Delhaize. Ooit werden kleine kruideniers vevangen door grotere warenhuizen. Nu wil men de winkels die men in eigen beheer heeft, verkopen aan zelfstandige uitbaters. In 1957 opent Delhaize in Brussel een unieke winkel. Verbazing en verwondering alom bij de klanten. Alles is nieuw. De klanten bedienen zichzelf in de speciaal ingerichte rekken. Het vlees is voorgesneden en voorverpakt. Men rijdt er rond met een winkelkarretje dat wat later 'caddy' wordt genoemd. En het kasticket geeft automatisch de afrekening van alle inkopen. De winkel, met een assortiment van 4000 producten op een oppervlakte van 382 m2, was tien keer groter dan voordien. De moderne supermarkt, de eerste in België en zelfs in Europa, is geboren. Gedurende de decennia die volgen gaat Delhaize steeds meer de internationale toer op, met vooral grote overnames in de Verenigde Staten. De focus komt zo steeds minder op België te liggen. En intussen stellen de boekhouders vast hoe de zelfstandigen bij Delhaize beter presteren dan de eigen winkels. Wat niet hoeft te verbazen aangezien pakweg een AD Delhaize minder met vast personeel en meer met goedkopere jobstudenten werkt. Wat die meteen ook in staat stelt om op zon- en feestdagen te openen. Voor heel wat zelfstandige Delhaize-winkels is die zondag intussen de winstgevendste dag van de week geworden. In België zijn nu 636 Delhaize-winkels al in zelfstandige handen. En nu zou dat dus ook met de resterende 128 winkels zo snel mogelijk moeten gebeuren. Een verplichting zo blijkt om te overleven. Het is dat of ten onder gaan.

Vandaag moest ik niet naar de Delhaize-winkel. Dus hadden we wat meer tijd vrij. Na het poetsen aangezet voor een langere duurloop. In de sneeuw, jawel. Dat kan best nog voorkomen in de maand maart. Het verrast natuurlijk wel omdat we quasi nog nauwelijks winterweer hebben gehad. Het was eigenlijk vrij leuk lopen. Het tempo lag niet hoog. Maar dat hoefde nu niet.

Details: 5.35/km - 1028 c - 170 pasfrequentie - 0,6°.