ik deed het nog met alcoholduplicator in de jaren zestig. En een beamer zou ook niet misstaan. Het beste is nauwelijks goed genoeg voor onze kinderen, zei Jos Chabert destijds, toen hij schepen van onderwijs was in Meise.
Alles moet natuurlijk in de juiste context en verhouding verwerkt worden, zoals de haan ook op zijn juiste plaats dient te staan : on top!
Het is nu reeds 4 jaar geleden dat onze haan van de toren viel.
Het noodlot achtervolgt ons.Op 24.9.2001 stortte een deel van de voetgangersbrug over de A12 ter hoogte van de Hendrik Van Dievoetlaan in.Een vrachtwagenchauffeur trok een deel van de brug van de peilers met zijn open laadbak. Foto ingevallen brug
En s anderendaags verkondigde onze burgemeester op Ring-T.V. dat de haantjes en de kippen bij de ingang van ons dorp weg moeten.Ze zullen gevangen worden en gebruikt voor natuurremmende maatregelen.Met deze blooper bedoelde hij eigenlijk verkeersremmende maatregelen.Maar dan moeten ze toch blijven lopen.
De eigenares van restaurant Napoleon stelde voor van ze klaar te maken voor hongerigen.Ze kan misschien Poverello uitnodigen voor dat festijn.Indien ze klaargemaakt worden voor het eetfestijn van een politieke partij krijgen ze alleszins met mij te doen!Groen, rood, blauw, oranje, zwart wit, mij om het even !
We deden een nuttiger voorstel dat Gaia zal plezieren.Schenk ze weg aan inwoners van onze gemeente om huishoudelijk afval te recycleren.Met wat geluk krijgen ze ook nog kakelverse eitjes op tafel.Dit scenario werd reeds eerder opgevoerd in een andere Vlaamse gemeente.En het werd weerhouden !Met dank van alle dierenliefhebbers uit Meise.
Ik heb de kunstwerken in het Chiroheem (Krogstraat 7) onder mijn bescherming genomen en waar ik kon gerestaureerd. Het heem werd opgetrokken door vrijilligers onder impuls van Herman Boon pr.,
Het laatste oordeel, muurschildering van Jan Beeckman.
Mariakapel gemetst door Albert Nica
Metaalstructuur op de gevel van Karel Meert uit Asse
Kruisbeeld in ceramiek van Joost Maréchal
Kruisbeeld in ceramiek van Van de Weghe
Lieve Vrouw met kind, 3 tegels in ceramiek van Joost Maréchal Fotos : T4 5 6
Het laatste avondmaal, muurschildering is verloren : Foto : T 7
Het zou prachtig zijn als een van onze kunstenaars deze muurschildering herschildert.Wie doet dit voor onze jeugd in onze parochie ? Het meubilair in dit prachtige heem doet denken aan het containderpark. De ouders van de kinderen droppen er hun oude salons. Ik zou graag het heem in zijn oorspronkelijke glorie herstellen, met eigentijds en stijlvol meubilair. Dat zou de eerbied voor de prachtige religiezuze kunst bevorderen.
We zitten opnieuw zonder belleman onder onze toren.Onze laatste was bij de verkiezingen zodanig ontgoocheld over zijn voorkeurstemmen, dat hij er de brui aan gaf.Wie is de volgende kandidaat voor deze belangrijke functie ?
We zouden een wedstrijd kunnen inrichten.In de jaren zestig deden wij dat eens uit verveling op een zaterdagavond na de leiderskring.We testten de welluidendste stem van Meise van uit het geopende venster in het leiderslokaal.Maar bij de derde kandidaat overstemden wij reeds het gitaargetokkel en het krijsen van flamenco s door proost Herman Boon pr. in de pastorij in zijn geelgeschilderde kamer.Die kwam ons in allerijl tot bedaren brengen.Wie het meeste decibels creëerde is nooit geweten : hij of wij ?Er stonden toen nog geen geluidsmeters voor vliegtuiglawaai, zoals nu.
Is het toeval of niet dat de huidige generatie chiroleid(st)ers hun heem in dezelfde kleur schilderden als het hoofdkwartier van Herman I ?De inspiratie komt uit het archief van de bouw van het chiroheem van 4.1.1958 tot de opening op 13.9.1959. We zien op deze foto groepsleider Frans De Cuyper (ook een lange, zoals de huidige hoofdleider Dries) en erachter Herman Boon pr., Mgr. Schoenmaeckers (verstopt), pastoor Brams en gewestproost Engelen. Foto : Chiro M159,5
De huidige groep leid(st)ers zie je hier : Foto : Chiroleid(st)ers Dries
De internationale nacht van de vleermuis, op vrijdag 14.8.2001, kende in de Plantentuin van Meise een enorm succes.Liefst 457 deelnemers daagden op voor uitleg en een bezoek aan de ijskelder van het historische, verdwenen kasteel van Meysse.Onder de Diana tempel hebben de vleermuizen hun winterverblijfplaats gekozen.We dachten dat deze tempel gerestaureerd werd ter nagedachtenis van de prinses van Wales.Maar het is voor de Romeinse Diana, de jachtgodin, die in de Griekse mythologie Artemis heet.
In de zomer komen de vleermuizener normaal niet.Maar ze hebben waarschijnlijk naar Ring -TV gekeken.Voor de gelegenheid hing er een watervleermuis en een grootoorvleermuis, toen de eerste groep afdaalde.Maar de stijging van de temperatuur deed hun vluchten.Dat zorgde voor nogal wat hilariteit bij enkele dames die duidelijk hun schrik overwonnen.Gelukkig vond een van de bezoekers nog een exemplaar in een spleet tussen twee stenen.Zo kreeg iedereen naast de opgezette vleermuis, een levend exemplaar te zien.De fantasie kent echter geen grenzen, want sommigen namen een slak, anderen een blad, voor een vleermuis. Foto : vleermuis
Aan de vijver voor de Oranjerie konden de bezoekers met hun zaklamp deze zoogdieren insecteneters in actie zien.En via de bat-detector konden ze hun ultrasone geluiden horen.
Aangezien het donker was misten ze bij het verlaten van de ijskelder het prachtige zicht tussen de bomen, op onze onthoofde kerktoren.Mijn eerste poging om dat de gevoelige plaat vast te leggen mislukte.Er was te veel tegenlicht.
Onze beiaardfeesten staan op het www.We stuurden de foto van de eerste inauguratie in Sibemol (de orde van de autochtonen) in bij Yucom.Nu staat dit prachtig tafereel op het internet op de website www.Yucom.be.Op de foto staan de straatmuzikanten voor onze reus Jan.Dan ondervoorzitter Kamiel De Vos, beiaardier Eddy Mariën, die in een schaal van Maes een Mort Subite opving.Dit heerlijk vocht werd over zijn nek gestort door voorzitster Lisette Haeck, die achter hem verborgen opgesteld staat.Toenmalig burgemeester Frans Kerremans wrijft zich de baard bij al dat Meises geweld.Paul Cleynhens, toen nog schepen en omroeper van dienst, staat met ondergetekende voor reuzin Mie. Het is jammer dat de hele kerk er niet op staat. Want dan kon iedereen vaststellen dat de haan en het kruis nog steeds ontbreken op de torenspits.
Op 13.8.2001 sloeg mijn tipgeefster in het centrum van Meise alarm.Ze zouden de haan op de toren aan het plaatsen zijn.Viegensvlug kroop ik mijn fiets op en vloog naar het dorp.Er stond inderdaad een kraan, er zat een acrobaat op de torenspits en... een grote, lelijke, kartonnen haan prijkte scheef op de toren. Foto : Filmopname toren - haan
De vooraanstaanden van de parochie waren present : pastoor Bie, Jean Degroof van het kerkfabriek, Zuster Dominica, Theo Janssens en uiteraard Lisette Haeck, prima donna van het Beiaardcomité, op post voor de frituur.
Bij nader inzicht ging het om een enscenering te gaan voor een nieuwe film : Het festijn van de bidsprinkhaan.Dit wordt een film van Marc Levie met als chef cameraman niemand minder dan Michel Van Laer van Pauline en Paulette.In deze film komt een scène, waarin de acteur de scheve haan op een toren moet recht zetten.Heel de filmcrew zat rustig te pic-nikken op het plein voor de kerk.Ring-T.V. was ook present.Wij hebben van deze gelegenheid gebruik gemaakt, om ons ongenoegen te uiten, over de recente bijdrage van over Meise. Die trok op geen kloten.Onze pastoor zou deze uitspraak milderen tot : dat trok op geen hemelsferen. En onze haan zou drie maal kraaien in si-bemol.
En plots ... op 6 juni 2001 om 11 uur, hoor ik onze geliefde beiaard plots spelen.Droomde ik of was dat werkelijkheid?Dat inspireerde mij tot het schrijven van een liedje op de tonen van de topper van Meisenaar John Tera De dag dat... : De dag, dat de beiaard weder speelt. Dat de zon opnieuw verscheen. Die vergeet ik toch nimmer meer.
Wij hebben er zo lang op gewacht. Dag en nacht naar gesmacht. Tot hij eindelijk klinkt als verwacht.
Het kruis, dat ontbreekt nog op de top, van de toren bovenop. In mijn keel van verdriet nog een krop.
s Namiddags stoof ik voor alle zekerheid en vliegensvlug de toren in, met mijn fototoestel.Ze waren er gelukkig nog.En de toren was eindelijk wat opgekuist.Een splinternieuwe beiaard op een bedje van duivenshit verdient een grondige schoonmaakoperatie.Maar niet getreurd.De klokken hangen.De rammel speelt om het uur zijn gekend deuntje. De luidklokken beieren weer. En onze haan kraait weer een toontje hoger, al is het vanuit zijn hoekje.
De voorzitter Stef van de V.Z.W. Nieuwe Beiaard verklaarde op Ring-T.V. dat de beiaard niet in de toren mocht.Hij hoopte waarschijnlijk dat de nieuwe beiaard speelklaar zou zijn.Maar dat was buiten Eddy, de beiaardier, gerekend.Hij ging plaats nemen voor het klavier.En wat bleek?Hij zat met zijn kapsel tegen de zoldering.Zo kon hij niet spelen.
De beiaardfeesten 2001 verliepen dan ook in mineur.In plaats van in si-bemol te zingen, zong de beiaard NIET.De reuzen en de belleman ontbraken ook al op het feest.En het volk kwam maar opdagen tegen dat het feest bijna voorbij was.Gelukkig kwam schepen Virginie met de burgemeester de show stelen.Zij speelden Opsinjoorke, tot groot jolijt van wie het benijdt.En zij hielden zelfs een ijskraampje open.
En hoe zou het met de opbrengst van de 2de nacht van de beiaard zitten?Een groot succes op artistiek vlak dank zij Will Tura.En "Jaas in Maes" ?Dit initiatief van het beiaardcomité, werd voorgesteld als van de Cultuurminners.Die willen de Jazz-maraton van Brussel de loef afsteken.
Onze haan kraait 3 maal : volgende keer : anders, en vooral beter.
Op 9.4.2001 werden eindelijk de 56 nieuwe klokken voor onze beiaard geleverd. Foto : Levering nieuwe klokken
Wij hebben nu 2 beiaarden, een oude en een nieuwe.
De grote oude klokken staan beneden in de kerk. De kleine oude klokken staan in de kelder van de werf van de nieuwe bibliotheek.Als de administratieve perikelen met monumentenzorg voorbij zijn kunnen ze eindelijk naar hun nieuwe eigenaars : de sponsors van de nieuwe beiaard.Enkele grote klokken zouden samen een octaaf kunnen vormen voor een rijdende beiaard op een wagen.
De Hollanders van Asten zijn nu druk in de weer om de nieuwe beiaard in de toren te installeren.Bij een bezoek stelde ik vast dat men de moeite niet genomen heeft om de toren op te kuisen.Overal liggen uitwerpselen van duiven, met hier en daar een kadaver.Onze Noorderburen kunnen dan wel mond en klauwzeer meegebracht hebben.Maar ze zullen zeker met duivendrek aan hun schoenen terugkeren naar Nederland.
Vandaag 1 maart 2001 trokken de bevoorrechten naar de klokkengieterij De koninklijke Eysbouts in Asten op 17 km van Eindhoven in Nederland om de eerste klok van onze nieuwe beiaard te zien gieten.Zoals gewoonlijk werden een aantal mensen niet uitgenodigd.
Volgens het verslag in het parochieblad waren ze met 25.Zij woonden het gieten van de vierde zwaarste klok bij.Gelegenheidsfotograaf pastoor Bie Boon maakte er enkele fotos van.De heer van Brussel gaf deskundige uitleg.Misschien heeft deze man zijn naam te danken aan de geschiedenis.Want tijdens de Hollandse bezetting voor 1830 regeerden de Hollanders afwisselend een jaar in Nederland en een jaar in Brussel.Er zijn er hier toen nogal wat blijven plakken.Er is zelfs een naamgenoot van mij bij.Gelukkig heeft onze baron d Hoogvorst ze met zijn burgerwachten kunnen verjagen.Want anders was het hier s morgens, s middags en s avonds : een broodje kaas. Foto : Klokken gieten De vorm van de klok wordt in klei geboetseerd.
Over deze vorm komt de buitenvorm, iets groter dan de kleivorm en door het gat boven wordt de vloeibare brons gegoten.
