We waren niet blij met het vallen van de muur. Ook niet ongelukkig. Het was een nieuwsitem, breed uitgesponnen en daardoor kreeg het  een aureool van geschiedenis. Ik weet zelfs niet meer waar ik was, wat ik deed of wat ik mij daar moest bij voorstellen. Ik had geen enkel idee dat die 9^de november 1989 de dag was die mijn wereld dramatisch zou beïnvloeden. Wie kon tussen de kilometers dolle vreugde vermoeden dat wij vanaf dan niet meer gerust ons huis konden verlaten, niet meer ongestoord konden gaan slapen. Het risico dat alle waardevols uit huis verdween is sinds die dag sterk toegenomen. Enkele maanden later waren wij ervaringsdeskundigen in slachtofferschap van huisbraak.

Vanaf die dag veranderde ook het werken. Niet dramatisch in het begin zelfs helemaal niet. Wij fietsten rustig verder. Maar na een paar jaar werd de productie overgenomen door een keet in Hongarije. Kostenefficiëntie ! En wij blij. Dat vuile stinkding verdween en de arbeiders kregen ander werk. Tijdelijk. Enkele verdwenen spontaan. Anderen werd snel diets gemaakt dat ze overbodig waren. Ach arbeiders, ze vonden wel  ander werk. Onmerkbaar langzaam begon het beestje zijn verwoestende werk. Klanten verkasten meer en meer naar het oosten. Tot ver voorbij de gevallen muur. Het scherp van de snee werd scherper. Kosten moesten bespaard, flexibiliteit verhoogd. Efficiëntie geoptimaliseerd. Werkvreugde geminimaliseerd. Sneller en goedkoper. De wurggreep van de moordende concurrentie was begonnen. De rustige vastheid werd langzaam verdreven.

Wij hadden het nochtans goed met die muur. Achter die muur als je van het Oosten keek. De muur als buffer, de koude oorlog als perfect protectionisme. Er was wat gebleit over de bom. Waarschijnlijk van dezelfde jankers die nu schreeuwen over opwarming. Angstverslaafden wiens wereldbeeld geen vorm krijgt zonder apocalyptische slechtmenselijkheid. De muur was de perfecte isolatie die ons beschermde tegen de chaotische buitenwereld. De bescherming van de Westerse ordening. Nu de omheining van dat Westerse paradijs is gesloopt, nu ligt de snelweg van de wanorde wijd open.  Poolse arbeiders lachen naar onze werklozen, kuisvrouwen die wel nog in het zwart willen werken, dievenbendes die woonwijken leeghalen, menshandelaars, …oorlog in de Balkan.  Die val van de muur, dat was een zegening meneer ! Een historische dag was het die 9^de november 1989 ! Wij zullen hem alvast nooit vergeten. Omdat het tot dan zo onbekommerd goed was !

09-11-2009 om 17:49 geschreven door De Rode Willem

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=652HK5J1&subsection=7

Yanina en Xavier worden een jaar geschorst...en waarom ? Omdat er een regeltje is dat zegt dat ze overal en altijd moeten traceerbaar zijn. Zij moeten maanden op voorhand zeggen waar ze volgend jaar om 4 uur zullen zijn. Belachelijk dus, en een schandalig dictatoriale broodroof ver over het randje van het criminele. De ene mag betrapt met een witte neus nog rustig verder fietsen, de andere wordt geschorst omdat ze met hun sport bezig zijn ? Euh...Vlaanderen en een beter beleid ? Vergeet dat dus maar !

De tennissers hebben wel één magere troost. Ze hoeven zich geen al te grote zorgen te maken over een eventuele come back. Hun basisconditie kunnen ze blijven onderhouden door wat mee te doen aan vinkenzetten, bloemschikken of duivenmelken. Als ze een keer per week  eens diep gaan op de tapbiljart of tijdens het bridgen of pierbolen is hun doorstart op topniveau gegarandeerd.

06-11-2009 om 12:01 geschreven door De Rode Willem

Europa kan een president zoeken ! Wat stellen wij ons daar bij voor ? President doet meestal aan verkiezingen denken. Frankrijk, de VS…zelfs Afghanistan allemaal kiezen ze hun president. Zoeken ? Toegegeven samen met het woord president in één zin geeft het woord zoeken een zeer eigenaardig effect. Normal doet u dat toch aan lichtjes paniekerende mensen denken die geagiteerd van de ene hoek naar de andere lopen. Trap op trap af.  Die zenuwachtig hier een stapel opheffen om daar vast te stellen dat het ook niet boven op de plank te vinden is. Kamer in kamer uit, vloekend voor zoveel verbergkunst van het te zoekende. Of denkt u eerder aan georganiseerde zoekacties. Ik zie Verhofstadt al samen met De Gucht, die zijn toch alle twee naar Europa, in kanten en bermen  gaan zoeken. De hond strak aangelijnd. Kakigroene rubberlaarsen en dito regenjack. Geconcentreerd het hoofd in de grond, elke grasspriet omdraaiend. Zoek de beestjes, Emma… men kan het zich nauwelijks voorstellen dat zo’n liberaal beest met een tsjeef zou thuiskomen ? Hoewel de grote van de hond natuurlijk laat vermoeden dat er niet meer dan een grijs muisje zal gevonden worden.

03-11-2009 om 13:35 geschreven door De Rode Willem

Kunt u het geloven ? Er zijn mensen die zich storen aan het niveau van de on-line geschriften. Meer bepaald aan wat er op internet fora wordt gepleurd. Verbazend is het niet dat er zijn die zich geschokt voelen door internetpraat.

Vroeger zaten dergelijke trutten veilig opgeborgen in hun ivoren toren. Zij hadden geen uitwisseling buiten hun eigen sociaal getto. Een inn-crowd van rond zichzelf cirkelende uitverkorenen. Navelstaarders overtuigd van hun eigen grootsheid. Zich de referentie voelende nitwits die zich niet hoefden te mengen tussen de andere, lagere dus, sociale groepen. Die minderen zagen zij soms vanuit hun auto op weg naar hun veilig kantoortje. Of op de werkvloer van hun fabriek, waar ze op veilige afstand in de bureaus werken. Outcasts zijn ook risicoloos te bekijken op TV, vanuit de luie zetel.

Zich mengen met dat soort mensen ? Bent u gek. Volkscafés waren en zijn taboe. Het is not-done om zulke gore oorden van bier en sigarettenstank binnen te gaan. En de praat dat ze daar uitlallen ? Toogpraat zeggen ze neerbuigend, het hautaine in hun stem benadrukkend. Rauwe uitingen van ongeschoolde meningen irriteren de overgeciviliseerde snobbenoortjes.

Wat moet het een schok zijn voor zulke mensen dat het café meer en meer verhuist naar de virtuele wereld. Het is voor deze tuttebellen ondraaglijk dat ook niet zeven keer gedraaide en gekeerde meningen verschijnen op internet fora. Het is nauwelijks te harden voor hen dat er ook mensen die het bekakt Nederlands niet machtig zijn binnen hun zo gekoesterd elitaire wereldje doordringen.  Ik vraag mij af of zij het meest verontwaardigd zijn over het taalgebruik of over het feit dat ook mensen buiten hun sociaal elitereservaat een mening hebben. En die nog durven uiten ook.

01-11-2009 om 12:38 geschreven door De Rode Willem

31-10-2009 om 18:45 geschreven door De Rode Willem

http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF26102009_028

Gault Millau vernieuwt in de subtop

In volledige harmonie met de stijgende armoede, het groeiend aantal mensen dat energie, telecom of onderkomen niet meer kan betalen, hecht de media alweer veel belang aan de nieuwe Gaul Millau ranglijst. Eén van de vele klasseringen van eettenten en andere voedselfabrieken. Een steeds wederkerende hoogmis van sji sji en ka ka, van buitenwerelds snobisme.

Want kijk eventjes bij de top van deze lijstjes. Men is ongeveer 300 euro kwijt voor een avondvullend menu. Met een glaasje goede whisky erbij is men snel ongeveer een 14000 oude Belgische franken per persoon kwijt om te mogen eten  ??!! Omgerekend is dit ongeveer 4000 oude franken per uur per man om de samengesmeten smaken van de eetfabriek te mogen opeten ? Tuurlijk dat men dergelijke dingen goed vindt ! Wie wil er nu toegeven dat hij of zij voor zoveel geld slecht heeft getafeld ? Niemand zegt graag dat men opgelicht is. Mocht ik ooit zo diep vallen dat ik een dergelijk snobisme zou vertonen dan zou ik 's anderendaags vrij snel ontgoocheld zijn als ik geen gouden keutels schijt !

26-10-2009 om 18:47 geschreven door De Rode Willem

De Groen-roepers. Wie zijn ze ? Wat doen ze ? Wie heeft ze nog nodig ?

Ze vinden amper nog een voorzitter voor hun clubje. Het is dan ook niet plezant om nu naar buiten te komen met een “groen” imago. Jarenlang hebben “gore” tafelspringers het groene basisgoed gehypothekeerd met onwaarheden. Een opwarming die al enkele tijd niet echt wil meewerken. Het smeltende Noordpoolijs was ook al in staking deze zomer. Bovendien kapen alle andere politieke strekkingen de basisbekommernis van de groenen. En het is nog crisis ook. Zo wie zo al een moeilijke tijd om ideeën te verkopen die de rustige vastheid overhoop halen.

Ook het imago uit het verleden is niets om fier op te zijn. Mie Volvolgels was ook al niet echt een geschenk voor de ecologisten. De chocoladesigaretten….het is nog zo’n een billenkletser. Nepal en het pacifisme, een afgang van jewelste. En wie is er nu graag oppersmurf van een bloedarmoedig partijtje dat niet verder komt dan ecotaksen om hun dweperijen aan de mensen op te dringen ? Of men eer haalt uit het leiden van zo’n groepje dat valt nog te besien.

26-10-2009 om 11:59 geschreven door De Rode Willem

22-10-2009 om 08:44 geschreven door De Rode Willem

De teloorgang van de waterhoek. Een hopeloos gevecht van conservatief gesloten leefgemeenschap tegen de komst van een brug. De angst van de behoudsgezinden tegen een aansluiting met de moderne tijd. Wie heeft er gisteren niet aan moeten denken. Zeker toen bekend werd dat de A’penaren liever als zichzelf overlevend relikwie van de 19° eeuw verder gaan dan aansluiting te vinden met de 21^ste eeuw.

Wij mogen de A’penaren niet te algemeen veroordelen. Eigenlijk heeft slechts een klein groepje, zo’n 20%, de anderen gegijzeld door tegen de Lange Wapper te stemmen. Trouwens waarom mocht niet gans Vlaanderen een mening uiten ? Het is toch gans Vlaanderen dat zal betalen voor de mobiliteit rond A’pen. Hetzij letterlijk voor de noodzakelijke modernisering, hetzij door stil te staan op de verouderde relieken van de invalsbaantjes of voor tunnelvormige stadspoorten.  Lawaai en fijn stof waren de moderne argumenten in deze 21^ste eeuwse Waterhoek saga. Als ex-inwoner van de zogezegd hardst getroffen regio, ik heb namelijk jaren in de Campiniastraat in Merksem gewoond, weet ik dat ze daar reeds 20 jaar geleden reeds meer dan goed bedeeld waren met lawaai. Het reeds aanwezige viaduct, het stadsverkeer, de haven…allen deden ze elke nacht een aanslag op onze slaap. Ik vrees dat dat niet verbeterd is sinds we daar weggetrokken zijn. Een nieuwe brug kan alleen maar een welkome kanalisering vormen van het zotmakende chaotische lawaai dat er zich nu elke dag ontplooit ten gevolge van het stadsverkeer. En fijn stof ? Ik vraag mij af hoeveel fijn stof er zal verdwijnen als het verkeer zich vlot door het stad begeeft in plaats van urenlang in slakkengang te blijven stilstaan  ?

Maar ach wat baten kaars en bril. Een deel van de A’penaren zal nooit hun verstand krijgen. Ze lijken te zijn geboren om achter een cordon sanitair te moeten worden geneutraliseerd. Nu gans dit rookgordijn achter ons ligt, kunnen we eindelijk beginnen bouwen aan die brug. Wij kunnen terug vooruit in plaats van rondtollend rond de eigen navel heiwee voor een onbereikbaar verleden te koesteren.  En de modernofoben die de brug echt niet zien zitten, die kunnen altijd een kamertje reserveren in Bokrijk.

19-10-2009 om 09:05 geschreven door De Rode Willem