Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
30-11-2012
75 jaar schildersgilde De Vierschaere
Van zondag 2 tot 9 december loopt in de hal van
Cultuurcentrum De Schakel de jaarlijkse collectieve tentoonstelling van de
schildersgilde De Vierschaere. Deze is gratis te bezoeken van 10 tot 12 en van
14 tot 17 uur. U treft er tientallen recente werken van de verschillende leden
van de Waregemse Schildersgilde. De themas zijn zeer gevarieerd van
realistisch figuratief tot decoratief. Opvallend dit jaar is de veelzijdige
aanwezigheid van het paard. De kunstkring werd gesticht op 23 september 1937 en
bestaat dus dit jaar 75 jaar. Bewuste 23 september 1937 werd een vergadering
belegd in het café De Gouden Duif op de markt in Waregem. De oproep werd
beantwoord door Albert Desmet, Wilfried Verschuere, Joris Dheedene, José Devos,
Hervé Destoop, Julien Bracke, Gust Wijnsberghe, Antoon De Cooman. Deze groep
pioniers besliste tussen pot en pint om te verzamelen onder de naam van Schildersgilde
De Vierschaere. Het jaar daarop volgde een eerste ledententoonstelling.
De Vierschare verwijst naar de gelijknamige aloude
herberg, die tussen de Olmstraat en de Stationsstraat in het stadscentrum
gevestigd was. Op zijn beurt ontleende de herberg haar naam aan de middeleeuwse
rechtbank 'de vierscaere van Huise', een deelgemeente van Kruishoutem. De stad
bezit nog een paneelschilderij van de Waregemse Vierschaere dat komt uit het in
1990 gesloopte Huis Storme in de Stormestraat, waar halfweg de negentiende eeuw
burgemeester Jules Storme woonde.
In maart 1939 verhuisde de kunstkring naar een nieuw
lokaal in de Palmer Putmanstraat. De gezamenlijke tentoonstelling ging dat jaar
door bij de lokalen van de Paters Oblaten. De daaropvolgende oorlogsjaren
zorgde voor moeilijke contacten, maar toch zijn uit die periode enkele
activiteiten bekend. De kunstkring werd in 1941 onder de benaming Sint Lucas
aanvaard bij de cultuurverenigingen van de gemeente. De vergaderingen gingen
weliswaar door in het gemeentehuis te Nokere onder het voorzitterschap van
Wilfried Verschuere, die de eerste voorzitter Albert Desmet verving. Op 25
november 1941 organiseerde de schildersgilde een gezamenlijke tentoonstelling
ten bate van Winterhulp Waregem en deze bracht de ronde som op van 10.126
frank.
In 1942 werd Roger De Backer uit Machelen lesgever
van de kring. Voor 1943 noteren we een tentoonstelling in Wakken van gildeleden
Leon Beel en Jules Bossuyt en op 27 februari 1944 stelde de schildersgroep
tentoon in het Parthenon te Gent. Voorzitter Wielfried Verschuere vertrok in
1945 als militair naar Duitsland, waar hij bij de dienst voor Economische
Recuperatie hielp om talloze door de Duitse bezetter ontvreemde kunstschatten
terug naar ons land te brengen. In 1947, wanneer de schildersgilde een nieuwe
thuis vonden in Vaders Woud, werd Leon Coppens aangeduid als nieuwe
voorzitter.
In 1947 sloot Schilderskring Sint Lucas (benaming
Sint-Lucas werd in 1949 bij de samensmelting van actieve kunstverenigingen op
vraag van André Demedts alleen voorbehouden voor het overkoepelend Waregems
Kunstverbond, waarna uiteindelijk opnieuw werd geopteerd voor De Vierschaere)
zich aan bij de Frans-Vlaamse Kultuurdagen met een tentoonstelling over het
Vlaams Impressionisme. Deze tentoonstelling werd toen geopend door de Antwerpse
kunstreservator Van Beselaere. Op 18 november 1948 volgde een tentoonstelling
over het expressionisme in de zaal Memlinc.
Uit de nota n.a.v. de viering van het 25-jarig
jubileum op 9 juni 1962 vermelden we nog enkele opmerkelijke feiten. In 1954
kreeg de kring na enkele jaren wegdeemsteren een nieuwe impuls van Roger De
Backer, maar het gemeentebestuur stond slechts na lang aandringen een subsidie
van 2000 frank toe voor de vernieuwde groep van 19 leden. Voor 1955 noteren we
opnieuw een tentoonstelling, dit keer in wat het gemeentelijk museum te
Waregem wordt genoemd (Kan ons iemand daar meer informatie over bezorgen,
waarvoor dank). Op 10 december 1955 was er een souper-dansant, waar iedere
deelnemer een schilderij ontving.
In 1958 organiseerde de Schildersgilde een eerste
prijskamp voor teken- en Schilderkunst met 512 inzendingen, die werden
tentoongesteld in het gemeentehuis. Van 1 tot 11 mei 1959 was er de
gezamenlijke tentoonstelling Lied van mijn land in het gemeentehuis, geopend
door de toen nieuwe voorzitter Marcel Van Calgergh. Toen huisde de
schildersgilde in het een paar jaar later gesloopte lokaal naast het oud
Postgebouw in de Stationsstraat. In dat lokaal werden lessen gegeven in tekenen
en schilderen voor jongens en meisjes vanaf 14 jaar.
Een andere belangrijke tentoonstelling was van 15
tot 24 april 1961 Kunst in Waregems bezit met 22 waardevolle werken, die voor
een bedrag van 1,2 miljoen frank werden verzekerd door het gemeentebestuur. Op
23 mei 1962 kon De Vierschaere zijn intrek nemen in een nieuw lokaal op het
Torenhof.
Om aan te sluiten naar de hedendaagse werking kunnen
we nog meegeven dat het huidig lokaal naast het stedelijk zwembad dateert van
1977 en wordt gedeeld met de Duikersclub. Het is daar voor de leden bij de
veertiendaagse bijeenkomsten telkens weer gezellig vertoeven bij een echte
vriendenkring. Jaarlijks wordt het resultaat getoond op de traditionele
tentoonstelling in De Schakel. Schildersgilde De Vierschaere leverde voor de
Horse Parade in 2005 het paard Bartabas, dat alle bezoekers aan de paardenstad
hartelijk welkom heet aan het station.
Van 2 tot en met 9 december worden in De Schakel inqtotaal
64 werken tentoongesteld van Mieke Taillieu, Herwig Vandercruyssen, Geert Nachtergaele,
Nicole Nachtergaele, Laurent Gevaert, Rita Dejager, Christiane Nachtergale, Marie-Jeanne
Amelynck, Beatrice Callens, Odette Bijls, Ernie Blauwblomme, Martine
Vansteenbrugge en Luarette Werniers.
Deze week verdwenen de
barakken van het vroegere noodstation langs de Boulezlaan. De stationsbarakken waren
tot de lente van 2010 nog in gebruik als uitvalsbasis voor technisch personeel
van de NMBS, maar sedertdien liet infrastructuurbeheerder de site onaangeroerd.
Deze week werd eindelijk werk gemaakt van de afbraak zodat de vlakte nu open
ligt om hier de beloofde bijkomende parkeerplaatsen te realiseren voor de zowat
dagelijks 1800 treinreizigers vanuit het Waregemse station.
De houten
stationsbarakken werden eind de jaren 70 opgebouwd als noodstation in het
vooruitzicht van de ophoging van de spoorweg en het verdwijnen van het vroegere
stationsgebouw. Eens het huidige station omstreeks 1980 kon in gebruik genomen
worden, werden de barakken verder gebruikt als uitvalsbasis voor het technisch
spoorwegpersoneel. Bij een interne reorganisatie werd in april 2010 de post
Waregem met 13 spoorwegmannen gesloten en werd het personeel toegevoegd aan de
diensten in Kortrijk en Deinze. Enkele techniekers konden meteen op pensioen gaan
en konden de overplaatsing ontlopen.
Bij de sluiting van de
dienst in Waregem werd de sloping van de barakken in het vooruitzicht gesteld
voor de lente 2011. Er kwam echter geen schot in de zaak tot de problematiek
aan de kaak werd gesteld in de vragende partij, de verkiezingssite van de
vrt. Daarin werd opmemerkt dat de aangekondigde
afbraak van het oude noodstation langs de Boulezlaan uitbleef en dusook de 40-tal nieuwe parkeerplaatsen. Men
stelde vast dat Momenteel staan de
barakken al ruim één jaar leeg en wordt het voetpad door brede struikgroei
plaatselijk onbruikbaar.
Tijdens de verkiezingsstrijd reageerden drie
lijsttrekkers op deze vraag.
Ellen Devriendt (N-VA)
: Dit voorstel kunnen wij vanuit N-VA Waregem enkel toejuichen. Alleen is dit
pas een kleine stap: op vandaag zijn er 1.800 treinreizigers, waarvan ongeveer
30 % met de wagen komt. Daarmee komt de parkeerbehoefte voor Waregem op 600,
waar er vandaag 385 plaatsen zijn.
Guy Adams (sp.a) : Dit
heb ik namens de sp.a, naar aanleiding van de uitbreiding blauwe zone in de
stationsbuurt, aangekaart bij het stadsbestuur en op de gemeenteraad. er werd
toen beloofd dat hier vlug werk zou van gemaakt worden. Er gebeurde niets. Hoog
tijd om opnieuw contact op te nemen met de verantwoordelijken bij de NMBS om
dit werk uit te voeren. Meer parkeergelegenheid aan het station, betekent meer
mensen op de trein en minder files op de weg!
Tonny Demuytere (Groen)
: Als we het goed voorhebben is de afbraak van het houten noodstation
goedgekeurd en komen er hierdoor binnenkort bijkomende parkeerplaatsen.
Blijkbaar kwam er door
het inbrengen van het thema in de verkiezingsstrijd ook schot in de zaak zodat
we reeds op 17 juli 2012 konden meegeven :Misschien heeft de vragende partij hier al gezorgd voor een
realisatie. Vandaag is aan de barakken van het noodstation langs de Boulezlaan
aangekondigd dat een stedenbouwkundige vergunning is verleend aan NMBS-Holding
Stations District NW om het dienstgebouw en garages te slopen met als doel het
uitbreiden van de bestaande parking. http://dvp.deredactie.be/Gemeente/QuestionDetail?questionID=3130&cityID=292
Op dinsdag 11 december komt het 40e jaarboek
uit van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverbeke. De Beverse heemkundige Etienne
Ducatteeuw heeft daarin opnieuw drie interessantge bijdragen. Zijn werkstuk met
wijlen Michel Debrouwere over de Beverse herbergen door de eeuwen heen is al
aan zijn derde aflevering. Hij brengt ook het oorlogsdagboek van de Waregemse
soldaat Joseph Decraene uit W.O. I en een verslag van de opgravingen bij de
Robijn in Beveren-Leie.
Een
bal in het hoofd. Dit is het oorlogsdagboek van een
Waregemse, meer bepaald een Nieuwenhoofse soldaat waarin hij dag na dag, van 30
juli 1914 tot 25 oktober van datzelfde jaar, de dag eer hij sneuvelde,
opgetekend heeft wat hij meemaakte. Etienne Ducatteeuw geeft dank zij de
familie Decraene de lezer van De Gaverstreke inzage in dit oorlogsdagboek,
aangevuld door het dagboek van zijn strijdmakker Arthur Verhelst.
Op het Desselgemse Goed ter Linden, de huidige hoeve
van de familie Roger Meerschman-Wallays, woonde tot kort voor de Eerste Wereldoorlog
de familie Vanderplancke.Marie-Colette,
een van de dochters van het gezin Vanderplancke, huwde met Edmond Decraene, een
landbouwer uit de Plasstraat te Nieuwenhove-Waregem. Hun zonden Joseph en
Georges begonnen omstreeks 1910 als jonge mannen te Nieuwenhove een
vlascommerce. Het vlas werd in die dagen nog geroot in bakken in de Leie. De
broers Decraene kwamen daarvoor naar het Munkenhof bij de Leie te Desselgem,
waar er een 40-tal rootbakken beschikbaar waren.Moeder Marie-Colette was een Desselgemse net
als Valérie Debrabandere, de weduwe van Henri Vanhoutte op het Munkenhof.
Op 30 juli 1914 kreeg Joseph Decraene zijn
oproepingsbrief terwijl hij aan het roten was in de bakken in de Leie aan het
Munkenhof. Hij moest met de nakende oorlog in het vooruitzicht zijn regiment te
Asse gaan vervoegen. Vlasser en boerenzoon Joseph Decraene kreeg het idee om
dag na dag zijn belevenissen tijdens de oorlog op te tekenen. Hij deed dit met
potlood in een klein zakboekje, wellicht dikwijls in moeilijke omstandigheden.
Hij trok op met zijn
linieregiment naar Gembloers en maakte van daar af de ineenstorting mee van het
Belgisch leger onder de verpletterende Duitse overmacht: de val van de forten
van Luik, Namen, Lier, later de fortengordel omheen Antwerpen en de radeloze
terugtocht doorheen Oost- en West-Vlaanderen tot achter de IJzer bij Diksmuide. gedenksteen 8e linie okt 1914 Stuivekenskerke
In Oud-Stuivekenskerke op de linker IJzeroever,
groef zijn regiment zich in en samen met de rest van het Belgisch leger en met
de hulp van Franse troepen konden ze de Duitse aanvallers daar een halt toe
roepen, ook al omdat intussen het slagveld onder water kwam door de geopende
zeesluizen op de IJzer. Dagenlang werd er gevochten in en omheen Diksmuide, de
fameuze Eerste Slag aan de IJzer.
De laatste aantekening van Joseph Decraene dateert
van zaterdag 24 oktober 1914. De volgende dag vroeg werd hij door een kogel
getroffen. Zijn strijdmakker Arthur Verhelst noteert in Decraenes dagboek: s
Morgens vroeg gekwetst door een bal in het hoofd. Verhelst hield een eigen
dagboek bij en hij beschrijft daarin de doodsstrijd van zijn kameraad die hij
door de beschieting nauwelijks kon helpen. Verhelst overleefde de Eerste
Wereldoorlog en bracht in januari 1920 het dagboekje van zijn gevallen kameraad
naar diens familie te Nieuwenhove. Daar wordt het tot op vandaag gekoesterd en
bewaard. Verhelst overleefde de Eerste Wereldoorlog en bracht
in januari 1920 het dagboekje van zijn gevallen kameraad naar diens familie te
Nieuwenhove. Daar wordt het tot op vandaag gekoesterd en bewaard. Zo kunnen we
ons nu nog inleven in wat een soldaat uit onze streek in het begin van de
Eerste Wereldoorlog heeft meegemaakt. Dit oorlogsdagboek wordt integraal
gepubliceerd in het 40e jaarboek van De Gaverstreke.
Georges Decraene uit Nieuwenhove is jarenlang het
graf van zijn gevallen broer Joseph gaan zoeken in de buurt van de IJzer maar
vond niet het minste spoor terug. Het slagveld was daar vier jaar lang door het
IJzerwater overspoeld, en had alle sporen onkennelijk gemaakt. Wie dit dagboek
leest krijgt alleen maar stille eerbied voor wat onze soldaten daar aan de
IJzer hebben meegemaakt.
De
Beverse herbergen door de eeuwen heen (3)
Beveren komt in dit 40ste jaarboek aan bod met een
derde aflevering over de herbergen die zijn ontstaan tussen 1900 en de Eerste
Wereldoorlog. Het was een tijd waarin de vlasnijverheid hier hoogtij vierde.
Beveren kreeg een loskaai bij het station op de lijn Kortrijk-Gent en er werd
een gloednieuwe steenweg aangelegd naar Deerlijk. Van de Hoogstraat daar tot
aan de Beverse herberg De Klokke. Langs die nieuwe steenweg ontstonden tal van
nieuwe drankgelegenheden. In 1914 telde Beveren 367 woningen waaronder 56
cafés. Een per zes en een halve woning!
Volgende herbergen komen in het jaarboek 2012 aan
bod met hun geschiedenis en hun bewoners: De Congo, De Drij Koningen, Het
Slachthuis, De Nieuwe Paander, De Rots, De Nieuwe Wagenmakerij, De Reisduif, De
Rust der Wielrijders-Café Duivensport, De Kloef-Sportecho, De
Kruisweg-Metropole, De Toekomst, Belle Vue-Leieland-Calypso-dAfspraak, De
Weegbrug, De Wachtzaal-Café Motorsport, De Notendreef, De Nieuwe Fabriek, De
Smidse, In den Barbier-Vlaams Huis en De Stad Kortrijk.
Ook over de recente
opgravingen langs de Schoolstraat-Roestraat verschijnt een kleine bijdrage.In voorbereiding op een bouwwerf aldaar,
waarop de stad Waregem achttien panden en elf sociale woningen bouwt, had van
17tot 23 november 2011 eerst een
archeologisch onderzoek plaats. Archeoloog Jeroen Vandenborre geeft een
gunstige evaluatie van de opgravingswerken. Op deze plek werden sporen gevonden
van een hoeve die dateert uit de jaren 1100. Het gaat over een groot gebouw in
hout. Alles wat is aangetroffen, is in kaart gebracht en er is ook een plan
gemaakt van hoe het er hier in de twaalfde eeuw op deze site uitzag. Het 40ste JAARBOEK
van de Gaverstreke is te bekomen door storting van 20 Euro op nr.
068-0503010-92 of BE12 0680 5030 1092 (BIC: GKCCBEBB) van
Geschied- en Heemkundige Kring Waregem. Contactadres: E.Ducatteeuw, Grote Heerweg, 90
8791 Beveren-Leie (tel. 056/71.35.63) etienne.ducatteeuw@telenet.be
40e jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke
Traditioneel de tweede dinsdag van december
verschijnt het nieuwe jaarboek van DE GAVERSTREKE, vereniging voor lokale
geschiedenis, folklore, taal en heemkunde van groot-Waregem, groot-Anzegem en
omgeving. Ondertussen is de Kring reeds aan zijn 40e jaarboek. De
eerste uitgave verscheen in 1973. De Gaverstreke biedt dit 40ste jaarboek met
de nieuwste gegevens over onze streekgeschiedenis aan voor 20 als een
uitstekend kerst- of nieuwjaarsgeschenk. Het 40e jaarboek wordt op dinsdag 11
december 2012 om 20 u. door voorzitter Guy Algoet voorgesteld in het
cultuurcentrum De Schakel in een gezamenlijke organisatie met de plaatselijke
Davidsfondsafdeling. Het boek kan daar ook worden afgehaald. Guy Algoet neemt
dit jaar ook de voordracht voor zijn rekening. Hij belicht 150 jaar Familie
Delespaul-Vanaerde te Waregem (1862 2012). Iedereen is welkom en de toegang
is gratis. Vanuit Rijsel over Kortrijk kwam de
grootgrondbezittersfamilie Delespaul in Waregem terecht. Ze kochten hun
buitenverblijf op de Hulleberg, nu de Karmel. Van daaruit breidden ze hun
grondbezit uit.... tot aan de Kalkhoevestraat. Niemand van hun zeven kinderen
zette de naam Delespaul verder, maar door schenkingen hebben ze een blijvende
bijdrage geleverd aan tal van Waregemse instituten. Ook in de brandramen van de
kerk vinden we hun naam terug.Hoe dit
alles verliep en wat daar zoal komt bij kijken... Het 40e jaarboek start met een In
Memoriam. Nadat we vorig jaar afscheid namen van Michel Debrouwere, een
medewerker van het eerste uur, valt dit jaar het afscheid te gedenken van één
van de stichters op 8 februari 1972 van De Gaverstreke, Joseph Vanthuyne. We
danken hem voor zijn inbreng en genieten er nog steeds van bij ons verder
zoekwerk over het verleden van Waregem. Zijn kaart van Waregem volgens het oude
landboek en het tiendenboek blijven de ruggengraat bij wat we verder
zoeken.
De familie de Schietere, die wel rond Oudenaarde
te vinden was, heeft ook met de Gaverstreke heel wat te maken. Afkomstig van
Wortegem, hebben ze in de vroegere eeuwen ook bezittingen gehad in Waregem en
omgeving. Ze waren trouwens heren van Voorde (op Potegem), Avegheers en
Coppenhole. Meer nog, we vinden ze ook terug met bezittingen in Anzegem,
Vichte, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve. In het artikel hier trekken we naar de
13de tot de 15de eeuw.
Sint-Eloois-Vijve krijgt opnieuw een ruime plaats in
het jaarboek met de geschiedenis van Hoger Op. Zowel het ontstaan als de
verdere ontwikkeling van die vereniging wordt uitvoerig uit de doeken gedaan en
is een blijvend document dat vele jaren van leven en werken voor de toekomst
zal bewaren.
Maar ook het verder verleden van Vijve komt aan bod
met een ontleding van de penningcohieren, die ons terugbrengen naar het einde
van de 16de eeuw. Ook het fort, de belangrijkste wachtpost aan de Leie, wordt
naar boven gebracht. Over dit fort valt nog meer te vertellen, maar dat zal
voor volgend jaar zijn.
Een moeilijke periode in de geschiedenis van onze
streek is de overgang van het Ancien Regime naar de latere tijd of de tijd van
de Franse revolutie. Over de kerkelijke overstap doorheen die periode wordt
heel wat geboden in dit jaarboek. Er is allereerst de verandering bij de
geestelijkheid in onze streek. Het behelst de scheiding van Kerk en staat in de
beginfase. Nieuwenhove bekleedt in dit artikel een belangrijke plaats. Maar ook
de veranderingen bij het aangaan van een huwelijk droeg daarbij de gevolgen.
Beide onderwerpen worden uitvoerig uit de doeken gedaan.
Zowel in Anzegem als in Beveren nemen we de
herbergen en hun geschiedenis onder het vergrootglas. Ze vertellen,
geïllustreerd, heel wat over jaren van opkomst en ondergang. Het is een
bijzondere bijdrage voor Anzegem en Beveren-Leie. Door deze publicatie wordt
een stukje verleden en heden voor de toekomst vastgelegd, nu meerdere ervan
verdwenen zijn. Soms blijft alleen nog de naam in het geheugen hangen. Hier
verneemt men dan meer.
Onder de titel Een bal in het hoofd brengen we
herinneringen van de Waregemse soldaat en die van zijn strijdmakker Arthur
Verhelst, die na zijn dood verder schreef, naar boven. Ze leiden ons met deze
bijdrage doorheen de ellende van oorlog en moeilijkheden. Het is het leven van
een gewone frontsoldaat.
Misschien wisten we het niet, maar met de familie
Waelkens raken we een echte Waregemse familie aan, die wortels heeft in de wijk
Eertbrugge. Het artikel laat ons de speurtocht meemaken naar die oude wortels.
Weet je dat de familie Delespaul-Vanaerde voor
Waregem heel wat betekend heeft en dat hun aanwezigheid tot op de dag van
vandaag nog zichtbare gevolgen draagt. Hun wilsbeschikkingen vertellen nu nog
op tal van plaatsen in Waregem van hen. Het is zowat 150 jaar geleden dat ze
hier kwamen en dit is het gedenken waard.
Een ander gebouw verwijst ook nog naar vroegere
dagen toen Waregem uitkeek naar een kliniek ter plaatse. Ze nam de plaats in
van een vroeger weeshuis, maar daar haar locatie bood ze te weinig kans tot de
nodige uitbreiding. De nieuwe kliniek verrees dan aan de Vijfseweg, waar ze
veel ruimer en groter geworden is en nog wordt.
Meteen is dan dit 40ste jaarboek tot stand gekomen.
Bij de aanvang hadden we nooit gedacht dat dit voor Waregem gerealiseerd kon
worden. Maar hoe meer we ons verdiepen in Waregems verleden des te meer
onderwerpen vragen naar een diepere en betere kennis. We denken nu al aan een
volgend jaar.
Moge het jullie allen genoegen verschaffen en tevens
een beetje meer kennis over onze streek. We wensen u veel leesgenot.
Het 40ste JAARBOEK van de Gaverstreke is
te bekomen :
* door storting van 20 Euro op nr. 068-0503010-92
of BE12 0680 5030 1092 (BIC: GKCCBEBB) van Geschied- en
Heemkundige Kring Waregem
* kan bekomen en afgehaald worden op de bijeenkomst
van 11 december om 19.30 u. in Cultuurcentrum De Schakel.
Merkwaardige vaststelling bij de bloemenhulde aan
het oorlogsmonument op de markt te Waregem n.a.v. de herdenking van de
Wapenstilstand in 1918. De soldaat van het oorlogsmonument is zijn geweer
kwijt. Het is niet duidelijk hoe lang het geweer al gestolen is. Het monument
staat al in Waregem sinds 1921.Het stadsbestuur hoopt dat het geweer nog
gevonden wordt, maar onderzoekt intussen ook hoe het monument hersteld kan
worden.
Het oorlogsmonument werd ingehuldigd op 21 augustus
1921. Dit ging gepaard met een dag vol feesten. 's Morgens werd gestart met een
hoogmis, daarna volgde een stoet doorheen de centrumstraten, in de namiddag
waren er draf- en vluchtkoersen op de hippodroom en 's avonds startte nog een
groot muziekfeest met volksbal op de markt. Het monument vermeldt de namen van
62 gesneuvelde Waregemse soldaten en van 28 van ontbering gestorven civielarbeiders
uit de Eerste Wereldoorlog. Jaarlijks zijn er verschillende bloemenhulden aan
het monument, niet alleen op 11 november, maar ondermeer ook op de nationale
feestdag 21 juli en op Memorial Day eind mei.
Het monument herdenkt de militaire en burgerlijke slachtoffers
en de opgeëisten van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Het werd in opdracht van
het gemeentebestuur vervaardigd, naar verluidt door Simon Plasman. Werd bij de
laatste heraanleg van het marktplein verplaatst van in een plantsoen ten
zuidoosten van de kerk naar een geïsoleerde stoep in het midden van de straat.
Het monument is een vierkante, sterk geprofileerde,
naar boven toe verjongende sokkel met daar op een bronzen beeld van een soldaat
die met zijn voet steunend op een kanonloop de overwinningskrans in de lucht
steekt en in de andere hand een geweer. Dit geweer blijkt nu verdwenen. Wie
daar meer over weet, kan reageren via de knop reageer onderaan deze bijdrage
of met mail mij.
Op het voetstuk staat "1940 GEHEIM LEGER
1945", de namen, daaronder "DE GEMEENTE WAEREGHEM ALS EEUWIGDURENDE
BLIJK VAN DANKBAARHEID ERKENTELIJKHEID EN HULDE AAN DE HELDHAFTIGE SLACHTOFFERS
VAN PLICHT GESNEUVELD EN BEZWEKEN GEDURENDE DEN WERELDOORLOG 1914-1918", "SOLDATEN",
de namen; op de linkerkant "1914 CIVIEL ARBEIDERS 1918", de namen; op
de rechterkant vervolg soldaten van de Eerste Wereldoorlog; op de achterkant
"EEUWIG AANDENKEN AAN DE DIEPBETREURDE BURGERLIJKE SLACHTOFFERS GEVALLEN
IN DEN OORLOG 1914-1918", "1940-1945", "VOOR 'S LANDSDIENST
TERECHTGESTELD", de namen, "1940 SOLDTEN 1945" de namen,
"WEGGEVOERDEN", de namen.
Bron: eigen archief en Vanwalleghem A. & Creyf
S. 2010: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen,
Gemeente Waregem met deelgemeenten Sint-Eloois-Vijve, Desselgem en
Beveren-Leie, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL45, (onuitgegeven
werkdocumenten).
Patisserie Prestige in de Stationsstraat in Waregem
kreeg een eervolle vermelding in de Gault&Millau en behoort hiermee
officieel tot de vijfentwintig beste patisserieën van België. De broers Wim(43)
en Frank(37) Decock baten hun zaak al twintig jaar met heel veel liefde uit en
zien deze erkenning als een beloning voor hun vele werk. In 2007 werd Wim
Decock ook al opgenomen bij de 33 beste meesterkoks in België.
Meesterkok Wim Decock : We willen onze lat steeds
hoger leggen. Zowel in de zoektocht naar de beste ingrediënten als in de
afwerking, verpakking en bediening. De puurheid van onze producten maken onze zaak
zo uniek. We zijn één van de weinige bakkerijen die alles nog volledig zelf
maken: onze koeken, ons brood, gebak, chocolade en ijsbereidingen. Alles maken
we zelf met pure ingrediënten. Dat is ook onze filosofie: we willen pure
ingrediënten omvormen tot echte lekkernijen, zonder dat we bewaar-, geur- of
smaakstoffen toevoegen.
Het is niet de eerste keer dat Prestige erkenning
krijgt op zo'n hoog culinair gebied. In 2007 werden we tot de 33 beste
meesterkoks van België gekroond en nu dit. We zien dit echt als een erkenning
van twintig jaar inzet. In de toekomst willen we ons blijven focussen op alles
waar ze mee bezig zijn. Naast onze patisserie en chocolaterie in Waregem zijn
we ook heel fier op onze groothandelzaak in Deerlijk. Daar wordt het
assortiment ontbijtkoeken, dat één van de sterke troeven is van Prestige
Waregem, op grote schaal met dezelfde afwerking en kwaliteitszorg gemaakt en
verdeeld over heel België. Naast het behouden van onze huidige kwaliteit,
volgen we regelmatig stages om onze kennis voortdurend uit te breiden. Ze
runnen ook een gelijknamige zaak in het Brugse centrum.
Meesterkok
Wim Decock
Reeds als vijftienjarige droomde hij al van een onderneming. Hij wou een
ambacht leren en later zaken doen. Thuis bakte moeder alles zelf. Dat sprak hem
enorm aan. Hij besloot een opleiding banketbakker in Ter Groene Poorte in
Brugge te volgen. Dat was de eerste bladzijde van een lang nog niet afgerond
succesverhaal.
De geboren Oostnieuwkerkenaar was nog maar 23, toen hij na stages in
gerenommeerde zaken in binnen- en buitenland, in 1992 besloot met een eigen
patisserie te beginnen."Ik koos voor Waregem, waar veel industrie
(welvaart) en winkelbedrijvigheid (consumenten) was. Een pand in de
Stationsstraat 120 werd de thuishaven van Patisserie Prestige." Amper vier
jaar later, in 1996, nam Wim Decock in Brugge patisserie Nicolas over in de
Vlamingstraat.
"Wij maken alles zelf: gebak, dessertkoekjes, brood, banketgebak,
noem maar op. Door de twee winkels kon ik een groter zakencijfer realiseren.
Dat bood mij dan weer de mogelijkheid om te investeren in betere
productieruimtes zodat de de kwaliteit van mijn product onberispelijk zou
blijven." De opening in 2004 van Prestige Classic,
Stationsstraat 112 in Waregem, sluit hierbij naadloos aan. Sindsdien beschikt
Wim Decock ook over een eigen productieruimte voor kwaliteitsvolle pralines en
confiserie.
Precies omdat de meesterbanketbakker niet op zijn lauweren wil(de)
rusten, begon Wim Decock in 2000 met een groothandel in bladerdeegproducten.
Sinds 2006 worden de ontbijtkoeken in Deerlijk geproduceerd in een kraaknet
atelier, dat beantwoordt aan de strengste HCCP-hygiënenormen en uitgerust is
met hoogtechnologische apparatuur. "In Prestige Breakfast verzoen ik het
respect voor authentieke recepten met grootschalige productie zonder de troeven
van het ambachtelijke uit het oog te verliezen."
Eén
van de hoofdartikels in het 40e jaarboek van de Geschied- en
Heemkundige Kring De Gaverstreke gaat over Trouwen in de moeilijke periode van
de Franse Revolutie of dus na de scheiding van kerk en staat. Auteur André
Braet behandelt als gereputeerde familiekundige het huwelijk en de
huwelijksakten uit die periode. Hij citeert in zijn lijvige bijdrage alle 251
paartjes die in de beginperiode van de Franse tijd in één van onze vier
deelgemeenten van Waregem kerkelijk en/of burgerlijk trouwden.
Trouwen
is een gewichtige zaak, een belangrijke gebeurtenis, een scharniermoment in het
leven
van man en vrouw. Maar hoe beleefden onze eigen voorouders dit maatschappelijk
en familiaal ?
Het
onverbrekelijk kerkelijk huwelijk was een sacrament, en reeds in de 13de eeuw
algemeen verspreid. In het katholieke Vlaanderen had iedereen zich naar het
kerkelijk recht en de gebruiken te schikken. De plaatselijke pastoors van
Waregem, Desselgem, Beveren-Leie en Sint-Eloois-Vijve waakten over het
zielenheil van hun parochianen. Van begin 1600 registreerden zij in zogenaamde
parochieregisters alle doopsels, trouwen en begrafenissen . Hierdoor kunnen
wij alle families opsporen.
Iedereen
herinnert zich wel uit de geschiedenisles de komst van de Franse
revolutionairen en Napoleon Bonaparte. Na de verovering van onze gewesten in
1794 werden onze voorouders Franse staatsburgers en diende elke jongeling
militaire dienstplicht te vervullen. Deze en andere wetten, zoals de scheiding
van Kerk en Staat en vele administratieve hervormingen, stuitten op wantrouwen
en verzet, zo ook de invoering van de burgerlijke stand.
Voor
ons is het nu een vanzelfsprekendheid trouwen ten gemeentehuize, een welkomstwoord
van de burgemeester en daarna de registratie van een huwelijksakte in de
registers van de burgerlijke stand. In groot-Waregem dateren de eerste
burgerlijke huwelijksakten uit 1797, één jaar na de invoegetreding. Dit zijn de allerbelangrijkste documenten voor
familiekundig onderzoek omdat zij onze afstamming bewijzen. Om de moeilijke
Franse periode 1797-1800 te kunnen overbruggen werden alle 251 paartjes
opgezocht die kerkelijk en/of burgerlijk in de deelgemeenten van Waregem
trouwden.
Het
40ejaarboek wordt op dinsdag
11 december 2012 om 20 u. voorgesteld in De Schakel in samenwerking met het
Davidsfonds met een uiteenzetting door voorzitter Guy Algoet over de families
Delspaul-Vanaerde. Grote artikels in het 40e jaarboek zijn gewijd
aan een oorlogsdagboek van twee Waregemse strijdmakkers uit WO-I, de eerste
kliniek te Waregem, de muziekmaatschappij van Vijve, de Beverse en Anzegemse
herbergen en de families Delespaul-Vanaerde, de Schietere en Waelkens, en kerkelijke
aangelegenheden te Waregem tijdens de Franse revolutie.We hopen daar binnenkort meer informatie over
te kunnen geven
Het
lijvig boek van circa 500 bladzijden is te verkrijgen bij de voorstelling van
het boek, bij de bestuursleden en de auteur André Braet, Kruishoutemseweg 131,
8790 Waregem (tel. 056/44.35.32 braetandre@pandora.be
) of door overschrijving op rekening BE12 0680 5030 1092 van de Geschied- en
Heemkundige Kring Waregem
Restaurant Berto in de Holstraat 32 B in Waregem
komt in de Michelin-gids 2013 met één ster.Daarmeeblijft Waregem verder op
de Vlaamse kaart met sterrenrestaurants na het verdwijnen van het Oud
Konijntje, dat decennialang de Waregemse eer hoog hield. Het is niet de eerste
erkenning voor Berto. Kok Bart Decroos behaalde in 2008 al de titel van beste
viskok en toen werd Berto ook al genoteerd in de Gault-Milau, waarin het een
puike kwotering van 15 op 20 haalt.
Bijna zeven jaar runt David Bertolozzi (34) samen
met zijn vrouw An Kint zijn restaurant met afgeleide naam Berto in de
Holstraat. De kok met Italiaanse roots trok zo'n tien jaar geleden van Brussel
naar Waregem voor de liefde. Drie jaar later opende het koppel het restaurant
en ondertussen zijn er ook al twee kindjes. Zeven jaar later, worden Bertolozzi
beter gekend als Berto en zijn team vanop het hoogste niveau erkend voor
hun harde werk.
Berto : Ik had het verwacht, maar durfde mijn hoop
niet te uiten. De critici van Michelin zijn hier drie keer komen eten, dan voel
je zoiets wel aankomen. An Kint vult aan : Toch konden we vanochtend onze
oren niet geloven toen we het verlossende bericht kregen. We hebben meteen
iedereen van ons team opgeroepen en zijn samen naar Gent getrokken, waar de
uitreiking plaatsvond. Ons vaste personeel moest erbij zijn, zonder hen hadden
we dit nooit gekund. Vooral mijn rechterhand Matthias ben ik zeer dankbaar.
Zonder hem zou Berto niet hetzelfde zijn.
Dat deze ster Berto zal doen zweven, daar hoeven de
klanten volgens Berto geen vrees voor te hebben. Ik blijf verder doen zoals ik
bezig was en zal zeker mijn prijzen niet verhogen. Ik hoop vooral dat de ster
niet voor drempelvrees zorgt bij mijn klanten. Ze hoeven geen schrik te hebben,
ik blijf dezelfde. Een Michelinster heeft niet alleen positieve gevolgen, ook
de werk- en prestatiedruk zullen er de komende jaren niet op verminderen. Personeel
vinden zal de grootste uitdaging zijn. We hebben een goed team maar we moeten
uitbreiden, zéker nu we een ster hebben. De zoektocht naar nog meer bekwaam
personeel is enorm moeilijk. Ik hoop dat deze ster die zoektocht wat
eenvoudiger maakt.
Het is hard werken en daar heeft niet iedereen
altijd zin in, zegt An. Het moeilijkste is om er elke dag opnieuw te staan.
Je kan niet zomaar een avondje in je zetel hangen, want het restaurant heeft je
nodig, elke dag opnieuw. Berto en An zien de ster vooral als een erkenning. We
hebben het eindelijk gehaald, zegt An. Ook al zijn we ze over twee jaar weer
kwijt, we hebben ze toch gehad. We zijn letterlijk van niets naar een ster
gegaan en dat pakt niemand ons nog af', besluit Berto.
Berto serveert een moderne verfijnde Frans-Belgische
keuken die de seizoenen volgt met zowel klassiekers als suggesties waarmee de
klanten zich culinair kunnen laten verrassen. De locatie wordt in ViaMicheling aangeduid
als gerenoveerd herenhuis met een terras op de binnenplaats. Bar met mozaïek,
designlampen, witgemaakte houten planken en modern zwart meubilair.
Oud-wielrenner Armand Desmet, de Waregemse Flandrien
die van 1955 tot 1967 profrenner was en tal van successen boekte, is na een
slopende ziekte gisterenmiddag zaterdag 17 november 2012 overleden in het
ziekenhuis van Waregem.Hij is hier
geboren op 23 januari 1931 en dus 81 jaar. Hij is vooral bekend als luitenant
van Rik Van Looy, maar blijft ook in herinnering op de erelijsten van een
aantal belangrijke wielerwedstrijden. In 2006 werd hij in Waregem nog speciaal gelauwerd
door Veloods en Unizo, die een
tentoonstelling organiseerden over zijn indrukwekkende loopbaan.
Armand Desmet was de jongere broer van de ex-renners
Roger,André en Albriek Desmet. Roger
was ondermeer als betere sprinter winnaar van de GP Briek Schotte (1945) en de
Omloop van het Houtland (1949). De familie Desmet telde negen kinderen en woonde
aan de Loskaailaan (nu Noorderlaan). Armand is ook de vader van Tom Desmet,
profrenner van 1991 tot 2002. In de encyclopedie van de Belgische sportlui en
sporters staat hij geboekstaafd als een uitstekend klimmer en uiterst
verdienstelijk ploegmaat.
Hij begon eerder laat in 1949 en werd eind 1955
beroepsrenner. Hij maakte eerst deel uit van de ploeg van Berten Dekimpe (Groene
Leeuw). In 1958 realiseerde hij zijn
doorbraak met een derde plaats in Parijs-Brussel en vijfde in de Ronde van
Vlaanderen. Aan de klassiekers nam hij echter maar deel om nadien aangeduid te
kunnen worden voor de Tour. Hij was immers als goede klimmer een geboren
Ronde-specialist. In 1959 won hij de Ronde van België en dat jaar weerhield een
val hem van winst in de Ronde van Spanje. De dag dat hij leider werd, kwam hij
echter net over de eindmeet ten val en brak zijn sleutelbeen. Vermaardheid als klimmer verwierf hij door in
1959 als primus de top van de Tourmalet te bereiken. Pas dan trad hij eigenlijk
uit de anonimiteit. Hij was immers te veel domestiek om de wereldpers te
halen.
Zijn kwaliteit als ronderenner werd nog bevestigd met
een tweede plaats in de Ronde van Spanje (1960) en een vijfde in de Ronde van
Frankrijk 1963. Dat Mantie de Vuelta van 1960 miste had dan weer een andere
oorzaak. De Waregemse flandrien begon als drager van de amarillo-leiderstrui
aan de voorlaatste dag maar het kwam ploegleider Berten De Kimpe beter uit dat
zijn chouchou Frans De Mulder won. Zijn Machelen grenst aan Deinze, de
vestigingsplaats van Fietsen Groene Leeuw, de ploegsponsor waarvan De Kimpe de
zaakvoerder was. Er werd een lelijk complot gesmeed tegen de bovendien aan het
zitvlak gekwetste Armand Desmet, die zijn leiderstrui alsnog moest doorgeven
aan Frans De Mulder. Het pijnlijke
voorval deed Armand Desmet in 1961 naar de rode garde van Rik Van Looy
overstappen, dit bij Faema (1961-1963) en Solo-Superia (1964-1966).
In 1962 droeg Armand Desmet zeven dagen de roze
leiderstrui in de Ronde van Italië en
was hij de morele winnaar, maar ook hier zorgden omstandigheden ervoor dat de
stunt niet doorging. Een slordige Lomme Driessens had de aankondiging van een
zware sneeuwstorm veronachtzaamd zodat zijn discipelen in onaangepaste kledij
aan de huzarentocht naar Passo di Rolle begonnen. Mantie en zijn ploeg geraakten
in die rit na de rustdag onderkoeld en verloor achttien minuten en op één na al
zijn ploegmaten. Hij kon de achterstand nadien niet meer goedmaken.
Mantie nam acht maal deel aan de Ronde van
Frankrijk. In 1963 was hij met zijn vijfde plaats ook de eerste Belg in de
rangschikking. Ook Parijs-Nice was een
wedstrijd naar zijn hart. In 1963 was hij in Ronse in de eindfase duidelijk de sterkste en kon hij wereldkampioen geworden
zijn, maar hij bleef in tegenstelling met Beheydt zijn gegeven woord aan Van
Looy trouw. In de slotronde nam hij zijn kopman Van Looy op sleeptouw op de
Kruisberg en toen hij even omkeek, stelde hij vast dat de tweevoudige
wereldkampioen de rol had moeten lossen. Manten was er heilig van overtuigd dat
hij wereldkampioen zou zijn geworden indien hij op zijn elan was doorgegaan
maar hij ... durfde niet.
Op het palmares van Armand Desmet staan nog de E3
Prijs van 1958, Ronde van België (1959), de Rund um den Henninger-Turm (1962),
Brussel-Bever (1967) en etappes in de Ronde van België, Parijs-Nice, Giro,
Vuelta en Tour. Hij werd derde in Parijs-Brussel (1958), Luik-Bastenaken-Luik
(1961) en Gent-Wevelgem (1962). Het minst prettige souvenir aan de wielersport
bewaarde hij aan zijn val in Andorra tijdens de Tour 1964. Hij werd toen voor
dood per helikopter weggebracht. Hij was bijna 37 jaar toen hij de fiets aan de
haak hing.
We verwijzen nog naar de tentoonselling in 2006 werd
door Veloods en Unizo over zijn loopbaan. Heel wat oud-ploeggenoten, onder wie
Rik Van Looy, waren op de opening aanwezig. Hij volgde zijn sport nog steeds en
kon er heel boeiend over vertellen. Ondanks zijn mindere gezondheid bleef hij
een echte optimist. In juli 2011 stelde de Waregemse sociale
organisatie Werkplus de Mantie Smet gezinsroute' voor. Deze fietsroute
vertrekt in de Oude Vijvestraat in Waregem en komt er ook terug aan. Aan de
hand van een brochure leer je van alles bij over de wielerlegende en over de
omgeving waar je door fietst.
Volgende week viert t Beverblaadje het 20-jarig
bestaan. Zo lang biedt Raf Demortier van Software Appliciations al een gratis onafhankelijk
informatieblad aan alle Bevernaars. Al van bij het begin was t Beverblaadje vooral
een reclame- en informatieblad met een ziel. Op die manier was de familie Demortier
de wereld van reclamebladen sterk vooruit. Op 23 november worden trouwe
medewerkers en trouwe klanten/verenigingen in de bloemekes gezet tijdens een
receptie in de zaal ´t Fonteintje.
Tijdens de receptie wordt ondermeer hulde gebracht
aan volgende 5 personen/vereniging , die non-stop adverteerden vanaf het eerste
Beverblaadje en dit reeds 20 jaar lang!Het zijn Keurslager Christ Baert, Bakkerij De Coninck, Argenta
Beveren-Leie, Bond van Grote en Jonge
Gezinnen en Decoratie Martin Messiaen. Andere verenigingen die er al vanaf het
eerste werkjaar bijwaren zijn Lenig en Vlug - trampolineclub o.l.v. Filip
Decavel, Markant-KVLV - Beveren-Leie,Vakantiegenoegens - Waregem/Beveren-Leie,Davidsfonds - Beveren-Leie,KWB - Beveren-Leie en De speelberg.
Raf Demortier : Het verhaal begon 20 jaar geleden,
nog op de vroegere locatie van de zaak nl. in de Hekkeniersstraat. Als
zaakvoerder van Software Applications stelde ik vast dat zowel de plaatselijke zelfstandigen,
als de verenigingen langs kwamen om flyers te laten maken om hun promoties en activiteiten
kenbaar te maken. Vandaar dat de idee bij me opkwam om deze aankondigingen te
bundelen in een krantje.
We wilden dat het gelezen zou worden en daarom
wilden we het ruimer zien dan een gewoon 'reclameblaadje'. Het moest een blad
worden met een ziel.We contacteerden
een aantal belanghebbenden die
onmiddellijk voor dit concept te vinden waren. Daar we zelf geen 'Bevernaars'
zijn vonden we iemand die de artikels van 'ter plaatse' zou schrijven. We
konden ook rekenen op iemand die de taalkundige supervisie zou doen. Met dank
aan deze uiterst belangrijke vrijwilligers.
De naam 't Beverblaadje, vonden we goed klinken en
was meteen ook heel herkenbaar.De 1ste
uitgave (1 geplooid A3-blad) werd enthousiast onthaald en algauw moest er een 2deA3-pagina aan toegevoegd worden. Aanvankelijk deden we, behalve het drukken,
alles in eigen beheer, zelfs de huis aan huis bedeling. Gelukkig konden we rekenen
op de hulp van alle gezinsleden en een aantal familieleden. Daar dit in combinatie
met de uitbating van Software Applications niet haalbaar bleef hebben we dan de
bedeling uitbesteed. Voor elke uitgave bezorgden we elke belanghebbende
persoonlijk een herinnering, daarna deden we dit per fax en nu per mail.We zijn eigenlijk nooit echt op pad geweest om
advertenties te sprokkelen'. De klanten kwamen zelf en zo gaat dit nog steeds.
Met de tijd is de 'look' wat veranderd en is de kwaliteit
van o.a. het beeldmateriaal veel verbeterd. Vroeger moesten we verschillende foto's
van eenzelfde activiteit nemen om zeker te zijn dat er één goede zou bijzitten,
we konden ook niet te kort op de bal werken omdat de foto's ook nog moesten
'afgemaakt' worden. Ons archief bevat dan ook honderden foto's van vroeger en
af en toe worden we dan ook gevraagd om eens een foto uit de oude doos op te
zoeken.
Dat het Beverblaadje een succes is bewijst o.a. het
feit dat we regelmatig een telefoontje krijgen van inwoners die het 'per
ongeluk' eens niet ontvangen hebben. We hebben op aanvraag ook stickers gemaakt
voor op de brievenbus: Reclame NEEN, ´t Beverblaadje JA. Het Beverblaadje
wordt ook in diverse landen online gelezen en inwoners van omliggende gemeenten
komen er af en toe ééntje halen.
Eén vaste waarde is in al die jaren gebleven en dat
is het enthousiasme waarmee elk nieuw Beverblaadje tot stand komt. Zowel in ons
persoonlijk leven als in de zaak draait veel rond 'voor en na ´t Beverblaadje'
om de deadline telkens te halen. We hebben er ook reeds veel plezier aan gehad
en waren heel vaak aanwezig op tal van activiteiten. Het heeft ons tot echte Bevernaars
gemaakt. We worden dan ook meer aangesproken met Raf , Martine en Wim van 't
Beverblaadje, dan met onze familienaam.
Het 40ste jaarboek van de geschied- en heemkundige
kring De Gaverstreke, dat op dinsdag 11 december 2012 in De Schakel wordt
voorgesteld, brengt een kroniek van de Vijfse Muziekmaatschappij Hoger Op.
Luc Cappon : "Het is de bedoeling in woord en
beeld het verhaal te brengen van de Vijfse Koninklijke Muziekmaatschappij Hoger
Op die vanaf het interbellum (1923) een belangrijke inbreng had en heeft in het
socio-cultureel leven van Sint-Eloois-Vijve. Als onze bijdrage er in slaagt een
beeld op te hangen van het korps dat wij samen met zoveel Vijvenaren hebben
beleefd en meegeleefd, lijkt onze bescheiden doelstelling ingevuld.
Alles begon toen op een bloedhete zondagvoormiddag
van het jaar 1923 in café De Handboog enkele vroede Vijvenaren de mening
opperen dat wat in Vijve ontbreekt eigenlijk een fanfare heet te zijn. Een dorp
zonder 'muziek' is als een café zonder bier. Maar een fanfare oprichten is
gemakkelijker gezegd dan gedaan. Namen van gedreven muzikanten kunnen niet
direct voor de geest gehaald, instrumenten en partituren zijn zo maar niet ter
beschikking. Toch zullen de mannen van het eerste uur er in slagen een negen
man - alle begin is moeilijk - sterke formatie te vormen die onder leiding van
meester Achiel Ducatteeuw, koster-organist, aan de slag gaat".
Robert Parmentier, die er vanaf het eerste uur bij
was - toen 23 jaar oud vertelt bij zijn afscheid van de fanfare in 1988:
"Er werd toen gerepeteerd op zondagvoormiddag na de hoogmis en op
dinsdagavond, tweemaal per week dus. Die repetities waren een absolute
noodzaak. We konden geen noot muziek lezen en moesten alles zelf leren. Dat
lukte wel, vooral toen enkele bekwame muzikanten de fanfare vervoegden".
"De Vijfse bevolking heeft haar
muziekmaatschappij steeds een warm hart toegedragen. Trouwens, Vijve krijgt
steeds voorrang ten opzichte van soms heel aantrekkelijke uitnodigingen tot
optredens buiten Vijve. En dat alle bestuursleden spelende/werkende leden zijn
valt bij de Vijvenaren in goede aarde: geen inspraak zonder (muzikale) inbreng,
klinkt het dan," stelt de auteur nog.
Het Waregemse koor Laidos besluit op 8 december 2012 om 20 u. de viering van haar
25-jarig bestaan met een galaconcert in de Sint-Margarethakerk te Nieuwenhove.
Wie al een optreden van dit koor heeft meegemaakt weet dat dit een hele
belevenis is. Voor deze gelegenheid
brengt Laidos ondermeer Het Requiem van Kreek in première voor België.Begeleid door een 26 koppig orkest van
strijkers, koper- en houtblazers, slagwerk en orgel, is dit concert een uniek
gegeven dit jaar in Waregem en omstreken en een absolute aanrader.
Toen Marleen Annemans in september 1986 enkele
vrienden optrommelde om samen wat te gaan zingen, kon zij niet weten tot wat
die wekelijkse bijeenkomsten zou leiden.Wat begon als een groepje van een tiental mensen, die in de bijtende kou
op het middenplein van het Pand als straatmuzikanten enkele liedjes gingen
zingen om wat geld bijeen te krijgen om de eerste partituren te betalen, is dik
25 jaar later een heuse naam geworden in het Vlaams koorlandschap.
Om dat 25 jarig bestaan te vieren, zette het koor
een cyclus op poten van 4 jubileumconcerten, verspreid over 2011 en 2012.In maart 2011 vond het eerste luik van deze
cyclus plaats, in zaal Eikenhove in het Torenhof, de Waregemse wijk waar het
voor Laidos allemaal begon, en waar tot op vandaag nog altijd gerepeteerd
wordt.Tijdens dit concert Laidos
Vertelt werden enkele muzikale verhalen gebracht uit het rijkgevulde
repertoire van Laidos.
In oktober van vorig jaar vond het tweede luik
plaats, in het Oblatenauditorium van de Stedelijke Academie.Het Sing Along concert was een link naar de
Europese koorfestivals Europa Cantat waar Laidos een aantal keer aan
deelnam.Het publiek zong en danste mee
met Laidos, op muziek die Laidos meebracht van zijn buitenlandse reizen.
Een van die buitenlandse reizen, was de concertreis
in het kader van het cultureel uitwisselingsproject Europa Cantat in 1993, dat
gewijd was aan Mexico.Tijdens een
concertreis in en om Mexico City raakte het koor verliefd op de
Latijns-Amerikaanse muziek.En ook daar
werd een luik van dejubileumcyclus rond
opgezet.In februari van dit jaar nodigde
Laidos het Boliviaans ensemble Kollasuyu Ňan uit om samen de Missa Criolla en
de Navidad Nuestra van de Argentijnse componist Ariël Ramirez.
En nu, op 8 december aanstaande, is het vierde en
laatste luik van de cyclus aan de beurt : het Galaconcert.Laidos verleende in zijn 25 jarig bestaan
zijn medewerking aan of organiseerde zelfeen aantal concerten met min of meer groot symfonisch orkest.In 1995 begon het meteen met een grote
klepper : de Matthäus Passion van J.S. Bach, een jaar later volgde Chichester
Psalms van Leonard Bernstein.
In 2000 en 2001 maakte Laidos een concerttournee in
Noord-Frankrijk en Zuid-West-Vlaanderen, samen met het kamerorkest Amadeus uit
Rijsel.Op het programma stonden toen de
Missa Brevis in F van Joseph Haydn en Kallai Ketös van Zoltan Kodaly. In 2004
werd Laidos door het Symphonieorkest Vlaanderen gevraagd om mee te werken aan
het Requiem van Mozart en opnieuw de Chicester Psalms van Bernstein.Een jaar later werkten beiden opnieuw samen
voor de uitvoering van de Carmina Burana van Carl Orff.
Recent, begin 2010, werd in samenwerking met het
stadsbestuur en samen met onze vrienden van Con Cuore, een gezamenlijk concert
georganiseerd waarbij de Missa in D van Dvorak en de Coronation Anthems van
Händel op het programma stonden.
Een rijkgevuld repertoire dus, rijk genoeg om er een
luik van de jubileumcyclus aan te wijden. En dat doen we op 8 december om 20u00
in de Sint-Margarethakerk in Waregem (Nieuwenhove). Laidos brengt twee werken
met symfonisch orkest : het Requiem van de Estse componist Cyrillus Kreek, en
het Magnificat van de Brit John Rutter.Beide twintigste-eeuwse werken kaderen in de sfeer van deze periode van
het jaar.
Het Requiem van Kreek sluit de rouwperiode af die
rond de novembermaand hangt.Laidos brengt
dit werk in première voor België.Het
Magnificat verwijst dan weer naar de advent en dus de aanloop naar Kerstmis en
de vreugde van de eindejaarsperiode. Begeleid door een 26 koppig orkest van
strijkers, koper- en houtblazers, slagwerk en orgel, is dit concert een uniek
gegeven dit jaar in Waregem en omstreken en een absolute aanrader.
Zaterdag 8 december 2012 20u00Sint-Margarethakerk Waregem(Nieuwenhove)
Kaarten : 15 in voorverkoop , 18 aan de
deur.Jongeren tot 18 jaar betalen slechts 10 in voorverkoop en 12
aan de deur.
Voor kaarten kunt u terecht op kaarten@laidos.be of bij de leden van het
koor.
Reclamebureau pro-vision en internetbedrijf DAS Media
uit Waregem nodigden hun klanten uit voor een D-day op donderdag 8 november.
Het Pro-Vision 3D concept werd voorgesteld in de Kinepolis van Gent. Meer dan
450 genodigden konden er genieten van de nieuwste James Bond film Skyfall en
kregen er een heuse vip-behandeling. Eerder dit jaar kon Somival ondermeer ook
al rekenen op steun door Hart voor Somival in Sint-Eloois-Vijve, de
jaarlijkse wortelkaarting van de werkgroep Chantal Coussement (dit jaar opnieuw
bijna 7.000 euro, Gaver Tennisclub benefiet, 55e jongerencross, enz.
van links
naar rechts : Lucien De Bels (Bestuurder Somival), Els Tibau (presentatrice),
Greta Callens (Zaakvoerder Pro-vision) en Katrien Thys (secretaris Somival)
Dankzij een prachtinitiatief van pro-vision kon
SOMIVAL ook meegenieten van deze D-day. De genodigden werden gevraagd geen
geschenken of andere blijken van sympathie te geven. Er werd een oproep gedaan om een steun op de rekening van SOMIVAL te
storten, een sport- en ontspanningsclub voor mensen met een beperking. Het
resultaat was een totale verrassing. Op de avond zelf werd, op basis van de
binnengekregen betalingen, een bedrag
genoemd van 4000 euro. Per 12 november is de ontvangen steun opgelopen tot 5000 euro. Veel dank gaat naar de initiatiefnemer
en in het bijzonder naar de genodigden die door hun steun ook mensen met een
beperking een uitzonderlijke dag hebben bezorgd.
Deze zeer gewaardeerde steun zal optimaal aangewend worden
voor de zeer uitgebreide werking van SOMIVAL die zicht richt naar alle mensen
met een beperking en of verminderde mobiliteit.
Niet alleen recreatieve sport wordt er aangeboden, maar ook wordt de kans
geboden om door te groeien naar Paralympische topsport. De uitzonderlijke
resultaten die behaald werden in London zijn hiervan het sprekende bewijs. De drie
bij SOMIVAL geselecteerde atleten
behaalden alle drie brons (Frederic Van Den Heede, Kirsten De Laender en
Pieter Verlinden).
En er was
nog meer . Greta
Callens, zaakvoerder van Pro-Vision zorgde nog voor een extra. De prijs die zij
won op de Hat Trophy tgv Waregem Koerse mn 1000 euro werd ook aan SOMIVAL
geschonken. Er kan iedere zaterdagmorgen in het zwembad De Treffer,
vrijblijvend kennis gemaakt worden met somival tijdens het zwemuurtje van 09.00
tot 10.00 uur.
Waregem telt meerdere foto/dia-clubs zoals Waro,
Regenboog, f64, Beverke en VTB-fotoclub.
Deze laatste organiseert jaarlijks het laatste weekend van november zijn
show voor het grote publiek en toont er de mooiste digitale fotos van het
voorbije jaar.De vertoningen hebben
plaats in de oranjezaal van het Cultureel Centrum De Schakel op zaterdag 24
november 2012 om 20 uur en zondag 25 november 2012 om 15 uur. Traditiegetrouw
is er ook een fototentoonstelling. Het publiek kiest de beste foto. De winnaar
ontvangt een prijs.
Secretaris Hilaire Verstaen : Dat onze clubleden
houden van reizen, bewijzen de reportages. Naast de binnenlandse onderwerpen,
komen heel was buitenlandse bestemmingen aan bod. In onze multimediashow reizen
we dit jaar door Frankrijk, Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Italië om via
Slovenië, Rhodos en Madeira aan te komen in de natuurreservaten van Californië.
Naast de toeristische reportages, maken de natuur, cultuur en portret uiteraard
ook deel uit van de show. Voor elk wat wils, gedurende een anderhalf uur
projectie.
Programma :
Formaat
16:9
1.TexelEtienne Gevaert
2.Groeten uit RhodosJaak Van Eeckhoutte
3.LacrimosaGilbert
Vandewalle
4.Saluti da RomaPierre Gyselinck
5.DA2Andre Brunfaut
6.Floriade Hilaire
Verstaen
7.Winter wonderlandJaak Van Eeckhoutte
8.KarmelbergPalmer Nijs - Hilaire Verstaen
9.OpaalkustEtienne
Gevaert
10....vóór en
na...(Waregem Koerse)Palmer Nijs
11.ZeeGilbert
Vandewalle
12.
Reis door Noord CaliforniëIvo Cuppens
Formaat
3:2
13.Sponsors
14.Münchner RezidenzPierre Gyselinck
15.SmileRudolf Platteau
16.MadeiraMarc Hantson
17.La défenseEtienne Gevaert
18.De waanzin voorbij...(Oradour)Bernard
Platteau
19.Aan de oevers van Lago MaggioreStefaan Willaert
20.Bloemen en insectenLuc Kerkhove
21.SloveniëGuido De Meerleer
22.Home sweet homeLaura
Platteau
23.Ragazze per la lenteGeert Lisabeth
De kaarten in voorverkoop kosten 3 euro, aan de deur
4 euro.
Reserveren kan bij vtbFotoclub Waregem, Staf
Stientjeslaan 107, 8790 Waregem, tel. 056 60 06 49
Deze voormiddag werd ook in de verschillende
deelgemeenten van Waregem de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog
herdacht. De herdenking had in Sint-Eloois-Vijve reeds plaats tijdens de
kerkdienst van 17 u. gisteren zaterdag. De bloemenhulde daar aan het
oorlogsmonument gebeurde ook vandaag. Vandaag werden alle slachtoffers van
beide oorlogen herdacht in de Dekenale kerk van Waregem (10.30u.), in de
parochiekerk van Beveren-Leie (10.30u.) en tijdens de kerkdienst in Desselgem
(9.15u.). De bloemenhulde aan de oorlogsmonumenten in Waregem, Beveren-Leie en
Desselgem gebeurde onmiddellijk na de eucharistieviering. Nadien volgde de
ontvangst van de vrienden van de Vaderlandse Verenigingen in de plaatselijke
gemeentehuizen.
Van de verschillende herdenkingen ontvingen we enkel
de inhoud van de toespraak in Waregem van Denis Vansteenbrugge, voorzitter van
de Vaderlandse Verenigingen in Waregem.
Denis
Vansteenbrugge :
Wapenstilstand, het einde van de eerste
Wereldoorlog, 11 november 1914..., het is zo ver af maar toch zo dichtbij.
De vele historische studies die ook vandaag nog
worden gepubliceerd, het dagelijkse eerbetoon aan de gesneuvelden in leper, de
reizen naar de Somme en de Marne, onze jaarlijkse bijeenkomst op 11 november en
binnenkort de groots opgezette plechtigheden n.a.v. de herdenking van het begin
van deze vreselijke oorlog blijven ons boeien. Het is maar goed ook dat wij met
hen verbonden blijven, met de slachtoffers die de Grooten Oorlog niet hebben
overleefd maar ook, en we vergeten hen soms, de ontelbare soldaten die in
bevolen dienst fel gehavend of besmet met het verwoestende gas uit de oorlog zijn
teruggekeerd.
Getuigen zijn er niet meer maar hun verhalen leven
voort, o.a. dit van één van onze Waregemse oudstrijders Albert Coorevits.
Albert werd geboren te Desselgem op 10 oktober 1893 en is overleden op 1 maart
1986.
Zijn legerdienst begon in Beverlo op 13 september
1913 en had normaal moeten eindigen in september 1914 maar de inval van de
Duitsers heeft er anders over beslist. Met zijn grenadiers, het regiment
waartoe hij behoorde, werd hij onverwacht de oorlog ingeduwd . Na
schermutselingen in Hofstade, Werchter, Schoonaarde en Merendree werd het pas
ernstig in Steenstraete waar Albert de befaamde veldslag die ertussen 22 en 25
april 1915 werd uitgevochten heeft meegemaakt. De tweede dag reeds werd hij
ernstig getroffen door een kogel in de rechterschouder. Het heilig oliesel werd
hem toegediend en hevig bloedend en voor dood werd hij achtergelaten. Uit deze
hel is dappere Albert via Adinkerke en enkele hospitalen in Frankrijk toch nog
levend teruggekeerd. Hij mocht bij de gelukkigen gerekend worden terwijl twee
derde van zijn regiment de slag van Steenstraete niet heeft overleefd.
De herinnering aan de slachtoffers en aan deze
zinloze oorlog die nooit geziene gevolgen heeft gehad mag niet verloren gaan.
De Vaderlandse Verenigingen overal te lande hebben deze boodschap begrepen. Ook
in onze stad zullen wij ons hiervoor verder blijven inzetten.
Nooit meer oorlog, kiezen voor vrede en verzoening,
het was ook het streven van een gedreven maar eerlijk flamingant met wie ik
onlangs een boeiend gesprek mocht hebben.
Zijn motivatie en die van vele anderen om naar
Diksmuide te trekken voor de jaarlijkse Ijzerbedevaart waren de littekens die
de Groote Oorlog in bijna elke Vlaamse familie hadden nagelaten. De
nabestaanden kwamen met betraande ogen naar de bedevaart om hun omgekomen
familieleden te herdenken. Niets mis met de nobele bedoelingen van velen die er
eind de jaren dertig wilden bij zijn. Naderhand zijn deze bedevaarders, de
generatiegenoten van de gesneuvelden overleden. Nieuwe ideeën, andere motivaties
kregen de bovenhand en kreeg de essentie van deze bedevaart, en ik ben
voorzichtig, een totaal andere invulling.
Mevrouwen, mijne heren, het brengt me naar 14
oktober!.!. Eens te meer is gebleken dat een diepe kloof is ontstaan tussen hen
die het goed menen met ons land en hen die er ronduit vanafwillen. Een soepele
bereidheid om te discussiëren, om te zoeken naar oplossingen voor de problemen
die de moeilijke structuur van België toch wel is is ver te zoeken. De
kordaatheid waarmee een aantal politieke tenoren het voortbestaan van het land
in gevaar brengen kent geen grenzen. Ik refereer opnieuw naar mijn gesprekspartner
van daarnet die het op een rustige, doordachte en realistische manier zo
uitdrukt, ik citeer: "In eigen huis zouden we alle Vlamingen moeten kunnen
scharen achter de roep naar een vreedzame en verdraagzame samenleving, steunend
op een dialoog in onderling respect".
Spijtige vaststelling, de bereidheid tot dialoog in
onderling respect is er op vandaag niet. Als we een totale chaos willen
verhinderen is een positieve benadering van de problemen die zich in ons land
stellen het enige alternatief.
Ik heb in het verleden n.a.v. 11 november nooit
nagelaten mijn gehechtheid aan ons vaderland te beklemtonen. Ik meen dat op een
dag als vandaag wij samen met alle Vaderlandse Verenigingen geen reserves
hoeven te formuleren wat dit betreft. Wij blijven gaan voor een onverdeeld
België en een goede en solidaire verstandhouding tussen alle gemeenschappen.
Mevrouwen, mijne heren, goede vrienden, de
Vaderlandse Verenigingen komen niet enkel vandaag in het daglicht. Memorial
Day, V-Dag, 21 juli, herdenking van de bevrijding, 11 november en tenslotte het
Feest Dynastie liggen ons nauw aan het hart.
Het vraagt elk jaar inspirerend enthousiasme om er
opnieuw werk van te maken. Daarenboven moeten we rekening houden met een
slinkend aantal medewerkers maar wij kunnen altijd rekenen op de onmisbare
medewerking van het stadsbestuur. Voor de logistieke en financiële steun wil ik
vandaag de burgemeester, de schepenen en raadsleden zeer hartelijk danken voor
de voorbije zes jaar maar ook en niet in het minst moet ik danken stadsmedewerker
Rik Steeland op wie ik in alle omstandigheden beroep mag doen.
Op zondag 14 oktober l.l. zo kom ik nog even terug
naar deze memorabele dag werd een nieuwe bestuursploeg gekozen. Namens de
Vaderlandse Verenigingen houd ik eraan allen die verkozen werden en die het de
volgende zes jaar zullen moeten doen van harte te feliciteren. Ik twijfel er
niet aan dat o.l.v. burgemeester Kurt, die toch wel een aparte felicitatie
verdient voor zijn fantastisch electoraal succes, we de lijn zullen kunnen
verder trekken en dat de werking van onze verenigingen nooit zal bedreigd
worden.
Aan allen nog een aangename feestdag toegewenst en
meteen ook afspraak zondag a.s. voor het Feest van onze Dynastie. Leve België
en leve onze monarchie!
De
kiezer heeft niet alleen de meerderheid maar ook de samenstelling van het
bestuurscollege in Waregem bevestigd. Gisterenavond werd het nieuwe
schepencollege voor de komende zes jaar voorgesteld. De samenstelling en kleine
verschuivingen in bevoegdheden werden vorige dinsdag al goedgekeurd in het plaatselijk
CD&V bestuur. Door de interne verdeling van de schepenambten tussen de
deelorganisaties werden de mandaten niet strikt toegekend aan de raadsleden met
het grootste aantal voorkeurstemmen. Davine Dujardin (1.495) en Philip Himpe
werden gepasseerd voor Bart Kindt (1133) en Maria Polfliet (1104). Deze laatste
passeerde ook Henri Dewitte (1280), die ontgoocheld overweegt om de politiek te verlaten.
De CD&V haalde met 22 van de 33 zetels opnieuw
de absolute meerderheid in de gemeenteraad. De oppositie wordt gedomineerd door
NVA (6 zetels), terwijl SPa en Open VLD nog twee zetels overhouden en Groen
terug met een zetel in de gemeenteraad komt. Schepen Bart Kindt, die pas zes maanden geleden Henri Dewitte als schepen van
openbare werken mocht opvolgen, blijft nog twee jaar schepen. Hij wordt dan
opgevolgd door Maria Polfliet, zodat Waregem vanaf 2015 opnieuw twee vrouwelijke
schepenen zal krijgen.
Kurt Vanryckeghem haalde met 7755 voorkeurstemmen een
buitengewone recordscore en begint aan een tweede legislatuur als burgemeester.
Rik Soens (3660) blijft eerste schepen met Financiën, Woonbeleid, Patrimonium
en Energie als bevoegdheden. Jo Neirynck (2938) klimt tot tweede schepen en behoudt
de verantwoordelijk voor Onderwijs, Jeugd, Kinderopvang, Internationale
Samenwerking en Gelijke Kansen. Chantal Coussement (2917) blijft schepen voor
Sport, Feestelijkheden en Toerisme.
Kristof Chanterie (2410) wordt vierde schepen en zal
zich ontfermen over Ruimtelijke Ordening, Verkeer en Mobiliteit en Economie en
Landbouw. Pietro Iacopucci (2098) is vijfde schepen en blijft op post voor
Cultuur, Bibliotheek, Informatie en Communicatie en ICT. Peter Desmet (1498) blijft
schepen van Bevolking, Milieu, Groen en Duurzaamheid.
Grootste verandering is het zevende schepenambt, met
Openbare Werken en Waterbeheersing als bevoegdheid. Bart Kindt (1133) zal de
eerste twee jaar dat ambt opnemen en wordt daarna vervangen door nieuwkomer
Maria Polfiet(1104). Zoals wettelijk geregeld vervoegt OCMW-voorzitter Joost
Kerkhove (1856) voortaan het schepencollege en wordt ook bevoegd voor Sociale
Zaken, Senioren en Sociale Economie.
Opvallend is dat Nieuwenhove een schepen krijgt met
Maria Polfliet. Sint-Eloois-Vijve wordt na zes jaar afwezigheid (na Yolande
Dhondt) met Joost Kerkhove opnieuw in het schepencollege vertegenwoordigd. Desselgem
en Beveren-Leie behouden hun twee vertegenwoordigers in het Waregems
schepencollege. Na de terugval in 2006 van het aantal vrouwen in het
schepencollege (met Yolande Dhondt, Jeanine Vervaeke en Christine Talpe telde
Waregem een periode drie vrouwelijke schepenen) komt er in 2015 opnieuw een
tweede vrouwelijke schepen.
De Week van de Smaak in Vlaanderen is een jaarlijks
(eet)cultureel evenement dat zoveel mogelijk mensen wil samenbrengen rond smaak
en eetcultuur in al hun aspecten. Meer dan 1000 grote en kleine acties zorgen
voor een heerlijk programma. In Waregem kunnen we zeker het initiatief Waregem
Proeft warm aanbevelen. Zaterdag 10 en zondag 11 november in Sportkafee
(jeugdcentrum) laten zestien culinaire standhouders u proeven van allerlei
lekkernijen. Naar aanleiding van de Week van de Smaak kunt u zaterdag in de
bibliotheek terecht met uw lekkerste gebak.
De Week van de Smaak wil zoveel mogelijk mensen op
een toegankelijke wijze kennis laten maken met 'smaak' en hen laten genieten
van eten en drinken, gastronomie en alles wat daarbij komt kijken. Het
evenement vertrekt vanuit een cultureel perspectief en heeft niet alleen
aandacht voor de voedingsproducten zelf, maar ook voor het erfgoed, de verhalen
en de studies erover. Het koesteren van culturele diversiteit en het creëren
van een aanbod voor jongeren en scholen staan daarbij centraal.
Culinair
evenement
Om te bewijzen dat Waregem op gastronomisch vlak
heel wat te bieden heeft, wordt een proefbeurs georganiseerd. Een vijftiental
culinaire standhouders zal het publiek vergasten op lekkere, authentieke en
lokale producten. In het kader van de provinciale actie 'Warm Aanbevolen'
leggen zestien Waregemse horecazaken op zaterdag 10 en zondag 11 november in
Sportkafee Jeugdcentrum heel wat lekkers op het bord van de lokale
fijnproevers. Behalve het Waregemnaerke, de Steepletaart en het paardenkopje,
hebben we vooral veel vakmanschap in huis", vertellen de initiatiefnemers
van dit nieuwe culinaire evenement. Dat zijn Jan Goossens, Kristiana Hanssens en
Stijn Vanhoutte in samenwerking met Stad Waregem, Unizo, Grimbergen.
Het project vergde wel wat doorzettingskracht van de
drie initiatiefnemers Kristiana Hanssens, Jan Goossens en Stijn Vanhoutte.
"We legden dit twee jaar geleden voor aan het stedelijk toeristisch platform.
Maar het wachten loonde zeker de moeite: Waregem Proeft zag het daglicht na tal
van vergaderingen. De provincie en de stad steunen het project. We vonden
zestien gelijkgestemde ondernemers, die trots zijn op hun producten en die
graag laten proeven aan de smulpapen uit de hele regio."
Jan Goossens: "We mogen stellen dat er grote
verscheidenheid is in het aanbod. Wie het hele parkoers aflegt, geniet een
volle maaltijd, van aperitief tot dessert. Als aperitief kies je voor een
Waregemnaerke, een lekkere Rebel Local, een glaasje champagne bij Willy's
wijnen of een exotische cocktail van Bandini. Verder kan je proeven van de
bio-keuken van De Postelein, de tapa's van Xceptio nal Concepts, een
kwartelbilletje bij De Geestige Steen of een gemarineerde makreel van De
Koetsier, met een glaasje van Willy's wijnen of een heerlijk bordje kaas van
Kaas & co. De 'youngsters' van Délice en 't Karakter zorgen voor kleinere
snacks en de warme bakker Peter Platteau en patissier Mare Vervaeck staan
garant voor fijn gebak. Als orgelpunt genietje van een koffie of thee mét
versterker bij Koffie Grymonprez."
Horecamensen zijn vooral 'doorzetters'. Daar is
onder meer chocolatier Stijn Vanhoutte een voorbeeld van. Naast zijn
onderwijsopdracht maakte hij tijd om, mits grote inspanningen, chocolatier te
worden. Zijn pralines zijn inmiddels erkend als streekproduct. Een ander
voorbeeld van een onverzettelijkheid kok Luc Himpe. "Als geboren
Waregemnaar blijft het Waregems bloed trekken. Ik volgde een klassieke Franse
keukenopleiding in Ter Groene Poorte. Ik leerde op alle momenten van het jaar
te werken. Mijn huidig project groeide toen ik op een pleintje in het
Zujd-Franse 'Mirepoix' toekeek op een marktkramer met een gigantische pan
paella, die enorm lekker rook. De man zette de bakjes paella op een oud
weegschaaltje en zijl madam rekende af. In twee rijen stondei de klanten aan te
schuiven. Wanneer ik nu de genodigden zie kijken als ik aan de pan bezig ben,
zie ik dezelfde fonkelen de ogen van verwondering. Velen maken lekkere paella,
maar wij brengen hen met sfeer, zonnebloemen, onder eer witte parasol met
sterrenlaser. Ik leerde de knepen van het vak in restaurant 't Oud Konijntje,
waar ik stage kon lopen Dat leidde tot een heuse meerwaarde". Bij Luc kan
je proeven van een Sevilliaanse tomatensoep, heerlijke paella of een oester met
cava.
Omdat Waregemnaars fijnproevers zijn en omdat we
veel lekkers in huis hebben roepen we 10 en 11 november 2012 uit tot de dag
van de Waregemse proevers. Met deelname van een 15-tal culinaire standhouders. In
Sportkafee in het Jeugdcentrum van Waregem. Gratis Toegang. Vouchers om te
proeven kunnen ter plaatse aangekocht worden. Test je smaakpapillen en maak
kennis met lekkers uit eigen regio !
WAREGEM PROEFT Met deelname van: Bandini, Brouwers Verzet / Rebel, De Koetsier,
Delicham, De Peracker, De Postelein, Chocolatier Stijn Vanhoutte, Kaas &
Co, Koffie Grymonprez, Patisserie Vervaeck, Peter Platteau, Traiteur Luc Himpe,
t Karakter, Willys Wijnen, Xceptionel concepts. Met dank aan Jan Goossens /
Kristiana Hanssens / Stijn Vanhoutte en alle bezoekers ...
Week
van de Smaak in bib
Word jij de bibste bakker?
Kom met je lekkerste gebak naar de bib van Waregem
op zaterdag 17 november 2012 tussen 10.00u. en 13.00u.en maak kans op een
boekenpakket (twv 100) van enkele topkoks! De jury proeft van 13.00u. tot
14.00u.
Tijdens de Week van de Smaak willen we mensen
inspireren en enthousiasmeren om thuis zelf voor smaak te zorgen. Onder de
noemer De Smaak van Thuis pikken we ook in op de trend van het moment: de
gewone, huiselijke keuken! Daarom gaan we op zoek naar favoriete
familierecepten!
Generatie op generatie worden recepten doorgegeven.
Je zou alles geven voor de balletjes in tomatensaus die je grootmoeder zo
lekker klaar maakt. Of je bent verzot op dat unieke gerecht uit je thuisland.
Heb jij ook zo'n recept dat je doet watertanden en dat je graag wil delen? Dat
kan! Bezorg ons je favoriete thuisrecept en houd daarna je brievenbus goed in
de gaten. Want als je deelneemt, krijg je automatisch een recept terug van een
andere deelnemer. De stad is postduif van dienst.
Wil je ook een familierecept cadeau krijgen?
Ga dan als volgt te werk:
Kies jouw favoriet familierecept. Leuk wordt het
wanneer je het recept zelf uitschrijft, er eventueel (kant)tekeningen bij maakt...
Hoe creatiever, hoe liever!
Stop je recept (maximum 1 A4-vel) in een
enveloppe. Vergeet hierbij zeker niet je naam en adres te noteren op de
achterzijde (vermeld dus jezelf als afzender). Kleef de enveloppe niet dicht.
Steek de enveloppe vóór zaterdag 17 november in
één van de Smaakboxen die je vindt in de stadswinkel, CC De Schakel, de
bibliotheek van Waregem, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve of in het gemeentehuis
van Beveren-Leie.
Je kan de enveloppe ook per post opsturen naar: De
Smaak van Thuis, Gemeenteplein 2, 8790 Waregem.
Kijk tijdens de Week van de Smaak (die loopt tot
25 november 2012) in je brievenbus en laat je verrassen!
20 jaar na zijn overlijden op 4 november 1992 wordt
in zijn geboortedorp het André
Demedtsweekend georganiseerd. Het uitgebreid programma omvat ondermeer een
Panelgesprek rond Demedts, opening nieuw luik van het André Demedtsmuseum,
Tentoonstelling 5 voor 8 Kunst rond Demedts in het Demedtshuis, Herdenkingsmis
& bloemenhulde, Erfgoedtocht op het André Demedtspad, Koffieconcert Wouter
Vercruysse in het Romaans kerkje, Voor
meer info verwijzen we ook naar www.facebook.com/andredemedts
. Wie nader wil kennismaken met André Demedts kunnen we ook verwijzen naar http://blog.seniorennet.be/adjaar
2,7 miljoen euro projectsubsidie voor stadsvernieuwingsproject Waregem Zuid
De Vlaamse regering heeft jaarlijks 12,5
miljoen euro ter beschikking voor de ondersteuning van
stadsvernieuwingsprojecten. De 13 centrumsteden, Brussel en 21 provinciale
steden kunnen een aanvraag indienen. De projecten mikken op een kwaliteitsvolle
en blijvende verandering in een buurt of een stadsdeel. Bij de beoordeling van
de projecten wordt rekening gehouden met een aantal kwaliteitscriteria: het
totaalkarakter van het project, de kwaliteit van het architecturaal en
stedenbouwkundig ontwerp waarbij aandacht is voor duurzaamheid en
energiezuinigheid, de participatie van de buurtbewoners bij het ontwerpproces
en de realisatie, en een nauwe samenwerking met privéontwikkelaars.
Een projectsubsidie wordt toegekend aan sterke en
voldragen stadsprojecten, die aan alle kwaliteitscriteria voldoen. Een
conceptsubsidie wordt gegeven aan projecten met potentieel. Hiermee krijgt een
stad de hulp van een team van experts om een vernieuwende visie te ontwikkelen
en een stevige basis te leggen om het project startklaar te maken.
Voor deze oproep stadsvernieuwing waren er 23
aanvragen. Na onderlinge vergelijkingstelde de jury de vier geselecteerde
projecten aan de minister voor. Minister Freya Van den Bossche: Sinds het begin van
de legislatuur in 2009 kregen intussen 12 projecten een projectsubsidie. Het is
bij uitstek het instrument waarmee steden tegemoet kunnen komen aan de vraag
naar betaalbare woningen in leuke, toekomstgerichte buurten voor nieuwe
bewoners. En dat is precies de uitdaging waar het gros van de steden voor
staat.
Eerst de conceptsubsidie
Vorig jaar ontving Stad Waregem vanwege de Vlaamse
Regering reeds een conceptsubsidie van 60.000 euro. Dankzij deze conceptsubsidie werd gewerkt aan
het versterken van de ruimtelijke samenhang, synergie en coproductie voor het
stadsdeel Waregem Zuid. Samen met het Rotterdamse architectenbureau
Artgineering hebben de begeleiders van het
team stedenbeleid, Intercommunale Leiedal en het stadsbestuur gewerkt om
de positieve confrontatie tussen het oude stadscentrum en het moderne park Zuid
te versterken en vorm te geven. Hierbij werd een participatief traject
bewandeld waarbij alle actoren werden betrokken en bevraagd. Het resultaat was
een masterplan Open Ruimte voor dit gebied.
Dan de projectsubsidie
Eind maart 2012 vroeg het stadsbestuur een
projectsubsidie aan voor het project Waregem Zuid.
Dit is het stadsvernieuwingsproject dat reeds het
voorwerp was van de conceptsubsidie. Het project bestaat uit vijf
deelprojecten, namelijk:
- Deelproject
Ware Heem - Zuidboulevard
- Deelproject
Esplanade
- Deelproject Regenboogstadion
- Deelproject
Jeugdeiland
- Deelproject Afwerking Park Stadionvijvers
Het stadsbestuur is fier en gelukkig met de
waardering van de Vlaamse Regering voor het geleverde werk maar niet in het
minst met de financiële stimulans om dit stadsdeel grondig aan te pakken.
Het subsidiebedrag van 2 704 000 euro zal in eerste instantie aangewend worden om
het deelproject Ware Heem Zuidboulevard te realiseren op korte termijn. Dit
deelproject is een pps ( publiek-private
samenwerking) project tussen enerzijds
OCMW en stad Waregem en anderzijds de private partner, de NV Vanhaerents uit
Torhout.
Met de thans bekomen projectsubsidie zal de stad
Waregem een deel van het publiek gedeelte kunnen financieren. Het gaat hier in
het bijzonder om de bouw van de nieuwe bibliotheek, de aanleg van een
ondergrondse publieke parking, de aanleg van een nieuwe boulevard en de verbinding met de open
ruimte. De private partner staat in voor
de aanleg van ondergrondse private parkeergelegenheid en de bouw van 66
appartementen.
Nu Golegã te gast is tijdens de tweejaarlijkse beurs TREFPUNT (19 21
oktober in Waregem Expo) vatte de werkgroep beurzen van UNIZO het idee op om
hulde te brengen aan het Portugese paard: de Lusitano. Donderdag 18 oktober
2012 om 20 u. kunt u in het Blosocentrum getuige zijn van een gala-avond met
Lusitanopaarden. Kaarten bij vzw De
Middenstand aan 25 euro (tribune) of 45 euro (catering incl.), reservaties: rik.ghistelinck@scarlet.be
De Lusitano: een uniek paardenras
Donderdag komen tijdens deze pre-ouverture van TREFPUNT een 25
Lusitanos dansen op Fadomuziek van Dina Rodriguez. Het wordt een niet te
missen avond voor alle paardenvrienden uit de hele regio, dankzij ABEL, de
vereniging van eigenaars van Lusitanopaarden in België. Schepen voor
internationale samenwerking Jo Neirynck was meteen enthousiast en voor we het
wisten zaten we samen met Dietrich Versele (Centauer Events) en Jan Volckaert
(Bloso) om het project uit te werken, vertelt teamleider Christ Bossuyt.
Dietrich Versele is
een eminent paardenkenner en organisator van de grote paardenbeurs in Flanders
Expo. Hij staat garant voor een mooi spektakel. De Portugezen gaan er prat op
dat hun paardenras, de Lusitano, reeds 5000 jaar geleden leefde in de
Taagvallei en dat het het oudste rijpaard is van de wereld. Een feit is dat de
Lusitano respect afdwingt: het is een imposant, elegant en moedig paard met een
gouden karakter en verheven gangen.
De Lusitano dankt
zijn naam aan de oude Latijnse naam voor Portugal: Lusitania. Het paard werd
eeuwenlang gefokt als rijpaard voor de stierenvechter, die in Portugal - in
tegenstelling tot in Spanje te paard de stier bevecht, verklaart Versele.
Dat deze opdracht snelle, wendbare en moedige paarden vereist is duidelijk.
Oorspronkelijk hebben de Lusitano en het pure Spaanse Paard, dat nog vaak
Andalusiër genoemd wordt, dezelfde genetische achtergrond. De bloedlijnen
lopen terug naar het Cartujano-paard dat door de Kartuizer-monniken in Spanje
sedert de 15de eeuw gefokt werd. De Spaanse en Portugese stamboeken zijn zelfs
pas officieel gescheiden in 1967.
De Lusitano heeft
een korte rug met een ronde, stevige achterhand en een laag ingeplante staart.
Het dier heeft expressieve zwarte ogen en een middellang, soms iets convex
hoofd. De benen zijn stevig en droog en het paard heeft een krachtige en
diepaangezette hals. Lusitanos zijn er in alle kleuren: bruin, schimmel, zwart
en vaak ook valk, dit is een geelbruine vacht met zwarte manen, staart en
onderbenen. De gemiddelde schofthoogte ligt tussen 1.55m en 1.65m. De manen
worden lang gehouden. In Portugal rijdt men over het algemeen met hengsten.
Gezien het gouden karakter van de Lusitano is dit zelfs voor de mindere ruiter
perfect doenbaar. Op het jaarlijkse St-Maarten-paardenfestival in Golegã ziet
men dan ook honderden hengsten samen, zonder dat dit maar enig probleem
oplevert, besluit Versele.
Enkel dankzij ABEL,
de medewerking van de stad Waregem en Bloso is dit spektakel mogelijk. Hopelijk
pikken de Waregemse paardenliefhebbers in op dit unieke aanbod. De werkgroep
voorziet twee soorten kaarten zodat het gebeuren voor iedereen haalbaar wordt.
Info: vzw De
Middenstand, kaarten 25 euro (tribune) of 45 euro (catering incl.),
reservaties: rik.ghistelinck@scarlet.be
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)